Η κυρίαρχη ιδιότητα-ικανότητα του ανθρώπου είτε σας αρέσει είτε όχι είναι ο φανατισμός και η απληστία. Η ιστορία έχει εκατοντάδες παραδείγματα προς ανάγνωσιν. Και ΦΥΣΙΚΑ ο φανατισμός και η απληστία προέρχονται από τον διεστραμμένο ανθρώπινο ψυχισμό.
Ένα γνωμικό λέει: «Το να μάχεσαι με τυφλό φανατισμό κατά της θρησκείας δείχνει ότι είσαι ένας άθρησκος θρησκόληπτος».
Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από τον φανατισμό. Ο φανατικός εκλέγει «κάτι», το θεωρεί σαν απόλυτη αλήθεια και κινείται τυφλά με βάση αυτήν την «αλήθεια».
Ο φανατισμός και η απληστία δημιούργησαν την τραγωδία του Μεσαίωνα. Φανατικοί άνθρωποι, υπερασπιζόμενοι την «θρησκεία της αγάπης» προκάλεσαν απίστευτα αίσχη με την Ιερά Εξέταση και τους ιερούς πολέμους.
Εκατόμβες νεκρών στην πυρά, σκοταδισμός, προλήψεις και φυσικά και η κατάρρευση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας η οποία επέτρεψε στους μωαμεθανούς να πατήσουν στην Ευρώπη.
Αυτήν την στιγμή περνάμε έναν δεύτερο Μεσαίωνα, τον Μουσουλμανικό. Οι φανατικοί του Ισλάμ έχουν σαν σκοπό ζωής να καταστρέψουν τον Δυτικό πολιτισμό [ότι έχει απομείνει δηλαδή] και να ιδρύσουν μία παγκόσμια ισλαμική κοινωνία. Θα περάσει πολύς καιρός και θα χυθεί πολύ αίμα μέχρι να τελειώσει και αυτός ο Μεσαίωνας.
Αλλά το χειρότερο επίκειται.
Επικρατεί πλέον η λαίλαπα των πιο φανατικών ανθρώπων που θα υπάρξουν ποτέ στον πλανήτη. Και από αυτήν την λαίλαπα δεν θα ξεφύγουμε ποτέ. Μία μικρή καταστροφική «άποψη» βλέπετε σήμερα στην κομουνιστική κυβέρνηση της Ελλάδας.
Ο κομουνισμός [σαν πολιτική έννοια] είναι το καλύτερο δυνατόν πολίτευμα, το οποίο προσομοιάζει με την αρχαία ελληνική δημοκρατία. Όμως περιέχει μία εγγενή καταστροφική άποψη. Πρέπει «ντε και καλά» να καταστραφούν οι θρησκείες, γιατί θεωρούνται μέσον καταπίεσης του ανθρώπου. Και ΣΗΜΕΡΑ για να καταστραφούν οι θρησκείες πρέπει οι άνθρωποι να εκπαιδευτούν κατάλληλα με την μόδα, τους «σελέμπριτις» και τις διάφορες «πολιτικά ορθές ισότητες».
Η θρησκεία -όπως και κάθε τι άλλο- πράγματι χρησιμεύει στην καταπίεση των λαών. Ταυτόχρονα, μέσω του φόβου της αιώνιας τιμωρίας, χαλιναγωγεί λίγο τους ανθρώπους και δεν τους αφήνει «να ξεσαλώσουν».
Τώρα, η «τριαδική θεότητα» των δήθεν δημοκρατών/αριστερών είναι απλή και πιστεύουν σε αυτήν με φανατισμό χειρότερο των Ιεροεξεταστών:
1] Η θρησκεία είναι το όπιο των λαών.
2] Είμαστε όλοι ΙΔΙΟΙ [όχι ίσοι].
3] Αν δεν αποδέχεσαι τυφλά οποιονδήποτε «νεωτερισμό» είσαι φασίστας και οπισθοδρομικός.
Η νέα «θρησκεία της μη-θρησκείας» εξαπλώνεται ραγδαία [μέσω της μόδας] για έναν απλό λόγο. Επιβραβεύει τα κατώτερα και ζωώδη ένστικτα του ανθρώπου. Το ισχυρότερο από αυτά είναι το σεξουαλικό ένστικτο.
Και το σεξουαλικό ένστικτο σαν ένστικτο είναι ΑΧΟΡΤΑΓΟ, όπως και όλα τα άλλα ένστικτα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα:
Ένα αγόρι ήταν ευχαριστημένο όταν μίλαγε και πείραζε τα κορίτσια στο σχολείο. Αλλά αυτό δεν έφτανε.
Έπειτα ήταν ευχαριστημένο όταν κρατούσε από το χέρι το κορίτσι του. Αλλά αυτό δεν έφτανε.
Έπειτα ήταν ευχαριστημένο όταν αντάλλασσε αθώα φιλιά και χάδια. Αλλά αυτό δεν έφτανε.
Έπειτα ήταν ευχαριστημένο όταν είχε ερωτική επαφή. Αλλά αυτό δεν έφτανε.
Έπειτα ήταν ευχαριστημένο όταν έβρισκε καινούρια ερωτική σχέση. Αλλά τελικά ΟΥΤΕ αυτό δεν φτάνει.
Αργότερα στην ζωή του θα παντρευτεί και ταυτόχρονα θα ψάχνει για εξωσυζυγική σχέση, θα χωρίσει και θα ξαναπαντρευτεί και αυτή η ψυχοφθόρος διαδικασία θα συνεχίζεται επ΄ άπειρον εγκλωβίζοντας τα θύματα μέσα στο αέναο κυνήγι της ικανοποίησης που δεν θα έρθει ποτέ.
Την διαδικασία αυτή μπορείτε να την δείτε [αν είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας] σε κάθε ελάττωμα που έχετε.
Σαν τον Ηρακλή βρισκόσαστε μπροστά σε ένα δίλλημα:
Πρώτον: να συνεχίσετε με απληστία το κυνήγι της απόκτησης αγαθών ή της αέναης προσπάθειας ικανοποίησης ενστίκτων που δεν πρόκειται ποτέ να ικανοποιηθούν. Αυτό είναι το κυνήγι της απόλαυσης [και της κατανάλωσης] που μόνο δυστυχείς θα σας κάνει.
Δεύτερον: να προσπαθήσετε να ξεχωρίσετε αυτά που έχετε ανάγκη και τα οποία πραγματικά αξίζουν από αυτά που επιβάλλονται λόγω μόδας [σε κάθε εποχή από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα]. Αυτό είναι ένα «θεληματικό είδος φτώχειας» που οδηγεί κατά κάποιον τρόπο στην ευτυχία. Όπως λέει και ένα ρητό «πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει πολλά αλλά εκείνος που χρειάζεται λίγα».
Το ποιο μονοπάτι θα διαλέξετε εναπόκειται στην δική σας θέληση.
