Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

1 Σεπτεμβρίου 2014

Η δικτατορία της «επανάστασης»

Το Σύστημα (όπως το εννοώ εγώ) είναι ένα πολύ περίεργο πράγμα. Είναι δύσκολο να εξηγηθεί αν και συνεχώς προσπαθώ να «αποκαλύπτω» τα διάφορά πρόσωπά του.
Στην φωτογραφία (που τράβηξα εχθές) βλέπετε ένα από αυτά.
 
Το Σύστημα έχει εκθρέψει ολόκληρες γενιές «επαναστατών». Από μωρά οι άνθρωποι μαθαίνουν ότι οι μπάτσοι (όχι αστυνόμοι) δεν είναι άνθρωποι, αλλά γουρούνια, δολοφόνοι και  ΜΟΝΟ αυτοί φταίνε για τα ναρκωτικά, αφού αυτοί τα διακινούν.
Έτσι μία ομάδα ανεγκέφαλων, που πιστεύουν ότι είσαι αυτό που νομίζεις ότι είσαι και όχι αυτό που σε διαμόρφωσαν να είσαι, θεωρούν τους εαυτούς τους «κάτι ανώτερο».
Πίνουν ποτά που προωθεί το Σύστημα, φοράνε ρούχα που προωθεί το Σύστημα, ακούνε μουσική που προωθεί το Σύστημα, υιοθετούν συμπεριφορές που προωθεί το Σύστημα, καπνίζουν τσιγάρα που προωθεί το Σύστημα, και νομίζουν ότι επαναστατούν.
Και φυσικά θεωρούν ΝΤΕ-ΦΑΚΤΟ τους αστυνόμους ως άθλια ζώα άξια μόνο να τα σκοτώσεις. Και ορίστε η απόδειξη:
Ένας αλβανός κακοποιός, σκοτώνει στην φυλακή έναν φρουρό. Και ο ΗΛΙΘΙΟΣ «επαναστάτης» χαίρεται!
Ο φρουρός δεν είχε φίλους, γονείς, γυναίκα και παιδιά. Με το που γεννήθηκε άρχισε να εκπαιδεύεται για γουρούνι-βασανιστής. Το μόνο όνειρο της ζωής του ήταν να πάει στην φυλακή ως φρουρός και να βασανίζει αθώους κρατούμενους οι οποίοι για ψιλοπράγματα (εμπόριο ναρκωτικών, φόνους, ληστείες κλπ) «έφαγαν» κάποια χρόνια.
Και τώρα το ερώτημα:  
Είναι άραγε όλοι οι αστυνομικοί καθάρματα;
Είναι άραγε όλοι οι φυλακισμένοι καθάρματα;
Αν απαντήσετε ναι (σε οποιαδήποτε ερώτηση) είναι προφανές ότι ήσαστε παντελώς ηλίθιοι και ο λόγος είναι απλός:
Σε όλες τις φυλές, σε όλες τις ομάδες και υποομάδες ανθρώπων θα βρίσκετε πάντοτε καλούς και κακούς ανθρώπους. Και μάλιστα αν παρατηρήσετε λίγο -και ανάλογα με τις συνθήκες- θα δείτε ότι πολλές φορές οι καλοί άνθρωποι εμφανίζουν κακό χαρακτήρα και το αντίθετο. Και πάντοτε θα υπάρχουν άνθρωποι που από ευπιστία ή από τύχη θα μπλέκουν σε άσχημες καταστάσεις και θα πληρώνουν την νύφη όντας αθώοι.
Και το μόνο σίγουρο είναι ότι το Σύστημα διαμορφώνει ανθρώπους για να παίξουν ο καθένας και κάποιον ρόλο και μάλιστα άθελά του.
Με λίγα λόγια δεν ζούμε σε έναν παραδεισένιο κόσμο, όπου κυκλοφορούν άγγελοι. Ζούμε σε έναν ελαττωματικό κόσμο, γεμάτο με ελαττωματικούς ανθρώπους, τους οποίους εκμεταλλεύεται το Σύστημα για να επιβιώνει, βάζοντάς τους να αυτο-διαχωρίζονται σε «καλούς» και «κακούς».
Δεν συμφωνείτε έ;