Ο τύραννος Πολυκράτης χρειαζόταν έναν ασφαλή τρόπο ύδρευσης της
πόλης. Το νερό έπρεπε να μεταφερθεί με αγωγό από την πηγή των Αγιάδων,
όπως λέγεται σήμερα. Το πρόβλημα ήταν ότι ένα βουνό ύψους 250 περίπου
μέτρων παρεμβαλλόταν στην διαδρομή. Ένας εξωτερικός αγωγός θα ήταν
ευπρόσβλητος από τους τυχόν εχθρούς. Ο σχεδιαστής και μηχανικός του
έργου, ο Ευπαλίνος γιος του Ναυστρόφου από τα Μέγαρα αποφάσισε να
δημιουργήσει στοά στο βουνό. Το άνοιγμα της σήραγγας κατασκευάστηκε
περίπου 1.80 επί 1.80 μέτρα και το μήκος της είναι 1055 μέτρα. Μέσα στην
κύρια σήραγγα έχει σκαφτεί στο πλάι όρυγμα μέσα στο οποίο υπήρχε
πήλινος αγωγός για την μεταφορά του νερού.Η κατασκευή κράτησε περίπου 10 χρόνια. Οι εργασίες άρχισαν και από τις δύο μεριές του βουνού. Τα δύο συνεργεία πλησίασαν και ένωσαν την σήραγγα περίπου στο μέσον της διαδρομής με μικρή απόκλιση. Ένα μεγάλο μέρος της σήραγγας είναι ευθεία. Αλλά εκείνο που κάνει το έργο πραγματικά αξιοθαύμαστο είναι το γεγονός ότι στα έγκατα του βουνού το έργο προχωρούσε με στροφές! Πρέπει να υπάρχουν πάνω από έξι αλλαγές κατεύθυνσης προς τα δεξιά και προς τα αριστερά. Μπορείτε να δείτε και στον χάρτη την κάτοψη του έργου. Εάν είναι δύσκολο να συναντηθούν δύο αντίθετες σήραγγες, είναι πολύ δυσκολότερο να συναντηθούν μετά από αλλεπάλληλες αλλαγές κατεύθυνσης.
Αυτό το γεγονός δείχνει το επίπεδο της υπολογιστικής ικανότητας των προγόνων μας, που υποτίθεται ότι χρησιμοποιούσαν μόνο απλά εργαλεία όπως το νήμα της στάθμης. Επιπλέον δημιουργεί «υποψίες» για το είδος της τεχνολογίας που κατείχαν το 500 προ Χριστού οι αρχαίοι Έλληνες.
