Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

22 Απριλίου 2015

Αποθεματικά δήμων

Αν πιστεύετε ότι η κυβέρνηση Τσίπρα ήρθε για να σας σώσει είσαστε βαθιά νυχτωμένοι. Έτσι πιστεύατε ότι θα σας σώσει ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και όλοι αυτοί οι εθνοσωτήρες που ψηφίζετε κατά καιρούς.
Δεν είσαστε παρά τροφή στα σαγόνια της πλουτοκρατίας που θέλει όλο και περισσότερα.
Δεν είσαστε παρά θλιβεροί ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΙ, τυφλοί πιστοί, που σέρνεστε δουλικά πίσω από τους «ιερείς» του θεού της πολιτικής.
Προσκυνάτε τον κατά περίσταση «αρχιμανδρίτη» που σας τάζει λαγούς με πετραχήλια για να τον ψηφίσετε και να του δώσετε την δυνατότητα να σας κατακλέψει. Και επιπλέον τον υπερασπίζεστε με νύχια και με δόντια αποδεχόμενοι τις κατά καιρούς ληστρικές πράξεις του.
Δεν έχετε πάρει είδηση ότι ζείτε στην εποχή του Αντίχριστου και ότι λατρεύετε τον Μαμωνά. Αν σταματήσετε τις μετάνοιες για μία στιγμή, αν βγάλετε την πολιτική και οποιαδήποτε ιδεολογική τσίμπλα από τα μάτια σας, τότε θα δείτε στην πραγματικότητα: Οι ιερείς του Μαμωνά (του εβραίου θεού του πλούτου) μεταμφιεσμένοι σε πολιτικούς έχουν έναν και μοναδικό σκοπό: να πλουτίσουν αυτοί και τα αφεντικά τους.
Μετά τα αποθεματικά των ταμείων ήρθε η ώρα να στραγγίξουν οποιοδήποτε ταμείο υπάρχει ακόμα. Έτσι αποφάσισαν να βάλουν χέρι στους δήμους.
Το παραμύθι της ανάπτυξης και η ληστεία των ηλιθίων φορολογουμένων είναι παντού και πάντοτε το ίδιο. Θα σας δώσω ένα μικρό παράδειγμα από το βιβλίο «The Trillion-Dollar Conspiracy», γραμμένο από αμερικανό που όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αμερικανάκι όπως εσείς κορόιδα ψηφοφόροι.
Τα συμπεράσματα από την ανάγνωση δικά σας.

Δημόσιο χρέος, ιδιωτικό κέρδος
Είτε πλούσιοι είτε φτωχοί, οι περισσότεροι Αμερικανοί πιστεύουν ότι τα οικονομικά τους είναι ασφαλή, χάρη σε μια ομοσπονδιακή κυβερνητική εταιρεία που δημιουργήθηκε το έτος της Μεγάλης Ύφεσης του 1933.
Κάπου 8.400 αμερικανικές τράπεζες συμμετέχουν στην Ομοσπονδιακή Εταιρεία Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC), μια ανεξάρτητη υπηρεσία που δημιουργήθηκε από το Κογκρέσο για να διατηρηθεί η σταθερότητα και η εμπιστοσύνη του κοινού στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας με την ασφάλιση των καταθέσεων, την εποπτεία των τραπεζών για την ασφάλεια και την ευρωστία και τη διαχείριση των πτωχεύσεων. Αυτές οι τράπεζες διαθέτουν ένα μικρό μέρος των κερδών τους για να ασφαλίσουν συλλογικά τις τραπεζικές καταθέσεις σε περίπτωση που μια τράπεζα πτωχεύσει.
Και δεν το έκαναν στα τέλη του 2008 και το 2009. Αυτά τα δύο χρόνια, 111 τράπεζες πτώχευσαν και πολλές άλλες έφτασαν στην κατάρρευση, μειώνοντας το αποθεματικό της FDIC  από 52,8 δισεκατομμύρια δολάρια το 2008 σε μόλις 10,4 δισεκατομμύρια δολάρια κατά το πρώτο τρίμηνο του 2009. Το αποθεματικό βρέθηκε στο χαμηλότερο σημείο του από το σκάνδαλο των αποταμιεύσεων και δανείων του  1992.
Αλλά το πιο ανησυχητικό είναι ότι αυτό το αποθεματικό ταμείο, όπως και η Κοινωνική Ασφάλιση, είναι απλώς μια ψευδαίσθηση.
Το 2008, ο πρώην πρόεδρος της FDIC, William M. Isaac, έγραψε ένα άρθρο με τίτλο «Το μυθικό ταμείο FDIC», στο οποίο αποκάλυψε την αφερεγγυότητα της FDIC:
«Όταν έγινα πρόεδρος της FDIC, το 1981, η οικονομική δήλωση έδειχνε  ένα υπόλοιπο στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ από περίπου 11 δισεκατομμύρια δολάρια. Αποφάσισα  ότι θα ήταν μια πραγματική απόλαυση να δω όλα αυτά τα χρήματα, έτσι τηλεφώνησα στον τότε υπουργό Οικονομικών Don Regan. Η συζήτηση πήγε κάπως έτσι:
Isaac: Don, θα ήθελα να έρθω να δούμε τα χρήματα.
Regan: Τι χρήματα;
Isaac: Τα 11 δις δολάρια που το FDIC έχει στο θησαυροφυλάκιο του Υπουργείου Οικονομικών.
Regan: Χμ, καλά, βλέπεις, Μπιλ, αχ, αυτό είναι ένα μικρό πρόβλημα.
Isaac: Ξέρω ότι είσαι απασχολημένος. Δεν χρειάζεται να το κάνουμε αμέσως.
Regan: Δεν είναι θέμα χρόνου. Δεν ξέρω πώς να το πω αυτό, αλλά δεν έχουμε τα χρήματα.
Isaac: Ναι, χα χα.
Regan: Όχι, πραγματικά. Οι τράπεζες πληρώνουν χρήματα για την FDIC, η FDIC έχει μεταφέρει τα χρήματα στο δημόσιο ταμείο, και το Υπουργείο Οικονομικών τα έχει ξοδέψει για πυραύλους, σχολικά γεύματα, έργα ύδρευσης, και τα παρόμοια. Τα χρήματα έχουν φύγει.
Isaac: Όμως λέει ακριβώς εδώ σε αυτό το δημοσιονομικό δελτίο ότι έχουμε περισσότερα από 11 δισεκατομμύρια δολάρια στο Υπουργείο Οικονομικών.
Regan: Κατά μία έννοια, το κάνετε. Βλέπετε, εμείς χρωστάμε αυτά τα χρήματα στην FDIC, και πληρώνουμε τόκους.
Isaac: Ξέρω ότι αυτό μπορεί να ακούγεται λίγο τραβηγμένο, αλλά τι θα συνέβαινε αν πρέπει να πάρουμε μερικά δισεκατομμύρια για να χειριστούμε την πτώχευση μιας τράπεζας;
Regan: Αυτό είναι εύκολο. Θα τα δανειστούμε. Θα πάρετε τα χρήματα αμέσως.
Isaac: Στάσου να δω αν το κατάλαβα. Τα χρήματα που οι τράπεζες νόμιζαν ότι είχαν αποταμιεύσει τον τελευταίο μισό αιώνα, για μια δύσκολη κατάσταση, δεν υπάρχουν. Αν συμβεί κάτι και χρειαζόμαστε τα χρήματα, το Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να τα δανειστεί. Έτσι δεν είναι;
Regan: Ναι.

Isaac: Μόνο ένα πράγμα ακόμα. Γιατί τότε να σκάμε προσποιούμενοι ότι υπάρχει ένα τέτοιο ταμείο;
Regan: Λυπάμαι, Μπιλ, αλλά ο Πρόεδρος καλεί στην άλλη γραμμή. Θα πρέπει να ξαναμιλήσουμε.

Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ότι ξαναμίλησαν.