Το παράθυρο

Αυτό που θα πω θα σας φανεί περίεργο και δύσκολο στην αντίληψη. Ο λόγος είναι η εσφαλμένη (και κρυφή) εκπαίδευση με την οποία εκπαιδευόμαστε από την στιγμή που θα δούμε για πρώτη φορά το φως της ημέρας.
Εκπαιδευόμαστε με την ηθική και τις πολιτισμικές συνήθειες οι οποίες επικρατούν στην περιοχή στην οποία γεννηθήκαμε ή μεγαλώσαμε, και με κάποιον πολύ αποτελεσματικό τρόπο ποτέ (ή έστω σχεδόν ποτέ) δεν αντιλαμβανόμαστε πραγματικά αυτό το οποίο υπάρχει γύρω μας.
Οι αισθήσεις μας φιλτράρονται μέσα από επίκτητα «ψυχολογικά γυαλιά». Αν τα γυαλιά μας είναι κόκκινα θα βλέπουμε τα πάντα κόκκινα. Και αν τα γυαλιά του διπλανού μας είναι πράσινα θα βλέπει τα πάντα πράσινα και μπορεί να βρεθούμε σε έναν ατελείωτο πόλεμο προσπαθώντας να αποδείξουμε ότι τα πράγματα είναι κόκκινα ή πράσινα, ενώ στην πραγματικότητα είναι έγχρωμα.
Αυτό μπορεί να αναφερθεί πολύ συνοπτικά σαν «ύπνος της συνείδησης».
Ο συνειδησιακά κοιμισμένος άνθρωπος δεν βλέπει την πραγματικότητα αλλά αυτό που εκπαιδεύτηκε να θεωρεί σαν πραγματικότητα.
Το χειρότερο από όλα είναι ότι όλοι είμαστε πεπεισμένοι ότι είμαστε ξύπνιοι. Και προφανώς θα αντιδράσετε εάν σας πω ότι κοιμόσαστε όρθιοι.
Ένα απλοϊκό παράδειγμα για τον ύπνο της συνείδησης, βρίσκεται στο παρακάτω βίντεο.