Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

16 Ιουνίου 2008

ΣΥΜΒΟΥΛΗ

Το άγχος σήμερα είναι η κύρια ασθένεια του σύγχρονου ανθρώπου. Από αυτό πηγάζουν σχεδόν όλα του τα προβλήματα. Αιτία του άγχους είναι κυρίως ο εγωισμός μας. Και βασικό θεμέλιο του εγωισμού είναι δύο πολύ μικρές και απαρατήρητες λέξεις: το "μου" και το "πιο".
Ως εκ τούτου θα βάζω αναρτήσεις με συμβουλές ή σκέψεις ή απόψεις ή ...κλπ, με σκοπό να ξεδιπλώσω όσα γνωρίζω για το θέμα.
Και ξεκινάω με την πρώτη συμβουλή που είχα γράψει και στο "σβησμένο" blog:
Για δυο πράγματα δεν πρέπει να στεναχωριέται κανείς. Για όσα ΔΙΟΡΘΩΝΟΝΤΑΙ και για όσα ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΟΝΤΑΙ.

Επ' ευκαιρία του Πάσχα...

Στην ιστοσελίδα της Γεωργίας κάποια κοπέλα ανέφερε ότι είχε πρόβλημα υγείας επειδή ήταν χορτοφάγος. Να και κάτι που θα έπρεπε να διαβάσουν οι φανατικοί χορτοφάγοι. Υπάρχει ένας μύθος που συντηρείται από τα "χορτοφαγικά κυκλώματα" (τα οποία συνήθως πουλάνε και πανάκριβα συμπληρώματα διατροφής) ότι μπορεί κανείς να ζήσει χωρίς να τρώει κρέας. Προβάλλεται μάλιστα και σαν "ιδιότητα πολιτισμένου ανθρώπου" η μη κατανάλωση κρέατος για λόγους συμπόνιας για τα καημένα τα ζώα.
Ίσως να μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο εάν γίνεις ένας "φανατικός θρησκευόμενος" και χρησιμοποιείς συνέχεια επιλεγμένα προϊόντα και βοηθήματα "τρώγοντας" τις ώρες σου στην κουζίνα.
Αλλά δεν γίνεται από φυσιολογικούς ανθρώπους που τρώνε για να ζήσουν και δεν ζουν για να τρώνε. Κάποιοι μπορεί να εμφανίσουν και αναιμίες. Εκτός βέβαια και είσαι σαν μία γνωστή μου.
Είναι 65 χρονών, έχει αιματοκρίτη 43!!! και σιχαίνεται το κρέας. Απορεί μάλιστα και γιατί το κρέας αρέσει στους υπόλοιπους. Αν όμως ήταν 30 χρονών και είχε αιματοκρίτη 36 τότε θα καταλάβαινε την διαφορά.
Αντίθετα μία γνωστή μου, 45 χρονών, επειδή για καιρό δεν έτρωγε κρέας "έτσι" για αυτοπειθαρχία, κατάφερε να "μηδενίσει" τον αιματοκρίτη της.
Εξάλλου η φύση δεν υπερβαίνεται (εύκολα τουλάχιστον). Αν δεν έπρεπε να τρώμε καθόλου κρέας δεν θα μας είχε δώσει κυνόδοντες που είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα των σαρκοφάγων. Υποτίθεται βέβαια ότι θα τρώμε σε λογικές ποσότητες.
Όσο για το θέμα της συμπόνιας... Έ, είναι μεν έτσι αλλά και δεν είναι. Βασικός νόμος της φύσης είναι ότι ο ένας τρώει τον άλλον.
Και αυτός που τρώγεται υποφέρει είτε πρόκειται για αρνάκι, ψάρι, πουλί, ραπανάκι, καρότο ή πατάτα. Όλα είναι ζωντανά και όλα αισθάνονται έστω και αν εμείς δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε.
Ως εκ τούτου δεν χρειάζεται να αισθάνεστε και άσχημα από πάνω:
Πεθαίνουν εκατομμύρια ζώα κάθε μέρα φαγωμένα από ανθρώπους ή άλλα ζώα.
Πεθαίνουν εκατομμύρια ψάρια για να γίνουν κονσέρβα για το "χαριτωμένο" γατάκι ή σκυλάκι μας.
Πεθαίνουν εκατομμύρια δέντρα για να φτιαχτούν καταναλωτικές βλακείες και χαζά περιτυλίγματα δώρων που αγοράζουμε όλοι "ελαφρά τη καρδία".
Πεθαίνουν εκατομμύρια φυτά που γίνονται τροφή των ζώων και των ανθρώπων.
Πεθαίνουν δισεκατομμύρια σπόροι για να γίνουν "οικολογική βενζίνη" (αν είναι δυνατόν!!!) και όχι τροφή.
Πεθαίνουν εκατομμύρια άνθρωποι γιατί δεν έχουν ένα πιάτο φαγητό.
Πέντε χιλιάδες (τουλάχιστον) μικρά παιδιά τυφλώνονται κάθε χρόνο στην Αφρική επειδή δεν παίρνουν τις κατάλληλες θρεπτικές ουσίες.
Να μην συνεχίσω τον κατάλογο...
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάμε στο άλλο άκρο και θα γίνουμε αναίσθητοι μετατρεπόμενοι σε "τίγρεις"...
Έτσι;

Νερό, ο άγνωστος ζωοδότης

Πιστεύετε ότι γνωρίζετε το νερό; Τι θα μπορούσε άραγε να πει κανείς για αυτό πέρα από ότι βρίσκεται παντού; Και όμως.
Το νερό βρίσκεται κάτω από το στόχαστρο της ερεύνης πολλών επιστημόνων στο εξωτερικό.
Το νερό είναι το πιο κοινό υλικό πάνω στην γη. Είναι μέσα μας και έξω μας κάθε στιγμή. Τους πρώτους μήνες της ζωής μας τους περνάμε μέσα στο νερό του αμνιακού σάκου. Το 70% του σώματός μας είναι νερό και το μεγαλύτερο ποσοστό των τροφών μας είναι πάλι νερό, αφού πολλά λαχανικά φτάνουν μέχρι και 99% περιεκτικότητα σε νερό. Είναι τόσο πολύτιμο ώστε μερικές μέρες χωρίς νερό είναι αρκετές να επιφέρουν τον θάνατο.
Το νερό υπάρχει από τότε που δημιουργήθηκε και η γη μας. Οι επιστήμονες ερευνούν με μεγάλη προσοχή αυτό το τόσο κοινό στοιχείο, γιατί οι ιδιότητες που έχει, χημικές και μηχανικές, το καθιστούν ένα τρομερά ενδιαφέρον υλικό για έρευνα. Συνδέεται με την δημιουργία της ζωής κυριολεκτικά περισσότερο από το φως του ήλιου!
Τίποτε δεν είναι μαλακότερο από το νερό. Ένα μικρό βλασταράκι το κάνει να υποχωρήσει και να αλλάξει κατεύθυνση. Αλλά το νερό έχει την περισσότερη «επιμονή» από κάθε άλλο στοιχείο. Τίποτε τελικά δεν ανακόπτει την πορεία του, ούτε τα τεράστια φράγματα που κατασκευάζουμε τελευταία.
Ας δούμε όμως τις ιδιότητες του άγνωστου αυτού γνωστού μας.
-Πρόκειται για ένα στοιχείο με πολύ σταθερό χημικό δεσμό. Όλες οι άλλες χημικές ουσίες καταστρέφονται σχετικά εύκολα. Αντιδρούν μεταξύ τους, διασπώνται και ξαναενώνονται δημιουργώντας νέες ουσίες. Συνήθως πάντα υπάρχει εκεί το νερό που θα διευκολύνει αυτή την διάσπαση χωρίς το ίδιο να πάθει τίποτε.
-Αν και είναι ένα πολύ μικρό μόριο έχει πάρα πολλές ιδιότητες. Στην χημεία όσο μεγαλύτερο είναι ένα μόριο, τόσο πιο πολλές αντιδράσεις μπορεί να κάνει και τόσο πιο πολλές φυσικές ιδιότητες έχει. Έτσι το μικρό μόριο δεν δικαιολογεί τόσα πράγματα.
-Κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει το γεγονός ότι πρόκειται για το μοναδικό στοιχείο που βρίσκεται πάνω στην γη ταυτόχρονα και στις τρεις μορφές του: υγρό, στερεό και αέριο.
-Αν και αδρανές χημικά μπορεί να διαλύει και να μεταφέρει μια μεγάλη ποικιλία ανοργάνων ενώσεων πολύ βασικών στην λειτουργία του οργανισμού μας.
-Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί (με τόσο μικρό μόριο)το νερό έχει τόση μεγάλη επιφανειακή τάση, μεγαλύτερη από κάθε γνωστό υγρό.
-Είναι το μοναδικό υλικό πάνω στην γη που μεγαλώνει σε όγκο όταν ψύχεται. Ενώ ακολουθεί τον γενικό κανόνα, γύρω στους τέσσερις βαθμούς Κελσίου αρχίζει να «φουσκώνει». Στους μηδέν βαθμούς, μετατρέπεται σε πάγο ελαφρύτερο από το νερό και επιπλέει. Αν δεν γινόταν αυτό οι θάλασσες σταδιακά θα πάγωναν μέχρι τον πυθμένα και η ζωή θα εξαφανιζόταν. Επίσης αυτή η ικανότητα επιτρέπει στο κρύο νερό του βυθού να έρθει στην επιφάνεια ανακυκλώνοντας τις θρεπτικές ουσίες που βρίσκονται στον πυθμένα και τρέφοντας έτσι δισεκατομμύρια όντα της θάλασσας.
-Είναι το ισχυρότερο διαλυτικό της γης.
-Σύμφωνα με τους κανόνες της φυσικής θα έπρεπε να παγώνει τουλάχιστον στους μείον 80 βαθμούς Κελσίου.
-Αν και παρουσιάζεται σαν την τέλεια μορφή υγρού και χρησιμοποιείται για τον καθορισμό πολλών φυσικών σταθερών, δεν είναι ούτε σταθερό αλλά ούτε και τέλειο. Παραβαίνει όλους τους γνωστούς φυσικούς νόμους.
-Έχει την δυνατότητα να κάνει πολυδομικές αλλαγές. Μετατρέπεται δηλαδή σε ένα πολυμερές ικανό να «απομνημονεύει» και την παραμικρή ενεργειακή αλλαγή στο περιβάλλον του. Παρουσιάζει δηλαδή μνήμη. Αυτό δεν πρέπει να παραξενεύει κανέναν, αφού υπάρχουν σήμερα κράματα που μπορούν να «θυμούνται» κάποιο σχήμα τους σε συγκεκριμένες θερμοκρασίες!
Τα πειράματα του Masaru Emoto ο οποίος είχε την ιδέα να φωτογραφίσει το νερό σε διάφορες φάσεις της ύπαρξής του και μέσα σε διαφορετικές συνθήκες εξωτερικού περιβάλλοντος, προσθηκών και μολύνσεων από ξένες ουσίες, αλλά και από ποικίλες σε συναισθήματα σκέψεις, ακολουθώντας πάντα επιστημονική μεθοδολογία, έρχεται να επιβεβαιώσει με την σειρά του ότι το νερό δεν είναι απλά και μόνο ένα υγρό, αλλά κάτι το ζωντανό που αντιδρά ανάλογα με καθετί το επηρεάζει διαφοροποιώντας την ενεργειακή και κρυσταλλική του δομή, ανταποκρινόμενο στις σκέψεις και τα συναισθήματα μας.
-Παρουσιάζει αστάθεια ακόμα και στις μικρότερες εξωτερικές επιδράσεις. Τα τελευταία χρόνια γίνονται πειράματα που καταλήγουν σε απίστευτα συμπεράσματα. Το νερό φαίνεται να απομνημονεύει ψυχολογικές καταστάσεις!
Να μια καλή εξήγηση για τον λόγο που το άγχος μας «δηλητηριάζει». Αν οι ψυχολογικές καταστάσεις επηρεάζουν τις χημικές ιδιότητες του νερού, αυτός είναι ένας υπεραρκετός λόγος ασθένειας για το σώμα μας.

Νερό και ομοιοπαθητική

Ένα κλασσικό ανέκδοτο για τα φάρμακα είναι το παρακάτω:
Λέει ο γιατρός στον ασθενή:
-Θα παίρνετε το μπλε χαπάκι κάθε πρωί για τον βήχα που έχετε. Το κόκκινο χαπάκι το μεσημέρι για τον στομαχόπονο που θα σας προκαλέσει το μπλε. Και το πράσινο χαπάκι το βράδυ για τα σπυράκια που θα βγάλετε από το κόκκινο χαπάκι!
Είναι κοινό μυστικό πλέον ότι τα φάρμακα έχουν καταντήσει κυριολεκτικά μάστιγα. Όχι μόνο είναι ακριβά, όχι μόνο δεν θεραπεύουν αλλά επί πλέον έχουν τρομερές παρενέργειες. Παρόλα αυτά οι γιατροί συνεχίζουν να υπερασπίζονται την χρήση των ακριβών, τοξικών και πολλές φορές αναποτελεσματικών φαρμάκων της φαρμακοβιομηχανίας.
Η πιο σημαντική αντίρρηση της κατεστημένης ιατρικής ως προς την χρήση της ομοιοπαθητικής είναι ότι η ομοιοπαθητική δεν μπορεί να θεραπεύει. Ο λόγος είναι ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν περιέχουν σχεδόν καθόλου θεραπευτική ουσία. Η συνεχής διάλυση μιας μικρής ποσότητας κάποιου εκχυλίσματος φτάνει το τελικό διάλυμα στο σημείο να περιέχει ελάχιστα έως καθόλου μόρια της ουσίας.
Έτσι με «υλιστική» λογική η θεραπεία αποκλείεται. Η όποια θεραπευτική δράση δικαιολογείται από τους γιατρούς σαν «δράση πλασέμπο». Έτσι προσπαθούν απεγνωσμένα να κρατήσουν τους ασθενείς που απελπισμένοι από την επίσημη ιατρική έχουν αρχίσει να καταφεύγουν σε εναλλακτικές πρακτικές θεραπείας.
Οι καλοί γιατροί βέβαια αποφεύγουν να λάβουν υπόψιν τους ορισμένες παραμέτρους. Όπως συμβαίνει παντού προτιμούν να αποφεύγουν σημεία που δεν εξηγούνται με την αποδεικτική λογική τους. Τα σχετικά ερωτήματα-επιχειρήματα είναι αναπάντητα και αποφεύγεται η αντίκρουσή τους:
-Εάν είναι όλες οι θεραπείες της ομοιοπαθητικής ανήκουν στην κατηγορία «πλασέμπο» δηλαδή στις θεραπείες μέσω της πίστης (αυθυποβολή) του ασθενή ότι πήρε ένα φάρμακο που θα τον γιατρέψει, γιατί το φαινόμενο πλασέμπο δεν λειτουργεί (τόσο έντονα) και στα κανονικά φάρμακα;
-Πως εξηγείται το φαινόμενο η ομοιοπαθητική να θεραπεύει μωρά και ζώα που δεν καταλαβαίνουν από αυθυποβολή και άλλα τέτοια εντυπωσιακά;
-Εάν είναι τόσο έντονη η δράση της αυθυποβολής γιατί δεν γίνονται έρευνες να χρησιμοποιηθεί αυτή η δράση στην «κανονική» ιατρική;
-Αφού τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν έχουν μέσα τους θεραπευτική ουσία τότε ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ. Αυτό είναι αποδεδειγμένο. Σε τι είναι τότε επικίνδυνα;
Τελευταία όμως με τις ανακαλύψεις περί της μνήμης του νερού, η ομοιοπαθητική απέκτησε έναν σημαντικό σύμμαχο:
Αφού το νερό «απομνημονεύει» πληροφορίες όπως ακριβώς ένα υπολογιστής, τότε μπορούν να εξηγηθούν αρκετά φαινόμενα:
-Οι δυσάρεστες σκέψεις μας και τα αρνητικά συναισθήματα εντυπώνονται στην μοριακή δομή του νερού. Έτσι εξηγείται γιατί υπάρχουν τόσες ασθένειες λόγω άγχους.
-Το φαγητό που φτιάχνει η μάνα μας στο σπίτι, συνήθως είναι νόστιμο για τον απλούστατο λόγο ότι όταν το φτιάχνει το «εμποτίζει» με αγάπη και ενδιαφέρον.
-Τα προϊόντα που φτιάχνονται από κάποιον με «μεράκι» είναι πάντα νοστιμότερα από τα βιομηχανοποιημένα που χρησιμοποιούν συντηρητικά, χρωστικές, αρωματικά και ένα σωρό χημικά για να έχουν τα τρόφιμα ωραία γεύση και άρωμα.
-Έτσι μπορεί να εξηγηθεί επιστημονικά η θεραπευτική δράση της ομοιοπαθητικής, παρά την ουσιαστική έλλειψη φαρμάκου. Το νερό «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ» τις θεραπευτικές ιδιότητες της ουσίας. Έτσι το νερό μετατρέπεται σε ένα «ενεργειακό» φάρμακο που έχει την ίδια δράση με την ουσία η οποία διαλύθηκε σε αυτό.
Η νεοαποκαλυφθείσα αυτή ικανότητα του νερού θα πρέπει κανονικά να χρησιμοποιηθεί από την ιατρική επιστήμη για να κατασκευαστούν φάρμακα που θα είναι φθηνά, θα έχουν θεραπευτική δράση και καμία παρενέργεια.
Κάτι τέτοιο όμως θα αργήσει πάρα πολύ, αφού θα κάνει πάρα πολύ κακό στην τσέπη των φαρμακευτικών πολυεθνικών.

Η Αλήθεια είναι η ανώτατη τέχνη.

Το Πραγματικό, η Αλήθεια είναι αυτό που μας ενδιαφέρει και δεν βρί¬σκεται ανάμεσα στις θεωρίες, στις γνώμες και στις δοξασίες η Αλήθεια είναι το άγνωστο από στιγμή σε στιγμή.

Η Αλήθεια βρίσκε¬ται στο Κέ¬ντρο, ούτε δε¬ξιά ούτε αριστερά. Η έννοια που ο νους μπο¬ρεί να σφυρη¬λατήσει για την Αλήθεια δεν είναι ποτέ η Αλήθεια. Η γνώμη που ίσως έχουμε για την Αλήθεια, όσο και αν είναι σεβα¬στή, με κανένα τρόπο δεν είναι η Αλήθεια. Ούτε τα αντιτιθέμενα πνευμα¬τικά ρεύματα μπο¬ρούν να μας οδηγήσουν στην Αλήθεια.

Η Αλήθεια είναι κάτι που πρέπει να δοκιμαστεί άμεσα, όπως όταν κά¬ποιος βάζει το χέρι του στην φωτιά και καίγεται ή όπως ένας που καταπίνει νερό και πνίγεται.

Χρειάζεται άμεσα να αυτοερευνηθούμε για να αυτοανακαλυφθούμε και να γνωρίσουμε βαθιά τον εαυτό μας. Η εμπειρία της Αλήθειας έρχεται μόνο περιορίζοντας το Σφάλμα. Μόνο διαλύοντας το ίδιο το Εγώ μου, τα λάθη μου, τις προκαταλήψεις και τους φόβους, τα πάθη και τις επιθυμίες, τα διανοητικά κλεισίματα και τις αυτάρκειες παντός είδους, έρχεται σε μας η εμπειρία του Πραγματικού.
Η Αλήθεια δεν έχει τίποτε να κάνει με αυτό που έχει ειπωθεί ή δεν έχει ειπωθεί, αυτό που γράφτηκε ή δεν γράφτηκε. Αυτή έρχεται μόνο όταν το «ο Εαυτός μου» έχει πεθάνει. Ο νους δεν μπορεί να αναζητήσει την Αλήθεια γιατί δεν την γνωρίζει. Όσο η συνείδηση είναι εγκλωβισμένη μέσα στο «Εγώ μου» δεν θα μπορέσει να δοκιμάσει το Αληθινό, αυτό που βρίσκεται πέρα από το σώμα, τις συγκινήσεις και τον νου, αυτό που είναι η Αλήθεια.

Σε τι χρησιμεύει στον άνθρωπο να γνωρίζει χιλιάδες θεωρίες χωρίς ποτέ να δοκιμάσει την Αλήθεια;

Πολύ δίκαια είπε λοιπόν ο Χριστός: «Γνωρίστε την Αλήθεια και αυτή θα σας ελευθερώσει».

Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ιησού τι είναι η Αλήθεια, αυτός κράτησε βαθιά σιωπή. Και όταν έκαναν στον Βούδα την ίδια ερώτηση γύ¬ρισε την πλάτη και αποσύρθηκε.

Αλλά αν αυτοί οι Αληθινοί Άνθρωποι δεν τόλμησαν να μιλήσουν γι’ Αυτήν τότε εγώ τι μπορώ να κάνω;