Νερό, ο άγνωστος ζωοδότης

Πιστεύετε ότι γνωρίζετε το νερό; Τι θα μπορούσε άραγε να πει κανείς για αυτό πέρα από ότι βρίσκεται παντού; Και όμως.
Το νερό βρίσκεται κάτω από το στόχαστρο της ερεύνης πολλών επιστημόνων στο εξωτερικό.
Το νερό είναι το πιο κοινό υλικό πάνω στην γη. Είναι μέσα μας και έξω μας κάθε στιγμή. Τους πρώτους μήνες της ζωής μας τους περνάμε μέσα στο νερό του αμνιακού σάκου. Το 70% του σώματός μας είναι νερό και το μεγαλύτερο ποσοστό των τροφών μας είναι πάλι νερό, αφού πολλά λαχανικά φτάνουν μέχρι και 99% περιεκτικότητα σε νερό. Είναι τόσο πολύτιμο ώστε μερικές μέρες χωρίς νερό είναι αρκετές να επιφέρουν τον θάνατο.
Το νερό υπάρχει από τότε που δημιουργήθηκε και η γη μας. Οι επιστήμονες ερευνούν με μεγάλη προσοχή αυτό το τόσο κοινό στοιχείο, γιατί οι ιδιότητες που έχει, χημικές και μηχανικές, το καθιστούν ένα τρομερά ενδιαφέρον υλικό για έρευνα. Συνδέεται με την δημιουργία της ζωής κυριολεκτικά περισσότερο από το φως του ήλιου!
Τίποτε δεν είναι μαλακότερο από το νερό. Ένα μικρό βλασταράκι το κάνει να υποχωρήσει και να αλλάξει κατεύθυνση. Αλλά το νερό έχει την περισσότερη «επιμονή» από κάθε άλλο στοιχείο. Τίποτε τελικά δεν ανακόπτει την πορεία του, ούτε τα τεράστια φράγματα που κατασκευάζουμε τελευταία.
Ας δούμε όμως τις ιδιότητες του άγνωστου αυτού γνωστού μας.
-Πρόκειται για ένα στοιχείο με πολύ σταθερό χημικό δεσμό. Όλες οι άλλες χημικές ουσίες καταστρέφονται σχετικά εύκολα. Αντιδρούν μεταξύ τους, διασπώνται και ξαναενώνονται δημιουργώντας νέες ουσίες. Συνήθως πάντα υπάρχει εκεί το νερό που θα διευκολύνει αυτή την διάσπαση χωρίς το ίδιο να πάθει τίποτε.
-Αν και είναι ένα πολύ μικρό μόριο έχει πάρα πολλές ιδιότητες. Στην χημεία όσο μεγαλύτερο είναι ένα μόριο, τόσο πιο πολλές αντιδράσεις μπορεί να κάνει και τόσο πιο πολλές φυσικές ιδιότητες έχει. Έτσι το μικρό μόριο δεν δικαιολογεί τόσα πράγματα.
-Κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει το γεγονός ότι πρόκειται για το μοναδικό στοιχείο που βρίσκεται πάνω στην γη ταυτόχρονα και στις τρεις μορφές του: υγρό, στερεό και αέριο.
-Αν και αδρανές χημικά μπορεί να διαλύει και να μεταφέρει μια μεγάλη ποικιλία ανοργάνων ενώσεων πολύ βασικών στην λειτουργία του οργανισμού μας.
-Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί (με τόσο μικρό μόριο)το νερό έχει τόση μεγάλη επιφανειακή τάση, μεγαλύτερη από κάθε γνωστό υγρό.
-Είναι το μοναδικό υλικό πάνω στην γη που μεγαλώνει σε όγκο όταν ψύχεται. Ενώ ακολουθεί τον γενικό κανόνα, γύρω στους τέσσερις βαθμούς Κελσίου αρχίζει να «φουσκώνει». Στους μηδέν βαθμούς, μετατρέπεται σε πάγο ελαφρύτερο από το νερό και επιπλέει. Αν δεν γινόταν αυτό οι θάλασσες σταδιακά θα πάγωναν μέχρι τον πυθμένα και η ζωή θα εξαφανιζόταν. Επίσης αυτή η ικανότητα επιτρέπει στο κρύο νερό του βυθού να έρθει στην επιφάνεια ανακυκλώνοντας τις θρεπτικές ουσίες που βρίσκονται στον πυθμένα και τρέφοντας έτσι δισεκατομμύρια όντα της θάλασσας.
-Είναι το ισχυρότερο διαλυτικό της γης.
-Σύμφωνα με τους κανόνες της φυσικής θα έπρεπε να παγώνει τουλάχιστον στους μείον 80 βαθμούς Κελσίου.
-Αν και παρουσιάζεται σαν την τέλεια μορφή υγρού και χρησιμοποιείται για τον καθορισμό πολλών φυσικών σταθερών, δεν είναι ούτε σταθερό αλλά ούτε και τέλειο. Παραβαίνει όλους τους γνωστούς φυσικούς νόμους.
-Έχει την δυνατότητα να κάνει πολυδομικές αλλαγές. Μετατρέπεται δηλαδή σε ένα πολυμερές ικανό να «απομνημονεύει» και την παραμικρή ενεργειακή αλλαγή στο περιβάλλον του. Παρουσιάζει δηλαδή μνήμη. Αυτό δεν πρέπει να παραξενεύει κανέναν, αφού υπάρχουν σήμερα κράματα που μπορούν να «θυμούνται» κάποιο σχήμα τους σε συγκεκριμένες θερμοκρασίες!
Τα πειράματα του Masaru Emoto ο οποίος είχε την ιδέα να φωτογραφίσει το νερό σε διάφορες φάσεις της ύπαρξής του και μέσα σε διαφορετικές συνθήκες εξωτερικού περιβάλλοντος, προσθηκών και μολύνσεων από ξένες ουσίες, αλλά και από ποικίλες σε συναισθήματα σκέψεις, ακολουθώντας πάντα επιστημονική μεθοδολογία, έρχεται να επιβεβαιώσει με την σειρά του ότι το νερό δεν είναι απλά και μόνο ένα υγρό, αλλά κάτι το ζωντανό που αντιδρά ανάλογα με καθετί το επηρεάζει διαφοροποιώντας την ενεργειακή και κρυσταλλική του δομή, ανταποκρινόμενο στις σκέψεις και τα συναισθήματα μας.
-Παρουσιάζει αστάθεια ακόμα και στις μικρότερες εξωτερικές επιδράσεις. Τα τελευταία χρόνια γίνονται πειράματα που καταλήγουν σε απίστευτα συμπεράσματα. Το νερό φαίνεται να απομνημονεύει ψυχολογικές καταστάσεις!
Να μια καλή εξήγηση για τον λόγο που το άγχος μας «δηλητηριάζει». Αν οι ψυχολογικές καταστάσεις επηρεάζουν τις χημικές ιδιότητες του νερού, αυτός είναι ένας υπεραρκετός λόγος ασθένειας για το σώμα μας.