Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

13 Μαρτίου 2016

Το στριφνό βιβλίο (Ο ΠΑΤΕΡΑΣ)

Έχει περάσει πολύς καιρός.
Τα συμβάντα έχουν πια μία χροιά μυθολογική.
Ήταν τότε που ο Αδάμ έκανε το σφάλμα και είπε: «Εγώ» και δάγκωσε τον δηλητηριασμένο καρπό.
Και έπεσε από τον Παράδεισο.
Κανείς δεν τον έβγαλε, βγήκε μόνος του γιατί αισθάνθηκε αυτάρκης, αισθάνθηκε «Εγώ».
Και παράτησε τον Πατέρα.
Και ο Πατέρας απομακρύνθηκε από αυτόν.
Και αυτός έμεινε μόνος του και αισθάνθηκε έρημος.
Και από τότε έτσι γίνεται σε όλο τον κόσμο με όλους τους γιους και όλους τους πατεράδες.
Και συνέβη το ίδιο και με τον δικό μου.
Και κάποτε τον είδα ξαπλωμένο με τα μάτια κλειστά.
Βαριανάσαινε.
«Ήρθα» του είπα «και τώρα εσύ μπορείς να φύγεις».
Και εκείνος πέθανε ευχαριστημένος.
Το κατάλαβα από ένα σιωπηλό δάκρυ του.
Και έτσι πια κανείς δεν είναι γύρω.
Κανείς πια δεν κάθεται ασυγκίνητος (δήθεν).
Σαν να μην ενδιαφέρεται (δήθεν).
Κανείς δεν διαβάζει πια την εφημερίδα του ανέμελος (δήθεν).
Και κανείς πια, σαν να μην σε καταλαβαίνει, δεν λέει αυστηρά κάπου κάπου: «Κάνε εκείνο που μπορείς».
Λείπει πλέον ο πιο καλός και δυνατός στον κόσμο.
Αφήνοντας ένα κενό.
Και ξαφνικά σε χρόνο ανύποπτο σιδερένια νύχια γεμίζουν αυτό το κενό αρπάζοντάς σε.
Ισχυρός πόνος.
Και καταλαβαίνεις.
Και νοιώθεις το λάθος.
Και υποφέρεις από το σφάλμα.
Και η συνειδητοποίηση σε πονάει περισσότερο κι από μαχαιριά.
Δεν ήσουν ένας καλός γιος και γι’ αυτό δεν είσαι ένας καλός πατέρας.
Και έτσι τώρα παίζεις και εσύ το πανάρχαιο παιχνίδι.
Ελπίζοντας πως ίσως τα σιδερένια νύχια θα πιάσουν τον γιο σου.
Όπως κάποτε εσένα.
Όλα τούτα μοιάζουν θλιβερά στον πολύ κόσμο.
Που αρνείται τον Πόνο.
Αλλά μόνο όταν είσαι ένα με αυτόν παύεις να πονάς.
Και μια περίεργη ηρεμία πλημμυρίζει την ύπαρξή σου.
Απούσα όταν λες «Εγώ».
Παρούσα όταν Υπάρχεις.
Και ας φαίνεται σαν ανοησία σε όσους δεν σκέφτονται.
Γιατί τώρα ξέρεις τουλάχιστον.
Και αυτό είναι κάτι τουλάχιστον.
Και κάθεσαι αδιάφορος (δήθεν).
Σαν να μην σε νοιάζει (δήθεν).
Και, σαν να μην καταλαβαίνεις, λες αυστηρά κάπου κάπου:
«Κάνε εκείνο που μπορείς».
Ελπίζοντας πως βαθιά στο χρόνο ο γιος σου θα καταλάβει την υποχρέωση που δεν μπορεί να διαταχθεί:
«Κάνε εκείνο που δεν μπορείς».

12 Μαρτίου 2016

Και εγώ στον κόσμο μου (1)

Πώς να σωπάσω μέσα μου
την ομορφιά του κόσμου;
Ο ουρανός δικός μου
η θάλασσα στα μέτρα μου

Μπορεί αυτήν την εποχή να γίνονται κοσμογονικές αλλαγές, να έρχονται τα πάνω-κάτω και οι Έλληνες (κάτι λίγοι δηλαδή) να ανησυχούν ακόμα και για την  επιβίωσή τους σαν κράτος και σαν πολιτισμός.

Πώς να με κάνουν να τον δω
τον ήλιο μ’ άλλα μάτια;
Στα ηλιοσκαλοπάτια
Μ’ έμαθε η μάνα μου να ζω...

Εγώ από την άλλη μεριά δεν ανησυχώ καθόλου. Όχι γιατί έχω γίνει ένας ανόητος πολιτισμένος με διαδίκτυο και τηλεόραση και λατρεύω τους κενούς «επώνυμους», ακολουθώντας πιστά την κάθε ηλίθια καταναλωτική μόδα.  Έχω τελείως διαφορετικούς λόγους.
Πρώτα πρώτα, αν και ενοχλούμαι, είτε ανησυχώ είτε όχι είμαι πολύ μικρός για να αλλάξω την ροή των γεγονότων που ωθούνται από τιτανικές, τεράστιες δυνάμεις.
Ο Ελληνισμός ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ θα επιβιώσει, ασχέτως αν εμείς εξαφανιστούμε. Διότι Ελληνισμός σημαίνει πολιτισμός και ανθρωπισμός. Εκεί όπου υπάρχουν αυτά τα δύο εκεί υπάρχουν και Έλληνες. Έστω και αν δεν το ξέρουν, έστω και αν δεν μιλάνε καν ελληνικά.

Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά;

Με αυτήν την ροή των γεγονότων, το πιθανότερο είναι ότι θα εξαφανιστούμε σαν υλική υπόσταση.
Δεν θα υπάρχουν πια Έλληνες να πίνουν ούζο, να τσακώνονται για την πολιτική και να δείχνουν το «έξω καρδιά» που τρελαίνει τους καταπιεσμένους τουρίστες όταν έρχονται στην χώρα μας.
Αλλά πείτε μου:
ΣΑΜΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ;
Εκείνοι οι σκληροί πολεμιστές που πήγαιναν στην μάχη με 70 κιλά μέταλλο επάνω τους δεν υπάρχουν πια.
Αντικαταστάθηκαν από μία μάζα μαλθακών και υπέρβαρων, με σκουλαρίκια και τατουάζ, που τρομάζουν όταν δουν ένα «παράνομο» σουγιαδάκι.
Οι ανεξάρτητες και κυρίαρχες γυναίκες, που έκαναν γυμνικούς αγώνες και που έπαιρναν τα όπλα αν χρειαζόταν, δεν υπάρχουν πια.
Αντικαταστάθηκαν από καταναλώτριες που ασχολούνται με κάθε είδους χαζή δυτική μόδα, έξω από κάθε αισθητική.
Τα σκληραγωγημένα παιδιά, που από τα επτά τους χρόνια τα αναλάμβανε το κράτος, που περπατούσαν ξυπόλητα χειμώνα καλοκαίρι και φόραγαν ένα ρούχο όλο κι όλο δεν υπάρχουν πια.
Αντικαταστάθηκαν από κακομαθημένα, τεμπέλικα και υπέρβαρα όντα που ανατρέφονται με αγγλοσαξωνικές και καθολικές μεθόδους.
Η αρχαία γλώσσα με τον γιγάντιο πλούτο λέξεων, με την απίστευτη ζωντάνια και δημιουργικότητά της δεν υπάρχει πια.
Αντικαταστάθηκε από μία γλώσσα-υβρίδιο, που απλοποιείται όλο και περισσότερο, χάνοντας συνεχώς λέξεις και έννοιες.
Οπότε όχι, δεν ανησυχώ.
Ένας φυσικός ψυχολογικός νόμος, τον οποίο ποτέ δεν θα διαβάσετε στα πολλά δήθεν άρθρα ψυχολογίας, είναι αυτός:
Όταν έχεις ελαττώματα και δεν τα εξαφανίζεις, τότε αυτά θα εξαφανίσουν εσένα.
Σε αυτόν τον νόμο υπάκουσαν δεκάδες αρχαίοι πολιτισμοί.
Τώρα προφανώς είναι η σειρά του ελληνικού. Και ο λόγος είναι ότι όχι μόνο συνεχίζουμε να έχουμε τα «εθνικά» ελαττώματα, αλλά τα αναπτύξαμε μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο.
Έτσι δεν μένει παρά  η φύση να τραβήξει πάνω στο εθνικό, πολιτικό και πολιτιστικό μνήμα μας την ταφόπλακα.
Αλλά μέχρι η ταφόπλακα να μας σκεπάσει τελείως (ή προσωπικά εμένα), εγώ θα συνεχίσω να ασχολούμαι με το μόνο «αντικείμενο» που έχει πραγματικό ενδιαφέρον: τα ΕΓΩ, τα θεοποιημένα από την δυτική κουλτούρα ελαττώματα.
Για αυτό:
Αφήστε την Μέρκελ να λυσσομανάει για να γίνει η υπερ-πρωθυπουργός της Ευρώπης.
Αφήστε τον Σόιμπλε να αναπνέει στημένα οικονομικά έγγραφα.
Αφήστε το ΔΝΤ να «βοηθάει» τους λαούς.
Αφήστε τους αγγλο-αμερικάνους και τις τόσες τρομοκρατικές οργανώσεις τους να δρουν υπόγεια.
Αφήστε όλα αυτά τα ανθρωπάκια να εκτελέσουν το Κάρμα στην γη.
Γιατί το Κάρμα για να έρθει χρειάζεται έναν ταχυδρόμο. ΑΛΛΑ αλίμονο στον ταχυδρόμο.
Όλοι θα πάρουν το πολύ-πολύ δύο μέτρα λάκκο.
Εσείς φροντίστε να πάρετε κάτι άλλο.
ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ θα πεθάνουμε όλοι:
άλλοι εύκολα και άλλοι δύσκολα
άλλοι ευτυχείς και άλλοι δυστυχείς
άλλοι πλούσιοι και άλλοι φτωχοί
άλλοι υγιείς και άλλοι άρρωστοι
Φροντίστε λοιπόν να πάρετε μαζί σας εκείνο για το οποίο οι πολλοί αδιαφορούν.

Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά;

10 Μαρτίου 2016

Το στριφνό βιβλίο (Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ)

Ξέγνοιαστος κοιτούσα μία γάτα στην γωνία ενός σπιτιού που παραφύλαγε κάτι στα χορτάρια. Με το σώμα παράλληλα στο έδαφος είχε την προσοχή καρφωμένη στο θύμα της. Έκανε την χαρακτηριστική κίνηση των πίσω ποδιών της, σημάδι ότι ετοιμαζόταν να επιτεθεί. Προσπάθησα να διακρίνω ποιος ήταν ο υποψήφιος μεζές.
Τότε ένοιωσα ένα δυνατό χτύπημα πίσω από τα γόνατα. Τα πόδια μου δίπλωσαν και έπεσα με όλο μου το βάρος στο χώμα μουγκρίζοντας από πόνο. Η μέση μου έτριξε καθώς το σώμα μου έγειρε πίσω από το βάρος και την ένταση του χτυπήματος. Και μετά από μια άπειρη στιγμή ένα ραβδί εμφανίσθηκε από το πουθενά. Φτιαγμένο από ένα σκεβρωμένο κλαρί πουρναριού είχε πελεκηθεί σαν ρόπαλο. Κόμποι ξύλινοι, όμοιοι σφιγμένες γροθιές, φαίνονταν πάνω στην γυαλισμένη επιφάνειά του.
Το κλωνάρι ανέβηκε ψηλά και ύστερα άρχισε να πέφτει. Ανήμπορος να αντιδράσω είδα με τρόμο το βαρύ και σκληρό ραβδί να κατεβαίνει με στόχο το στήθος μου. Με πέτυχε ακριβώς πάνω στο στομάχι και το σώμα μου δίπλωσε μπροστά ενώ δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια μου.
Έπειτα ο κλώνος έκανε μια στροφή και ανέβηκε λίγο. Στην πλευρά που δεν έβλεπα ένα κλαδί είχε κοπεί λοξά και είχε δουλευτεί έτσι ώστε να σχηματίζει ένα κοφτερό άγκιστρο. Με την κίνηση η προεξοχή σκάλωσε στο λαρύγγι μου ενώ ταυτόχρονα κάποιο πέλμα με πάτησε στον σβέρκο.
-Οι άνθρωποι είναι υπερβολικά μαλθακοί στις μέρες σας, ακούστηκε μια ήρεμη φωνή πίσω μου. Κοιμούνται όρθιοι. Έγιναν πολύ εύκολα θύματα.
Μπόρεσα να πάρω ανάσα, ενώ ο πόνος από τα χτυπήματα λιγόστεψε. Ήμουν στο έλεος του χειριστή του ραβδιού. Ένα ελαφρύ τράβηγμα και μπορούσα να μείνω χωρίς αρτηρίες στον λαιμό. Και εκείνος για να σιγουρευτεί ότι το κατάλαβα κίνησε λίγο το ξύλο του.
-Δεν σου αρέσει ο πόνος, έτσι; Τώρα που νοιώθεις καλύτερα πες μου: να σε αφήσω ή θέλεις άλλη μια επίδειξη;
Κούνησα το κεφάλι αρνητικά και το πόδι έφυγε από τον σβέρκο μου. Σηκώθηκα αγκομαχώντας, μακριά από το επίφοβο ρόπαλο. Πονούσα ολόκληρος και το κεφάλι μου γύριζε. Ανάσανα με ανακούφιση.
-Δεν έπαθες και τίποτε σοβαρό, ακούστηκε πάλι η φωνή. Όταν σε προσβάλλουν σίγουρα πονάς περισσότερο. Και ξεχνάς το θέμα πολύ αργότερα. Ήδη το χτύπημα δεν σε απασχολεί άλλο.
Ήρθα πάλι όπως σου είχα υποσχεθεί.
Γύρισα και κοίταξα τον παλιό γνώριμο. Χαμογέλασα ηλίθια τρίβοντας τα σακατεμένα γόνατά μου.
-Ακούω, του είπα προσέχοντας την φοβερή μαγκούρα που κράταγε.
-Ήρθα να σου πω για αυτό που φαίνεται ότι είναι και αυτό που πράγματι είναι. Γιατί ότι γυαλίζει δεν είναι χρυσός.
Τα πράγματα έχουν πάντα δύο όψεις. Αυτή που δείχνουμε στους άλλους και αυτή που είναι αληθινή. Για αυτόν τον λόγο κοίτα προσεκτικά. Διάλεξε κάποιον από το πλήθος και παρατήρησε. Παρατήρησε.
Γύρισα. Διάλεξα στην τύχη έναν τύπο με κοστούμι που ερχόταν προς το μέρος μου εκείνη την ώρα. Μεγαλοπρεπής και σοβαρός, σε καλή οικονομική κατάσταση, είχε αέρα ανθρώπου χωρίς προβλήματα, άνετου και πολιτισμένου.
-Παρατήρησε. Παρατήρησε με προσοχή.
Η φωνή σκληρή και επιτακτική με έκανε να ριγήσω. Το οπτικό μου πεδίο στένεψε και η αντίληψή μου εγκλωβίστηκε, σαν σε χωνί, πάνω στον άνθρωπο με το κοστούμι.
Έτρεμε. Τον άκουσα να λαχανιάζει από τρόμο καθώς χοντρές σταγόνες ιδρώτα κυλούσαν στο μέτωπό του. Τα χείλη του έτρεμαν και τα μάτια του όλο αγωνία έψαχναν γύρω.
-Πρέπει οπωσδήποτε να κλείσω το συμβόλαιο. Έχω έξοδα. Έχω έξοδα. Πρέπει να πάρω και καινούριο αμάξι.
Έκανε ένα βήμα. Τα μάτια του έπεσαν στα γλυκά μιας βιτρίνας. Η όψη του άλλαξε. Μια απέραντη πείνα εμφανίστηκε. Σαν να του έτρεξαν τα σάλια. Το όνειρο της ζωής του ήταν μια εντυπωσιακή τούρτα στην βιτρίνα.
-Αχ θα παχύνω, έχω και το δόντι μου. Πρέπει να αδυνατίσω, πρέπει να αδυνατίσω.
Έκανε άλλο ένα βήμα. Πρόσεξε αριστερά του ένα φαρμακείο. Ο πανικός τον κατέλαβε. Σχεδόν ετοιμαζόταν να κλάψει.
-Δεν βγαίνουν και αυτά τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Η καρδιά μου με τσιμπάει τελευταία και έχω καούρες.
Έκανε άλλο ένα βήμα. Μια νεαρή πλησίασε ψάχνοντας τις βιτρίνες. Τα μάτια του στρογγύλεψαν λες και είχε να δει γυναίκα πολλά χρόνια. Άρχισε να βαριανασαίνει. Την κοίταξε με βουλιμία.
-Αυτή είναι γυναίκα. Όχι σαν την δικιά μου. Πως στραβώθηκα και την παντρεύτηκα. Τι κούκλα, τι κούκλα.
Έκανε άλλο ένα βήμα. Ένας πιτσιρικάς με κοτσίδα πέρασε κυλώντας πάνω σε πατίνια. Το μίσος ξεχείλισε στο πρόσωπο του άντρα. Χάιδεψε μηχανικά το κεφάλι του, μισόγυμνο από μαλλιά, και κοίταξε με ζήλια την επίπεδη κοιλιά του μικρού.
-Αλήτη. Πρόσεχε που πηγαίνεις. Θα χτυπήσεις κανέναν άνθρωπο. Αλήτη.
Έκανε άλλο ένα βήμα. Μια γριά στάθηκε και χαιρέτησε τον άνδρα. Εκείνος με έντονη χαρά στο πρόσωπο, της έκανε μερικές ερωτήσεις για τους κοινούς γνωστούς. Φαινόταν πανευτυχής που την συνάντησε. Έπειτα γύρισε και έφυγε. Αμέσως το πρόσωπό του σκυθρώπιασε και μόρφασε με απέχθεια.
-Γριά στρίγγλα. Εσύ μου έλειπες. Πέθανε να καθαρίσει ο τόπος.
Εμβρόντητος τον είδα να περνάει ευγενέστατος και άνετος και να χάνεται. Το σκούντημα από το ρόπαλο με συνέφερε.
-Ισχύει παντού.
Ισχύει για όλους.
Ισχύει και για σένα.
Με την προϋπόθεση να παρατηρήσεις καλά και ήρεμα. Όταν η λάσπη φύγει από το νερό μπορεί να δει κανείς πολλά πράγματα.
Θα ξανάρθω.
Με διάφορες μορφές. Νέος ή γέρος. Φτωχός ή πλούσιος. Άνθρωπος ή ζώο. Άδειος ή γεμάτος. Γρήγορα ή αργά. Και όχι πάντα εγώ, αλλά ίσως κάποιος άλλος. Όμως πάντα οδυνηρός. Πάντα θα σου θυμίζω τα παλιά σου σφάλματα.
Και θα σε βοηθώ να μην ξεχνάς τα καινούρια.
Και θα σε βρίσκω πάντα όταν θα νομίζεις ότι σε έχω χάσει. Τότε που θα είσαι ξέγνοιαστος. Και θα κοιμάσαι. Και το ραβδί μου θα σε βοηθάει, με τον πόνο, να ξυπνάς. Μέχρι που κάποτε να αποφασίσεις να μείνεις ξύπνιος. Τότε δεν θα με ξαναδείς πια.
Χαμογέλασε και πριν προλάβω να του απαντήσω εξαφανίστηκε.
Ο γάτος πήδηξε και έπιασε στον αέρα έναν σπουργίτη που φτερούγισε, δυστυχώς για αυτόν αργά, από το γρασίδι. Σχεδόν ένιωσα τα δόντια του που γράπωναν το πουλί. Ανατριχιασμένος κοίταξα γύρω ψάχνοντας να δω που βρίσκεται ο δικός μου θάνατος. Κάπου είχα διαβάσει ότι μας παραφυλάει πάντοτε από τα αριστερά.
Με την άκρη του ματιού μου πρόλαβα να δω ένα τραχύ πουρναρόξυλο να χάνεται…

6 Μαρτίου 2016

Το Στριφνό βιβλίο (ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ)

Το κείμενο αυτό μου το έδωσε κάποιος άγνωστος μια μέρα στον δρόμο. Με κοίταξε και ήξερα τι έγραφε το χαρτί: 
«Προσέξτε ότι τα γηρατειά στους ανθρώπους έρχονται από κάτω προς τα πάνω. Από τα πόδια. Δυσκαμψία αρχίζει να ανεβαίνει σιγά σιγά. Καταλαμβάνει τα γόνατα. Εγκαθίσταται στην μέση. Ξεχειλίζει από τους ώμους. Τέλος γραπώνει το σώμα από τον σβέρκο. Τότε ο άνθρωπος δεν μπορεί να γυρίσει, κοιτάει μόνο μπροστά όπως το τραίνο που πάει αποκλειστικά στις ράγες του. Δεν μπορεί να σηκωθεί. Δεν μπορεί να σκύψει. Δεν μπορεί να κάνει τίποτε από αυτά που έκανε μικρός.
Τέλος η βαρύτητα κυριαρχεί στο σώμα, καταστρέφει τα κόκαλα και ο άνθρωπος γέρνει μπροστά. Και κοιτάει κάτω. Βλέπει έτσι μνήματα και παλιούς σταυρούς και διαβάζει νεκρολογίες φίλων και συγγενών. Και (από τον φόβο του θανάτου) θυμάται ότι υπάρχει και Θεός. Και προσπαθεί να αγοράσει μια θέση στον Παράδεισο.
Όμως όπως είναι κάτω έτσι είναι και επάνω. Αυτό είναι νόμος πανάρχαιος.
Προσέξτε ότι έτσι γερνάει και η ψυχή. Μόνο που αυτή γερνάει από πάνω προς τα κάτω. Ο άνθρωπος αρχίζει να σκέφτεται πως θα κάνει αυτό που θέλει. Μετά το αποφασίζει. Μετά παραβλέποντας την φωνή του Εσωτερικού του Δικαστή το κάνει. Τότε η συνείδηση που είναι δύσκαμπτη αρχίζει να αποκτά ευλυγισία. Που αρχίζει σιγά σιγά να κατεβαίνει. Καταλαμβάνει το νου. Εγκαθίσταται στην καρδιά. Ξεχειλίζει στις πράξεις. Τότε η συνείδηση δεν μπορεί να γυρίσει (όπως το τραίνο που πάει αποκλειστικά στις ράγες του), κοιτάει μόνο μπροστά, στο «συμφέρον της». Δεν μπορεί να σηκωθεί. Δεν μπορεί να αντισταθεί. Δεν μπορεί να κάνει τίποτε από αυτά που έκανε μικρή.
Τέλος ο εγωισμός κυριαρχεί στην συνείδηση, καταστρέφει τις τύψεις και ο άνθρωπος γέρνει μπροστά. Και κοιτάει κάτω. Βλέπει έτσι μόνο το συμφέρον του. Και κρατάει σημειώσεις με λογαριασμούς: «μου είπε αυτό, μου έκανε εκείνο, δεν θα του το συγχωρήσω ποτέ, δεν φταίω εγώ αλλά οι άλλοι». Και η βαρύτητα του εγωισμού καταλαμβάνει την συνείδηση και την τραβάει μαζί με την σάρκα κάτω από το χώμα.
Έτσι λοιπόν ένα μωρό είναι δροσερό, ευλύγιστο στο σώμα και αλύγιστο στην συνείδηση. Κοιτάει χωρίς να κρίνει κανέναν. Πράττει χωρίς απώτερο σκοπό. Η συνείδησή του είναι άκαμπτη. Είναι γεμάτο ζωή, ενέργεια και μέλλον. Μόλις όμως μεγαλώσει λίγο, η αλαζονεία της ενέργειας της νεότητάς του θα το κάνει να αλλάξει δρόμο.
Για να υποκύψει σιγά σιγά στην βαρύτητα του εγωισμού.
Έτσι είναι πως στο τέλος θα καταντήσει ένας αποξηραμένος γέρος με άκαμπτο σώμα αλλά εύκαμπτη συνείδηση. Γεμάτος παρελθόν, αρρώστια και θάνατο.
Αυτά τα ξέρω διότι τα βλέπω να συμβαίνουν.
Αυτά τα ξέρω διότι βλέπω ότι η βαρύτητα κάνει δύσκαμπτο το σώμα μου.
Αυτά τα ξέρω διότι αισθάνομαι ότι το συμφέρον κάνει εύκαμπτη την συνείδησή μου. Και αντιλαμβάνομαι το Εγώ να ζωντανεύει ενώ η συνείδησή μου κοιμάται.
Και ο Αιώνιος ρίχνει βαριά την σκιά του επάνω μου. Γιατί τώρα που έφυγε η αλαζονεία της ενέργειας έμεινε η πικρή γεύση της αδυναμίας. Αλλά δεν θα επιτρέψω στην συνείδησή μου να γίνει εύκαμπτη σαν μωρό. Και όρθιος θα κοιτάξω το Άπειρο χωρίς υπεκφυγές. Θα πετάξω το σημειωματάριο με τους λογαριασμούς και αναλαμβάνοντας την ευθύνη της βλακείας μου θα ανακοινώσω:
«Ένας βλάκας μπορεί να κάνει μόνο βλακείες Κύριε. Τουλάχιστον αυτό το κατάλαβα».
Ξέρω ότι ο Αιώνιος θα εκπλαγεί. Μετά θα ερευνήσει. Και μετά θα ευχαριστηθεί. Διότι δεν θα τολμήσω να δηλώσω κάτι τέτοιο στα ψέματα.
Αλλά μην τολμήσετε να υποθέσετε ότι τα λέω αυτά επειδή γέρασα. Ή γιατί φοβάμαι και παραπονιέμαι που η φύση μου κόβει αυτά που δεν έκοψα μόνος μου. Ή γιατί γίνομαι μαλθακός και διαλλακτικός από ανάγκη λόγω αδυναμίας του σώματος.
Τα λέω γιατί είμαι ξεροκέφαλος. Και ελπίζω ότι θα πετύχω κάποιον που δεν θα είναι κουφός. Και θα χρησιμοποιεί το μυαλό του. Για να ξαναγίνει μωρό.
Και έτσι να χαμογελάσει ο Αιώνιος».
Ο άνθρωπος γύρισε για να φύγει. Κοντοστάθηκε. Με ξανακοίταξε και ήξερα τι θα πει:
-Δεν το έγραψα εγώ αυτό. Ως εκ τούτου μην πεις ότι εγώ σου το έδωσα.
Έφυγε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Χωρίς να ξαναγυρίσει για να κοιτάξει. Και ήξερα ότι είχα μπλέξει άσκημα.

Στην εποχή της καταστροφής των εννοιών

Ένας από τους σκοπούς της Νέας Τάξης πραγμάτων είναι η καταστροφή της γλώσσας. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι όλο και λιγότερο ικανοί (παρά τις όποιες σπουδές) να μιλάνε και να αλληλο-καταλαβαίνονται.
Και μία από τις μεθόδους είναι η διαστροφή της έννοιας των λέξεων. Στο 1984 του Όργουελ (θα ήταν πολύ καλό αν το διαβάζατε) λέει ακριβώς αυτό. Για παράδειγμα το υπουργείο που ασχολείται με τον πόλεμο λέγεται «υπουργείο ειρήνης».
Οι στρατιωτικές εισβολές των αμερικανών βαφτίζονται ειρηνικές επεμβάσεις και αν προσέξετε θα βρείτε πολλά τέτοια «σημάδια».
Πως αλλιώς θα μπορούσε να εξηγηθεί το «σέξι μπουκάλι» της διαφήμισης μπύρας και η «κατάθεση ψυχής» της ποδοσφαιρικής ομάδας που κέρδισε τον αγώνα;

5 Μαρτίου 2016

Και εγώ στον κόσμο μου

Όσοι αντέχουν και διαβάζουν τις αναρτήσεις μου, θα έχουν παρατηρήσει ότι «έπαψα» να ασχολούμαι με τα «φλέγοντα ζητήματα» της οικονομίας, των εργατικών δικαιωμάτων, της ανεργίας, των εθνικών πολιτικών, των πολέμων, ακόμα και της απλής καθημερινής επιβίωσης, η οποία έχει γίνει τόσο δύσκολη σήμερα για πολλούς.
Αντίθετα προσπαθώ να σας «διαφωτίσω» για την ανθρώπινη ψυχική κατασκευή και την ανθρώπινη αντίδραση μπροστά στα γεγονότα. Προσπαθώ επίσης (εμφανώς αποτυχημένα) να σας δείξω ότι υπάρχει ένας πολύ συγκεκριμένος και επιστημονικός τρόπος αλλαγής της αντίδρασής μας μπροστά στα «φλέγοντα σημερινά ζητήματα».
Η αλλαγή της αντίδρασης δεν σημαίνει ότι ξαφνικά θα εξαφανιστούν τα προβλήματα. Απλά σημαίνει (και αυτό είναι το κυριότερο εμπόδιο κατανόησης)  ότι θα πάψετε να υποφέρετε μέσα σε αυτά τα προβλήματα. Θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα:
Κάποιος μπαίνει στο σπίτι σας και σας κλέβει τα 10.000 ευρώ που είχατε μαζέψει με τόσο κόπο και τα χρειαζόσασταν για κάτι σημαντικό πχ μια ιατρική επέμβαση.
Θα αρχίσετε να υποφέρετε, να κλαίτε, να λέτε το ψυχολογικό τραγούδι σας, θα σας ανέβει η πίεση, θα χαλάσετε το στομάχι σας, και θα ζείτε μέσα σε μία μαύρη ατμόσφαιρα άγχους και οδύνης. Μπορεί ακόμα να πάθετε και μια καρδιακή προσβολή και να πάτε αδιάβαστοι.
Και τι θα κερδίσετε από αυτό; ΤΙΠΟΤΕ ΦΥΣΙΚΑ.

Δεν σας έφτασε τόσο που παιδευτήκατε για να μαζέψετε τα χρήματα;
Δεν σας έφτανε η τόση δουλειά που ρίξατε;
Δεν σας έφτανε η τόση στέρηση για πράγματα που θέλατε να αγοράσετε;

Τότε γιατί ΠΡΕΠΕΙ να υποφέρετε και πάλι άλλα τόσα ή και περισσότερα για ένα τελεσίδικο γεγονός;
Ποιος είναι αυτός που ΣΑΣ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ να θρηνείτε και να υποφέρετε;
Ποιός κερδίζει από όλα αυτά;

Όσο και αν δεν είναι εύκολο να εφαρμοστεί, τουλάχιστον μπορείτε να σκεφτείτε το θέμα. 
ΑΡΧΙΣΤΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΣΑΣΤΕ γιατί «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός».

4 Μαρτίου 2016

Εισαγωγή στο Στριφνό Βιβλίο

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο Εύφορος…
Συλλογίστηκε και αναζήτησε μέσα στο Χάος.
Και ονειρεύτηκε.
Και είπε.
Και ο Λόγος δόνησε φωτίζοντας το Άπειρο με την μελωδία του.
Και το όνειρό του ζει μέσα στην ψυχή μας όταν τραγουδάμε.
Και εμείς ζούμε όταν ονειρευόμαστε.
Και εγώ τόλμησα να γράψω για τον Εύφορο
πεζά τραγούδια.
Τραγουδήστε τα.
Και συγνώμη που οι στίχοι είναι ακαταλαβίστικοι.
Δεν μπορούσα τίποτε καλύτερο.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Με ρώτησαν…
και εγώ δεν ήξερα τι να απαντήσω.
Έκατσα και σκέφτηκα και διαπίστωσα:
Τι θα μπορούσε να πει κανείς για τον πατέρα του.
Τι θα μπορούσε να πει κανείς για τον γιο του;
Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα.
Γιατί και οι δύο είναι συστατικό στοιχείο του σύμπαντος.
Ενώ το σύμπαν είναι συστατικό στοιχείο και των δύο.
Και το σύμπαν δεν είναι κάτι με το οποίο παίζεις.
Έτσι υποθέτω πως μιλώντας για άσχετα πράγματα,
ταυτόχρονα μιλάς και για τον πατέρα σου.
Και για τον γιο σου.
Αλλά και για σένα αφού και εσύ υπακούς στους ίδιους νόμους.
Αλλά επίσης και για όλους τους άλλους…
ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ
Δεν κάνω για αυτήν την δουλειά.
Χρόνια τώρα προσπαθώ να μην βλέπω, να μην ακούω και να μην σκέφτομαι. Γιατί κάθε φορά που βλέπω, ακούω ή σκέφτομαι μου συμβαίνει το ίδιο πράγμα. Το παρακάτω κείμενο το περιγράφει αρκετά καλά:
«Ούτε ανυπαρξία, ούτε ύπαρξη υπήρχε τότε. Και δεν υπήρχε ψηλά ούτε ο αέρας ούτε ο ουρανός. Τι σάλευε πέρα δώθε; Τι ήταν το ανεξερεύνητο; Δεν υπήρχε τότε ούτε θάνατος ούτε αθανασία, ούτε σημάδι μέρας ή νύχτας. Αυτό το Ένα ανάπνεε με δικούς του νόμους χωρίς να ανασαίνει. Τίποτε άλλο εκτός από Αυτό δεν υπήρχε στην αρχή. Το σκοτάδι ήταν κρυμμένο μέσα στο σκοτάδι. Κάτι γεμάτο ζωτικότητα που ήταν τυλιγμένο από το κενό. Το Ένα γεννήθηκε από την ίδια την δύναμη του καυτού του πόθου. Υπήρχε πάνω; Υπήρχε κάτω; Ποιος να ξέρει; Ποιος μπορεί να πει σίγουρα από πού προήλθαν; Από πού ξεπήδησε η Δημιουργία;»
ΡΙΓΚ-ΒΕΔΑ
Χάος δημιουργείται.
Τίποτα δεν έχει σημασία όταν αντιλαμβάνομαι αυτό το Απροσδιόριστο που δεν εμφανίζεται.
Και παράγω βαρύγδουπες λέξεις και σκαρώνω εικόνες και τρέχω και φωνάζω.
Και γίνομαι στρυφνός και γκρινιάρης.
Κακός και αδίστακτος μισώ τα πάντα. Βαριέμαι και δεν θέλω να κάνω τίποτα. Ανακουφίζομαι μόνο, καμιά φορά, με την μουσική ή το γράψιμο. Γράφοντας βαρύγδουπες λέξεις. Και διαμαρτυρόμενος γιατί το Απροσδιόριστο δεν εμφανίζεται σε κακούς και τεμπέληδες σαν και μένα.
Αλλά τελικά μου αρέσει που είναι έτσι.
Διαφορετικά δεν θα ήταν πράγματι το Απροσδιόριστο.
Δεν κάνω για αυτήν την δουλειά.
Μπορώ να γράφω μόνο αστεία ή σοβαρά πράγματα.
Είμαι άνθρωπος των άκρων.
Δεν κάνω για αυτήν την δουλειά.
Έχει πολύ φασαρία.
Και σε φέρνει αντιμέτωπο με το Απροσδιόριστο.
Και εμένα δεν μου αρέσει η κριτική.
Δεν κάνω για αυτή την δουλειά…

3 Μαρτίου 2016

Κουνούπι τέρας

Δεν μας έφτανε η ΝΔ «της ανάπτυξης» και το ΠΑΣΟΚ των «τιμημένων γηρατειών» που από το 1974 κατάφεραν να ανορθώσουν τόσο πολύ την οικονομία του τόπου…
Δεν μας έφτιανε η τόση δημοκρατία που ξεχειλίζει από κάθε κανάλι, κάθε εφημερίδα και κάθε κομματική οργάνωση…
Δεν μας έφτανε το ευαίσθητο ΔΝΤ και η τόσο δημοκρατική «Ευρώπη των πολιτών»…
Δεν μας έφτανε ο τρομερός επαναστάτης Τσίπρας που «όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει»…
Δεν μας έφταναν οι αλλοδαποί που λιάζονται και μετά εξαφανίζονται…
Τώρα έχουμε και τα καλοθρεμμένα κουνούπια που άρχισαν ήδη να πετάνε, παρά τις αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες της νύχτας. Απόδειξη; Το κουνούπι που σκότωσα στις δέκα το βράδυ.
Όταν ζεστάνει καλά δεν θα είναι μόνο η Μέρκελ που θα μας πίνει το αίμα!

Η βλακεία είναι ανίκητη

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο κάποιο τεχνικό θέμα, έπεσα κατά λάθος σε άρθρο για την Φαίη Σκορδά. Έμαθα ότι μαζεύονται υπογραφές για να απολυθεί από το κανάλι που δουλεύει.

Για ποιόν λόγο άραγε κινητοποιήθηκαν αυτοί που υπογράφουν;
Μήπως για την μουσουλμανική εισβολή στην χώρα μας;
Μήπως για την καταρρέουσα οικονομία μας;
Μήπως για τον τρίτο κόσμο που πεθαίνει της πείνας;
Μήπως για τα χιλιάδες παιδιά που γίνονται ιδιοκτησίες παιδεραστών;
Μήπως για τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο που όπως πάει θα ξεσπάσει δίπλα μας;
Μήπως για την καταστροφή του περιβάλλοντος;
Μήπως για κλπ, κλπ. κλπ;

Και ποιο ήταν το σφάλμα της δημοσιογράφου;
Μήπως έβρισε την Ελλάδα και τους Έλληνες;
Μήπως δήλωσε υπέρμαχος του καναλάρχη  της Τουρκίας;
Μήπως μας είπε φασίστες;
Μήπως φόρεσε μπούργκα για να διαφημίσει τους μουσουλμάνους;
Μήπως μας θεωρεί τουρκόσπορους;
Μήπως θεωρεί τους προγόνους μας έκφυλους και άθλιους παιδεραστές;
Μήπως είπε ότι η Μακεδονία ανήκει στους σκοπιανούς;
Μήπως μας είπε τεμπέληδες που κάθονται και τους ταΐζει η εργατική Ευρώπη;
Μήπως είπε ότι οι άνεργοι, οι γέροι και οι ΑΜΕΑ αποτελούν βάρος και πρέπει να εξαφανιστούν;
Μήπως ειρωνεύτηκε τους φουκαράδες που τρέχουν στις ουρές των νοσοκομείων;

Τελικά δεν ήταν τίποτε από όλα αυτά.
Η δημοσιογράφος είπε κάτι για το ανεγκέφαλο ίνδαλμα που πήγε και σκοτώθηκε με την μερσεντές του. Αυτό θεωρήθηκε προσβλητικό από τους ανεγκέφαλους «φαν» που τώρα ζητούν «την κεφαλή της επί πίνακι».
Και γιατί το «ίνδαλμα» είναι ανεγκέφαλο;
1) Μετά από το ξενύχτι ένας άνθρωπος είναι ΑΠΟΛΥΤΑ εξαντλημένος και πρέπει να θεωρείται ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ. Έχω προσωπική πείρα, αφού μετά από εικοσιπενταετία σε «βαρύ» εργοστάσιο και δέκα χρόνια σε βάρδιες, έχω ξενυχτήσει περίπου 1000 φορές.
2) Σίγουρα είχε πιει τα ποτάκια του, πράγμα συνηθισμένο στα νυχτο-κάματα.
3) ΔΕΝ ΦΟΡΟΥΣΕ ΖΩΝΗ.
4) Με δύο νεαρές γυναίκες στο αυτοκίνητο, έκανε (όπως θα έκανε οποιοσδήποτε νεαρός) την σχετική επίδειξή του.
Έτσι ο ξενυχτισμένος τραγουδιστής, με μηδενική αντίληψη του χώρου και του χρόνου, καβάλησε την μερσεντές και χωρίς ζώνη άρχισε να τρέχει με 150, στον επισήμως άθλιο δρόμο, αισθανόμενος απρόσβλητος από τα πάντα, αισθανόμενος «θεός».
Το θέμα βέβαια δεν είναι αυτός και το δυστυχώς θανατηφόρο ατύχημά του. Δεκάδες ανεγκέφαλοι τσακίζονται, με ολόιδιο τρόπο, κάθε χρόνο επειδή νομίζουν ότι το αυτοκίνητο είναι κάτι σαν βιντεοπαιχνίδι. Δεν υπάρχει καμπύλη σε δρόμο που να μην έχει τουλάχιστον ένα εκκλησάκι, δείγμα κατατεθέν του επικίνδυνου δρόμου και του ΑΣΧΕΤΟΥ οδηγού.
Το θέμα είναι οι θαυμαστές του ηθοποιού που μαζεύουν υπογραφές για να απολυθεί η δημοσιογράφος  επειδή λέει πρόσβαλε τον θανόντα.
Οι δημοσιογράφοι μπορούν να πουν οτιδήποτε και να προσβάλλουν τα πάντα, και κυρίως την νοημοσύνη μας. Και πολλοί το κάνουν. Όμως ΔΕΝ ΚΟΥΝΑΕΙ ΦΥΛΛΟ.
Μόλις όμως κάποιος «προσβάλλει» το ίνδαλμα, τον μεγάλο, τον απέραντο, τον τεράστιο, τον οποιονδήποτε τυχάρπαστο τραγουδιστή, ηθοποιό ή ποδοσφαιριστή (τα τρία είδη θεών σήμερα) τότε το πράγμα αλλάζει. Οι ανεγκέφαλοι οπαδοί βγαίνουν στους δρόμους, διαμαρτύρονται και κάνουν φασαρία.
Και γιατί οι οπαδοί είναι ανεγκέφαλοι;
Γιατί ασχολούνται με ένα θέμα που φούσκωσαν ΑΓΡΙΑ τα ΜΜΕ, για έναν τραγουδιστή, τον οποίο σε λίγο θα έχουν ξεχάσει, γιατί σε μερικές ημέρες (και αφού πουληθούν τα ακυκλοφόρητα τραγούδια του τραγουδιστή), τα ίδια ΜΜΕ θα βρουν νέο «τεράστιο» θέμα για να το σανοποιήσουν και να τους το ταΐσουν αμάσητο. Και ΗΔΗ ο περίφημος τραγουδιστής αποτελεί παρελθόν. Η τριήμερή του μιντιακή δόξα (και εκμετάλλευση) τελείωσε.
Α! και γιατί τα άλλα σοβαρά θέματα για τα οποία συνήθως ανησυχούν είναι η ομαδάρα τους και το νέο θαυματουργό κινητό, που βγαίνει σε λίγο στην αγορά…

ΥΓ. Και για να μην βρεθεί κανένας και αρχίσει τις διαμαρτυρίες, δηλώνω ότι αν και ο δικός μου γιος μετά από ξενύχτι, και έχοντας προφανώς τσούξει τα ποτηράκια του, με δύο γυναίκες στο αυτοκίνητο,  και χωρίς να φοράει ζώνη ασφαλείας, έτρεχε με 150 χιλιόμετρα, και σκοτωνόταν σε δρόμο που «είναι δεν είναι» ασφαλής για 80, ΘΑ ΕΓΡΑΦΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ.

28 Φεβρουαρίου 2016

Γνωμικά

Στους γονείς μου χρωστάω το ζην, στην φιλοσοφία το ευ ζην

Η ποιότητα της ζωής κάποιου βρίσκεται σε άμεση αναλογία με την προσήλωσή του στην τελειότητα, ανεξάρτητα από την απαιτούμενη προσπάθεια.
Όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μέτριοι σε ότι και αν κάνουν, ζώντας μία μέτρια ζωή. Μερικοί γίνονται καλοί, ζώντας με κάποια ποιότητα. Και φυσικά δεν μιλάω για χρήματα, τον θεό της εποχής.
Ελάχιστοι είναι αυτοί που γίνονται τέλειοι. Αυτοί πράγματι ζουν. Η ποιότητα βρίσκεται παντού γύρω τους.
Εσείς;
Θέλετε να είσαστε τέλειοι ή σας αρκεί να φυτοζωείτε μπροστά στον υπολογιστή κάνοντας λάικ;
Εάν θέλετε, τότε πρέπει να ξέρετε ότι οι σκέψεις που κάνετε και οι λέξεις που λέτε έχουν την ίδια σημασία με τις πράξεις σας.
Πρέπει να ξέρετε επίσης ότι είναι αδύνατον να κάνετε τα πάντα σωστά χωρίς σφάλματα.
Πρέπει να ξέρετε επίσης ότι θα πρέπει να έχετε το θάρρος να αναγνωρίσετε το λάθος σας και να το διορθώσετε.
Πρέπει να ξέρετε επίσης ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ καλού και τέλειου, γιατί η σημερινή γλώσσα είναι κενή και υπερβολική όπως και οι άνθρωποι, όπως και ο πολιτισμός τους.
Το να είσαι καλός είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με αρκετή προσπάθεια.
Το να είσαι τέλειος είναι κάτι που σπάνια επιτυγχάνεται με μερικές προσπάθειες.
Απαιτείται δέσμευση και συνέχεια σκοπού, και έτσι είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.

20 Φεβρουαρίου 2016

Ο άνθρωπος-μηχανή

Η τεχνολογία έχει πολλά πλεονεκτήματα. Μπορεί να μας παρέχει μία ζωή ευκολότερη και καλύτερη.
Έχει όμως και ένα βασικό μειονέκτημα: την ανθρώπινη απληστία.
Ο παγκόσμιος πλούτος μαζεύεται στα χέρια όλο και λιγότερων ανθρώπων, ενώ οι πολλοί αναγκάζονται να δουλεύουν σε ότι δουλειά καταφέρουν να βρουν για να επιβιώσουν. Και επειδή ο σημερινός θεός είναι το κέρδος, οι εργαζόμενοι πρέπει να δουλεύουν όλο και εντατικότερα και να παράγουν όλο και περισσότερα και μάλιστα με όλο και λιγότερα χρήματα.
Σήμερα πλέον έχει εκπληρωθεί η «προφητεία» του Τσάρλι Τσάπλιν στην ταινία του «Μοντέρνοι καιροί, όπου φαινόταν να δουλεύει ασταμάτητα, σαν ένα γρανάζι, σε μία ατελείωτη αλυσίδα παραγωγής. Οι άνθρωποι έχουν σήμερα μηχανοποιηθεί τόσο ώστε -κυριολεκτικά- έχουν μετατραπεί σε εξαρτήματα.
Εξάλλου δεν αξίζουν και περισσότερο…

Τελευταία ανάρτηση για την Ελλάδα

Ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω σαν θέμα ανάρτησης και την Ελλάδα.
Έπειτα από την χρεοκοπία την ενορχηστρωμένη από την μισελληνική-φασιστική Δύση…
Έπειτα από την μετατροπή της χώρας σε γερμανική αποικία
Έπειτα από την οθωμανική εισβολή (πρόσφυγες) την ενορχηστρωμένη από την μισελληνική -φασιστική Δύση…
Έπειτα από την άνοδο στην εξουσία του τελευταίου και χειρότερου οσφυοκάμπτη πρωθυπουργού… (Σήμερα η ΕΡΤ αναφέρει την αναβολή του κλεισίματος των συνόρων για μερικές ημέρες σαν «νίκη»).
Ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα:
Το ΝΑΤΟ θα έρθει και θα μας φυλάει τα σύνορα. Και ΦΥΣΙΚΑ όταν λέμε ΝΑΤΟ εννοούμε Τουρκία.
Για φανταστείτε το:
Ένας γερμανός διοικητής, θα διοικεί μερικά νατοϊκά πλοία μεταξύ των οποίων και τουρκικά (για να μην πούμε ΜΟΝΟ τουρκικά) που θα «φυλάνε» τις γκρίζες ζώνες που έχει μας επιβάλλει η Τουρκία και εμείς έχουμε αποδεχθεί.
Η Γερμανία είναι σαφώς φιλότουρκη, εξάλλου στην καταστροφή του 22 ο τούρκικος στρατός είχε γερμανούς αξιωματικούς.
Το ΝΑΤΟ είναι σαφώς φιλότουρκο, όπως φαίνεται και από την συμπεριφορά του γενικά και ειδικότερα στο θέμα της Κύπρου.
Ο Τσίπρας είναι σαφώς φιλότουρκος, αφού σε αυτόν έγινε πρόταση να πουλήσει ελληνικά κανάλια σε τούρκο. Και από ότι φαίνεται η ελληνοτουρκική φιλία θα προχωρήσει στον τομέα αυτόν. Εξάλλου ο Κουρουμπλής διέψευσε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο αυτό. Και όλοι ξέρετε τι συμβαίνει όταν ένας κυβερνητικός «διαψεύδει κατηγορηματικά» κάτι…
Έτσι σε λίγο:
-θα είμαστε με κλειστά τα βόρεια σύνορα λόγω του τείχους του αίσχους της «πολιτισμένης» ΕΕ
-οι τούρκοι θα αλωνίζουν στο Αιγαίο με την άδειά μας και θα προκαλούν και από πάνω
-οι τούρκοι δουλέμποροι θα συνεχίζουν να μας φορτώνουν με μουσουλμάνους
-το ΔΝΤ και τα άλλα κοράκια θα συνεχίσουν να μας πίνουν το αίμα
-θα είμαστε φορτωμένοι με απίστευτο αριθμό μουσουλμάνων, τους οποίους επιπλέον θα πρέπει να ταΐζουμε και να ποτίζουμε παίρνοντας δανεικά
-μέσα στον χαμό θα φτιάξουν και το τζαμί
-λόγω του τζαμιού θα πλακώσουν εδώ οι τούρκοι ιμάμηδες. Και ξέρετε πόσο αγαπάνε τους Έλληνες οι τούρκοι ιμάμηδες…
-και η «αριστερή» κυβέρνησή μας, η τόσο δημοκρατική, που θεωρεί όλο τον κόσμο «αδέλφια» θα κάνει τις τελικές ρυθμίσεις 
Οπότε το Ελλαντιστάν, την κατάλληλη στιγμή, θα διαλυθεί σε Τουρκική Δημοκρατία της Θράκης, σε Μακεδονική Δημοκρατία των Σκοπίων, σε τουρκικά νησιά του Αιγαίου, σε Αλβανική Δημοκρατία της Ηπείρου και δεν ξέρω σε τι άλλο.
Αλλά οι νεοελλαντιστανοί θα συνεχίζουν με το ipod στο χέρι (για να μην πω τίποτε άλλο) να ξύνουν λαχεία, να τρέχουν σε συναυλίες και να βγάζουν σέλφι στις καφετέριες πίνοντας φρεντοτσίνο και μπακάρντι.
Εκτός βέβαια και αν κατά λάθος υπάρχει Θεός και αποφασίσει να βάλει το χέρι του.
Αν βέβαια το βάλει έτσι όπως καταντήσαμε την Ελλάδα…

13 Φεβρουαρίου 2016

Γνωμικά



Μείνε ακίνητος και να ξέρεις ότι ΕΙΜΑΙ μέσα σου.

Μείνε ακίνητος και να ξέρεις ότι είμαι ο ΘΕΟΣ.

Μείνε ακίνητος και γνώρισε το ΕΓΩ μέσα σου.

Έχετε ένα δίλημμα.
Πρέπει να διαλέξετε αν υπάρχει θεός ή όχι.
Αν δεν υπάρχει θεός τότε είσαστε ένα ζώο που μιλάει. Μπορείτε να φυτοζωείτε μέχρι να πεθάνετε, κλέψτε, πείτε ψέματα, βιάστε, σκοτώστε, καταστρέψτε… όμως μην διαμαρτύρεστε που τα άλλα ζώα κάνουν το ίδιο.
Αν όμως υπάρχει τότε έχετε ένα καθήκον. Πρέπει να γνωρίσετε «αυτό» που υπάρχει μέσα σας.
Αυτό που υπάρχει μέσα σας είναι το ΕΓΩ-διάβολος.:
-είναι άπληστο, επιθυμεί όλο και περισσότερα.
-είναι κακό, μισεί τους άλλους ανθρώπους.
-είναι υπερήφανο, νομίζει ότι είναι το κέντρο του κόσμου.
-είναι σκοτεινό, σκεπάζει το Πραγματικό Είναι σας.
ΟΜΩΣ
Αν μείνετε ΑΚΙΝΗΤΟΙ, χωρίς το διαρκές χαζολόγημα του σημερινού ανθρώπου…
Αν μείνετε για λίγο σιωπηλοί…
Αν στρέψετε για λίγο την προσοχή σας μέσα σας…
Τότε θα αρχίσετε να διακρίνετε τον Θεό μέσα σας, εκείνον που Είναι, το Θεϊκό Δαιμόνιο του Σωκράτη, τον Εσωτερικό Δικαστή που -όταν πάτε να κάνετε κάτι- σας καθοδηγεί με ένα σιωπηλό ΟΧΙ όταν δεν συμφωνεί.
Και έτσι ίσως να καταφέρετε να αισθανθείτε ότι είσαστε ένα ζώο που -όμως- θέλει να γίνει άνθρωπος.

7 Φεβρουαρίου 2016

Κομουνιστικό ανέκδοτο

Τώρα που ο  ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, και θα σώσει την χώρα, και θα τρώμε με χρυσά κουτάλια, και θα καταπλήξουμε τον κόσμο και θα, και θα και θα πάψε βρε παραμυθά, θυμήθηκα ένα παλιό ανέκδοτο που κυκλοφόρησε πριν πολλά χρόνια
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το πολιτικό μας σύστημα με μεγάλη άνεση. Αν δεν το ξέρετε, οτιδήποτε δεν μπορεί να το περάσει μία «δημοκρατική» δεξιά ή κεντρώα κυβέρνηση, αναλαμβάνει να το περάσει μία «δημοκρατική» αριστερή κυβέρνηση.
Το ανέκδοτο είναι από την εποχή που χτιζόταν «το Σπίτι του λαού» στον Περισσό:
Ερώτηση: πως χτίζεται το σπίτι του λαού;
Απάντηση: με λάσπη από τον Ριζοσπάστη και τούβλα από την ΚΝΕ.

Προφανώς αν είσαστε του ΚΚΕ δεν θα γελάσετε και πολύ.
Για αυτό με κάποιες αλλαγές το ανέκδοτο γίνεται:
Ερώτηση: πως χτίζεται το ελληνικό μέλλον;
Απάντηση: με λάσπη από τα ΜΜΕ και τούβλα από τους ψηφοφόρους.

Τώρα υποθέτω ότι θα γελάσουν περισσότεροι.
Ή θα κλάψουν...

6 Φεβρουαρίου 2016

Δημιουργία ή Εξέλιξη; (τρίτο μέρος)

Αφήνουμε προς το παρόν τις ανοησίες που θεωρούν σωστές οι φανατικά θρησκευόμενοι, πχ ότι ο θεός «ξεκουράστηκε» μετά την δημιουργία, ή ότι θυμώνει, ζηλεύει, εκδικείται κλπ και ΠΡΕΠΕΙ να τον ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ, και ασχολούμαστε με την περίφημη Εξέλιξη.
Ένα επιχείρημα των αρνητών της οποιασδήποτε θρησκείας είναι ότι η ζωή μπορεί να δημιουργηθεί από το τίποτε, από τις συνθήκες που υπάρχουν στο φυσικό περιβάλλον.
Φυσικά πουθενά και ποτέ δεν έχει αποδειχθεί ότι οι «σκέτες» φυσικές συνθήκες δημιουργούν ζωή. Το μόνο που έχουν επιτύχει οι επιστήμονες είναι να δημιουργήσουν κάποιες οργανικές ενώσεις, σε ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ με συγκεκριμένη διαδικασία, και με βάση τις χημικές ουσίες, οι οποίες ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι υπήρχαν στην γη.
Αλλά από αυτό μέχρι να δημιουργηθούν ζωντανά όντα που αναπαράγουν τον εαυτό τους έχει πολύ μεγάλη διαφορά.
Το να ανακατέψεις συγκεκριμένες ουσίες (έτσι όπως είναι βολικό για την θεωρία σου φυσικά) και με καθοδηγούμενη διαδικασία να δημιουργήσεις απλοϊκές οργανικές ουσίες που απέχουν έτη φωτός από το ζωντανό DNA, δεν φτιάχνεις ζωή. Θα έλεγα μάλιστα ότι παίζεις τον ρόλο του θεού «σπρώχνοντας» την αδρανή ανόργανη ύλη να μετατραπεί σε κάτι άλλο.

Λένε επίσης ότι μετά την «αυθόρμητη» δημιουργία ζωής, αναλαμβάνει δράση η εξέλιξη.  Και η εξέλιξη πραγματοποιείται μέσα από δύο παράγοντες:
Πρώτος παράγοντας:
Η ικανότητα του οργανισμού να επιβιώνει στο περιβάλλον του, τον κάνει να αφήνει περισσότερους απογόνους. Πχ ένα χορτοφάγο ζώο που έχει την ικανότητα να τρέχει πολύ γρήγορα, αυξάνει τις πιθανότητές του να αποκτήσει απογόνους.  Έτσι μεταφέρει την ικανότητα στην επόμενη γενιά. Επομένως τα χορτοφάγα -με το πέρασμα του χρόνου- γίνονται όλο και ταχύτερα και το ίδιο ισχύει για τα σαρκοφάγα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργείται μία «παραγωγή» όλο και πιο γρήγορων ζώων.
Η θεωρία αυτή έχει κάποια λογική. Σίγουρα ένα γρήγορο ζώο θα ξεφύγει πιο εύκολα από τον διώκτη του. Αλλά προσωπικά θα φέρω αντίρρηση γιατί μάλλον δεν υπάρχει και η αντίστοιχη ανάγκη. Τα σαλιγκάρια για παράδειγμα είναι από τα πιο αργά ζώα. Δεν μπορούν να ξεφύγουν με τίποτα από τον οποιονδήποτε θηρευτή τους. Δεν έχουν κανενός είδους άμυνα ούτε νύχια, ούτε δηλητήριο, ούτε πετάνε, ούτε μπορούν καν να κρυφτούν. Και όμως επιβιώνουν και αν αφήσουμε το περιβάλλον ήσυχο χωρίς δηλητήρια και άλλα τέτοια πολιτισμένα, υπάρχουν σε τεράστιους αριθμούς χωρίς να εξαφανίζονται.
Υπάρχει και άλλη μία αντίρρηση: Γιατί άραγε ένα σαρκοβόρο θα πρέπει να τρέχει όλο και γρηγορότερα; Πάντοτε θα υπάρχουν πολλά χορτοφάγα που είτε θα είναι μικρά, είτε θα τραυματιστούν, είτε θα αρρωστήσουν, είτε θα γεράσουν, είτε θα τα πιάσει στην ενέδρα του. Πάντοτε υπάρχει αρκετή τροφή, ακόμα και για τον πιο τεμπέλη, ακόμα και για τον πιο αργό. Η ίδια η φύση το αποδεικνύει αυτό.

Δεύτερος παράγοντας:
Μηχανικές αλλαγές στην αλυσίδα του DNA των οργανισμών  μετά από εκατομμύρια χρόνια μπορεί να επιφέρουν βελτιώσεις στις ιδιότητες των ειδών. Πχ ο βομβαρδισμός με κοσμική ακτινοβολία ή τα λάθη κατά την αναπαραγωγή της αλυσίδας του DNA επιφέρουν τέτοιες αλλαγές.
Με λίγα λόγια παίρνετε έναν σύγχρονο ηλεκτρονικό υπολογιστή, ο οποίος είναι απίστευτα απλούστερος από τον απλούστερο ιό που υπάρχει. Τον καρφώνετε με ένα καρφί και του δημιουργείτε τυχαία μία βλάβη «κάπου». Υποτίθεται μάλιστα ότι ο υπολογιστής θα συνεχίσει να δουλεύει παρά την βλάβη του. Μπορείτε να δεχτείτε ότι μετά από κάποια δισεκατομμύρια ή τρισεκατομμύρια δοκιμές, για εκατομμύρια χρόνια θα επιτύχετε να τον βελτιώσετε;  Και αν κατά λάθος επιτύχετε κάτι τόσο ανέλπιστο, πόσα εκατομμύρια φορές θα πρέπει να ξανα-επαναλάβετε το ίδιο θαύμα ώστε στο τέλος να υπάρξει μία νέα γενιά υπολογιστών που να είναι καλύτερη από την προηγούμενη;
Τώρα θα ήθελα να κλείσω με μία (πολλαπλή) ερώτηση.
Υπάρχει ένα φυτό που λέγεται Amorphophallus titanum, από τις ελληνικές λέξεις άμορφος, φαλός και τιτάνας. Είναι τεράστιο, φτάνοντας σε ύψος τα 3,5 μέτρα. Ο τεράστιος «φαλός» του χρησιμεύει στην γονιμοποίησή του. Η μυρωδιά του είναι απαίσια αφού αποτελείται από «αρωματικές» ουσίες που βρίσκονται στα ούρα και τα κόπρανα του ανθρώπου και στην σάπια σάρκα. Επίσης ο «φαλός» κατά τις νυχτερινές ώρες αυξάνει την θερμοκρασία του φτάνοντάς την μέχρι τους 37 βαθμούς Κελσίου!!! Έτσι ξεγελάει τα διάφορα είδη εντόμων που έλκονται από τις μυρωδιά και την θερμότητα και γονιμοποιούν το τεράστιο λουλούδι.
Και εγώ ρωτάω:
-Πως «κατάφερε» ένα λουλούδι να μάθει να δημιουργεί θερμότητα και μάλιστα σε τέτοια υψηλή θερμοκρασία;
-Γιατί «αποφάσισε» να κάνει κάτι τόσο ξένο με την φύση του;
-Γιατί «διάλεξε» να δημιουργήσει την περίπλοκα αηδιαστική μυρωδιά του.
-Πως «κατάφερε» να δημιουργήσει τις σχετικές «αρωματικές» ενώσεις;
-Με ποιες χημικές γνώσεις και με ποιες ιδιότητες των κύτταρων του τις κατασκεύασε;
-Για ποιόν λόγο, έκανε τόση φασαρία και τόσο κόπο, αφού απλά θα μπορούσε να παράγει νέκταρ (δηλαδή ζάχαρη και νερό) όπως τόσα άλλα λουλούδια;

Αν μπορέσει να μου τα εξηγήσει όλα αυτά κάποιος, τότε εγώ «θα σκίσω τα πτυχία μου» όπως λέγανε παλιά. Και θα του ζητήσω να με διδάξει, γιατί θα είναι πολύ, μα πάρα πολύ σοφός.

Δημιουργία ή Εξέλιξη; (δεύτερο μέρος)

Ξέρετε ποιες είναι οι τρείς πιο επιθετικές, αδιάλλακτες και αναπτυσσόμενες θρησκείες σήμερα; Είναι οι μουσουλμάνοι, οι χορτοφάγοι και οι άθεοι.
1) Οι μουσουλμάνοι δεν χρειάζονται συστάσεις. Τα εγκλήματά τους είναι τρομερά, πολλά, και όλοι τα γνωρίζετε. Μεταχειρίζονται τις γυναίκες και τις κόρες τους χειρότερα από ότι τα σκυλιά τους και θέλουν να επιβάλλουν παντού τις δικές τους πολιτικές, κοινωνικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις.
2) Οι χορτοφάγοι είναι μία ιδιαίτερη τάξη «πολιτισμένων» ανθρώπων, απόλυτα πιστών στην «θρησκεία» τους. Θεωρούν τον εαυτό τους καλύτερο από τους υπόλοιπους και αγαπώντας δήθεν την φύση και τα ζώα, βγάζουν πολύ μίσος και επιθετικότητα κατά εκείνων που δεν υιοθετούν τις απόψεις τους. Έχουν υιοθετήσει την εντελώς ανόητη θεωρία ότι με το να μην τρώνε κρέας θα μετατραπούν σε ανώτερους ανθρώπους. Καλύτερα θα έλεγα ότι με το να μην τρώνε κρέας ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ και ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ την πνευματική ανωτερότητά τους έναντι των μιαρών κρεατοφάγων.
Φίλοι χορτοφάγοι.
Αν αρκούσε η αποχή από το κρέας για να αναπτυχθεί ψυχικά ο άνθρωπος τότε η Ινδία δεν θα ήταν η ΕΠΙΓΕΙΑ ΚΟΛΑΣΗ που είναι σήμερα. Μετά από περισσότερο από δύο χιλιάδες χρόνια χορτοφαγίας, στην Ινδία:
-επικρατεί απίστευτη ηθική σήψη, που φανερώνεται από την καταπίεση των γυναικών, τους συνεχείς βιασμούς, τα εκατομμύρια σκλάβους, τις τουλάχιστον 50.000 ανήλικες πόρνες τις αφιερωμένες στους ναούς (!!!!), το εμπόριο ανθρώπων, τις καταχρήσεις των κυβερνώντων και άλλα πολλά «των οποίων ουκ έστι αριθμός».
-υπάρχει απίστευτη μιζέρια καταπίεση για πάνω από 150 εκατομμύρια ανθρώπους. Είναι οι ΜΙΑΡΟΙ (λόγω του ότι γεννήθηκαν χωρίς κάστα) άνθρωποι που δεν μπορούν να έχουν κοινωνικές επαφές με τους υπόλοιπους Ινδούς, δεν πληρώνονται για την δουλειά τους, δεν έχουν γιατρούς, τα παιδιά τους δεν πάνε σχολείο και ασχολούνται με βρώμικες εργασίες (τις οποίες οι «ευσεβείς και καθαροί» Ινδοί αποφεύγουν να κάνουν) όπως η αποκομιδή σκουπιδιών και ανθρώπινων κοπράνων, και το καθάρισμα των δρόμων από τις κοπριές των ζώων. Ενίοτε τους βάζουν να δουλεύουν αγγαρεία στα κοινοτικά χωράφια. Και όλα αυτά μόνο για να έχουν ένα πιάτο φαγητό. Και το καλύτερο; ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ακόμα και στα παιδιά τους να κάνουν κάτι άλλο.
Οι παντελώς ηλίθιοι και χορτοφάγοι Ινδοί έχουν αυτοεγκλωβιστεί πεισματικά στον «νόμο της ανταπόδοσης» και δεν κάνουν τίποτε για να αλλάξει προς το καλύτερο οτιδήποτε πάει στραβά στην άθλια κοινωνία τους. Για όλα ευθύνονται το Κάρμα και το Ντάρμα και εκείνοι συνεχίζουν να τρώνε χόρτα, ελπίζοντας σε μία καλύτερη μελλοντική ζωή.
3) Οι άθεοι είναι μία άλλη ιδιαίτερη τάξη «πολιτισμένων» ανθρώπων, απόλυτα πιστών στην «θρησκεία» τους. Θεωρούν τον εαυτό τους πιο πολιτισμένο από τους θρησκευόμενους. Μπλέκουν σε έναν άχρηστο λαβύρινθο περιγραφών για το τι είναι (άθεοι, ή άπιστοι, ή άθρησκοι κλπ), κυρίως διαβάζοντας τον έναν ή τον άλλον σύγχρονο φιλόσοφο.
Κάνουν το σοβαρό λάθος να αποδίδουν τα ανθρώπινα εγκλήματα στην θρησκεία και κατ’ επέκτασιν απορρίπτουν την ύπαρξη του θεού. Τίποτε πιο ανόητο από αυτό. Είναι σαν να κατηγορούν εκείνον που κατασκευάζει μαχαίρια ότι είναι υπεύθυνος για το ότι κάποιοι άνθρωποι κάνουν φόνους με αυτά.
Ο διαστρεβλωμένος και φρικτός ψυχισμός μας είναι ικανός για τα χειρότερα εγκλήματα, ενώ ο διαστρεβλωμένος και φρικτός νους μας τα δικαιολογεί με τον καλύτερο τρόπο, όποιο και αν είναι το χρώμα, η θρησκεία, η φυλή και η γλώσσα μας.
Οι άθεοι προσπαθώντας να διαδώσουν την «θρησκεία» τους και να «εκπολιτίσουν» τους ανθρώπους επιτυγχάνουν ακριβώς το αντίθετο. Καταστρέφουν το μοναδικό φράγμα που κρατάει τις ανθρώπινες μάζες από το να ζωοποιηθούν τελείως. Έτσι βοηθούν να αναπτυχθεί ακριβώς αυτό που προσπαθούν να αποτρέψουν: η όλο και μεγαλύτερη επικράτηση της βίας και των πολέμων. Το φράγμα αυτό δεν είναι άλλο από τον «φόβο της μελλοντικής τιμωρίας». 
Προφανώς είναι προτιμότερος αυτός από το να αφήσεις έναν άνθρωπο (και τον τεράστιο εγωισμό του) χωρίς κάποιο «ηθικό φρένο».
Τι γίνεται όμως με το δίλλημα Δημιουργία ή Εξέλιξη; Η συνέχεια στο τρίτο μέρος!

5 Φεβρουαρίου 2016

Δημιουργία ή Εξέλιξη; (πρώτο μέρος)

Στους ανθρώπους αρέσει πολύ να ακολουθούν μία οποιαδήποτε θρησκεία. Αυτό τους κάνει να αισθάνονται εξυπνότεροι, καλύτεροι και ανώτεροι από όσους δεν την ακολουθούν.
Βασικά θα έλεγα ότι ο άνθρωποι είναι ΑΝΙΚΑΝΟΙ να ζήσουν χωρίς μία θρησκεία.
Αλλά πρώτα θα έπρεπε να ξεκινήσω με την περιγραφή του όρου «θρησκεία».
Με την λέξη αυτή εννοώ έναν αριθμό διανοητικών πεποιθήσεων, τις οποίες ο θρήσκος ακολουθεί πιστά και με φανατισμό, ενώ για να υποστηρίξει την δράση του εκλέγει κάποια γεγονότα που στηρίζουν τις πεποιθήσεις αυτές, παραβλέποντας άλλα γεγονότα που «δεν τον συμφέρουν».
Ο φανατισμός είναι ένα απαραίτητο συστατικό της θρησκείας, και εκείνος που αγαπάει την θρησκεία του είναι ικανός να σας σκοτώσει προκειμένου να σας σώσει. Το μίσος και η αδιαλλαξία που χαρακτηρίζουν τις θρησκείες είναι απίστευτα διογκωμένες εσωτερικές ψυχολογικές καταστάσεις, αλλά περιέργως ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΟΡΑΤΕΣ για τους πιστούς,
Οι πεποιθήσεις συνήθως εμφυτεύονται στους ανθρώπους από μικρή ηλικία. Αυτή η διαπαιδαγώγηση κάνει πρακτικά αδύνατον να λειτουργήσει διαφορετικά κάποιος άνθρωπος. Θέλετε ένα παράδειγμα; Το απλούστερο είναι οι ηλίθιοι τρομοκράτες της δυτικοθρεμμένης ΙΣΙΣ και των άλλων μουσουλμανικών τρομοκρατικών οργανώσεων. Έχετε δει πόσοι από αυτούς κρατάνε ψηλά τα αθώα μωρά τους, μέσα στο τζαμί, την ώρα που ο παπάς τους μιλάει για την «αγάπη» στον θεό και το μίσος για τους άπιστους; Αυτοί οι ίδιοι εξάλλου, είναι θύματα της ίδιας πρακτικής, την οποία αναπαράγουν τυφλά.
Εσείς πως θα δρούσατε εάν από μωρά σας πιπίλαγαν το μυαλό για το ότι όταν μεγαλώσετε θα πρέπει να σκοτώσετε τους «εχθρούς» του θεού σας για να πάτε στον παράδεισο;
Όποια ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΑΝΟΗΣΙΑ και να πείτε δεν θα με πείσετε, γιατί πολύ απλά θα κάνατε ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια.
Ακριβώς τα ίδια όπως έκαναν τον Μεσαίωνα οι ιεροεξεταστές. Με δικαιολογία την αγάπη του Θεού διέπραξαν απίστευτα εγκλήματα:
-έκαιγαν γυναίκες σαν μάγισσες, επειδή είχαν μία μαύρη γάτα ή επειδή ένα κοράκι είχε κάνει φωλιά στο σπίτι τους, ή επειδή μία κουκουβάγια, έκρωζε στο δέντρο της αυλής τους, σημάδια θρησκευτικώς και επιστημονικώς αδιάψευστα ότι είχαν πουλήσει την ψυχή τους στον διάβολο.
-βασάνιζαν άγρια τα θύματά τους για να ομολογήσουν. Ποιος άραγε δεν θα ομολογούσε ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ μετά από μέρες φρικτών βασανιστηρίων;
-κατηγορούσαν ανθρώπους για μαγεία επειδή κάποιος γείτονας είπε ότι «δεν έδειχναν αρκετά ευσεβείς» κατά την προσευχή στην εκκλησία.
Τώρα τι δουλειά έχουν όλα αυτά με την Δημιουργία και την Εξέλιξη;
Υπομονή μέχρι αύριο! Η πείρα μου δείχνει ότι ήδη το κείμενο είναι τεράστιο για τους περισσότερους πιθανούς αναγνώστες. Έτσι θα πρέπει να το «σπάσω» σε κομμάτια.
Αφήστε που έτσι θα μου κάνετε και περισσότερα κλικ…

30 Ιανουαρίου 2016

Σύγχρονη δυστυχία

Το άγχος, η δυστυχία επικρατούν στην ψυχολογία των ανθρώπων, οι οποίοι προσπαθούν απεγνωσμένα να επιβιώσουν στην σκληρή τεχνολογική εποχή μας, δουλεύοντας σκληρά.
Πολλοί δεν αντέχουν και αυτοκτονούν ή στρέφονται στα κάθε είδους ναρκωτικά (νόμιμα και παράνομα) τα οποία τόσο πλουσιοπάροχα κυκλοφορούν ΚΑΙ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΝΤΑΙ στην «πολιτισμένη» κοινωνία μας.
Ο ήρωας του βίντεο συνειδητοποίησε ατυχηματικά την τραγική κατάστασή του και έτσι στις τελευταίες του στιγμές αισθάνθηκε επιτέλους ευτυχισμένος!
Εσείς; Θα περιμένετε να σας αναγκάσουν τόσο ακραίες καταστάσεις να καταλάβετε τα αυτονόητα;
«Φρενάρετε» λίγο και αρχίστε να σκεφτόσαστε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ.

29 Ιανουαρίου 2016

Γνωμικά

Οι άνθρωποι δεν ζητάνε Ελευθερία αλλά ελευθερίες.

Το να είσαι Ελεύθερος (και τελικά ευτυχισμένος) δεν σημαίνει να έχεις πλήρη ασυδοσία στο να ικανοποιείς ΟΛΕΣ τις επιθυμίες σου, ακόμα και τις πιο σκοτεινές και κρυφές, όπως το εννοούν οι πολλοί.
ΠΙΟ πολλά λεφτά, ΠΙΟ πολύ σεξ, ΠΙΟ πολύ φαγητό, ΠΙΟ πολλή δόξα, ΠΙΟ πολλή διασκέδαση κλπ, σημαίνει και ΠΙΟ αχόρταγα πάθη. Γιατί κανένας δεν είπε ποτέ «φτάνει» στην ικανοποίηση των παθών του.
Η πλήρης ασυδοσία, λοιπόν, δεν είναι ελευθερία. Είναι αιώνια και πλήρης υποδούλωση.

27 Ιανουαρίου 2016

Σακίδιο επιβίωσης

Μου φαίνεται αστείο να βλέπω βίντεο που προτείνουν κιάλια, γάντια, αρβύλες, γυαλιά χιονιού, ακόμα και κουνουπιέρες για ένα σακίδιο ΔΗΘΕΝ επιβίωσης στην φύση.
Αν δεν δημιουργούσαν μια επικίνδυνη παρανόηση θα έσκαγα στα γέλια.
Επιβίωση στην φύση δεν σημαίνει να φορτώσουμε το αμάξι καλούδια και να πάμε σαββατοκύριακο εκδρομή.
Επιβίωση στην φύση σημαίνει ότι εξαιτίας κάποιου απρόσμενου γεγονότος βρισκόσαστε χαμένοι «κάπου», χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας με διασώστες, κινδυνεύοντας από τα στοιχεία της φύσης και παλεύοντας να επιβιώσετε ψάχνοντας κάτι να φάτε ή λίγο νερό. Και στην καλύτερη περίπτωση δεν θα είσαστε και τραυματισμένοι από πάνω.
Σε μία τέτοια κατάσταση θα πρέπει να έχετε πείρα, γνώσεις, αντοχή και κυρίως θέληση να επιζήσετε. Και ένα βασικό συστατικό της επιβίωσής σας είναι η ΜΠΟΛΙΚΗ, ΜΠΟΛΙΚΗ τύχη.
Αν σας αρέσουν οι εκδρομές σε απομακρυσμένα σημεία, μπορείτε να φτιάξετε ένα σακίδιο με διάφορα πράγματα, που (υποθετικά πάντοτε) θα σας βοηθήσουν σε μία ποικιλία δύσκολων καταστάσεων.
Δείτε το βίντεο για να πάρετε μία ιδέα.
ΥΓ. Τώρα που ο Τσίπρας δήλωσε ότι η Ελλάδα θα καταπλήξει τον κόσμο το 2016, η οργάνωση ενός σακιδίου είναι μάλλον επιβεβλημένη!

24 Ιανουαρίου 2016

Άνθρωπος και περιβάλλον

Πολύ μελάνι έχει χυθεί για το περιβάλλον και την λεηλασία του από τον αυτο-καταστροφικό πολιτισμό μας. Εγώ το μόνο που μπορώ να προσθέσω είναι το αρκετά παλιό αυτό βίντεο.

Ντομάτα νάνος

 Είχα χάσει την φωτογραφία από το καλοκαίρι. Μόλις σήμερα την βρήκα -κατά λάθος χωμένη- σε έναν άσχετο φάκελο.
Πρόκειται για μία μη-μεταλλαγμένη ποικιλία που βγάζει μικρές ντομάτες. Φυσικά, οι σπόροι μπορούν να δημιουργήσουν γόνιμα και παραγωγικά νέα φυτά, σε αντίθεση με τα άγονα υβρίδια των ευρωπαίων τα οποία κυριαρχούν πλέον στην αγορά.
Επειδή δεν έκανα καμιά ιδιαίτερη προετοιμασία, ούτε και λίπανση του εδάφους, τα φυτά έμειναν τελείως αβοήθητα. Έτσι δημιουργήθηκαν μερικές πολύ μικρές ντομάτες. Ορίστε μία από αυτές.
Και το πιο καταπληκτικό; Μέτρησα δεκαπέντε σπόρους μέσα!!!


23 Ιανουαρίου 2016

ΟΗΕ, σκλάβοι και πολιτισμός

Έχουμε συνηθίσει όλοι να ακούμε στο χαζοκούτι μεγαλοστομίες και υπερβολές για τον ΟΗΕ και τα ειρηνευτικά στρατεύματα που πάνε στις δύστυχες χώρες να κρατήσουν την τάξη μετά την  αποκατάσταση της δημοκρατίας από τους Αμερικανούς και την ΕΕ-τσιράκι τους.
Βλέπετε οι «πολιτισμένοι» δυτικοί δεν αντέχουν κανέναν λαό που ΔΕΝ συμμερίζεται τις απόψεις τους περί «δημοκρατίας, ισότητας και αμοιβαίων συμφερόντων». Έτσι μπουκάρουν με ή ΧΩΡΙΣ δικαιολογία για να σώσουν τους λαούς και να μεταλαμπαδεύσουν τις δυτικές πολιτιστικές αξίεςπου συνοψίζονται γενικά στο «άρπαξε να φας και κλέψε νάχεις».. Όταν τα στρατεύματα τελειώσουν την δημοκρατική αναγέννηση του μέρους, έρχεται ο ΟΗΕ και οι εργολάβοι για να ξαναχτίσουν ότι γκρέμισαν οι «δημοκράτες απελευθερωτές».
Και όλως περιέργως η αναγκαστική πορνεία και η χρήση δωρεάν εργατών (δηλαδή σκλάβων) εκτινάσσονται στα ύψη. Σημειωτέον  ότι η σωματεμπορία και η σύλληψη ανθρώπων σαν σκλάβων, είναι ένα σημαντικό σύγχρονο παγκόσμιο πρόβλημα που όμως δεν ενδιαφέρει ιδιαίτερα τα ΜΜΕ.
Βέβαια θα μου πείτε ότι σήμερα δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Έτσι; Εδώ έχουμε Ipod, 4G, αυτοκίνητα που παρκάρουν μόνα τους, ενώ ετοιμαζόμαστε να πάμε και στον Άρη, παγκόσμιες ημέρες για οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κάποιος, χιλιάδες ΜΚΟ για κάθε είδους κομπίνα εεεεε…πρόβλημα ήθελα να πω, κλπ, κλπ, κλπ. Μιλάμε για πολύ κουλτούρα. Είναι δυνατόν να υπάρχουν σκλάβοι; Και μάλιστα δημιουργημένοι από πολιτισμένους Δυτικούς; ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι ασχολούμαι με θεωρίες συνομωσίας!!!
Σταματήστε εδώ το διάβασμα αν είστε βέβαιοι για αυτό. Αν όμως δεν είστε βέβαιοι συνεχίστε:
Ένας λόγος για την αύξηση στο εμπόριο ανθρώπων μετά τις πολεμικές συγκρούσεις είναι η είσοδος των ειρηνευτικών δυνάμεων και του  τεχνικού προσωπικού ανασυγκρότησης! Οι χιλιάδες στρατιώτες του ΟΗΕ, οι ιδιωτικές δυνάμεις ασφαλείας, και οι τεχνικοί των εταιρειών ανοικοδόμησης, που εγκαθίστανται στις κατεστραμμένες από τον πόλεμο περιοχές ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΟΙ. Έχουν όλα τους τα ελαττώματα και φυσικά ΕΧΟΥΝ ΑΦΘΟΝΗ λαγνεία. Εκτός και αν πιστεύετε ότι όλοι αυτοί οι άνδρες (που οι περισσότεροι είναι νεαροί) έχουν δώσει όρκο αγνότητας και αποχής από τα εγκόσμια……
Έχει ήδη αποδειχθεί πολλές φορές η σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκων από τις ειρηνευτικές δυνάμεις. Συνήθως όμως γίνονται «στιγμιαίες» αναφορές στα ΜΜΕ και το θέμα ξεχνιέται μόλις αναφερθεί. Η διαφορά της οικονομικής κατάστασης μεταξύ των ντόπιων και των ξένων είναι αβυσσαλέα. Έτσι τα κορίτσια (προφανώς και αγόρια) από την ηλικία των δεκατριών ετών (προφανώς και μικρότερα) πληρώνονται με ένα πιάτο φαγητό για τις σεξουαλικές υπηρεσίες τους.
Το ίδιο ΑΚΡΙΒΩΣ φαινόμενο είχε παρατηρηθεί, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, στην Γερμανία και τις άλλες χώρες όπου είχαν εγκατασταθεί οι στρατιωτικές δυνάμεις των συμμάχων. Η πείνα ανάγκαζε τις γυναίκες να πουλιούνται στους «πλούσιους» στρατιώτες, απλά και μόνον για να επιβιώσουν.
Όπως παρατηρεί ο ΟΗΕ, στο Κοσσυφοπέδιο στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η εμπορία γυναικών για τα πορνεία στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη έχει αυξηθεί «μετά την παρουσία των χιλιάδων στρατιωτών των διεθνών ειρηνευτικών στρατευμάτων».
Η Europol επισημαίνει ότι ο «εμφύλιος πόλεμος στην πρώην Γιουγκοσλαβία ... ήταν ο πυλώνας που στήριξε την αναρχία, την εγκληματικότητα και την οικονομική ένδεια», και ότι τώρα που η σύγκρουση έχει τελειώσει, «120.000 γυναίκες και παιδιά διακινούνται μέσω των Βαλκανίων κάθε χρόνο». Η έκθεση προσθέτει ότι «πριν από τον πόλεμο, δεν υπήρχε καμία απόδειξη εμπορίας ανθρώπων στην περιοχή αυτή». Ο μεγάλος αριθμός από πρόσφυγες και χήρες πολέμου, σε συνδυασμό με την φτώχεια και την έλλειψη επιβολής του νόμου, δημιουργούν ένα περιβάλλον στο οποίο ανθίζουν εύκολα η σωματεμπορία ανθρώπων και η δουλεία.
Το 2003, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ δήλωσε ότι αυτό το φαινόμενο θα επαναληφθεί μετά το τέλος του πολέμου στο Ιράκ: «Οι χήρες και οι φτωχές γυναίκες, τα χαμένα ή ορφανά παιδιά ... θα μπορούσαν να προσεγγίσουν τις ειρηνευτικές δυνάμεις και τους εργαζομένους στον ανθρωπιστικό τομέα (για τις αθώες ΜΚΟ μιλάει εδώ!) ως πηγές δυνητικού εισοδήματος και ασφάλειας, με την πιθανότητα να τις εκμεταλλευτούν για εργασία ή σεξ ... Όπως έχουμε δει και αλλού, η ζήτηση για πορνεία αυξάνει συχνά με την παρουσία των ειρηνευτικών στρατευμάτων, και του διεθνούς πολιτικού προσωπικού που έχουν στην διάθεσή τους χρήματα».
Στα Βαλκάνια, η αύξηση του εμπορίου λευκής σαρκός, συμπεριλαμβανομένων των σκλάβων εργασίας, ξεκίνησε στα μέσα του 2003.
Το 2005, το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ διερεύνησε τους ισχυρισμούς ότι κάποιοι εργολάβοι που είχαν υπογράψει συμβόλαια μαζί του είχαν σκλαβώσει εκτοπισμένους, και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι εκτός των ντόπιων σκλάβων, εργαζόμενοι χαμηλής ειδίκευσης από το Νεπάλ, την Ινδία, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, τη Σρι Λάνκα και τις Φιλιππίνες είχαν διακινηθεί στο Ιράκ.
Επίσης το 2007, η κυβέρνηση των ΗΠΑ αποκάλυψε ότι άνδρες από την Νότια Ασία διακινούνται μέσω Ιορδανίας στο Ιράκ για «καταναγκαστική εργασία» (η πολιτικά ορθή περιγραφή της λέξης «σκλαβιά»). Για να παραδεχθούν κάτι τέτοιο οι αμερικανοί μπορείτε να φανταστείτε τι όργιο γινόταν και που προφανώς θα συνεχίζεται ακόμα.
 ΥΓ. Λοιπόν… τώρα που το ξανασκέφτομαι μάλλον πρόκειται πράγματι για θεωρίες συνομωσίας. Αφού κανένας από τους μαχόμενους δημοσιογράφους, στα έγκριτα κανάλια, δεν είπε ΠΟΤΕ κάτι για αυτό το θέμα στην αποκαλυπτική εκπομπή του…
Μα πόσο ανόητος μπορεί να είμαι και ασχολούμαι με τέτοιες βλακείες;

17 Ιανουαρίου 2016

Στον «πολιτισμό» των «πολιτισμένων» (1)

-Κατά τα τελευταία 4.000 χρόνια η τιμή των σκλάβων κυμαινόταν κατά μέσο όρο  από 10.000 έως και 40.000 δολάρια σε σημερινή αξία. Σήμερα ένας σύγχρονος σκλάβος για τα χωράφια στοιχίζει στα περισσότερα μέρη του κόσμου λιγότερο από 100 δολάρια! (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-Στην αρχαία Ελλάδα, το 800 πΧ, αγόραζες έναν σκλάβο με τέσσερα βόδια, στην Ρώμη, το 200 μΧ, με οκτώ βόδια, στην Αγγλία, τον Μεσαίωνα, με τέσσερα έως οκτώ βόδια και στις ΗΠΑ μεταξύ 1847 και 1859, με τέσσερα έως επτά βόδια.  Όσο αυξανόταν ο «πολιτισμός» τόσο μεγαλύτερη έλλειψη υπήρχε σε σκλάβους. Οι οικονομικοί δείκτες βλέπετε! Σήμερα στην βόρεια Ινδία με ένα βόδι μπορείς να αγοράσεις πέντε ανθρώπους. Και τα βόδια πλέον είναι πολύ-πολύ φθηνότερα από ότι ήταν στο παρελθόν. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-Στην Ακτή Ελεφαντοστού, το 1856,  ένας σκλάβος κόστιζε περίπου 40.000 σημερινά δολάρια, ενώ το 2001 η τιμή του είχε κατέβει στα 40 δολάρια. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-Στην Ταϊλάνδη, ένα κορίτσι ηλικίας δώδεκα έως δεκαπέντε ετών  μπορεί να αγοραστεί από 800 έως 2000 δολάρια. Τα ετήσια κέρδη από την αναγκαστική πορνεία της κοπέλας (με έως και 20 πελάτες την ημέρα) είναι περισσότερα από 75.000 δολάρια τον χρόνο, ενώ «αποδίδει» για τρία έως πέντε χρόνια. Μετά οι προαγωγοί την αφήνουν να φύγει (αφού έχει καταντήσει σωματικό και ψυχολογικό ερείπιο) αγοράζοντας «φρέσκο κρέας» για τους πελάτες. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-2.028.818.034    δολάρια δαπανήθηκαν για στρατιωτικούς σκοπούς από την αρχή του χρόνου μέχρι σήμερα. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-13.127 άνθρωποι πέθαναν από την πείνα ΣΗΜΕΡΑ μέχρι αυτήν την στιγμή (δέκα το πρωί) που γράφω το κείμενο, 780.576.612 υποσιτίζονται, 1.619.635.672 είναι υπέρβαροι και 539.878.558 είναι παχύσαρκοι. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-4.743 άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από ασθένειες που σχετίζονται με το νερό,. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-669.719.475 άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι).
-25,792 τόνοι τοξικές χημικές ουσίες απελευθερώνονται κάθε μέρα στο περιβάλλον. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-2.593 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα από ελονοσία. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-13.166 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα από το κάπνισμα. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-6.587 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα από το αλκοόλ. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-2.824 άνθρωποι κάθε μέρα αυτοκτονούν. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-20.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από διάφορες αιτίες (ατυχήματα, πολέμους, πείνα, μολυσματικές ασθένειες, ανθυγιεινή εργασία κλπ). (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-Πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-Στον Τρίτο Κόσμο οι άνθρωποι πουλάνε για μερικές εκατοντάδες δολάρια τα νεφρά τους. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-Στον Τρίτο Κόσμο οι άνθρωποι πουλάνε για μερικές εκατοντάδες δολάρια τα παιδιά τους για να δουλέψουν σε πορνεία, μεταλλεία και εργοστάσια. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
-Χιλιάδες λαθρομετανάστες (που έρχονται εξαθλιωμένοι στην Ελλάδα) αναγκάζονται να τρώνε σκυλιά και γάτες για να επιβιώσουν. Οι δήθεν φιλοζωικές οργανώσεις διαμαρτύρονται, ξεχνώντας ότι η κύρια αιτία της δημιουργίας προσφύγων είναι η οικονομική και στρατιωτική πολιτική της Ευρώπης. (Εμείς όμως είμαστε πολιτισμένοι)
Να συνεχίσω τον ατελείωτο κατάλογο, με τους συνεχώς αυξανόμενους αριθμούς, ή πάψατε να αισθάνεστε (έστω και για λίγο) πολιτισμένοι;

16 Ιανουαρίου 2016

Ένας εύκολος τρόπος για να κόψεις το κάπνισμα

Το θέμα δεν χρειάζεται ιδιαίτερη διαφήμιση ή συζήτηση.
Είναι κρίμα να θεωρείστε έξυπνοι άνθρωποι και παρ’ όλα αυτά να πληρώνετε για να καταφέρετε στο τέλος να αρρωστήσετε.
Δεν υπάρχει καμία ασθένεια που να μην επιβαρύνεται από το κάπνισμα, ενώ ένας πρόχειρος κατάλογος με τις αρρώστιες που προκαλεί είναι ο παρακάτω:
Καρκίνος του πνεύμονα, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, καρδιακή νόσος, καρκίνος του στόματος, της μύτης, του λαιμού, του λάρυγγα, του οισοφάγου, του παγκρέατος, της ουροδόχου κύστης, του τραχήλου της μήτρας, του αίματος (λευχαιμία) και των νεφρών, αρτηριοσκλήρυνση, αθηρωματικές πλάκες, εγκεφαλικά, ανευρύσματα αρτηριών, διαβήτης τύπου β, σεξουαλική ανικανότητα, ρευματοειδή αρθρίτιδα, πρόωρη εμμηνόπαυση, άνοια, οπτική νευροπάθεια, καταρράκτης, εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, πνευμονική ίνωση, ψωρίαση, ασθένεια των ούλων, απώλεια των δοντιών, οστεοπόρωση, διαταραχής της κυκλοφορίας του αίματος στα μικρά αγγεία των άκρων, κλπ, κλπ, κλπ.
Και μην ακούσω την χαζή δικαιολογία ότι το τσιγάρο σας βοηθάει στο άγχος και στα προβλήματα της πρακτικής ζωής. Δεν ξέρω κανέναν που να έλυσε κάποιο πρόβλημα επειδή κάπνιζε.
Το παρακάτω βίντεο κυκλοφοράει εδώ και καιρό στο διαδίκτυο, δεν ξέρω ποιος το πρωτοανέβασε για να τον αναφέρω, αλλά πρέπει να το δείτε.
Είναι πολύ καλό και αν έχετε την διάθεση θα σας βοηθήσει.
2/10/2018 Λόγω των ηλιθίων "πνευματικών δικαιωμάτων", κάποιος δήθεν "κάτοχος" θυμήθηκε μετά από δύο χρόνια ότι το βίντεο είναι δικό του και αποφάσισε να το κλειδώσει. Όποιος θέλει να το δει μπορεί να μου το πει και θα του το στείλω.

9 Ιανουαρίου 2016

Ο «πολιτισμός» των «πολιτισμένων»

Από μωρά (πριν ακόμα μάθετε να περιπατάτε) ακούτε συνεχώς (και έχετε πλέον πειστεί) ότι ζείτε σε μία πολιτισμένη εποχή. Έχετε θαυμαστά μηχανήματα και απίστευτες τεχνολογικές εφαρμογές που κάνουν την ζωή σας καλύτερη. Και έτσι δικαίως αισθάνεστε πολιτισμένοι.
Αυτό βέβαια είναι ένα γιγαντιαίο παραμύθι γιατί τεχνολογία δεν σημαίνει και πολιτισμός, όπως και δεν σημαίνει και ευτυχία. Και αυτό μπορεί να το δει γύρω του οποιοσδήποτε, αν βέβαια ξεκολλήσει από τις σαβουροεκπομπές της τηλεόρασης, το Facebook, τις selfie και τα γκάτζετ-καθρεφτάκια για ιθαγενείς.
Όμως, όταν σας πω ότι ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ πολιτισμένοι θα θεωρήσετε μέχρι και ιεροσυλία να αποδεχθείτε κάτι τέτοιο.
Και αν τύχει και σας δώσω κάποια πειστικά επιχειρήματα τα οποία ΔΕΝ μπορείτε να αντικρούσετε, θα συμφωνήσετε μεν αλλά θα φροντίσετε να ξεχάσετε ΑΜΕΣΩΣ το ενοχλητικό αυτό θέμα δε.
Να λοιπόν μερικά επιχειρήματα για τον πολιτισμό που μας δέρνει.
1) Τα κέρδη από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών ανέρχονται σε 320 δις δολάρια τον χρόνο.
2) Τα κέρδη από το λαθρεμπόριο όπλων ανέρχονται σε 1 δις δολάρια τον χρόνο.
3) Αυτήν την στιγμή υπάρχουν περίπου 25 εκατομμύρια σκλάβοι. Με λίγα λόγια κάθε 280 άτομα το ένα είναι σκλάβος! Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας έχει υπολογίσει ότι:
-τα κέρδη των δουλεμπόρων από την εμπορία ανθρώπων (trafficking) σε περίπου 32 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο.
-τα κέρδη από την καταναγκαστική σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών και παιδιών είναι περίπου 28 δις δολάρια.
Αλήθεια, ξέρετε πως δημιουργούνται οι σκλάβοι;
Γίνεται επανειλημμένα χρήση βίας, απειλών και ψυχολογικού εξαναγκασμού για να τους πείσουν να αποδεχθούν την κατάστασή τους, επειδή ο στόχος είναι ένας δειλός και υπάκουος εργαζόμενος. Στην συνέχεια, αφού οι άνθρωποι βρίσκονται πλέον υπό τον έλεγχο των δραστών, αρχίζουν να δουλεύουν σκληρά αποδίδοντας τα απαιτούμενα για την «πρόοδο» κέρδη.

Δεν ξέρω για εσάς, πάντως εγώ γενικά δεν αισθάνομαι και τόσο πολιτισμένος.
ΥΓ: Κάθε ομοιότητα στην διαδικασία της δημιουργίας σκλάβων με τα όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στο Ελλαντιστάν είναι απολύτως τυχαία.

5 Ιανουαρίου 2016

Ο Μέγας Τάδε πέθανε!

Ο ΜΕΓΑΣ Αλέξανδρος πέθανε…
Ο ΜΕΓΑΣ Κωνσταντίνος πέθανε…
Ο ΜΕΓΑΣ Θεοδόσιος πέθανε…
Ο ΜΕΓΑΣ Κάρολος (Καρλομάγνος) πέθανε…
Ο ΜΕΓΑΣ Πέτρος πέθανε…
Ο ΜΕΓΑΣ Φρειδερίκος πέθανε…
Ο ΜΕΓΑΣ Ναπολέων πέθανε…
Μέχρι ο Ιησούς, ο Βούδας και ο Μωάμεθ πέθαναν…
Εσείς με βάσει ποια λογική συμπεριφέρεστε σαν να επρόκειτο να αποφύγετε την ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ μοίρα όλων των ανθρώπων, ακόμα και των Μεγάλων;

3 Ιανουαρίου 2016

Γνωμικά

Έχω λιγότερα χρήματα από όσα θέλω. Περισσότερα από όσα χρειάζομαι. Γιατί να διακινδυνεύσω ζητώντας και άλλα;

Υπάρχουν δύο ειδών «καταστάσεις ανάγκης χρήματος».
1) Η πρώτη είναι εκείνη στην οποία τα χρήματα είναι απολύτως απαραίτητα (σοβαρές ασθένειες και σοβαρά ατυχήματα).
Ο «ανώτερος» πολιτισμός μας και το «κράτος δικαίου» θεωρούν απόλυτα φυσικό το να αφήνουν στην μοίρα του οποιονδήποτε έχει την ατυχία να χρειαστεί σοβαρή ιατρική περίθαλψη. Έτσι η θεραπεία του γίνεται μέσω της πλήρους οικονομικής καταστροφής της οικογενείας, ενώ πολλές φορές επαφίεται στον «πατριωτισμό» των φιλανθρωπικών οργανώσεων.
2) Στην δεύτερη περίπτωση ανήκει η πλειονότητα των υπολοίπων ανθρώπων. Έχουν πάντοτε περισσότερα από όσα χρειάζονται πραγματικά, έχουν πεισθεί όμως από την διαφημιστική πλύση εγκεφάλου την οποία υφίστανται από μωρά, ότι η ευτυχία τους εξαρτάται από την κατανάλωση. Έτσι κάθε είδους βλακεία, βγαίνει στην αγορά και όλοι τρέχουν να αποκτήσουν το νέο τηλέφωνο, το νέο πλυντήριο, το νέο αυτοκίνητο, την νέα τηλεόραση κλπ, κλπ, κλπ.
Τα πανάκριβα και άθλιας ποιότητας προϊόντα, κατασκευασμένα από αμόρφωτους και εξαθλιωμένους οικονομικούς σκλάβους, γίνονται ανάρπαστα. Και όλοι είναι «ευτυχισμένοι» μέχρι την εμφάνιση του νέου «γκάτζετ».
Και αφού η «ευτυχία» εξαρτάται από τα προϊόντα που αγοράζουμε, όλοι μαζί τρέχουμε και κυνηγάμε περισσότερα χρήματα από όσα πραγματικά χρειαζόμαστε.
Έχετε φανταστεί ποτέ τι θα γινόταν αν οι άνθρωποι έπαυαν να αγοράζουν τα μη απαραίτητα για την επιβίωσή τους; Το καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα της «συνεχούς ανάπτυξης» θα κατέρρεε σαν τραπουλόχαρτα. Αυτό όμως είναι κάτι ανεπιθύμητο. Έχετε δει τι κάνουν συνήθως στον γάιδαρο που κινεί ένα μαγκανοπήγαδο; Του κρεμάνε ένα καρότο μπροστά του και αυτός στην προσπάθειά του να το φάει γυρίζει συνεχώς τον τροχό. Έτσι το Σύστημα σας έχει μετατρέψει σε εθελοντές σκλάβους.
Πάντοτε θα δείχνει πλούσιους, διάσημους, ηθοποιούς και μέρη γεμάτα χλιδή, μαζί με κατάλληλες δόσεις από την ανθρώπινη δυστυχία. Θα πρέπει να νομίζετε ότι είσαστε σημαντικοί επειδή νοιώθετε συμπόνια για τους πιο δυστυχείς από εσάς. Αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να νοιώθετε απέραντη λαχτάρα για το καρότο που διαφημίζουν συνεχώς και το οποίο κρατάει το ευγενές αυτό σύστημα της καταπίεσης και εκμετάλλευσης των μαζών σε λειτουργία.
Για αυτό, θα σας πρότεινα να κάτσετε και να μελετήσετε τα «καρότα» που υπάρχει μπροστά σας. Πόσο ανάγκη τα έχετε πραγματικά; Πόσο σας σκλαβώνει το κυνήγι τους; Πόσο δυστυχείς, απογοητευμένοι και αγχωμένοι αισθάνεστε με αυτό το ατελείωτο καταναλωτικό κυνήγι;
Μην ξεχνάτε αυτό που έχει πει κάποιος σοφός: «Ο δρόμος της ελευθερίας αρχίζει από την στέρηση».
Βέβαια, η μελέτη που σας προτείνω είναι δύσκολη. Ένας άλλος σοφός λέει ότι «Το φαρμάκι είναι πικρό στην γλώσσα. Η αλήθεια στα αυτιά».
Και η προσωπική σας εσωτερική αλήθεια είναι το τελευταίο που θα θέλατε να ακούσετε.