Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

13 Φεβρουαρίου 2018

Απόσχιση Κρήτης [Ποιος θα αγοράσει την Γαύδο;]

Το θέμα δεν «έπαιξε» καθόλου στα ΜΜΕ. Βλέπετε είναι δευτερευούσης σημασίας.
Η Γαύδος [τυπικό ξερό ελληνικό νησί] βαφτίστηκε δάσος.
Έτσι πρακτικά μετατρέπεται σε ιδιοκτησία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης. Το υπουργείο με την σειρά του δεν είναι απίθανο να πουλήσει το νησί σε κάποια εταιρεία με την δικαιολογία της «ανάπτυξης» και με την χιλιοειπωμένη δέσμευση [που ποτέ δεν τηρείται] ότι θα προστατευθεί το περιβάλλον.
Η πρώτη αντίδραση του δημάρχου Γαύδου ήταν: «Είναι σαν να μας λένε να φύγουμε από το νησί, για να έρθουν μεγαλοεπενδυτές» [Δασική έκταση η Γαύδος]. Η φαντασία του φαίνεται ότι δεν πάει μακρύτερα από την εκμετάλλευση για τουρισμό.
Πρόκειται βέβαια για μία υποθετική δυνατότητα, αλλά ποιος μας λέει ότι δεν υπάρχει σχέδιο ώστε χάριν του «χρέους» μας η Γαύδος να πουληθεί κοψοχρονιά [μαζί με την υφαλοκρηπίδα της και τα κοιτάσματά της βεβαίως βεβαίως] σε κάποια πολυεθνική, και επομένως για αυτό οι εγκέφαλοι του υπουργείου την μετέτρεψαν σε δάσος;
Ίσως η Κρήτη να μην πηγαίνει μόνο για απόσχιση αλλά και για τεμαχισμό.
Κάποιες κακές γλώσσες λένε ότι την Γαύδο την διεκδικούν κατά καιρούς η Τουρκία και η Λιβύη [«Αρπάζουν» ελληνικό ακριτικό νησί].
Μετά τα τελευταία τραγικά γεγονότα του αδιάντροπου ξεπουλήματος της Μακεδονίας [από Συριζανελ, Μπουτάρη και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις] αυτό δεν φαίνεται καθόλου παράξενο.