Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

28 Απριλίου 2016

Γνωμικά

Να είστε προσεκτικοί με το περιβάλλον που θα επιλέξετε να ζήσετε, επειδή θα γίνετε σαν και αυτό. Να είσαστε προσεκτικοί με τους φίλους που θα επιλέξετε γιατί θα γίνετε σαν και αυτούς.

Ρίξετε μία ειλικρινή ματιά γύρω σας. Σας αρέσει αυτό που βλέπετε;
Μέσα σε άσχημες πόλεις, ζείτε μέσα σε άσχημα διαμερίσματα και δουλεύετε σε άσχημες δουλειές. Κυκλοφοράτε σε άσχημους δρόμους.
Οι άνθρωποι γύρω σας είναι κακάσχημοι. Άλλοι είναι πλαδαροί, άλλοι παχύσαρκοι, άλλοι παραμορφωμένοι και άρρωστοι. Όσοι δεν είναι σε αυτήν την κατηγορία φροντίζουν να παραμορφώνουν το σώμα τους με σκουλαρίκια, καρφιά, τατουάζ, κακάσχημα κουρέματα και απίστευτα κακόγουστα ρούχα.
Παντού υπάρχει νευρικότητα, άγχος και φόβος.
Τελικά το μόνο όμορφο που υπάρχει στην ζωή σας είναι το πανάκριβο 4G κινητό σας, για να κάνετε like στα «κοινωνικά δίκτυα» και να νομίζετε ότι έτσι περνάτε καλά.
Η όλη διαδικασία είναι αυτοτροφοδοτούμενη και είναι ΦΥΣΙΚΟ ότι θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Το ΑΦΥΣΙΚΟ είναι που εσείς δεν το έχετε πάρει είδηση, αν και κατά κάποιον τρόπο και αυτό ΦΥΣΙΚΟ είναι. Το ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΑΣ ΕΓΩ σας κρατάει βαθιά κοιμισμένους και ανίκανους να αντιληφθείτε την πραγματικότητα.

27 Απριλίου 2016

Ολοκαύτωμα; Ποιο ολοκαύτωμα;

Μπορείτε μήπως να μου διευκρινίσετε για ποιο ακριβώς ολοκαύτωμα «γιορτάζουμε»;
Και στην Δρέσδη έγινε ολοκαύτωμα
Και στην Ρωσία έγινε ολοκαύτωμα
Και στην Πολωνία έγινε ολοκαύτωμα
Και στην Χιροσίμα έγινε ολοκαύτωμα
Και στην Ναγκασάκι έγινε ολοκαύτωμα
Και στο Βιετνάμ έγινε ολοκαύτωμα
Και στην Ελλάδα έγινε ολοκαύτωμα
Και στην Πόντο έγινε ολοκαύτωμα
Και στην Σάμπρα και Σατίλα έγινε ολοκαύτωμα
Και στην Κύπρο έγινε ολοκαύτωμα
Και στην Παλαιστίνη ΓΙΝΕΤΑΙ ολοκαύτωμα
Και στην βόρεια Αφρική ΓΙΝΕΤΑΙ ολοκαύτωμα
Και στην νότια Αφρική ΓΙΝΕΤΑΙ ολοκαύτωμα
Και στην Μέση Ανατολή ΓΙΝΕΤΑΙ ολοκαύτωμα
Και στην Ασία ΓΙΝΕΤΑΙ ολοκαύτωμα
Και στην Νότια Αμερική ΓΙΝΕΤΑΙ ολοκαύτωμα
Και δράστες για τα συνεχιζόμενα αυτά εγκλήματα/ολοκαυτώματα κατά της ανθρωπότητας είναι πάντα οι ίδιοι «πολιτισμένοι» και «ανθρωπιστές» και «δημοκράτες»: Αμερικανοί, Ευρωπαίοι και Εβραίοι, και οι πολυεθνικές τους, που παθαίνουν απύθμενη κρίση αμνησίας για οποιοδήποτε άλλο ολοκαύτωμα εκτός από εκείνο των καλών και αγαθών εβραίων που ανταποδίδουν σήμερα τα ίδια στους Παλαιστίνιους.
Και έχουν ορίσει και ειδική μέρα αμνησίας όπου πρέπει να γιορτάζουμε ΜΟΝΟ το εβραϊκό ολοκαύτωμα και ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ. Και το να αντιδράσεις θεωρείται έγκλημα!
Ποιοι δημοκρατικοί εγκέφαλοι σκέφτηκαν ότι μπορούν να απαγορεύσουν δια ροπάλου να έχει κάποιος την δική του άποψη ΓΙΑ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ;
Από πότε αυτές οι περίφημες παγκόσμιες ημέρες πρέπει να γιορτάζονται από οποιονδήποτε νοήμονα άνθρωπο;
Προσωπικά θαυμάζω τους Εβραίους γιατί είναι μαχητικότατοι όσον αφορά τα εθνικά και οικονομικά συμφέροντά τους.
Τους θαυμάζω για την επιθετική εθνική προπαγάνδα τους, αφού έχουν καταφέρει να θεωρείται ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΚΕΨΗΣ το να αμφισβητήσεις οτιδήποτε έχει σχέση μαζί τους.
Αλλά δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να γιορτάσω μια δικτατορικά επιβαλλόμενη γιορτή μίσους και μισαλλοδοξίας προς όλους τους μη εβραίους.
Δεν υπάρχει περίπτωση να γιορτάσω ένα κατά μεγάλο ποσοστό ψεύτικο ολοκαύτωμα, μιας φυλής με ναζιστική συμπεριφορά στην Μέση Ανατολή, ανάλογη με αυτήν της ΙΣΙΣ, που διαπράττει συνεχώς εγκλήματα κατά των αδυνάμων της περιοχής.
Αν εσείς έχετε διαφορετική γνώμη τρέξτε να αγοράσετε τα αποδεδειγμένα ψεύτικα βιβλία πολλών «επιζώντων». Θα νοιώσετε εξαίσια πολιτισμένοι και ανθρωπιστές.

24 Απριλίου 2016

Γνωμικά

«Ω ΚΥΡΙΕ… μην με ξεχνάς όπως εγώ σε ξεχνάω»

Το αν υπάρχει ή όχι Θεός είναι ένα θέμα που δεν πρόκειται ποτέ να αποδειχθεί επιστημονικά.
Η θρησκευτική ή η επιστημονική πεποίθηση δεν είναι απόδειξη, γιατί οι άνθρωποι έχουν κατά καιρούς θεωρήσει σαν αληθινά απίστευτα πράγματα.
Κάποτε οι «επιστήμονες» δίδασκαν ότι η γη είναι το κέντρο του σύμπαντος.
Κάποτε οι «θεολόγοι» έκαιγαν ανθρώπους επειδή έλεγαν ότι η γη δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος.
Προσωπικά δεν μπορώ να στηρίζομαι στην ανθρώπινη βλακεία, από όποια πλευρά και αν προέρχεται. Μπορώ μόνο να στηρίζομαι στην λογική σκέψη για την οποία είναι ικανός (αφού υπάρχουν πολλά επίπεδα λογικής σκέψης).
Και η λογική μου λέει ότι είναι απίστευτα αδύνατον να πιστεύω ότι ΔΕΝ υπάρχει θεός, μόνο και μόνο επειδή οι σημερινοί «επιστήμονες» δεν τον βρήκαν μέσα στους δοκιμαστικούς σωλήνες τους.
Και η λογική μου λέει, επίσης, ότι δεν μπορεί ένας θεός (που είναι η αντιπροσωπεία της απόλυτης και αιώνιας αγάπης) να σε καταδικάζει σε απόλυτη και αιώνια τιμωρία,. Την στιγμή μάλιστα ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕ Ο ΙΔΙΟΣ να ρέπεις προς το κακό.
Η λογική μου λέει ότι αυτό το αδιανόητα αχανές σύμπαν πρέπει να έχει ένα κέντρο. Και αυτό το κέντρο πρέπει να έχει ευφυΐα, γιατί η νεκρή ύλη δεν μπορεί να έχει ούτε ευφυΐα, ούτε ικανότητα ανάπτυξης, είναι νεκρή ύλη εξάλλου.
Η λογική μου λέει ότι πίσω από όλο αυτό το αδιανόητα αχανές, αδιανόητα περίπλοκο, αδιανόητα όμορφο σύμπαν και πίσω από την αδιανόητα περίπλοκη, αδιανόητα σοφή, αδιανόητα όμορφη Φύση, υπάρχει κάτι αδιανόητα έξυπνο, αδιανόητα ασύλληπτο, αδιανόητα τέλειο «κάτι», με αδιανόητα άγνωστα σχέδια, αδιανόητα άγνωστους σκοπούς, και αδιανόητα αόρατο, «κάτι» το οποίο συνηθίζουμε να ονομάζουμε Θεό.
Έτσι επειδή εγώ ζω την καθημερινότητά μου σαν ένα αδιανόητα απλοϊκό, αδιανόητα ηλίθιο, αδιανόητα ζωώδες πλάσμα, καμιά φορά (ευρισκόμενος σε κρίση εξυπνάδας) σταματάω τα πάντα, γυρίζω «προς τα πάνω» και λέω διστακτικά:
«Ω ΚΥΡΙΕ… μην με ξεχνάς όπως εγώ σε ξεχνάω»
Θα σας συνιστούσα να κάνετε κάποια στιγμή το ίδιο.
Σταματήστε να ασχολείστε ΣΥΝΕΧΕΙΑ με την ομάδα σας, τα λεφτά σας, το κόμμα σας, το σπίτι σας, το αμάξι σας, τα λεφτά σας, τις στεναχώριες σας, τα όνειρά σας, τα βάσανά σας τους λογαριασμούς σας κλπ, κλπ. Κλπ.
Σταματήστε να ασχολείστε συνέχεια με την αδιανόητα μικρή ζωή σας, την αδιανόητα ευτελή ύπαρξή σας και τον αδιανόητα φουσκωμένο εγωισμό σας.
Για μια στιγμή σκεφτείτε την ανυπαρξία σας μπροστά στο αδιανόητα ακτινοβόλο Άπειρο και κοιτώντας ψηλά με σκυμμένο κεφάλι πείτε ειλικρινά:
«Ω ΚΥΡΙΕ… μην με ξεχνάς όπως εγώ σε ξεχνάω»
Θα κερδίσετε μία στιγμή ζωής που δεν πουλιέται και δεν αγοράζεται.

23 Απριλίου 2016

Ψήσιμο σε μαντέμι

Προφανώς έχτε δει όλοι τα μαντεμένια καπάκια που υπάρχουν στα πεζοδρόμια. Από κάτω κρύβουν συνήθως τους μετρητές του νερού.
Ένα τέτοιο καπάκι είναι αρκετά φθηνό. Αυτό στην φωτογραφία κοστίζει επτά ευρώ. Επειδή ήταν καλυμμένο με πίσσα το έκαψα πρώτα καλά στην φωτιά.
Έπειτα απλά έβαλα επάνω και έψησα σουβλάκια από προβατίνα.
Χρησιμοποίησα ένα μάτι που λειτουργεί με μπουκάλα.
Μπορείτε όμως να ψήσετε ακόμα και με γκαζάκι στο μπαλκόνι. Φυσικά θα χρειαστείτε περισσότερο χρόνο.
Αν έχετε κάποιο τέτοιο καπάκι μην φοβηθείτε την σκουριά. Ξύστε την με μία συρματόβουρτα. Έπειτα ένα σαπούνισμα και ξέπλυμα είναι αρκετό. Ζεστάνετε καλά το μαντέμι, αλείψτε το με λίγο λάδι (από την πίσω μεριά που είναι ίσιο) για να κάνει την πρώτη του κρούστα και είναι έτοιμο για ψήσιμο.
Γρηγορότερο ψήσιμο θα κάνετε αν έχετε μια αποσπώμενη πλάκα από χαλασμένη τοστιέρα. Είναι πιο ελαφριά, ζεσταίνεται πολύ γρήγορα και φυσικά είναι τζάμπα!





Το στριφνό βιβλίο (ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΝΤΡΕΣ: Ο ΓΕΡΟΣ)

Έπειτα μίλησε ο γέρος. Φορούσε βαριά δερμάτινα ρούχα που είχαν όλη την τρίχα τους. Το ξύλο που κράταγε ήταν γυαλισμένο και στην άκρη του ήταν δεμένη, με λεπτές λουρίδες δέρματος μία σιδερένια αιχμή. Στα πόδια του ήταν σκεπασμένα με μαλακό δέρμα που τον προφύλασσε από τα αγκάθια του δάσους.
-Πριν πολλά χρόνια σταμάτησα να υποφέρω από τα τέσσερα στοιχειά της φύσης.
Ανάλγητος εκεί που έπρεπε.
Καυτός εκεί που έπρεπε.
Σταθερός εκεί που έπρεπε.
Υποχωρητικός εκεί που έπρεπε.
Στοργικός εκεί που έπρεπε.
Κρύος εκεί που έπρεπε.
Ασταθής εκεί που έπρεπε.
Επίμονος εκεί που έπρεπε.
Μιλούσα για τον Απροσδιόριστο
αλλά κανένας δεν με καταλάβαινε.
Υπέφερα και έριχνα το σφάλμα στους άλλους...
Τότε συνάντησα «Εκείνον που ξέρει» και μου είπε:
«Γιατί νομίζεις ότι έφτασες εκεί που δεν έχεις πλησιάσει καν;
Ο Σοφός συντονίζεται με τον Έναν
αλλά και με τις ανάγκες του κόσμου,
είναι αμερόληπτος,
δεν διαχωρίζει και δεν κρίνει,
ακούει και βλέπει σαν ένα μικρό παιδί.
Άδειασε το μυαλό σου,
την καρδιά σου ειρήνευσε,
η επιστροφή στην πηγή είναι γαλήνη.
Όσο δεν το καταλαβαίνεις,
Θλιμμένος, θα σκοντάφτεις στην σύγχυση.
Όταν νοιώθεις από πού έρχεσαι
γίνεσαι ανεκτικός,
αδιάφορος σαν δέντρο,
καλοκάγαθος σαν γέρος,
αξιοπρεπής σαν βασιλιάς.
Άδειασε τον νου σου από σκέψεις,
προσπάθησε να ηρεμήσεις.
αν το κατορθώσεις αυτό,
θα ξαναγυρίσεις στον Έναν».
Και έτσι τώρα τρέχω, σκαρφαλώνω, κολυμπάω και σκάβω γιατί θέλω να γίνω σαν και Αυτόν.
Για να μάθω να κατεργάζομαι την Πέτρα και το Μέταλλο.
Και να βρω τον κόσμο του Απροσδιόριστου.

21 Απριλίου 2016

Γνωμικά

Μερικές φορές εκείνοι που δεν ξέρουν τίποτε για την αλήθεια προσπαθούν να την διδάξουν σε αυτούς που την γνωρίζουν.

Είναι σίγουρο ότι έχετε δει ανθρώπους που το κάνουν αυτό. Πιστεύουν ότι τα ξέρουν όλα και το δείχνουν. Είναι η πρώτη ύλη δημιουργίας φανατικών.
Τέτοιοι ανατινάζονται σήμερα ζωσμένοι με εκρηκτικά…
Τέτοιοι έκαιγαν τους ανθρώπους στον μεσαίωνα…
Αυτό βέβαια δεν είναι πρόβλημα, αφού πάντοτε υπήρχαν και πάντοτε θα υπάρχουν ηλίθιοι.
Πρόβλημα είναι ότι ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ, ΕΝΩ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ!
Προφανώς δεν το έχετε διαπιστώσει. Το Σύστημα, με την ψυχολογική εκπαίδευσή του, σας έχει μάθει να μην κοιτάζετε μέσα σας. Όμως αν κάνετε λίγη υπομονετική και προσεκτική παρατήρηση ΜΕΣΑ στον νου και την καρδιά σας θα διαπιστώσετε του λόγου το αληθές.
Πως μπορεί να λείψει ο φανατισμός και η κακία από τον κόσμο όταν υπάρχουν επτά δισεκατομμύρια κακοί και φανατικοί άνθρωποι;

17 Απριλίου 2016

Το στριφνό βιβλίο (ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΝΤΡΕΣ: Ο ΩΡΙΜΟΣ)

Έπειτα μίλησε ο ώριμος. Φορούσε έναν κοντό δερμάτινο χιτώνα με κουρεμένες τρίχες. Το ξύλο που κράταγε ήταν ξεφλουδισμένο και στην άκρη του ήταν δεμένη, με λεπτές λουρίδες φλούδας, μία λεπίδα κατεργασμένης, κοφτερής πέτρας. Στα πόδια του φορούσε πέδιλα.
-Πριν πολλά χρόνια υπέφερα από τα τέσσερα στοιχειά της φύσης.
Στοργικός εκεί που δεν έπρεπε.
Κρύος εκεί που δεν έπρεπε.
Ασταθής εκεί που δεν έπρεπε.
Επίμονος εκεί που δεν έπρεπε.
Υπέφερα και έριχνα το σφάλμα στους άλλους...
Τότε συνάντησα τον Απροσδιόριστο που μου είπε:
«Κατάγομαι από την Ανατολή
(Φτωχέ θνητέ).
Και ήρθα για σένα από τον Βορρά,
για να μην υπάρξει στην ζωή σου Νότος
και να μην τελειώσεις στην Δύση.
Ήρθα να σου πω για «Αυτόν που Ξέρει»:
Αδιευκρίνιστος και απερίφραστος. Αόριστος και ζοφώδης .
Ιστορώντας τον… λαθεύεις.
Ονοματίζοντας… τον μειώνεις.
Ότι πεις γι αυτόν είναι ψέματα.
Απέραντος Δεσπότης. Εμφανίζεται ξαφνικά.
(Φτωχέ θνητέ)
Σιωπηλός σαν την ματιά.
Γοργοκίνητος σαν την σκέψη.
Ακαριαίος σαν αστροπελέκι.
Βελουδένιος σαν το μωρό το νεογέννητο.
Θανατηφόρος σαν τον νυχτερινό τον τίγρη.
Η ζέστη του είναι σαν της άνοιξης.
Το κρύο του σαν του χινοπώρου.
Μπαίνει χαλαρός και βγαίνει ήρεμος. Ορμητικά υπομονετικός.
Απλώνεται στο κενό σαν τ’ αστραποπύρι .
Περιδιαβαίνει τους ουρανούς. Αποτρόπαιος και τελεσφόρος .
Εκστατικός και μοιραίος.
Αποτελεσματικός και γριφώδης.
Απύθμενος και φρικτός. Φλογερά καλοσυνάτος.
Ταπεινός και δυνατός. Τραντάζει τον χώρο αδιάφορος.
Άπιαστος καβαλάρης σε φτεροπόδαρο κέλητα .
Τροχάζοντας στην πρωινή αχλή .
Στριφογυρνάει την ατσαλένια λεπίδα στο χέρι.
Αθόρυβα χωρίζει τον ουρανό από την γη.
Καταστρέφει την φαντασία.
(Φτωχέ θνητέ)
Συντρίβει τα όνειρα. Συστρέφει τα σπλάχνα.
πλημμυρίζει τον χώρο.
Δεν έχει χρώμα να δεις.
Δεν έχει ήχο να ακούσεις.
(Φτωχέ θνητέ)
Μπορείς μόνο να νοιώσεις το κόψιμο.
Χαράζει την καρδιά η κοφτερή λάμα.
Η αγωνία του σε πλημμυρίζει.
Θανατερό φαρμάκι.
Σαν οδυνηρός χείμαρρος.
Θολερός και βροντώδης.
Και συντρίβεσαι από έναν ωκεανό νοσταλγίας.
Ανήμπορος να αντέξεις το βάρος.
Με φοβερή την πληγή από το μαύρο σίδερο.
Με το αίμα να χοχλακίζει στις φλέβες.
(Φτωχέ θνητέ)
Αφήνεσαι να πέσεις στο χώμα.
Γονατιστά μπρουμουτίζεις στη σκόνη.
Αλυχτάς με πόνο.
Καταρρέεις και διαλύεσαι.
Αναφιλητώντας βογκάς πνιχτά.
Με τα μάτια να τρέχουν πικρό δάκρυ.
Όχι γιατί ο δεινός αλογατάρης σε πόνεσε.
Αλλά γιατί ξέρεις ότι θα ξεχάσεις τον πόνο του.
Ανάξιος να τον συγκρατήσεις.
Ανίκανος να τον ανακαλέσεις.
Απέραντα αστόχαστος.
Μίζερος.
Άθλιος και ποταπός.
Θα αφεθείς στην λήθη.(Φτωχέ θνητέ)
Και όλα θα είναι πάλι ίδια.
Και όλα θα έχουν την ίδια γεύση.
Και όλα θα έχουν την ίδια θωριά.
Και θα ξανακοιμηθείς.
Και θα πάψεις να υπάρχεις.
(Φτωχέ θνητέ)
Μέχρι να ξανάρθει ο πόνος.
Και μαζί και η ενθύμηση.
Και μαζί τους και η ζωή σου.
Και θα ξανακλάψεις.
Για να ξεχάσεις και πάλι.
(Φτωχέ θνητέ)
Γι αυτό:
Κράτησε την ραχοκοκαλιά σου σαν καλάμι.
Ηρέμησε την αναπνιά σου σαν νιογέννητου.
Φτιάσε τ’ ανάβλεμμά σου σαν του μικρού παιδιού.
Την καρδιά σου σαν της νεαρής μάνας.
Το νου σου πέθανε.
Συγκεράσου στους ρυθμούς της φύσης.
Ζήσε αγρολούλουδο.
Κύλησε, προς την Μεγάλη Θάλασσα, χείμαρρος.
Φτεράκισε στον Ουρανό γέρακας.
Κάλεσε τον Θεριστή θαρραλέος.
Αντίκρισε το κοφτερό δρεπάνι μειλίχιος.
Δέξου το Αναπόφευκτο άσφιχτος.
Απτόητος αντιμετώπισε την μοίρα σου.
Την οφειλή σου εκτέλεσε.
Πράξε και γίνε.
Και «Αυτός που Ξέρει» θα έρθει.
Και θα σου φτιάσει το ραχοκόκαλο σαν κυπαρίσσι.
Και την ανασαμιά σου σαν την αύρα την πρωινή.
Και το τήραγμά σου σαν τ’ αϊτού.
Και την καρδιά σου σαν του γέρου πατέρα.
Και θα σε αφανίσει.
Και ο πόνος της μαχαιριάς δεν θα ξαναξεχαστεί.
Πύρινος δραγουμάνος με πολεμικό φαρί .
Απείθαρχος και ρευστός.
Ελεύθερος από τα αιώνια δεσμά.
Αλαφροπάτητος και αμείλιχτος.
Αδιαπέραστος και απλός.
Έτοιμος στην Στιγμή.
Θ’ ανακατεύεις τα Σύμπαντα.
Με καλοσύνη.
Και θα ζήσεις με διάρκεια.
Και θα είσαι «Αυτός που Ξέρει».»
Και έτσι τώρα τρέχω, σκαρφαλώνω, κολυμπάω και σκάβω γιατί θέλω να γίνω σαν και Aυτόν.
Για να μάθω να κατεργάζομαι το Μέταλλο.
Και να μπω στον κόσμο του Απροσδιόριστου.

Φυσική ζωή και πολιτισμός

Δεν μπορώ να μην συγκρίνω την φυσική κατάσταση της γάτας μου με αυτήν των περισσότερων γυναικών που βλέπω.
Από την μία οι περισσότερες έγκυες γυναίκες είναι δυσκίνητες, δύσκαμπτες και αδύναμες. Χρειάζονται συνεχή φροντίδα, μερικούς τόνους φάρμακα και μία στρατιά από γιατρούς, μικροβιολόγους, νοσοκόμες κλπ. Και πολλές για να μπορέσουν να κάνουν παιδί βασανίζονται χρόνια και καταναλώνουν περιουσίες σε τεχνητές γονιμοποιήσεις.
Από την άλλη, η γάτα είναι ευκίνητη, ευλύγιστη και δυνατή. Η γάτα της εικόνας αν και είναι ετοιμόγεννη και με τεράστια κοιλιά όχι μόνο κάθεται άνετα στο στενό κάγκελο, αλλά συνεχώς σκαρφαλώνει στο συρματόπλεγμα που έχει αγκάθια στην πάνω μεριά, για να πάει στον γείτονα και να φάει, επειδή αυτός ρίχνει γατοτροφή σε κονσέρβα.
Μου θυμίζει τις γυναίκες του χωριού, στον προηγούμενο αιώνα, οι οποίες «με την κοιλιά στο στόμα» έσκαβαν στα χωράφια με την τσάπα και γεννούσαν κυριολεκτικά όρθιες. Τότε συνήθως η μάνα ή η πεθερά έπαιρναν το μωρό για να το φροντίσουν και για να ξεκουραστεί για λίγο η νέα μητέρα. Δεν χρειάζονταν ούτε μαιευτήρια, ούτε ειδικούς γιατρούς, ούτε τα πανάκριβα δωμάτια των σύγχρονων κλινικών.
Βέβαια αυτό είναι το αποτέλεσμα της τεχνολογίας, που κάνει την ζωή όλο και πιο εύκολη, το σώμα όλο και πιο ασθενικό και τον άνθρωπο όλο και πιο μαλθακό.
Η συγκεκριμένη γάτα γέννησε τέσσερα γατιά στην κούτα που της είχα βάλει. Έπειτα πήδηξε τον φράχτη (ύψους ένα και εξήντα), έφαγε κονσέρβα, γέννησε μέσα σε τέσσαρα δευτερόλεπτα άλλο ένα γατάκι και πιάνοντάς το με τα δόντια της ξαναπήδηξε τον φράκτη!
Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο και για τις γυναίκες. Στις παρακάτω εικόνες μπορείτε να δείτε την γάτα με τα μικρά της.
Απολαμβάνει ηρεμία και ασφάλεια την οποία ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ.
Και εσείς ακόμα πιστεύετε ότι είμαστε ανώτερα και πολιτισμένα όντα.
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧΧ……






Μάζεμα τσουκνίδας

Η τσουκνίδα είναι ένα πολύ νόστιμο και θρεπτικό φυτό. Έχει πολλές ιαματικές ιδιότητες, αλλά έχει ένα «μειονέκτημα» αν την αγγίξετε τα αγκαθάκια των φύλλων δημιουργούν φουσκάλες στο δέρμα και φαγούρα.
Για αυτόν τον λόγο οι περισσότεροι την αποφεύγουν αν και υπάρχει άφθονη στα χωράφια και τις ανοιχτές περιοχές. Όλοι θα μαζέψουν τσουκνίδες φορώντας γάντια . τι γίνεται όμως αν πέσετε πάνω σε μία ωραία «καλλιέργεια» με φρέσκα φυτά και δεν έχτε γάντια;
Υπάρχει ένα πολύ απλός τρόπος να μαζέψετε τσουκνίδα με γυμνό χέρι! Πιάνετε τα φύλλα με συγκεκριμένο τρόπο τραβώντας από κάτω προς τα επάνω. Έπειτα κόβετε με το μαχαίρι τον φρέσκο βλαστό. Φυσικά θα πρέπει να προσέχετε να μην τρίψετε το χέρι σας επάνω στις διπλανές.
Δείτε τον τρόπο στο βίντεο. Και καλή όρεξη με τσουκνιδόπιτες, τσουκνιδοσαλάτα κλπ.

16 Απριλίου 2016

Ιρλανδική παραίνεση που προκαλεί θλίψη

Του "χρόνου τα γυρίσματα" έκαναν σε κάποια στιγμή να γνωρίσω -πριν αρκετά χρόνια- έναν ιρλανδό που είχε έρθει για μερικές ημέρες στην Ελλάδα.
Κρατήσαμε επικοινωνία μέσω του διαδικτύου. Του στέλνω φωτογραφίες από διάφορα μέρη της Ελλάδας και από αρχαιολογικούς τόπους, καθώς και ελληνικές συνταγές. Αυτός, σπανίως, μου στέλνει κυρίως φωτογραφίες από αυτά που μαγειρεύουν στο σπίτι. Ο λόγος είναι ότι δουλεύει συνέχεια. Ακόμα και όταν είναι στο σπίτι διαβάζει για να μπορέσει να πάρει προαγωγή και να έχει λίγο καλύτερο μισθό. Έχει χαρακτηρίσει τους ιρλανδούς σαν «εργαζόμενους φτωχούς», παρά την υποτιθέμενη έξοδο της χώρας του από την κρίση.
Προχθές του έστειλα το βίντεο με τους πόντιους και τους κρητικούς που χορεύουν αντικριστά, στην Κοζάνη.
Ξέρετε τι μου απάντησε;
Ορίστε η απάντηση για όσους γνωρίζουν αγγλικά:
Lovely music and dance! Never lose your culture. Ireland has lost its culture and is now more American. The old values are gone.
Και η μετάφραση για όσους δεν γνωρίζουν:
Υπέροχη μουσική και χορός! Μην χάσετε ποτέ τον πολιτισμό σας. Η Ιρλανδία έχει χάσει τον πολιτισμό της και τώρα είναι πιο Αμερικάνικη. Οι παλιές αξίες έχουν χαθεί.
Αυτή η συμβουλή μου προκαλεί θλίψη. Γιατί οι έλληνες κάνουν αγώνα δρόμου για να χάσουν αυτό που πρέπει πάσει θυσία να μην χάσουν. Τον πολιτισμό τους. Και αυτό το ξέρει ένας «παγκοσμιοποιημένος» ιρλανδός, αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ οι έλληνες (που κάνουν ουρές για να γίνουν διάσημοι στα τάλεντ-σόου πιθηκίζοντας αμερικάνικα τραγούδια) και μεγαλώνουν τα παιδιά τους με σαβούρα από τα μακντόναλντ και τα γκούντις μάλλον δεν θα το μάθουν ποτέ. Δεν τους ενδιαφέρει εξάλλου.
Και μετά μερικοί σκάνε επειδή πρόκειται να εξαφανιστούμε σαν φυλή. Αυτό μάλλον θα είναι ότι καλύτερο θα μπορούσαμε να προσφέρουμε στον Ελληνικό Πολιτισμό.

15 Απριλίου 2016

Η σπηλιά του Πλάτωνα (με μια άλλη ματιά)

Οι άνθρωποι είναι συνήθως θύματα των καταστάσεων. Έχουν μηδενικής διάρκειας μνήμη, σκέπτονται τελείως επιφανειακά, κάνουν πολύ απλοϊκούς συνειρμούς και δεν διαφέρουν ιδιαίτερα από έναν πίθηκο, που είναι έξυπνος μεν αλλά που το εκπαιδεύεις εύκολα με λίγο φαγητό και τρίψιμο στην γούνα.
Τελικά, με βάση την μηχανικότητα ενός έξυπνου πιθήκου, όσοι γνωρίζουν «τα κόλπα» (το Σύστημα, η Νέα Τάξη κλπ) παίζουν την ανθρωπότητα στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Εσείς βλέπετε «κάτι» που το θεωρείτε πραγματικότητα και δεν μπορείτε να μην δράσετε σύμφωνα με αυτό. Αυτή είναι βασικά και η κεντρική ιδέα της σπηλιάς του Πλάτωνα.
Το παρακάτω (αρχαιότατο) ανέκδοτο περιγράφει πολύ καλά το φαινόμενο αυτό:
Στην εθνική οδό πηγαίνει με καμιά εξηνταριά χιλιόμετρα ένα σαράβαλο φιατάκι. Τρίζει, βγάζει καπνούς και κάνει τρομερό θόρυβο δείχνοντας την ηλικία του.
Τότε, λίγο πριν από μία στροφή, τρέχοντας με 250, φτάνει μία φεράρι. Ο οδηγός της κορνάρει επιτιμητικά στον αναιδή τύπο που κλείνει ολόκληρη λωρίδα, τον προσπερνάει αλλά στην στροφή χάνει τον έλεγχο και η φεράρι στουκάρει στα χωράφια.
Έρχεται η τροχαία και ένα ασθενοφόρο μεταφέρει τον οδηγό στο ΚΑΤ. Εκεί αφού τον μπατάρισαν με γύψους τον έβαλαν σε ένα δωμάτιο. Μετά από λίγο έφεραν άλλον έναν με τα ίδια χάλια και τον έβαλαν στο διπλανό κρεβάτι. Οι δύο ασθενείς έπιασαν κουβέντα και ο νεοφερμένος λέει στον ραλίστα:
-Ξέρεις ποιος είμαι; Οδηγούσα το φιατάκι που προσπέρασες πριν την στροφή, εκεί που έφυγες από τον δρόμο.
-Καλά ρε φίλε, λέει έκπληκτος ο ραλίστας, εγώ πήγαινα με 250 και λογικά έπαθα ατύχημα. Εσύ πως τα κατάφερες;
Και ο «φιατατζής» απαντάει:
-Όταν με προσπέρασες νόμισα ότι είχα σταματήσει και κατέβηκα!

Όποιος δεν γνωρίζει την ιστορία του…

Είναι της μόδας να αναφέρουν όλοι το ρητό «όποιος δεν ξέρει ιστορία είναι αναγκασμένος να την ξαναζήσει» ή κάποια εκδοχή του. Φανερώνει άνθρωπο ψαγμένο και σκεπτόμενο. Και αυτό βασικά θέλουν να δείξουν, οι περισσότεροι τουλάχιστον. Ότι είναι ψαγμένοι και φιλοσοφημένοι τύποι. Μέχρι στην ΕΡΤ1 το άκουσα, μετά από ένα βίντεο, του οποίου το νόημα διαστρέβλωσαν εντέχνως για να ταιριάξει στην πολιτική ιδεολογία της κυβέρνησης.
Τελικά όμως από όσους την εκφέρουν σε κάποια συζήτηση κανένας (ή μάλλον οι περισσότεροι για να είμαι δικαιότερος) δεν έχουν ιδέα για την πραγματική έννοια της φράσης.
Εν μέρει είναι δικαιολογημένοι, αφού στην όλη υπόθεση εμπλέκεται και ο νόμος του Κάρμα, ο νόμος της Ανταπόδοσης, το «οφθαλμός αντί οφθαλμού» της Παλαιάς Διαθήκης. Για όσους δεν γνωρίζουν η πιο απλή περιγραφή του Κάρμα είναι ότι κάποια στιγμή θα πάθεις όλα όσα έχεις κάνει στους άλλους. Αλλά, γενικά, αυτός ο νόμος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αποδεκτός. Δεν μπορείς ούτε να τον ζυγίσεις ούτε να βρεις τον μοριακό του τύπο. Επομένως είναι ανύπαρκτος για τους σύγχρονους «σοφούς»!
Όμως, η ιστορία είναι γεμάτη από «επαναλαμβανόμενα» γεγονότα, αν και οι θύτες και τα θύματα δεν είναι εύκολο να προσδιοριστούν.
Επίσης, επειδή το Κάρμα δρα συνήθως σε βάθος χρόνου, συγχρονίζοντας κατάλληλα τα γεγονότα και τοποθετώντας τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλές θέσεις είναι δύσκολο να δώσει κάποιος «αποδείξεις» για αυτήν την δράση.
Ορίστε κάποιες ιστορικές ομοιότητες-επαναλήψεις για να σκεφτείτε λίγο βαθύτερα την σημερινή πραγματικότητα:
1) Τον Μεσαίωνα, η «χριστιανική» Ευρώπη οργάνωσε αρκετές Σταυροφορίες κατά των Μουσουλμάνων για να απελευθερώσει τους Άγιους Τόπους. Το αποτέλεσμα ήταν ένα λουτρό αίματος. Φυσικά το κίνητρο ήταν τα κέρδη από το εμπόριο και ο έλεγχος των εμπορικών δρόμων.
2) Επίσης τον Μεσαίωνα, η «χριστιανική» Ευρώπη ξεκλήρισε ολόκληρες φυλές «αγρίων» και εξαφάνισε τους πολιτισμούς τους.
3) Σαν επανάληψη των Σταυροφοριών, οι Δυτικοί επεμβαίνουν μαζικά και αδιάντροπα στις μουσουλμανικές χώρες και τις αποσταθεροποιούν. Δικαιολογία είναι η δημοκρατία, ο ανθρωπισμός και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κίνητρο όμως είναι ο έλεγχος του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και της ροής των ναρκωτικών από το Αφγανιστάν και το Χρυσό Τρίγωνο στην περιοχή της Ταϊλάνδης, Βιρμανίας και Λάος.
4) Οι φανατικοί ισλαμιστές (άσχετα με το ότι τους εξοπλίζουν και τους οργανώνουν οι Αμερικανοί) εισβάλλουν στην Ευρώπη, αργά αλλά σταθερά. Φέρνουν χάος, τρόμο, αίμα και πόνο, όπως έκαναν οι ευρωπαίοι στις χώρες τους.
5) Αν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση, με την ΕΕ να επιμένει στις νεοταξικές-κομμουνιστικές ιδέες της περί πολυ-πολιτισμού, και με τα αδύναμα ανθρωπάκια που την κυβερνούν να μην μπορούν να πάρουν πραγματικές αποφάσεις και να δράσουν σωστά, σε μερικές δεκαετίες οι μουσουλμάνοι θα αποκτήσουν ισχυρές κοινότητες μέσα στην Ευρώπη. Αυτό θα προκαλέσει την κατάρρευση του ετοιμοθάνατου ευρωπαϊκού πολιτισμού, και οι ευρωπαίοι θα πάθουν κάτι ανάλογο με αυτό που έκαναν στις αποικίες τους.
6) Το 1453 (το παίρνω σαν απλό σημείο αναφοράς) συνέβη στην χώρα μας μία μουσουλμανική εισβολή. Σήμερα υφιστάμεθα μία δεύτερη εισβολή, που μπορεί να θεωρηθεί σαν επανάληψη της πρώτης.
Σκεφτείτε λίγο όλα αυτά και προσπαθήστε να δείτε τις ομοιότητες. Αν σας γεννηθεί η απορία και πείτε «βρε λές;», τότε ίσως δείτε με άλλο μάτι τα σημερινά ανεξήγητα γεγονότα.

14 Απριλίου 2016

Διαφορετικοί και «διαφορετικοί»

Μετά την παλλόμενη (και μακρουλή) προσπάθεια εκπολιτισμού μας από τον (ή την;) Φάμπρ, η πολιτιστική επίθεση των πολύ, μα πολύ, μα πάρα πολύ πολιτισμένων Ευρωπαίων (που γενικά δεν αφήνουν τίποτε μακρύ να πέσει κάτω) και των πολύ, μα πολύ, μα πάρα πολύ πολιτισμένων Αμερικανών (που δεν περνάει μήνας να μην έχουν μερικές δολοφονίες στα σχολεία τους) συνεχίζεται ακάθεκτη.
Σε συνεργασία με τους ντόπιους πολύ, μα πολύ, μα πάρα πολύ πολιτισμένους δημοκράτες που δεν έχουν πατρίδα (γιατί ως γνωστόν το χρήμα και η βλακεία δεν γνωρίζουν σύνορα) έχουν στήσει (αυτό το τριήμερο) στον χώρο του Ταε-κβο-ντο μια «διαφορετική» έκθεση που την διαφήμιζαν με πανό στις αερογέφυρες και από την τηλεόραση.
Ακούσατε ακούσατε βλαχαδερά έλληνες και τρέξετε να προλάβετε!
Πάρτε μαζί σας και τα παιδιά σας. Εκεί θα μάθουν για ομοφυλοφιλία, σαδισμό, μαζοχισμό, στριπτίζ (τίμια δουλειά είναι και αυτή), και άλλα ωραία.
Είναι μία καταπληκτική ευκαιρία να τους μάθετε ότι η οποιαδήποτε σεξουαλική διαστροφή έχει ο καθένας είναι πολιτισμός και «διαφορετικότητα» και ότι εφόσον την αποδέχεσαι ΑΜΕΣΩΣ και χωρίς διαφωνίες είσαι ένας πολιτισμένος και κυρίως δημοκράτης άνθρωπος.
Διαφέρεις δε τελείως από αυτά τα φασιστικά γουρούνια, τους υπάνθρωπους που θέλουν να υπάρχει μία υποτυπώδης ευπρέπεια στην κοινωνική συμπεριφορά (αφού σε προσωπικό επίπεδο αυτό επαφίεται στην διάθεση του καθενός).
Τελικά όπως λέει η Αποκάλυψη, ο διάβολος λύθηκε για χίλια χρόνια. Αυτό βασικά σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει έγκλημα κάθε είδους που να μην γίνει τελικά συνηθισμένο, και άνευ σημασίας, στην επιφάνεια αυτού του πολύ, μα πολύ, μα πάρα πολύ πολιτισμένου πλανήτη.
Και ξέρετε; Το κακό δεν είναι ότι η όποια διαστροφή και οι οπαδοί της θα συνεχίσουν να αυξάνονται, είναι φυσικό αφού πάντα η κατηφόρα είναι ευκολότερη και δεν χρειάζεται καμία προσπάθεια.
Το κακό είναι η «δημοκρατία». Γιατί μετά από κάποιο διάστημα θα είναι ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ όσοι δεν είναι «διαφορετικοί» να μην είναι διαφορετικοί αλλά όμοιοι. Σήμερα «αυτοί» έχουν το δικαίωμα να είναι «διαφορετικοί» όσο είναι μειοψηφία. Όταν όμως θα γίνουν πλειοψηφία τότε εσείς δεν θα έχετε το δικαίωμα να είσαστε απλά διαφορετικοί.

10 Απριλίου 2016

Ελληνοτουρκική φιλία

Δίπλα στις φυλακές του Ωρωπού ανακάλυψα ένα απεχθές μνημείο φυλετικού μίσους και εθνικισμού.
Είναι ένα εκκλησάκι που έχτισαν οι ΔΗΘΕΝ πρόσφυγες της ΔΗΘΕΝ καταστροφής του 1922.
Πρόκειται για μία ύποπτη και κατάπτυστη προσπάθεια αμαύρωσης της αθάνατης ελληνοτουρκικής φιλίας.
Επάνω έχει μία αναθηματική πλάκα. Είναι γραμμένη σε αυτήν την αηδιαστική, απεχθή, άγνωστη γλώσσα με τα πολλά φωνήεντα των αρχαίων ελλήνων που τολμάει να έχει μία λέξη για κάθε έννοια, αντίθετα με τις τόσο σύγχρονες και εύχρηστες «ζωντανές» γλώσσες.
Η αναθηματική πλάκα διαστρεβλώνει την ιστορία μιλώντας για «άταφους νεκρούς που μαρτύρησαν» στην Τουρκία, την στιγμή που όλοι γνωρίζουμε ότι εκείνη την περίοδο δεν συνέβη τίποτε σπουδαίο. Μόνο ένας συνωστισμός στο λιμάνι της Σμύρνης από κάτι βιαστικούς που ήθελαν να πάνε κρουαζιέρα.
Απορώ πως έχει ξεφύγει αυτό το μνημείο αίσχους, μίσους και εθνικισμού και δεν το γκρέμισαν ακόμα οι «ελληνικές» κυβερνήσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αναλάβει το ιστορικό καθήκον να τελειώνουμε κάποια στιγμή με αυτά τα φασιστικά ιστορικά μνημεία που με την εθνικιστική προπαγάνδα τους εμποδίζουν την πολυπολιτισμική κοινωνία μας να προοδεύσει.




9 Απριλίου 2016

Το στριφνό βιβλίο (ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΝΤΡΕΣ: Ο ΝΕΟΣ)

Οι τρεις άντρες μου έφραξαν τον δρόμο. Τρεις διαφορετικές ηλικίες. Τρία διαφορετικά ντυσίματα. Τρία διαφορετικά όπλα.
Και οι τρεις καμένοι από τον ήλιο, σκονισμένοι και ταλαιπωρημένοι από την πορεία στα βουνά, στέκονταν και με κοιτούσαν Απειλητικά Ξύπνιοι.
Ο νέος μίλησε πρώτος. Φορούσε ένα κομμάτι ακατέργαστο δέρμα γύρω στην μέση του. Κρατούσε ένα μακρύ κλαδί στο χέρι. Ήταν ξυπόλητος.
-Πριν πολλά χρόνια υπέφερα από τα τέσσερα στοιχειά της φύσης.
Ανάλγητος εκεί που δεν έπρεπε.
Καυτός εκεί που δεν έπρεπε.
Σταθερός εκεί που δεν έπρεπε.
Υποχωρητικός εκεί που δεν έπρεπε.
Υπέφερα και έριχνα το σφάλμα στους άλλους...
«Εκείνες τις μέρες ήταν που έναν ειρηνικό συνάντησα πολεμιστή,
κι αυτός να μου μιλήσει για τον κόσμο του με κάλεσε
ο κόσμος του…
ένα στενό όλο κι όλο μονοπάτι στροφές γεμάτο και ανηφόρα γλιστερή
με πλαγιές γλυκές, ονειρικές και λάγνες, υποσχέσεις γεμάτες
κι άπειρες δυνατότητες
όπου χάνεσαι αν κατά λάθος ΚΑΤΗΦΟΡΙΣΕΙΣ.
Και το σπαθί του βγάζοντας μου μίλησε γι’ αυτό:
Είναι το σπαθί που φέρνει πόλεμο όταν είσαι σε ειρήνη
ΑΛΛΑ φέρνει ειρήνη όταν είσαι σε πόλεμο,
Ύστερα το νήμα του (της Αριάδνης) μούδειξε
που οι πολεμιστές πραγματικά το κρατούν
όταν νομίζουν ότι το έχουν χάσει.
Κι ακόμη μου μίλησε για το Φίδι του, το Λιοντάρι και τον Αετό του τους βοηθούς του, στην μάχη, τους πολύτιμους
Όταν το Φίδι σου θα βγάλει φτερά, ΕΙΠΕ
τότε το Λιοντάρι σου δεν θάχει τι να αρπάξει
ΚΑΙ ΤΟΤΕ θα έρθει ο Αετός σου να καταπιεί το Φίδι
και το σπαθί μου θα σου φέρει την ειρήνη
και ΕΣΥ θα είσαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.
Λεπίδα σε σάρκα ζωντανή η ιστορία του, ο πόνος του γλυκός
αγκύλωσε την καρδιά μου
κι ο χρόνος σταματώντας κάγχασε.
Μνήμες αρχαίες σάλευαν στης ψυχής τα βάθη, κι εγώ
τρεμάμενος και ριγώντας να έρπω άρχισα….
στις παρυφές αργοσύρθηκα του πεδίου
αντικρίζοντας τον αποτρόπαιο κόσμο του
να ιδρώνει τιτανική θλίψη.
Κουρνιαχτός, φωνές και κουδούνισμα ατσαλιού….
Φρικτή διεξαγόταν στην πεδιάδα μάχη.
Κι αυτός, το σπαθί του κραδαίνοντας, ατρόμητος βυθίστηκε
και χαμογελαστός στις βαρβαρικές, τις μαύρες λεγεώνες.
Άνιση μάχη, νους εναντίον νου, κίνηση εναντίον κίνησης και το χειρότερο καρδιά εναντίον καρδιάς.
Η αρματωσιά, κατάλευκη, των πολεμιστών φάνταζε,
στα ψυχοφθόρα μέσα τα μαύρα πλήθη,
και στων δυο χεριών μετριόνταν τα δάχτυλα, τόσο λίγοι,
κι όταν ένας μαχητής πέφτει τον άνισο πόλεμο αγωνιζόμενος
δεν υπάρχει λύπη, δεν υπάρχει θρήνος αλλά αδιαφορία
(των πολεμιστών σύντροφος) και σπαθιά υψώνονται στον αέρα
και ιαχές πολεμικές ξεσπούν και πόδια πατούν στον πυρρίχιο
τον νικημένο αποχαιρετώντας
ΑΛΛΑ
και μπροστά στον θάνατό τους χορεύοντας και προκαλώντας τον
και η μάχη ξαναρχίζει,
που δεν έχει αρχή που δεν έχει τέλος
που δεν έχει έλεος για τους αδύνατους
ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Και έτσι έμαθα για τους ΜΑΧΗΤΕΣ εκείνους
που μυστικά περιφέρονται (και ταπεινά)
πειρατές ναυμαχώντας στου εγωισμού τους τους ωκεανούς
σε ληστρικές πέφτοντας ενέδρες στα πυκνά του νου τους δάση
βαρβαρικά διαλύοντας στίφη στις στέπες της καρδιάς τους τις απέραντες
παραπατώντας και σερνόμενοι στου πάθους τους τους βάλτους
μέχρι που το Φίδι τους να βγάλει φτερά
και το Λιοντάρι τους να μην έχει πια τι να αρπάξει
και έρθει ο Αετός και τους καταβροχθίσει
και έτσι βρουν επιτέλους την γαλήνη του πολεμιστή
(ή την ελευθερία το ίδιο είναι)
Γιατί είναι γραμμένο:
Αν κάνεις ξύπνιος αυτό που έχεις να κάνεις πολλά θα κάνεις
παρόλο που δεν θάθελες να τα κάνεις
και πολλά δεν θα κάνεις παρόλο που θάθελες να τα κάνεις
ΚΑΙ θα σε πάνε εκεί όπου δεν ήθελες
ΚΑΙ σου έχω εξηγήσει
αυτό που είναι ΕΝΑ, αυτό που είναι ΔΥΟ, αυτό που είναι ΤΡΙΑ.
ΚΑΙ γι αυτές τις τρεις δυνάμεις που είναι μόνο μια δύναμη
πρέπει να ξέρεις να μπορείς να σκέφτεσαι.
Σκέψου στο φως της ημέρας σκέψου στο σκοτάδι της νύχτας,
σκέψου κάτω από την βροχή, σκέψου κάτω από την ζέστη
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ
θα είσαι άνθρωπος από λάσπη, θα σκέφτεσαι πράγματα από λάσπη
και θα γυρίσεις στην λάσπη
ΚΑΙ ΤΟΤΕ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΚΥΡΙΟΣ
θα κάνει άλλες λάσπες να τον δεχτούν καλλίτερα
Και έτσι τώρα τρέχω, σκαρφαλώνω, κολυμπάω και σκάβω γιατί θέλω να γίνω σαν και Aυτόν.
Για να μάθω να κατεργάζομαι την Πέτρα και το Μέταλλο.
Και να βρω τον κόσμο του Απροσδιόριστου.

Γνωμικά

Με έναν τρόπο μπορείς να κάνεις το καλό, ενώ το κακό με πολλούς και διάφορους. 

Επιπλέον δεν είναι καθόλου εύκολο να κάνεις το καλό. Και η ανταμοιβή σου για αυτό έχει την «κακή συνήθεια» να αργεί. Αντίθετα, το κακό σε ανταμείβει αμέσως.
Δεν με πιστεύετε; Κοιτάξτε γύρω σας.
Πως νομίζετε ότι έχει δημιουργηθεί αυτή η φρικτή παγκόσμια κατάσταση;

Όταν η φύση έχει κέφια

Καμιά φορά τα δέντρα παράγουν περίεργους καρπούς. Φαίνεται ότι κάποιες φορές η φύση βαριέται τα ίδια και τα ίδια και κάνει νέες δημιουργίες. Παράδειγμα αυτά τα λεμόνια.
Θα μπορούσατε να πείτε ότι πρόκειται για αποτέλεσμα φυτοφαρμάκων αλλά δεν πρέπει να είναι κάτι τέτοιο.
Και η δικιά μου λεμονιά έχει την τάση να δημιουργεί μερικά περίεργα λεμόνια. Όχι τόσο περίεργα όσο τα τρία λεμόνια της φωτογραφίας, αλλά ξεφεύγουν από το κανονικό. Και δεν «τρώει» πολλά ψεκάσματα, ενώ η γύρω περιοχή έχει ελιές και οπορωφόρα που έχουν εγκαταλειφθεί λόγω της οικονομικής κρίσης.

7 Απριλίου 2016

Οικονομική κρίση και πραγματικότητα

Τις περισσότερες φορές τα πράγματα «μιλάνε» από μόνα τους. Αρκεί να σταματήσεις λίγο το σερφάρισμα στα κοινωνικά δίκτυα προς άγραν κλικ. Αλλά για κάποιον περίεργο λόγο οι άνθρωποι αδιαφορούν και επιμένουν σε μία ονειρική περιγραφή του φυσικού κόσμου, η οποία «απέχει παρασάγγας» από την πραγματικότητα.
Δεν έχετε παρά να κάνετε μία μικρή, πρόχειρη και τελείως επιφανειακή έρευνα στο Διαδίκτυο για να ανακαλύψετε την παγκόσμια οικονομική αλήθεια που κρύβεται σε κοινή θέα πίσω από τον ευκολοχώνευτο σανό των «μαχόμενων» ΜΜΕ:
1) Η Γερμανία, λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, παρουσιάζει σταθερή έλλειψη εργατικών χεριών. (ΣΚΕΨΗ: Βλέπετε όσο πιο πολύ μορφώνεσαι και ανεβαίνει το βιοτικό σου επίπεδο, τόσο λιγότερο παριστάνεις το ζώο που αναπαράγεται). Το 2020 θα λείπουν στην γερμανική οικονομία 1,8 εκατομμύρια εργάτες (φθηνοί φυσικά και σε κατάσταση σκλαβιάς), παρά το γεγονός ότι θα απορροφήσει μέχρι τότε 3,6 εκατομμύρια πρόσφυγες. (ΣΚΕΨΗ: Προφανώς ανάλογα ποσοστά θα υπάρχουν και στις άλλες ψώρες της ΕΕ, αν βέβαια θα συνεχίσει να υπάρχει μέχρι τότε)
Οι κρατικές δαπάνες λόγω του προσφυγικού θα αυξηθούν στη Γερμανία κατά 11 δις ευρώ. Όλα αυτά τα χρήματα θα επενδυθούν ΜΕΣΑ στην Γερμανία. (ΣΚΕΨΗ: Η Γερμανία έχει κάθε δικαίωμα να αυξάνει καί τα «καταραμένα» κρατικά έξοδα καί το «καταραμένο» δημόσιο, αλλά εμείς όχι)
(ΣΚΕΨΗ: Να γιατί η ΕΕ κόπτεται και αγαπάει τόσο τους μουσουλμάνους και αποσταθεροποιεί τις χώρες τους δημιουργώντας αυτό το τεράστιο κύμα προσφύγων από Ασία και Αφρική)
2) Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει αποκομίσει ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΑ και ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΑ κέρδη 2,5 δις ευρώ από τα δάνεια που έδωσε στην Ελλάδα από το 2010 έως το 2014. Το ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΟ αυτό ποσόν θα φτάσει στα 4,3 δις ευρώ, εάν η Ελλάδα πληρώσει όλα τα χρέη της στο ΔΝΤ έως το 2024.
Το ΔΝΤ μας βάζει 3,6% επιτόκιο αντί για το 0,9% που έπρεπε να βάζει. Αυτό σημαίνει ότι πληρώσαμε 2,5 δις ευρώ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ. (ΣΚΕΨΗ: Το ΔΝΤ δεν είναι παρά άλλος ένας ληστρικός διεθνής οργανισμός με την δομή Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης)
3) Το πρώτο  εξάμηνο του 2013 η Τράπεζα Πειραιώς είχε 3,5 δις ευρώ καθαρά κέρδη. (ΣΚΕΨΗ: Πώς γίνεται και έχει πρόβλημα ανακεφαλαιοποίησης που πρέπει να το πληρώσουμε εμείς;)
4) Γενικά οι τράπεζες, οι οποίες προ κρίσης είχαν απίστευτα κέρδη, τόσα που επένδυαν στην Τουρκία και στα Βαλκάνια, ανοίγοντας υποκαταστήματα και αγοράζοντας ντόπιες τράπεζες, ΞΑΦΝΙΚΑ βρέθηκαν  χρεωμένες και ΓΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΙΤΙΑ έπρεπε να διασωθούν αντί να χρεοκοπήσουν. (ΣΚΕΨΗ: Αυτή είναι η κλασσική «φούσκα» που την πληρώνει κάθε τόσο ο απλός κοσμάκης, ενώ τα κέρδη πάνε στις τσέπες των ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ)
5) Η κρατική ενίσχυση με μετρητά των τριών πλήρως ιδιωτικών τραπεζών (Alpha, Eurobank και Πειραιώς) υπερβαίνει το 100% της χρηματιστηριακής τους αξίας. (ΣΚΕΨΗ: Αν τις είχαμε αγοράσει θα είχαμε κέρδη αυτήν την στιγμή, αλλά μας απαγορεύεται να έχουμε ισχυρό κράτος γιατί αυτό είναι κακό πράγμα)
6) Μέχρι σήμερα οι τράπεζες:
-έχουν πάρει 8,4 δις ευρώ από το κράτος.
 -έχουν πάρει δάνεια ΜΕ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΓΓΥΗΣΗ 29,9 δις ευρώ. (ΣΚΕΨΗ: Δηλαδή αυτές ΔΕΝ θα πληρώσουν και θα πληρώσουμε εμείς)
 -είχαν πραγματικά κέρδη την τελευταία δεκαετία 41 δις ευρώ (το 2009 6,1 δις ευρώ, το 2010 πάνω από 3,9 δις ευρώ)  ενώ φορολογήθηκαν με συντελεστή 17%, την στιγμή που οι μικροσυνταξιούχοι φορολογούνται με πολύ περισσότερο ποσοστό. Φυσικά είναι άγνωστο αν πλήρωσαν τους φόρους τους… (ΣΚΕΨΗ: Πού πήγε όλο αυτό το χρήμα και υπάρχει ανάγκη διάσωσης;)
7) Οι τράπεζες πήραν από την εκμετάλλευση των καταθέσεων, από τα ληστρικά (στεγαστικά και άλλα) δάνεια και τις «ενέσεις» του δημοσίου 50 δις ευρώ από το ΠΑΣΟΚ και 29 δις ευρώ από την ΝΔ. (ΣΚΕΨΗ: Πού πήγε όλο αυτό το χρήμα και υπάρχει ανάγκη διάσωσης;)
8) ΜΙα οποιαδήποτε επιχείρηση θα χρεοκοπήσει κάτω από ορισμένες συνθήκες κακοδιαχείρισης και αυτό διαφημίζεται σαν υιιής οικονομική πρακτική. (ΣΚΕΨΗ: ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ; ΓΙΑΤΙ ΚΑΜΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΝΑ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ; ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΣΩΖΟΥΜΕ ΔΙΑΦΘΑΡΜΕΝΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ;)
9) Τον Ιούνιο του 2015, ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης δήλωσε σήμερα ότι η πληρωμή της δόσης στο ΔΝΤ (που θα γίνει στις 30 Ιουνίου του 2015) θα εξαρτηθεί από το εάν οι δανειστές θα επιστρέψουν στην Ελλάδα κέρδη ύψους 1,9 δισεκατομμυρίων ευρώ από το πρόγραμμα αγοράς ελληνικών ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. (ΣΚΕΨΗ: Λόγω μιας κρίσης ειλικρίνειας, ο Βαρουφάκης έκανε κάτι επικίνδυνο. Τόλμησε να πει ότι οι δανειστές δεν πρέπει να κερδίζουν τόσα, αλλά να δώσουν πίσω τίποτε ψίχουλα. Να γιατί ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ από την κυβέρνηση και τον ΞΕΧΑΣΑΝ ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ τα «μαχόμενα» ΜΜΕ)
ΑΠΟΡΙΑ: Θα ήταν άραγε παράλογο να προσπαθήσω να σας πείσω ότι όλα αυτά τα κέρδη μοιράζονται ανάμεσα σε πολιτικούς, τραπεζίτες, βιομήχανους, ιδιώτες και κατόχους των ΜΜΕ που είναι και πάλι πολιτικοί, τραπεζίτες, βιομήχανοι και ιδιώτες; Προφανώς 9η εμπειρία το δείχνει) θα ήταν.
Αν τα παραπάνω σας έπεσαν βαριά, μπορείτε να επιστρέψετε στην δίαιτα με σανό που κρατάει το μυαλό ελαφρύ και χαρίζει αδιατάρακτο διανοητικό ύπνο. Και να ονειρεύεστε ότι όπου νάναι (αύριο, σε ένα, σε πέντε σε εκατό βρε αδελφέ χρόνια) θα βγούμε από την κρίση.

Το υπερόπλο της παγκοσμιοποίησης

Πριν μερικές ημέρες ένας φίλος μου έστειλε ένα κείμενο που περιέγραφε τι είναι η πατρίδα. Στο κάτω μέρος του κειμένου ο συγγραφέας συμπεραίνει:
…χρειάζεται μια θυσία: Για να δούμε το «ΕΝΑ των Όλων», να αφήσουμε το μικρό προσωπικό «Εγώ» στην άκρη («αυτοθυσία»).
και
Η προπαγάνδα της Τηλεόρασης σε συγχύζει και έτσι μαζεύεσαι στο Εγώ σου! (Μόνος είσαι ευάλωτος…
Χάρηκα που επιτέλους κάποιος έχει πάρει είδηση ότι υπάρχει αυτό το ΕΓΩ.
Αλλά ταυτόχρονα λυπήθηκα γιατί του διαφεύγει το μέγεθος της ανακάλυψης. Αναφέρει την φράση «να αφήσουμε το μικρό προσωπικό «Εγώ» στην άκρη», θεωρώντας ότι είναι κάτι εύκολο να γίνει.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
Το ΠΟΛΥ-ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΕΓΩ, όντας φυτεμένο βαθιά στον ψυχισμό μας, μετατρέπει κάθε έναν άνθρωπο σε εγωπαθές ανθρωπάκι και το κάνει:
Να παίρνει πολύ σοβαρά τον εαυτό του.
Να θέλει  να αναγνωριστεί η αξία του.
Να θέλει ΠΙΟ πολλά λεφτά.
Να θέλει ΠΙΟ πολλή δόξα.
Να θέλει ΠΙΟ πολλή δύναμη.
Να αισθάνεται ότι αξίζει ΠΙΟ πολλά.
Να αισθάνεται ότι αδικήθηκε ΠΙΟ πολύ από τον καθέναν.
Έτσι το εγωπαθές ανθρωπάκι αισθάνεται και ερμηνεύει τα πάντα με διαστρεβλωμένο τρόπο και φοβάται για την δουλειά ΤΟΥ, τα λεφτά ΤΟΥ, το αμάξι ΤΟΥ, την φήμη ΤΟΥ, την ζωούλα ΤΟΥ κλπ, ακόμα και αν δεν έχει σοβαρό λόγο για αυτό.
Έτσι σε παγκόσμιο επίπεδο, τα ισχυρά εγωπαθή ανθρωπάκια παραπληροφορούν, κοροϊδεύουν, εκμεταλλεύονται, κλέβουν και καταπιέζουν τα ανίσχυρα εγωπαθή ανθρωπάκια, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΝ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΤΑΝ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ.
Νομίζετε ότι έχει καμία διαφορά ο Ρότσιλντ, που κατέχει την μισή υδρόγειο, με έναν ιδιοκτήτη πέντε γελαδιών στην Αφρική;
Και οι δύο είναι υποχείρια του ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ τους ΕΓΩ. Και οι δύο κάνουν ακριβώς τα ίδια, όπως περιέγραψα πιο πάνω.
Να ποια είναι η Νέα Τάξη. Να ποια είναι η παγκοσμιοποίηση σε απλή, πρακτική μορφή, με τον εγωισμό να αποτελεί το κύριο εργαλείο της.
Και ο καλύτερος σύμμαχός της είμαστε εμείς οι ίδιοι που υποφέρουμε από τις συνέπειές της, αφού ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΣ δεν θέλει να παραδεχθεί την φρικτή εγωικότητά του και αν τυχόν την παραδεχθεί, θα αρνηθεί να την αλλάξει.

5 Απριλίου 2016

Καθάρματα παντού

Ποια καθάρματα ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΝ τους πρόσφυγες να κλείνουν την σιδηροδρομική γραμμή τόσο καιρό;
Ποια καθάρματα ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΝ τους πρόσφυγες να κλείνουν την εθνική οδό;
Ποια καθάρματα αφήνουν διάφορες «ΜΚΟ» να αλωνίζουν και να παραπληροφορούν τους πρόσφυγες;
Ποια καθάρματα ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ μερικές χιλιάδες πρόσφυγες για να καταλύουν το κράτος;
Πόσα από αυτά τα καθάρματα βρίσκονται μέσα στον κρατικό μηχανισμό;
Πόσα από αυτά τα καθάρματα βρίσκονται μέσα στους κομματικούς μηχανισμούς;
Γιατί η κυβέρνηση επιτρέπει σε αυτά τα καθάρματα να είναι κράτος εν κράτει;
Γιατί όλοι οι «μαχόμενοι» δημοσιογράφοι τα θεωρούν όλα αυτά φυσιολογικά;
Βάσει ποιάς ΝΕΟΤΑΞΙΚΗΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ «δημοκρατικής» λογικής τα «δικαιώματα» μερικών χιλιάδων προσφύγων μπορούν να υπερισχύσουν των δικαιωμάτων δέκα εκατομμυρίων Ελλήνων ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΛΥΣΟΥΝ;

3 Απριλίου 2016

Γλυπτό της φύσης

Όταν η Φύση έχει κέφια δημιουργεί και πρωτοποριακά γλυπτά.
Το εσωτερικό μέρος ενός κορμού σάπισε γρήγορα. Έμεινε η απέξω πλευρά μαζί με τα «νεύρα» των κλαδιών. Το αποτέλεσμα είναι μία ξύλινη ρόδα.



Συγνώμη κύριε Φάμπρ

Καλέ; Τι καθίκια είμαστε;
Σαν δεν ντρεπόμαστε λέω εγώ!
Ήρθε κοτζάμ ευρωπαίος καλλιτέχνης για να μας βοηθήσει επειδή τόσο αγαπάει τους Έλληνες.
Ζήτησε να πάρει μόνο είκοσι ψωροχιλιάρικα για κάθε χρόνο.
Μας έκανε την τιμή να μας εκπολιτίσει παρουσιάζοντας τον βελγικό πολιτισμό στο ψωραλέο και αναχρονιστικό  φεστιβάλ της Επιδαύρου.
Και εμείς τα άχρηστα καθίκια διαμαρτυρόμαστε;
Γιατί καταπατούμε έτσι τα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα των γυναικών που θέλουν και αυτές την δόση τους από τον βελγικό πολιτισμό;
Γιατί καταπατούμε έτσι τα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα αυτοπροσδιορισμού των ομοφυλοφίλων και λοιπών  «ανώτερων» ανθρώπων που σιγά-σιγά θα απαιτήσουν την νόμιμη άδεια να πηδάνε ζώα, παιδιά και πεθαμένους;
Γιατί στεναχωρήσαμε τόσο τον υπέροχο αυτόν πολυπολιτισμικό υπουργό πολιτισμού, της υπέροχης πολυπολιτισμικής κυβέρνησης του υπέροχου πολυπολιτισμικού και μαχόμενου για τα ανθρώπινα δικαιώματα Τσίπρα;
Καλά! Έχω σιχαθεί πλέον αυτόν τον βρωμερό, εθνικιστή, διεφθαρμένο, τεμπέλη, ψεύτη, αγενή, απολίτιστο και φασίστα λαό που δεν μπορεί να αναγνωρίσει την σοβαρή, εξυψωμένη και εκλεπτυσμένη ευρωπαϊκή τέχνη, την οποία τόσο απλόχερα και αφιλοκερδώς τρέχουν όλοι να του προσφέρουν.
Θα πάω να ζητήσω την βελγική υπηκοότητα. Έτσι για να αισθανθώ λίγο πολιτισμένος βρε αδερφέ!

2 Απριλίου 2016

Το στριφνό βιβλίο (Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ)

Έμοιαζε με κραυγή κατσίκας…
που την βασανίζουν…
Παραπονιάρικη.
Με αγωνία. Κάθε τόσο. Κάθε τόσο. Κάθε τόσο.
Και μετά μία στριγκλιά:
«Σκάσε πια. Αν δεν σκάσεις θα σε σκοτώσω».
Περίεργος πρόσεξα την κραυγή.
Σιγά σιγά ξεκαθάρισε και κατάλαβα τον ήχο:
«Μαρίιιια. Μαρίιια».
Ρώτησα. Και έμαθα… Είναι μία γριά. Απέναντι.
Μέσα στην προσωπική μου (πια) κόλαση.
Παράλυτη χρόνια μιλάει μόνο και κουνάει λίγο το ένα χέρι.
Και καλεί, τρελαμένη, την κόρη της.
Που έμεινε ανύπαντρη για να την φροντίζει.
Ίσως γιατί έτσι ήθελε η κοινωνία της.
Ίσως γιατί έτσι νόμιζε αυτή.
Ίσως γιατί φοβήθηκε.
Ίσως… ένας θεός ξέρει για ποιόν άλλον λόγο.
Και πλένει ρούχα σε μία λεκάνη.
Κάθε μέρα πλένει.
Και, όταν δεν αντέχει άλλο,
φωνάζει στην αιτία των ημερών της:
«Σκάσε πια. Αν δεν σκάσεις θα σε σκοτώσω».

ΘΕΟΙ…

Θα ήθελα να ήμουν ὁ Σίβα,
ὁ Εξολοθρευτής,
ὁ νυχτερινός τίγρης.
Να τρέξω σαν τον άνεμο…
Γρήγορος σαν την ματιά…
Σιωπηλός σαν την σκέψη…
Να φέρω τον θάνατο στα έξυπνα ζώα.
Να εξολοθρεύσω αυτή την μίζερη δίποδη φυλή.
Αλλά ποιό το κέρδος;
Πρέπει πρώτα να σκοτώσω τον εαυτό μου.
Το ζώο πού με κρατάει κλεισμένο.
Να σπάσω τα σίδερα.
Πρέπει να «πεθάνω» για να ανθίσω.
Για να σκοτώσω τα έξυπνα ζώα.
Με φρικτό θανατικό από κρύα, δοσμένο, δίκοπη λάμα.
Για να αποκαταστήσω…


ΘΕΟΙ…

Μία μέρα θα γίνω ὁ ΣΙΒΑ.
Και θα ξανάρθω.
Κι ας χρειαστούν χίλιες ζωές…

Ο όμορφος Ωρωπός

Το μέρος έχει αρκετό πράσινο. Δυστυχώς όμως βλέπεις παντού την νεοελληνική κακογουστιά, με τα δάση κατεστραμμένα από χωματόδρομους, καψίματα, καταπατήσεις, γιαπιά κάθε είδους, τεράστια και κακάσχημα ξενοδοχεία εμφανώς παράνομα την εποχή που χτίστηκαν κλπ.
ΕΥΤΥΧΩΣ που ήρθε η οικονομική κρίση, διαφορετικά το μέρος θα είχε καταστραφεί ακόμα περισσότερο. Να τα χιλιάσει και ο Παπανδρέου και η Μέρκελ, και το ΔΝΤ  και όποιος άλλος απατεώνας ευθύνεται για αυτήν.
Ταυτόχρονα μπορείτε να δείτε και ένα απρόσμενα και καταπληκτικά ωραίο μέρος. Θα το βρείτε σε ένα σημείο με τους απαραίτητους σωρούς αλλοπρόσαλλων σκουπιδιών με το όνομα «τρίτη πηγή».

1 Απριλίου 2016

Ένα διαρκές έγκλημα

Για κάποιον ανεξήγητο για μένα λόγο, οι άνθρωποι αρέσκονται να ζουν μαζί με τα ποντίκια. Δεν εξηγείται διαφορετικά αυτό το διαρκές έγκλημα που ξεκινάει με τις πρώτες ζέστες. Δεκάδες φίδια σκοτώνονται από τα αυτοκίνητα στην προσπάθειά τους να διασχίσουν έναν δρόμο.
Οι οδηγοί είτε επειδή δεν ενδιαφέρονται είτε επειδή το επιδιώκουν τα πατάνε. Έτσι λιγοστεύουν τον αριθμό του χειρότερου φυσικού εχθρού των ποντικιών.
Με αυτήν την μανία τους η ισορροπία της φύσης χαλάει. Και μετά επιστρατεύουμε δηλητήρια για να απαλλαγούμε από τα ποντίκια.
Αλλά το μυαλό θα μας εμποδίσει;