Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

21 Ιανουαρίου 2017

Γνωμικά

Ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει ότι θέλει. Είναι όμως υποχρεωμένος να λέει αυτό που πρέπει.

Έχετε σκεφτεί ποτέ την διαφορά αυτών των δύο πραγμάτων; Σίγουρα όχι, γιατί πάντοτε έχουμε την τάση να μπερδεύουμε αυτό που θέλουμε με το σωστό.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα για αν το καταλάβετε:
Ένας επιχειρηματίας θέλει κέρδη. Και για να έχει περισσότερα κέρδη θα πρέπει να πουλάει σε αυξημένη τιμή πράγματα μικρής αξίας. Αυτό το θεωρεί σωστό. Εσείς από την άλλη μεριά θέλετε να αγοράζετε πράγματα μεγάλης αξίας σε πολύ μικρή τιμή. Και αυτό το θεωρείτε σωστό.
Έτσι στην διαμάχη μεταξύ πωλητή και αγοραστή, έχουν δίκιο και οι δύο. Ποιο είναι όμως το σωστό; Ποιο από τα δύο δίκια πρέπει να υποστηρίξετε σαν σωστό και πρέπον;
Από αυτόν τον κανόνα δεν ξεφεύγουν και οι κάθε είδους ανθρώπινες σχέσεις. Και αν παραδεχθείτε σαν σωστό αυτό που σας λέω τότε έχετε ένα φαινομενικά σοβαρό πρόβλημα.
Όμως η λύση είναι απλή, αφού σε κάθε γεγονός, σε κάθε προστριβή, σε κάθε πρόβλημα που θα συναντήσετε, θα πρέπει να έχετε κατά νου έναν και μοναδικό κανόνα:
Ακόμα και σε ένα απειροελάχιστο ελάχιστο ποσοστό, ο άλλος ΠΑΝΤΟΤΕ έχει κάποιο δίκιο, έστω και αν δεν μπορείτε να το αντιληφθείτε αφού «σας πνίγει το δικό σας».