Ο σύγχρονος καταστροφικός πολιτισμός

Ο κάθε πολιτισμός έχει δύο απόψεις: την τεχνολογική και την ηθική. Και η μία άποψη δεν εμπεριέχει απαραίτητα και την άλλη.
Ο σημερινός πολιτισμός αγγίζει πλέον τα άκρα. Από την μία είναι πολύ ανεπτυγμένος τεχνολογικά. Από την άλλη είναι σχεδόν απόλυτα διεφθαρμένος, ανήθικος και ψυχοφθόρος. Παλαιότερα είχα γράψει δύο κείμενα σχετικά με αυτό.
1] «Τα θανατηφόρα είδωλα» στις 28/07/2011.
2] «Τα θανατηφόρα είδωλα (1)» στις 20/10/2015.
Παρακαλώ να τα διαβάσετε γιατί έχουν άμεση σχέση με την σημερινή ανάρτηση.
Πολλοί θα διαμαρτυρηθείτε επειδή δεν μπορείτε να δεχθείτε την ιδέα ότι με τόσα γυαλιστερά καθρεφτάκια και χαντρούλες που αγοράζουμε από τους κινέζους δεν είμαστε πολιτισμένοι. Για το ότι ΔΕΝ είμαστε αλλά πρακτικά είμαστε χειρότεροι από τους ανθρώπους των σπηλαίων έχω γράψει κατά καιρούς.
Όμως η σημερινή ανάρτηση έχει άμεσο θέμα την κατάστασή μας.
Ξέρετε τι έχει επιτύχει ο τόσο πολυδιαφημισμένος πολιτισμός μας με τις «ηθικές» αξίες, τον «ανθρωπισμό», την «ισότητα» και όλα τα σχετικά πολυ-πολιτισμικά νεοταξικά του κουραφέξαλα;
Ας παραβλέψουμε τα τετριμμένα όπως την καταστροφή του περιβάλλοντος, τους πολέμους, την εκμετάλλευση των λαών, την πείνα και τις πανδημίες.
Ας μείνουμε σε ένα μείζον ζήτημα τους απογόνους, δηλαδή τα μικρά παιδιά.
Ο οποιοσδήποτε κτηνοτρόφος θα προσέχει όσο το δυνατόν περισσότερο την υγεία των ζώων του. Από αυτήν εξαρτάται η οικονομική του κατάσταση. Τους δίνει καλές τροφές, τους δίνει φάρμακα αν αρρωστήσουν, μέχρι που τοποθετεί συσκευές όπου τα ζώα μπορούν να ξυστούν, να γυμναστούν και γενικά να διασκεδάσουν.
Εμείς τι κάνουμε με τα παιδιά από τα οποία αντίστοιχα εξαρτάται η πολιτική, οικονομική και πολιτιστική συνέχεια της κοινωνίας μας;
1] Οι μανάδες ταΐζουν τα νεογέννητα με κονσέρβες. Η πολιτικά ορθή λέξη είναι «παιδικές τροφές». Άσχετα αν κατά καιρούς έχουν βρεθεί μέσα ρινίσματα μετάλλων ή ακόμα και γυαλιά!.
2] Τα ταΐζουμε σκουπιδοτροφές, επειδή είναι νόστιμες, φθηνές και διαφημίζονται κατά κόρον από τις πολυεθνικές. Τα παιδιά ξέχασαν τι σημαίνει φακές, φασόλια, γεμιστά κλπ. Ξέρουν μόνο τις τηγανιτές πατάτες, την πίτσα, τα τοστ και τις κατεψυγμένες γαλέτες ψαριού.
3] Τα εκπαιδεύουμε στην ακινησία. Είναι παράλογο να βλέπω παιδιά πέντε ή έξι χρονών να κάθονται στο καρότσι και να τα πηγαίνουν βόλτα λες και είναι ανάπηρα.
4] Τα διαπαιδαγωγούμε με την ηλίθια αμερικανική φιλοσοφία «ο δεύτερος είναι χαμένο κορμί» και τα φορτώνουμε με τα άγχη και την απληστία μας.
Έτσι δεν είναι καθόλου παράξενο που τα μικρά παιδιά υποφέρουν από χοληστερίνη, διαβήτη, έχουν πίεση, τα περισσότερα φοράνε γυαλιά και πεθαίνουν σαν τις μύγες από ανακοπή στα γήπεδα.
Επίσης υποφέρουν από κατάθλιψη, την νέα ασθένεια που σε λίγο θα ξεπεράσει τον καρκίνο και τις καρδιοπάθειες σε θνησιμότητα.
«6 Σημάδια που Δηλώνουν Παιδική Κατάθλιψη»
Επιπλέον, η ακινησία μπροστά στον υπολογιστή ή το κινητό, η έλλειψη χώρων για παιχνίδι, η έλλειψη χρόνου για παιχνίδι και η μανιώδης μεταφορά με το αυτοκίνητο έχει αρχίσει να τα καταστρέφει σωματικά.
«Σημαντική πτώση στη μυϊκή δύναμη των 10χρονων παιδιών δείχνει νέα έρευνα»
Αν σε αυτό προσθέσετε τα καταστροφικά «αθλήματα» ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ θα καταλάβετε γιατί οι περισσότεροι νέοι έχουν ορθοπεδικά προβλήματα από την εφηβική ακόμα ηλικία. «Ηλίθια αθλήματα»
Δεν λέω υπάρχει η πολλή μεγάλη πιθανότητα:
-να είμαι φαντασιόπληκτος.
- να είμαι ένας γερο-παράξενος ο οποίος δεν αντέχει την τόση σημερινή «πρόοδο».
-να έχω αρχή Αλτσχάιμερ ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο.
Παρ’ όλα αυτά όμως εσείς τα έχετε σκεφτεί καθόλου όλα ετούτα;
Η απλά περιμένετε την επόμενη ΒΛΑΚ Friday για να αγοράσετε το νέο κινητό σας;

Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα

Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται.
Και για να καταλάβουν οι αγγλο-γαλλο-γερμανομαθείς ιθαγενείς του ελλαντιστάν τι σημαίνει αυτή η φράση στην πεθαμένη και άγνωστη ελληνική γλώσσα: Όταν πέσει κάτω η δρυς οποιοσδήποτε πάει και κόβει ξύλα.
Για να πας να κόψεις ένα μεγάλο και ισχυρό δέντρο απαιτεί «κότσια» χρειάζεται πολλή και κοπιαστική εργασία. Όταν όμως το δέντρο πέσει κάτω, ο καθένας μπορεί εύκολα να κόψει κλαδιά ή να σχίσει τον κορμό του.
Η παροιμία δεν ισχύει μόνο για τα δέντρα. Ισχύει και τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό. Έχασε την δυναμικότητα και την λάμψη του [ότι γεννιέται πρέπει κάποτε να πεθάνει] και σήμερα πλέον οι ξένοι «φίλοι» μας -και αρκετοί ηλίθιοι Έλληνες- μιλάνε για τους αρχαίους που ήταν φασίστες, είχαν πολλούς δούλους, καταπίεζαν τις γυναίκες και κυρίως δεν είχαν άλλη δουλειά να κάνουν από το να πηδιόνται μεταξύ τους και να διαφθείρουν ο ένας τα παιδιά του άλλου.
Δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν όλοι τους άγγελοι με φτερά και φωτοστέφανο, αφού την διαφορά σε κάθε πολιτισμό την κάνει η πλειοψηφία. Ανάμεσά τους, όπως σε κάθε εποχή και σε κάθε λαό, υπήρχαν καλοί και κακοί, τίμιοι και απατεώνες, ηθικοί και διεφθαρμένοι. Και όταν οι διεφθαρμένοι γίνονται περισσότεροι από τους καλούς η καταστροφή είναι αναπόφευκτη.
Σήμερα υπάρχει ένα «μοντέρνο ρεύμα» εξαφάνισης της αρχαίας Ελλάδας. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι όλοι πλέον μιλάνε για ελληνο-ρωμαϊκό πολιτισμό και όλα τα αρχαία κτίσματα και θέατρα, ειδικά στην Ασία τα αναφέρουν ως Ρωμαϊκά. Ένας «αυτήκοος μάρτυς» στην Βουλγαρία άκουσε τον ξεναγό να λέει στους τουρίστες ότι η γραφή στην επιγραφή που έβλεπαν είναι ρωμαϊκή, άσχετα αν ήταν γραμμένη στα ελληνικά!
Υπάρχει ένα βιβλίο του οποίου το εξώφυλλο μπορείτε να δείτε στο τέλος της ανάρτησης. Έχει τίτλο «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» και μπορείτε να κατεβάσετε σε μορφή pdf.
Αλλά προσωπικά σας συμβουλεύω να πάτε να το αγοράσετε. Έχει όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται να ξέρει κάποιος. Κοστίζει μόνο δέκα ευρώ και πρακτικά είναι πιο εύχρηστο σε «χαρτί».
Όχι ότι θα πεισθεί ποτέ κανένας ξένος, αλλά τουλάχιστον μπορείτε να τρίψετε τα στοιχεία στα μούτρα εκείνων που πιστεύουν ότι η αρχαία Ελλάδα ήταν ένα απέραντο φασιστικό πορνείο.