Πριν λίγο καιρό είχα «κλείσει το μαγαζί» για λόγους ανακαίνισης (προσωπικής).
Φυσικά δεν έχω κάνει και πολλά πράγματα μέχρι τώρα. Ίσα ίσα που τίναξα το χαλάκι στην είσοδο.
Αυτό που συνήθως θεωρούν όλοι σαν προσωπική ανακαίνιση είναι το να κάτσεις λίγες μέρες, να πας μια εκδρομούλα ή να τελειώσεις κάποιες δουλειές που έπρεπε να τελειώσουν ώστε να σου φύγουν οι εντάσεις και να ξεχαστούν κάποια γεγονότα που σε βάρυναν τον τελευταίο καιρό.
Αυτό όμως δεν είναι ανακαίνιση. Εκεί απλά ο χρόνος απαλύνει τις καταστάσεις και δημιουργεί την εντύπωση ότι όλα είναι πλέον εντάξει. Το μόνο όμως που συμβαίνει είναι ότι «τα σκεπάζουμε να μην βρωμάνε».
Όμως, όπως συμβαίνει συνήθως, κάποιο νέο γεγονός θα έρθει και θα ξεσκεπάσει ότι έχετε καλύψει με την πέτσα του χρόνου. Και τότε τα πράγματα αναγεννώνται και είσαστε αναγκασμένοι να βιώνετε έντονα και πάλι καταστάσεις που θα θέλατε να έχετε ξεπεράσει.
Αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος από τον οποίο λίγοι άνθρωποι μπορούν να ξεφύγουν. Δεν αρκεί να διαβάσεις κάποια βιβλία ή να ακολουθείς μία κοσμοθεωρία ή να πιστεύεις σε κάποια θρησκεία. Απαιτείται εσωτερική δράση που είναι απίστευτα απλή, απίστευτα περίπλοκο να διδαχθεί, απίστευτα δύσκολο να γίνει κατανοητή και απίστευτα δύσκολο να επιμείνεις στην εφαρμογή της.
Για αυτόν τον λόγο και εγώ ίσα που τίναξα το χαλάκι στην πόρτα.
Ξαναμπαίνω σιγά σιγά στον χώρο και θα κάνω πιο αραιές καταχωρήσεις από ότι σας είχα συνηθίσει.
Και φανταστείτε ότι σήμερα σκόπευα να κάνω μια «ελαφριά» καταχώρηση. Ορίστε λοιπόν η πρώτη μου παραγωγή από πατάτες. Το κουταλάκι του γλυκού είναι για σύγκριση μεγέθους. Τις είχα φυτέψει στις γλάστρες που ήταν άδειες από φυτά.
Έτσι λοιπόν από ότι φαίνεται η εσωτερική ανακαίνιση μοιάζει αρκετά με την καλλιέργεια της πατάτας.
Χρειάζεται να ξέρεις τι να κάνεις, πώς να το κάνεις και να έχεις άπειρη υπομονή για να σκαλίζεις και να ποτίζεις περιμένοντας τα πενιχρά μεν αλλά χειροπιαστά αποτελέσματα.
ΕΚΕΙ βρίσκεται η διαφορά.
