Άρχισαν οι ευχές για το Πάσχα.
Τυπική συνήθεια για μία τυπική (όπως έχει καταντήσει) γιορτή.
Τι σόι ευχές μπορείτε να δώσετε (αν το καλοσκεφτείτε) όταν στο Ελλαντιστάν:
-Άνθρωποι αυτοκτονούν από απελπισία…
-Αυξάνονται οι άστεγοι στους δρόμους…
-Αυξάνονται οι άνεργοι…
-Αυξάνεται το χρέος…
-Αυξάνεται η λιτότητα…
-Αυξάνονται τα κρούσματα από «ξεχασμένες» ασθένειες, όπως η φυματίωση…
Τι σόι ευχές μπορείτε να δώσετε (αν το καλοσκεφτείτε) όταν παγκοσμίως:
-Αυξάνεται η καταστροφή του περιβάλλοντος…
-Οι τοπικοί πόλεμοι δίνουν και παίρνουν…
-Τα παιδιά στον Τρίτο Κόσμο είναι κρέας στην πολυεθνική μηχανή του κιμά των «πολιτισμένων» Δυτικών…
-Εκατομμύρια θα πεθάνουν φέτος από την πείνα, τους πολέμους και τις αρρώστιες…
-Όταν μέχρι να φάτε το αρνάκι σας, την ημέρα του Πάσχα, θα έχουν πεθάνει -από πείνα- μερικές δωδεκάδες παιδιά ΜΟΝΟ στην Αφρική…
Προσωπικά δεν μπορώ να δώσω κανενός είδους ευχές. Ούτε καν σαν καλή πρόθεση, αφού είναι οφθαλμοφανές ότι παγκοσμίως ισχύει το «κάθε πέρσι και καλύτερα».
Και σας παρακαλώ μην μου αμολήσει κανένας αυτές τις μπούρδες περί ανάπτυξης (τοπικής ή παγκόσμιας) που ακούω στα «ανεξάρτητα» και «μαχόμενα για την αλήθεια» ΜΜΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου