Ψωνίστε κορόιδα τις Κυριακές

Συνεχίστε να ψωνίζετε τις Κυριακές κορόιδα/πρόβατα/καταναλωτές.
Με ποια δικαιολογία το κάνετε αυτό;
Η πιο προφανής είναι ότι «δεν προλαβαίνετε τις καθημερινές επειδή δουλεύετε».
Αν το καλοσκεφτείτε όμως, δεν είναι ότι δεν προλαβαίνετε λόγω δουλειάς. Δεν προλαβαίνετε λόγω δουλείας.
Ναι! Είσαστε σκλάβοι που τρέχουν όλη την ημέρα για ένα ξεροκόμματο.
Και αντί να διαμαρτυρηθείτε και να πείτε «Όχι, θέλω περισσότερα λεφτά, με λιγότερες ώρες εργασίας», επικροτείτε το Σύστημα.
Έτσι εσείς που είσαστε σκλάβοι για 60 ή 70 ή και περισσότερες ώρες την εβδομάδα (αλήθεια θυμάστε ότι πριν μία δεκαετία υπήρχε το σαραντάωρο;), κάνετε άλλους να γίνουν περισσότερο σκλάβοι, αφού φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για υπερωρίες από τους εργοδότες.
Και αν σας φαίνεται «βολικό» να ψωνίζετε στις αργίες, να θυμάστε ότι θα έρθει και η σειρά σας. Σε μερικά χρόνια όλοι σας θα δουλεύετε βάρδιες για ένα ξεροκόμματο, αλλά θα παίρνετε τόσα ώστε να είσαστε «παρά τρίχα ζητιάνοι».
Και επειδή οι δυτικές κυβερνήσεις είναι πολύ χριστιανικές θα εφαρμόζουν κατά γράμμα την ευαγγελική ρήση που λέει «ο μη εργαζόμενος μη εσθιέτω». Γιατί αν νομίζετε ότι θα την γλυτώσετε από το Σύστημα παίρνοντας σύνταξη, σας πληροφορώ ότι είτε δεν θα πάρετε ποτέ σας σύνταξη είτε θα πρέπει να συνεχίσετε να δουλεύετε κάπου γιατί η σύνταξη που θα παίρνετε δεν θα φτάνει ούτε για καφέ.
Βέβαια, ο Τσίπρας, ο Βενιζέλος ή οποιαδήποτε άλλη πολιτική γλίτσα θα βρίσκεται στην εξουσία, θα λέει από την καλοπληρωμένη θέση του ότι η οικονομία πάει καλά, ότι βγήκαμε στις αγορές, ότι οι οικονομικοί δείκτες ανεβαίνουν, και κανένας δεν θα θυμάται τους ηλίθιους του Σικάγου που πήγαν και σκοτώθηκαν πριν εκατό τόσα χρόνια για «8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση και 8 ώρες ψυχαγωγία».
Συνεχίστε λοιπόν να ψωνίζετε τις Κυριακές κορόιδα καταναλωτές-πρόβατα…

Ναι στα γκράφιτι!

Βγάζω σπυριά κάθε φορά που βλέπω στους τοίχους αυτήν την κακάσχημη τέχνη. Ο λόγος είναι ότι τα γκράφιτι έχουν ξεκινήσει από τις αμερικάνικες συμμορίες.
Κάθε συμμορία στις υποβαθμισμένες συνοικίες των πόλεων της «υπερδύναμης» των ΗΠΑ είχε το δικό της σήμα.
Οι συμμορίτες το έγραφαν στους τοίχους θέτοντας τα όρια της επικράτειας μέσα στην οποία απαγορευόταν να πουλήσουν όπλα ή ναρκωτικά οι άλλες συμμορίες.
Από εκεί το πήραν οι αμερικανοί πίθηκοι και έγραφαν το σήμα τους στον τοίχο για να δείξουν την ύπαρξή τους.
Έπειτα η μόδα πέρασε μέσω του Χόλυγουντ στους πίθηκους των άλλων χωρών. Και σήμερα μπορείτε να δείτε την κακάσχημη μόδα παντού στο κέντρο της Αθήνας, ακόμα και πάνω σε αρχαία μνημεία που θα δουν και φέτος οι τουρίστες.
Παρ’ όλα αυτά λέω ναι στα γκράφιτι:
Όχι σε όλα φυσικά. Δείτε στις φωτογραφίες δύο τέτοια γκράφιτι. Η πρώτη είναι από το Μεταξουργείο και η δεύτερη από το Περιστέρι.
Στην δεύτερη φωτογραφία κάντε σύγκριση ανάμεσα στην τέχνη του τοίχου και στην «τέχνη» της μάντρας.
Έπειτα διαλέξτε ποιαν προτιμάτε.

Η υπόσχεση

Η Αρχαία Σοφία ορίζει ότι:
«Ο σοφός δεν λέει πάντοτε αυτά που κάνει, αλλά κάνει πάντοτε αυτά που λέει».
Εσείς κρατάτε τον λόγο σας προς τους άλλους ή προς τον εαυτό σας; Μήπως  υπαναχωρείτε βρίσκοντας χιλιάδες δικαιολογίες;

Όταν ένα ταξίδι αλλάζει την ζωή σου

Δείτε ένα πολύ ωραίο φιλμάκι ιδιαίτερα κολακευτικό για την Ελλάδα.
Ένας νεαρός ταξιδεύει από την Ισπανία στην Ελλάδα και καταλαβαίνει ότι τα ΜΜΕ δίνουν διαφορετική εικόνα για τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Δυστυχώς δεν γνωρίζω ισπανικά για να μεταφράσω τις σκέψεις του νεαρού το τέλος της ταινίας. Οι αγγλικοί υπότιτλοι που υπάρχουν είναι «της πυρκαγιάς», αλλά αποδίδουν περίπου τις εντυπώσεις του νέου.
Εάν κάποιος ξέρει ισπανικά και θέλει, ας μου στείλει τα κυριότερα «κανονικά» λόγια για να τα ενσωματώσω στο βίντεο.

Τελευταία ανάρτηση εξωτερικής πολιτικής (Σκόπια)

Τέλος και οποιαδήποτε ανάρτηση περί εξωτερικής εθνικής πολιτικής.
Τώρα θα μου πείτε ότι έχουμε «σοβαρά προβλήματα» όπως το χρέος, η άνοδος του ποσοστού της ΧΑ, η «ενδυνάμωση της δημοκρατίας» και η έξοδός μας στις αγορές».
Πού το θυμήθηκα τώρα το θέμα για την Μακεδονία έ; Και ποιος σκάει για το όνομα την στιγμή που έρχεται η Λαίδη Γκάγκα για συναυλία!

Τελευταία καταχώρηση για την οικονομία

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά προσωπικά έχω βαρεθεί αυτήν την συνεχή, ανούσια και επιφανειακή επανάληψη περιγραφή γεγονότων, χωρίς καμία δυνατότητα λύσεως.
Χωρίς δυνατότητα λύσεως, για τον απλούστατο λόγο ότι παθαίνουμε αυτό που παθαίνουν όλες οι οικονομικά ασθενείς χώρες.
Είμαστε δούλοι του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος και πληρώνουμε με το αίμα μας την «ευημερία και ευελιξία των αγορών».
Προσωπικά δεν χρειάζομαι ούτε οικονομικές σπουδές ούτε και ειδήμονες για να μου πουν τι θα γίνει.
Αρκεί η ιστορία, γιατί «όποιος δεν ξέρει από ιστορία είναι αναγκασμένος να την ξαναζήσει».
Το ότι η κατάστασή μας είναι μία μεγάλη κομπίνα φαίνεται καταρχήν από την εξής απλή πληροφορία:
Το 1994 χρωστούσαμε 90 δις ευρώ και ήρθαν οι ευρωπαίοι να μας σώσουν. Από τότε, μέχρι το 2010, πληρώσαμε (κρατηθείτε) 517 δις και ξέρετε τι έγινε; Τώρα χρωστάμε ΑΚΟΜΑ 340 δις!!!
Πρόκειται για το παλιό καλό ευρωπαϊκό θεατρικό έργο που έχει παιχτεί πολλές φορές στις πλάτες μας από το 1821 και μετά.
Σταματάω λοιπόν τις «οικονομικές» αναρτήσεις αφού σε αυτήν περιέχονται ΟΛΑ.
Εσείς κατεβάστε από εδώ ολόκληρο το κείμενο του adalis.gr με τίτλο ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΟΚ ΓΙΑ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ και κλάψτε πικρά.  

Το πρόσωπο του Χριστού

Οι γιορτές πέρασαν, οι ευχές δόθηκαν (και φυσικά δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν) και όλος ο κόσμος επέστρεψε στην καθημερινότητά του.
Και τώρα που θα αρχίσουν και πάλι να σας πνίγουν τα βάσανα είπα να σας ανεβάσω λίγο το ηθικό, τουλάχιστον σε όσους είναι ακόμα πιστοί.
Στην Καινή Διαθήκη αναφέρεται ότι μία ομάδα Ελλήνων πήγαν να συναντήσουν τον Ιησού και αυτός είπε ότι «ήρθε η ώρα να δοξαστεί ο υιός του ανθρώπου».
Με βάση αυτό έχει ειπωθεί -μεταξύ άλλων- ότι ο Ιησούς ήταν Έλληνας.
Αυτή η τελευταία υπόθεση ίσως να είναι αληθινή. Σας παραθέτω το μοναδικό σκίτσο του Ιησού. Ο συγγραφέας απέκτησε (με τρόπο που δεν αναφέρει) την εικόνα και την έβαλε στο βιβλίο του.
Παρακάτω βλέπετε την φωτοτυπημένη σελίδα.

Καλό Πάσχα; ΧΑ!

Άρχισαν οι ευχές για το Πάσχα.
Τυπική συνήθεια για μία τυπική (όπως έχει καταντήσει) γιορτή.
Τι σόι ευχές μπορείτε να δώσετε (αν το καλοσκεφτείτε) όταν στο Ελλαντιστάν:
-Άνθρωποι αυτοκτονούν από απελπισία…
-Αυξάνονται οι άστεγοι στους δρόμους…
-Αυξάνονται οι άνεργοι…
-Αυξάνεται το χρέος…
-Αυξάνεται η λιτότητα…
-Αυξάνονται τα κρούσματα από «ξεχασμένες» ασθένειες, όπως η φυματίωση…
Τι σόι ευχές μπορείτε να δώσετε (αν το καλοσκεφτείτε) όταν παγκοσμίως:
-Αυξάνεται η καταστροφή του περιβάλλοντος…
-Οι τοπικοί πόλεμοι δίνουν και παίρνουν…
-Τα παιδιά στον Τρίτο Κόσμο είναι κρέας στην πολυεθνική μηχανή του κιμά των «πολιτισμένων» Δυτικών…
-Εκατομμύρια θα πεθάνουν φέτος από την πείνα, τους πολέμους και τις αρρώστιες…
-Όταν μέχρι να φάτε το αρνάκι σας, την ημέρα του Πάσχα, θα έχουν πεθάνει -από πείνα- μερικές δωδεκάδες παιδιά ΜΟΝΟ στην Αφρική…
Προσωπικά δεν μπορώ να δώσω κανενός είδους ευχές. Ούτε καν σαν καλή πρόθεση, αφού είναι οφθαλμοφανές ότι παγκοσμίως ισχύει το «κάθε πέρσι και καλύτερα».
Και σας παρακαλώ μην μου αμολήσει κανένας αυτές τις μπούρδες περί ανάπτυξης (τοπικής ή παγκόσμιας) που ακούω στα «ανεξάρτητα» και «μαχόμενα για την αλήθεια» ΜΜΕ.

Τι δουλειά έχω εγώ εδώ;

Τι δουλειά έχω εγώ εδώ;
Τι δουλειά έχει η αλεπού στο παζάρι;
Προφανώς καμία!
Μέρες τώρα προσπαθώ να σταματήσω να βγάζω σπυριά με την κενότητα του διαδικτύου, των ΜΜΕ και φυσικά των ανθρώπων.
Αν και αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζω την κενότητα των άλλων επειδή είμαι εγώ κενός, όμως -όλο και περισσότερο- αυξάνει το συναίσθημα ότι όλα αυτά δεν έχουν κανένα νόημα και ότι δεν μου χρησιμεύει σε τίποτε να συνεχίσω να προσπαθώ.
Δεν ενδιαφέρομαι για «κλικ», δεν ενδιαφέρομαι να με θεωρούν δάσκαλο, δεν ενδιαφέρομαι να έχω -με τεχνητό τρόπο- χιλιάδες που να με «διαβάζουν».
Έτσι κι αλλιώς για να καταλάβει κάποιος μερικά σπουδαία (τουλάχιστον για εμένα) πράγματα, δεν αρκεί να διαβάσει  δύο τρία κείμενα στην οθόνη.
Τώρα θα μου πείτε ποιο είναι το τρομερό πράγμα που ξέρω και που φιλοδοξώ να «διδάξω» στους άλλους…
Λοιπόν, είναι όντως τρομερό πράγμα. Και αν κατά λάθος το μαθαίνατε και το καταλαβαίνατε θα αναφωνούσατε όπως κάνω εγώ τώρα:
Θεούλη μου! Τι ηλίθιος που είμαι…

Η βιτρίνα

Ζούμε σε μία κενή εποχή.
Το Σύστημα έχει εκπαιδεύσει τους ανθρώπους να ικανοποιούνται με την βιτρίνα, με την πρόσοψη των πραγμάτων.
Μπορείτε να καταλάβετε το φαινόμενο αυτό εάν -κατά την διάρκεια της ημέρας- παρατηρήσετε λίγο τις δράσεις σας (ή μάλλον τις αντιδράσεις σας, γιατί είναι ελάχιστα τα άτομα που ξέρουν τον τρόπο να δράσουν).
Μία από τις παραμέτρους της «βιτρίνας» είναι και τα ωραία ή εντυπωσιακά λόγια.
Σαν παράδειγμα είτε το παρακάτω κειμενάκι, το οποίο «αλίευσα» από το διαδίκτυο:
Οι Ατίθασοι..
..δεν Καρναβαλίζουν
Φορούν την Αλήθεια τους
Στηρίζουν το είναι τους
Ανοίγουν το δρόμο τους
Πίνουν σφηνάκι τη στιγμή τους
Ακούνε τον Παλμό τους
Προκαλούν τη μοίρα τους και
Κοντράρουν τον Εαυτό τους..
ΟΚ;  

Με την πρώτη ματιά φαίνεται εντυπωσιακό και ωραίο. Όμως αν το καλοσκεφτείτε, δεν περιέχει απολύτως τίποτε. Μπορεί κανείς να αρχίσει τις ερωτήσεις, οι οποίες θα καταλήξουν σε μία ατέρμονη συζήτηση χωρίς τέλος
Πως στηρίζεις το «είναι» σου; Και τι εννοεί ο καθένας με αυτήν την λέξη;
Πως προκαλείς την μοίρα σου;
Πώς κοντράρεις τον εαυτό σου και τι καταλαβαίνετε εσείς από την λέξη «εαυτός»; Πρόκειται για τις σκέψεις σας; Τις επιθυμίες σας; Τις συνήθειές σας;  Τους φόβους σας;
Τελικά αυτό το κειμενάκι είναι απόλυτα σωστό, μόνο που μπορεί να εφαρμοστεί από ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ ΞΥΠΝΙΟΥΣ Ανθρώπους. Είναι εκείνοι που ανέφερα πιο πάνω ότι «ξέρουν πώς να δράσουν».
Για την πλειονότητα όμως της ανθρωπότητας παραμένει ένα κενό, εντυπωσιακό κείμενο που μόνο σαν ευχή θα μπορούσε να «εισπραχθεί».

Τελευταία καταχώρηση για την οικονομία

Έχω βαρεθεί να βλέπω μακροσκελείς αναλύσεις για την οικονομία, τις αγορές, τα δάνεια, την ανεργία κλπ. Όλα αυτά μου προκαλούν πλέον μία έντονη απέχθεια.
Όχι γιατί εγώ είμαι βολεμένος και οι άλλοι να πάνε να «μπιπ». Αλλά επειδή βλέπω την βραχύτητα του πνεύματος όλων και το πόσο προσκολλημένοι είναι στα συγκεκριμένα γεγονότα.

Ο Νώε

Πήγα και είδα το καινούριο κινηματογραφικό έργο για τον Νώε.
Σαν έργο είχε αρκετά εφέ, μερικά εντυπωσιακά, αλλά ήταν λίγο κουραστικό και τραβηγμένο.
Ο μύθος είναι σφαγμένος παντελώς. Δεν έχει καμία σχέση με το κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης. Κατά την γνωστή συνήθεια του Χόλυγουντ «έχουν κάνει την τρίχα τριχιά».
Αλλά το θέμα δεν είναι εκεί.
Για όσους από εσάς είσαστε άθεοι, άπιστοι ή όπως αλλιώς το ονομάζει ο καθένας, δεν υπάρχει θέμα, αφού η ιστορία είναι ένα παραμύθι.
Για όσους όμως από εσάς πιστεύετε;
Έχετε σκεφτεί ποτέ την ιστορία αυτή;
Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να κατασκευάσει ένα τόσο τεράστιο καράβι ώστε να χωράει τα ζώα και τα πουλιά όλης της γης;
Εντάξει τα υπόλοιπα, αλλά τα ζώα της Αμερικής και της Αυστραλίας πως πήγαν στην Κιβωτό, ή οποία κατασκευάστηκε κάπου στην Μέση Ανατολή;
Τελικά είναι δυνατόν να χρειάζεται ο Θεός βοήθεια από έναν άνθρωπο για να σώσει τα ζώα; Δεν μπορεί να τα ξαναφτιάξει με ένα του νεύμα;
Είναι δυνατόν να πρέπει να βρέχει για σαράντα ημέρες για να προκαλέσει κατακλυσμό;
Δεν θα αρκούσε ένα του νεύμα για να εξαφανιστεί η αμαρτωλή ανθρωπότητα;
Τελικά έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποιό νόημα κρύβεται πίσω από αυτό το ολοφάνερο παραμύθι;

Άνθρωποι και εξωγήινοι

Κατεβάστε από εδώ, το βιβλίο του Ντίνο Κρασπεδόν Κατάλαβε άνθρωπε
Δυστυχώς ο εκδοτικός οίκος έχει κλείσει και αμφιβάλλω εάν το βιβλίο αυτό θα ξανατυπωθεί ποτέ. Με λίγα λόγια η ιστορία έχει ως εξής: Ο Κρασπεδόν, που είναι επιστήμονας, συναντάει τον κυβερνήτη ενός ιπτάμενου δίσκου. Τον «υποβάλλει» σε δοκιμή, με το σκεπτικό ότι θα μπορεί να του λύσει τις απορίες του. Τελικά γράφει βιβλίο που το στέλνει στις ΗΠΑ και στην Ρωσία!
Διαβάστε το όχι για τις επιστημονικές αναλύσεις, αλλά για τα όσα λέγονται σχετικά με τον άνθρωπο και τον «κακαρισμένο» πολιτισμό του.
Είτε άθεοι, είτε θρησκευόμενοι, είτε γνώστες είτε αγνοούντες, δεν μπορείτε παρά να «του βγάλετε το καπέλο».

Πίστη και πεποίθηση

Το πρώτο παγκοσμίως κοινό χαρακτηριστικό των ανθρώπων είναι το να έχουν πεποιθήσεις.
Το δεύτερο παγκοσμίως κοινό χαρακτηριστικό των ανθρώπων είναι ότι μπερδεύουν την πεποίθηση με την πίστη.
Βάζοντας τα πράγματα στην θέση τους, και κάνοντας συγκεκριμένη περιγραφή των όρων, πεποίθηση είναι κάτι για το οποίο δεν έχεις αποδείξεις, αλλά εσύ νομίζεις ότι είναι έτσι. Και η πίστη είναι κάτι για το οποίο έχεις αποδείξεις.
Παράδειγμα η ύπαρξη εξωγήινων πολιτισμών. Μπορείτε να έχετε την πεποίθηση και όχι την πίστη ότι υπάρχουν, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχετε αποδείξεις.
Αντίθετα δεν μπορείτε να πείτε «έχω την πεποίθηση ότι η φωτιά καίει». Πρέπει να πείτε «πιστεύω ότι η φωτιά καίει» για τον απλούστατο λόγο ότι έχετε αποδείξεις. Όλοι έχουν καεί κάποια στιγμή.
Αυτό το μπέρδεμα των εννοιών μας προκαλεί πολύ μεγάλη δυσκολία στο να «τρυπήσουμε» τον τοίχο των αισθήσεων και να δούμε πέρα από την ύλη.
Στο έργο «Είμαι ο Γαβριήλ» μπορείτε να δείτε αυτήν ακριβώς την διαφορά. Ο αστυνόμος του έργου εμποδίζεται από τις πεποιθήσεις του (δηλαδή από εκείνα που έχει εκλέξει να θεωρεί αληθινά) στο να καταλάβει τι συμβαίνει στην πόλη του.

Η καταραμένη γριά

Συνήθως είμαι «παχύδερμο».
Μπορώ να καταλάβω και να δικαιολογήσω σαν «φυσικά» και απόλυτα δικαιολογημένα φαινόμενα την αδικία, τον πόλεμο, τις αρρώστιες και τις άλλες φρικαλεότητες του φρικαλέου αυτού κόσμου που κατοικείται από φρικαλέους ανθρώπους, οι οποίοι αυτό-παινεύονται για τον φρικαλέο «πολιτισμό» που έχουν δημιουργήσει.
Πρόκειται για ένα είδος «μετατροπής των εισερχόμενων εντυπώσεων», η οποία με κάνει να αντιμετωπίζω με κάποια άνεση αυτόν τον «πολιτισμό».
Όμως κάποιες φορές συμβαίνει κάτι απροσδόκητο. Ο Πατέρας ανοίγει πραξικοπηματικά την πόρτα και οι εντυπώσεις σκληρές και αδυσώπητες εισβάλλουν σαν ταύρος σε υαλοπωλείο.
Σήμερα στην λαϊκή είδα μία γριά, σκυφτή, ετοιμόρροπη, καμπουριασμένη από τον χρόνο, τα βάσανα και τις αρρώστιες.
Μόλις που περπατούσε, στηριγμένη στο μπαστούνι της, και μόλις που αντιλαμβανόταν την ζωή γύρω της. Μόλις που ζούσε.
Ξεχείλιζε από μία ανείπωτη πίκρα. Το πρόσωπό της δεν φαινόταν έτσι που ήταν σκυφτή και φορούσε το μαντήλι στο κεφάλι της. ΟΛΟ το σώμα της ξεχείλιζε πίκρα που απλωνόταν γύρω σαν ένα μαύρο σύννεφο. Απλωνόταν και έφτανε στις «ανοιχτές πόρτες» μου.
Η καταραμένη γριά, περπάταγε κρύβοντας μέσα της μια παρελθούσα νέα. Και τριγύρω της υπήρχαν νέες που έκρυβαν «μελλοντικές γιαγιάδες».
Και η θλίψη με σύντριψε. Θυμήθηκα τις αιτίες της θλίψης και της συμφοράς του κόσμου. Και θυμήθηκα αυτό που δεν θα έπρεπε να ξεχνάω ποτέ.
Δάκρυσα και ο Πατέρας χαμογέλασε.
Τότε ήταν που άρχισα να κλαίω.
Δεν έκλαιγα για την γριά, ή για τις δυστυχίες του κόσμου ή για τον θάνατο ή για τα γηρατειά ή, ή, ή…
Έκλαιγα γιατί θυμήθηκα.
ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΕΓΩ.
«Καταραμένη» γριά.
«Καταραμένε» Πατέρα.

Το δάσος που πεθαίνει

Ψηλά στην κορυφή του Ποικίλου Όρους, στην πάλαι ποτέ Χρυσούπολη, κείτεται ένα κομμένος γίγαντας, απομεινάρι από τα παλιά μεγάλα δέντρα που (αν είναι δυνατόν) φυτεύονταν συνήθως δίπλα σε δρόμους ή ανοιχτά μέρη. Δεν χρειαζόταν πλέον.
Όπως ξέρετε τα δέντρα είναι χρήσιμα μόνο για να τα κόβουμε και να φτιάχνουμε οικόπεδα και ξύλα για το πολυτελές τζάκι στο πολυτελές διαμέρισμα της πολυτελούς πολυκατοικίας στην οποία έχουμε την πολυτέλεια να ζούμε μαντρωμένοι σαν κοτόπουλα.
Παραδίπλα υπάρχει ένα ψωραλέο πευκοδάσος . Κάποτε είχε διαμορφωθεί με σκάλες, παγκάκια και φώτα. Τώρα είναι γεμάτο σκουπίδια και τα δέντρα μαραζώνουν χτυπημένα από κάποια ασθένεια.
Αλλά ως γνωστόν τα δέντρα δεν ψηφίζουν (ούτε καν τους Οικολόγους), δεν δουλεύουν για 300 ευρώ, δεν πληρώνουν φόρους, ούτε καταναλώνουν εισαγόμενα πολυτελή προϊόντα.
Άρα είναι παντελώς άχρηστα.
Γιατί να σκάσει το κράτος ή ο δήμος και να ρίξει εκεί κάποια λεφτά; Είναι πιο συμφέρον να σκάβονται πεζοδρόμια και να «αναπλάθονται» πλατείες και σιντριβάνια. Έχει περισσότερο χρήμα εκεί…

Το νερό έχει μνήμη

Αν και είναι ένα κοινότατο στοιχείο επάνω την επιφάνεια του πλανήτη μας (εμείς οι ίδιοι αποτελούμαστε από νερό κατά 75%), το νερό αποτελεί ένα πραγματικό μυστήριο.
Έχει περίεργες ιδιότητες που ακόμα δεν έχουν ερευνηθεί από τους επιστήμονες. Φαίνεται να έχει μνήμη, κάτι που εκτός των άλλων μπορεί να εξηγήσει την δραστικότητα των φαρμάκων της ομοιοπαθητικής, να αλλάζει την μοριακή δομή του όταν βράσει, ή να «φορτώνεται» με θετικές ή αρνητικές ενέργειες. Φυσικά, όπως γίνεται με κάθε νέα ανακάλυψη, οι περισσότεροι επιστήμονες «απαξιούν να ασχοληθούν» και θεωρούν το θέμα σαν συνήθη απάτη. Όμως αν ψάξετε λίγο στο διαδίκτυο θα δείτε ότι «κάτι δεν πάει καλά» με την υπόθεση του νερού. Μπορείτε να διαπιστώσετε ότι τελικά αυτά που ξέρουμε είναι ελάχιστα και περιορίζονται σε μερικές απλές χημικές ιδιότητες και στον μοριακό τύπο του.
Στο βίντεο μπορείτε να δείτε ένα πείραμα του Ινστιτούτου Αερο-διαστήματος, με έδρα την Στουτγάρδη. Το νερό θεωρείται σαν ένας τεράστιος χώρος μνήμης.
Είναι δύσκολο να βάλω υπότιτλους, αλλά η γλώσσα της παρουσιάστριας είναι αρκετά στρωτή και δεν θα έχετε πρόβλημα, τουλάχιστον όσοι γνωρίζετε λίγα αγγλικά.
Πάντως δεν νομίζω να πιστεύετε ότι ένα ίδρυμα για το διάστημα θα καθόταν να ασχολείται με βλακείες. Εκτός και αν αυτές οι «βλακείες» τους κέντριζαν το ενδιαφέρον για μία άγνωστη μεν για εμάς, αλλά προφανώς προσοδοφόρο για αυτούς δυνατότητα.

Ο ήχος δημιουργεί

Σύμφωνα με τις θρησκείες όλης της γης, ο θεός κατασκεύασε τον σύμπαν μέσω του ήχου (Λόγος στην ορθόδοξη πίστη).
Γενικά ο ήχος παρουσιάζει ενδιαφέρουσες ιδιότητες. Μία από αυτές είναι τα τρισδιάστατα σχήματα με τα οποία διαδίδεται στον χώρο. Μπορεί να μην είναι ορατά, αλλά είναι απόλυτα πραγματικά.
Για παράδειγμα σε ένα πανεπιστήμιο, έκαναν πειράματα με τεντωμένες μεμβράνες, πάνω στις οποίες είχαν σκορπίσει ψιλή άμμο. Σε ένα από τα πειράματα, οι τελευταίες πέντε νότες από το Αλληλούια του Χαίντελ, δημιούργησαν μία πεντάλφα.
Στο βίντεο μπορείτε να δείτε ένα παρόμοιο πείραμα. Το νερό που πέφτει στροβιλίζεται στον χώρο, ανάλογα με την συχνότητα του ήχου που πέφτει επάνω του.
Μπορεί να μην το θεωρείτε σπουδαίο, αλλά είναι μία ένδειξη για το πόσα πολλά αγνοούμε σχετικά με τον φυσικό κόσμο μας και το σύμπαν.

Τελευταία ανάρτηση για την ελληνική γλώσσα

Αυτή είναι η τελευταία αναφορά σε οποιοδήποτε θέμα έχει σχέση με την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό.
Η Ελλάδα μας χάνεται, η γλώσσα μας χάνεται και οι Έλληνες κατάντησαν πρόβατα σε πολιτικές στάνες. Ψηφίζουν με «δημοκρατική» άνεση όλους όσους θέλουν να εξαφανίσουν ότι απέμεινε από τον πολιτισμό μας, αγοράζουν γκάτζετς, λένε θένκς αντί για ευχαριστώ, υιοθετούν άπληστα οτιδήποτε ξένο και μερικοί επαναπαύονται στις δάφνες του παρελθόντος γράφοντας ανορθόγραφα.
Έτσι όπως κατάντησε το Ελλαντιστάν ας εξαφανιστεί να ησυχάσουμε.
Δείτε το βίντεο, κοιταχτείτε στον καθρέπτη και πείτε ειλικρινά στον εαυτό σας την γνώμη σας για όσα είδατε.

Αναβάθμιση πλατείας

Πριν καιρό ο δήμαρχος είχε «αναβαθμίσει» μία πράσινη γωνία στις εργατικές πολυκατοικίες του Περιστερίου. Κόπηκαν αρκετά τεράστια πεύκα, πλακοστρώθηκε το γρασίδι (για να απορροφάται και πιο πολλή θερμότητα από την ήλιο) και κάποιος καλλιτέχνης έβγαλε το «μεροκάματο» βάζοντας ένα άγαλμα στην μέση του νέου «πάρκου».
Δεν ξέρω πόσα φάγανε για την αναβάθμιση και το άγαλμα, αλλά εκείνο που ξέρω είναι ότι έχω μαντικές ικανότητες. Είχα γράψει ότι θα ενσκήψουν κάποιοι ανεγκέφαλοι «επαναστάτες» και θα κάνουν το μέρος χάλια.
Και ορίστε η απόδειξη:
α) Πως ήταν η γωνία πριν την αναβάθμιση.










β) Πως έγινε μετά.










γ) Πως κατάντησε μετά την «καλλιτεχνική» παρέμβαση των επαναστατών του σπρέι. Μπορείτε να μεγεθύνετε τις εικόνες για να απολαύσετε αμερικανικής ποιότητας νεοελληνικό πολιτισμό.

Ιστορία και Γιάλτα

Ξέρετε την Γιάλτα;
Είναι το μέρος όπου ο Στάλιν, ο Τσώρτσιλ και ο Ρούσβελτ συμφώνησαν στο «μοίρασμα του κόσμου». Ο Στάλιν κέρδισε τα περισσότερα εκμεταλλευόμενος τις περιστάσεις.
Και ξέρετε πού είναι η Γιάλτα; Φυσικά δεν ξέρετε.
Είναι στην Κριμαία. Εκεί όπου οι Αμερικανοί πάνε να σώσουν την δημοκρατία, έτσι όπως εκπροσωπείται από τα δεξιά και ακροδεξιά κόμματα.
Από τελείως πρακτικής άποψης γίνεται μία νέα διάσκεψη, μια επανάληψη της παλιάς. Μόνο που εδώ μιλάνε πλέον ξεκάθαρα τα όπλα και οι πολυεθνικές. Και στην νέα διάσκεψη θα ξαναμοιραστεί ένα κομμάτι του παλιού κόσμου.
Αλλά τι κάθομαι και λέω έ;
Αφού εδώ ετοιμαζόμαστε για τις δημοτικές και την Γιουροβίζιον…

Η εσωτερική επιφυλακή

Ποτέ δεν ξέρεις πότε και πού θα σου εμφανιστεί το επόμενο θαύμα. Έτσι να είσαι έτοιμος. Να είσαι ανοικτός. Να είσαι χαρούμενος, δεκτικός, να περιμένεις.
Και να μην περιορίζεις το σχήμα και το μέγεθος στο οποίο μπορεί να σου έρθει το θαύμα. Μερικές φορές τα μικρότερα κλειδιά ανοίγουν τις μεγαλύτερες κλειδαριές.
Έτσι, να είσαι σε επιφυλακή σήμερα. Να είσαι έτοιμος.
Θα πρέπει να έχεις πάντα δολωμένο το αγκίστρι σου. Στην λιμνούλα που προσέχεις λιγότερο θα υπάρχει ένα ψάρι.

Οβίδιος

Οι αδιόρθωτοι άνθρωποι

Έχω μία μανία με τα ρητά, αλλά όχι με όλα. 
Μόνο με εκείνα που δείχνουν με εύστοχο τρόπο κάτι ειδικό, βαθύ και εσωτερικό, μια κρυμμένη γνώση την οποία οι άνθρωποι εκπαιδεύονται να αποφεύγουν «όπως ο διάβολος το λιβάνι». 
Οι άνθρωποι αρέσκονται στα επιφανειακά και εντυπωσιακά λόγια. Όσο πιο επιφανειακά τόσο το καλύτερο. Όσο πιο εντυπωσιακά τόσο το καλύτερο.

Η επέτειος ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ

Πηγή: ΙΔΟΥ
40 χρόνια πριν. Ήταν η τελευταία Κυριακή της Αποκριάς. Καλή ώρα! Στην γειτονιά μου. Η γνωστή παλιά ιστορία. Η φίλη μου, τα είχε με τον φίλο του. Εγώ, ομορφούλα και ζωηρούλα. Εκείνος, συμπαθητικός και σοβαρός. Η μοιραία πρώτη συνάντηση. Η πρώτη ματιά!!!

Καρναβάλια ή Τριώδιο

Τά μαγαζιά μέ τίς ἀποκριάτικες στολές ἄνοιξαν παντοῦ καί σέ λίγο τά μεσημεριανάδικα θά ἀρχίσουν νά ἀσχολοῦνται μέ γκαλά καί μπάλ-μασκέ, ἐπώνυμους καί προτάσεις μόδας γιά τίς ἀποκριάτικες ἐξόδους.

Ἡ συνήθεια τοῦ μασκαρέματος ἔρχεται ἀπό πολύ παλιά. Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες ἠθοποιοί φοροῦσαν μάσκες ἀνάλογα μέ τόν ρόλο. Ἄν ἦταν τραγικός φοροῦσαν ἐκείνη τήν μάσκα μέ τό λυπημένο ὕφος καί τό στόμα γυρισμένο πρός τά κάτω. Στίς κωμωδίες φοροῦσαν τίς ἀντίστοιχες μάσκες. Ἐπίσης στά ἀρχαῖα «ὄργια» (ἡ λέξη ἔχει τελείως διαφορετική ἔννοια ἀπό αὐτήν πού ἐπικράτησε ἐπί Ρωμαίων) οἱ συμμετέχοντες μεταμφιέζονταν σέ πουλιά, ζῶα ἤ σάτυρους.

Ἡ μάσκα ἐπέτρεπε σέ κάποιον νά κάνει διάφορα πράγματα (ὅπως γιά παράδειγμα νά τραγουδήσει ἕνα σκωπτικό καί ἄσεμνο τραγούδι) χωρίς νά ντρέπεται γιά τήν πράξη του. Φανταστεῖτε ἕναν ἀξιοσέβαστο ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος βγαίνει καί βωμολοχεῖ «γιά νά ξεσκάσει» πετώντας τό σύνηθες «ἀξιοσέβαστο προσωπεῖο», παύοντας γιά λίγο νά καταπιέζει τόν ἑαυτό του καί φερόμενος «πιό φυσιολογικά».

Ἐπέτρεπε ἐπίσης σέ κάποιον νά ὑποδυθεῖ κάτι πού δέν εἶναι. Νά δοκιμάσει πώς αἰσθάνεται ἄν ἀρχίσει νά βωμολοχεῖ ἤ νά κοροϊδεύει. Νά δεῖ ἄν τοῦ ταιριάζει νά εἶναι σοβαρός ἤ ὄχι. Να δει αν αξίζει τον κόπο να είναι σκληρός ή υπερήφανος ή απλά έκφυλος.

Πρόκειται γιά ἕνα εἶδος πρακτικῆς ψυχολογικῆς θεραπείας. Οἱ ἐντάσεις φεύγουν, ὁ ψυχισμός χαλαρώνει καί ὁ ἄνθρωπος ἤρεμος μπορεῖ νά ἐπιστρέψει στήν καταπιεστική καθημερινότητα καί σοβαρότητά του.

Δέν ξέρω ποιά εἶναι ἡ δική σας συνήθεια αὐτές τίς μέρες. Ὅμως ἔχω νά σᾶς προτείνω κάτι διαφορετικό.

Ὅλοι μά ὅλοι ὑποκρινόμαστε καθημερινά κάτι πού δέν εἴμαστε. Περνᾶμε ὅλοι μας τήν ζωή μέσα σέ ἕναν τεράστιο Καρνάβαλο. Ἔτσ:

-Γιά μερικές μέρες ἤ ἔστω ὦρες ἀφῆστε τό «πρέπει», τό «ἔτσι γίνεται», τό «τί θά πεῖ ὁ κόσμος».

-Πετάξτε τήν εὐγενική καθωσπρεπική μάσκα σας.

-Ψάξτε μέσα σας καί ἀνακαλύψτε τό παιδάκι πού καταπιέζετε τόσα χρόνια μέ τούς φόβους καί τίς ἀνασφάλειές σας.

-Σκάψτε στήν λάσπη σας γιά νά ξαναβρεῖτε τά παλιά σας ὄνειρα. Θυμηθεῖτε τά.

-Ἀναλογιστεῖτε πώς καταντήσατε ἔτσι ὅπως καταντήσατε.

-Παραδεχτεῖτε μέ θάρρος τήν προσωπική σας ὑπαιτιότητα σέ αὐτήν τήν κατάντια, χωρίς νά ρίχνετε τό φταίξιμο στούς ἄλλους.

-Θυμηθεῖτε πώς ἦταν τότε πού ἁπλά χοροπηδούσατε στούς δρόμους ΕΤΣΙ, γιατί ἡ ψυχή σας χοροπηδοῦσε.

-Δεῖτε καί ἀναγνωρίστε τήν διαδικασία πού σας μετέτρεψε σέ ἀπολιθωμένους γέρους μέ ἡλικίες 20 ἤ 30 ἤ 40 ἤ 50 χρονῶν.

-Ξυπνῆστε γιά λίγο ἀπό τόν λήθαργό της καθημερινότητάς σας. Δέν κάνετε κάτι ἰδιαίτερο. Ἄλλα ἕξι δίς ἠλίθιοι νομίζουν ὅτι εἶναι τό κέντρο τοῦ κόσμου, ὅπως ἀκριβῶς καί ἐσεῖς. Ἀλλά δέν μπορεῖ νά ὑπάρχουν ἕξι δίς κέντρα τοῦ κόσμου γιατί ἐκ τῶν πραγμάτων ὑπάρχει μόνο ἕνα.

-Φωνάξτε «ΘΕΕ ΜΟΥ ΤΙ ΗΛΙΘΙΟΣ ΕΙΜΑΙ!!!» ἔστω καί ἄν δέν πιστεύετε σέ θεό.

-Σταματῆστε νά τρέχετε γιά νά βγάλετε περισσότερα φοβούμενοι ὅτι «αὔριο μπορεῖ νά…». Κανείς δέν ξέρει κάν ἄν θά ζεῖ αὔριο.

Δύσκολη συμβουλή σας δίνω.

Ξέρω πολύ καλά ὅτι οἱ περισσότεροι θά νομίσουν ὅτι αὐτό ἤδη τό κάνουν. Ὅμως πρόκειται γιά τό ἀτομικό τους προσωπεῖο καί τίποτε ἄλλο.

Ξέρω ἐπίσης ὅτι ἡ συμβουλή αὐτή εἶναι πολύ δύσκολο νά ἐφαρμοστεῖ.

Ἐκεῖνο ὅμως πού ξέρω ἐπίσης μέ ἀπόλυτη βεβαιότητα εἶναι ὅτι ἄν προσπαθήσετε νά τήν ἐφαρμόσετε τότε ἡ ζωή σας θά πάψει νά εἶναι ἕνας Καρνάβαλος καί θά μετατραπεῖ σέ Τριώδιο.

Ιδέα για δενδροφύτευση

Πριν καιρό είχα κάνει το λάθος να ανέβω στην Πάρνηθα. Με παρέσυρε η παρέα μου. Πήραμε το τελεφερίκ, ανεβήκαμε στο καζίνο και μετά περπατήσαμε έως το καταφύγιο. Κυριολεκτικά έπαθα κατάθλιψη!
Το βουνό ήταν ξερό και ξασπρισμένο. Τα χώματα είχαν παρασυρθεί τελείως από τις βροχές. Ελάχιστα χορτάρια, μερικοί θάμνοι και ακόμα λιγότερα δεντράκια φυτρώνουν στις έρημες πλαγιές.
Προφανώς θα περάσουν δεκαετίες πριν κάποιος φυτέψει μερικά δέντρα εκεί. Και σιγά μην το έκανε το κράτος, το οποίο είναι γαλαντόμο μόνο για μίζες και πολιτικές κομπίνες. Να μην ξεχάσω να αναφέρω και τις Μη κυβερνητικές οργανώσεις όπου γίνεται η ρεμούλα και το φαγοπότι της αρκούδας.
Όσο για την φύση, θα χρειαστούν εκατοντάδες χρόνια για να ξαναφτιάξει το δάσος. Αν το ξαναφτιάξει, γιατί η περιοχή μας  «καίγεται» από τους ανέμους της Σαχάρας και γίνεται κάθε χρόνο όλο και πιο ξερή.
Μυρμηγκιές από ανθρώπους πηγαινοέρχονταν στα μονοπάτια. Είχαν πάει «εκδρομή στην φύση». Για τους κατοίκους της πόλης αυτό το νεκροταφείο μπορεί να προσφέρει αναψυχή! Δεν έβλεπα κανέναν να σκάει ιδιαίτερα που περπάταγε σε μία πετρώδη έρημο αντί σε ένα πράσινο και ζωντανό βουνό. Εξάλλου ολόκληρες γενιές Ελλήνων μεγάλωσαν μέσα στα τσιμέντα και την άσφαλτο και αγνοούν παντελώς την έννοια «δάσος» και «άγρια φύση».
Και τότε μου ήρθε μία ιδέα.
Όλοι οι Έλληνες λίγο-πολύ πηγαίνουν εκδρομές. Και δεν υπάρχει περίπτωση να μην συναντήσουν κάποιες καμένες πλαγιές.
Επίσης όλοι καταναλώνουν φρούτα. Και τα φρούτα έχουν κουκούτσια. Και όλοι αυτοί οι τόνοι των κουκουτσιών πετάγονται στα σκουπίδια.
Αν λοιπόν οι εκδρομείς μάζευαν τα κουκούτσια από πορτοκάλια, λεμόνια, χαρούπια, ροδάκινα, σταφύλια, καρπούζια, πεπόνια και ότι άλλο σπόρο, και τα πετούσαν τυχαία στις πλαγιές, νομίζω ότι θα υπήρχε κάποιο μικρό αποτέλεσμα.
Φυσικά δεν θα φύτρωναν όλοι οι σπόροι. Αλλά μία συνεχής σπορά από τους εκατοντάδες χιλιάδες εκδρομείς, σιγά-σιγά θα έκανε πιο πράσινη την πατρίδα μας.
Προσωπικά έχω ήδη αρχίσει αυτήν την δραστηριότητα.
Δεν θα ήταν άσχημα αν βοηθούσατε και εσείς. Με λίγο κόπο θα μπορούσατε να πετάξετε στις γυμνές περιοχές τσάντες ολόκληρες από σπόρους.
Προτιμάτε να πετάτε στην εξοχή σπόρους και όχι σκουπίδια. Θα πρέπει κάποτε να πάψουμε να είμαστε νέο-έλληνες.

Οι αδιόρθωτοι άνθρωποι

Ένα ρητό λέει: «Δεν έχει σημασία τι πράξη έκανες, αλλά τι θα κάνεις μετά την πράξη».
Αλήθεια, εσείς τί έχετε κάνει μετά που καταλάβατε το λάθος σας;
Προσπαθήσατε να το διορθώσετε;
Είπατε ότι εσείς φταίτε;
Αποφασίσατε ότι δεν πρέπει να ξανακάνετε το ίδιο λάθος;
Μελετήσατε τους λόγους που το κάνατε ώστε να μην το επαναλάβετε;
Ή μήπως ανήκετε στο 99,99% των ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι δεν το ήθελαν, δεν το σκέφτηκαν, ότι ο άλλος έφταιγε;

Ουκρανία και επιθετικός καπιταλισμός

Τα γεράκια του καπιταλισμού έχουν ορισμένες μεθόδους για την λεηλασία του πλούτου των χωρών: Ελεύθερη αγορά, δυστυχήματα, πολιτική αναταραχή, ξεκάθαρη και απροσχημάτιστη στρατιωτική εισβολή. 1) Ελεύθερη αγορά. Οι τραπεζίτες και τα διεθνή μονοπώλια, διαφθείρουν με χρήμα τους κυβερνώντες και υπερ-χρεώνουν τις χώρες με ελάχιστο αληθινό αλλά πολύ εικονικό χρήμα. Έπειτα έρχεται το ΔΝΤ και οι «επενδυτές» για να «σώσουν» την χώρα. Και έπειτα ακολουθεί φτώχεια και πείνα δεκαετιών για να ξεχρεωθούν οι σωτήρες».

Για την ειρήνη

Η ΕΙΡΗΝΗ δεν μπορεί να έρθει από τον ΝΟΥ γιατί δεν είναι του νου. Η ΕΙΡΗΝΗ είναι το υπέροχο άρωμα της ΗΣΥΧΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ. Η ΕΙΡΗΝΗ δεν είναι υπόθεση σχεδίων, διεθνούς αστυνομίας, ΟΗΕ, διεθνών συμφωνιών ή επιθετικών στρατών που παλεύουν στο όνομα της ΕΙΡΗΝΗΣ.
Εάν πραγματικά θέλουμε αληθινή ΕΙΡΗΝΗ πρέπει να μάθουμε να ζούμε όπως ο σκοπός σε καιρό πολέμου, πάντα σε ετοιμότητα και επιφυλακή, με νου έτοιμο και ελαστικό, γιατί η ΕΙΡΗΝΗ δεν είναι υπόθεση ρομαντικών φαντασιών ή υπόθεση ωραίων ονείρων.

Η συγνώμη

Κάποτε ήταν ένας πιτσιρίκος που τον είχαν στείλει να καλογερέψει σε ένα μοναστήρι. Εκεί, κάθε φορά που έκανε μία ζαβολιά ή ένα λάθος, ο ηγούμενος δεν τον μάλωνε ούτε τον τιμωρούσε με οποιονδήποτε τρόπο. Αρκούσε μόνο να ζητήσει συγνώμη. Ένα βράδυ ο μικρός παίζοντας αναποδογύρισε ένα καντήλι.

ΕΠΕΙΓΟΝ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Το κείμενο ήρθε με το ταχυδρομείο:

Οι Αμερικάνοι έβγαλαν αυτό που ήθελαν στη Δημοσκόπηση!!! ΟΙ Ελληνοαμερικάνοι μας παρακαλούν. Ψηφίστε!

Μάλλον έχει αντιστραφεί η κατάσταση που περιγράφεται παρακάτω. Κανείς εφησυχασμός.

Ψ Η Φ Ι Ζ Ο Υ Μ Ε   Κ Α Θ Ε  Μ Ε Ρ Α

 ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ (συγγενείς, φίλους, γνωστούς, κλπ.) ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ!!!

Οι Σκοπιανο-αμερικάνοι πέτυχαν το σκοπό τους! Το "ΟΧΙ" έχει περάσει πλέον μπροστά & μάλιστα με 24.272ψήφους!!! Και να σκεφτείς ότι τα Σκόπια έχουν περίπου 4.500.000 πληθυσμό, ενώ η Ελλάδα 11.000.000!!!! 

Με διπλάσιο πληθυσμό θα έπρεπε να έχουμε διπλάσιο αποτέλεσμα υπέρ μας.
Τελικά όμως έχουμε απλά διπλάσιους ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ή και ηλίθιους, που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι σήμερα είναι η Μακεδονία, αύριο η Θράκη, μεθαύριο τα Δωδεκάνησα & η Κρήτη κ.ο.κ.

Μην είσαι αδιάφορος!!!

Ψήφιζε καθημερινά
Στείλε αυτό το mail σε όσους γνωρίζεις & πείσε τους & αυτούς να ψηφίζουν καθημερινά.
Δεν παίρνει πάνω από 10 δευτερόλεπτα!!

Μην αδιαφορείς!!!

Κυκλοφόρησε από Ελληνοαμερικάνους.,,,,,, ΚΑΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ!

YOU CAN VOTE EVERY 24 HOURS!!!

Αμερικάνικη δημοσκόπηση για την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ !!!

ΕΠΕΙΓΟΝ

Στείλτε το παντού!!!!!!

Σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνον!!!!

Ψηφίστε ΟΛΟΙ!

Στην παρακάτω Αμερικανική τοποθεσία, γίνεται «δημοσκόπηση» για το αν η Μακεδονία είναι Ελληνική ή όχι.
Μπείτε, ψηφίστε και διαδώστε το σε όσους ξέρετε!
http://www.topix.com/forum/world/macedonia/TAAAAFN23PMGMJ147

Είναι πολύ απλό. Ούτε όνομα πρέπει να βάλετε, ούτε στοιχεία, ούτε τίποτε. Μόνο επιλέγετε το Yes και μετά βλέπετε το ως τώρα αποτέλεσμα.

Ανάμνηση του θανάτου

ΠΗΓΗ: ΙΔΟΥ

Στους περισσότερους ανθρώπους είναι γνωστό αυτό που κάνουν οι μοναχοί. Βάζουν στην καθημερινή τους προσευχή την ανάμνηση του θανάτου.
Την υπενθύμιση της μικρότητάς μας μπροστά στο άπειρο, την ματαιότητα, την ψευδαίσθηση, την προσωρινότητα αυτού του κόσμου. Το πόσο γρήγορα κυλάει η ζωή, είναι φανερό, είναι το γνωστό. Και το τι μας περιμένει αύριο, είναι το άγνωστο.
Και όμως λέμε με σιγουριά: Σε εμένα δεν θα συμβεί.
Ποιος μας το είπε αυτό; Είμαστε οι εκλεκτοί της ζωής; Και εάν νομίζουμε ότι είμαστε, τι μας κάνει να το πιστεύουμε; Πάνω σε ποια ατράνταχτα και αδιαμφισβήτητα στοιχεία έχουμε στηριχτεί; Ποιος μας έχει διαβεβαιώσει ότι το αναπόφευκτο είναι μακριά, πολύ μακριά από εμάς; Μόνο και μόνο επειδή λέμε «μακριά από εμένα»;
Μήπως, λέω μήπως, θα πρέπει να κάνουμε ότι και οι μοναχοί;
Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσα «κακά» μπορούμε να αποφύγουμε και πόσα «καλά» μπορούμε να κάνουμε με οδηγό αυτήν την δράση;
Για σκεφτείτε το…

Σήμερα ας είσαστε ευγνώμονες

Σήμερα ας είσαστε ευγνώμονες
Να είστε ευγνώμονες για την αγαπημένη σας μουσική
Να είστε ευγνώμονες για τις ταινίες που να σας κάνουν να νιώθετε καλά
Να είστε ευγνώμονες για το τηλέφωνό σας που σας συνδέει με τους ανθρώπους
Να είστε ευγνώμονες για τον υπολογιστή σας
Να είστε ευγνώμονες για τον ηλεκτρισμό που φωτίζει την ζωή σας
Να είστε ευγνώμονες για τα αεροπλάνα που σας πάνε παντού
Να είστε ευγνώμονες για τους δρόμους
Να είστε ευγνώμονες για φανάρια που κρατούν την κυκλοφορία σε τάξη
Να είστε ευγνώμονες σε αυτούς που έχτισαν τις γέφυρες
Να είστε ευγνώμονες για αυτούς που φτιάχνουν το φαγητό σας
Να είστε ευγνώμονες για αυτούς που φτιάχνουν τα ρούχα σας
Να είστε ευγνώμονες για το κατοικίδιο ζώο σας
Να είστε ευγνώμονες για το παιδί σας
Να είστε ευγνώμονες για τους αγαπημένους σας
Να είστε ευγνώμονες για τα μάτια σας που σας επιτρέπουν να διαβάσετε αυτό
Να είστε ευγνώμονες για τη φαντασία σας
Να είστε ευγνώμονες που μπορείτε να σκεφτείτε
Να είστε ευγνώμονες που μπορείτε να μιλήσετε
Να είστε ευγνώμονες που μπορείτε να γελάσετε
Να είστε ευγνώμονες που μπορείτε να αναπνεύσετε
Να είστε ευγνώμονες που είστε ζωντανοί
Να είστε ευγνώμονες που υπάρχει μία λέξη που μπορεί να αλλάξει την ζωή σας.
Η λέξη αυτή είναι Ευχαριστώ

Διαφήμιση της Κρήτης

Δεν είναι όλοι στο Ελλαντιστάν τεμπέληδες και κλέφτες δημόσιοι υπάλληλοι ή απατεώνες, όπως ισχυρίζονται τα νεοταξικά ΜΜΕ και τα αφεντικά τους. Η διαφήμιση για την Κρήτη μιλάει από μόνη της για αυτό το θέμα.
Μακάρι να υπάρξουν και άλλες τέτοιες διαφημίσεις, μήπως και ξεφύγουμε από την ευρωπαϊκή μιζέρια που μας έχουν προγραμματίσει ως μέλλον.
Μακάρι κάποτε να άλλαζε κάτι σε αυτό το πάλαι ποτέ κέντρο του κόσμου, που κατάντησε νεοταξικός σκουπιδοτενεκές...

Γάτος ικέτης

Όπως αναφέρεται και από τον Όμηρο, οι πρόγονοί μας όταν ήθελαν να παρακαλέσουν κάποιον τον ακουμπούσαν στον μηρό. Ο γάτος του βίντεο έχει κρατήσει αυτήν την συνήθεια.
Δυστυχώς ο ήλιος ήταν αντίθετος και υπάρχει έντονη λάμψη. Επίσης δεν έβλεπα καλά και η κάμερα δεν είναι σωστά τοποθετημένη. Αλλά ο γάτος φαίνεται καθαρά να σηκώνεται κάθε τόσο και να αγγίζει απαλά με την πατούσα του το πόδι της γυναίκας μου ικετεύοντας για κάποιον μεζέ. Δυστυχώς για αυτόν το φαγητό που είχαμε παραγγείλει δεν επέτρεπε σπουδαία ανταμοιβή για αυτή του την ικανότητα.

Φοβάμαι μη ξεχάσω!

Είπα τέλος για σήμερα, αλλά δεν άντεξα να μην αναρτήσω το καλύτερο.
Κάποια μέρα ένας άνθρωπος έφθασε σε ένα πανδοχείο. Ζήτησε δωμάτιο. Η ξενοδόχος απόρησε:
-Κύριε, φαίνεστε τόσο κουρασμένος και ταλαιπωρημένος! Από πού έρχεστε;
-Έρχομαι από τα βάθη της ψυχής.
-Και που πηγαίνετε;
-Πηγαίνω ως την άκρη της ζωής.
-Κι όλη αυτή η σκόνη στα παπούτσια σας, τι είναι;
-Σημάδια για το δρόμο μου.
-Φοβάστε μη χαθείτε;
-Φοβάμαι μη ξεχάσω…!!!

ΠΗΓΗ: ΙΔΟΥ

Το υποσυνείδητο μήνυμα της γελοιογραφίας

Τελευταία κυκλοφοράει μία ωραία γελοιογραφία. Κάνει λογοπαίγνιο με τον «Τελευταίο των Μοϊκανών». Δείχνει την πρωθυπουργάρα που «όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει» και τον παρουσιάζει σαν τον «τελευταίο των μη ικανών».
Έξυπνη και με χιούμορ κρύβει -κατά την γνώμη μου- μια σημαντική παγίδα:
Αφού ο Σαμαράς είναι ο τελευταίος ανίκανος πρωθυπουργός, αυτό σημαίνει ότι ο επόμενος που θα ψηφίσετε θα είναι ικανός.
Γελάστε με την γελοιογραφία -και με τα χάλια μας- αλλά μην την πιστέψετε.
Σας περιμένει μεγάλη απογοήτευση.

Το ανθρώπινο ενυδρείο

Στο σαλόνι έχω ένα ενυδρείο. Είχα κάνει κάποια ανάρτηση στο παρελθόν, αλλά βαριέμαι να την βρω και να την παραθέσω σαν σύνδεσμο για να κερδίσω μερικά κλικ ακόμα…
Τα ψαράκια ενδιαφέρονται για ελάχιστα πράγματα:
-Nα φάνε όσο ΠΙΟ πολύ γίνεται.
-Να έρθουν σε σεξουαλική επαφή όσο ΠΙΟ πολλές φορές μπορούν.
-Να αποκτήσουν όσο ΠΙΟ πολύ ζωτικό χώρο γίνεται.
ΚΑΝΕΝΑ ψαράκι δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για το τι συμβαίνει έξω από το τζάμι του ενυδρείου.
ΚΑΝΕΝΑ ψαράκι δεν ανησυχεί για τον λόγο που συμβαίνουν όσα συμβαίνουν στον μικρόκοσμο του ενυδρείου. Τρέχει να φάει όταν ανοίγω το καπάκι για να ρίξω τροφή. Απομακρύνεται φοβισμένο όταν καθαρίζω το φίλτρο ή τα τζάμια. Και όταν τα πράγματα επανέλθουν σε «αυτά που γνωρίζει», τότε χαλαρό και ήρεμο συνεχίζει τις ενασχολήσεις του.
Και ενώ το είχα φτιάξει επειδή είναι ωραίο και χαλαρωτικό να βλέπεις έναν μικρό, ήρεμο και πολύχρωμο υδάτινο κόσμο, τελευταία η παρατήρηση του ενυδρείου με θλίβει. Δεν βλέπω διαφορά από την ανθρωπότητα, η οποία γεννιέται, αναπαράγεται και πεθαίνει όπως ακριβώς τα ψαράκια στην γυάλα, χωρίς να αναρωτιέται για την αιτία των πραγμάτων.
Αλήθεια, εσείς (που υποτίθεται έχετε περισσότερο μυαλό από τα ψαράκια) έχετε καταλάβει ότι βρισκόσαστε εγκλωβισμένοι μέσα σε ένα ενυδρείο;

Αγάπα και Πολέμα

Αγάπα τον Άνθρωπο, γιατί είσαι συ.

Αγάπα τα ζώα και τα φυτά, γιατί ήσουνα συ, και τώρα
σε ακλουθούν πιστοί συνεργάτες και δούλοι.

Αγάπα το σώμα σου· μονάχα με αυτό στη γης ετούτη μπορείς
να παλέψεις και να πνεματώσεις την ύλη.

Αγάπα την ύλη· απάνω της πιάνεται ο Θεός και πολεμάει.

Πολέμα μαζί Του.

Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα.
Ν’ αρνιέσαι ο,τι έχεις κάθε μέρα.
Η ανώτατη αρετή δεν είναι να ’σαι ελεύτερος,
παρά να μάχεσαι για ελευτερία.

Μην καταδέχεσαι να ρωτάς:
«Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!

Νίκος Καζαντζάκης- ΑΣΚΗΤΙΚΗ, Εκδόσεις Καζαντζάκη

Πηγή: ΙΔΟΥ

 

Το παράθυρο

Αυτό που θα πω θα σας φανεί περίεργο και δύσκολο στην αντίληψη. Ο λόγος είναι η εσφαλμένη (και κρυφή) εκπαίδευση με την οποία εκπαιδευόμαστε από την στιγμή που θα δούμε για πρώτη φορά το φως της ημέρας.
Εκπαιδευόμαστε με την ηθική και τις πολιτισμικές συνήθειες οι οποίες επικρατούν στην περιοχή στην οποία γεννηθήκαμε ή μεγαλώσαμε, και με κάποιον πολύ αποτελεσματικό τρόπο ποτέ (ή έστω σχεδόν ποτέ) δεν αντιλαμβανόμαστε πραγματικά αυτό το οποίο υπάρχει γύρω μας.
Οι αισθήσεις μας φιλτράρονται μέσα από επίκτητα «ψυχολογικά γυαλιά». Αν τα γυαλιά μας είναι κόκκινα θα βλέπουμε τα πάντα κόκκινα. Και αν τα γυαλιά του διπλανού μας είναι πράσινα θα βλέπει τα πάντα πράσινα και μπορεί να βρεθούμε σε έναν ατελείωτο πόλεμο προσπαθώντας να αποδείξουμε ότι τα πράγματα είναι κόκκινα ή πράσινα, ενώ στην πραγματικότητα είναι έγχρωμα.
Αυτό μπορεί να αναφερθεί πολύ συνοπτικά σαν «ύπνος της συνείδησης».
Ο συνειδησιακά κοιμισμένος άνθρωπος δεν βλέπει την πραγματικότητα αλλά αυτό που εκπαιδεύτηκε να θεωρεί σαν πραγματικότητα.
Το χειρότερο από όλα είναι ότι όλοι είμαστε πεπεισμένοι ότι είμαστε ξύπνιοι. Και προφανώς θα αντιδράσετε εάν σας πω ότι κοιμόσαστε όρθιοι.
Ένα απλοϊκό παράδειγμα για τον ύπνο της συνείδησης, βρίσκεται στο παρακάτω βίντεο.

Η πραγματική παγκοσμιοποίηση (τελευταίο)

Υποτίθεται ότι, με την σειρά αυτή των αναρτήσεων, σας έπεισα ότι οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη έχουν βασικότατες ψυχολογικές ομοιότητες και θα αντιδράσουν με τον ίδιο τρόπο σε ίδιες συνθήκες. Αυτό ΟΛΟΙ τείνουν να το παραβλέπουν προτιμώντας να κοιτάζουν την επιφάνεια των πραγμάτων και κάποιες εξωτερικές διαφορές.
Οπότε ρωτάω: Τι θέλουν να επιτύχουν με την παγκοσμιοποίηση αυτοί που κινούν τα νήματα;
Φυσικά θέλουν να ομογενοποιήσουν τους ανθρώπους. Θέλουν να τους κάνουν να έχουν τις ίδιες συνήθειες, να πιστεύουν στον ίδιο θεό, να καταργήσουν τα σύνορα και να δημιουργήσουν μία υπερκυβέρνηση.
Νομίζω όμως ότι δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για αυτό. Ήδη είμαστε ομογενοποιημένοι.
Όπου και να πάτε να συναντήσετε την ίδια κακία, το ψέμα, την εκμετάλλευση, το μίσος, την υπερηφάνεια και την απληστία.
Μην μου μιλήσετε για άγιους γατί (αν και υπάρχουν) είναι σταγόνα στον ωκεανό και κυρίως βρίσκονται διασκορπισμένοι σε ΟΛΕΣ τις θρησκείες.
Μην μου μιλήσετε επίσης για την «δικιά» σας θρησκεία. Οι «καλοί» και «θρησκευόμενοι» άνθρωποι, τους οποίους ίσως να αναφέρετε, έχουν δύο πολύ σκοτεινά κίνητρα: τον φόβο και το συμφέρον. Φόβο μήπως πάνε στην κόλαση και συμφέρον για να κερδίσουν έναν αιώνιο παράδεισο.
Τελικά όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο μας και τα ονομάζουμε σε πολύ γενικές γραμμές «παγκοσμιοποίηση», δεν είναι παρά η φυσική αποκρυστάλλωση του ανώμαλου, άγριου και σκοτεινού ανθρώπινου ψυχισμού.
Τι ποιο φυσικό από το να θέλει κάποιος ΠΙΟ πολλά χρήματα, δόξα και αναγνώριση;
Κοιτάξτε τους πολιτικούς και τις πλούσιες οικογένειες (πχ Ρότσιλντ)
Τι ποιο φυσικό από το να θέλει κάποιος ΠΙΟ πολύ φαγητό, διασκέδαση, σεξ;
Κοιτάξτε πως λειτουργούν όλοι οι άνθρωποι παγκοσμίως.
Τι ποιο φυσικό από το να νομίζει κάποιος ότι είναι «ΠΙΟ» από τους υπόλοιπους επειδή ανήκει σε μία φυλή, θρησκεία ή χρώμα;
Κοιτάξτε -και πάλι- πως λειτουργούν όλοι οι άνθρωποι παγκοσμίως.
Και παρακαλώ μην μου πείτε ότι εσείς δεν θα κάνατε όλα αυτά. Κοιτάξτε μέσα σας, και αν είσαστε ειλικρινείς θα δείτε πράγματα τα οποία δεν θα ομολογούσατε σε κανέναν. Ούτε καν στον ψυχίατρό σας (αν ακολουθείτε την νέα μόδα). Ούτε καν στον εξομολόγο σας (αν ακολουθείτε την παλιά).
Η παγκοσμιοποίηση είναι ΕΔΩ και είναι ΤΩΡΑ. Και εσείς είσαστε βασικά εξαρτήματα και παράγοντες οι οποίοι δουλεύουν για την πλήρη επιτυχία της.
Και πως τα ξέρω όλα αυτά; Είναι απλό:
ΕΓΩ γνωρίζω ΠΙΟ πολλά πράγματα από εσάς, είμαι ΠΙΟ μάγκας επειδή τα ξέρω και έτσι είμαι ευχαριστημένος με τον εαυτό μου και θα ήμουνα ΠΙΟ ευχαριστημένος εάν το παραδεχόσασταν.

Η πραγματική παγκοσμιοποίηση 5

Ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό του ανθρώπινου ψυχισμού είναι η λαιμαργία και η απληστία.
Έχουμε μία περίεργη ψυχολογική τάση εθισμού. Πάντοτε θα θέλαμε μία μπουκιά γλυκό ακόμα ή ένα κομματάκι από το ωραίο και παχυντικό τυρί.
Επίσης, συνηθίζουμε εύκολα αυτό που έχουμε και να χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο για να αισθανθούμε καλά. Ακριβώς όπως ένας ναρκομανής ξεκίνησε από μια δοκιμή και σιγά σιγά φτάνει να χρειάζεται την δόση του κάθε ημέρα. Και αν νομίζετε ότι δεν γνωρίζετε έναν ναρκομανή, δείτε έναν καπνιστή στην οικογένεια ή τους φίλους σας. Ή κάποιον λαίμαργο.
Η διαδικασία είναι απλούστατη και θα την αναγνωρίσετε αμέσως:
-Όταν ήσασταν μικροί χρειαζόσασταν ελάχιστα πράγματα. Τρώγατε, παίζατε με την κουδουνίστρα σας και κοιμόσασταν.
-Όταν μεγαλώσατε λίγο αρχίσατε να θέλετε κάποιο παιχνίδι και περνάγατε ώρες με αυτό.
-Έπειτα θέλατε ποδήλατο.
-Κατόπιν πήρατε μηχανάκι.
-Έπειτα αγοράσατε αυτοκίνητο.
-Στην συνέχεια αγοράσατε σπίτι.
-Κατόπιν αγοράσατε εξοχικό.
Σε κάθε αγορά αισθανόσασταν κάπως για λίγο. Όμως πολύ γρήγορα οι «ανάγκες» σας δεν καλύπτονταν από αυτά που είχατε και έτσι επιθυμούσατε κάτι ακόμα. Όμως αυτό το κάτι ποτέ δεν σας έφερε την ευτυχία…
Υπομονή. Μένει μία μικρή σύνοψη και η πολυλογία μου θα τελειώσει!

Προσβολή του εθνικού ύμνου

Είδα προχθές το βράδυ μία διαφήμιση στον Σκάι.
Επρόκειτο για διαφήμιση της νέας σειράς επεισοδίων του «Game of thrones», που προβάλει αργά το βράδυ.
Έκπληκτος είδα και άκουσα τον νάνο που παίζει στην σειρά να περπατάει σφυρίζοντας τον Εθνικό μας ύμνο!!!
Δεν είμαι σίγουρος ότι άκουσα καλά, γιατί το σφύριγμα αλλοιώνει την μουσική και η διαφήμιση δεν είναι πολύ μεγάλη, ούτε και επαναλαμβάνεται συχνά για να βεβαιωθώ.
Τι συμβαίνει εδώ πέρα;
Ποιος είναι ο λόγος που ο εθνικός μας ύμνος σφυρίζεται από έναν νάνο σε μία αγγλική σειρά φαντασίας;
Λάθη δεν χωράνε. Πρέπει να υπάρχει κάποια σκοπιμότητα την οποία δεν μπορώ να φανταστώ.
Μπορεί κανένας να πει κάτι σχετικά;
Ένας φίλος μου έστειλε το σχετικό βίντεο. Πραγματικά ο νάνος σφυρίζει τον εθνικό μας ύμνο.

Η πραγματική παγκοσμιοποίηση 4

Οι άνθρωποι μοιάζουν και σε μερικά ακόμα πράγματα. Πρόκειται για καθαρά ψυχολογική ομοιότητα. Όλοι οι άνθρωποι έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Η ιδέα αυτή βασίζεται στις έννοιες «δικό μου» και «περισσότερο»:
-οι ιδέες τους είναι οι ΠΙΟ σωστές.
-αυτοί είναι ΠΙΟ καλοί.
-είναι ΠΙΟ τίμιοι.
-είναι ΠΙΟ αδικημένοι.
-χρειάζεται ΠΙΟ πολλά χρήματα.
-η πατρίδα ΤΟΥ είναι το κέντρο του κόσμου.
-το χωριό ΤΟΥ είναι καταπληκτικό.
-τα παιδιά ΤΟΥ είναι όμορφα, έξυπνα και ικανά.
-η θρησκεία ΤΟΥ είναι η σωστή.
Γενικά ότι σχετίζεται άμεσα με τον εαυτό τους είναι πάντοτε το καλύτερο και εκείνο που αξίζει να έχει την προσοχή και την αποδοχή όλων.
Πάρτε τον πιο φουκαρά, τον πιο εξαθλιωμένο λαθρομετανάστη που ζει μέσα σε ένα ερειπωμένο δωμάτιο μαζί με άλλους δέκα, κάτω από άθλιες συνθήκες.
Μπορεί να μην το δείχνει λόγω των συνθηκών στις οποίες βρίσκεται, αλλά πως αισθάνεται;
Αισθάνεται ΑΚΡΙΒΩΣ όπως και εσείς και θεωρεί ότι οι ιδέες του, η θρησκεία του και ο ίδιος αξίζουν πολύ περισσότερο και είναι πολύ πιο σωστές από των υπολοίπων ανθρώπων.
Αν ψάξετε λίγο και αν είσαστε ειλικρινείς σε αυτό το ψάξιμο, τότε θα ανακαλύψετε αυτό το «περισσότερο» και το «δικό μου» μέσα σας σαν μια «πανταχού παρούσα» κατάσταση.

Η πραγματική παγκοσμιοποίηση 3

Πάρτε έναν άσπρο άνθρωπο, έναν μαύρο, έναν κινέζο, έναν όμορφο, έναν άσχημο έναν ψηλό, έναν κοντό, έναν μορφωμένο, έναν αμόρφωτο. Γενικά πάρτε από όλη την γη από έναν άνθρωπο από κάθε είδος, κατηγορία ή ομάδα που μπορείτε να φανταστείτε. Θα διαπιστώστε τα εξής:
-Όλοι γεννήθηκαν σαν αθώα μωρά  και όλοι θα πεθάνουν σαν «ξύλινοι» γέροι.
-Όλοι κάνουν όνειρα για το μέλλον.
-Όλοι αγαπούν τον τόπο, την οικογένεια και τους φίλους τους.
-Όλοι θέλουν να διασκεδάσουν και να έχουν λεφτά.
-Όλοι μισούν τους εχθρούς τους.
-Όλοι φοβούνται, ζηλεύουν, περηφανεύονται για ότι πέτυχαν.
Γενικά όλοι οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο παρουσιάζουν τις ίδιες αντιδράσεις.
Αν τους χαμογελάσεις σου χαμογελούν. Αν τους βρίσεις θυμώνουν.
Η ψυχολογική παγκοσμιοποίηση είναι πανταχού παρούσα αλλά κανείς δεν φαίνεται να το παρατηρεί.
Στο επόμενο κείμενο θα αναλύσω λίγο περισσότερο την βασική αιτία της "εξωτερικής" παγκοσμιοποίησης.

Η πραγματική παγκοσμιοποίηση 2

Μπορούμε να πούμε ότι ο άνθρωπος είναι ον δισυπόστατο. Μπορεί να φέρεται σαν ζώο ή να φέρεται σαν άνθρωπος. Οι άνθρωποι σαν ζώα συνηθίζουν να χωρίζονται σε ομάδες. Και συνήθως αποφεύγουν, μισούν ή φοβούνται τα άτομα μίας άλλης ομάδας. Και συνήθως η δική τους ομάδα είναι η καλή:
Είμαστε άσπροι και εσείς είσαστε μαύροι.
Είμαστε Ευρωπαίοι και είσαστε Αμερικανοί.
Είμαστε Έλληνες και είσαστε Γερμανοί.
Είμαστε Αθηναίοι και είσαστε Θεσσαλονικείς.
Είμαστε πιστοί και είσαστε άθεοι.
Είμαστε ορθόδοξοι και είσαστε παλαιοημερολογίτες.
Είμαστε δεξιοί και είσαστε αριστεροί.
Είμαστε παναθηναϊκοί και είσαστε ολυμπιακοί.
Είμαστε καπνιστές και είσαστε αντικαπνιστές.
Είμαστε άντρες και είσαστε γυναίκες.
Όποια ομάδα και αν πάρεις πάντοτε θα βρεις υποομάδες. Ακόμα και αν πρόκειται για μία ομάδα, η οποία έχει ακριβώς τα ίδια γνωρίσματα, και πάλι  θα υπάρξει ο διαχωρισμός σε ομάδες βάσει της ψυχολογικής συγγένειας η οποία θα αναλυθεί σε άλλη ανάρτηση.
Αυτή η «ικανότητα» του ανθρώπου να διαχωρίζεται σε ομάδες που αλληλομισούνται είναι η πηγή όλων μας των δεινών. Αν οι άνθρωποι κατάφερναν να σταματήσουν να φοβούνται και να μισούν αυτόν που διαφέρει από τους ίσιους, τότε η γη θα ήταν ένας παράδεισος ειρήνης.

Η πραγματική παγκοσμιοποίηση 1

Αυτό που οι περισσότεροι εννοούν σαν παγκοσμιοποίηση δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της πραγματικής παγκοσμιοποίησης. Με την λέξη αυτή εννοούμε μία δυναμική κατάσταση, η οποία σπρώχνει τους ανθρώπους σε μία ομογενοποίηση. Τότε οι άνθρωποι είναι όλοι ίδιοι, έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα και μπορεί κανείς να τους χειριστεί χρησιμοποιώντας τους σαν ένα κοπάδι άλογων ζωντανών.
Αν όμως προσέξετε λίγο αυτή η ομογενοποίηση είναι ήδη υπαρκτή εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο άνθρωπος έχει διπλή φύση: μία καλή και μία κακή. Μπορεί να αναπτύξει την μία ή την άλλη πλευρά του, ανάλογα με την περιοχή στην οποία θα γεννηθεί. Για παράδειγμα, γεννηθήκατε στην Ελλάδα, σε μία περίοδο ειρήνης, με το κράτος να λειτουργεί υποτυπωδώς, σε μία σταθερή οικογένεια, με φίλους και γνωστούς, και είχατε μία κοινωνική και σχολική μόρφωση, η οποία σας έκανε να έχετε κάποια σχετικά καλή προσωπικότητα και πολιτισμένες πεποιθήσεις. Εάν όμως είχατε γεννηθεί στην Αφρική σε ένα μέρος με εμφύλιους, σφαγές και πείνα, όπου ο πατέρας σας θα σας ήταν άγνωστος (ίσως κάποιος βιαστής από το αντίπαλο στρατόπεδο) και καθημερινά θα βλέπατε σκοτωμούς, λεηλασίες και θα ζούσατε μέσα στον τρόμο, είναι σίγουρο ότι θα είχατε εξελιχθεί με έναν άλλον τρόπο. Αυτόν τον άλλον τρόπο τον βλέπετε καθαρά στους εξαθλιωμένους λαθρομετανάστες, οι οποίοι προσπαθούν να επιζήσουν μακριά από το χάος των πατρίδων τους. Από ψυχολογικής άποψης, λοιπόν, έχουμε ήδη ομογενοποιηθεί. Οι διαφορές μας είναι ελάχιστες και πρακτικά δεν έχουν σημασία. Στην επόμενη ανάρτηση θα παρατεθούν οι βασικές ψυχολογικές ιδιότητες που κάνουν τους ανθρώπους να μοιάζουνε τόσο πολύ μεταξύ τους.

Η πραγματική παγκοσμιοποίηση

Είναι πάνω από δύο εβδομάδες τώρα που προσπαθώ να βάλω σε τάξη αυτό το κείμενο. Ο λόγος είναι ότι θέλω να περιγράψω μια ιδέα ιδιαίτερα δύσκολη στην κατανόηση.
Όλα όσα λέγονται για την Νέα Τάξη, τις πολυεθνικές, τους Εβραίους κλπ είναι αλήθεια. Όποιος αποφασίσει να ρίξει μία ματιά στην πραγματικότητα (την οποία του κρύβουν οι πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις του) θα αντιληφθεί όλα αυτά ξεκάθαρα.
Πολλοί είναι αυτοί που μιλάνε για την Νέα Τάξη. Πολλά κείμενα κυκλοφορούν και μάλιστα πολύ ενδιαφέροντα με συνταρακτικά στοιχεία.
ΠΟΥΘΕΝΑ όμως δεν αναφέρεται η πραγματική αιτία όλων αυτών.
Αυτή η αιτία είναι και το θέμα της ανάρτησης.
Μην βιαστείτε να νομίσετε μερικοί ότι το παίζω παντογνώστης. Αλλά πίσω από κάθε πράγμα βρίσκεται μία αιτία που το εξηγεί. Και αυτό που θα προσπαθήσω να αναλύσω είναι (κατά την άποψη και την εμπειρία μου) η αιτία πίσω από την παγκοσμιοποίηση, την Νέα Τάξη και όλα τα συναφή θέματα.
Και αυτήν την αιτία θα προσπαθήσω να περιγράψω όσο πιο λεπτομερώς και με όσο πιο λίγα λόγια γίνεται στις επόμενες καταχωρήσεις.

Αποχαιρετισμός στον παλιό χρόνο και όχι μόνο

Μαζί με τον παλιό χρόνο αποχαιρέτησα και άλλα σημαντικά πράγματα, όχι ότι αυτό κόφτει τους περισσότερους νεοέλληνες. 1) Αποχαιρέτισα το τελικό ν Η γλώσσα μοιάζει με το βουνό.

Η μεγάλη είδηση του νέου χρόνου

 Ο παλιός χρόνος πέρασε, ο νέος ήρθε και «κατά τα ειωθότα» όλοι αντάλλαξαν ευχές για έναν καλύτερο χρόνο και ένα καλύτερο αύριο.
Αλλά αν είχαν διαβάσει ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ θα το σκέφτονταν περισσότερο πριν να είναι τόσο αισιόδοξοι.
Κακά τα ψέματα για να είναι κάποιος καλά και να αναπτύσσεται εσωτερικά και εξωτερικά θα πρέπει να έχει κάποιο σχετικά καλό βιοτικό επίπεδο. Φυσικά τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία, αλλά αποτελούν ένα καλό εργαλείο για την σχετική προσπάθεια.
Και πάλι φυσικά αυτό συμβαίνει όταν τα χρήματα χρησιμοποιούνται σαν εργαλείο και όχι σαν σκοπός.
Έτσι λοιπόν  επανέρχομαι ΣΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ, την οποία είχα προβλέψει σε παλιότερη ανάρτηση. Δεν έκατσα να την βρω και να την αναφέρω, γιατί το να «ευλογήσω και τα γένια μου» δεν είναι αυτό εκείνο το οποίο επιδιώκω.
Είχα γράψει ότι η ΕΕ -κατά δήλωση κάποιου αξιωματούχου- θέλει να μας επιβάλλει μισθούς Βουλγαρίας (250 με 300 ευρώ).
Φυσικά δεν διαβάσατε ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ γιατί ήταν μεν πρωτοσέλιδη, αλλά βρισκόταν κάτω κάτω μέσα σε μικρό κουτάκι. Ορίστε το πρωτοσέλιδο και η μεγέθυνση της είδησης.

 Και αν δεν το πιστεύετε πρέπει τουλάχιστον να πιστέψετε την πρωθυπουργάρα μας που δήλωσε ότι το 2014 θα…, θα…, θα…, θα…:
«Στο τέλος του 2014 όσοι δεν μας πιστεύουν θα αρχίσουν και αυτοί να βλέπουν το φως στο τούνελ!!!».
Πράγμα που σημαίνει ότι οι ΝΟΜΙΜΟΙ μισθοί των 500 και 600 ευρώ δεν μπορούν να μειωθούν σχεδόν στο μισό μέσα σε έναν χρόνο. Θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο χρόνια.
Εκτός βέβαια αν πάτε και ψηφίσετε όποιον τρομερό πολιτικό σας σερβίρει το Σύστημα ξαφνικά σαν Σωτήρα, και ο οποίος θα αρχίσει δραστικά την ανόρθωση της οικονομίας μας κορόιδα νεοέλληνες.