Φανατισμός και απληστία

Η κυρίαρχη ιδιότητα-ικανότητα του ανθρώπου είτε σας αρέσει είτε όχι είναι ο φανατισμός και η απληστία. Η ιστορία έχει εκατοντάδες παραδείγματα προς ανάγνωσιν. Και ΦΥΣΙΚΑ ο φανατισμός και η απληστία προέρχονται από τον διεστραμμένο ανθρώπινο ψυχισμό.
 Ένα γνωμικό λέει: «Το να μάχεσαι με τυφλό φανατισμό κατά της θρησκείας δείχνει ότι είσαι ένας άθρησκος θρησκόληπτος».
Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από τον φανατισμό. Ο φανατικός εκλέγει «κάτι», το θεωρεί σαν απόλυτη αλήθεια και κινείται τυφλά με βάση αυτήν την «αλήθεια».
Ο φανατισμός και η απληστία δημιούργησαν την τραγωδία του Μεσαίωνα. Φανατικοί άνθρωποι, υπερασπιζόμενοι την «θρησκεία της αγάπης» προκάλεσαν απίστευτα αίσχη με την Ιερά Εξέταση και τους ιερούς πολέμους.
Εκατόμβες νεκρών στην πυρά, σκοταδισμός, προλήψεις και φυσικά και η κατάρρευση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας η οποία επέτρεψε στους μωαμεθανούς να πατήσουν στην Ευρώπη.
Αυτήν την στιγμή περνάμε έναν δεύτερο Μεσαίωνα, τον Μουσουλμανικό. Οι φανατικοί του Ισλάμ έχουν σαν σκοπό ζωής να καταστρέψουν τον Δυτικό πολιτισμό [ότι έχει απομείνει δηλαδή] και να ιδρύσουν μία παγκόσμια ισλαμική κοινωνία. Θα περάσει πολύς καιρός και θα χυθεί πολύ αίμα μέχρι να τελειώσει και αυτός ο Μεσαίωνας.
Αλλά το χειρότερο επίκειται.
Επικρατεί πλέον η λαίλαπα των πιο φανατικών ανθρώπων που θα υπάρξουν ποτέ στον πλανήτη. Και από αυτήν την λαίλαπα δεν θα ξεφύγουμε ποτέ. Μία μικρή καταστροφική «άποψη» βλέπετε σήμερα στην κομουνιστική κυβέρνηση της Ελλάδας.
Ο κομουνισμός [σαν πολιτική έννοια] είναι το καλύτερο δυνατόν πολίτευμα, το οποίο προσομοιάζει με την αρχαία ελληνική δημοκρατία. Όμως περιέχει μία εγγενή καταστροφική άποψη. Πρέπει «ντε και καλά» να καταστραφούν οι θρησκείες, γιατί θεωρούνται μέσον καταπίεσης του ανθρώπου. Και ΣΗΜΕΡΑ για να καταστραφούν οι θρησκείες πρέπει οι άνθρωποι να εκπαιδευτούν κατάλληλα με την μόδα, τους «σελέμπριτις» και τις διάφορες «πολιτικά ορθές ισότητες».
Η θρησκεία -όπως και κάθε τι άλλο- πράγματι χρησιμεύει στην καταπίεση των λαών. Ταυτόχρονα, μέσω του φόβου της αιώνιας τιμωρίας, χαλιναγωγεί λίγο τους ανθρώπους και δεν τους αφήνει «να ξεσαλώσουν».
Τώρα, η «τριαδική θεότητα» των δήθεν δημοκρατών/αριστερών είναι απλή και πιστεύουν σε αυτήν με φανατισμό χειρότερο των Ιεροεξεταστών:
1] Η θρησκεία είναι το όπιο των λαών.
2] Είμαστε όλοι ΙΔΙΟΙ [όχι ίσοι].
3] Αν δεν αποδέχεσαι τυφλά οποιονδήποτε «νεωτερισμό» είσαι φασίστας και οπισθοδρομικός.
Η νέα «θρησκεία της μη-θρησκείας» εξαπλώνεται ραγδαία [μέσω της μόδας] για έναν απλό λόγο. Επιβραβεύει τα κατώτερα και ζωώδη ένστικτα του ανθρώπου. Το ισχυρότερο από αυτά είναι το σεξουαλικό ένστικτο.
Και το σεξουαλικό ένστικτο σαν ένστικτο είναι ΑΧΟΡΤΑΓΟ, όπως και όλα τα άλλα ένστικτα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα:
Ένα αγόρι ήταν ευχαριστημένο όταν μίλαγε και πείραζε τα κορίτσια στο σχολείο. Αλλά αυτό δεν έφτανε.
Έπειτα ήταν ευχαριστημένο όταν κρατούσε από το χέρι το κορίτσι του. Αλλά αυτό δεν έφτανε.
Έπειτα ήταν ευχαριστημένο όταν αντάλλασσε αθώα φιλιά και χάδια. Αλλά αυτό δεν έφτανε.
Έπειτα ήταν ευχαριστημένο όταν είχε ερωτική επαφή. Αλλά αυτό δεν έφτανε.
Έπειτα ήταν ευχαριστημένο όταν έβρισκε καινούρια ερωτική σχέση. Αλλά τελικά ΟΥΤΕ αυτό δεν φτάνει.
Αργότερα στην ζωή του θα παντρευτεί και ταυτόχρονα θα ψάχνει για εξωσυζυγική σχέση, θα χωρίσει και θα ξαναπαντρευτεί και αυτή η ψυχοφθόρος διαδικασία θα συνεχίζεται επ΄ άπειρον εγκλωβίζοντας τα θύματα μέσα στο αέναο κυνήγι της ικανοποίησης που δεν θα έρθει ποτέ.
Την διαδικασία αυτή μπορείτε να την δείτε [αν είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας] σε κάθε ελάττωμα που έχετε.
Σαν τον Ηρακλή βρισκόσαστε μπροστά σε ένα δίλλημα:
Πρώτον: να συνεχίσετε με απληστία το κυνήγι της απόκτησης αγαθών ή της αέναης προσπάθειας ικανοποίησης ενστίκτων που δεν πρόκειται ποτέ να ικανοποιηθούν. Αυτό είναι το κυνήγι της απόλαυσης [και της κατανάλωσης] που μόνο δυστυχείς θα σας κάνει.
Δεύτερον: να προσπαθήσετε να ξεχωρίσετε αυτά που έχετε ανάγκη και τα οποία πραγματικά αξίζουν από αυτά που επιβάλλονται λόγω μόδας [σε κάθε εποχή από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα]. Αυτό είναι ένα «θεληματικό είδος φτώχειας» που οδηγεί κατά κάποιον τρόπο στην ευτυχία. Όπως λέει και ένα ρητό «πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει πολλά αλλά εκείνος που χρειάζεται λίγα».
Το ποιο μονοπάτι θα διαλέξετε εναπόκειται στην δική σας θέληση.

Πάει και η Wikipedia;

Είναι γνωστό -όχι τοις πάσι βεβαίως- ότι η γενικά και αόριστα «Νέα Τάξη» [ή με λίγα λόγια τα συμφέροντα των πολυεθνικών] προσπαθεί «να βάλει χέρι» στο Διαδίκτυο. Αν και γεμάτο με κάθε είδους σκουπίδια και αναρτήσεις ηλιθίων [δυστυχώς έχουμε δημοκρατία!], δεν παύει να είναι ένα πεδίο ελεύθερης και ΔΩΡΕΑΝ ενημέρωσης και διακίνησης ιδεών. Όμως αυτό το ΔΩΡΕΑΝ «εδώ τους κάθεται» των χρυσοπληρωμένων μάνατζερ, ξέρετε των «γκόλντεν μποις» που πάνε στην δουλειά με το ιδιωτικό τζετ της εταιρείας. Έτσι, έχουν ξεκινήσει μία ωραιότατη εκστρατεία «πνευματικών δικαιωμάτων». Τελικός σκοπός είναι να βγάζουν λεφτά από οτιδήποτε και φυσικά και από τις όποιες πληροφορίες υπάρχουν σε εγκυκλοπαίδειες, βιβλία κλπ.
Προφανώς το επόμενο «θύμα» είναι η Wikipedia, στην οποία μπαίνοντας για να βρω κάποια στοιχεία είδα πάνω-πάνω μία έκκληση βοήθειας προς τους αναγνώστες. Το τι θα γίνει, το πόσο θα «στενέψει» το ελεύθερο διαδίκτυο θα το δούμε στο εγγύς μέλλον.

Ε, όχι και μας παρακολουθούν (τελευταίο)

Κάποια στιγμή στην διαδικτυακή, δημοκρατική, πολιτισμένη, ανεξάρτητη κλπ, κλπ, κλπ ζωή μας ενέσκηψε [εκτός των άλλων] και το DISQUS. Για κάποιον λόγο, πρέπει είτε να γραφτείς σε αυτούς τους θεομπαίχτες για να μπορέσεις να κάνεις ένα σχόλιο σε εφημερίδες ή στις διάφορες ιστοσελίδες είτε να περάσεις έναν Γολγοθά γράφοντας διευθύνσεις και αποδεικνύοντας ότι δεν είσαι μηχανή που στέλνει μαζικά μηνύματα, λες και οι χακεράδες δεν μπορούν να ξεπεράσουν τον έλεγχο.
Και ΦΥΣΙΚΑ η νέα αυτή δημοκρατική εξέλιξη δεν σταματάει εκεί. Καταγράφει ΟΛΑ τα σχόλια που κάνετε. Και αυτό θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι «φυσιολογικό» έτσι που έχουμε καταντήσει. Όμως προχωράει και ένα βήμα παραπέρα. Σου ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΜΕ ΤΟ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ να αναρτήσεις το ίδιο σχόλιο σε δύο διαφορετικές ιστοσελίδες.
Η απόδειξη στην εικόνα από το Ποντίκι. Σε ένα άρθρο του μπήκα στην «πηγή» και έγραψα ένα σχόλιο. Έπειτα προσπάθησα να κάνω το ίδιο σχόλιο και στο Ποντίκι.
Βέβαια δεν μπορώ να πω ότι είμαι και τόσο αξιόπιστος, αφού έχω ολόκληρη σελίδα με «θεωρίες συνωμοσίας

»… Είμαι;

Πολιτικοί και ψηφοφόροι: το διαχρονικό «μία από τα ίδια»

Το παρακάτω κομμάτι κειμένου μου το έστειλαν σε εικόνα με αυτά τα στοιχεία: Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ - ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΟΕΣ
Θα προτιμούσα βέβαια να υπάρχει και το αρχαίο κείμενο, γιατί έτσι μπορεί κανείς να είναι σίγουρος ότι η μετάφραση είναι καλή.  Το λιγότερο η αντιγραφή από το κείμενο φαίνεται να είναι χάλια, αλλά αυτό έχουμε αυτό χρησιμοποιούμε.
Τελικά, όπως και να έχει μπορείτε να δείτε την διαχρονική σταθερότητα των απατεώνων-πολιτικών αλλά και την διαχρονική βλακεία των προβάτων-ψηφοφόρων.
Διαβάστε ενθυμούμενοι ότι ο πολιτισμός νοείται σαν πολιτισμός όχι όταν έχεις φθηνή κινέζικη τεχνολογία [παραγόμενη από σύγχρονους σκλάβους], αλλά όταν οι πολίτες αυτο-βελτιώνονται, απορρίπτουν την ιδιοτέλεια και την απληστία και  εξυπηρετούν το δημόσιο/κοινό συμφέρον.

,.. τοιαύτα πεπολιτευμένων (ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΚΑΤΑ ΑΘΗΝΑΙΩΝ)
Για να ευτυχήσετε, Αθηναίοι, δεν έχετε ανάγκη από ξένα παραδείγματα, αλλά από παραδείγματα της δικής μας ιστορίας.
Από εκείνους που δεν σας κολάκευαν και δεν σας αγαπούσαν όπως οι σημερινοί πολιτικοί, κατασκευάστηκαν τόσο ωραία και πλούσια μνημεία, που έμειναν αξεπέραστα. Όσο για την ιδιωτική τους ζωή, ήσαν τόσο μετρημένοι και εναρμονισμένοι με τα ήθη της πόλης, ώστε η οικία τους δεν διέφερε από την οικία του γείτονά τους. Διότι εκείνοι δεν πολιτεύονταν για να πλουτίσουν, αλλά για να αυξήσουν τον κοινό πλούτο. Αυτό θεωρούσαν καθήκον τους. Και έτσι, επειδή ήσαν ειλικρινείς προς τους άλλους Έλληνες, ευσεβείς προς τους θεούς και είχαν ως αρχή την ισότητα μεταξύ των πολιτών, απέκτησαν όπως ήταν φυσικό μεγάλη ευδαιμονία.
Στρέψτε το βλέμμα προς τους σημερινούς πολιτικούς: άλλοι από φτωχοί έγιναν πάμπλουτος άλλοι από άσημοι χόρτασαν τιμές, ορισμένοι έφτιαξαν σπίτια δίπλα στα οποία τα δημόσια οικοδομήματα είναι πιο σεμνά, και όσο ο πλούτος της πόλης ελαττωνόταν, τόσο ο δικός τους αύξανε.
Άνθρωποι μιαροί και κόλακες και χαμερπείς• ακρωτηρίασαν ο καθένας την πατρίδα του και, πίνοντας στην ελευθερία, την προσέφεραν δώρο στον εχθρό. Μέτρο της ευδαιμονίας τους είναι η κοιλιά τους και οι πιο ποταπές απολαύσεις. Έτσι, κατέλυσαν την ελευθερία και την ανεξαρτησία, που για τους παλαιότερους Έλληνες ήταν προϋπόθεση και κανόνας αγαθών.
Μου κάνει πράγματι εντύπωση ότι όλα αυτά οι Έλληνες τα ανέχονται, και τα αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζουν το χαλάζι: ο καθένας εύχεται να μην πέσει πάνω του, ουδείς όμως επιχειρεί να εμποδίσει το κακό. Και ουδείς αμύνεται, όχι μόνο απέναντι σ’ όλες τις ύβρεις που δέχεται η Ελλάδα, αλλά ούτε απέναντι στα όσα ο καθένας χωριστά υφίσταται. Και αυτό είναι έσχατη κατάπτωση.
Η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχό μας όχι γιατί δεν την εκτιμήσαμε σωστά, αλλά γιατί αρνηθήκαμε να κάνουμε το καθήκον μας.
Βλέπετε σε ποια κατάντια μας οδήγησε το γεγονός ότι ορισμένοι ρητορεύουν μόνο και μόνο για να σας ευχαριστήσουν.
Από την άλλη, ποιος εξαπατά την πόλη;
Δεν την εξαπατά όποιος δεν λέγει όσα σκέπτεται;
Υπάρχει μεγαλύτερο αδίκημα για τον πολιτικό άνδρα από το άλλα να λέει και άλλα να σκέπτεται; Ή μήπως νομίζετε ότι οι πολιτικοί που αγαπούν το λαό διακρίνονται από τα λόγια τους και όχι από τις πράξεις και τις πολιτικές τους;
Τα λόγια, όταν δεν συνοδεύονται από πράξεις είναι μάταια και κούφια.
Πολλές φορές, σε πολλές περιπτώσεις, Αθηναίος δεν συνειδητοποιήσατε ποιο ήταν το δίκαιο και παρασυρθήκατε από τις κραυγές, τη βιαιότητα και την αναισχυντία των ρητόρων.
Προσέξτε μην το πάθετε και τώρα.
Όποιος λοιπόν επιθυμεί, Αθηναίος κάτι καλό να κάνει για την πόλη μας, χρειάζεται να γιατρέψει τα αφτιά σας πρώτα• γιατί είναι διεφθαρμένα• έχετε συνηθίσει να ακούτε όλο ψέματα κι οτιδήποτε άλλο, παρά τα σωστά.
Όσοι αποβλέπουν σε εκλογή και σε κάποιο αξίωμα καταντάν δούλοι της εύνοιας που επιδιώκουν προκειμένου να εκλεγούν... παρέχοντάς σας ελπίδες και τίποτε περισσότερο.
Όπως φαίνεται πολύ σκοτάδι υπάρχει ανάμεσα σε σας και την αλήθεια.
Δεν ανέχεστε να σας λένε για όλα την αλήθεια. Και απορώ, πράγματι πώς με αφήσατε σήμερα να μιλήσω.

Είπαν για την Ελλάδα

Οι ξένοι μίλησαν με διθυράμβους αγνοώντας την πραγματικότητά μας. Μερικοί Έλληνες είπαν απόλυτα σωστά πράγματα, αλλά φυσικά κανένας δεν τους λαμβάνει υπόψιν του.
Μάζεψα όλα όσα κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και έφτιαξα ένα κείμενο δεκατεσσάρων σελίδων. «Δεν συμφέρει» να κάνω ανάρτηση-σεντόνι και έτσι πρέπει να το κατεβάσατε από εδώ «Είπαν για την Ελλάδα».
Μπείτε επίσης να διαβάσετε στην ανάρτηση «Ο χαρακτήρας των Ελλήνων (κατά την Britannica του 1910)» την πραγματικά ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ περιγραφή της νεοελληνικής ψυχολογίας από τους Άγγλους. Καλή σας διασκέδαση…

Είδατε το ΚΚΕ;

Οι τρομεροί τύποι του ΚΚΕ εκτός από ξύλινη γλώσσα -που θυμίζει ΕΣΣΔ του 1917- έχουν και χωριάτικη κουτοπονηριά.
Στην ψηφοφορία για μομφή κατά της κυβέρνησης απείχαν! Είναι αυτό που λένε «με έναν σμπάρο δύο τρυγόνια». Και δεν αποκαλύφθηκαν τα πραγματικά τους σχέδια και έγινε αυτό που πάντα ονειρεύονταν.
Έτσι στήριξαν τον Τσίπρα δια της απουσίας τους. Όχι ότι αν ψήφιζαν υπέρ της πρότασης μομφής [δείχνοντας απεχθή καπιταλιστική εθνολατρεία] θα είχε καμία σημασία εφόσον οι 15 έδρες τους δεν θα έφερναν κάποιο αποτέλεσμα.
Είναι όμως διαφορετικό να βλέπεις «153 ΟΧΙ και 142 ΝΑΙ» και διαφορετικό να βλέπεις «153 ΟΧΙ και 127 ΝΑΙ». Στην δεύτερη περίπτωση «οι δυνάμεις της αντίδρασης» που ψηφίζουν κατά ενός «δημοκρατικού κόμματος» φαίνονται εμφανώς λιγότερες.
Από την άλλη μεριά δεν θα μπορούσαν να ψηφίσουν ΟΧΙ. Είναι γνωστό ότι -στο καταστατικό ίδρυσής του- το ΚΚΕ ΕΧΕΙ ΔΕΣΜΕΥΘΕΙ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ. [δείτε την ανάρτηση Η Μακεδονία και το ΚΚΕ]
Και αν ψήφιζαν υπέρ του Τσίπρα τότε πώς θα μίλαγαν [στις επερχόμενες εκλογές] για πατριωτισμό, έθνος και άλλα τέτοια κουραφέξαλα ώστε οι χαχόλοι/πρόβατα/καταναλωτές του Ελλαντιστάν να το ξαναβάλουν στην Βουλή;
Όχι ότι οι Ελλαντιστανοί έχουν κάποια ιδιαίτερη μνήμη. Εξάλλου είναι γνωστό ότι δύσκολα θυμούνται κάτι πέρα από τα γκολ της Κυριακής και τα σήριαλ της Trash-TV [ελληνιστί σκουπιδο-τηλεόρασης].
Σταματάω όμως εδώ, ειδικά μετά τον τελευταίο χαρακτηρισμό [σκουπιδο-τηλεόραση], γιατί με βλέπω παρέα με τον Μπαρμπαρούση και τον Σώρρα στον εισαγγελέα. Και αυτοί έχουν μπικικίνια και πολιτική στήριξη. Εγώ όμως…

Ψηφίστε για την Μακεδονία και διαβάστε μία πρόβλεψη

Μόλις μου έστειλαν μία διεύθυνση όπου υπέγραψα σε μία «συγκέντρωση υπογραφών» για την Μακεδονία, επ’ ευκαιρία του ξεπουλήματος της υπόθεσης.
Μπορείτε να μπείτε σε αυτόν τον σύνδεσμο [Δημοψήφισμα] για να υπογράψετε και εσείς σε αυτήν την χαμένη από χέρι [εδώ και εβδομήντα τόσα χρόνια] υπόθεση.
Και τώρα θα ήθελα να συνεισφέρω στο θέμα χρησιμοποιώντας τις μαντικές μου ικανότητες:
Ας υποθέσουμε ότι μαζεύονται 100 ή 500 ή 1000 χιλιάδες ή και παραπάνω υπογραφές και παραδίδονται στον Τσίπρα, στην ΕΕ, στο ΔΝΤ, στους αμερικάνους και όπου αλλού.
Τι θα συμβεί;
Κατά την γνώμη μου θα αρχίσουν όλοι να ανησυχούν για την άνοδο του εθνικισμού και του ναζισμού και της βολικότατης για το σύστημα Χρυσής Αυγής και κατ’ επέκτασιν για την άνοδο της ομοφοβίας και του ρατσισμού. Και ο Τσίπρας θα χρησιμοποιήσει τις υπογραφές για να δικαιολογήσει την πράξη του, η οποία εκτός των άλλων είναι εναντίον του απεχθούς εθνικισμού και υπέρ της συναδέλφωσης των λαών.

Δημοκρατικές δημοκρατικότητες

Δεν είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ κουφό;
Στα Σκόπια, τα οποία ωφελούνται ΠΛΗΡΩΣ από την νέα συμφωνία [σώζονται από την διάλυση, μπαίνουν στην ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, κατοχυρώνουν ονομα, γλώσσα, εθνικότητα κλπ], όχι μόνο αντέδρασε άγρια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ επιπλέον έχει προκηρυχτεί δημοψήφισμα για το θέμα. Ο μόνος λόγος είναι το ότι πρέπει να σταματήσουν να λένε ότι τους ανήκει η ελληνική Μακεδονία.
Αντίθετα στο Ελλαδιστάν [δίνουμε ακόμα και ΑΟΖ στους Σκοπιανούς] δεν άνοιξε ρουθούνι και ΦΥΣΙΚΑ για δημοψήφισμα ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ. Μόνο κάτι φασιστόμουτρα αντιδρούν με διαμαρτυρίες, πορείες και υπογραφές, αλλά δεν θα τους περάσει.

Εμπρός όλοι μαζί να εξαφανιστούμε

Αναδημοσίευση παλιάς [και δυστυχώς ακόμα επίκαιρης] ανάρτησης:

Ἂν προσπαθήσουμε λίγο ἀκόμα θὰ τὸ καταφέρουμε. Τί στὰ κομμάτια…
Καταφέραμε νὰ διαλύσουμε τὴν αὐτοκρατορία τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου μέσα σὲ ἐλάχιστο χρόνο.
Καταφέραμε νὰ μᾶς κατακτήσουν οἱ Ρωμαῖοι ἐπειδὴ φαγωνόμασταν μεταξύ μας.
Καταφέραμε νὰ διαλύσουμε τὴν ἐπανάσταση τοῦ 21 καὶ αὐτὴν τὴν στιγμὴ ὑπάρχουμε ἐξαιτίας ἑνὸς λάθους κάποιου Ἄγγλου καπετάνιου (δυστυχῶς).
Καταστρέψαμε τὴν Μεγάλη Ἑλλάδα τοῦ Βενιζέλου μὲ τὶς σαχλαμάρες περὶ «μικρᾶς πλὴν τιμίου Ἑλλάδος».
Καταφέραμε νὰ μείνουμε μὲ τοὺς χαμένους στὸν Β παγκόσμιο πόλεμο ἐξαιτίας τῆς φαγωμάρας μας στὰ πολιτικά. Πάλι καλὰ ποὺ λόγω ἐμφυλίου δὲν μᾶς πῆραν περιοχὲς ποὺ τώρα τὶς διεκδικοῦν οἱ Ἀλβανοί, Σκοπιανοί, Βούλγαροι καὶ Τοῦρκοι.
Καταφέραμε νὰ μείνουμε οὐραγοί της Εὐρώπης μὲ τὶς μίζες καὶ τὰ σκάνδαλα.
Καταφέραμε νὰ καταστρέψουμε τὴν γλώσσα μας τὴν στιγμὴ ποὺ καὶ οἱ Τοῦρκοι ἀκόμη τὴν μαθαίνουν στὰ πανεπιστήμιά τους. Φιλότιμες προσπάθειες κάνει καὶ ἡ Διαμαντοπούλου τοῦ Πασόκ, ποὺ πρότεινε νὰ βάλουμε τὰ ἀγγλικὰ σὰν δεύτερη ἐπίσημη γλώσσα λὲς καὶ οἱ νεοέλληνες μαθαίνουν ἑλληνικά.
Καταφέραμε νὰ εἴμαστε ἀμυνόμενοι ἀπέναντι στὸ σκοπιανὸ κράτος-μαριονέτα μὲ τὰ χίλια δυὸ ἐσωτερικὰ προβλήματα.
Καταφέρνουμε νὰ ἐρημώσουμε τὴν πανέμορφη (καὶ μὲ μεγάλο ποσοστὸ δασοκάλυψης) χώρα μας μὲ τὶς βλακεῖες μας (ἄλλη λέξη πάει ἐδῶ) καὶ τὴν ἀσυνειδησία μας.
Καταφέραμε νὰ θεωροῦν οἱ περισσότεροι Ἕλληνες τοὺς προγόνους τους σὰν τύπους ποὺ τὸ μόνο ποὺ ἔκαναν ἦταν νὰ πηδᾶνε ὁ ἕνας τὰ παιδιὰ τοῦ ἄλλου.
Μὲ τόσες ἱκανότητες εἶναι ντροπή μας ποὺ ἡ Ἑλλάδα ζεῖ ἀκόμα. Ἂν καὶ σὲ λίγο μᾶλλον θὰ τὴν πουλήσουν οἱ «προοδευτικοί» γιὰ ἕνα κομμάτι ψωμὶ στὶς «προοδευτικές» πολυεθνικὲς ποὺ καραδοκοῦν. Ὅποτε καὶ θὰ μποροῦμε νὰ χαλαρώσουμε ἀφοῦ θὰ γίνουμε καὶ ἐπίσημα μία «πολύ-πολιτισμικὴ μπανανία» μὲ σερβιτόρους, ἄνεργους καὶ «φάνς» ἀσχολούμενους μὲ «γκάτζετς» καὶ «στάρς».
Ὁ μόνος λόγος ποὺ δὲν ἀκούγεται πλέον τὸ τρίξιμο ἀπὸ τὰ κόκαλα τῶν προγόνων εἶναι γιατί μᾶλλον ἔχουν διαλυθεῖ ἀπὸ τὸ τόσο τρίξιμο τόσους αἰῶνες.

Ο Ζολώτας και η ελληνική γλώσσα [2]

Ο Ξ. Ζολώτας είχε εκφωνήσει και έναν ελληνο-γαλλικό λόγο. Ευκαιρία να μάθουμε και λίγα γαλικούλια! Η μετάφραση έχει κάποια λάθη. Αν κάποιος γνωρίζει γαλλικά και μπορεί να την διορθώσει, η διόρθωσή του είναι ευπρόσδεκτη.

Le Dedale Synchrone Du Cosmos Politique

Το Σύνδρομο του Δαιδάλου του πολιτικού Κόσμου

Kyrie, Sans apostropher ma rhetorique dans l’ emphase et la plethore, j’ analyserai elliptiquement, sans nul gallicisme, le dedale synchrone du cosmos politique caracterise par des syndromes de crise paralysant l’ organisation systematique de notre economie.

Κύριοι, χωρίς αποστροφή στην ρητορική μου μέσα στην έμφαση και την πληθώρα, θα αναλύσω ελλειπτικά, χωρίς γαλλικισμούς, τον δαίδαλο του σύγχρονου πολιτικού κόσμου, που χαρακτηρίζεται από τα σύνδρομα της κρίσης που παραλύουν την συστηματική οργάνωση της οικονομίας μας.

Nous sommes periodiquement sceptiques et neurastheniques devant ces paroxysmes periphrasiques, cette boulimie des demagogues, ces hyperboles, ces paradoxes hypocrites et cyniques qui symbolisent une democratie anachronique et chaotique.

Είμαστε περιοδικά δύσπιστοι και νευρασθενικοί μπροστά σε αυτούς τους περιφραστικούς παροξυσμούς, αυτήν την βουλιμία των δημαγωγών, τις υπερβολές, τα υποκριτικά και κυνικά παράδοξα που συμβολίζουν μία δημοκρατία αναχρονιστική και χαοτική.

Les phenomenes fantastiques qu’on nous prophetise pour l’ epoque astronomique detroneront les programmes rachitiques, hybrides et sporadiques de notre cycle atomique.

Τα φανταστικά φαινόμενα που μας προφητεύουν για μια αστρονομική εποχή detroneront τα ραχιτικά, υβριδιογενή και σποραδικά προγράμματα του ατομικού κύκλου μας.

Seule une panacee authentique et draconienne metamorphosera cette agonie prodrome de l’ apocalypse et une genese homologue du Phenix.

Οι οικονομολόγοι τεχνοκράτες θα είναι οι στρατηγοί ενός θεάτρου πολεμικού και δυναμικού και όχι τους προσήλυτους της στασιμότητας.

Les economistes technocrates seront les strateges d’ un theatre polemique et dynamique et non les proselytes du marasme.

Μόνος πανάκεια αυθεντικός και δρακονική μεταμόρφωση αυτός ο αγωνιώδης πρόδρομος της αποκάλυψης και μια γένεση ομολογίας του Φοίνικα.

Autochtones helleniques, dans une apologie cathartique, psalmodions les theoremes de la democratie thesaurisante et heroique, soyons allergiques aux parasites allogenes dont les sophismes trop hyalins n’ ont qu’ une pseudodialectique.

Αυτόχθονες ελληνικές, μέσα σε μια καθαρτική απολογία, ψαλμωδίες τα θεωρήματα της δημοκρατίας θησαυρίζονται και ηρωικά, είναι αλλεργικός στα παράσιτα αλλογενή των οποίων τα υπερβολικά υαλώδη σοφίσματα δεν έχουν παρά ψευδο-διαλεκτική.

En epilogue a ces agapes, mon amphore a l’ apogee, je prophetise toute euphorie et apotheose a Monsieur Giscard d’ Estaing, prototype enthousiasmant de la neo-orthodoxie economique et symbole de la palingenesie de son ethnie gallique.

Στον επίλογο σε αυτές συγκεντρώσεις, ο αμφορέας μου έχει apogee, προφητεύω την όλη ευφορία και αποθέωση στον κύριο Giscard Estaing, πρωτότυπο ενθουσιώδη της νέο-ορθόδοξης οικονομίας και σύμβολο της παλιγγενεσίας της γαλλικής εθνότητας.

Ο Ζολώτας και η ελληνική γλώσσα [1]

Το 1959, ο Ξ. Ζολώτας έδωσε μία άλλη ελληνοαγγλική ομιλία, ζητώντας να τον ακούσουν με προσοχή, ακόμα κι αν υπήρχε ο κίνδυνος να κουράσει τους ακροατές του. Ιδού ο λόγος και η ελληνική του "μεταγραφή":

Kyrie. It is Zeus' anathema on our epoch (for the dynamism of our economies) and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.

Κύριοι. Είναι "Διός ανάθεμα" στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας.

It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists.

Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές.

Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices.

Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους.

Our policies should be based more on economic and less on political criteria.

Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια.

Our gnomon has to be a metron between economic,strategic and philanthropic scopes.

Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς.

Political magic has always been anti-economic.

Η πολιτική μαγεία ήταν πάντοτε αντιοικονομική.

In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists.

Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους.

Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme.

Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή.

A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic.

Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική.

Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically.

Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς.

These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic.

Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, όταν τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι αλκυονίδων ημερών αίθρια.

The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies.

Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες.

The genesis of the programmed organization will dynamize these policies.

Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα δυναμώσει αυτές τις πολιτικές.

Therefore, i sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies, although I have some logomachy with them.

Γι' αυτόν τον λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές.

I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology.

Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία.

In my epilogue, Ι emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie stenographers.

Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.

Ο Ζολώτας και η ελληνική γλώσσα

Ο πρώην πρωθυπουργός και καθηγητής κ. Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει δύο λόγους στην Ουάσιγκτον (στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959), οι οποίοι έμειναν μνημειώδεις. Αιτία ως προς αυτό δεν ήταν μόνο το περιεχόμενό τους αλλά και η γλώσσα τους. Υποτίθεται ότι η γλώσσα των λόγων ήταν η αγγλική. Κατ' ουσίαν όμως, με την αφαίρεση λίγων συνδέσμων, άρθρων και προθέσεων η γλώσσα είναι η Ελληνική. Το ακροατήριό του αποτελούσαν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και δεν αντιμετώπισαν τότε κανένα πρόβλημα στην κατανόηση τού προφορικού κειμένου που ανέγνωσε ο Έλληνας καθηγητής. Εκείνο τον καιρό, κατείχε την θέση τού διευθυντή Τραπέζης Ελλάδος και διαχειριστή του ελληνικού Δημοσίου Χρέους. Ακολουθεί ο λόγος της 26/9/1957, χωρισμενος σε τμήματα για ευκολότερη σύγκριση:

"I always wished to address this Assembly in Greek, but realized that it would have been indeed "Greek" to all present in this room.

Επιθύμησα πάντα να απευθυνθώ σε αυτήν την συνέλευση στα ελληνικά, αλλά συνειδητοποίησα ότι θα ήταν πράγματι "ελληνικά" σε όσους είναι παρόντες σε αυτό το δωμάτιο.

I found out, however, that I could make my address in Greek which would still be English to everybody.

Ανακάλυψα, εντούτοις, ότι θα μπορούσα να κάνω τη διεύθυνσή μου στα ελληνικά που θα ήταν ακόμα αγγλικά για όλους.

With your permission, Mr. Chairman, l shall do it now, using with the exception of articles and prepositions, only Greek words.

Με την άδειά σας, κύριε πρόεδρε, θα το κάνω τώρα, χρησιμοποιώντας με εξαίρεση τα άρθρα και τις προθέσεις, μόνο ελληνικές λέξεις.

"Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas.

Κύριοι, ευλογώ τους άρχοντες του Πανεθνικού Νομισματικού Θησαυρού και της οικουμενικής Τράπεζας για την ορθοδοξία των αξιωμάτων, των μεθόδων και των πολιτικών τους, αν και υπάρχει ένα επεισόδιο κακοφωνίας της Τράπεζας με την Ελλάδα.

With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized.

Με ενθουσιασμό συνδιαλεγόμαστε στις συνόδους των δίδυμων οργανώσεών μας στις οποίες οι πολύμορφες οικονομικές ιδέες και δόγματα αναλύονται και συντίθενται.

Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy.

Τα κρίσιμα προβλήματά μας όπως η νομισματική πληθώρα (πληθωρισμός) παράγουν κάποιες αγωνία και μελαγχολία.

This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe.

Αυτό το φαινόμενο είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας. Αλλά, στην διατριβή μου, έχουμε το δυναμισμό να προγραμματίσουμε τις θεραπευτικές πρακτικές ως προφύλαξη από το χάος και την καταστροφή.

In parallel, a Panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic.

Παράλληλα, μία πανεθνική ανυπόκριτη οικονομική συνεργασία και εναρμόνιση σε ένα δημοκρατικό κλίμα είναι (κάτι) βασικό.

I apologize for my eccentric monologue.

Ζητώ συγγνώμη για τον εκκεντρικό μονόλογό μου.

I emphasize my euharistia to you, Kyrie to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizes and protagonists of his Amphictyony and the gastronomic symposia".

Υπογραμμίζω την ευχαριστία μου σε σας, κύριοι στο ευγενικό και γενναιόδωρο αμερικανικό έθνος και στους οργανωτές και πρωταγωνιστές της Αμφικτυωνία του και τα γαστρονομικά συμπόσια.

Μετατροπή πλυστικής μηχανής σε ψεκαστικό

Σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ένα μικρό πλυστικό μηχάνημα για να καθαρίζουν τα χαλιά το αυτοκίνητο και τις αυλές. Έχει αρκετή πίεση και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για ψέκασμα με την κατάλληλη προσθήκη. Μετατρέψτε με λίγα έξοδα το πλυστικό σας για να μπορείτε να ψεκάζετε τα δέντρα και τα φυτά στον κήπο σας.

Οικογενειοκρατία: μια παγκόσμια πληγή

Στην πολύ αρχαία Ελλάδα κυβερνούσε ο βασιλιάς ή όπως λεγόταν αργότερα Τύραννος. Ήταν ένας άνθρωπος σοφός και ιερέας ταυτόχρονα [έννοιες ίδιες για την αρχαία εποχή], μεσολαβητής μεταξύ ουρανού και γης και δίκαιος δικαστής.
Επειδή όμως τέτοια άτομα δεν «παράγονται» εύκολα το πολίτευμα ξέπεσε και σήμερα έχει την έννοια της δικτατορίας.
Έπειτα στην αρχαία Ελλάδα άρχισαν να διοικούν οι Άριστοι [δηλαδή οι καλύτεροι]. Επρόκειτο για τους πιο μυαλωμένους ανθρώπους, οι οποίοι ελάμβαναν κατά το δυνατόν σωστές αποφάσεις.
Επειδή όμως ούτε και αυτών η «παραγωγή» είναι εύκολη [αφού οι σωστοί, δίκαιοι και τίμιοι άνθρωποι είναι είδος εν ανεπαρκεία] το πολίτευμα αυτό ξέπεσε επίσης και σήμερα έχει την έννοια της πλουτοκρατίας, αφού η λέξη διαστράφηκε και αριστοκράτης σημαίνει ουσιαστικά «καλομαθημένος και μεγαλωμένος στα πλούτη».
Έπειτα άρχισε να διοικεί ο Δήμος. Οι άνθρωποι μαζεύονταν όλοι μαζί και προσπαθούσαν να βγάλουν μία σωστή απόφαση. Πρόκειται για την αρχαία Δημοκρατία, η οποία έχει πολυδιαφημισθεί από το σημερινό διεφθαρμένο Σύστημα και χρησιμοποιείται σαν άλλοθι για οποιοδήποτε πολιτικο/οικονομικο/ηθικο/κοινωνικό έγκλημα.
Όμως η Δημοκρατία είναι ένα είδος διακυβέρνησης θνησιγενές και άχρηστο. Δεν μπορείς να βάλεις έναν όχλο να αποφασίσει τι πρέπει να γίνει. Ο λόγος είναι ότι η ανθρώπινη μάζα άγεται και φέρεται από τα πάθη της και πολύ εύκολα την πείθουν διάφορα άτομα που μπορούν να μιλάνε καλά και εντυπωσιακά.
Μια μέρα ο Διογένης προσπαθούσε να μιλήσει για ένα σοβαρό ζήτημα, αλλά κανείς δεν τον πρόσεχε. Άρχισε λοιπόν τα τερετίσματα σαν τα πουλιά και τα τζιτζίκια. Τότε μαζεύτηκαν πολλοί γύρω του και αυτός τους είπε: «Μυαλό που έχετε! Όταν πρόκειται για φλυαρίες τρέχετε αμέσως, αλλά όταν πρόκειται για σπουδαία ζητήματα τότε αμελείτε και καθυστερείτε».
Έτσι δημιουργήθηκε η τάξη των πολιτικών-σοφιστών. Και επειδή οι πολιτικοί εκπαιδεύτηκαν να μιλάνε καλά, να διαστρέφουν τις έννοιες των λέξεων, να λένε ανερυθρίαστα τερατώδη ψέματα και να συνεργάζονται άριστα με τους πλούσιους, γεννήθηκε η σημερινή μορφή διακυβέρνησης: η οικογενειοκρατία.
Μερικές οικογένειες [πχ Ρότσιλντ, Ροκφέλερ] κυβερνούν την παγκόσμια οικονομία. Μικρότερες οικογένειες [πχ Καραμανλής, Παπανδρέου] αναλαμβάνουν εργολαβικά την διακυβέρνηση της άτυχης χώρας τους.
Τέλος σαν βοηθητικά γρανάζια στον όλο μηχανισμό λειτουργούν όλο και μικρότερες οικογένειες, οι οποίες πολλές φορές θα προωθηθούν από το Σύστημα σαν νέοι και ελπιδοφόροι κυβερνήτες [πχ Τσίπρας]. Ένα από τα πολλά παραδείγματα είναι και η οικογένεια Κύρκου. Έπεσα τυχαία επάνω της ενώ έψαχνα κάτι άσχετο στο διαδίκτυο.
Πρώτος τη τάξει είναι ο Μιχαήλ Κύρκος [1893-1967]. Ήταν δημοσιογράφος και πολιτικός. Γεννήθηκε στο Σαμάκοβο της Ανατολικής Θράκης. Πρωταγωνίστησε στη ίδρυση της ΕΔΑ το 1951. Για να γεννηθείς το 1893 και να γίνεις δημοσιογράφος και πολιτικός σημαίνει ότι ο πατέρας σου ήταν το λιγότερο πλούσιος, αν όχι ήδη κάποιος πολιτικός.
Ακολουθεί ο γιός της οικογένειας, ο γνωστός Λεωνίδας Κύρκος [1924 - 2011], ο οποίος -ακολουθώντας το επάγγελμα του πατέρα του- διετέλεσε πρόεδρος του ΚΚΕ Εσωτερικού και της Ελληνικής Αριστεράς.
Τρίτος στην σειρά ο εγγονός της οικογένειας, ο άγνωστος [προς το παρόν τουλάχιστον] Μίλτος Κύρκος που έγινε ευρωβουλευτής με «Το Ποτάμι». Ο νέος δημοκράτης μένει στα Εξάρχεια, είναι υπάλληλος σε ένα κόμμα-παρωδία και προφανώς θα κληροδοτήσει στους απογόνους του το επικερδές επάγγελμα του «πάππου προς πάππου πολιτικού».
Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι και σωστοί δεν είναι σίγουρο ότι ο νέος βουλευτής θα ακολουθήσει οπωσδήποτε την πεπατημένη.
Όμως πρόκειται για ένα καλό παράδειγμα οικογενειοκρατίας, μίας από τις πολλές οικογένειες που αναπαράγονται και ευημερούν στον δύστυχο τόπο μας.

Η Νέα Τάξη σε μία φωτογραφία

Δύο διαφορετικά κράτη, με διαφορετική γλώσσα, ήθη και έθιμα, με διαφορετική σύνθεση πληθυσμού, ουσιαστικά σε τροχιά πολεμικής σύγκρουσης, συμφιλιώνονται με το ζόρι, επειδή έτσι θέλει το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Στην φωτογραφία δεν μπορείς να ξεκαθαρίσεις ποιός είναι ποιος.
Δύο νεοταξίτες πρωθυπουργοί, νέοι και «ελπιδοφόροι», μεγαλωμένοι στα πούπουλα, χωρίς να έχουν δουλέψει ποτέ τους, έχουν αναλάβει εργολαβικά [με την στήριξη της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των πολυεθνικών] να «σώσουν» την χώρα τους.
Το ποιος πραγματικά χάνει και ποιος κερδίζει δεν έχει σημασία στην νεοταξική σούπα.

Κόλπο για τσιγκούνηδες ιδιοκτήτες γάτων

Σας αρέσουν οι γάτες; Είσαστε όμως και τσιγκούνηδες ή έστω δεν έχετε τόσο χρήμα όσο απαιτείται για να τις ταΐζετε καλά;
Μερικές φορές οι φθηνές γατο-κροκέτες τυχαίνει να μην είναι τόσο νόστιμες και οι γάτες τις τρώνε «με το ζόρι». Σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει ένα καλό κόλπο που θα τις ξεγελάσει και θα φάνε την φθηνή τροφή με όρεξη.

Είναι να μην ανησυχείς;

Στα ξαφνικά και στα «ξεκούδουνα» δημοσιεύονται κάθε τόσο ανησυχίες των «ειδικών» για θέματα παγκοσμίου εμβέλειας ασθενειών.
Ένα πρόχειρο παράδειγμα είναι το «Ανησυχία για θανατηφόρα επιδημία», όπου οι επιστήμονες ανακάλυψαν έναν ιό των χοίρων που αλληλεπίδρασε με ανθρώπινα κύτταρα στο εργαστήριο. Και με μια «μικρή» μετάλλαξη θα μπορούσε να προκαλέσει επιδημία στους ανθρώπους.
ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ. Μην πάει ο νους σας ότι οι καλοί κ’ αγαθοί επιστήμονες κάνουν πειράματα για να βρουν νέους ιούς και ΦΥΣΙΚΑ νέα εμβόλια για επιδημίες που δεν ξέσπασαν ακόμα. Εμένα μου πέρασε [από το όποιο μυαλό μου απέμεινε λόγω ηλικίας] αλλά σκέφτηκα ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες είναι πολύ τίμιες για να κάνουν τέτοια κακά πράγματα…
Και απάνω που είχα ηρεμήσει έπεσα σε ένα άλλο άρθρο: «Για αρρώστια που μπορεί να σκοτώσει εκατομμύρια κάνει λόγο ο Μπιλ Γκέιτς». Εκεί διάβασα ότι ο φιλάνθρωπος Μπιλ μας προειδοποιεί [γεμάτος ανησυχία] ότι «Ο κόσμος πρέπει να προετοιμαστεί για πανδημίες με τον ίδιο σοβαρό τρόπο που προετοιμάζεται για πόλεμο».
Όταν διαβάζεις τέτοια κείμενα, και μάλιστα από έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη, ο οποίος επένδυσε την μισή περιουσία του που φτάνει πλέον τα 90 δις δολάρια, και αυτό παρά το γεγονός ότι από το 2000 και μετά έχει «δωρίσει» τουλάχιστον 45 δις δολάρια μέσω του «Ιδρύματος Γκέιτς», ενώ από το 2013 δώρισε άλλα 28 δις δολάρια από τον προσωπικό του λογαριασμό.
Τώρα αν εσύ που διαβάζεις την ανάρτηση πιστεύεις ότι ο Μπίλης «δωρίζει» τόσα λεφτά, στις έρευνες και στις δωρεές μόνο και μόνο από καλοσύνη και για να έχει χασούρα και παρ’ όλα αυτά συνεχίζει να κερδίζει αμύθητα ποσά «έτσι από το πουθενά», τότε τι να πω; Ο ένας από τους δύο μας πιστεύει σε κάποια θεωρία συνομωσίας.
Μήπως ο Μπίλης διαφημίζει από τώρα τα φάρμακα που θα μας πουλήσει σε ένα, δύο ή τρία χρόνια όταν θα ξεσπάσει «τυχαία» κάποια επιδημία;
Πόσο πρέπει να ανησυχεί ένας λογικός άνθρωπος όταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο με την μισή περιουσία του επενδυμένη σε ιατρικές έρευνες προειδοποιεί ότι πρέπει να ετοιμαζόμαστε για παγκόσμιες επιδημίες;
Το «πόσο πρέπει να ανησυχεί» επαφίεται στην λογική ή στην ευπιστία του αναγνώστη…

Η ΦΑΓΟΥΡΑ

Διαβάστε ένα πολύ ωραίο διήγημα επιστημονικής φαντασίας. Δεν ξέρω ποιος είναι ο συγγραφέας. Η ιστορία διερευνά την δυνατότητα να μην είμαστε και τόσο πολύ "το κέντρο του κόσμου" σαν ανθρωπότητα όσο έχουμε εκπαιδευτεί να πιστεύουμε.

Χτες τη νύχτα είδα ένα πολύ παράξενο όνειρο. Ονειρεύτηκα ότι μία φωνή μου είπε:

-Με συγχωρείτε που διακόπτω το προηγούμενο όνειρο σας, άλλα έχω ένα επείγον πρόβλημα και μόνο εσείς μπορείτε να με βοηθήσετε.

Ονειρεύτηκα ότι απάντησα:

-Παρακαλώ, δεν ήταν και τόσο καλό το όνειρο. Αν μπορώ να σας βοηθήσω σε τίποτα…

-Μόνο εσείς μπορείτε να βοηθήσετε, είπε η φωνή. Αλλιώς ό κόσμος μου είναι καταδικασμένος.

-Χριστέ μου! είπα.

Το όνομα του ήταν Φρόκα και ήταν μέλος μιας πολύ αρχαίας φυλής. Ζούσαν εδώ και αμέτρητα χρόνια, σε μία φαρδιά κοιλάδα τριγυρισμένη από γιγαντιαία βουνά. Ήταν ένας ειρηνικός λαός. Και με τον καιρό είχαν βγάλει μερικούς εξέχοντες καλλιτέχνες. Οι νόμοι τους ήταν υποδειγματικοί και ανέτρεφαν τα παιδιά τους με αγάπη και κατανόηση. Αν και μερικοί μεθούσαν υπερβολικά μερικές φορές και υπήρξαν και μερικοί δολοφόνοι, θεωρούσαν τους εαυτούς τους καλά και αξιοπρεπώς σκεπτόμενα όντα πού…..

-Δεν προχωράτε στο επείγον πρόβλημα; τον διέκοψα.

Ο Φρόκα ζήτησε συγγνώμη για τη μακρηγορία του, άλλα εξήγησε ότι στον κόσμο του η σωστή σύνταξη μιας ικεσίας χρειαζόταν και μια μακριά δήλωση για το ήθος του ικέτη.

-Εντάξει, του είπα. Ας προχωρήσουμε στο πρόβλημα.

Ο Φρόκα πήρε μια βαθιά ανάσα και άρχισε. Μου είπε ότι πριν από εκατό χρόνια περίπου (όπως λογαριάζουν αυτοί τον χρόνο) μια τεράστια κοκκινοκίτρινη κολόνα κατέβηκε από τους ουρανούς και προσγειώθηκε κοντά στο άγαλμα του Άγνωστου Θεού, μπροστά από το Δημαρχείο, στην τρίτη μεγάλη πόλη τους.

Η κολόνα ήταν περίπου κυλινδρική και είχε κάπου δύο μίλια διάμετρο. Ανέβαινε προς τα πάνω, πέρα από το όριο των οργάνων τους και αψηφώντας κάθε φυσικό νόμο. Έκαναν πειράματα και βρήκαν ότι κρύο, ζέστη, μικρόβια, βομβαρδισμός πρωτονίων, και οτιδήποτε άλλο μπορούσαν να σκεφτούν, δεν επηρέαζε καθόλου την κολόνα. Στεκόταν εκεί, ακίνητη και απίστευτη επί πέντε μήνες, δεκαεννιά ώρες και έξι λεπτά ακριβώς. Τότε, χωρίς κανένα λόγο, η κολόνα άρχισε να κινείται σε βόρειο-βορειοδυτική κατεύθυνση. Η μέση ταχύτητά της ήταν 78,881 μίλια την ώρα (όπως λογαριάζουν αυτοί την ταχύτητα). Έσκαψε μια ρωγμή 183, 223 μίλια μήκος και 2,011 μίλια πλάτος και μετά εξαφανίστηκε. Οι επιστημονικές αρχές δεν μπορούσαν να καταλήξουν πουθενά σχετικά μ’ αυό το γεγονός. Τελικά, δήλωσαν ότι ήταν ανεξήγητο, μοναδικό και πολύ απίθανο να επαναληφθεί. Αλλά ξανάγινε, έναν μήνα αργότερα αυτήν την φορά, στην πρωτεύουσα. Η κολόνα κινήθηκε συνολικά 820,331 μίλια, σε μια φαινομενικά ακανόνιστη πορεία. Οι ζημιές ήταν ανυπολόγιστες. Χιλιάδες ζωές χάθηκαν. Δύο μήνες και μια μέρα αργότερα η κολόνα γύρισε πάλι, χτυπώντας και τις τρεις μεγάλες πόλεις. Τώρα όλοι είχαν καταλάβει ότι όχι μόνο οι ατομικές τους υπάρξεις άλλα όλος ό πολιτισμός τους, και αυτή η ίδια η ύπαρξη τους, εξαρτιόταν από ένα άγνωστο και ίσως απρόσιτο φαινόμενο. Αυτή η διαπίστωση βύθισε σε απελπισία τον πληθυσμό. Η υστερία και η απάθεια εναλλάσσονταν γοργά.

Η τέταρτη εμφάνιση έγινε στους αγριότοπους, ανατολικά τής πρωτεύουσας. Η πραγματική ζημιά ήταν ελάχιστη. Παρ’ όλα αυτά, επικράτησε μαζικός πανικός που είχε σαν αποτέλεσμα έναν τρομακτικό αριθμό αυτοκτονιών.

Η κατάσταση ήταν απελπιστική. Οι ψευδοεπιστήμες μπήκαν κι αυτές στον αγώνα δίπλα στις επιστήμες. Καμιά βοήθεια δεν περιφρονήθηκε, καμιά θεωρία δεν αγνοήθηκε, είτε ήταν βιοχημικού, χειρομάντη η αστρονόμου. Και η πιο απίθανη υπόθεση δεν μπορούσε να αγνοηθεί, προπαντός μετά από κείνη τη φοβερή καλοκαιριάτικη νύχτα που η όμορφη αρχαία πόλη Ράζ και τα περίχωρα της καταστράφηκαν τελείως.

-Με συγχωρείτε, είπα, λυπάμαι που είχατε τόσα προβλήματα άλλα δεν βλέπω τι σχέση έχω εγώ με όλα αυτά.

-Τώρα θα έφτανα και σ’ αυτό, είπε η φωνή.

-Τότε συνεχίστε, είπα, αλλά σάς συμβουλεύω να κάνετε γρήγορα, γιατί νομίζω ότι θα ξυπνήσω άσε λίγο.

-Είναι κάπως δύσκολο να εξηγήσω τον ρόλο μου σ’ όλα αυτά, συνέχισε ό Φρόκα. Το επάγγελμα μου είναι λογιστής. Αλλά σαν χόμπι ανακατεύομαι με διάφορους τρόπους για την διεύρυνση τής νοητικής αντίληψης. Πρόσφατα πειραματιζόμουν με ένα χημικό που εμείς ονομάζουμε Κόλλα και που συχνά προκαλεί καταστάσεις μεγάλου διαφωτισμού.

-Έχουμε παρόμοια χημικά, του είπα.

Τότε καταλαβαίνετε. Λοιπόν, ενώ ταξίδευα (χρησιμοποιείτε αυτόν τον όρο;), ενώ ήμουν κάτω από την επίδρασή του, έγινα κάτοχος μιας γνώσης, μιας πλήρους κατανόησης. Αλλά είναι δύσκολο να εξηγήσω.

-Συνεχίστε, διέκοψα ανυπόμονα, πηγαίνετε στο θέμα.

-Λοιπόν, είπε η φωνή, συνειδητοποίησα ότι ο κόσμος μου υπάρχει σε πολλά επίπεδα ατομικά, υποατομικά, παλμικά επίπεδα, μία απειρία επιπέδων της πραγματικότητας, και που όλα ανήκουν σε άλλα επίπεδα ύπαρξης.

-Ναι ξέρω, είπα. Πρόσφατα κατάλαβα το ίδιο πράγμα για τον κόσμο μου.

-Έτσι μού ήταν φανερό, συνέχισε ό Φρόκα, ότι ένα από τα επίπεδά μας είχε διαταραχτεί.

-Μπορείτε να γίνετε λίγο πιο σαφής;, είπα.

-Ή γνώμη μου είναι ότι ό κόσμος μου ζει μία παρεμβολή σε ένα μοριακό επίπεδο.

-Απίστευτο, του είπα, αλλά έχετε καταφέρει να εντοπίσετε την παρεμβολή;

-Νομίζω πώς ναι, είπε η φωνή, αλλά δεν έχω αποδείξεις. Όλα αυτά είναι καθαρή διαίσθηση.

-Πιστεύω κι εγώ στην διαίσθηση! του είπα. Πέστε μου… τι βρήκατε;

-Λοιπόν, κύριε, είπε η φωνή δισταχτικά, έχω συνειδητοποιήσει (από διαίσθηση πάλι) ότι ο κόσμος μου είναι ένα μικροσκοπικό παράσιτο σας.

-Πέστε το ξεκάθαρα!

-Εντάξει! Ανακάλυψα ότι από μια σκοπιά, σ’ ένα επίπεδο πραγματικότητας, ό κόσμος μας βρίσκεται ανάμεσα στο δεύτερο και τρίτο κόμβο των δακτύλων του αριστερού χεριού σας. Υπάρχει εκεί επί εκατομμύρια από τα δικά μας χρόνια, που είναι λεπτά για σας. Βέβαια δεν μπορώ να το αποδείξω αυτό και προπαντός δεν σας κατηγορώ.

Δεν πειράζει, του είπα. Λέτε ότι ο κόσμος σας υπάρχει ανάμεσα στον δεύτερο και τρίτο κόμβο του αριστερού χεριού. Εντάξει. Εγώ τι μπορώ να κάνω;

-Να, η γνώμη μου είναι ότι πρόσφατα έχετε αρχίσει να ξύνετε στην περιοχή του κόσμου μου.

-Να ξύνω;

-Νομίζω…

-Και νομίζετε ότι η τεράστια καταστροφική κοκκινωπή κολόνα είναι το δάχτυλό μου;

-Ακριβώς!

-Και θέλετε να σταματήσω να ξύνομαι;

-Μόνο σ’ αυτό το σημείο! είπε βιαστικά η φωνή. Είναι μια αγενής παράκληση και την κάνω μόνο με την ελπίδα να σώσω τον κόσμο μου από πλήρη καταστροφή. Και ζητώ συγγνώμη.

-Μην κάνετε τον κόπο, είπα, τα νοήμονα όντα δεν πρέπει να ντρέπονται για τίποτα.

-Είστε πολύ ευγενικός. Είπε η φωνή. Δεν είμαστε άνθρωποι ξέρετε, άλλα παράσιτα και Δεν έχουμε δικαιώματα πάνω σας.

-Όλα τα νοήμονα όντα πρέπει να πάνε μαζί, του είπα, έχετε και τον λόγο μου ότι ποτέ πια, όσο ζω, δεν θα ξύσω ανάμεσα στον πρώτο και δεύτερο κόμπο των δακτύλων του αριστερού χεριού μου.

-Το δεύτερο και τρίτο, μού υπενθύμισε.

-Δεν θα ξαναξύσω ανάμεσα σε κανένα κόμπο του αριστερού μου χεριού! Αυτό είναι ένας όρκος και μια υπόσχεση που θα κρατήσω όσο έχω αναπνοή.

-Κύριε, είπε η φωνή. σώσατε τον κόσμο μου. Δεν μπορώ να σάς ευχαριστήσω αρκετά. Αλλά παρ’ όλα αυτά σάς ευχαριστώ.

-Παρακαλώ, είπα.

Τότε έφυγε η φωνή και ξύπνησα.

Μόλις θυμήθηκα το όνειρο έβαλα ένα λευκοπλάστη πάνω στους κόμπους του αριστερού μου χεριού. Αγνόησα διάφορους ερεθισμούς σε αυτήν την περιοχή. Δεν έχω καν πλύνει το αριστερό μου χέρι. Φορώ αυτόν το λευκοπλάστη μια εβδομάδα τώρα. Στο τέλος τής επόμενης εβδομάδας θα βγάλω τον λευκοπλάστη. Υπολογίζω ότι αυτό τους δίνει είκοσι με τριάντα δισεκατομμύρια χρόνια με τον δικό τους χρόνο, που πρέπει να είναι αρκετός για οποιοδήποτε γένος.

Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα μου. Το πρόβλημα μου είναι ότι τώρα τελευταία έχω κάτι δυσάρεστες διαισθήσεις για τους σεισμούς στο ρήγμα του Αγίου Ανδρέα και στα ηφαίστεια στο κεντρικό Μεξικό. Θέλω να πω ότι σχεδόν όλα ταιριάζουν… και φοβάμαι.

Έτσι, κοιτάξτε… με συγχωρείτε που διακόπτω το προηγούμενο όνειρό σας, άλλα έχω αυτό το επείγον πρόβλημα και μόνο εσείς μπορείτε να με βοηθήσετε…

Νάρθηκας ποδιού και επιβίωση

Κάποτε είχα χτυπήσει πολύ άσχημα το γόνατό μου. Είναι θαύμα που δεν διέλυσα την επιγονατίδα, ούτε και τους τένοντες. Ήμουνα μόνο είκοσι ενός ετών, αλλά χρειάστηκαν δύο ολόκληρες εβδομάδες για να μπορέσω να λυγίσω το πόδι μου, ενώ πέρασαν πάνω από δύο χρόνια για να επανέλθει ΣΧΕΔΟΝ στην προηγούμενη κατάστασή του. Η εμπειρία μου στην υποστήριξή του από επιδέσμους και νάρθηκες καταλήγει στο βίντεο αυτό. Για μένα η απλούστερη, βολικότερη και φθηνότερη υποστήριξη γίνεται με ένα πάμφθηνο ελαστικό επίδεσμο. Χρειάζεται μόνο λίγος πειραματισμός για να καταλήξετε στον σωστό βαθμό σφιξίματος που πρέπει να έχει.

Η δικτατορία της κενότητας

Η παροιμία λέει ότι όποιος έχει πολύ πιπέρι βάζει και στα λάχανα. Δείχνει την συμπεριφορά των καλομαθημένων ανθρώπων που δεν είχαν ποτέ τους πρόβλημα επιβίωσης και ασχολούνται με σαχλαμάρες ή κάνουν σπατάλες.
Οι Άγγλοι είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτήν την παροιμία. Αν και πολλοί ζουν εξαθλιωμένοι, η «Μεγάλη» Βρετανία επιζεί ακόμα επειδή τρώει τις περιουσίες των λαών που έχει καταληστέψει τόσα χρόνια.
Έτσι, για τους βρετανούς, το μέγα θέμα των ημερών είναι το φόρεμα της Middleton. Βλέπετε έπρεπε να ξέρει όλα τα φορέματα που έχουν φορεθεί από τις ηθοποιούς στα κινηματογραφικά έργα και να προσέχει να μην φορέσει κάποιο ίδιο. Έκανε την γκάφα να φορέσει ένα φόρεμα που έμοιαζε με εκείνο που φορούσε η μητέρα του αντίχριστου στην ταινία «Το μωρό της Ρόζμαρι».
Γκάφα και κορυφαίο λάθος για τους καλομαθημένους άγγλους.
Γκάφα και κορυφαίο λάθος που μεταφέρεται στο Ελλαδιστάν, γιατί πρέπει να μάθουμε να συμπεριφερόμαστε, να σκεπτόμαστε και να ζούμε όπως οι καλομαθημένοι, αποικιοκράτες της ΕΕ.
Δηλαδή να συμπεριφερόμαστε, να σκεπτόμαστε και να ζούμε κενά, μόνο για την εφήμερη κενή είδηση που μεταδίδουν τα κενά ΜΜΕ.
Όχι δηλαδή ότι χρειάζεται και πολλή προσπάθεια για κάτι τέτοιο…