Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

24 Δεκεμβρίου 2013

Τα φοβερά Χριστούγεννα

Θυμάμαι ότι όταν ήμουνα μικρός (την δεκαετία του 1960-70) τα πιτσιρίκα ξεκίναγαν να λένε τα κάλαντα από πρωί-πρωί. Έβγαιναν μόνα τους ή σε ομάδες και η «φασαρία» συνεχιζόταν μέχρι το μεσημέρι.
Έπειτα μας πολυ-πολιτίσμισαν (χάρη σε όλα αυτά τα καθάρματα που στέλνετε στην Βολή των ανθ-Ελλήνων) και γεμίσαμε εξαθλιωμένους αλλοδαπούς που άρχισαν να κλέβουν σπίτια, πορτοφόλια, γέρους και φυσικά τα παιδιά που λένε τα κάλαντα.
Βλέπετε, αν είχατε μεγαλώσει σε πανάθλιες κοινωνικές, πολιτισμικές και οικονομικές συνθήκες, σε ένα μέρος όπου η ζωή σας δεν αξίζει περισσότερο από ενός σκύλου (ίσως και λιγότερο), δεν θα είχατε και πρόβλημα να δείρετε και να ληστέψετε μερικά πιτσιρίκια που νόμιζαν ότι ο κόσμος συνέχιζε να είναι ασφαλής.
Σήμερα μου είπαν τα κάλαντα δύο κοριτσάκια που τα συνόδευε η μαμά τους, γιατί φοβόταν να τα αφήσει μόνα τους (είχε άδικο άραγε;).
Έπειτα κατέβηκα στο υπόγειο να πάρω κάτι. Όταν πήγα να μπω στο ασανσέρ βγήκαν δύο κορίτσια που είχαν μπει εν τω μεταξύ για να πουν τα κάλαντα. Μόλις με είδαν στην πόρτα έβγαλαν μία κραυγή τρόμου. Επειδή έχω αρχίσει σιγά σιγά να μοιάζω λόγω ηλικίας με σεβάσμιο γέροντα, προφανώς δεν τρόμαξαν με εμένα. Τρόμαξαν γιατί έχουν μεγαλώσει σε καθεστώς φόβου, μαθαίνοντας ότι πίσω από κάθε πόρτα παραμονεύει ο κίνδυνος.
Όπως ακριβώς και στην πολυκατοικία μου ακούω τους ενοίκους να μπαίνουν στο σπίτι, να βάζουν τον σύρτη και έπειτα να κλειδώνουν και τις τέσσερις στροφές της κλειδαριάς ασφαλείας.
Έπειτα από τα κορίτσια αυτά επικρατεί ησυχία. Έξω δεν ακούγονται ούτε φωνές παιδιών ούτε τραγούδια και καμπανάκια. Μόνο κάτι γύφτοι πέρασαν μασκαρεμένοι Σάντα Κλάους (όχι Αγιοβασίληδες ανεγκέφαλοι και υπό εξαφάνισιν Έλληνες ψηφοφόροι) φωνάζοντας ευχές σε μια προφανή προσπάθεια να βγάλουν κανένα ευρώ.
Μέσα σε αυτά τα πραγματικά φοβερά Χριστούγεννα με τους χαχόλους να ψωνίζουν ασύστολα (γιατί νομίζετε δώσανε μισθούς και συντάξεις νωρίτερα;), με τους ζητιάνους, τους άνεργους, τους άστεγους και τους απασχολήσιμους, μοναδική πινελιά ζωής στους πιο κεντρικούς δρόμους με τα μαγαζιά είναι κάμποσα παιδιά που γυρνάγανε ακόμα και το μεσημέρι για τα κάλαντα. Και το περίεργο που έμαθα: όπως μου είπε μία φαρμακοποιός, πρώτη φορά άκουσε τέτοια ποικιλία από κάλαντα διαφόρων περιοχών της Ελλάδας. Προφανώς υπάρχουν ακόμα μερικοί αμετανόητοι φασίστες που επιμένουν ελληνικά.
Ελπίζω με τον νέο χρόνο να αναλάβουν δράση οι υγιείς δημοκρατικές δυνάμεις και να πάρουν μέτρα για να εξαλειφθεί το τραγικό αυτό φαινόμενο…
Και καλόν θα ήταν να απαγορευτεί και η λέξη Χριστούγεννα, όπως έχει γίνει στην Αγγλία, στο αμέρικα και αλλού. Αν δεν το προσέξατε, συνήθως η ευχή της εποχής από Merry Christmas μεταρέπεται σε «Season’s Greetings», «Happy Holidays» και άλλα παρόμοια. Όχι τίποτε άλλο αλλά στεναχωριέται και ο Ερντογάν…