Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

27 Φεβρουαρίου 2014

Ιδέα για δενδροφύτευση

Πριν καιρό είχα κάνει το λάθος να ανέβω στην Πάρνηθα. Με παρέσυρε η παρέα μου. Πήραμε το τελεφερίκ, ανεβήκαμε στο καζίνο και μετά περπατήσαμε έως το καταφύγιο. Κυριολεκτικά έπαθα κατάθλιψη!
Το βουνό ήταν ξερό και ξασπρισμένο. Τα χώματα είχαν παρασυρθεί τελείως από τις βροχές. Ελάχιστα χορτάρια, μερικοί θάμνοι και ακόμα λιγότερα δεντράκια φυτρώνουν στις έρημες πλαγιές.
Προφανώς θα περάσουν δεκαετίες πριν κάποιος φυτέψει μερικά δέντρα εκεί. Και σιγά μην το έκανε το κράτος, το οποίο είναι γαλαντόμο μόνο για μίζες και πολιτικές κομπίνες. Να μην ξεχάσω να αναφέρω και τις Μη κυβερνητικές οργανώσεις όπου γίνεται η ρεμούλα και το φαγοπότι της αρκούδας.
Όσο για την φύση, θα χρειαστούν εκατοντάδες χρόνια για να ξαναφτιάξει το δάσος. Αν το ξαναφτιάξει, γιατί η περιοχή μας  «καίγεται» από τους ανέμους της Σαχάρας και γίνεται κάθε χρόνο όλο και πιο ξερή.
Μυρμηγκιές από ανθρώπους πηγαινοέρχονταν στα μονοπάτια. Είχαν πάει «εκδρομή στην φύση». Για τους κατοίκους της πόλης αυτό το νεκροταφείο μπορεί να προσφέρει αναψυχή! Δεν έβλεπα κανέναν να σκάει ιδιαίτερα που περπάταγε σε μία πετρώδη έρημο αντί σε ένα πράσινο και ζωντανό βουνό. Εξάλλου ολόκληρες γενιές Ελλήνων μεγάλωσαν μέσα στα τσιμέντα και την άσφαλτο και αγνοούν παντελώς την έννοια «δάσος» και «άγρια φύση».
Και τότε μου ήρθε μία ιδέα.
Όλοι οι Έλληνες λίγο-πολύ πηγαίνουν εκδρομές. Και δεν υπάρχει περίπτωση να μην συναντήσουν κάποιες καμένες πλαγιές.
Επίσης όλοι καταναλώνουν φρούτα. Και τα φρούτα έχουν κουκούτσια. Και όλοι αυτοί οι τόνοι των κουκουτσιών πετάγονται στα σκουπίδια.
Αν λοιπόν οι εκδρομείς μάζευαν τα κουκούτσια από πορτοκάλια, λεμόνια, χαρούπια, ροδάκινα, σταφύλια, καρπούζια, πεπόνια και ότι άλλο σπόρο, και τα πετούσαν τυχαία στις πλαγιές, νομίζω ότι θα υπήρχε κάποιο μικρό αποτέλεσμα.
Φυσικά δεν θα φύτρωναν όλοι οι σπόροι. Αλλά μία συνεχής σπορά από τους εκατοντάδες χιλιάδες εκδρομείς, σιγά-σιγά θα έκανε πιο πράσινη την πατρίδα μας.
Προσωπικά έχω ήδη αρχίσει αυτήν την δραστηριότητα.
Δεν θα ήταν άσχημα αν βοηθούσατε και εσείς. Με λίγο κόπο θα μπορούσατε να πετάξετε στις γυμνές περιοχές τσάντες ολόκληρες από σπόρους.
Προτιμάτε να πετάτε στην εξοχή σπόρους και όχι σκουπίδια. Θα πρέπει κάποτε να πάψουμε να είμαστε νέο-έλληνες.