Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

14 Ιουλίου 2008

Επιστροφή και διαγωνισμός φαντασίας

Μόλις γύρισα από Σκιάθο-Σκόπελο.
Έχω πιασμένη μέση, δύο κιλά στο "σωσίβιο", ηλιοκαμένη καράφλα, ένα βουνό μπαγκάζια ανακατεμένα, 80 μηνύματα στο ταχυδρομείο και ένα κάρο δουλειές που τρέχουν.
Τα νησιά είναι καταπράσινα. Ειδικά η Σκόπελος. Έχει μεγάλα δάση από πεύκα και όλο το νησί μυρίζει βουνό. Δυστυχώς Δεν το βλέπω να παραμένει για πολύ πράσινο ακόμα. Έχουν φτιάξει απίστευτο αριθμό από δρόμους στα βουνά. Και ήδη έχει εμφανισθεί ένα καθαρά ελληνικό φαινόμενο. Σε ένα "στρατηγικό" σημείο με θέα έχει καεί το δάσος. Εκεί που πας μέσα στο πράσινο, ξαφνικά βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια απίστευτη καρβουνίλα.
Και η ερώτηση της ημέρας:
Τι υπάρχει κοντά στον δρόμο, ανάμεσα στα καμένα δέντρα;

Πάω στοίχημα τα υπόλοιπα μαλλιά μου ότι σε μερικά χρόνια στην περιοχή θα υπάρχει ένας θεσπέσιος πολυτελής οικισμός.
Και τα οικόπεδα θα είναι πολύ περισσότερα...