Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

20 Αυγούστου 2016

Το στριφνό βιβλίο (ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ)

Η δουλειά μου τελείωσε.
Βρώμικος και σκεπασμένος σκόνη, πασαλειμμένος μαύρο γράσο κουβαλάω τα εργαλεία μου. Μπροστά στην καντίνα κόσμος παίρνει φαγητό.
Επαίτες σκύλοι, φασαρία, και μυρωδιές από σάντουιτς. Κάποιοι πετούν κομμάτια ψωμί στα ζώα που κάθονται και, που κουνώντας με λαχτάρα τις ουρές τους, περιμένουν.
Ένα σκυλάκι άρχισε να με πλησιάζει.
Μοιάζει σαν καρικατούρα. Με πόδια σκεβρωμένα και κοντά.
Τα κόκαλα, όμοια σπασμένα καλάμια, προβάλουν δεξιά και αριστερά. Αηδιαστικά στρεβλά.
Έχω δει και άλλα τέτοια.
Κάθε τόσο γεννιέται και ένα παρόμοιο. Ίσως να φταίει κάποιο γονίδιο. Ίσως οι ακτινοβολίες των μετασχηματιστών. Ίσως και κάποιο από τα άπειρα και επικίνδυνα χημικά που χρησιμοποιούνται στο εργοστάσιο.
Το σκυλί χαρούμενο, σαν γελοιογραφία, πηδούσε δίπλα μου κάνοντας χαρές.
Λαχάνιαζε και χτυπιόταν.
Κούναγε την ουρά και γάβγιζε.
Στριφογύριζε μυρίζοντας και ξερογλειφόταν.
Νόμιζε ότι τα σίδερα που κρατούσα ήταν φαγητό. Με λίγη προσπάθεια, ήλπιζε, ίσως να του έδινα κάτι.
Κοίταξα με φρίκη το παραμορφωμένο κορμί.
Και αισθάνθηκα λύπη για την μοίρα του.
Κανονικά θα έπρεπε να είναι ελεύθερος.
Να γυρνάει στα λιβάδια.
Να τρέχει.
Περήφανος.
Να δίνει μάχες με τους άλλους σκύλους.
Να κυνηγά με την αγέλη του στα δάση.
Και να είναι ελεύθερος.
Και να πεθάνει ελεύθερος.
Με τιμή.
Σαν αληθινός σκύλος.
Τι κατάντια!
Τώρα εδώ, μέσα στη σκόνη και στις σκουριές, βρώμικος και ελεεινός, ανάπηρος και αγνοημένος, κακάσχημος ζήτουλας, ικετεύει για ένα ξεροκόμματο διακινδυνεύοντας να φάει κλωτσιές.
Ο άθλιος σακάτης με πλησίασε και με ένα τελευταίο σκέρτσο αναπήδησε κοιτώντας με.
Έμεινα αποσβολωμένος.
Τα μάτια του παιχνιδιάρικα, καθαρά και αθώα τρύπησαν την ψυχή μου και με δηλητηρίασαν με όλη την σκυλίσια τους αγνότητα.
Και για μια στιγμή εγώ, ο σπουδαίος άνθρωπος, ο παντοδύναμος, με όλο τον τεχνολογικό μου πολιτισμό και τα επιτεύγματά μου ευχήθηκα να μπορούσα να αποκτήσω τα μάτια του.
Έστω και αν τα πόδια μου θα ήταν στρεβλά σαν τα δικά του.

Το ψιλό γαζί και η παραπληροφόρηση

1) Θυμάστε που κάποτε η Ελληνική τηλεόραση είχε γεμίσει με ειδήσεις για τους λαθρομετανάστες που έφταναν στα νησιά μας; Οι δημοσιογράφοι ξημεροβραδιάζονταν στα νησιά. Τα κανάλια ανταγωνίζονταν για το ποιο θα κάνει το πιο σπαραξικάρδιο ρεπορτάζ και θα δείξει τις χειρότερες εικόνες.
Μέχρι που κατασκεύαζαν ψεύτικες ειδήσεις, σαν αυτή με το μωρό που γεννήθηκε στα λασπόνερα.
ΜΕΤΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΞΑΦΝΙΚΑ, οι λαθρομετανάστες χάθηκαν από την μικρή οθόνη. Πολλές φορές γινόντουσαν φασαρίες, αλλά το μόνο που γινόταν ήταν μία γρήγορη αναφορά της μίας πρότασης.
2) Όπως έγραφα στη προηγούμενη ανάρτηση στο Καλαί γίνεται το έλα να δεις.
Όμως, στα «έγκυρα» και «μαχόμενα» ΜΜΕ δεν ανέφεραν απολύτως τίποτε, όπως συμβαίνει εξάλλου και για πολλά σημαντικά γεγονότα ανά τον πλανήτη.




Παρεμπιπτόντως στην λειτουργία της αστυνομίας και των συνεργείων, που ΠΡΕΠΕΙ να γκρεμίσουν αυτό το αίσχος, φέρνουν δυσκολίες τα «Charities», το πολιτικά ορθό όνομα των ΜΚΟ, δηλαδή «φιλανθρωπικές οργανώσεις».
3) Σε ανάρτηση για τα παιδιά-πρόσφυγες, η αγγλική Τέλεγκραφ υπολογίσει σε πάνω από ένα εκατομμύριο τους πρόσφυγες που μπήκαν στην Ελλάδα από το 2015 μέχρι και σήμερα.


Όμως, η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ,  μιλάνε για 52 χιλιάδες πρόσφυγες. Μάλιστα κυβέρνηση, αντιπολίτευση και ΜΜΕ τσακώνονται για το αν είναι 52 ή 49 χιλιάδες ανησυχώντας όλοι μαζί για την αλήθεια (αυτό είναι το νέο μικρότερο  ανέκδοτο).
4) Η τηλεπαρουσιάστρια, ενός ξένου «έγκυρου» καναλιού κατασυγκινήθηκε με την εικόνα του μικρού θύματος στην Συρία και έριξε τέτοιο κλάμα που χάλασε το ρίμελ.. Δεν είχε ξαναδεί ποτέ στην ζωή της εικόνες από τις καθημερινές εκατόμβες, ούτε από τα σκελετωμένα παιδιά στις περιοχές που εισβάλλουν οι «πολιτισμένοι», ούτε από τα πνιγμένα παιδιά, ούτε από τα αίσχη που συμβαίνουν στην Ασία, την Αφρική και την νότιο Αμερική τόσα χρόνια. Έτσι έγινε πρώτη είδηση και έπαιξε παντού.
5) Βγήκε νέα κινηματογραφική ταινία. Πρόκειται για το πρώτο ραντεβού του Ομπάμα με την γυναίκα του. Μεγάλης ιστορικής σημασίας. Να πάτε να το δείτε κορόιδα για να χωνέψετε ότι ο πλανητάρχης είναι και αυτός ένας απλός άνθρωπος. Δεν είναι ένα ανδρείκελο πολυεθνικών που παίζουν με την ζωή ολόκληρου του πλανήτη.
Αν όλα αυτά δεν είναι παραπληροφόρηση και ψιλό γαζί, τότε τι είναι;

Ράφι χωρίς ράφι

Ένα παλιό και έξυπνο κόλπο για να κερδίζετε άδειους χώρους που υπάρχουν πολλές φορές σε διάφορα σημεία στο σπίτι ή την αποθήκη σας.
Στην κουζίνα θα ήταν καλό για να έχετε ορατά και τακτοποιημένα τα μπαχαρικά σας και μάλιστα σε πρώτη ζήτηση.