Όσοι αντέχουν και διαβάζουν τις αναρτήσεις μου, θα έχουν παρατηρήσει ότι «έπαψα» να ασχολούμαι με τα «φλέγοντα ζητήματα» της οικονομίας, των εργατικών δικαιωμάτων, της ανεργίας, των εθνικών πολιτικών, των πολέμων, ακόμα και της απλής καθημερινής επιβίωσης, η οποία έχει γίνει τόσο δύσκολη σήμερα για πολλούς.
Αντίθετα προσπαθώ να σας «διαφωτίσω» για την ανθρώπινη ψυχική κατασκευή και την ανθρώπινη αντίδραση μπροστά στα γεγονότα. Προσπαθώ επίσης (εμφανώς αποτυχημένα) να σας δείξω ότι υπάρχει ένας πολύ συγκεκριμένος και επιστημονικός τρόπος αλλαγής της αντίδρασής μας μπροστά στα «φλέγοντα σημερινά ζητήματα».
Η αλλαγή της αντίδρασης δεν σημαίνει ότι ξαφνικά θα εξαφανιστούν τα προβλήματα. Απλά σημαίνει (και αυτό είναι το κυριότερο εμπόδιο κατανόησης) ότι θα πάψετε να υποφέρετε μέσα σε αυτά τα προβλήματα. Θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα:
Κάποιος μπαίνει στο σπίτι σας και σας κλέβει τα 10.000 ευρώ που είχατε μαζέψει με τόσο κόπο και τα χρειαζόσασταν για κάτι σημαντικό πχ μια ιατρική επέμβαση.
Θα αρχίσετε να υποφέρετε, να κλαίτε, να λέτε το ψυχολογικό τραγούδι σας, θα σας ανέβει η πίεση, θα χαλάσετε το στομάχι σας, και θα ζείτε μέσα σε μία μαύρη ατμόσφαιρα άγχους και οδύνης. Μπορεί ακόμα να πάθετε και μια καρδιακή προσβολή και να πάτε αδιάβαστοι.
Και τι θα κερδίσετε από αυτό; ΤΙΠΟΤΕ ΦΥΣΙΚΑ.
Δεν σας έφτασε τόσο που παιδευτήκατε για να μαζέψετε τα χρήματα;
Δεν σας έφτανε η τόση δουλειά που ρίξατε;
Δεν σας έφτανε η τόση στέρηση για πράγματα που θέλατε να αγοράσετε;
Τότε γιατί ΠΡΕΠΕΙ να υποφέρετε και πάλι άλλα τόσα ή και περισσότερα για ένα τελεσίδικο γεγονός;
Ποιος είναι αυτός που ΣΑΣ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ να θρηνείτε και να υποφέρετε;
Ποιός κερδίζει από όλα αυτά;
Όσο και αν δεν είναι εύκολο να εφαρμοστεί, τουλάχιστον μπορείτε να σκεφτείτε το θέμα.
ΑΡΧΙΣΤΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΣΑΣΤΕ γιατί «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός».
