Στο κατώφλι του Κάτω Κόσμου

Μία από τις σημαντικότερες ερευνητικές αποκαλύψεις της τελευταίας δεκαετίας συνιστά το αποτέλεσμα της έρευνας των Διδακτόρων του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ Παναγιώτη Καραμπατζάκη και Βασίλη Ζαφρανά, που αναφέρεται στην ακουστική του Νεκρομαντείου του Αχέροντα. Τα μυστικά του νεκρομαντείου, εκεί όπου οι επισκέπτες πήγαιναν για να έρθουν σε επαφή με τους νεκρούς, περνώντας νωρίτερα από διάφορες σωματικές και ψυχικές δοκιμασίες, ήρθαν στην επιφάνεια με την συγκεκριμένη έρευνα που καταλήγει στο συμπέρασμα πως η υπόγεια αίθουσα είναι κατασκευασμένη με τέτοιον τρόπο που οι ακουστικές τιμές πλησιάζουν την ακουστικότητα που υπάρχει στους ανηχοϊκούς θαλάμους. Αυτοί είναι τα σύγχρονα εργαστήρια ακουστικής, που έχουν δημιουργηθεί ειδικά για επιστημονικές μετρήσεις. Η επίδραση ενός τέτοιου θαλάμου στον ψυχισμό του ανθρώπου είναι σημαντική αν σκεφθεί κανείς ότι το ρεκόρ Γκίνες για την παραμονή ανθρώπου σε ανηχοϊκό θάλαμο στη Μινεσότα των ΗΠΑ είναι 36 λεπτά. Μέσα από την έρευνα επιβεβαιώνεται ότι στόχος των κατασκευαστών του Νεκρομαντείου ήταν να αποπροσανατολίσουν τον επισκέπτη δίνοντας την ψευδαίσθηση της επαφής του με τον κάτω κόσμο. Βέβαια, τα ψυχοακουστικά φαινόμενα των επισκεπτών γινόταν ακόμη πιο έντονα, αφού προηγουμένως είχαν περάσει από διάφορες σωματικές και ψυχικές δοκιμασίες, όπως ειδική δίαιτα, απομόνωση, προσευχή, αλλά και χρήση οπιούχων. Μιλώντας για την έρευνα και τα αποτελέσματά της στο ITV ο Β. Ζαφρανάς τόνισε, πως μόνο τυχαίο δεν είναι που το Νεκρομαντείο θεωρούνταν ως το κατώφλι του κάτω κόσμου.«Είναι προφανές ότι ο χώρος είναι συνειδητά κατασκευασμένος, για να δημιουργεί στον επισκέπτη έντονα ψυχοακουστικά φαινόμενα. Τα όργανα μέτρησης που χρησιμοποιήσαμε δεν ήμασταν βέβαιοι αν θα μπορούσαν να μετρήσουν σωστά τόσο ακραίες συνθήκες. Γιʼ αυτό χρειάστηκαν αλλεπάλληλες μετρήσεις και διάφορα τεχνολογικά μέσα». Σημαντικό ερέθισμα των ερευνητών για την διενέργεια της έρευνας αποτέλεσε και η παρατήρηση των 15 τόξων στην κρύπτη, τα οποία όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα αυξάνουν την εσωτερική επιφάνεια και δημιουργούν σχεδόν τέλεια απόσβεση του ήχου. Αξίζει να σημειωθεί τέλος, πως η έρευνα ακουστικής των δύο Ελλήνων επιστημονικών συνεργατών του Εργαστηρίου Ακουστικής Τεχνολογίας του ΑΠΘ ξεκίνησε το 1997 και διήρκεσε περίπου έντεκα χρόνια. Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν πριν από μερικούς μήνες στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αρχαιολόγων που έγινε στην Ιταλία

Πηγή: http://www.ele.gr/%28A%28vNuZ8_rMygEkAAAAZWFiZWVkM2EtM2Q5Mi00MDRhLThiZTgtMzcyNTk1NGY5ZTExKHdhPa8bVrKgFjFewPlo8iFNiQQ1%29%29/ShowArticle.aspx?ID=2500&AspxAutoDetectCookieSupport=1

Ενδιαφέρον το άρθρο έ;

Αλλά εκείνο που θα ήταν πιο ενδιαφέρον θα ήταν αν οι επιστήμονες απαντούσαν σε ένα βασικό ερώτημα: ΠΟΎ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ Η ΕΙΣΟΔΟΣ για τον περίεργο αυτόν θάλαμο; Μέχρι σήμερα ΚΑΝΕΝΑΣ δεν την έχει βρει. Η τωρινή είσοδος δημιουργήθηκε με την απομάκρυνση μιας πλάκας από την οροφή και την τοποθέτηση σκάλας.

Φυσικά δεν μπορείτε να καταλάβετε το μέγεθος του ερωτήματος.

Να πω απλά(;) ότι έχει σχέση με τις ιδιότητες του χωροχρονικού συνεχούς  και του «άλματος ή ταξιδιού» μέσα από τις διαστάσεις, αυτό που ίσως έχει πάρει το αυτί σας σαν «τέταρτη διάσταση» ή «κατάσταση Jinas».