Ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό του ανθρώπινου ψυχισμού είναι η λαιμαργία και η απληστία.
Έχουμε μία περίεργη ψυχολογική τάση εθισμού. Πάντοτε θα θέλαμε μία μπουκιά γλυκό ακόμα ή ένα κομματάκι από το ωραίο και παχυντικό τυρί.
Επίσης, συνηθίζουμε εύκολα αυτό που έχουμε και να χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο για να αισθανθούμε καλά. Ακριβώς όπως ένας ναρκομανής ξεκίνησε από μια δοκιμή και σιγά σιγά φτάνει να χρειάζεται την δόση του κάθε ημέρα. Και αν νομίζετε ότι δεν γνωρίζετε έναν ναρκομανή, δείτε έναν καπνιστή στην οικογένεια ή τους φίλους σας. Ή κάποιον λαίμαργο.
Η διαδικασία είναι απλούστατη και θα την αναγνωρίσετε αμέσως:
-Όταν ήσασταν μικροί χρειαζόσασταν ελάχιστα πράγματα. Τρώγατε, παίζατε με την κουδουνίστρα σας και κοιμόσασταν.
-Όταν μεγαλώσατε λίγο αρχίσατε να θέλετε κάποιο παιχνίδι και περνάγατε ώρες με αυτό.
-Έπειτα θέλατε ποδήλατο.
-Κατόπιν πήρατε μηχανάκι.
-Έπειτα αγοράσατε αυτοκίνητο.
-Στην συνέχεια αγοράσατε σπίτι.
-Κατόπιν αγοράσατε εξοχικό.
Σε κάθε αγορά αισθανόσασταν κάπως για λίγο. Όμως πολύ γρήγορα οι «ανάγκες» σας δεν καλύπτονταν από αυτά που είχατε και έτσι επιθυμούσατε κάτι ακόμα. Όμως αυτό το κάτι ποτέ δεν σας έφερε την ευτυχία…
Υπομονή. Μένει μία μικρή σύνοψη και η πολυλογία μου θα τελειώσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου