Η πραγματική παγκοσμιοποίηση 2

Μπορούμε να πούμε ότι ο άνθρωπος είναι ον δισυπόστατο. Μπορεί να φέρεται σαν ζώο ή να φέρεται σαν άνθρωπος. Οι άνθρωποι σαν ζώα συνηθίζουν να χωρίζονται σε ομάδες. Και συνήθως αποφεύγουν, μισούν ή φοβούνται τα άτομα μίας άλλης ομάδας. Και συνήθως η δική τους ομάδα είναι η καλή:
Είμαστε άσπροι και εσείς είσαστε μαύροι.
Είμαστε Ευρωπαίοι και είσαστε Αμερικανοί.
Είμαστε Έλληνες και είσαστε Γερμανοί.
Είμαστε Αθηναίοι και είσαστε Θεσσαλονικείς.
Είμαστε πιστοί και είσαστε άθεοι.
Είμαστε ορθόδοξοι και είσαστε παλαιοημερολογίτες.
Είμαστε δεξιοί και είσαστε αριστεροί.
Είμαστε παναθηναϊκοί και είσαστε ολυμπιακοί.
Είμαστε καπνιστές και είσαστε αντικαπνιστές.
Είμαστε άντρες και είσαστε γυναίκες.
Όποια ομάδα και αν πάρεις πάντοτε θα βρεις υποομάδες. Ακόμα και αν πρόκειται για μία ομάδα, η οποία έχει ακριβώς τα ίδια γνωρίσματα, και πάλι  θα υπάρξει ο διαχωρισμός σε ομάδες βάσει της ψυχολογικής συγγένειας η οποία θα αναλυθεί σε άλλη ανάρτηση.
Αυτή η «ικανότητα» του ανθρώπου να διαχωρίζεται σε ομάδες που αλληλομισούνται είναι η πηγή όλων μας των δεινών. Αν οι άνθρωποι κατάφερναν να σταματήσουν να φοβούνται και να μισούν αυτόν που διαφέρει από τους ίσιους, τότε η γη θα ήταν ένας παράδεισος ειρήνης.