Η επιστήμη που μας κρύβουν [Απίστευτη εγχείρηση]

Ο Διόδωρος Σικελιώτης ήταν ιστορικός και συγγραφέας και γεννήθηκε στην Σικελία περίπου το 80 π.Χ. Πέθανε 60 χρονών. Άρχισε την συγγραφή των βιβλίων του περίπου το 60 προ Χριστού. Για σχεδόν 30 χρόνια γύριζε τον τότε «γνωστό» κόσμο και έγραφε τις παρατηρήσεις του. Έγραψε σαράντα βιβλία. Ανάμεσα στα πολλά ενδιαφέροντα ή όχι που αναφέρει είναι και δύο εντυπωσιακές περιπτώσεις ερμαφροδιτισμού οι οποίες αναφέρονται στο Βιβλίο ΛΒ.

Το ακόμη πιο εντυπωσιακό όμως είναι ότι, στην δεύτερη περίπτωση [παράγραφος 11], κάποιος γιατρός έκανε εγχείρηση και μετέτρεψε μία γυναίκα σε άνδρα. Φυσικά, υπήρχαν τα ανδρικά όργανα μέσα στο σώμα και εκείνος τα απελευθέρωσε. Περιγράφεται ακριβώς πως έκανε την εγχείρηση και μάλιστα τοποθέτησε και μεταλλικό καθετήρα για να μην ξανακλείσει η ουρήθρα που δημιούργησε!!!

Το αρχαίο κείμενο είναι διαφωτιστικό, γιατί μπορεί να διαβαστεί ακόμη και χωρίς μετάφραση, δείγμα της συνέχειας της Ελληνικής γλώσσας:

«Ήν γαρ τις Επιδαυρία, κόρη μεν δοκούσα, γονέων δε ορφανή, Καλλώ δ’ όνομα. Αύτη τον επί της φύσεως αποδεδειγμένον ταις γυναιξί πόρον άτρητον είχεν, παρά δε τον καλούμενον κτένα συριγγωθέντος τόπου εκ γενετής τας περιττώσεις των υγρών εξέκρινεν. Εις δε την ακμήν της ηλικίας παραγενομένη συνωκίσθη τινί των πολιτών. Διετή μεν χρόνον συνεβίωσε τανδρί, την μεν γυναικείαν επιπλοκήν ουκ επιδεχομένη, την δε παρά φύσιν ομιλίαν υπομένειν αναγκαζομένη. Μετά δε ταύτα φλεγμονής αυτή συμβάσης περί τον κτένα και δεινών αλγηδόνων επιγενομένων συνεκλήθη πλήθος ιατρών. Και των μεν άλλων ουδείς υπισχνείτο θεραπεύειν, φαρμακοπώλης δε τις επαγγελλόμενος υγιάσειν έτεμε τον επηρμένον τόπον, εξ οήπερ εξέπεσεν ανδρός αιδοία, δίδυμοι και καυλός άτρητος. Πάντων δε το παράδοξον καταπλαγέντων ο φαρμακοπώλης εβοήθει τοις λειπομένοις μέρεσι της πηρώσεως. Το μεν ουν πρώτον το αιδοίον άκρον επιτεμών συνέτρησεν εις τον ουρητήρα, και καθείς αργυρούν καυλίσκον ταύτη τα περιττώματα των υγρών εξεκόμιζε, τον δε σεσυριγγωμένον τόπον ελκώσας συνέφυσε. Και τούτον τον τρόπον υγιοποιήσας διπλούν απήτει τον μισθόν· έφη γαρ αυτόν παρειληφέναι γυναίκα νοσούσαν, καθεστακέναι δε νεανίσκον υγιαίνοντα».

Ελεύθερη μετάφραση των υπογραμμισμένων σημείων:

Αυτή δεν είχε την τρύπα που έχουν οι γυναίκες και δημιουργήθηκε συρίγγιο, από το οποίο έβγαιναν τα ούρα.

Έπειτα έπαθε φλεγμονή…

…έκοψε το πρησμένο μέρος και βγήκαν έξω γεννητικά όργανα άνδρα και φαλλός χωρίς άνοιγμα.

…θεράπευσε την φλεγμονή. Και στην αρχή τρύπησε το άκρο του φαλλού και άνοιξε τον ουρητήρα και τοποθέτησε σωληνάκι για να βγαίνουν τα ούρα και έπειτα έκλεισε το συρίγγιο.

Όλα αυτά δημιουργούν απορίες για το τι ήξεραν αλλά και τι μπορούσαν να κάνουν, ορισμένοι τουλάχιστον, αρχαίοι γιατροί. Πρέπει να είχαν καλή εκπαίδευση, καλά εργαλεία, φάρμακα για τις μολύνσεις, ράμματα και οπωσδήποτε αναισθητικά. Διαφορετικά δεν θα μπορούσε ούτε να αντέξει κανείς τόσο πόνο αλλά ούτε και να επιβιώσει από μία τέτοια εγχείρηση. Και επιπλέον πρέπει να είχαν αρκετά αναπτυγμένη τεχνολογία για να μπορούν να παρασκευάζουν πολύ λεπτά και λεία σωληνάκια από άργυρο τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για καθετήρες σε τέτοιες σοβαρές και λεπτές επεμβάσεις.
Και για να κάνομε και λίγο χιούμορ, το φακελάκι υπήρχε από τότε, αφού ο φαρμακοπώλης ζήτησε διπλή αμοιβή: γιατί έκανε καλά την γυναίκα και γιατί παρέδωσε έναν υγιή νεαρό! Μόνο που τουλάχιστον αυτός το ζήτησε εκ των υστέρων και αφού ομολογουμένως έκανε καλή δουλειά.

Η επιστήμη που μας κρύβουν [αρχαία τεχνολογία]

Ξέρετε το μουσείο της Ερέτριας; Σιγά μην το ξέρετε!
Το έχετε επισκεφθεί ποτέ; Σιγά μην το έχετε επισκεφθεί!
Ποιος χάνει σήμερα τον χρόνο του να κοιτάζει ερείπια και παλιατζούρες την στιγμή που υπάρχουν τόσοι «σελέμπριτι» και «ινφλουένσερ» στο φέισμπουκ;
Πάντως αν κατά λάθος πάτε προς τα εκεί θα δείτε ενδιαφέροντα πράγματα.

Η επιστήμη που μας κρύβουν (συνέχεια 3)

Από παλιά υπάρχουν αρκετές αναφορές για μεγάλους και άγνωστους πολιτισμούς. Οι περισσότεροι άνθρωποι απορρίπτουν το ότι υπάρχουν χαμένοι πολιτισμοί που δεν τους γνωρίζουμε. Εν μέρει έχουν δίκιο να είναι επιφυλακτικοί με τις τόσες ανοησίες και υπερβολές που κυκλοφοράνε στο διαδίκτυο.
Όμως, αν θυμηθείτε απλά τον Υπολογιστή των Αντικυθήρων, θα καταλάβετε ότι το τρομερό αυτό μηχάνημα, το οποίο έχει ΣΗΜΕΡΙΝΗ ακρίβεια κατασκευής των λεπτότατων γραναζιών του, μπορεί να προέρχεται μόνο από κάποιο εργαστήριο που είχε στην διάθεσή του τόρνο, ειδικά κοπτικά εργαλεία για τα δόντια, λίμες και τρυπάνια καθώς και προμήθειες από ήδη κατεργασμένα και μορφοποιημένα μέταλλα. Και φυσικά, θα καταλάβετε επίσης ότι αποκλείεται να φτιάχτηκε από ανθρώπους οι οποίοι ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι δεν είχαν κανενός είδους τεχνολογία, πέρα από μερικές βασικές γνώσεις για να σκάβουν στα χωράφια τους.
Η τελευταία επιστημονική προσπάθεια παραπληροφόρησης έρχεται από την Ιταλία. Εκεί ανακαλύφθηκαν σε κάποια περιοχή σκελετοί που έχουν σφραγίσματα στα δόντια τους. Η ηλικία τους είναι κάπου 13.000 χρόνια!
Τα δόντια είχαν τρύπες με ίχνη από ξύσιμο, υποτίθεται με πέτρινο εργαλείο, που έδειχνε προσπάθεια να καθαριστεί το τερηδονισμένο δόντι. Μετά το μεγάλωμα της τρύπας στην αδαμαντίνη και τον καθαρισμό του χαλασμένου δοντιού, τα δόντια σφραγίστηκαν με κομμάτια ημι-στερεής ορυκτής πίσσας, που είχε ανακατευθεί με φυτικές ίνες και τρίχες.
-«Και πού βρίσκεται η παραπληροφόρηση»; θα ρωτήσετε.
Απαντήστε μόνοι σας στα παρακάτω:
-Πως τα κατάφεραν οι άνθρωποι εκείνοι να έχουν τερηδόνα στην υποτιθέμενα ολιγόχρονη ζωή τους, την στιγμή μάλιστα που δεν έτρωγαν κατεργασμένο άσπρο αλεύρι και άσπρη ζάχαρη ούτε και έπιναν αναψυκτικά που καταστρέφουν τα δόντια;
-Πως γίνεται αυτοί οι πρακτικά πιθηκάνθρωποι που ζούσαν στις σπηλιές, και που καλά-καλά δεν μπορούσαν να μιλήσουν να κάνουν μια τόσο σύνθετη σκέψη;
-Πως μπορεί ένας τέτοιος αμαθής και πρωτόγονος άνθρωπος να συνδέσει τον πόνο με την τρύπα στο δόντι (αφήστε που πολλές φορές δεν φαίνεται καν η τερηδόνα) και να καταλάβει ότι μπορεί να κάνει μία τόσο περίπλοκη θεραπεία;
-Με ποιόν τρόπο κατάφερε να φτιάξει ο αρχαίος «οδοντίατρος» μία τόσο μικρή, λεπτή, ανθεκτική και μακριά πέτρινη λεπίδα για να καταφέρει να κάνει αυτό που οι σημερινοί οδοντίατροι καταφέρνουν μόνο με ΑΤΣΑΛΙΝΕΣ ταχύτατα περιστρεφόμενες μικροσκοπικές λίμες;
-Και έστω ότι του έκοψε και τα κατάφερε να δημιουργήσει μία τέτοια λεπίδα. Πως μπόρεσε να την κρατήσει και να καθαρίσει την τρύπα του δοντιού χωρίς φακούς και καθρέφτες;
Ή νομίζετε ότι στερέωσε με πίσσα την λεπίδα σε ένα υπέρλεπτο, άκαμπτο κλαδάκι και μετά στα τυφλά έκανε αυτήν την δύσκολη και λεπτή εργασία;
-Πείτε μου πως θα καταφέρετε να χρησιμοποιήσετε το ανόητο «ιατρικό» εργαλείο της εικόνας που κατασκευάστηκε από σύγχρονο άνθρωπο με σύγχρονα εργαλεία ΔΗΘΕΝ για να ανοίξει τρύπα σε τραπεζίτη; Είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να χρησιμοποιηθεί σε ανθρώπινο στόμα, εκτός και αν οι άνθρωποι της εποχής μπορούσαν να ανοίγουν το στόμα τους όπως οι ιπποπόταμοι!

Υπάρχει μόνο μία πιθανή εξήγηση της απίστευτης αυτής οδοντιατρικής επέμβασης.
Ο αρχαίος οδοντίατρος δεν ήταν παρά ένας πραγματικός οδοντίατρος που επιβίωσε από κάποια άγνωστη καταστροφή κάποιου άγνωστου πολιτισμού, αν και η ημερομηνία παραπέμπει περίπου στην Ατλαντίδα.
Ένας επιζών λοιπόν οδοντίατρος θα έπαιρνε μαζί του τρία βασικά εργαλεία, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πολλά χρόνια: την τσιμπίδα για να βγάλει ένα δόντι, το καθρεφτάκι για να δει μέσα στον ΣΤΕΝΟ ΧΩΡΟ του στόματος και τις μακρουλές ατσάλινες ξέστρες για να καθαρίσει υποτυπωδώς κάποια τερηδόνα.
Ή όχι;
Όποιος έχει αντίρρηση ας προσπαθήσει να κατασκευάσει πέτρινο ιατρικό εργαλείο αρκετά λεπτό, ισχυρό και εύχρηστο για να κάνει μία τέτοια λεπτή εργασία, σε στενό χώρο και μάλιστα χωρίς να βλέπει.

Μουσείο Βραυρώνας

Ἄν δέν ἔχετε πάει στό μουσεῖο τῆς Βραυρώνας θά πρέπει νά πᾶτε. Εἶναι πολύ πιό «καλό γιά τήν ὑγεία σας» ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ  ἀπό ὁτιδήποτε ἄλλο.
Παρατῆστε τά τηλεπαράθυρα καί τίς βλακεῖες τῶν «εἰδικῶν». Θά πρέπει νά πάρετε ἀπόφαση ὅτι σᾶς ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΧΟΝΤΡΑ καί ὅτι αὐτά πού γίνονται σήμερα ἔχουν στηθεῖ ἀπό πολλά χρόνια πίσω. Γιά αὐτό ὅσο ἔχετε ἀκόμα κάποια χρήματα καί ὅσο θά ἐπιτρέπεται ἀκόμα ἡ εἴσοδος στά μουσεῖα, πηγαίνετε τά παιδιά σας νά δοῦν κάτι ἀξιόλογο. Ξεκολῆστε τα ἀπό τά ipod, τά κινητά καί τά facebook τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Εἶναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ νά βουλιάζει τό Πόρτο Ράφτη καί ἡ γύρω περιοχή ἀπό κόσμο καί στό καταπληκτικό αὐτό μουσεῖο νά ὑπάρχουν μόνο πέντε ἐπισκέπτες.
Πρόκειται γιά ἕνα θαυμάσιο μουσεῖο μέ πολλά ἐκθέματα καί ἀρκετά φθηνό εἰσιτήριο. Θά δεῖτε ἀπό λίθινα τσεκούρια τῆς ἕβδομης χιλιετίας μέχρι ἀγαλματίδια τῆς ρωμαϊκῆς ἐποχῆς.
Ὁρίστε ἕνα μικρό δεῖγμα ἀπό τά χιλιάδες ἐκθέματα:
Τά πήλινα ἀγγεῖα ἔχουν μία τεράστια ποικιλία μορφῶν, σχεδίων καί χρωμάτων.

Μικροσκοπικοί σφραγιδόλιθοι. Τό δάχτυλο σᾶς δίνει μία ἰδέα τοῦ μεγέθους τους. Οἱ σφραγιδόλιθοι αὐτοί εἶναι μία ἀπόδειξη τῆς ὕπαρξης μεγεθυντικῶν φακῶν καί λεπτῶν ἐργαλείων πού ἀπαιτοῦν ἀρκετά ἀναπτυγμένη τεχνολογία.

Ξύλινες (μαῦρο χρῶμα)  καί κοκάλινες χτένες. Τά λεπτά δόντια τούς ἀπαιτοῦν καί ἀντίστοιχα λεπτές πριονόλαμες γιά νά κατασκευαστοῦν.

Μικρές πυξίδες ἀπό ἄσπρη πέτρα. Πρόκειται γιά μία ἀπόδειξη τῆς ὕπαρξης τόρνων καί κοπτικῶν ἐργαλείων, «ἀφοῦ μέ τό χέρι» δέν μπορεῖς νά κατασκευάσεις τόσο τέλεια στρογγυλά ἀντικείμενα μέ τόσο τέλειες ἐγκοπές.

Μερικοί μικροί ΓΥΑΛΙΝΟΙ ἀμφορεῖς τοῦ πέμπτου αἰώνα πρό Χριστοῦ,

Μερικά κολιέ, τοῦ πέμπτου αἰώνα πρό Χριστοῦ, τά ὁποῖα μοιάζουν σάν νά ἀγοράστηκαν ἀπό σύγχρονο μαγαζί στό Μοναστηράκι.



Χάλκινη τεφροδόχη τοῦ πέμπτου-ἕκτου αἰώνα πρό Χριστοῦ. Δείχνει τό ἐπίπεδο πού εἶχε φτάσει ἡ κατεργασία τοῦ μετάλλου.

Ἄφησα τελευταῖο ἕνα ἀπό τά πιό ἀπίστευτα χρυσά ἐκθέματα. Μία «σύγχρονη» χρυσή ἁλυσίδα. Εἶναι κατασκευασμένη ἀπό λεπτές χρυσές κλωστές, οἱ ὁποῖες πλέχτηκαν καί σχημάτισαν ἕναν χοντρό χρυσό «σπάγκο». Δεῖτε τήν μεγέθυνση καί θά καταλάβετε τό μέγεθος τῆς λεπτοδουλειᾶς πού ἀπαιτεῖται.
 

Ποιος θα μας σώσει από τους «ειδικούς»;

Οι περισσότεροι «ειδικοί» και «ειδήμονες» σε κάθε ειδικότητα και σε κάθε περίπτωση συνήθως δεν ξέρουν να «βγάλουν τα μάτια τους» κατά μία παλιά έκφραση από το χωριό μου.
Ανάλογα με την περίπτωση οι «ειδήμονες» σταματάνε την όποια επιστημονική εξέλιξη για πολλούς αιώνες καμιά φορά. Σε «ειδικούς» οφείλεται και ο μεσαίωνας, που για αρκετούς αιώνες κράτησε στο σκοτάδι την Ευρώπη.
Ένα πολύ καλό παράδειγμα ενός τέτοιου ειδικού είναι και το παρακάτω. Διαβάστε την δήλωση ενός καθηγητή πανεπιστημίου, την δεκαετία του 1940, ο οποίος προφανώς δεν είχε πάει παραπέρα από το πανεπιστήμιο στην πόλη που γεννήθηκε, σπούδασε και έδωσε τα «φώτα» του στους επόμενους άτυχους φοιτητές.
«Δεν υπάρχουν αρχαία ερείπια στα λιβάδια και στα δάση της Βραζιλίας. Δεν υπάρχουν απομεινάρια αρχαίου πολιτισμού, δεν υπάρχουν ερείπια όπως αυτά στο Μάγιας Γιουκατάν, ή στις ζούγκλες της Ονδούρα και την Γουατεμάλα. Όλα αυτά που ήταν εδώ όταν ο Δόν Πέντρο Καμπράλ ίδρυσε το Ρίο ντε Τζανέιρο, το έτος 1500 μετά Χριστόν, όλα αυτά που έχουμε εδώ σήμερα, είναι πρωτόγονοι Ινδιάνοι που ζουν από την αλιεία και το κυνήγι. Ζουν σε καλύβες και ξέφωτα στην ζούγκλα... Στην περιοχή μας υπάρχουν θάμνοι, χόρτα και ερημιά, αλλά όχι μνημεία όπως αυτά του Περού».
Τα πράγματα βέβαια είναι τελείως διαφορετικά σήμερα, αφού οι πανάρχαιοι πολιτισμοί που έχουν αφήσει ολόκληρες πόλεις μέσα στις ζούγκλες, δεν είχαν ενημερωθεί από τον κύριο καθηγητή ότι δεν μπορούσαν να χτίσουν.
Είναι σίγουρο ότι ο συγκεκριμένος τύπος θα έκανε τα αδύνατα δυνατά για να γελοιοποιήσει όποιον είχε αντίθετη γνώμη και να κρατήσει την αρχαιολογική έρευνα στην Βραζιλία σε μηδενικά επίπεδα.
Δυστυχώς τέτοιου είδους ειδικούς ακούμε σήμερα να λένε ότι η ΕΕ είναι μονόδρομος και να λένε πομπωδώς τα υπόλοιπα κουλά που αναμασούν συνέχεια τα ΜΜΕ.
Μέχρι που άκουσα ότι αν δεν υπάρχει χρέος δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη!
Να μας ζήσουν και να τους εκατοστήσουμε…

Δίολκος της Κορίνθου

Μια ταινία 22 λεπτών, δημιουργημένη με το σύστημα του animation (εικονοκινητική τεχνική) αναπαριστά με μοναδικό τρόπο το εξαιρετικό μνημείο τεχνικού πολιτισμού της αρχαίας Ελλάδας, τον Δίολκο: μια οδό από ξηράς για την μεταφορά πλοίων ανάμεσα στον Σαρωνικό και τον Κορινθιακό κόλπο κατά μήκος του Ισθμού της Κορίνθου, τότε που δεν υπήρχε ο πορθμός. Η ταινία παρουσιάζει πολλές άλλες τεχνολογικές λεπτομέρειες, αλλά και σκηνές της ζωής των ναυτικών εκείνης της μακρινής εποχής: τυχερό παιχνίδι, επίσκεψη στον ναό του Ποσειδώνα, γλέντι σε καπηλειό, καθώς και μια συναισθηματική συντυχία.
Πρόκειται για ένα έργο-συμβολή στην μελέτη της αρχαίας ελληνικής Τεχνολογίας, μια παραγωγή του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας σε συνεργασία με την Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας.
Δημιουργοί της ταινίας είναι οι Θ.Π. Τάσιος, Ν. Μήκας, Γ. Πολύζος, οι οποίοι έχουν λάβει ως τώρα δύο βραβεία:
-Καλύτερης ταινίας αναφερόμενης στην αρχαιότητα στο 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην Κύπρο (Νοέμβριος 2009) και
-Καλύτερης εκπαιδευτικής ταινίας στην 8η Διεθνή Συνάντηση Αρχαιολογικής Ταινίας του Μεσογειακού Χώρου στην Αθήνα (Μάιος 2010)

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/video/video.asp?id=27474

 

Μηχανισμός Αντικυθήρων

Ένα ενδιαφέρον (ξένο φυσικά) βίντεο για τον μηχανισμό, όπου φαίνεται λεπτομερώς η πολυπλοκότητά του. Αυτός ο μηχανισμός υποδηλώνει όχι μόνον μεγάλο επίπεδο γνώσεων, αλλά επίσης αντίστοιχα μεγάλο επίπεδο τεχνολογίας. Όλο αυτό το πολύπλοκο σύστημα τροχαλιών και αξόνων απαιτεί τόρνο και εξειδικευμένα κοπτικά εργαλεία. Δεν μπορεί να κατασκευαστεί με καλέμια και σφυριά, τα υποτυπώδη εργαλεία τα οποία υποτίθεται είχαν οι πρόγονοί μας.

Πηγή: OTTONUS (http://www.youtube.com/watch?v=cr1BIgEQMog&feature=related)

Στο κατώφλι του Κάτω Κόσμου

Μία από τις σημαντικότερες ερευνητικές αποκαλύψεις της τελευταίας δεκαετίας συνιστά το αποτέλεσμα της έρευνας των Διδακτόρων του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ Παναγιώτη Καραμπατζάκη και Βασίλη Ζαφρανά, που αναφέρεται στην ακουστική του Νεκρομαντείου του Αχέροντα. Τα μυστικά του νεκρομαντείου, εκεί όπου οι επισκέπτες πήγαιναν για να έρθουν σε επαφή με τους νεκρούς, περνώντας νωρίτερα από διάφορες σωματικές και ψυχικές δοκιμασίες, ήρθαν στην επιφάνεια με την συγκεκριμένη έρευνα που καταλήγει στο συμπέρασμα πως η υπόγεια αίθουσα είναι κατασκευασμένη με τέτοιον τρόπο που οι ακουστικές τιμές πλησιάζουν την ακουστικότητα που υπάρχει στους ανηχοϊκούς θαλάμους. Αυτοί είναι τα σύγχρονα εργαστήρια ακουστικής, που έχουν δημιουργηθεί ειδικά για επιστημονικές μετρήσεις. Η επίδραση ενός τέτοιου θαλάμου στον ψυχισμό του ανθρώπου είναι σημαντική αν σκεφθεί κανείς ότι το ρεκόρ Γκίνες για την παραμονή ανθρώπου σε ανηχοϊκό θάλαμο στη Μινεσότα των ΗΠΑ είναι 36 λεπτά. Μέσα από την έρευνα επιβεβαιώνεται ότι στόχος των κατασκευαστών του Νεκρομαντείου ήταν να αποπροσανατολίσουν τον επισκέπτη δίνοντας την ψευδαίσθηση της επαφής του με τον κάτω κόσμο. Βέβαια, τα ψυχοακουστικά φαινόμενα των επισκεπτών γινόταν ακόμη πιο έντονα, αφού προηγουμένως είχαν περάσει από διάφορες σωματικές και ψυχικές δοκιμασίες, όπως ειδική δίαιτα, απομόνωση, προσευχή, αλλά και χρήση οπιούχων. Μιλώντας για την έρευνα και τα αποτελέσματά της στο ITV ο Β. Ζαφρανάς τόνισε, πως μόνο τυχαίο δεν είναι που το Νεκρομαντείο θεωρούνταν ως το κατώφλι του κάτω κόσμου.«Είναι προφανές ότι ο χώρος είναι συνειδητά κατασκευασμένος, για να δημιουργεί στον επισκέπτη έντονα ψυχοακουστικά φαινόμενα. Τα όργανα μέτρησης που χρησιμοποιήσαμε δεν ήμασταν βέβαιοι αν θα μπορούσαν να μετρήσουν σωστά τόσο ακραίες συνθήκες. Γιʼ αυτό χρειάστηκαν αλλεπάλληλες μετρήσεις και διάφορα τεχνολογικά μέσα». Σημαντικό ερέθισμα των ερευνητών για την διενέργεια της έρευνας αποτέλεσε και η παρατήρηση των 15 τόξων στην κρύπτη, τα οποία όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα αυξάνουν την εσωτερική επιφάνεια και δημιουργούν σχεδόν τέλεια απόσβεση του ήχου. Αξίζει να σημειωθεί τέλος, πως η έρευνα ακουστικής των δύο Ελλήνων επιστημονικών συνεργατών του Εργαστηρίου Ακουστικής Τεχνολογίας του ΑΠΘ ξεκίνησε το 1997 και διήρκεσε περίπου έντεκα χρόνια. Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν πριν από μερικούς μήνες στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αρχαιολόγων που έγινε στην Ιταλία

Πηγή: http://www.ele.gr/%28A%28vNuZ8_rMygEkAAAAZWFiZWVkM2EtM2Q5Mi00MDRhLThiZTgtMzcyNTk1NGY5ZTExKHdhPa8bVrKgFjFewPlo8iFNiQQ1%29%29/ShowArticle.aspx?ID=2500&AspxAutoDetectCookieSupport=1

Ενδιαφέρον το άρθρο έ;

Αλλά εκείνο που θα ήταν πιο ενδιαφέρον θα ήταν αν οι επιστήμονες απαντούσαν σε ένα βασικό ερώτημα: ΠΟΎ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ Η ΕΙΣΟΔΟΣ για τον περίεργο αυτόν θάλαμο; Μέχρι σήμερα ΚΑΝΕΝΑΣ δεν την έχει βρει. Η τωρινή είσοδος δημιουργήθηκε με την απομάκρυνση μιας πλάκας από την οροφή και την τοποθέτηση σκάλας.

Φυσικά δεν μπορείτε να καταλάβετε το μέγεθος του ερωτήματος.

Να πω απλά(;) ότι έχει σχέση με τις ιδιότητες του χωροχρονικού συνεχούς  και του «άλματος ή ταξιδιού» μέσα από τις διαστάσεις, αυτό που ίσως έχει πάρει το αυτί σας σαν «τέταρτη διάσταση» ή «κατάσταση Jinas».

Στην Καλαμπάκα εντοπίστηκε το αρχαιότερο τεχνικό έργο

Στην εποχή των παγετώνων
ΥΠΠΟ
Το τείχος περιορίζει την είσοδο του σπηλαίου κατά τα 2/3
Αθήνα

Στο προϊστορικό σπήλαιο της Θεόπετρας, κοντά στην Καλαμπάκα στη Θεσσαλία, εντοπίστηκε το αρχαιότερο τεχνικό έργο στον ελλαδικό χώρο, ίσως και παγκοσμίως. Πρόκειται για ένα πέτρινο τείχος, που κατασκευάστηκε πριν 23.000 χρόνια, δηλαδή κατά την ψυχρότερη περίοδο της τελευταίας παγετώδους εποχής.
Το τείχος περιορίζει την είσοδο του σπηλαίου κατά τα 2/3 και από τις έρευνες προκύπτει ότι κατασκευάστηκε από τους παλαιολιθικούς οικιστές του σπηλαίου για να προστατευθούν από το τότε δριμύ ψύχος.
Η χρονολόγηση του τείχους έγινε με η μέθοδο της οπτικής φωταύγειας, στο εργαστήριο Αρχαιομετρίας του κέντρου «Δημόκριτος», από την ερευνητική ομάδα των Ν. Ζαχαριά, επίκουρο καθηγητή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και του Δρ. Ι. Μπασιάκου, διευθυντή ερευνών του Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. «Δημόκριτος».
Στο σπήλαιο έχουν πραγματοποιηθεί συστηματικές ανασκαφές τα τελευταία 25 χρόνια υπό τη διεύθυνση της δρος Ν. Κυπαρίσση – Αποστολίκα, προϊσταμένης της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας Νοτίου Ελλάδος του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.
Το σπήλαιο της Θεόπετρας είναι το μόνο μέχρι στιγμής σε όλη την Ελλάδα με συνεχείς ανθρωπογενείς επιχώσεις που ξεκινούν από τη Μέση Παλαιολιθική Εποχή και φθάνουν μέχρι το τέλος της Νεολιθικής (3000 π.Χ.).
Μεταξύ άλλων, στο σπήλαιο έχουν βρεθεί λίθινα εργαλεία Παλαιολιθικής - Μεσολιθικής και Νεολιθικής Εποχής, κεραμικά ευρήματα Νεολιθικά, οστέινα εργαλεία, κοσμήματα από όστρεο, ένα μοναδικό για τον ελλαδικό χώρο χρυσό κόσμημα της Παλαιολιθικής, της Μεσολιθικής και της Νεολιθικής περιόδου, καθώς και τα περίφημα ανθρώπινα αποτυπώματα της Θεόπετρας που χρονολογούνται στα 130.000 χρόνια πριν από σήμερα και αποτελούν σπανιότατο εύρημα όχι μόνο για τον ελλαδικό αλλά και για τον ευρωπαϊκό χώρο.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1119193&lngDtrID=253

Ο Ηρακλής ήταν παγκόσμιος γεωλόγος και μηχανικός

26-01-2010
ΜΕΛΕΤΗ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: ΤΑ ΝΕΑ, Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010 Της Μαίρης Αδαμοπούλου
ΗΡΑΚΛΗΣ
Ιστορικό πρόσωπο που έφτασε ώς τον Καναδά ήταν ο Ηρακλής της ελληνικής μυθολογίας, σύμφωνα με τον καθηγητή Γεωλογίας Ηλία Μαριολάκο
Έφτασε χίλια χρόνια πριν από τον Μεγάλο Αλέξανδρο στον Ινδό ποταμό. Πέρασε από την Αιθιοπία, έφτασε ώς τη Γροιλανδία και ίσως να πάτησε πρώτος το πόδι του στην Αμερική. Ένας από τους πιο γνωστούς ήρωες της παγκόσμιας μυθολογίας- ο Ηρακλής- δεν ήταν μόνο ένας σπουδαίος υδραυλικός, μηχανικός και υδρογεωλόγος, όπως μαρτυρούν πολλοί από τους δώδεκα άθλους του, αλλά και ο πρώτος που έκανε πράξη την παγκοσμιοποίηση και ο αρχιτέκτονας της μυκηναϊκής κοσμοκρατορίας, όπως υποστήριξε χθες το βράδυ σε ομιλία του, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου Ηλίας Μαριολάκος.
«Ο Ηρακλής δεν είναι ένα πρόσωπο για να διασκεδάζουν τα παιδιά. Ούτε η ελληνική μυθολογία ένα παραμύθι για έναν φανταστικό κόσμο», λέει στα «ΝΕΑ» ο Ηλίας Μαριολάκος. «Ο Ηρακλής είναι ένα ιστορικό- και όχι μυθικό- πρόσωπο, ένας άγνωστος μεγάλος κατακτητής, ήρωας- ιδρυτής πόλεων, πρώτος συνδετικός κρίκος του κοινού πολιτισμικού υποστρώματος των Ευρωπαίων, του μυκηναϊκού και κατά συνέπεια του ελληνικού πολιτισμού. Και η μυθολογία είναι η ιστορία του απώτερου παρελθόντος των κατοίκων αυτού του τόπου, που πολύ αργότερα θα ονομαστεί Ελλάς». Πρώτος στο μικροσκόπιο του καθηγητή μπήκε ο άθλος με την αρπαγή των βοδιών του Γηρυόνη, του τρικέφαλου και τρισώματου γίγαντα που ζούσε στα Γάδειρα, το σημερινό Κάντιθ της Ισπανίας, κοντά στο στενό του Γιβραλτάρ.
«Οι περισσότεροι πιστεύουν πως ο Ηρακλής ταξίδεψε ώς την Ιβηρική Χερσόνησο για να φέρει μια καλή ράτσα βοδιών στην Πελοπόννησο», εξηγεί ο κ. Μαριολάκος. «Αν διαβάσουμε με προσοχή τον Στράβωνα, που έζησε τον 1ο αι. π.Χ. όμως, θα διαπιστώσουμε πως σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου δεν έχει βρεθεί τόσος πολύς χρυσός, άργυρος, χαλκός και σίδηρος. Και τα βόδια δικαιολογούνται διότι υπήρχαν μαρτυρίες ότι το “κοσκίνισμα” του χρυσού από την άμμο γινόταν πάνω σε δέρματα βοδιών».Η ίδρυση δε της πόλης από τον Ηρακλή μνημονεύεται στον θυρεό της πόλης και σήμερα. Ο Ηρακλής ολοκληρώνει τον άθλο του και συνεχίζει βόρεια προς την Κελτική και ιδρύει την Αλέσια (γνωστή και ως πόλη του Αστερίξ), το όνομα της οποίας προέρχεται από τη λέξη άλυς (= περιπλάνηση). Πόλη με στρατηγική σημασία, καθώς συνδέεται μέσω πλωτών ποταμών προς τη Μεσόγειο, τον Ατλαντικό, τη Μάγχη και τη Βόρεια Θάλασσα, όπου ο Ιούλιος Καίσαρας κατατρόπωσε τους Γαλάτες. Ακόμη ιδρύει το Μονακό και την Αλικάντε - η ποδοσφαιρική της ομάδα ονομάζεται Ηρακλής.
Τι γύρευε στη Γαλατία ο Ηρακλής; «Χρυσό», απαντά ο κ. Μαριολάκος, «αφού ο Διόδωρος μας λέει πως στη Γαλατία υπάρχουν πλούσια χρυσοφόρα κοιτάσματα». Ο Ηρακλής όμως φέρεται- σύμφωνα με τον Πλούταρχο- να έφτασε και ώς την Ωγυγία που απέχει πέντε ημέρες δυτικά της Βρετανίας. «Πέντε ημέρες ισοδυναμούν με 120 ώρες. Αν η μέση ταχύτητα ενός πλεούμενου της εποχής ήταν 4 μίλια την ώρα, τότε η απόσταση είναι 890 χλμ., άρα πρόκειται για τη σημερινή Ισλανδία και συνέχισε ώς τη Γροιλανδία, ενώ το Κρόνιο Πέλαγος, που αναφέρεται, σύμφωνα με τους υπολογισμούς ταυτίζεται με τον Βόρειο Ατλαντικό»
«Για να φέρει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων (ήτοι τον χρυσό) ο Ηρακλής από την Αίγυπτο έφτασε ώς την Αιθιοπία κι έπειτα στον Καύκασο- για να ζητήσει τη βοήθεια του Προμηθέα- και στη Λιβύη προτού επιστρέψει στις Μυκήνες»
Γύρεψε χαλκό ώς τον Καναδά
Ο Ηρακλής έφτασε, σύμφωνα με τον καθηγητή Ηλία Μαριολάκο, ώς την Αμερική. «Στις πηγές διαβάζουμε πως εγκατέστησε ακολούθους του “ώς τον κόλπο που το στόμιό του βρίσκεται στην ίδια ευθεία με το στόμιο της Κασπίας”. Ένας κόλπος μόνον καλύπτει αυτές τις προϋποθέσεις: του Αγίου Λαυρεντίου στο Τορόντο του Καναδά». Μαρτυράται δε πως έμειναν «σε νησιά που βλέπουν τον ήλιο να κρύβεται για λιγότερο από μία ώρα για 30 ημέρες»- δηλαδή στον πολικό κύκλο.
Τι γύρευε εκεί;
Η απάντηση βρίσκεται στα ευρήματα των ανασκαφών που γίνονται γύρω από τη λίμνη Σουπίριορ στο Μίτσιγκαν. Αρκεί να σκεφτείτε πως έχουν εξορυχθεί πάνω από 500.000 τόνοι χαλκού στην περιοχή, όταν στην κατ΄ εξοχήν πηγή χαλκού- την Κύπρο- εξορύχθηκαν 200.000 τόνοι. Η εξόρυξη έγινε την περίοδο 2.450 π.Χ.- 1050 π.Χ., σταματάει ξαφνικά, όταν καταρρέει ο μυκηναϊκός πολιτισμός. Και όλα αυτά σε μια περιοχή όπου οι γηγενείς βρίσκονταν στη λίθινη εποχή!

ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΙ του 9000 π.Χ.

Σε ένα πακιστανικό νεκροταφείο ανακαλύφθηκαν σκελετοί οι οποίοι είχαν τρύπες στα δόντια τους. Αρχαίοι οδοντίατροι είχαν τρυπήσει με μεγάλη ακρίβεια τα δόντια των ασθενών τους χρησιμοποιώντας τρυπάνι!

Μετά από έλεγχο με την μέθοδο του άνθρακα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι αυτό συνέβη μεταξύ του 7.500 και του 9.000 προ Χριστού. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν σε πρόσφατη έκδοση του περιοδικού «Φύση».

Οι μετρήσεις που έγιναν σε 11 δόντια δείχνουν ότι οι τρύπες ήταν σχεδόν τέσσερα χιλιοστά βαθιές. Πολλές είχαν γίνει σε τραπεζίτες που είναι δύσκολο να τις φτάσεις μέσα σε ένα ανοιχτό στόμα.

Όπως συμβαίνει και σε όλα τα «ανορθόδοξα» ευρήματα έχει ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ των επιστημόνων που προσπαθούν να εξηγήσουν τον λόγο που έγιναν οι τρύπες και το πώς έγιναν.

Μερικοί λένε ότι οι τρύπες έγιναν με την κλασσική μέθοδο του τρυπανιού που περιστρέφεται από ένα τόξο! Μπορείτε να φανταστείτε έναν άνθρωπο του 9000 προ Χριστού, σχεδόν ζώο, να κατασκευάζει τόσο μικροσκοπικά τρυπάνια με ξύλο που να χωράνε για να λειτουργήσουν μέσα σε ένα ανθρώπινο στόμα; Για να μην μιλήσουμε για την αντοχή που χρειάζεται να έχει το μικροσκοπικό τοξάκι. Ούτε για την αντοχή στον πόνο για κάτι τέτοιο.

Φυσικά στο τέλος η υπόθεση θα ξεχαστεί. Και κανείς δεν θα ενδιαφερθεί για την ενδιαφέρουσα αυτή ένδειξη ότι ίσως το 9000 προ Χριστού υπήρχαν κάποιοι με τεχνολογία εφάμιλλη της σημερινής.

Οι φωτογραφίες προέρχονται από την κεντρική Αμερική. Τα σημάδια κατεργασίας των δοντιών είναι εμφανή, καθώς και ένα σφράγισμα

 

Όταν δεν υπήρχε η Σελήνη

Ενδείξεις από αναφορές σε αρχαία ελληνικά κείμενα μας λένε ότι κάποτε η Σελήνη δεν υπήρχε στον ουρανό. Και μάλιστα για να δηλώσουν την πανάρχαια εποχή που ιδρύθηκε η Λυκόσουρα, στην ορεινή Αρκαδία της Ελλάδας, η πρώτη πόλη που είδε το φως του ήλιου στη Γη, λένε ότι «ιδρύθηκε τότε που δεν υπήρχε Σελήνη στον Ουρανό». Γενικά τους αρχαίους Αρκάδες τους αποκαλούσαν «προσέληνους», επειδή υπήρξαν στην περιοχή αυτή πριν εμφανιστεί η Σελήνη στον ουρανό.

-«Προσέληνοι οι Αρκάδες και προσεληνίς το θηλυκόν», γράφει ο Στέφανος Βυζάντιος.

-«Αι νύμφαι της Αρκαδίας απεκαλούντο και αυτές προσελήνιδες», αναφέρει το λεξικό του Ησυχίου Αλεξανδρέως.

-«Προσέληνοι Ηρόδοτος τους Αρκάδας ούτω λέγει, τουτέστιν αρχαίους προ της σελήνης», γράφει το λεξικό του Σουίδα.

-Αργοναυτικά του Απολλώνιου του Ρόδιου: «Αρκάδες οι και πρόσθε σεληναίης υδέονται ζώειν, φηγόν έδοντες εν ούρεσιν...».

Ο Απολλώνιος αναφέρεται σε μία εποχή στην οποία «δεν υπήρχαν όλες οι ουράνιες τροχιές», πριν από τη γενιά του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, δηλαδή πριν τον κατακλυσμό. Τότε που δεν υπήρχε Σελήνη, οι μόνοι άνθρωποι που υπήρχαν ήταν οι Πελασγοί οι οποίοι ζούσαν στα βουνά της Αρκαδίας.

-Ο Δημόκριτος και ο Αναξαγόρας δίδασκαν ότι υπήρξε εποχή όπου η Γη δεν είχε τη Σελήνη!

-Ευστάθιος, εκκλησιαστικός συγγραφέας και φιλόσοφος: «Δοκεί δε φασί, παλαιότατα έθνη Ελλήνων είναι τα Αρκαδικά, διό και προσέληνοι ελέγοντο οι Αρκάδες, όπερ, φασίν, Ίππυς ο Ρηγίνος πρώτον αυτούς εκάλεσε».

-Οβίδιος «... οι Αρκάδες κατείχαν τη χώρα τους πριν από τη γέννηση του Διός» και «το γένος τους είναι παλαιότερο από την Σελήνη».

-Ο Πλούταρχος που αφήνει υπόνοιες για πανάρχαια κατοίκηση της Σελήνης: «Διά τι τας εν τοις υποδήμασι σεληνίδας, οι διαφέρειν δοκούντες ευγένεια φορούσιν; πότερον, ως Κάστωρ φησί, σύμβολον έστι τούτο της λεγόμενης οικήσεως επί της σελήνης και ότι μετά την τελευτήν αύθις αι ψυχαί την σελήνην υπό πόδας έξουσιν, ή τοις παλαιοτάτοις τουθ' υπήρχε, εξαίρετον, ούτοι δ’ ήσαν Αρκάδες των απ’ Ευάνδρου Προσελήνων λεγομένων».

Υπήρχαν φακοί και τηλεσκόπια στην αρχαία Ελλάδα; (αναδημοσίευση δεύτερη)

Είχαν τηλεσκόπια οι αρχαίοι;
Απαντούν:

Ζωναράς, Ίππαρχος, Αρχιμήδης και η Wei Yu(!!)

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος. http://echedoros-a.blogspot.com/2009/04/blog-post_5039.html



Παριστούν τον Αρχιμήδη με έναν μεγάλο καθρέπτη, λες και βλέπουμε παραμύθια της ανατολής.

Ζούμε ακόμη στη μεσαιωνική εποχή και απεκδυόμαστε το αυτονόητο. Θα έρθει όμως το πέρας της, (στην Ελλάδα κυρίως) οπότε θα αρχίσουν να ανασάνουν και οι πνευματικές προεκτάσεις αλλά και οι γενικότερες αναζητήσεις μας. Αρχίζω με τη λογική αυτήν γιατί έχω το λόγο μου.
Με εντυπωσίασε η ανάρτηση με τον πηχυαίο τίτλο «Υπήρχαν στην αρχαιότητα τηλεσκόπια;» (δες ΤΑΧΑΛΙΑ και επειδή είχα αναρτήσει κι εγώ το δημοσίευμα του ‘Βισάλτη’, για το όστρακο με το αστεροσκόπιο, οφείλω να εκφράσω την άποψή μου.
Σπάνια κάποιος συγγραφέας της αρχαιότητας θα αναφερθεί στα όργανα που χρησιμοποίησε για να δικαιολογήσει τις εφευρέσεις ή τις μετρήσεις του. Δεν έχουμε κάποια καταγραφή των οργάνων ενός ιατρού, ενός αστρονόμου, ενός φυσικού. Διευκρινιστικά από άλλους συγγραφείς έχουμε ορισμένες αναφορές.
Οι λέξεις τηλεσκόπιο, τηλεόραση, τηλέφωνο, τηλεπικοινωνία και όλες οι τηλε- είναι πλασμένες της νεότερης εποχής και εμπεριέχονται στη σφαίρα του νεολογισμού.
Μέσα από αρχαία κείμενα, μας είναι γνωστά ως χρήσιμα επιστημονικά όργανα, ο Γνώμων, γράφει ο Ι. Ζωναράς το 12ο αιώνα: «Γνώμων. ὁ συνετός. καὶ κανόνιόν τι μηχανικὸν, καὶ σχῆμα γεωμετρικὸν, καὶ διοπτρικοῦ ὀργάνου μέρος, καὶ δὴ καὶ ἀστρονομικοῦ. καὶ τὸ ἐν τοῖς ἡλιοτροπίοις πηγνύμενον, ο­περ εφευρεν ̓Αναξίμανδρος καὶ ε­στησεν ἐπὶ τῶν σκιοθύρων.»), ο Αστρολάβος, η διόπτρα (μηχανικόν τεχνούργημα, δι’ ών οι γεωμέτραι απηκρίβουν την των επάλξεων εκ διαστήματος αναμέτρησιν. "Σουίδα").
Το έσοπτρον – μεγεθυντικός φακός (Έσοπτρον. κάτοπτρον. ἐσόπτρῳ ἐνορῶντες-Ζωναράς)

Γνωρίζουμε πως ο Ίππαρχος (2ος αιώνας π.Χ.) τελειοποίησε αστρονομικά όργανα της αρχαιότητας. Μάλιστα παρατήρησε (πως; με γυμνό οφθαλμό;!!) ένα νέο αστέρι στον αστερισμό του Σκορπιού.
Σήμερα οι επιστήμονες δεν αμφισβητούν την ύπαρξη καταλλήλων οργάνων στην αρχαιότητα για τη μελέτη του διαστήματος. Ερώτημα μεγάλο αποτελούν οι γνώσεις του Ομήρου περί των αστέρων και ειδικότερα στην αναφορά του για τους δορυφόρους του Άρη, τον Φόβο και το Δείμο που είναι αδιάκριτοι με γυμνό οφθαλμό.
Επιπρόσθετα θα τονίσουμε τη μικροκατασκευή του μηχανισμού των Αντικυθήρων, όπου τα χαραγμένα γράμματα ή λέξεις,αν θέλετε, δεν διαβάζονται με γυμνό οφθαλμό.
Υπήρχαν, λοιπόν, μεγεθυντικοί φακοί στην αρχαιότητα; Είχαν οι αρχαίοι δημιουργήσει φακό με την ύαλο;
Ο φακός από την αρχαία Παρθία, βρέθηκε κοντά στην Βαγδάτη (ΙΡΑΚ), ο ειδικευμένος του Βρετανικού Μουσείου τον δείχνει για φωτογράφηση.

Η απάντηση είναι παλαιά και είναι καταφατική. Οι αστρονομικές παρατηρήσεις των αρχαίων δεν μπορούσαν να γίνουν με γυμνό οφθαλμό. Ήδη ο αναφερόμενος Ίππαρχος με την ένταση του φωτός των αστεριών επινόησε την κλίμακα των μεγεθών τους. Δηλαδή, πως μετρούσε την ένταση; Έκλεινε το μάτι του και κοιτούσε τα αστέρια;
Ο Αρχιμήδης το 3ο αιώνα π.Χ. κατάκαψε το ρωμαϊκό στόλο με τα περίφημα κάτοπτρά του. Τι ήταν αυτά; Απλά καθρεπτάκια; Κάνανε και μερικοί αμερικάνοι το πείραμα με καθρέπτες και επειδή δεν πέτυχε συμπέραναν πως είναι μύθευμα τα περί κατόπτρων του Αρχιμήδη. Κούνια που τους ...κούναγε. Τι εννοούσαν με τη λέξη ‘κάτοπτρο’; Τον καθρέπτη που βλέπουμε τη φάτσα μας; Ε, είμαστε για γέλια.
Ας δούμε τι λέει ο Ζωναράς (12ος αιώνας) για το ‘όπλο’ του Αρχιμήδη:
«κάτοπτρον γάρ τι πρὸς τὸν η­λιον ἀνατείνας τήν τε ἀκτῖνα αὐτοῦ ἐς αὐτὸ εἰσεδέξατο καὶ τὸν ἀέρα ἀπ' αὐτῆς τῇ πυκνότητι καὶ τῇ λειότητι τοῦ κατόπτρου πυρώσας φλόγα τε μεγάλην ἐξέκαυσε καὶ πᾶσαν αὐτὴν ἐς τὰς ναῦς ὑπὸ τὴν τοῦ πυρὸς ὁδὸν ὁρμούσας ἐνέβαλε καὶ πάσας κατέκαυσεν.»
Μπήκαν, λέει, οι ακτίνες του ήλιου στο κάτοπτρο από όπου βγήκε μεγάλη φλόγα που όρμησε πάνω στα πλοία και τα έκαψε.

Ο οπτικός φακός του 2ου αιώνα π.Χ., αν και έχει ορισμένα χτυπήματα εντούτοις δεν παύει να προκαλεί με την παρουσία του. Διέλυσε ένα μύθευμα αρκετών ευρωπαϊκών αιώνων...

Αναρωτιούνται οι επιστήμονες τι ήταν το κάτοπτρο αυτό; Από τι ήταν φτιαγμένο; Από ύαλο; Άγνωστο. Είπαμε, οι σοφοί δεν μαρτυρούσαν τα μυστικά τους.
Και τώρα υπάρχουν οι αμφισβητίες της ύπαρξης του τηλεσκόπιου ή αστεροσκόπιου στην αρχαιότητα. Στηρίζονται, βέβαια, στην ευρωπαϊκή σοφία, όπου η επεξεργασία της υάλου για την κατασκευή φακού έγινε, λένε, στη περίοδο της Αναγέννησης (Νεύτων κλπ). Και όμως υπάρχουν στοιχεία που διαγράφουν αυτή την τοποθέτηση. Γιατί άλλο η Αναγέννηση και άλλο η Γέννηση.Είναι δυνατό να δημιουργούν οικιακά σκεύη από ύαλο εδώ και χιλιάδες χρόνια και να μην έχουν αντιληφθεί πως το υλικό αυτό έχει τη δυνατότητα οπτικής μεγέθυνσης ενός αντικειμένου; Ένα λογικό όν θα απαντήσει αμέσως: Όχι!
Ευτυχώς που κάτι διασώθηκε και ακουμπούμε πάνω σε αυτό.
Η αρχαιολόγος και συγγραφέας Wei Yu (Κινέζα) στο βιβλίο της που έχει τον τίτλο:
«Unraveling the Mask of Prehistoric Civilization - The Unknown Ages» αναφέρει για τις ανασκαφές που διενεργήθηκαν στην αρχαία Παρθία –βασίλειο που δημιουργήθηκε από Μακεδόνες στρατηγούς του Αλεξάνδρου, γι’ αυτό ό,τι αρχαιολογικό βγαίνει στο φως είναι ελληνικό. ( Την περιοχή καταλαμβάνει σήμερα το Ιρακ).
Στο βιβλίο της η Wei Yu παρουσιάζει δύο σημαντικά πράγματα. Πρώτον την αρχαιότερη μπαταρία του κόσμου, το 200 π.Χ. περίπου (ναι, υπήρχε και τότε η μπαταρία μολύβδου) και Δεύτερον που μας ενδιαφέρει στο προκείμενο θέμα μας : Οπτικό Ύαλο. Μεγεθυντικό φακό, δηλαδή!
Αποσυντίθεται έτσι ένας ακόμη μύθος πως ο οπτικός ύαλος δημιουργήθηκε τον 16ο αιώνα. Σημειώνει μάλιστα η συγγραφέας: «In textbooks, we are told that the earliest optical lens polishing techniques appeared in 16th century Europe. However, this polished lens is an ancient relic 2200 years old.»
Στα ελληνικά:
«Στα εγχειρίδια έχουμε πει ότι πιο πρόσφατες τεχνικές στίλβωσης φακών εμφανίστηκαν στην Ευρώπη τον 16ο αιώνα. Εντούτοις αυτός ο στιλβωμένος φακός είναι ένα αρχαίο λείψανο 2.200 ετών.»
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ: η ευρωπαϊκή σκέψη εδράζεται (στρογγυλοκάθεται, δηλαδή) στη ρωμαϊκή που εκπορεύεται από την ελληνική (την αρχαία πάντα και... φυσικά!)

Υπήρχαν φακοί και τηλεσκόπια στην αρχαία Ελλάδα; (αναδημοσίευση πρώτη)

Υπήρχαν φακοί και τηλεσκόπια στην αρχαία Ελλάδα;Πλήρης δικαίωση του ''Βισάλτης"!!

Όχι δεν κάνω διαφήμιση βιβλίου(αν και το αξίζει ολόψυχα)αλλά ανακαλύπτοντάς το τυχαία στο ίντερνετ το παρουσιάζω, γιατί έρχεται να δικαιώσει πανηγυρικά παλαιότερη ανάρτηση στο παρόν ιστολόγιο για το ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ στην αρχαία Ελλάδα.Ένα θέμα που αφού εξετάστηκε απο "ειδικούς"(που καλύτερα να μην αναφέρω την ιδιότητα τους και εκθέσω κλάδο) ,αποφάνθηκαν ότι δεν στέκει,(και ο άνθρωπος που εικονίζεται παίζει άρπα!!)μιας και την εποχή εκείνη ο Αρχιμήδης, ο Ήρων, και άλλοι εφευρέτες μηχανικοί μπορεί να κατασκεύαζαν μηχανικά θέατρα,ατμομηχανές,αυτόματες πόρτες ναών,υπολογιστές(υπολογιστής Αντικυθήρων), αστρολάβους, διόπτρες, μηχανικούς κερματοδέκτες που λειτουργούσαν με νομίσματα και δίνανε νερό, υδραυλικούς τηλεγράφους, υδραυλικά ρολόγια, ατμοτηλεβόλα, και άλλα τόσα που δεν χωράνε για να γραφτούν, παρ' ολα αυτά δεν μπόρεσαν με έναν σωλήνα και 2-3 φακούς να φτιάξουν τηλεσκόπια μιας και την εποχή εκείνη δεν υπήρχε.....ούτε γυαλί!!!!!. (Άσχετα αν αρχαία κείμενα βρίθουν από αναφορές). Περισσότερα δεν θα πω,οι τακτικοί επισκέπτες της σελίδας γνωρίζουν την ιστορία. Στο βιβλίο λοιπόν αυτό "Η οπτική στην αρχαία Ελλάδα Φάροι, διόπτρες, κάτοπτρα, φακοί, τηλεσκόπια" ο κ. Χρήστος Λάζος περιγράφει:"Ήδη από τον 6ο π.Χ. αιώνα η Οπτική επιστήμη, η οποία ασχολείται με το φως και τις μεταβολές που αυτό υφίσταται και προκαλεί, απασχόλησε τους αρχαίους Έλληνες. Ο Πλάτων, ο Δημόκριτος, ο Εμπεδοκλής, ο Αριστοτέλης, και αργότερα ο Αρχιμήδης, ο Ευκλείδης, ο Ήρων ο Αλεξανδρινός, ακόμη και ο Κλαύδιος Πτολεμαίος μελέτησαν και έγραψαν για την όραση, το φως, τις ακτίνες, και έθεσαν τις βάσεις για τις σύγχρονες θεωρίες περί φωτός. Πώς μεταδίδεται το φως, πώς λειτουργεί η όραση, πώς θεραπεύονται οι παθήσεις των ματιών; Κι ακόμα τι είναι η διάθλαση, η ανάκλαση, η σμίκρυνση, η μεγέθυνση, και ποιες οι εφαρμογές τους; Μελέτες που οδήγησαν στα πρώτα κάτοπτρα, τις διόπτρες, τους φάρους με κορυφαίο τον Φάρο της Αλεξάνδρειας, τηλεσκόπια, τον πρώιμο "σκοτεινό θάλαμο", τις πρώτες χειρουργικές επεμβάσεις στο μάτι, ίσως τα πρώτα γυαλιά, τα "δίοπτρα" όπως αποκαλούνταν, κι ακόμη τη θεατρική σκηνογραφία με τα πρώτα οπτικά τεχνάσματα επί σκηνής. Και, βέβαια, βοήθησαν στη σύλληψη του εγχειρήματος του Αρχιμήδη που κατέκαυσε το ρωμαϊκό στόλο με τα θρυλούμενα -και θρυλικά- κάτοπτρα. Μια ακόμη γοητευτική σελίδα από τα επιτεύγματα της αρχαιοελληνικής σκέψης, μιας σκέψης απίστευτα τολμηρής, δημιουργικής και πολυμήχανης".

Από http://visaltis.blogspot.com/2009/05/blog-post_10.html

Ελληνική και παγκόσμια τεχνολογία

Είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο να διαβάζουμε ότι το τάδε πράγμα ανακαλύφθηκε το 1600, το δείνα το 1800 κλπ. Παρά τον αυξανόμενο όγκο αποδείξεων ότι οι αρχαίοι λαοί Έλληνες και μη γνώριζαν πολύ περισσότερα από όσα διδασκόμαστε στο σχολείο ότι γνώριζαν, εμείς συνεχίζουμε να διδάσκουμε τα παιδιά ότι τα πάντα εφευρέθηκαν στην Ευρώπη από τον Μεσαίωνα και μετά.

Ο αστρολάβος των Αντικυθήρων, οι σκελετοί με εμφανή σημάδια επουλωμένων επεμβάσεων, οι αρχαίες μπαταρίες κλπ δεν μπορούν να μας κάνουν να αλλάξουμε γνώμη. Στον μεγάλο κατάλογο αυτών των αποδείξεων ας προσθέσουμε και μερικά ακόμη στοιχεία. Τα μουσεία όλου του κόσμου είναι γεμάτα από φακούς που θεωρούνται λατρευτικά ή διακοσμητικά αντικείμενα. Κανείς δεν τολμάει να υποστηρίξει το αυτονόητο γιατί το κατεστημένο καραδοκεί.

Αρχαίοι φακοί λοιπόν από γυαλί ή κατεργασμένο φυσικό κρύσταλλο:

-Είναι πιθανόν ότι οι Βίκινγκς χρησιμοποιούσαν τηλεσκόπια αιώνες πριν «ανακαλυφθεί» η συσκευή τον 16^ο αιώνα μ.Χ. Στο νησί Γκότλαντ ανακαλύφθηκαν φακοί που φυσικά θεωρήθηκαν διακοσμητικά στοιχεία όπως δεκάδες άλλοι σε όλο τον κόσμο. Ο Όλαφ Σμίτ του γερμανικού Πανεπιστημίου Άαλεν εξέτασε του φακούς το 1997 στο μουσείο που ήταν φυλαγμένοι. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του οι φακοί είχαν πολύ καλή στίλβωση και οπτική ποιότητα. Η επιφάνεια μερικών έχει σχεδόν τέλειο ελλειπτικό σχήμα, πράγμα που δείχνει ότι πρέπει να κατασκευάστηκαν σε τόρνο. Η εξαιρετική ποιότητα των φακών δείχνει την πιθανότητα να χρησιμοποιήθηκαν σε τηλεσκόπια. Υπάρχει και η πιθανότητα ότι οι φακοί κατασκευάστηκαν στο Βυζάντιο.

Μερικοί από τους φακούς εκτίθενται στο μουσείο της Στοκχόλμης.

-O περίφημος φακός Λέϊναρντ, από το όνομα εκείνου που τον ανακάλυψε στην Νινευί της Ασσυρίας, χρονολογείται γύρω στο 700 π.Χ

-Σε κάποια κείμενα αναφέρεται ότι ο Νέρωνας χρησιμοποιούσε ένα σμαραγδένιο ματογυάλι για να τον βοηθάει να παρατηρεί καλύτερα τους αγώνες στην αρένα.

-Φακούς φαίνεται ότι περιείχε και η συλλογή των αντικειμένων του Σλήμαν από την Τροία που «χάθηκε» μετά τον 2^ο παγκόσμιο πόλεμο.

-Φακοί ανακαλύφθηκαν στις Αρχάνες της Κρήτης, στην αρχαία Αίγυπτο, στην Καρχηδόνα, στην Λιβύη στο Ιράκ, στο Μεξικό, στον Ισημερινό και στην κεντρική Αυστραλία.

-Στο Μεξικό, βρέθηκαν μικροί κοίλοι καθρέφτες που αποδίδονται στην εποχή των Ολμέκων που θεωρούνται οι αρχαιότεροι κάτοικοι του Μεξικού.

-Οι τέλεια σκαλισμένοι αρχαίοι σφραγιδόλιθοι με τις μικροσκοπικές μορφές δείχνουν την ύπαρξη μεγεθυντικών φακών για την κατασκευή τους και φυσικά την δυνατότητα για κατασκευή τέτοιων φακών.

-Οι πολύπλοκες και λεπτομερείς αστρονομικές παρατηρήσεις αρχαίων λαών, προϋποθέτουν κάποια είδη τηλεσκοπίων με φακούς.

Αν όλα αυτά δεν σας έπεισαν ότι οι φακοί δεν είναι εφεύρεση της εποχής μας, μπορείτε να διαβάσετε τις Νεφέλες του Αριστοφάνη που γράφτηκαν γύρω στο 423 π.Χ. Εκεί ο Στρεψιάδης σχεδιάζει να αγοράσει έναν φακό, που χρησιμοποιείται για να ανάβουν φωτιά, από τον φαρμακοπώλη και με το φως του ήλιου να λιώσει την καταδικαστική απόφαση που θα γραφτεί στην πινακίδα με το κερί.

-Βρήκα σοφό τρόπο να αφανίσω την δίκη μου και εσύ ο ίδιος θα το παραδεχτείς.

-Ποιόν;

-Έχεις δει την ωραία και διάφανη πέτρα, που έχουν οι φαρμακοπώλες, με την οποίαν ανάβουν φωτιά.

-Την ύαλον εννοείς;

-Μάλιστα.

-Λέγε λοιπόν.

-Θα την πάρω και όταν ο γραμματέας θα γράψει την απόφαση, θα σταθώ στον ήλιο και θα λιώσω τα γράμματα.

Έτσι λοιπόν μαθαίνουμε ότι τον πέμπτο αιώνα προ Χριστού, στην Αθήνα πουλούσαν φακούς (είτε από ορεία κρύσταλλο είτε από γυαλί) που χρησίμευε για να ανάβουν φωτιά! Φυσικά αποκλείεται να μην την χρησιμοποιούσαν και για όλες τις άλλες γνωστές χρήσεις ενός φακού: για να παρατηρήσουν μικρά ή και μακρινά αντικειμένα.

Να ένας σοβαρός λόγος που δεν χρειάζεται να μαθαίνουμε αρχαία ελληνικά, αλλά ούτε και να διαβάζουμε γενικά. Υπάρχει κίνδυνος να διαβάσουμε τέτοια «αιρετικά» κομμάτια τα οποία αν και γνωστά αποσιωπούνται από το κατεστημένο.

Χάρτης του Δημιουργού

Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν το 1999 στο Μπασκίρ μία μεγάλη πλάκα, ηλικίας 120 εκατομμύριων ετών, με τον ανάγλυφο χάρτη της περιοχής των Ουραλίων.
Ο χάρτης περιέχει πολλά έργα: ένα σύστημα καναλιών με μήκος περίπου 12.000 χιλιόμετρα, υδατοφράκτες, ισχυρά φράγματα, πολυγωνικές περιοχές με άγνωστη χρησιμότητα και πολυάριθμες επιγραφές με ιερογλυφικά.
Η πέτρα αποτελείται από τρία στρώματα. Το πρώτο είναι από σκληρό δολομίτη με πάχος 14 εκατοστά. Το δεύτερο είναι και το πιο ενδιαφέρον. Αποτελείται από «Διοψιδία ύαλο». Πρόκειται για ορυκτό γυαλί που παράγεται με πίεση και υψηλή θερμοκρασία ανάμεσα στα πετρώματα. Σε αυτό το στρώμα είναι χαραγμένος ο χάρτης.
Το τρίτο στρώμα έχει 2 χιλιοστά πάχος και είναι φτιαγμένο από πορσελάνη(!) που προστατεύει την επιφάνεια από την φθορά.
Η επιφάνεια του χάρτη δεν έχει κατασκευαστεί με σφυρί και καλέμι. Είναι απλά αδύνατο να συμβεί κάτι τέτοιο. Είναι οφθαλμοφανές ότι η πέτρα έχει υποστεί επεξεργασία από μηχανήματα. Οι φωτογραφίες ακτίνων X επιβεβαίωσαν ότι η πλάκα ήταν τεχνητής προέλευσης και έχει γίνει με εργαλεία ακρίβειας.
Τα ιερογλυφικά κείμενα δεν είχαν σχέση με τα κινεζικά και ο ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το είδος της πορσελάνης, που καλύπτει την πλάκα, δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ στην Κίνα.
Στον χάρτη υπήρχε ένα γιγαντιαίο αρδευτικό σύστημα: εκτός από τους ποταμούς, υπάρχουν δύο συστήματα καναλιών με πλάτος 500 μέτρα, 12 φράγματα από 300 μέχρι 500 μέτρα φαρδιά και μήκος περίπου 10 χιλιόμετρα. Για να δημιουργήσει κανείς τέτοιες κατασκευές θα πρέπει να μετακινήσει τουλάχιστον 4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα χώματος! Σύμφωνα δε με τον χάρτη, ο ποταμός Μπέλαγια έχει τεχνητή κοίτη.
Οι επιστήμονες κατέληξαν σε δύο ηλικίες, 500 εκατομμύρια έτη η πρώτη και προτίμησαν την δεύτερη 120 εκατομμύρια έτη.
Οι Αμερικανοί εξέτασαν επίσης τον χάρτη, στο κέντρο ιστορικής χαρτογραφίας στο Ουισκόνσιν των ΗΠΑ. Σύμφωνα με δηλώσεις τους τέτοιος τρισδιάστατος χάρτης θα μπορούσε να κατασκευαστεί μόνο με αεροδιαστημική τεχνολογία. Επιπλέον, τώρα στις ΗΠΑ, δουλεύουν στην δημιουργία ενός παγκόσμιου τρισδιάστατου χάρτη παρόμοιου με αυτόν! Για την κατασκευή απαιτούνται υπερ-υπολογιστές και έρευνα από δορυφόρο!
Οι ερευνητές που ανακάλυψαν τον χάρτη έδωσαν στον κατασκευαστή του το όνομα «Ο Δημιουργός»!
Κάποιος ανεπτυγμένος πολιτισμός υπήρξε και ήταν υπεύθυνος για την κατασκευή του χάρτη.
Τώρα οι ερευνητές είναι βέβαιοι ότι υπάρχουν περίπου άλλα 348 κομμάτια όπως αυτό. Από δείγματα χώματος που πήραν, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο χάρτης ήταν κάποτε τοποθετημένος πάνω στο όρος Σοκολίναγια. Όμως οι παγετώνες που ακολούθησαν έσπασαν την πλάκα και την διασκόρπισαν στην περιοχή. Θεωρητικά θα πρέπει να έχει μία επιφάνεια περίπου 500 τετραγωνικά μέτρα!
Ο χάρτης αυτός προκαλεί σοβαρά και αναπάντητα ερωτήματα:
-Ποιος ήταν ο κατασκευαστής, αφού εκείνη την εποχή υπήρχαν μόνο δεινόσαυροι;
-Πως μπορεί να υπάρχει διαστημική τεχνολογία πριν 150 εκατομμύρια χρόνια;
-Σε τι χρησιμεύει ένας πέτρινος χάρτης σε ανθρώπους που έχουν διαστημόπλοια;
-Γιατί έγινε τόσος κόπος για έναν χάρτη που ήξεραν ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί;
-Ο χάρτης κατασκευάστηκε για να τον χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι, σαν «σημάδι» για κάποιους άλλους ή σαν μήνυμα για τους μεταγενέστερους πολιτισμούς;

Αβραάμ και δραχμές

Τα τελευταία χρόνια κάποιοι ερευνητές ισχυρίζονται ότι στην περιοχή της Μέσης Ανατολής υπήρχαν πολλές ελληνικές πόλεις με μεγάλους ελληνικούς πληθυσμούς.

Στηρίζουν αυτούς τους ισχυρισμούς τους, εκτός των άλλων, και σε χωρία που βρίσκουν μέσα στην Αγία Γραφή.

Γένεσις Κεφάλαιον 23

15 οὐχὶ κύριε, ἀκήκοα γάρ, γῆ τετρακοσίων διδράχμων ἀργυρίου, ἀλλὰ τί ἂν εἴη τοῦτο ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ; σὺ δὲ τὸν νεκρόν σου θάψον.

16 καὶ ἤκουσεν ῾Αβραὰμ τοῦ ᾿Εφρών, καὶ ἀποκατέστησεν ῾Αβραὰμ τῷ ᾿Εφρὼν τὸ ἀργύριον, ὃ ἐλάλησεν εἰς τὰ ὦτα τῶν υἱῶν Χέτ, τετρακόσια δίδραχμα ἀργυρίου δοκίμου ἐμπόροις.

15 όχι κύριε, διότι άκουσα, γη (αξίας) τετρακοσίων διδράχμων αργύρου τί είναι ανάμεσα σε σένα και μένα; εσύ λοιπόν θάψε τον νεκρό σου.

16 και άκουσε ο Αβραάμ τον Εφρών, και έδωσε ο Αβραάμ στον Εφρών τον άργυρο, τον οποίο ζήτησε με μάρτυρες τους Χετ, άργυρο (αξίας) τετρακοσίων διδράχμων αποδεκτόν από τους έμπορους.

-Ο Αβραάμ έζησε γύρω στο 2200-2000 π.Χ. τότε που ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι τα πρώτα ελληνικά φύλα κατέβαιναν στην Ελλάδα και η δραχμή υποτίθεται ότι εμφανίστηκε σαν νόμισμα μόλις γύρω στο 700 πΧ. Πως γίνεται να χρησιμοποιούν οι ντόπιοι σαν επίσημο νόμισμα ή επίσημο βάρος την δραχμή;

-Μήπως τελικά είναι αυτό μία απόδειξη ότι Έλληνες κυριαρχούσαν στην περιοχή από πολύ παλιά και η ιστορία πρέπει να αναθεωρηθεί;

ΕΥΠΑΛΙΝΕΙΟ ΟΡΥΓΜΑ

Ο τύραννος Πολυκράτης χρειαζόταν έναν ασφαλή τρόπο ύδρευσης της πόλης. Το νερό έπρεπε να μεταφερθεί με αγωγό από την πηγή των Αγιάδων, όπως λέγεται σήμερα. Το πρόβλημα ήταν ότι ένα βουνό ύψους 250 περίπου μέτρων παρεμβαλλόταν στην διαδρομή. Ένας εξωτερικός αγωγός θα ήταν ευπρόσβλητος από τους τυχόν εχθρούς. Ο σχεδιαστής και μηχανικός του έργου, ο Ευπαλίνος γιος του Ναυστρόφου από τα Μέγαρα αποφάσισε να δημιουργήσει στοά στο βουνό. Το άνοιγμα της σήραγγας κατασκευάστηκε περίπου 1.80 επί 1.80 μέτρα και το μήκος της είναι 1055 μέτρα. Μέσα στην κύρια σήραγγα έχει σκαφτεί στο πλάι όρυγμα μέσα στο οποίο υπήρχε πήλινος αγωγός για την μεταφορά του νερού.
Η κατασκευή κράτησε περίπου 10 χρόνια. Οι εργασίες άρχισαν και από τις δύο μεριές του βουνού. Τα δύο συνεργεία πλησίασαν και ένωσαν την σήραγγα περίπου στο μέσον της διαδρομής με μικρή απόκλιση. Ένα μεγάλο μέρος της σήραγγας είναι ευθεία. Αλλά εκείνο που κάνει το έργο πραγματικά αξιοθαύμαστο είναι το γεγονός ότι στα έγκατα του βουνού το έργο προχωρούσε με στροφές! Πρέπει να υπάρχουν πάνω από έξι αλλαγές κατεύθυνσης προς τα δεξιά και προς τα αριστερά. Μπορείτε να δείτε και στον χάρτη την κάτοψη του έργου. Εάν είναι δύσκολο να συναντηθούν δύο αντίθετες σήραγγες, είναι πολύ δυσκολότερο να συναντηθούν μετά από αλλεπάλληλες αλλαγές κατεύθυνσης.
Αυτό το γεγονός δείχνει το επίπεδο της υπολογιστικής ικανότητας των προγόνων μας, που υποτίθεται ότι χρησιμοποιούσαν μόνο απλά εργαλεία όπως το νήμα της στάθμης. Επιπλέον δημιουργεί «υποψίες» για το είδος της τεχνολογίας που κατείχαν το 500 προ Χριστού οι αρχαίοι Έλληνες.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΑΛΟΣ

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης δόθηκε διάλεξη με θέμα τα γυάλινα αγγεία στην ελληνορωμαϊκή Αίγυπτο. Ομιλητής ήταν μια ερευνήτρια του Γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών.

Το γυαλί είναι μία περίεργη εφεύρεση που όλοι εικάζουν που πρωτο-εφευρέθηκε. Επίσης επειδή είναι ένα δύσκολο στην κατασκευή και εύθραυστο υλικό πρέπει να ήταν σπάνιο στον αρχαίο κόσμο.

Για την Αίγυπτο, λέγεται ότι είχε μακρά παράδοση στην υαλοποιία και στην υαλουργία. Όμως οι Έλληνες έφεραν μαζί τους νέα είδη γυάλινων αντικειμένων και η βιοτεχνία του γυαλιού της Αιγύπτου αναπτύχθηκε.

Η Αίγυπτος, ως κέντρο υαλοποιίας, παίζει σημαντικό ρόλο στην ιστορία του γυαλιού. Σημαντικές πληροφορίες από ανασκαφές ανακαλύπτονται στην περιοχή του Βάντι Νάτρουμ. Το μέρος αποτελούσε γνωστό κέντρο υαλουργίας και παραγωγής πολυτελών γυάλινων αγγείων, επιζωγραφισμένων ή και εγχάρακτων.

Στην περιοχή βρέθηκαν τεράστιοι κλίβανοι που χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή του γυαλιού, οι οποίοι χρονολογούνται κατά την πρώιμη ρωμαϊκή εποχή.

Χρονολογούνται δηλαδή από τα πρώτα χρόνια της κατάκτησης, από του Ρωμαίους, του ελληνιστικού βασιλείου των Πτολεμαίων.

Αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες είχαν σπουδαίες γνώσεις στην παρασκευή του γυαλιού, αφού όταν κατέλαβαν την Αίγυπτο, έφεραν εκεί μία μεγάλη ποικιλία από γυάλινα αντικείμενα.

Επιπλέον η εγχάραξη του γυαλιού απαιτεί πολύ εξελιγμένα εργαλεία και πολύ σκληρά μέταλλα. Το απλό ατσάλι, το οποίο υποτίθεται ότι υπήρχε εκείνη την εποχή, δεν μπορεί να χαράξει το γυαλί. Με τι εργαλεία άραγε έκαναν τις εγχαράξεις;

Πόσα ενδιαφέροντα πράγματα ΔΕΝ μαθαίνουμε από τους αρχαιολόγους;

Και αν τα ελληνικά γυάλινα αντικείμενα είχαν «μεγάλη ποικιλία» άραγε ήταν δύσκολο να έχουν κατασκευάσει οι αρχαίοι Έλληνες και φακούς, σαν αυτόν που αναφέρει, από τον πέμπτο αιώνα προ Χριστού, ο Αριστοφάνης;

Τι άλλο άραγε ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ να φτιάχνουν οι πρόγονοί μας;

Αρχαία ελληνικά μαθηματικά

Οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας γνώριζαν πολύ περισσότερα ἀπό ὅσα νομίζουμε.
Ἡ ἀπόδειξη εἶναι ὅτι στίς 9, Δεκεμβρίου τοῦ 2006 ἡ Κυριακάτικη Ἐλευθεροτυπία δημοσίευσε μία συγκλονιστική ἀνακάλυψη. Διαβάστηκαν κείμενα τοῦ Μινωϊκοῦ πολιτισμοῦ καί ἀποδείχθηκε ὅτι περιεῖχαν μαθηματικές πράξεις μέ χρήση δεκαδικοῦ συστήματος καί κλασμάτων. Στά κείμενα ἐπιλύεται ἕνα πρόβλημα γεωμετρικῆς προόδου. Παρόμοια γνώση ἐμφανίζεται μόνο στά γραπτά του Εὐκλείδη ἕντεκα αἰῶνες ἀργότερα.
Δέν ὑπάρχει κανένα ἄλλο γνωστό γραπτό κείμενο μέ τόση παλαιότητα σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο πού νά ἀσχολεῖται μέ ἐπίλυση σύνθετων μαθηματικῶν κλασματικῶν προβλημάτων. Τό μόνο ἀντίστοιχο ὑπάρχει σέ αἰγυπτιακό πάπυρο τῆς ἴδιας ἐποχῆς, ὅταν οἱ Μινωΐτες κυριαρχοῦσαν στήν Μεσόγειο μέ τήν ναυτική αὐτοκρατορία τους.