Η γαλήνη είναι κατάσταση της ψυχής αμετάβλητη, όταν δεν παρεμβαίνει η αμαρτία.
1] Γαλήνη: σημαίνει αταραξία, ηρεμία, πραότητα. Το αντίθετό της είναι η αναστάτωση, η ταραχή, η σύγχυση.
Παράγεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα «γελάω-γελώ» το οποίο έχει την ίδια ρίζα με τον «γλαυκόν» που σημαίνει «ανοιχτός γαλάζιος» δηλαδή το χρώμα του ουρανού και με τον «αγλαόν» που σημαίνει «ωραίος, λαμπρός».
2] Αμαρτία: σημαίνει παραβίαση ηθικού κανόνα ή θείου νόμου, σφάλμα, έκλυτη ζωή.
Έχει ίδια ρίζα με την «διαμαρτία» η οποία σημαίνει συγγενής ανωμαλία διάπλασης οργάνων, δυσμορφία, εσφαλμένος υπολογισμός, σοβαρό σφάλμα, λάθος, αποτυχία.
Άσχετα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις σας, είτε πιστεύετε είτε όχι σε θεούς και δαίμονες, είτε απορρίπτετε οτιδήποτε έχει πνευματική χροιά είτε το δέχεστε, η πραγματικότητα είναι μία και μοναδική:
Είσαστε όλοι αμαρτωλοί, διαφορετικά θα σας χαρακτήριζε σωματικά, ψυχικά και πνευματικά το γέλιο και το ωραίο, λαμπρό, ανοιχτό γαλάζιο του ουρανού.
Αλλά επειδή ακριβώς είστε αμαρτωλοί, αυτό που σας χαρακτηρίζει σωματικά, ψυχικά και πνευματικά είναι η δυσμορφία, το σφάλμα, η αποτυχία και το τρομερό άγχος.
Και παιδεύεστε, και κάνετε φασαρία, και παίρνετε τα βουνά, και χτυπιόσαστε, και ψάχνετε να βρείτε ανακούφιση στην κατανάλωση άχρηστων προϊόντων, στο τσιγάρο, τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και γενικά στην ρηχή, αγελαία νεοταξική μόδα που ταιριάζει μόνο σε πρόβατα καταναλωτές.
Και κυρίως ΠΑΝΤΟΤΕ ρίχνετε το φταίξιμο σε κάποιον άλλον: στον γείτονα, στην πεθερά σας, στους πολιτικούς, στην κοινωνία…
Χρειάζεται να συνεχίσω; Δεν θα συνεχίσω γιατί ΟΛΑ κάτω από τις δύο ετυμολογίες των λέξεων γαλήνη και αμαρτία είναι απολύτως περιττά.
