Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

1 Νοεμβρίου 2015

Η μουσική που με πληγώνει

Δεν μπορώ να μην συγκρίνω την μουσική με την οποία μεγάλωσα με την σημερινή. Όχι, δεν είμαι ένας γέρος που ονειρεύεται τα νιάτα του, ωραιοποιώντας τα πάντα. Όπως και παλιά έτσι και σήμερα υπάρχουν ωραίες μουσικές.
Αλλά το βασικό είδος που επικρατεί, δεν είναι παρά ένα τουρκογυφτορόκ υβρίδιο. Με αυτό μεγαλώνουν τα σημερινά παιδιά, μαζί ΦΥΣΙΚΑ με τα απερίγραπτης κακογουστιάς κινούμενα σχέδια.
Ακούστε αυτό το τραγούδι. Πουθενά δεν θα ακούσετε τέτοια κομμάτια, ούτε στο ραδιόφωνο ούτε και στην τηλεόραση.  Και δυστυχώς τα παιδιά σας δεν θα ακούσουν ΠΟΤΕ ένα τέτοιο τραγούδι. ΠΟΤΕ δεν θα αισθανθούν αυτήν την γλυκιά θλίψη που υποβόσκει στα ερωτικά τραγούδια της περασμένης γενιάς. Και θα γίνουν (όσο και αν δεν σας αρέσει) ακόμα πιο σκληροί και στεγνοί άνθρωποι από ότι καταντήσαμε εμείς.