Περιβάλλον και ανθρώπινος ψυχισμός

Στις αναρτήσεις μου μιλάω πολύ τακτικά για τον διεστραμμένο ανθρώπινο ψυχισμό. Είμαστε ένα ζωικό είδος τελείως παράλογο. Η τρέλα μας δεν έχει κανένα όριο. Το ίδιο και η αυτοθεώρησή μας. Καθίσαμε στον θρόνο του βασιλιά της φύσης έτσι γιατί μας αρέσει. Ακριβώς όπως ένας τρελός στο ψυχιατρείο που πιστεύει ότι είναι ο μέγα Ναπολέων.
Σίγουρα πολλοί αναγνώστες δεν με βρίζουν από ευγένεια για αυτήν την περιγραφή που μας κάνω. Και επίσης σίγουρα αυτός είναι και ένας βασικός λόγος που δεν έχω πολλούς αναγνώστες ούτε και πολλά κλικ. Αν μιλούσα για αγάπες και λουλούδια και σας ανέβαζα καρδούλες, τοπία και λουλουδάκια τότε θα είχα πολλούς πελάτες!
Επανερχόμενος όμως στο βασικό θέμα μου να η απόδειξη ότι ο ανθρώπινος εγωισμός δεν έχει όρια. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι μπορούν λέει να σώσουν τον πλανήτη!
Πρόκειται για την μεγαλύτερη μπούρδα που έχω ακούσει ποτέ.
Ο πλανήτης είναι ένα δυναμικό ζωντανό σύστημα, το οποίο υπακούει σε νόμους που δεν υποπτευόμαστε καν. Έχει υποστεί άπειρες καταστροφές κατά την διάρκεια της υποτιθέμενης ζωής του. Με κάποιον περίεργο τρόπο το οικοσύστημά του αναγεννιέται πλήρως και «ακαριαία» και δημιουργεί συνεχώς νέα είδη.
Το μόνο που θα πετύχουμε με την ανώφελη, ανούσια, καταστροφική και βλακώδη κατανάλωση πόρων η οποία έχει βαφτιστεί «οικονομική ανάπτυξη» είναι η δική μας εξαφάνιση. Ο πλανήτης δεν θα πάθει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ!

Εσείς μέχρι πού θα αφήνατε να σας παρασύρει το εγώ σας;

Το πρόβλημα έχει δύο παραμέτρους: το ένστικτο (την θέληση για ζωή και διαιώνιση του είδους και την τεχνολογία.
Ζούμε σε μία θαυμάσια και ταυτόχρονα απαίσια εποχή. Την διαφορά την κάνει η τεχνολογία. Για παράδειγμα τα γυαλιά και τα σφραγίσματα των δοντιών.
Προσωπικά έχω και τα δύο. Είναι πολύ βολικά. Εν μέρει βέβαια και τα δύο είναι αποτελέσματα της τεχνολογίας και του σύγχρονου τρόπου ζωής. Τελικά όμως «μου λύνουν τα χέρια».
Το ένστικτο της επιβίωσης είναι πολύ ισχυρό. Σε κρατάει πάσει θυσία ζωντανό. Μπορεί να είσαι ετοιμοθάνατος, να σέρνεσαι με κομμένα χέρια και πόδια και πάλι θα προσπαθήσεις να αμυνθείς για να μείνεις λίγο ακόμα ζωντανός. Και ακόμα και σε μια τέτοια κατάσταση θα σε ωθεί να διαιωνίσεις τα γονίδιά σου, επιζώντας μέσα από τους απογόνους σου.
Έχεις μυωπία. Θα φορέσεις γυαλιά; Φυσικά ναι.
Χάλασε το δόντι σου, θα το φτιάξεις; Φυσικά ναι.
Έσπασες το πόδι σου, θα το βάλεις στον γύψο; Φυσικά ναι.
Έπαθες σκωληκοειδίτιδα θα την εγχειρήσεις; Φυσικά ναι.
Αν περάσουμε όμως στην νέα τεχνολογία του Μεγάλου Αδελφού, τα πράγματα σκουραίνουν. Έχει αρχίσει να εμφανίζεται η δυνατότητα δημιουργίας ανθρώπινων οργάνων σε ζώα. Για παράδειγμα κάποτε θα μπορείς να παραγγείλεις ένα ανθρώπινο συκώτι, νεφρό, καρδιά κλπ και σε μερικούς μήνες θα έχεις ένα πραγματικά δικό σου όργανο. Θα είναι τόσο δικό σου ώστε δεν θα υπάρχει ΚΑΜΜΙΑ ανάγκη για ανοσοκαταστολή. Θα κάνατε μία τέτοια μεταμόσχευση;
Μία άλλη δυνατότητα είναι, εφόσον δεν μπορείτε να κάνετε παιδιά, να παραγγείλετε δικά σας ωάρια ή σπερματοζωάρια, τα οποία θα μεγαλώσουν στην πλάτη ενός αρουραίου! Πόσο δικά σας θα είναι όμως αυτά τα «αυγά»; Θα κάνατε κάτι τέτοιο;
Θα πάω και λίγο παραπέρα. Εδώ καινοτομώ και πάω στοίχημα ότι θα το δείτε σε μερικά χρόνια σαν είδηση για μία «νέα μέθοδο» που «δίνει νέες ελπίδες σε όσες γυναίκες θέλουν παιδί». Ένα γουρούνι, μία αγελάδα, ή άλλο κατάλληλο ζώο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν «δανεική μήτρα» για να μεγαλώσει το παιδί σας. Θα κάνατε κάτι τέτοιο;
Να λοιπόν το απλό ερώτημα. Όντας συνηθισμένοι να χρησιμοποιείτε την τεχνολογία επειδή είναι βολική και σας λύνει τα προβλήματά σας:
-Θα παραγγέλνατε ένα παιδί γονιμοποιημένο από «αυγά» μεγαλωμένα σε ποντίκι και κυοφορημένο σε ένα γουρούνι;
-Θα παραγγέλνατε ένα αντίγραφο του παιδιού σας που πέθανε, επειδή έχετε την δυνατότητα;
-Θα παραγγέλνατε ένα αντίγραφο δικό σας για να του αφήσετε την επιχείρηση;
-Θα κάνατε μία γονιδιακή θεραπεία για να αντέχετε κάποια δηλητήρια και να κρατήσετε την δουλειά σας στο εργοστάσιο;
Οι τεχνολογικές δυνατότητες εμφανίζονται «ανεξάντλητες». Αλλά εσείς μέχρι ποιο σημείο θα τις χρησιμοποιούσατε;

Η παγκόσμια τρέλα του «εγώ είμαι πιο»

Μέσα μας έχουμε ένα στοιχείο που λέγεται ΕΛΑΤΤΩΜΑ. Αυτό το στοιχείο είναι πολλαπλό και πολυπρόσωπο. Έχει κυριεύσει τον ψυχισμό μας και μας κάνει να συμπεριφερόμαστε σαν ζόμπι αδιάφορα για οτιδήποτε άλλο εκτός από τον εαυτό τους.
Ξέρω ότι θα αντιδράσετε και θα πείτε ότι δεν είναι έτσι. Αλλά κάντε μία προσπάθεια και αφήστε μία απειροελάχιστη πιθανότητα να συμβαίνει έτσι. Προσωπικά θα είμαι πολύ ευχαριστημένος από αυτό το κατόρθωμα.

«ΜΟΥ» και «ΠΙΟ» οι δύο κρυφές αιτίες της δυστυχίας μας

Πολλοί άνθρωποι δείχνουν ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί πάνω στην γη. Πόλεμοι, πείνα, καταστροφή του περιβάλλοντος, εγκλήματα σε ένταση που ποτέ πριν δεν είχαμε συναντήσει καθώς και ΣΠΑΝΙΕΣ ασθένειες τις οποίες ποτέ πριν δεν είχαμε δει.
Κατά καιρούς διαβάζω διάφορα άρθρα, ανακοινώσεις, καλέσματα για μάζεμα υπογραφών αλλά και σχόλια αναγνωστών. Και πάντοτε μου μένει μια πικρή γεύση. Ο λόγος είναι ότι ο κάθε ένας κάνει ένα σχόλιο/ανάρτηση/δράση με σκοπό να επιδείξει τον «εσωτερικό εαυτό» του. Σχολιάζει μόνο και μόνο για να «δείξει» την ευαισθησία του και όχι για να αναζητήσει την λύση του προβλήματος.
Γενικότητες όπως «να ξεσηκωθούμε…», «όταν καταλάβει ο κόσμος…», «μόνο η συσπείρωση των…», «πρέπει να αλλάξουμε τα πράγματα…» δεν οδηγούν πουθενά και κυρίως δεν προσφέρουν κανενός είδους ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ για τον λόγο για τον οποίο φτάσαμε στην σημερινή κατάσταση.
Πίσω από όλα αυτά υπάρχει μία κρυφή αιτία. Μια αιτία που είναι μπροστά στα μάτια μας αλλά δεν την βλέπει κανείς. Η περιγραφή είναι πανεύκολη και ταυτόχρονα δύσκολα κατανοητή. Κρυμμένο βαθιά μέσα στον ψυχισμό μας υπάρχει κάτι που λέγεται Εγώ.
Αυτό το Εγώ χρησιμοποιεί μόνο δύο μικρές λέξεις για να επιφέρει όλη αυτήν την φρικώδη καταστροφή η οποία τόσο πολύ τρομάζει όλον τον κόσμο.
Είναι οι λέξεις «μου» και «πιο».
Εγώ είμαι «πιο» έξυπνος, «πιο» μορφωμένος, «πιο» πολιτισμένος κλπ από εσένα.
Αυτό είναι το σπίτι «μου», το παιδί «μου», οι ιδέες «μου» κλπ.
Το Εγώ μας κρατάει σε μία υπνωτική κατάσταση. Δεν αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα. Αντιλαμβανόμαστε μόνο αυτό που μας περιγράφει σαν πραγματικότητα το Εγώ μας. Έτσι ο κάθε ένας μας παραμένει αυτο-υπνωτισμένος, ενώ ταυτόχρονα αυτο-δικαιολογείται για τις πράξεις του.
-Ο Χίτλερ ήθελε «πιο» καθαρή φυλή και αιματοκύλισε τον κόσμο.
-Ο λαίμαργος θέλει να φάει «πιο» πολύ
-Ο επιχειρηματίας θέλει να βγάλει «πιο» πολλά χρήματα.
-Οι εργάτες θέλουν «πιο» μεγάλο μισθό.
-Οι πολυεθνικές θέλουν «πιο» πολλά κέρδη.
-Οι καταναλωτές θέλουν «πιο» φθηνά προϊόντα.
-Οι πολιτικοί θέλουν «πιο» πολλή δόξα και δύναμη.
-Ο παραπάνω κατάλογος συνεχίζεται ατελείωτος και μπορεί να συνδυαστεί με τον επόμενο προκαλώντας εκρηκτικά αποτελέσματα
-Η «δική μου» θρησκεία είναι η καλύτερη.
-Η «δική μου» γλώσσα είναι η καλύτερη.
-Το «δικό μου» κόμμα είναι το καλύτερο.
-Η «δική μου» ομάδα είναι η καλύτερη.
-Γενικά οτιδήποτε είναι «δικό μας» το θεωρούμε σαν το καλύτερο από όλα.
Το ΕΓΩ, με εργαλεία το «ΔΙΚΟ ΜΟΥ» και το «ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ» μας κρατάει όλους κοιμισμένους βαθιά:
Μπορεί να δικαιολογήσει οποιοδήποτε ανθρωπιστικό/οικονομικό/πολιτικό έγκλημα.
Μπορεί να δικαιολογήσει την άθλια κατάσταση που επιβάλουν οι «αναπτυγμένες» χώρες στον Τρίτο Κόσμο.
Μπορεί να δικαιολογήσει κάθε σφαγή, κάθε πόλεμο, κάθε ηθική παρεκτροπή, κάθε έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και κάθε έγκλημα κατά της Φύσης.
Αφού μία εταιρεία θέλει «πιο» πολλά κέρδη και εσείς «πιο» φθηνά κινητά τηλέφωνα δεν είναι λογικό ότι μέσα στις στενές σήραγγες ενός τριτοκοσμικού ορυχείου, θα σέρνονται μικρά παιδιά, ώστε η πρώτη ύλη να βγει με όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος; Ποιος μπορεί να διαμαρτυρηθεί ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ για την παιδική εκμετάλλευση χωρίς να πάρει επάνω του ένα μέρος της ευθύνης;
Μετά από όλα αυτά ποιος μπορεί να αναρωτιέται για τον λόγο που υπάρχει τόση μιζέρια στον κόσμο; Ο λόγος είναι ένας και μοναδικός και εμείς είμαστε το κυρίαρχο κομμάτι του:
-Πρέπει να υπάρχουν ορυχεία που βγάζουν ουράνιο για τους αντιδραστήρες, διαμάντια για τις κυρίες, χρυσό για τα σταυρουδάκια μας, σπάνια μέταλλα για τα κομπιούτερ μας…
-Πρέπει να έχουμε κάθε τόσο καινούρια ρούχα…
-Πρέπει να έχουμε κάθε τόσο καινούρια αυτοκίνητα…
-Πρέπει να έχουμε κάθε τόσο καινούριες ηλεκτρικές συσκευές…
-Πρέπει να τρώμε εξωτικά ΦΘΗΝΑ τρόφιμα, μεταφερμένα με αεροπλάνα από την άλλη άκρη του κόσμου…
-Πρέπει να κερδίζουμε, να παράγουμε και να καταναλώνουμε όλο και πιο γρήγορα, όλο και πιο φθηνά, όλο και πιο πολύ.
Και όλα αυτά τα «πρέπει», τα οποία πιστεύετε ότι είναι ο σκοπός της ζωής μας, μπορούν να επιτευχθούν ΜΟΝΟ με δούλους-εργάτες, με καταστροφή του περιβάλλοντος και με πολέμους για να έχουν οι υπερδυνάμεις την κυριαρχία των πρώτων υλών.
Τα δάση χάνονται, το νερό δηλητηριάζεται, τα ψάρια γίνονται γατοτροφές για τα καλομαθημένα «pet» που έχουμε στο σπίτι και η ραδιενέργεια ξεχειλίζει παντού. Υπάρχουν τόσα πυρηνικά όπλα που μπορούν να σκοτώσουν 150 φορές κάθε άνθρωπο επάνω στην γη.
Τι ωφέλησε τα παιδιά της Αφρικής που οι Αμερικανοί πάτησαν στην Σελήνη;
Τι κατάλαβαν από αυτήν την κατάκτηση τα παιδιά στις Φιλιππίνες, τα οποία εκδίδονται για μία μπύρα στους «πολιτισμένους τουρίστες» που πάνε με αεροπλάνα και κρουαζιερόπλοια τελευταίας τεχνολογίας για σεξοτουρισμό;
Πάνω από πέντε χιλιάδες παιδιά τυφλώνονται από την ασιτία μόνο στην Αφρική κάθε χρόνο. Θα πρέπει να είναι όμως πολύ υπερήφανα που έχουμε πάει στην Σελήνη και θα χαίρονται για τα τεράστια και υπερσύγχρονα αεροπλάνα μας, τα αυτοκίνητά μας, τις τηλεοράσεις μας και γενικά για την τρομερή τεχνολογία μας. Θα διασκεδάζουν πολύ που έχουμε τα πάντα και δεν έχουν τίποτε.
Και ερχόμαστε στο προκείμενο: υπάρχει άραγε λύση σε αυτό;
Η απάντηση δεν θα σας αρέσει καθόλου: Από τα τόσα δισεκατομμύρια ανθρώπους ποιο είναι το ποσοστό εκείνων που «θέλουν να αλλάξουν» τα πράγματα; Σας πληροφορώ ότι απαιτείται η «πλειοψηφία του 50% συν ένα» για να υπάρξει αλλαγή. Και σίγουρα δεν θα βρείτε πουθενά τρία με τέσσερα [αυτήν την στιγμή] δισεκατομμύρια ανθρώπους διατεθειμένους να αλλάξουν τον κόσμο. Πολύ απλά ΟΛΟΙ θέλουν ΠΙΟ πολλά λεφτά και ΠΙΟ καλές συνθήκες ζωής. Και αν για έναν πειναλέο σκλάβο αυτό το «ΠΙΟ ΠΟΛΥ» είναι θέμα επιβίωσης, από ένα σημείο και μετά δεν θα διαφέρει σε τίποτε από το «ΠΙΟ ΠΟΛΥ» των χορτασμένων και καλομαθημένων Δυτικών.
Ο καθένας φυσικά μπορεί να συνεχίσει να βοηθά με τον τρόπο που νομίζει σαν πιο σωστό είτε σε περιβαλλοντικές οργανώσεις, είτε σε εράνους για τους πεινασμένους του κόσμου. Στο κάτω-κάτω είναι μια ανθρώπινη υποχρέωσή μας. Όμως παρακαλώ μην «κοιμάστε όρθιοι» πιστεύοντας ότι έτσι θα αλλάξει κάτι.
-Όσο εγώ (ο κάθε άνθρωπος δηλαδή) θα θέλω να έχω «πιο» πολλά αγαθά και θα θέλω όλοι να αποδέχονται τις ιδέες «μου», γιατί εγώ φυσικά τα ξέρω όλα, τότε πάντα θα πεθαίνουν τα παιδιά από πείνα. Πάντα θα γίνονται πόλεμοι. Πάντα ο άνθρωπος θα εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο. Και πάντα η φύση θα καταστρέφεται.
Μην υποτιμάτε τον κίνδυνο τον οποίο κρύβει ο ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΟΣ ΥΠΝΟΣ του «δικό μου» και του «πιο πολύ». Κρύβει τον φριχτότερο εγωισμό που μπορείτε να φανταστείτε όταν βρίσκεστε μέσα στον χειρότερο εφιάλτη σας. Χρειάστηκαν δεκαετίες για να αρχίσω να αντιλαμβάνομαι πόσο βαθύς είναι αυτός ο ανθρώπινος ύπνος. Και αισθάνομαι λύπη από την αδυναμία της πλειοψηφίας των ανθρώπων να καταλάβουν το παραμικρό. Όλοι θα μπορούσαν να καταλάβουν. Αλλά για κάποιον άγνωστο[;] λόγο οι περισσότεροι εκλέγουν να μην προσπαθήσουν καν.
Αφήστε που είναι τελείως διαφορετικό πράγμα το να καταλαβαίνεις κάτι από το να το βάζεις σε εφαρμογή. Η απλή διανοητική πληροφόρηση θεωρείται από πολλούς σαν «κατανόηση». Απλούστερο παράδειγμα το αδυνάτισμα και το τσιγάρο. Σκεφτείτε πόσες φορές «καταλάβατε» ότι πρέπει να αδυνατίσετε ή να κόψετε το τσιγάρο, πόσες φορές «δηλώσατε» την απόφασή σας και πόσες φορές υπαναχωρήσατε.
Αλλά τελικά μην ανησυχείτε δεν είναι όλα μαύρα…
Κάποια ημέρα η Γη θα εκνευριστεί. Θα σηκωθεί και με βδελυγμία θα τινάξει από πάνω της την σκόνη-ανθρωπότητα μέσω μίας ωραίας παγκόσμιας περιβαλλοντικής καταστροφής/αναταραχής.
Αλλά τα πουλιά, τα ψάρια, τα ζώα και τα έντομα θα παραμείνουν. Μπορεί να πεθάνουν πολλά από αυτά αλλά η Φύση θα παραμείνει ζωντανή.
Ο ήλιος θα λάμπει, ο ουρανός θα είναι γαλάζιος, στα ψηλά βουνά θα υπάρχουν κάτασπρα χιόνια και το νερό θα τρέχει καθαρό και διάφανο στις κοίτες του.
Και ο μόνος που θα λείπει θα είναι ο ΑΘΛΙΟΣ ανθρώπινος πολιτισμός ο δομημένος επάνω στο «ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ» και στο «ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ».
Ίσως να είμαι εκεί για να το δω αλλά μου αρέσει η σκέψη...

Επικίνδυνη τεχνολογία

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να μιλάω για τον απαράδεκτα επικίνδυνο άνθρωπο, ο οποίος νομίζει ότι επειδή χρησιμοποιεί αναπτυγμένη τεχνολογία είναι και ο ίδιος αναπτυγμένος και πολιτισμένος.
Αλλά τίποτε δεν είναι πιο εύκολο από το να κάνεις «προφητείες» σχετικά με κάθε νέα τεχνολογία την οποία προσφέρουν στα σύγχρονα δίποδα/καταναλωτές οι πολυεθνικές εταιρείες. Αρκεί να φανταστείς τι κακό και καταστροφικό μπορείς να κάνεις με αυτήν. Είναι ζήτημα χρόνου για να εφαρμοστεί ακριβώς έτσι.

Το Ένα.

Άραγε πως συνέβη η δημιουργία του σύμπαντος; Ποιες είναι οι αιτίες αυτής της δημιουργίας; Γιατί συνέβησαν όλα όσα συνέβησαν έτσι όπως συνέβησαν;
1] Η Δημιουργία υπήρξε το τυχαίο αποτέλεσμα μίας σειράς τυχαίων γεγονότων;
2] Η Δημιουργία υπήρξε το μη-τυχαίο αποτέλεσμα μίας ακαθόριστης, άγνωστης και ανεξερεύνητης Βούλησης;
Ότι και να διαλέξετε έχετε χάσει! Δεν θα μπορέσετε ποτέ να αποδείξετε τίποτε σχετικά με την αρχή του σύμπαντος. Μπορείτε μόνο να κάνετε υποθέσεις και να προτιμήσετε να διαλέξετε σαν σωστό αυτό ή εκείνο.
Έτσι κι αλλιώς και οι δύο απόψεις ξεκινάνε από το ίδιο σημείο.
1] Κατά τους υπέρμαχους της ύλης, το Τίποτε αποφάσισε [έτσι στα καλά καθούμενα] να κινηθεί. Έτσι συνέβη το Μεγάλο Μπάμ, η μεγάλη έκρηξη που δημιούργησε την ύλη, τους νόμους και το σύμπαν όπως ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ.
2] Κατά τους υπέρμαχους του θεού, κάποια στιγμή, ο θεός αποφάσισε [έτσι στα καλά καθούμενα] να δημιουργήσει την ύλη, τους νόμους και το σύμπαν όπως ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ.
Η αντιπαλότητα είναι μεγάλη και ΚΑΝΕΝΑΣ δεν αντιλαμβάνεται την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ των δύο θεωριών.
1] Αν και υπάρχει μία τεράστια ποικιλία θεωριών, σε γενικές γραμμές οι περισσότεροι φυσικοί θεωρούν ότι, πριν το σημείο μηδέν, το σύμπαν ήταν περίπου 1024 φορές μικρότερο από ένα άτομο [!!!!!!] και είχε θερμοκρασία περί τους 1032 βαθμούς Κέλβιν [!!!!!!]. Μην ρωτάτε πως κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα! Το θέμα είναι ότι η ύλη, σε αυτές τις συνθήκες, αποτελείται από ένα διάπυρο σύννεφο από πρωτονίων, ηλεκτρονίων και νετρονίων.
2] Από την άλλη μεριά, ο Θεός που δημιούργησε το Σύμπαν είναι τριαδικός και «αποτελείται» από τρεις δυνάμεις: Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Σε αυτό συμφωνούν [παρά τις διαφορές στον τρόπο έκφρασης] ΟΛΕΣ οι μεγάλες θρησκείες, παλιές και νέες.

Προσωπικά δεν βλέπω καμία διαφορά ανάμεσα στο σύννεφο πρωτονίων, ηλεκτρονίων και νετρονίων και στον τριαδικό θεό, σαν αιτία δημιουργίας του Σύμπαντος.
Τελικά θα προτιμήσω την εκδοχή των αρχαίων Αθηναίων οι οποίοι είχαν στήσει έναν βωμό στον «άγνωστο θεό» όχι σε έναν ακόμα θεό από τους πολλούς που υποτίθεται ότι είχαν και τον οποίο ίσως δεν γνώριζαν ή δεν είχαν φανταστεί, αλλά στον πραγματικό θεό [την αντικειμενικά πραγματική αιτία των πάντων] ο οποίος είναι τελείως έξω από την δυνατότητα κατανόησης του ανθρώπου.
Το θέμα ΦΥΣΙΚΑ ούτε εξαντλείται έτσι εύκολα ούτε και μπορεί να έχει ένα τελικό συμπέρασμα έτσι εύκολα. Αλλά ως «αιτία για σκέψη» θα τελειώσω με ένα κομμάτι από ένα σανσκριτικό κείμενο. Αυτά τα κείμενα είναι πανάρχαια, περιέχουν έναν τεράστιο όγκο πραγματικά απίστευτων πληροφοριών, χρησιμοποιούν γιγάντιες μονάδες χρόνου και γενικά «προκαλούν». Έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι είτε τα αγνοούν είτε προτιμούν να τα θεωρήσουν προϊόν φαντασίας.

Ούτε ανυπαρξία, ούτε ύπαρξη υπήρχε τότε.
Και δεν υπήρχε ψηλά ούτε ο αέρας ούτε ο ουρανός.
Τι σάλευε πέρα δώθε;
Τι ήταν το ανεξερεύνητο;
Δεν υπήρχε τότε ούτε θάνατος ούτε αθανασία, ούτε σημάδι μέρας ή νύχτας.
Αυτό το Ένα ανάπνεε με δικούς του νόμους χωρίς να ανασαίνει.
Τίποτε άλλο εκτός από Αυτό δεν υπήρχε στην αρχή.
Το σκοτάδι ήταν κρυμμένο μέσα στο σκοτάδι.
Κάτι γεμάτο ζωτικότητα που ήταν τυλιγμένο από το κενό.
Το Ένα γεννήθηκε από την ίδια την δύναμη του καυτού του πόθου.
Υπήρχε πάνω;
Υπήρχε κάτω;
Ποιος να ξέρει;
Ποιος μπορεί να πει σίγουρα από πού προήλθαν; Από πού ξεπήδησε η Δημιουργία;
ΡΙΓΚ-ΒΕΔΑ

Το θέατρο των Παθών

Για άλλη μια φορά, αυτές τις μέρες, βλέπουμε στην τηλεόραση τα έργα που έχουν γυριστεί σχετικά με το θέμα των ημερών: την προδοσία του Ιούδα και την σταύρωση του Χριστού. Έργα δεκαετιών αναπαριστούν το πολυπαιγμένο παραμύθι «ο καλός Χριστούλης που τον προδίδει ο κακός Ιούδας» ενώ εμείς οι αθώοι παρακολουθούμε ανήμποροι..
Απορώ για το γεγονός ότι ελάχιστοι έως κανείς δεν καταλαβαίνει ότι όλο αυτό το δράμα το οποίο εκτυλίσσεται στις οθόνες δεν μπορεί παρά να είναι ένα θέατρο. Ο Ιησούς ήρθε να «παίξει» ένα θεατρικό έργο. Για να μπορέσει να μεταδώσει εκείνο που δεν μεταδίδεται, το (από αιώνες) κρυφό και ανείπωτο μυστικό της ανθρώπινης αυτογνωσίας. Σκηνή η αρχαία Ιερουσαλήμ. Μέλη του θιάσου οι μαθητές και οι λοιποί ήρωες της ιστορίας του ευαγγελίου. Ο ίδιος ο Χριστός λέει για την δράση του:
«διά τούτο εν παραβολαίς αυτοίς λαλώ, ίνα βλέποντες μή βλέπωσι καί ακούοντες μή ακούωσι μηδέ συνώσι»
«Για αυτό τους μιλάω με παραβολές, ώστε ενώ βλέπουν να μην βλέπουν και ενώ ακούνε να μην ακούν και να μην καταλαβαίνουν».

Θα αναφέρω μερικά βασικά σημεία για να σας δώσω να καταλάβετε τι εννοώ:
Κατ’ αρχήν δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για προδοσία του Ιούδα. Είναι αδύνατον να προδώσεις κάποιον ο οποίος γνωρίζει εκ των προτέρων τί θα συμβεί. Για να μην μείνει καμιά αμφιβολία ο ίδιος ο Ιησούς δηλώνει στους μαθητές του: Εγώ δεν σαν διάλεξα και ένας από εσάς είναι διάβολος;
Η «προδοσία» είναι απαραίτητη γιατί διαφορετικά δεν θα μπορούσε να υπάρξει το Δράμα. Ο Ιησούς λοιπόν έχει διαλέξει προσεκτικά τους μαθητές του. Ο καθένας παίζει τον ρόλο του. Και έρχεται η στιγμή που θα φανερώσει εκείνον που θα τον προδώσει. Οι μαθητές τον ρωτούν με αγωνία:
Μήπως είμαι εγώ Κύριε; Και όταν ο Ιούδας τον ρωτάει το ίδιο πράγμα ο Ιησούς απαντάει: Εσύ το είπες.
Αργότερα στο δείπνο ο Ιησούς λέει ότι θα τον προδώσει εκείνος που θα βουτήξουν μαζί το ψωμί στο πιάτο. Και έπειτα λέει στον Ιούδα: Εκείνο που θα κάνεις κάνε το γρήγορα.
Πρόκειται για ξεκάθαρη και άμεση διαταγή.
Ο Ιησούς μάλιστα κάνει πολύ κόπο για να δείξει ότι όλο αυτό είναι ένα Θέατρο, ένα Δράμα που θα διδάξει εκείνους που «έχουν μάτια για να δουν και αυτιά για να ακούσουν» γιατί όπως λέει και σε ένα σημείο:
«Υμών δέ μακάριοι οι οφθαλμοί, ότι βλέπουσι, καί τά ώτα υμών, ότι ακούουσιν».
«Μακάρια είναι τα μάτια σας γιατί βλέπουν και τα αυτιά σας γιατί ακούνε».
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι απόστολοι είναι απλά μερικοί τυχεροί που βρέθηκαν εκεί από τύχη. Σημαίνει ότι βρέθηκαν εκεί επειδή ΗΔΗ είχαν την ικανότητα να ακούνε και να βλέπουν. Γιατί νομίζετε ότι είπε ο Ιησούς στους ψαράδες Πέτρο και Ανδρέα το αποκαλυπτικότατο "θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων";

Έτσι κάνει την τελική δήλωση η οποία δεν αφήνει πλέον καμία αμφιβολία για τα γεγονότα που «παίζονται». Στην Γεσθημανή λέει στους στρατιώτες οι οποίοι πάνε να τον πιάσουν: Κάθε μέρα ήμουν στον Ναό και δεν με συλλάβατε.
Έκανε θαύματα και έλεγε πράγματα που ενοχλούσαν το θρησκευτικό κατεστημένο της εποχής. Ήταν πασίγνωστο πρόσωπο. ΑΡΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΠΡΟΔΟΤΗΣ για να τον βρουν οι διώκτες του. Και παρακαλώ μην ακούσω την παιδαριώδη δικαιολογία ότι αυτό έγινε για να τον πιάσουν κρυφά, επειδή τον αγαπούσε ο λαός. Αυτό θα ίσχυε αν τον δίκαζαν κρυφά και τον σκότωναν και κρυφά. Και βασικά σε τέτοιες περιπτώσεις δεν χρειάζεται καμία δίκη. Απλά ο ένοχος που ενοχλεί το καθεστώς ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ.
Και ερχόμαστε σε αυτό που είναι η βάση όλου αυτού του «θεατρικού έργου».
Ποιοι νομίζετε ότι είναι ο Ιούδας, ο Πιλάτος και ο Καϊάφας;
ΕΜΕΙΣ ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ.
Ο Ιούδας (ο δαίμονας της επιθυμίας), ο Καϊάφας (ο δαίμονας του νου) και ο Πιλάτος (ο δαίμονας της κακής θέλησης) ζούνε μέσα μας. Εμείς προδίδουμε κάθε μέρα τον Χριστό (ο Ιούδας). Εμείς βρίσκουμε μία καλή δικαιολογία για να αποφύγουμε την ευθύνη μας (ο Πιλάτος). Εμείς καταδικάζουμε τον Χριστό προτιμώντας τα γήινα αγαθά (ο Καϊάφας).
Το θείο δράμα παίζεται καθημερινά μέσα σε εμάς. Καθημερινά προδίδουμε και σταυρώνουμε τον Χριστό στα βάθη του ψυχισμού μας. Εκεί βρίσκεται ο Ναός που τον έχουν καταλάβει τα πλήθη των εμπόρων-ελαττωμάτων μας, τα οποία δεν θέλουν να έρθει ο Χριστός και να τον καθαρίσει. Εκεί στον εσωτερικό Ναό μαστιγώνουμε και βασανίζουμε τον Κύριο που θέλει να μας σώσει.
Νομίζω ότι αυτά είναι αρκετά για όσους έχουν λίγο ανοιχτό μυαλό για να ξεφύγουν από την παιδαριώδη αντίληψη, την οποία τόσα χρόνια καλλιεργούν οι εχθροί του Λόγου, ότι το Δράμα έγινε κάπου βαθιά στο παρελθόν και εμείς δεν έχουμε κανέναν ρόλο σε αυτό.
Γιατί και για αυτό είπε κάτι ο Ιησούς:
«καί τότε πληρωθήσεται αυτοίς η προφητεία Ησαΐου η λέγουσα· ακοή ακούσετε καί ου μή συνήτε, καί βλέποντες βλέψετε καί ου μή ίδητε· 15 επαχύνθη γάρ η καρδία τού λαού τούτου, καί τοίς ωσί βαρέως ήκουσαν, καί τούς οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι τοίς οφθαλμοίς καί τοίς ωσίν ακούσωσι καί τή καρδία συνώσι καί επιστρέψωσι, καί ιάσομαι αυτούς».
«Και τότε θα εκπληρωθεί η προφητεία του Ησαΐα που λέει: θα ακούσετε και δεν θα καταλάβετε, θα δείτε αλλά δεν θα δείτε. Διότι πάχυνε η ψυχή του λαού αυτού, και (το έφεραν) βαρέως (που) άκουσαν με τα αυτιά, και έκλεισαν τα μάτια τους μήπως δουν με τα μάτια και ακούσουν με τα αυτιά τους και καταλάβουν με την καρδιά τους και επιστρέψουν (δηλαδή μεταμεληθούν) και εγώ (αναγκαστώ) να τους γιατρέψω».

Το ξέρω ότι όλα αυτά ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ. Εϊναι προφανές ότι δεν μπορεί να ισχύουν. Εσείς δεν είσαστε κακοί άνθρωποι που κάνουν τέτοια πράγματα. Εσείς ΔΕΝ ΕΙΣΑΣΤΕ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ....

Σας καταλαβαίνω απόλυτα, γιατί και εγώ το ίδιο είμαι!

Ο μυθικός Ανδρόγυνος

Το περίφημο απόλυτα νεοταξικό και ισοπεδωτικό φεμινιστικό κίνημα εκ πρώτης όψεως ξεκίνησε για να απελευθερώσει τις γυναίκες από την σκλαβιά στον άνδρα και στην επικρατούσα ηθική. Πράγματι η γυναίκα ήταν άτομο δεύτερης κατηγορίας με πρώτης κατηγορίας τον άνδρα. Έπρεπε να υπομένει πολλούς περιορισμούς, ενώ συνήθως όλο το φταίξιμο για οτιδήποτε έπεφτε επάνω της.
Εκείνο όμως που δεν είναι φανερό και που θα προκαλέσει αντίδραση στους υπέρμαχους της «ισότητας» των δύο φύλων είναι το απλό και ξεκάθαρο γεγονός ότι ο φεμινισμός είναι ένα κίνημα ισοπέδωσης προς τα κάτω. Εξισώνει την γυναίκα με τον άνδρα κατεβάζοντάς τον άνδρα από το υποτιθέμενο βάθρο του και μετατρέποντας τον σε άτομο δεύτερης κατηγορίας.
Έτσι το απολυταρχικό νεοταξικό οικονομικό/κοινωνικό σύστημα έχει πλέον δύο αντιμαχόμενες ομάδες δούλων για να αυξήσει τα κέρδη  και την δύναμή του.
Η ίδια την Φύση Υπάρχει προκαλεί μία «αντιπαλότητα» στις σχέσεις των δύο φύλων οφειλόμενη καθαρά στις βιολογικές και ψυχολογικές διαφορές που έχουν «από κατασκευής». Αυτή η αντιπαλότητα/διαφορετικότητα εμφανίζεται με χιουμοριστικό τρόπο στις διάφορες αστείες ιστορίες και στα ανέκδοτα. Όπως παραδείγματος χάριν στα ανέκδοτα με τις πεθερές όπου συνήθως ο γαμπρός εμφανίζεται σαν θύμα της κακιάς πεθεράς.
Με βάση αυτές τις φυσικές διαφορές συνήθως συμβαίνει και η ανόητη διάκριση σε ανώτερο και κατώτερο φύλο. Η πραγματικότητα βέβαια είναι πολύ διαφορετική, αφού τα δύο φύλα έχουν δημιουργηθεί με τεράστιες διαφορές αλλά και τεράστιες ομοιότητες. Η φύση έχει βάλει κάποιες ικανότητες να υπερισχύουν στο ένα ή στο άλλο φύλο, έχοντας μία δική της λογική. Σαν αποτέλεσμα τα δύο φύλα είναι απολύτως ανόμοια αλλά και απολύτως ίσα.
Επιπλέον υπάρχει και μία τρίτη κρυφή και άγνωστη για τους πολλούς διάσταση. Τα δύο φύλα είναι τα σκαλοπάτια για την δημιουργία ενός ανώτερου όντος. Το όν αυτό αναφέρεται στα μυθικά κείμενα σαν Ανδρόγυνος. Ένα πλάσμα που δεν είναι ούτε άνδρας ούτε γυναίκα. Ένα πλάσμα πέρα από την φαντασία μας που δεν έχει σχέση με οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί ή ξέρει ένας «υλικός άνθρωπος». Το μυθικό αυτό πλάσμα κρυμμένο μέσα στην αχλή των αιώνων, προκαλεί την ακατανίκητη έλξη του άνδρα προς την γυναίκα και της γυναίκας προς τον άνδρα. Λένε οι μύθοι ότι κάποτε οι άνθρωποι ήταν ανδρόγυνοι. Μετά όμως χωρίστηκαν σε δύο φύλα, παρήχθησαν «μισά» όντα και ξεκίνησε η σεξουαλική λειτουργία.
Βαθιά, στο βάθος του ανθρώπινου ψυχισμού, υπάρχει η υποσυνείδητη ενθύμηση της τέλειας κατάστασης εκείνης της εποχής. Από τότε ο κάθε άνδρας ονειρεύεται να βρει την τέλεια γυναίκα. Και η κάθε γυναίκα να βρει τον τέλειο άνδρα.
Ο μυθικός Ανδρόγυνος τελικά είναι το αποτέλεσμα της τέλειας ένωσης των δύο φύλων.
Αυτές τις διαφορές των δύο φύλων, τις ομοιότητές τους και την εσωτερική τους δίψα για την μυθική τελειότητα που περιέγραψα πριν, τις παραθέτει πολύ ωραία ο Βίκτωρ Ουγκώ, ένας μεγάλος «μυημένος» και ανθρωπιστής, ο οποίος έγραψε τα παρακάτω λόγια:
«Ο άντρας είναι το πιο εξυψωμένο των πλασμάτων. Η γυναίκα είναι το ύψιστο των ιδανικών».
«Ο άντρας είναι ο εγκέφαλος. Η γυναίκα είναι η καρδιά. Ο εγκέφαλος παράγει το φως, η καρδιά την αγάπη. Το φως γονιμοποιεί, η αγάπη ανασταίνει».
«Ο άντρας είναι δυνατός στην λογική. Η γυναίκα είναι ανίκητη με τα δάκρυα. Η λογική πείθει, τα δάκρυα συγκινούν».
«Ο άντρας είναι ικανός για όλους τους ηρωισμούς. Η γυναίκα για όλα τα μαρτύρια. Ο ηρωισμός εξευγενίζει. Το μαρτύριο ανυψώνει»,
«Ο άντρας είναι ένας κώδικας. Η γυναίκα ένα ευαγγέλιο. Ο κώδικας διορθώνει, το ευαγγέλιο τελειοποιεί».
«Ο άντρας είναι ένας ναός, η γυναίκα είναι το ιερό. Μπροστά στον ναό αποκαλυπτόμαστε, μπροστά στο ιερό γονατίζουμε».
«Ο άντρας σκέφτεται. Η γυναίκα ονειρεύεται. Το να σκέφτεσαι είναι να έχεις μια ιδέα στο κρανίο. Το να ονειρεύεσαι είναι να έχεις ένα φωτοστέφανο στο μέτωπο».
«Ο άντρας είναι ένας ωκεανός. Η γυναίκα είναι μια λίμνη. Ο ωκεανός έχει το μαργαριτάρι που στολίζει. Η λίμνη την ποίηση που θαμπώνει».
«Ο άντρας είναι ο αετός που πετά. Η γυναίκα είναι το αηδόνι που τραγουδά. Το να πετάς σημαίνει να κυριαρχείς το διάστημα. Το να τραγουδάς σημαίνει να κατακτάς την ψυχή».
«Τελικά, ο άντρας είναι τοποθετημένος εκεί που τελειώνει η γη. Η γυναίκα εκεί που αρχίζει ο ουρανός».

Καταστροφικός πολιτισμός και θανατηφόρα είδωλα

Στις περισσότερες αναρτήσεις ασχολούμαι με τον διαστρεβλωμένο μας ψυχισμό, ο οποίος είναι και η μοναδική αιτία για όλη αυτήν την δυστυχία και την μιζέρια που πλακώνει τον πλανήτη.
Όπως φαίνεται όμως δεν τα καταφέρνω και πολύ καλά και τελικά επαναλαμβάνομαι συνέχεια, με αποτέλεσμα να «χάνω πελάτες»! Οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται για τέτοια θέματα είναι ελάχιστοι και αν κατά λάθος κάποιος ενδιαφερθεί πολύ γρήγορα θα βαρεθεί, επειδή θέλει να διαβάζει πάντα «κάτι νέο».
Για αυτό κάνω μία τελευταία ανάρτηση σχετικά με την θανατηφόρο επίδραση των νέων καλλιτεχνών στην ελπίδα του ανθρώπινου είδους: την νεολαία.
Αιτία ο θάνατος σε συμπλοκή ενός ακόμα ράπερ στις ΗΠΑ και οι δακρύβρεκτες αρλούμπες που εκτοξεύουν οι διάφορες «προσωπικότητες».

Τα θανατηφόρα είδωλα [τα ατελείωτα]

Είναι γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι αισθάνονται ιδιαίτερα πολιτισμένοι.
Δεν μπορείς να μην είσαι πολιτισμένος όταν έχεις πολυτελή αυτοκίνητα, ηλεκτρονικές συσκευές, ταχύτατα αεροπλάνα και θαυματουργά φάρμακα.
Κατά την γνώμη μου βέβαια δεν είναι ακριβώς έτσι.
Με τον ίδιο τρόπο και ο άνθρωπος του Νεάτερνταλ θαύμαζε το νέο ελαφρύτερο και αποτελεσματικότερο ρόπαλο που κατασκεύασε κάποιος ή αργότερα το τόξο και το ακόντιο που επέτρεπε να έχεις μεγαλύτερα «εισοδήματα» αλλά και να καθαρίζεις ευκολότερα τους αντίπαλους στην διπλανή φυλή. Είναι απόλυτα λογικό ότι θα αισθανόταν ανώτερος από αυτούς.
ΟΜΩΣ, αγαπητοί και πολιτισμένοι συμπολίτες μου ενώ είναι προφανές ότι προτιμάτε την πρώτη περίπτωση, η πραγματικότητα τείνει στην δεύτερη.
Ο λόγος είναι ένας και μοναδικός. Είναι αόρατος για όλους και απόλυτα ενοχλητικός όταν σας τον υποδεικνύουν. Προτιμάτε να τον προσδιορίζετε με ετικέτες όπως νεοταξίτης, σιωνιστής, φασίστας, τζιχαντιστής, πολυεθνική, καπιταλισμός κλπ, κλπ, κλπ.
Αυτός ο λόγος δεν είναι άλλος από εσάς τους ίδιους, όπως «καταγγέλλω» επανειλημμένως στις αναρτήσεις μου. Είναι ο διαστρεβλωμένος ψυχισμός σας.
Το «σιωνιστικό/εβραϊκό» κείμενο της Γενέσεως, στο κεφάλαιο 8, στην παράγραφο 21, λέει επί λέξει στην φασιστική, εθνικιστική και πεθαμένη γλώσσα των αρχαίων Ελλήνων: «και ωσφράνθη Κύριος o Θεός οσμήν ευωδίας, και είπε Κύριος o Θεός διανοηθείς· ου προσθήτω έτι καταράσασθαι την γήν διά τα έργα τών ανθρώπων, ότι έγκειται η διάνοια του ανθρώπου επιμελώς επί τα πονηρά εκ νεότητος αυτού».
Και επειδή προφανώς δεν γνωρίζετε την ξένη αυτή γλώσσα ορίστε η νεοελληνική απόδοση:
«Και μύρισε ο Κύριος ο Θεός την ευχάριστη μυρωδιά. Και αφού σκέφτηκε, είπε ο Κύριος ο Θεός: Δεν θα ξανακαταρασθώ την γη εξ αιτίας των πράξεων των ανθρώπων, ΔΙΟΤΙ ΑΠΟ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΣ Η ΔΙΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΡΕΠΕΙ ΜΕ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΤΑ ΠΟΝΗΡΑ».
Είναι σίγουρο ότι θα υπάρχουν και αντίστοιχα αρχαία ελληνικά εδάφια τα οποία δείχνουν αυτήν ακριβώς την εκ γενετής ροπή προς το κακό. Δυστυχώς δεν έχω υπόψιν μου κάτι και σε αυτό βοηθάει βέβαια και η νεοταξική μου εκπαίδευση, η οποία με αφήνει να αντιλαμβάνομαι με το ζόρι τις βασικές έννοιες της μαθηματικά πολύπλοκης αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
Όλη αυτή η πανταχού παρούσα αλλά και αόρατη Νέα Τάξη δεν είναι παρά οι πράξεις κοινών ανθρώπων στους οποίους δόθηκε η δυνατότητα να εκδηλώσουν τον άθλιο και διεστραμμένο ψυχισμό τους χωρίς να κινδυνεύουν να τιμωρηθούν για αυτό. Έτσι κλέβουν, προκαλούν πολέμους, εξαθλιώνουν, καταστρέφουν με μοναδικό σκοπό να κερδίσουν περισσότερα λεφτά, περισσότερη δόξα, περισσότερη δύναμη.
Στην προσπάθειά τους αυτή μετατρέπουν τους ανθρώπους σε αγέλη, εύκολα διαχειρίσιμη, αφού εκπαιδεύουν την νεολαία χτυπώντας ακριβώς στο ευαίσθητο σημείο της: την ροπή της προς το κακό.
Ένας από τους τρόπους εκπαίδευσης είναι και η μουσική [και η τέχνη γενικότερα] αφού ακόμα και ο φασίστας Πλάτωνας την θεωρεί ως μέσον διαπαιδαγώγησης των νέων. Διάφορες λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε στις παρακάτω αναρτήσεις.
Τα θανατηφόρα είδωλα
Τα θανατηφόρα είδωλα (1)
Ο σύγχρονος καταστροφικός πολιτισμός
Όμως θα δώσω μερικά νέα στοιχεία ακόμα, τα οποία «όλως περιέργως» αφορούν την επικρατούσα στην νεολαία μόδα της ραπ, της μουσικής των συμμοριών.
-«Όχι» του Βελγίου στην έκδοση ράπερ που καταδικάστηκε για στίχους υπέρ της τρομοκρατίας
-Η θολοκουλτούρα καλά κρατεί: Ντρέπομαι που είμαι λευκός, θέλω να αυτοκτονήσω, ομολογεί πασίγνωστος ράπερ
-Κάλεσμα-σοκ από ράπερ στη Γαλλία: «Σκοτώστε τα λευκά παιδιά και κρεμάστε τους γονείς τους!»
-Ο ράπερ Tekashi 6ix9ine συνελήφθη και αυτή τη φορά είναι αντιμέτωπος ακόμη και με ισόβια
Απορώ με ένα πράγμα. Ποτέ και σε κανέναν δεν φαίνεται περίεργο το γεγονός ότι οι τραγουδιστές, οι ηθοποιοί, οι «προσωπικότητες» και με λίγα λόγια οι σελέμπριτις:
-είναι εθισμένοι στα ναρκωτικά, το οινόπνευμα ή τα χάπια
-έχουν ψυχολογικά προβλήματα
-εκτοξεύουν εναντίον όλων κηρύγματα μίσους
-κατηγορούνται συνήθως ως παιδεραστές
-τις περισσότερες φορές είναι «καταξιωμένοι» ομοφυλόφιλοι
-δηλώνουν άθεοι
-πολλοί αυτοκτονούν
-πολλοί πεθαίνουν από χρήση ουσιών
-πολλοί σκοτώνονται από αντίπαλες συμμορίες
Αν στο σχολείο ερχόταν ένας δάσκαλος που έπαιρνε ναρκωτικά, είχε ψυχολογικά προβλήματα, διαφήμιζε στα παιδιά σας την βία, τα κυνηγούσε να τα βιάσει και τους πούλαγε όπλα και εθιστικές ουσίες θα παραμένατε άπραγοι; Δεν θα διαμαρτυρόσασταν; Δεν θα κάνατε φασαρία για να τον διώξουν;
Γιατί δεν κάνετε το ίδιο άραγε και με όλο αυτό το θανατηφόρο «σταρ-σίστεμ» που εκπαιδεύει τα παιδιά σας φθείροντας την ψυχή τους;
Ή νομίζετε ότι οι μουσικές, η συμπεριφορά και το παράδειγμα όλων αυτών των αρρωστημένων ειδώλων δεν επηρεάζει αρνητικά τα παιδιά σας;
Είναι απλό γιατί όλοι σας παραμένετε τόσο αδρανείς: η νεοταξική εκπαίδευση έχει ΦΥΣΙΚΑ επηρεάσει και εσάς. Σας έχει μετατρέψει σε ΙΔΙΩΤΕΣ. Και στα νεοελληνικά η λέξη «ιδιώτης» έχετε πεισθεί ότι είναι κάτι καλό. Στα αρχαία ελληνικά όμως σημαίνει κάτι άλλο. Και ευτυχώς που η έννοια διασώθηκε στην αγγλική γλώσσα με την λέξη idiot, η οποία είναι σίγουρο ότι γνωρίζετε όλοι σας ότι η σημασία της είναι ηλίθιος, ανόητος, χαζός, βλάκας, καθυστερημένος, αμαθής κλπ.
Έτσι ένα είναι σίγουρο. Το αρρωστημένο και διεστραμμένο πολιτικο/οικονομικο/ηθικό σύστημα της απόλυτα διεφθαρμένης ανθρωπότητας έχει αποκτήσει δική του οντότητα και θέληση. Θα συνεχίσει να αυτό-αναπαράγεται μέσω μίας αέναης αλυσίδας παραγωγής εφήμερων «ειδώλων». Και την νύφη πάντοτε θα την πληρώνει ο μόνος που δεν φταίει σε τίποτε: ο καημένος ο διάβολος που έχει μείνει άνεργος πλέον!

Κάλι Γιούγκα, η εποχή της Θεάς-Θάνατος

Πάνω στην γη έχουν ζήσει πολλές ανθρώπινες φυλές που δημιούργησαν μεγάλους πολιτισμούς. Αρχαία ερείπια υπάρχουν παντού στον κόσμο και είναι ορατά σε όλους. Σε όλους εκτός από τους «εδικούς» οι οποίοι υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια την θεωρία ότι ο πολιτισμός ξεκίνησε περίπου πριν 6.000 χρόνια. Και το αστείο είναι ότι έχει επιβληθεί να διδάσκεται στα σχολεία αυτή η θεωρία σαν αποδεδειγμένη πραγματικότητα!
Όλα αυτά τα ξέρετε λίγο πολύ και μπορείτε να βρείτε χιλιάδες πληροφορίες και τις επαναλήψεις τους στο διαδίκτυο.
Εκείνο που δεν μπορείτε να βρείτε είναι πληροφορίες οι οποίες έρχονται από τα βάθη του χρόνου. Και πληροφορίες σχετικές με τον διεστραμμένο ανθρώπινο ψυχισμό. Θα τις βρείτε μεταμφιεσμένες σε «μυθολογία» και είναι τόσο συνταρακτικές που οι περισσότεροι άνθρωποι, με πρώτους και καλύτερους τους «ειδικούς επιστήμονες» αποφεύγουν να τις λάβουν υπόψιν τους.
Παράδειγμα η πληροφορία της ελληνικής μυθολογίας ότι στην Αρκαδία υπήρχαν άνθρωποι και πόλεις ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ Η ΣΕΛΗΝΗ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ!!! Αυτό μας κάνει να σκεφτούμε ότι υπάρχουν δύο πιθανότητες:
Πρώτη πιθανότητα: Η Σελήνη εμφανίστηκε πριν μόλις μερικές χιλιάδες χρόνια, προκαλώντας ίσως και έναν «κατακλυσμό του Νώε».
Δεύτερη πιθανότητα: Η «μυθολογική» πληροφορία προέρχεται από την επιζώσα μνήμη για έναν πολιτισμό, ο οποίος δημιουργήθηκε πριν πολλά εκατομμύρια χρόνια.
Διαλέξτε και πάρτε όποια πιθανότητα προτιμάτε αλλά έτσι κι αλλιώς η σπουδαία αυτή πληροφορία είναι ΑΟΡΑΤΗ στους ιστορικούς, τους αστρονόμους, τους αρχαιολόγους κλπ. Αόρατη δια ροπάλου.
Αυτή είναι μία από τις εκατοντάδες περιπτώσεις «επιστημονικής αορασίας»! Αλλά ας επιστρέψω στο κύριο θέμα.
Σύμφωνα με τις διάφορες «εσωτερικές παραδόσεις» ή «μυθολογίες» οι άνθρωποι δημιουργούν πολιτισμούς οι οποίοι ζουν για χιλιάδες χρόνια πριν φτάσουν στο τέλος της ζωής τους και καταστραφούν. Στην διάρκεια αυτής της «ζωής» περνούν από διάφορες «ηλικίες» που συνήθως αναφέρονται με τα ονόματα Χρυσή, Αργυρή, Μπρούτζινη, Χάλκινη και Σιδερένια. Αυτές οι «ηλικίες» αναφέρονται επίσης και σαν «φυλές». Έχουν άμεση σχέση με την ποιότητα του ανθρώπινου ψυχισμού. Για παράδειγμα στην Χρυσή Εποχή δεν υπάρχουν όπλα, σύνορα, κράτη, πόλεμοι, βία κλπ και οι άνθρωποι ζουν ευτυχισμένοι.
Σύμφωνα με έναν συγγραφέα εσωτερισμού η σημερινή «ηλικία» του ανθρώπινου πολιτισμού αντιστοιχεί σε αυτό που οι ινδοί ονομάζουν Κάλι Γιούγκα και μεταφράζεται σαν η εποχή της Κάλι, της θεάς του Θανάτου.
Πρόκειται για την Σιδερένια περίοδο/εποχή/ηλικία/φυλή, δομημένη από Φωτιά και Σίδερο και σε αυτήν δεν μπορείς να βρεις παρά Σκληράδα, Σκουριά και Θάνατο.
Αυτές είναι και οι τρεις βασικές [και ουσιαστικά ψυχολογικές] ιδιότητες του σημερινού πολιτισμού, τον οποίο ο προαναφερθείς συγγραφέας ονομάζει «ο πολιτισμός των εχιδνών». Τον αναφέρω συνήθως σαν «πολιτισμό του ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ και του ΕΓΩ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ». Σε αυτόν ακόμα και οι λέξεις Ελευθερία, Αγάπη, Δικαιοσύνη κλπ, έχασαν την έννοιά τους και εξυπηρετούν τον διαστρεβλωμένο ψυχισμό μας στην καταστροφική του πορεία.
Παρά τα όσα λένε ή πιστεύουν οι αδαείς ρομαντικοί, παρά τις ωραίες θεωρίες για «θετικές σκέψεις» και άλλα παρόμοια, υπάρχει ένα ακλόνητο γεγονός: η Φύση υπακούει και λειτουργεί με βάση τον απόλυτα δημοκρατικό νόμο του «50 σύν ένα». Εφόσον στους εκατό ανθρώπους που υπάρχουν οι 51 είναι κακοί, η ζυγαριά έχει γείρει και το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο. Αργά αλλά σταθερά το κακό αυξάνεται και οι άνθρωποι γίνονται ολοένα και χειρότεροι. Ο απλός λόγος είναι ότι το κακό δημιουργείται από τα κατώτερα ζωώδη ανθρώπινα ένστικτα. Επιπλέον εάν κάνεις κάτι κακό έχεις άμεση υλική ανταμοιβή, ενώ αν κάνεις κάτι καλό συνήθως η ανταμοιβή σου αργεί και είναι περισσότερο ηθική παρά υλική. Οι άνθρωποι εθίζονται όλο και περισσότερο στο κακό και στο ανήθικο, οι νεότερες γενιές διαφθείρονται όλο και περισσότερο και τελικά η πλειονότητα των ανθρώπων είναι κακοί και διεφθαρμένοι. Έτσι πλέον δεν υπάρχει γυρισμός. Αργά ή γρήγορα κάποια καταστροφή θα εξαλείψει τον πολιτισμό αυτόν και από τους ελάχιστους επιζώντες θα αρχίσει ένα νέος κύκλος, μία νέα περίοδος/εποχή/ηλικία/φυλή.
Ένα αρχαίο προφητικό κείμενο αναφέρει την μοίρα που προετοιμάζεται για τον σημερινό «πολιτισμό» μας:
Η γη ολόκληρη θα μείνει ακατοίκητη, ακόμα και ο Θεός θα φύγει από αυτήν.
Πάνω στην άδεια γη Νύχτα και Θάνατος.
Παρά την γενικευμένη πεποίθηση ότι θα βρεθεί μία λύση από την τεχνολογία, τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Το νερό μπήκε στο αυλάκι και δεν γυρίζει πίσω. Το πιθανότερο είναι ότι η μεγάλη αυτή καταστροφή θα προέλθει από εμάς τους ίδιους. Βάλτε την φαντασία σας να δουλέψει:
-θα γίνει ένας καλός πυρηνικός πόλεμος είτε από λάθος είτε επίτηδες
-η καταστροφή του περιβάλλοντος και η υπερθέρμανση του πλανήτη θα φέρουν μία νέα εποχή παγετώνων και ο πολιτισμός μας θα θαφτεί κάτω από χιλιόμετρα πάγου.
-κάποιο από τα μυστικά στρατιωτικά πειράματα με τον καιρό μπορεί ίσως να προκαλέσει κάποιου είδους τεράστιες καταστροφές [Θεωρίες συνομωσίας (τροποποίηση του καιρού)].
-κάποιο από τα μυστικά στρατιωτικά πειράματα με τους σεισμούς, μπορεί να προκαλέσει υπερ-σεισμούς ή εκρήξεις υπερ-ηφαιστείων [Θεωρίες συνομωσίας (Τεχνητοί σεισμοί;)].
-θα ξεφύγει κάποιος ιός από τα στρατιωτικά εργαστήρια και θα προκαλέσει μία θανατηφόρο πανδημία [Θεωρίες συνομωσίας (βιολογικά όπλα)].
-κάποιος μεταλλαγμένος οργανισμός θα προκαλέσει περιβαλλοντική καταστροφή σε βασικά είδη όπως μέλισσες, ψάρια, φυτά [Ποιος θα μας σώσει από τους ειδικούς; [γενετικά πειράματα]].
-γενικά ο πειραματισμός και η αλλαγή στο DNA ανθρώπων ζώων και φυτών μπορεί να ξεκινήσει μία κατακλυσμική αλυσιδωτή αλλαγή με αποτέλεσμα τον σχεδόν πλήρη αφανισμό μας
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις θα υπάρξουν μερικοί επιζώντες. Θα είναι είτε μικρές ομάδες που ζουν σε απομονωμένες από τον πολιτισμό περιοχές είτα «εκείνοι που αξίζουν» σύμφωνα με τις «εσωτερικές παραδόσεις» ή «μυθολογίες» ή θρησκείες.
Ο μικροσκοπικός αριθμός εκείνων που προσπαθούν πραγματικά, θα καταφέρουν ίσως κάτι για τον εαυτό τους, αλλά ο «πολιτισμός των εχιδνών» είναι ήδη καταδικασμένος.

Η μυστηριώδης αιτία για το σημερινό μας χάλι

Αναρωτιέστε γιατί η ανθρωπότητα έχει φτάσει σε αυτό το απίστευτο χάλι;
Κάποιοι πεθαίνουν από το πολύ φαγητό και κάποιοι από την πείνα.
Κάποιοι ξοδεύουν για το καζανάκι περισσότερο νερό από όσο κάποιοι άλλοι ολόκληρη την ημέρα.
Κάποιοι χρειάζονται χιλιάδες δολάρια σε καθημερινά έξοδα και κάποιοι ζουν[;] με ένα δολάριο την ημέρα.
Το ένα τρίτο των τροφίμων του «πολιτισμένου» κόσμου καταλήγει στα σκουπίδια.
Υπάρχει υπερπαραγωγή τροφίμων, υπεραλίευση των θαλασσών αλλά σχεδόν ένα δις άνθρωποι τρώνε μία φορά την ημέρα.
Αν σταματούσαν να υπάρχουν στρατοί θα υπήρχε τέτοια εξοικονόμηση χρημάτων ώστε ακόμα και με την σημερινή άθλια/άγρια/απάνθρωπη εκμετάλλευση θα χρειαζόταν να δουλεύουμε μόνο τέσσερις ώρες την ημέρα.
Ποιος φταίει λοιπόν;
Η Νέα Τάξη;
Οι Σιωνιστές;
Οι τραπεζίτες;
Οι πολυεθνικές;
Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί;
Η λέσχη Μπίλντενμπεργκ;
Οι σατανιστές;
Οι φανατικοί θρησκευόμενοι;
Οι άθεοι;
Οι Νεφελίμ;
Ο Διάβολος;
Οι εξωγήινοι;
Όλοι αυτοί μαζί;
Ποιος είναι αυτός ο απροσδιόριστος Μεγάλος Εχθρός της ανθρωπότητας;
Ποιος προκαλεί όλο αυτό το χάος, την δυστυχία, τους πολέμους, τις καταστροφές;
Όπως λέει και μία παροιμία «Η πραγματικότητα ξεπερνά και την πιο τολμηρή φαντασία».
Ο αίτιος της απίστευτης ανθρώπινης τραγωδίας είναι πολύ πιο κοντά σας από ότι νομίζετε. Πηγαίνετε σε έναν καθρέπτη και θα τον δείτε να σας κοιτάει στα μάτια.
Ο Μεγάλος Εχθρός είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ο ψυχισμός μας είναι απόλυτα διεστραμμένος. Έχουμε αναπτύξει σε υπερβολικό βαθμό αυτό που ονομάζεται «ψυχικό ελάττωμα». Είμαστε ψεύτες, κλέφτες, περήφανοι, άπληστοι, τεμπέληδες, εριστικοί. Έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας.
ΑΝ ΜΑΣ ΔΙΝΟΤΑΝ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ θα διαπράτταμε όλα τα απεχθή εγκλήματα τα οποία καταδικάζουμε. Και το χειρότερο θα τα δικαιολογούσαμε με όποιον ιδεολογικό ή θρησκευτικό τρόπο μας βολεύει.
Όχι!
Δεν είσαστε καλύτεροι από τα καθάρματα αυτής της γης επειδή δεν έχετε την δυνατότητα να εγκληματήσετε ή επειδή φοβάστε την αιώνια τιμωρία.
Ο φονιάς, ο βιαστής, ο κλέφτης δεν είναι καλύτεροι άνθρωποι επειδή δίπλα τους βρίσκεται ένας αστυνόμος και δεν μπορούν να βιάσουν, να σκοτώσουν ή να κλέψουν.
Μπορεί να διαφωνείτε σε αυτό «γιατί εσείς δεν είσαστε σαν τους άλλους»!
Εσείς είσαστε δίκαιοι, καλοί, κάνετε αγαθοεργίες και δόξα τω θεώ δεν είσαστε σαν «εκείνον τον Τελώνη»!
ΠΡΑΓΜΑΤΙ!!!

Ποιος θα μας σώσει από τους ειδικούς; [απεξάρτηση ναρκωτικών]

1] Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσοι ναρκομανείς απεξαρτούνται στα κέντρα απεξάρτησης;
2] Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί δεν έχει εμφανιστεί πουθενά τόσα χρόνια ένας απλός απολογισμός όπως: «Κατά τα «τόσα» χρόνια της λειτουργίας μας, ήρθαν για αποτοξίνωση «τόσοι» και έχουν απεξαρτηθεί ΜΟΝΙΜΑ «τόσοι».
3] Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσο στοιχίζουν τα πρακτικώς ανύπαρκτα ποσοστά απεξάρτησης στον κρατικό κορβανά;
4] Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί συμβαίνουν όλα τα παραπάνω;
Το μόνο που μπόρεσα να βρω στο διαδίκτυο, είναι το πόσες σύριγγες μοιράστηκαν δωρεάν στα διάφορα στέκια απεξάρτησης. Δεν είδα ΟΥΤΕ ΜΙΑ αναφορά για άτομα που απεξαρτήθηκαν.
Αυτό μου δίνει το δικαίωμα να κατηγορήσω τους πάντες ότι το μόνο που κάνουν είναι να κοροϊδεύουν και το κράτος, και τους πολίτες και τους ναρκομανείς. Έχουν βολευτεί στις «δομές», το χρήμα πέφτει και όλα είναι ωραία.
Θα μου πείτε ότι δεν είναι έτσι. Και πράγματι δεν είναι.
-Προφανώς το χρήμα δεν ρέει φυσιολογικά από τα κρατικά ταμεία.
-Προφανώς θα υπάρχουν και ευσυνείδητα άτομα στα κέντρα απεξάρτησης που προσπαθούν όσο μπορούν να βοηθήσουν.
-Προφανώς ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ θα καταφέρνει να απεξαρτηθεί.
ΑΛΛΑ:
Κατά την ταπεινή μου γνώμη ο αριθμός των απεξαρτημένων ατόμων θα είναι τέτοιος που θα αποδεικνύει ότι τα κέντρα απεξάρτησης είναι ουσιαστικά άχρηστα. Και ο βασικός λόγος που είναι άχρηστα έχει ήδη αναλυθεί στην ανάρτηση με τίτλο «Ποιος θα μας σώσει από τους ειδικούς; [ψυχανάλυση]».
Τα κέντρα απεξάρτησης όμως είναι άχρηστα μόνο αν τα δεις με την ΛΑΘΟΣ καπιταλιστική λογική της εποχής:
«Δίνουμε εκατό ευρώ και έχουμε έναν απεξαρτημένο. Δεν συμφέρει γιατί θα έπρεπε να έχουμε 50 με στόχο πενταετίας να γίνουν 80».
ΟΜΩΣ
Τα κέντρα απεξάρτησης είναι χρησιμότατα αν τα δεις με την ΣΩΣΤΗ ανθρωπιστική σκοπιά:
«Δίνουμε 100 ευρώ και έχουμε έναν απεξαρτημένο. ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ. Τα άξιζε τα λεφτά του».
Τώρα όμως θα πρέπει να αναρωτηθούμε:
-Γιατί δεν έχουμε δύο ή τρείς ή «χι» απεξαρτημένους;
-Τι φταίει και έχουμε τόσο μικρή επιτυχία;
-Μήπως χρειάζονται περισσότερα λεφτά;
-Μήπως πρέπει να αλλάξει κάτι στον τρόπο «θεραπείας»;
-Μήπως υπάρχουν εγγενή προβλήματα στις ψυχολογικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται;
Ο καπιταλιστικός/αθεϊστικός σύγχρονος πολιτισμός, χρησιμοποιώντας το Χόλυγουντ, τα ΜΜΕ, και τα «αστέρια» της μουσικής, κάνει συνεχή πλύση εγκεφάλου στις μάζες. Αυτή η εντατική πλύση σε συνδυασμό με τα κοινωνικά προβλήματα παράγουν όλο και μεγαλύτερους αριθμούς ατόμων εθισμένων σε κάποιο ναρκωτικό.
Πως είναι δυνατόν να γίνει οποιαδήποτε απεξάρτηση με την χρήση της κατεστημένης αθεϊστικής ψυχολογίας, η οποία είναι αναπόσπαστο δομικό στοιχείο του καπιταλιστικού/αθεϊστικού πολιτισμού;
Επιπλέον μπορώ επίσης να υποθέσω ότι τα πράγματα δεν είναι και πολύ καλύτερα για όσους έχουν «απεξαρτηθεί». Πριν πολλά χρόνια είχα δει κάποιον ο οποίος υποτίθεται ότι «ήταν καθαρός» για ένα χρόνο περίπου, όταν έδωσε την συνέντευξη. Στην μισή ώρα που κράτησαν οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις κάπνιζε μανιωδώς το ένα τσιγάρο μετά το άλλο. Τελικά μπορεί να είχε σταματήσει να παίρνει ηρωίνη αλλά ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΠΕΞΑΡΤΗΘΕΙ. Απλά είχε αλλάξει ουσία. Αντί για ηρωίνη έπαιρνε πλέον νόμιμα ναρκωτικά.
Θα πείτε ότι αυτό είναι καλύτερο και προφανώς είναι καλύτερο. Το τσιγάρο και το αλκοόλ προκαλούν λιγότερα προβλήματα από τα βαριά ναρκωτικά.
Έτσι είναι, αλλά τότε δεν μιλάμε για απεξάρτηση.
Διαβάστε και το άρθρο με τίτλο «Ο... ζαχαρένιος εθισμός της απεξάρτησης». Είναι αρκετά διαφωτιστικό όσον αφορά την γενική και απτή πραγματικότητα όχι μόνο των ναρκομανών αλλά και των υποτιθέμενων «καθαρών» ανθρώπων.
Τελικά, τα πράγματα είναι περίπλοκα, πολύ περίπλοκα. Ένας πραγματικός λαβύρινθος, ένας φαύλος κύκλος τον οποίο αμφιβάλλω αν ενδιαφέρεται κανένας να τον σπάσει.

Για τους «αθλίους» αυτού του κόσμου

εσθλός: καλός, αγαθός, ανδρείος, γενναίος, ευγενής, πλούσιος, αίσιος, άξιος

εσθλά: περιουσία, ευγενικές σκέψεις, ευγενικές πράξεις

εσθλόν: καλοτυχία

αέθλιος: αυτός που κερδίζει ένα βραβείο ή αγωνίζεται για αυτό

άθλιος: αυτός που προκαλεί αρνητικά συναισθήματα, πολύ κακός,    δυστυχισμένος, σε κακή κατάσταση, ταλαίπωρος ερειπωμένος, κουρελιασμένος …

Μάλλον μία τέτοια διαδοχή εννοιών είχε κατά νου ο Ουγκώ όταν έγραφε την παρακάτω εισαγωγή στο βιβλίο του «Οι άθλιοι»:

Όσο οι νόμοι και τα ήθη που υπάρχουν θα δημιουργούν (παρ’ όλο τον σημερινό πολιτισμό μας) κοινωνικούς απόκληρους και τεχνητές κολάσεις…

Όσο η γήινη μοίρα του ανθρώπου θα γίνεται εμπόδιο στον θείο του προορισμό…

Όσο τα τρία προβλήματα του αιώνα μας:

-ο ξεπεσμός του ανδρός από την στέρηση…

-ο εξευτελισμός της γυναίκας από την πείνα…

-και η ατροφία του παιδιού από το Σκοτάδι…

δεν βρουν την λύση τους…

Όσο σε μερικά στρώματα θα βασιλεύει η κοινωνική ασφυξία…

Με άλλα λόγια (και από μια άποψη πιο πλατιά ακόμα):

Όσο θα υπάρχει πάνω στην γη αμάθεια και δυστυχία…

βιβλία σαν και αυτό ίσως δεν θάναι ανώφελα.

ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ

Η πατρίδα μου δεν έχει πια  αέθλιους, μαχόμενους για κάποιο ιδανικό.  Δεν ακούγεται πλέον ο ιερός όρκος:

«Οὐ καταισχυνῶ τὰ ὅπλα, οὐδ᾿ ἐγκαταλείψω τὸν προστάτην ὢ ἂν στοίχῳ, ἀμυνῶ δὲ καὶ ὑπὲρ ἱερῶν καὶ ὁσίων, καὶ μόνος καὶ μετὰ πολλῶν, καὶ τὴν πατρίδα οὐκ ἐλάττω παραδώσω, πλείω δὲ καὶ ἀρείῳ ὅσης ἂν παραδέξωμαι».

Ο πολιτισμός ο οποίος παρήγαγε Ανθρώπους πέθανε πλέον.

«Χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν, ου μάντιδα δάφνην, ου παγάν λαλέουσαν»…

Η πατρίδα μου γέμισε κενούς ανθρώπους, θλιβερά άθλια αντίγραφα των άθλιων δυτικών προτύπων που διαφημίζει η άθλια νεοταξική τηλεόραση. Κάπως έτσι είναι που χάνονται οι λαοί. Επειδή εθελοτυφλούν και αυτο-υποβιβάζονται δημιουργώντας ένα ηθικό κενό. Και τότε -επειδή η Φύση μισεί τα κενά- εμφανίζεται κάποιος και τους καταστρέφει.

Και επειδή ισχύουν όλα τα παραπάνω, και επειδή η αιτία όλων αυτών είναι μία, προσπαθώ και εγώ  να την περιγράψω, και να σας προσφέρω [αλλά και να σας εξηγήσω] κάποιες πιθανότητες διαφυγής από αυτήν την καταστροφική αιτία, από αυτό που ονομάζεται ΕΓΩ, από αυτό που περιγράφουν οι εκφράσεις «αυτό είναι δικό ΜΟΥ»  και «εγώ είμαι ΠΙΟ».

Ανεβάζω κάποιες αναρτήσεις για το θέμα αυτό, το οποίο πραγματικά είναι «ταμπού». Δεν το αγγίζει κανένας ή αν το αγγίξει το κάνει επιφανειακά, και ακόμα και έτσι φροντίζει να το παρατήσει όσο γίνεται γρηγορότερα.

Ο χειρότερος κουφός είναι εκείνος που δεν θέλει να ακούσει.

Η γοητεία της ζωής είναι τόσο μεγάλη που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται να ακούσουν. Και οι ελάχιστοι που ενδιαφέρονται δεν μπορούν να εφαρμόζουν τις οδηγίες που δίνω. Και βέβαια [δάσκαλε που δίδασκες]  ούτε και εγώ μπορώ να τις εφαρμόσω. Αυτό το λέω γιατί ετούτη η δουλειά απαιτεί ειλικρίνεια. Και υπομονή.

Και τέλος πάντων όσο ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΤΟΣΟΙ «ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΑΘΛΙΟΙ» θα πρέπει να γίνεται και κάποια εσωτερική προσπάθεια, η οποία «ίσως να μην είναι ανώφελη».

Ποιος θα μας σώσει από τους ειδικούς; [ψυχανάλυση]

Η νέα παγκόσμια θρησκεία της Νέας Εποχής στην Νέα Τάξη Πραγμάτων είναι η ψυχολογία. Μαζί με τα προβλήματα των ανθρώπων πολλαπλασιάζονται και οι ψυχίατροι.
Περιοδικά, εφημερίδες και διαδίκτυο υποκλίνονται με σεβασμό στους αρχιερείς-ψυχολόγους, έστω και αν πολλές φορές λένε βλακείες. Παράδειγμα ένας τηλε-μαϊντανός που είχε χωρίσει τρεις φορές, έδινε συμβουλές στις τηλεθεάτριες για το πώς «θα σώσουν τον γάμο τους»!!!
Οι ανόητες και κενές συμβουλές των περιοδικών μόδας -υπογραφόμενες από «ειδικούς»- δίνουν και παίρνουν.
Όλοι υιοθετούν την δυτική μέθοδο ανατροφής των παιδιών, που την συστήνουν οι «μοντέρνοι» ψυχίατροι, τα πράγματα πάνε ΜΟΝΙΜΑ από το κακό στο χειρότερο και όλοι αναρωτιούνται τον λόγο.
Αλήθεια γνωρίζετε πολλούς ανθρώπους [φυσικά όλο και κάποιος θα υπάρχει] που να έχουν πάει σε ψυχίατρο και να έχουν γίνει καλά με την περίφημη ψυχανάλυση; Το πολύ-πολύ να «έχουν λύσει τα προβλήματά τους» επειδή βρίσκονται μόνιμα σε καταστολή με ψυχοφάρμακα.
Το πιθανότερο είναι όλα τα παραπάνω ΔΕΝ τα έχετε σκεφτεί ποτέ «όλα μαζί» [ΑΝ βέβαια τα έχετε σκεφθεί ποτέ σας] οπότε ίσως να σας παραξενεύουν. Όμως είναι απολύτως φυσιολογικό να συμβαίνουν.
Η αυτογνωσία, δηλαδή η λύση των ψυχολογικών προβλημάτων, δεν είναι κάτι απλό. Η επιστήμη της ψυχολογίας έχει μία βασική αδυναμία στα ίδια της τα θεμέλια. Πρόκειται για την αθεΐα. Εξάλλου, ο ίδιος ο Φρόιντ δήλωνε άθεος, αν και είχε μελετήσει πολύ την Αγία Γραφή και ήταν Εβραίος στο θρήσκευμα.
Η ψυχολογία ήταν «υποκατάστημα» της Φιλοσοφίας μέχρι το 1870. Τότε ο γερμανός Wilhelm Maximilian Wundt [1832 - 1920] την μετέτρεψε σε ανεξάρτητη επιστήμη. Ο Wundt ήταν γιατρός, ψυχολόγος, φιλόσοφος και καθηγητής πανεπιστημίου. Ήταν ο πρώτος που πήρε από μόνος του τον τίτλο του «ψυχολόγου». Ήταν ο ιδρυτής του πρώτου ψυχολογικού εργαστηρίου, στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, το 1879. Έγινε γνωστός ως ο «πατέρας της πειραματικής Ψυχολογίας». Οργάνωσε την ψυχολογία με βάση την δομή της επιστήμης της χημείας. Σύμφωνα με την «κοινή λογική» της εποχής [η οποία παραμένει η ίδια μέχρι σήμερα] θεώρησε τον άνθρωπο ως μία μηχανή αποτελούμενη από εξαρτήματα, τα οποία μπορούν να αναλυθούν ξεχωριστά, να «επισκευαστούν» και έτσι να βγει ένα πόρισμα για τον «θεραπευμένο» άνθρωπο. Ο μεγάλος επιστήμων αρνήθηκε «γιατί έτσι» την ύπαρξη της ψυχής ή έστω την θεώρησε άσχετη με την επιστήμη του!
Μερικές δεκαετίες αργότερα, ο Αϊνστάιν θα δηλώσει: «Η επιστήμη χωρίς τη θρησκεία είναι χωλή, η θρησκεία χωρίς την επιστήμη είναι τυφλή».
Όμως η ψυχιατρική απορρίπτει την ψυχή και φυσικά τον ΑΓΝΩΣΤΟ και ΑΟΡΑΤΟ Θεό και προσπαθεί να λύσει τα πάντα με την ΨΥΧΡΗ λογική. Αλλά όπως είπε και πάλι ο πανέξυπνος Αϊνστάιν «Αν δε συγκρουστούμε με τη λογική, δεν θα φτάσουμε πουθενά ποτέ μας».
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο σήμερα οι ψυχίατροι έχουν τα ίδια προβλήματα όπως κάθε άλλος «κοινός θνητός»! Η ψυχολογική και ψυχιατρική επιστήμη απαιτεί από τους ψυχίατρους και τους ψυχολόγους να αυτο-θεραπευθούν πριν αρχίσουν να θεραπεύουν τους άλλους ανθρώπους. Αλλά όταν ο ίδιος ο «πατέρας» της ψυχιατρικής ο Φρόιντ είχε τον συγκεκριμένο, άγνωστο ΚΑΙ ΑΠΟΣΙΩΠΗΜΕΝΟ χαρακτήρα, τον οποίο αποκαλύπτουν στα βιβλία τους διάφοροι συγγραφείς-ερευνητές τι μπορεί να περιμένει κανείς; Το δέντρο φαίνεται τελικά από τους καρπούς του.
-Η αγγλίδα Dominic Streatfeild είναι συγγραφέας [όχι συγγραφίνα], δημοσιογράφος [όχι δημοσιογραφίνα] και δημιουργός [όχι δημιουργίνα] ντοκιμαντέρ. Ειδικεύεται σε ζητήματα στρατιωτικής και ασφάλειας., και σπούδασε στο King's College του Λονδίνου. Υπηρέτησε στις βρετανικές ένοπλες δυνάμεις, εργάστηκε για το BBC και ως ανεξάρτητος παραγωγός ντοκιμαντέρ και δημοσιογράφος. Το 2001 εξέδωσε το βιβλίο «Cocaine: An Unauthorised Biography». Το βιβλίο που είχε 528 σελίδες επανεκδόθηκε το 2003.
-Ο Αμερικανός Frederick Campbell Crews είναι πολυγραφότατος συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας και καθηγητής της αγγλικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας του Μπέρκλεϊ. Στις 22 Αυγούστου 2017 εξέδωσε ένα βιβλίο με 746 σελίδες. Το βιβλίο του είχε τίτλο «Freud: Creating an Illusion» ή στα ελληνικά «Φρόυντ: Δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση». Ο συγγραφέας αποκαλύπτει πολλά αποσιωπημένα γεγονότα που γκρεμίζουν το είδωλο του «πατέρα της ψυχιατρικής». Ο Φρόιντ που υποτίθεται εφεύρε την επιστήμη της θεραπείας των ψυχολογικών προβλημάτων δεν ήταν καθόλου στα καλά του. Ο ψυχισμός του ξεχείλιζε από παράλογες και αλλόκοτες ιδέες, μισογυνισμό, λαγνεία και ωμότητα.
Ένας πολύ πρόχειρος κατάλογος της ψυχικής υγείας του Φρόιντ, σύμφωνα με τα λεγόμενα της Streatfeild, του Crews [και προφανώς και άλλων συγγραφέων] είναι ο παρακάτω:
-Ήταν προβληματικός από μικρός, αφού καταγόταν από πτωχευμένη λόγω του πολέμου εβραϊκή οικογένεια. Τα βιώματα που είχε μικρός του δημιούργησαν «ακατανίκητη δίψα για πλούτο και δόξα».
-Πιθανολογείται [δεν είναι απόλυτα βέβαιο] ότι κακοποιούσε σεξουαλικά την μικρή αδελφή του.
-Πίστευε ότι η κοκαΐνη μπορούσε να απεξαρτήσει τους εθισμένους στην μορφίνη!
-Συνταγογράφησε σε έναν ασθενή του κοκαΐνη, και έτσι ο ασθενής απέκτησε και εξάρτηση!
-Ήταν ήδη κοκαϊνομανής από φοιτητής ακόμα, αφού είχε μπει στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης το 1883.
-Το 1884, ανακοίνωσε με κάποια επιστολή του ότι είχε ενδιαφέρον για τις θεραπευτικές χρήσεις της κοκαΐνης στις καρδιοπάθειες και τις νευρολογικές παθήσεις.
-Το 1885 μετά από πειράματα -αλλά και από την προσωπική του εμπειρία- έγραψε και εξέδωσε ένα κείμενο με τον γερμανικό τίτλο «Über Coca» ή στα ελληνικά «Σχετικά με την κοκαΐνη». Το συμπέρασμα της μελέτης του ήταν ότι η κοκαΐνη ήταν κατάλληλη για θεραπεία «εις πάσαν νόσον»!
-Οι ασθενείς του ήταν για αυτόν κάτι σαν ινδικά χοιρίδια. Δηλαδή αναλώσιμοι και χρήσιμοι μόνο για έρευνα.
-Ήταν φοροφυγάς.
-Πίστευε ότι οι περισσότεροι ασθενείς του δεν μπορούσαν να θεραπευτούν, αλλά αυτός τους «θεράπευε» με το αζημίωτο φυσικά.
-Διάλεγε για ασθενείς μόνο εκείνους που μπορούσαν να πληρώσουν με κάποιο αξιόπιστο νόμισμα της εποχής.
-Κανόνιζε ώστε οι ψυχοθεραπείες να τραβάνε σε μήκος για να κερδίζει περισσότερα χρήματα.
-Χειραγωγούσε τους ασθενείς του. Ήθελε «με το ζόρι» τα όνειρα και τα συμπτώματα που του έλεγαν να ταιριάξουν με τις θεωρίες του.
-Όταν κάποτε ρώτησαν τον Φρόυντ πώς αισθάνεται για τους ασθενείς του, ένας συνάδελφός του τον άκουσε να απαντά: «Μπορώ να τους τσακίσω».
-Ο ίδιος συνάδελφός του είπε ότι ο Φρόιντ «προέβαλλε τις δικές του σκέψεις στους άλλους».
-Ήταν μανιώδης καπνιστής από είκοσι ετών και καθημερινά κάπνιζε πάνω από 20 πούρα! Υποβλήθηκε σε περισσότερες από 30 χειρουργικές επεμβάσεις για αφαίρεση όγκων. Το 1923, οι γιατροί του αφαίρεσαν ένα μεγάλο μέρος από το σαγόνι του. Ποτέ δεν σταμάτησε το κάπνισμα.
-Πίστευε ότι το κάπνισμα τον κάνει παραγωγικό και δημιουργικό! Πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία: κάποιος θεραπεύει τον εθισμό των άλλων, θεωρώντας ότι ο δικός του εθισμός είναι «δημιουργική απασχόληση»!
-Κάποτε εξομολογήθηκε σε έναν φίλο του ότι μικρός ήταν ερωτευμένος με τη μητέρα του ενώ ταυτόχρονα ζήλευε τον πατέρα του και ότι αυτό το συμβάν σημάδεψε την παιδική του ηλικία.
-Είχε μανία με το σεξ και το «ανακάλυπτε» πίσω από όλα τα πράγματα.
-Πίστευε ότι όλα τα αγόρια είναι ερωτευμένα με τις μητέρες τους και θέλουν να δολοφονήσουν τους πατεράδες τους. Πρόκειται για το περίφημο [εμφανώς αποκλειστικά δικό του] «Οιδιπόδειο σύμπλεγμα». Με λίγα λόγια επειδή ο Φρόιντ ήταν ψυχικά ανώμαλος έβγαλε όλη την ανθρωπότητα ανώμαλη με το ζόρι. Πρόκειται για την περίπτωση ενός Νεοταξικού «προπατορικού αμαρτήματος».
-Θεωρούσε ότι οι γυναίκες είναι μοχθηρά πλάσματα που ζηλεύουν τους άνδρες επειδή αυτές δεν έχουν πέος. Πίστευε επίσης ότι η κρυφή φιλοδοξία των γυναικών είναι να ευνουχίσουν ψυχολογικά τους άνδρες ώστε να αποκτήσουν «το πέος που φθονούν και δεν έχουν».
Μετά από όλα αυτά δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι μπορούμε με άνεση να κατηγορήσουμε την ψυχιατρική επιστήμη ότι δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα των ασθενών. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να καταστέλλει τα συμπτώματά τους και να τους κρατάει χαπακωμένους με ψυχοφάρμακα.
Και ίσως, επίσης, να μην είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι όλα τα απολυταρχικά καθεστώτα στέλνουν τους αντιπάλους τους στα τρελάδικα. Αρκεί να υπογράψουν δύο ψυχίατροι ότι έχετε ψυχολογικό πρόβλημα, ώστε να σας κλείσουν στο πιτς-φυτίλι στο τρελάδικο. Σε κάποιες «ειδικές» περιπτώσεις [στις δικτατορίες κυρίως] αρκεί η υπογραφή από έναν γιατρό ακόμα και άσχετο με την ψυχιατρική…
Επομένως τι συμπέρασμα βγαίνει από όλα αυτά;
Είναι η ψυχιατρική και η ψυχολογία άχρηστη;
Είναι οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι άσχετοι και άχρηστοι;
Σαφώς όχι.
Κατά την γνώμη μου η παραπάνω επιστήμη θα ήταν χρησιμότατη αλλά όχι με την σημερινή μορφή του «συνταγογράφου ψυχοφαρμάκων» και του «δεκανικιού της κατεστημένης τάξης».
Κάποτε πρέπει να κατέβει η συγκεκριμένη επιστήμη [και οι θεράποντές της] «από το βάθρο του βασιλιά». Πρέπει να μετατραπεί σε μία κανονική «ελαττωματική» επιστήμη, η οποία δεν τα ξέρει όλα, και η οποία απαιτεί έρευνα, κόπο και χρόνο για να γίνει πραγματικά χρήσιμη.
Δεν ξέρω βέβαια αν η Νέα Τάξη Πραγμάτων επιθυμεί κάτι παρόμοιο με εμένα…

Απο-Χαιρετισμός στην ζωή

Σήμερα ξαφνικά εμφανίστηκε ένα από τα μικρά γατάκια μου χωρίς όρεξη, με πρησμένο σαγόνι και πολλά πηχτά σάλια. Από τότε που γεννήθηκε ήταν πιο ασθενικό από τα δύο αδέλφια του. Είχε πολλά προβλήματα στα μάτια και του τα καθάρισα αμέτρητες φορές βάζοντάς του το κατάλληλο οφθαλμικό διάλυμα.
Το έπιασα και του άνοιξα το στόμα του. Έτσι όπως ήταν σε άσχημο χάλι γουργούριζε! Είχε ένα μεγάλο γκρίζο έλκος στον ουρανίσκο, και μάλλον είχαν σαπίσει και όλα τα δόντια του στην δεξιά μεριά. Προφανώς υπέφερε μέρες πριν πάρει την κάτω βόλτα και φανεί έτσι ξαφνικά και έντονα η ασθένειά του.
Έμεινε απομονωμένο επάνω σε ένα πετσετάκι με μόνη συντροφιά την αδελφή του…

Μετά μερικές ώρες ψόφησε και η αδελφή του απλά καθόταν δίπλα του επάνω στο πανί.

Ήταν ένας συμπαθέστατος, ζωηρός και φουντωτός γατούλης.
Έπαιζε στα χόρτα με τα άλλα γατιά.
Σκαρφάλωνε στα δέντρα και πάλευε ανάμεσα στους μεγάλους για να φάει.
Ερχόταν και έξυνε τα νύχια του στο παντελόνι μου γουργουρίζοντας.
Τώρα έχει πεθάνει γιατί έτσι διάλεξε η Μητέρα Φύση.
Και εγώ κοιτάω όλη την διαδικασία στεναχωρημένος για τον συμπαθή γατούλη μου. ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΖΩΟΦΙΛΟΣ. Γιατί θα είχα στειρώσει την πανέμορφη, φουντωτή και πανέξυπνη μάνα του. Και θα είχα χάσει τα πάντα:
την εμφάνισή του σαν ένα μικροσκοπικό «ποντικάκι»…
τις αγριάδες του επειδή με φοβόταν που τον πλησίαζα να τον χαϊδέψω…
τα κόλπα του όταν πάλευε με τις άλλες γάτες…
τα γουργουρητά του όταν τριβόταν επάνω μου…
το γεμάτο προσμονή βλέμμα του όταν περίμενε να τον ταΐσω…
το πραγματικά περίεργο γουργουρητό του όταν εξέταζα το στόμα του…
Είμαι ένας άγριος άνθρωπος, με φρικτό ψυχισμό, και άγρια ένστικτα, ικανός να προκαλέσω γενοκτονίες αν είχα την δυνατότητα χωρίς να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου.
Αλλά μπροστά στις διαδικασίες της Μητέρας Φύσης και μπροστά στον Άγγελο του Θανάτου δεν μπορώ παρά να πω ταπεινά:
Ας είναι όλα τα όντα ευτυχή. Ας είναι όλα τα όντα μακάρια. Ας είναι όλα τα όντα σε ειρήνη. [ακόμα και οι άνθρωποι]

Εσωτερική εργασία

Η αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία δεν ήταν μια καθαρά διανοητική επιστήμη όπως αυτή διαμορφώθηκε τους τελευταίους αιώνες στη Δυτική Ευρώπη. Ήταν μια πρακτική, εμπειρική ενασχόληση που σκόπευε στη Γνώση. Ο παρακάτω διάλογος του Σωκράτη με τον Φαίδρο είναι διαφωτιστικός:

-Φαίδρος: Πες μου Σωκράτη, δε λένε ότι από κάπου εδώ γύρω απήγαγε ο Βορέας την Ωρείθυια;

-Σωκράτης: «…Αν κάποιος προσπαθήσει να εξετάσει αυτά θα χρειαστεί πολύ καιρό απασχόλησης. Αλλά εγώ δεν έχω καθόλου καιρό να ασχοληθώ με αυτές τις έρευνες, και η αιτία φίλε μου είναι η εξής: Σύμφωνα με το Δελφικό επίγραμμα, δεν μπορώ ακόμη να γνωρίζω τον εαυτό μου. Έτσι μου φαίνεται γελοίο, ενώ αγνοώ αυτό, να εξετάζω τα ξένα. Για αυτό ακριβώς τα παράτησα και αφού πείστηκα με ό,τι πιστεύουν κοινώς για αυτά, όπως σου έλεγα, δεν τα εξετάζω αλλά κοιτάζω τον εαυτό μου, αν δηλαδή είμαι κάποιο θηρίο πολυπλοκότερο και πιο μανιακό από τον Τυφώνα ή αν είμαι το ημερότερο και αγαθότερο που μετέχει στη θεϊκή και λογική φύση του ζώου...»

εδώ λοιπόν φαίνεται καθαρά ότι η βάση, η απαρχή κάθε είδους γνώσης έχει άμεση σχέση με την αυτογνωσία. Αφού «... Τα διάφορα πάθη των ανθρώπων δείχνουν ότι ο καθένας φέρει μέσα του την Ευτυχία και την Δυστυχία, και ότι τα πιθάρια του καλού και του κακού... δεν είναι στο σπίτι του Δία ακουμπισμένα...» [Iλιάδα ραψωδία Ω στίχος 527], «αλλά βρίσκονται μέσα στην ψυχή...» όπως θα τονίσει ο Πλούταρχος στο έργο του «Περί Ευθυμίας».

Στην αρχαία Ελληνική φιλοσοφία σώζεται ένας μεγάλος αριθμός οδηγιών οι οποίες δόθηκαν από πολλούς φιλόσοφους-μυημένους των αρχαίων μυστηρίων και διδασκάλους-ιδρυτές σχολών, οι οποίοι σκοπεύουν στο να δείξουν στους μαθητές-υποψήφιους της Γνώσης, τί ακριβώς πρέπει να κάνουν και πώς να το κάνουν, κατευθύνοντας τις καθημερινές δραστηριότητες στο ξεπέρασμα ή διάλυση των «άγριων επιθυμιών» και στην επαφή με το θείο.

Στα «Έπη του Πυθαγόρα», έργο ανωνύμου διαβάζουμε έναν τέτοιο κατάλογο συμβουλών και οδηγιών του διδάσκαλου σε έναν μαθητή:

-Η παράδοση το λέει: πάνω απ' όλα να τιμάς τους αθάνατους θεούς και να κρατάς τους όρκους.

-Μετά, να δείχνεις σεβασμό στους ένδοξους ήρωες και στις θεϊκές δυνάμεις.

-Τους συγγενείς σου να τους τιμάς και όσο για τους άλλους κάνε φίλο εκείνον που είναι ενάρετος.

-Κι αφού κατανοήσεις ότι αυτά που σου είπα είναι σωστά, μάθε να κυριαρχείς στο στομάχι, στον ύπνο, στην λαγνεία και στον θυμό. Πρόσεξε! Μη βλάψεις ποτέ μήτε τον εαυτό σου, μήτε κανέναν άλλον. Και να σέβεσαι πιο πολύ την δικιά σου κρίση παρά τους άλλους.

-Να μην λες και να μην κάνεις απερίσκεπτα τίποτα  αλλά να είσαι δίκαιος και στις πράξεις και στα λόγια.

-Κατάλαβέ το: η μοίρα όλων είναι να πεθάνουν. Όσον αφορά τα χρήματα, αυτά είναι πρόσκαιρα που άλλοτε τα κατέχεις και άλλοτε τα χάνεις.

-Και όσα κακά σου έχει φέρει η μοίρα, από αυτά που δίνει στους ανθρώπους, μάθε να τα υπομένεις χωρίς να αγανακτείς. Όσο μπορείς να τα γιατρεύεις. Για συλογίσου! Στους καλούς η μοίρα δίνει λίγα από τα κακά αυτά.

-Θα ακούς να λέγονται πολλά. Και καλά, μα και κακά. Μην τα αποδέχεσαι με πάθος επειδή σου αρέσουν μα ούτε να τα απορρίπτεις αμέσως. Και αν λέγεται κάποιο ψέμα άκουσε το με ηρεμία. Και θα σου το τονίσω, μάθε να το εφαρμόζεις πάντα: Μην παρασύρεσαι και ούτε να κάνεις ή να λες κάτι που δε θα σε ωφελήσει.

-Πριν πράξεις κάτι, σκέψου το για να μην κάνεις καμιά ανοησία. Γιατί η ανοησία είναι αυτή που χαρακτηρίζει τον δυστυχισμένο. Να κάνεις εκείνα για τα οποία αργότερα δεν θα μετανιώσεις. Και να αποφεύγεις αυτά που αγνοείς.

-Αν διδαχθείς όσα πρέπει να ξέρεις θα γίνεις πιο ευτυχισμένος.

-Μην παραμελείς την υγεία του σώματός σου -είναι καθήκον σου αυτό- αλλά να έχεις μέτρο στο φαγητό, στο ποτό και στην εκγύμνασή του. Και όταν λέω μέτρο εννοώ αυτό που δεν θα σου φέρει στεναχώριες. Συνήθισε να τρως λιτά και υγιεινά.

-Και πρόσεξε: μην κανείς τίποτα που προκαλεί τον φθόνο.

-Μην είσαι σπάταλος (όπως κάνουν όσοι δεν ξεχωρίζουν το σωστό) αλλά ούτε να είσαι τσιγκούνης. Το μέτρο, είναι το καλύτερο για όλα. Κάνε ό,τι δεν θα σε βλάψει και πριν κάνεις οτιδήποτε να το σκεφτείς.

-Και μην αφεθείς στον γλυκό ύπνο, πριν θυμηθείς στοχαστικά τρεις φορές την κάθε σου πράξη: «Τι κακό έκανα; Τι καλό έκανα; Τι έπρεπε να κάνω και το απέφυγα;»

-Αφού θυμηθείς την πρώτη σου πράξη, να εξετάσεις κάθε γεγονός με την σειρά. Κατόπιν κατηγόρησε τον εαυτό σου για τις άσχημες πράξεις ενώ για τις καλές ευχαριστήσου. Προσπάθησε να εφαρμόζεις αυτές τις συμβουλές, σε αυτές να εξασκείσαι, αυτές να αγαπάς. Γιατί θα σου ανοίξουν το δρόμο που οδηγεί στα θεϊκά χαρίσματα και θα εμφυτεύσουν στην ψυχή σου την Τετρακτύ που είναι η πηγή της αιώνιας ζωής.

-Άρχισε λοιπόν το έργο αυτό αφού πρώτα προσευχηθείς στους θεούς να σε βοηθήσουν να το φέρεις σε αίσιο τέλος.

-Και όταν μάθεις να εκτελείς τέλεια όσα σε έχω συμβουλεύσει, τότε θα γνωρίσεις την ουσία των ανθρώπινων και των θεϊκών πραγμάτων (πόσο περαστικά ή πόσο αιώνια είναι).

-Θα γνωρίσεις επίσης (όσο σου επιτραπεί βέβαια) ότι η ζωή, όπως εκδηλώνεται στο κάθε τι, είναι μία και η αυτή. Έτσι, ούτε στις ματαιότητες να ελπίζεις και ούτε θα υπάρχει κάτι που δεν θα γνωρίζεις, θα μάθεις ότι οι άνθρωποι παθαίνουν συμφορές που τις προκαλούν οι ίδιοι (οι ταλαίπωροι) στους εαυτούς τους. Και ενώ τα καλά είναι κοντά τους, αυτοί ούτε τα βλέπουν, ούτε τα ακούνε. Μονάχα λίγοι από αυτούς γνωρίζουν τον τρόπο να απαλλαγούν από τα κακά.

-Με τέτοια κακομοιριά, βλάπτεται η ψυχική τους υγεία. Τότε κατρακυλούν σαν κύλινδροι, πότε από δω και πότε προς τα κει, μαζεύοντας μύριες συμφορές. Γιατί η καταστροφική Έριδα που είναι κολλημένη πάνω τους και τους ακολουθά, τους βλάπτει, χωρίς να το καταλαβαίνουν. Και αυτή δεν πρέπει να την προκαλούμε αλλά να την αποφεύγουμε.

Το έργο όμως του μαθητή δεν αφορά μονάχα την ήμερα με τις μύριες καθημερινές της ενασχολήσεις. Εκτείνεται και πέρα από αυτήν στον χώρο του Ύπνου όπου δεν υπάρχει μόνο η πηγή της Λήθης αλλά και της αληθινής Μνημοσύνης για όποιον «αναζητά και λαχταράει να νιώσει εκείνο που δεν γνωρίζει».

Στην Πολιτεία του Πλάτωνα, ο Σωκράτης, μιλώντας για τον Ύπνο θα πει στον Φαίδρο:

«Όταν όμως ένας άνθρωπος έχει ρυθμίσει τη δίαιτά του με τους κανόνες της υγιεινής και της σωφροσύνης^. όταν, πριν παραδοθεί στον ύπνο, ξυπνάει το λογιστικό μέρος της ψυχής του και το θρέφει με καλούς λόγους και σκέψεις και συγκεντρώνει σε αυτές όλη την διάνοιά του^. όταν, χωρίς ούτε να στερήσει ούτε να παραφορτώσει το επιθυμητικό, του παραχωρεί όσο ακριβώς του χρειάζεται για να αποκοιμηθεί και να μην έρχεται να διαταράσσει το καλύτερο μέρος της ψυχής με την χαρά του ή την λύπη του, αλλά το αφήνει μόνο του και ανεπηρέαστο να αναζητεί και να λαχταράει να νιώσει εκείνο που δεν γνωρίζει, ή από τα περασμένα ή από τα παρόντα ή από τα μέλλοντα. Όταν επίσης αυτός ο άνθρωπος κατευνάσει το θυμοειδές μέρος της ψυχής του και κοιμηθεί χωρίς να έχει την καρδιά του ταραγμένη από οργή εναντίον άλλων^. όταν τέλος καθησυχάσει αυτά τα δύο μέρη της ψυχής κρατώντας άγρυπνο μόνο το τρίτο, όπου εδράζει η φρόνηση και έτσι αναπαυθεί, ξέρεις βέβαια ότι τότε το πνεύμα του αγγίζει όσο γίνεται περισσότερο την αλήθεια και κάθε άλλο παρά φαντασίες παράνομες του παρουσιάζονται στα όνειρά του.

Εκείνο που μας ενδιαφέρει να γνωρίζουμε είναι αυτό που έχει μέσα του ο καθένας μας, ακόμη και εκείνοι που θεωρούνται περισσότερο κύριοι των παθών τους, ένα είδος φοβερών άγριων και παράνομων επιθυμιών. Αυτό γίνεται ολοφάνερο στον ύπνο. Σκέψου λοιπόν τώρα αν σου φαίνεται πως έχω δίκιο και συμφωνείς μαζί μου».

Συμπέρασμα

Ζούμε στην εποχή όπου κυριαρχεί το «νέο». Νέες ιδέες, νέες απόψεις και νέα προϊόντα. Έρχονται να μας γοητεύσουν για λίγο και να μας κατευθύνουν σε διάφορους δρόμους. Πολλές φορές αφού χάσουμε την ψυχή μας, το Βαθύτερο Είναι μας, τότε και μόνο τότε αντιλαμβανόμαστε πως πρόκειται για την λεγόμενη «οδό της απώλειας», για μονοπάτι χωρίς επιστροφή.

Έτσι, διαρκώς ανακαλύπτουμε ότι ο αυθεντικά σωστός τρόπος που οδηγεί στη Γνώση, στην Ευτυχία και την Αυτο-ανακάλυψη ήταν και είναι ένας. Πανάρχαιος.

Όπως η ψυχή του ανθρώπου.