Ανάκαμψη ante portas

Ἐπιτέλους ἡ ἀνάκαμψη ἔρχεται. Ἐξάλλου τό εἶπε καί ὁ πρωθυπουργός! Ἕνας «ἀέρας» ἀρχίζει νά πνέει στίς τηλεοράσεις καί στούς «εἰδικούς».
Καί σιγά σιγά οἱ μαϊντανοί στά τηλε-παράθυρα, οἱ εἰδικοί «ἐργατολόγοι» πού ποτέ δέν θά μάθουν τί σημαίνει νά δουλεύεις «γιά μιά χούφτα δολάρια» ἤ νά εἶσαι ἄνεργος, καί ὅλοι ὅσοι μᾶς σώζουν πίνοντας τό αἷμα τοῦ δημόσιου ταμείου, μᾶς προετοιμάζουν γιά αὐτήν τήν νέα ἐποχή τιμῆς καί δόξας τῆς ἐργατιᾶς.
Πρίν μερικές ἡμέρες μου ἔστειλαν ἕνα κείμενο μέ μερικές ἐταιρίες πού ζήτησαν 250 μέχρι 300 εὐρώ μισθούς γιά νά κάνουν ἐπενδύσεις στήν Ἑλλάδα. Πάλι καλά πού ζήτησαν καί «μέχρι 300». Κανονικά θά ἔπρεπε νά ζητήσουν μέχρι 250.
Ἄν δέν κάνω λάθος ὁ ἐλάχιστος μισθός τῆς Βουλγαρίας εἶναι 75 εὐρώ καί ὁ μέσος μισθός 250.
Βέβαια δέν «κομίζω γλαύκας ἔς  Ἀθήνας». Τό λένε καί ἄλλοι στό διαδίκτυο. Μόνο  οἱ «εἰδικοί» δέν τό λένε.
Στίς 29 Νοεμβρίου 2012, εἶχα κάνει μία καταχώρηση μέ τίτλο «Δεν καταλαβαίνω». Ἐκεῖ εἶχα ἀναφέρει ἀκριβῶς αὐτό: ὅτι μᾶς πᾶνε γιά μισθούς Βουλγαρίας.
Βέβαια μέ τέτοιους μισθούς ἡ Βουλγαρία εἶχε περισσότερες ἐπενδύσεις, δέν ἀνέκαμψε οἰκονομικά οὔτε καί πλήρωσε τό χρέος της. Αὐτό εἶναι ἀπόλυτα φυσικό, ἀφοῦ τά χρέη, οἱ δεῖκτες καί ὅλα αὐτά τά μπαρμπούτσαλα, τά ὁποῖα τσαμπουνᾶνε οἱ «εἰδικοί» δέν εἶναι παρά μία μεγάλη κομπίνα τοῦ οἰκονομικοῦ συστήματος. Τά χρέη εἶναι λογιστική καί ἡ λογιστική εἶναι ἀπάτη. Ὁ ὁποιοσδήποτε διαβάζει τούς ἀριθμούς καί τούς μεταφράζει ὅπως τόν συμφέρει. Ἡ πραγματικότητα εἶναι ἁπλή:
Οἱ ἑταιρεῖες θέλουν μεγάλα κέρδη. Καί τά μεγάλα κέρδη ἔρχονται μέσα ἀπό τήν μείωση τοῦ κόστους. Καί ἡ μείωση τοῦ κόστους ἔρχεται μέσα ἀπό τήν μείωση τῶν μισθῶν. Καί ἡ μείωση τῶν μισθῶν ἔρχεται μέσα ἀπό τήν «ἀναδιοργάνωση» τοῦ δημόσιου τομέα, τήν μείωση τῶν μισθῶν, τήν αὔξηση τῆς ἀνταγωνιστικότητας καί τήν «μείωση» τοῦ χρέους, ἡ ὁποία βέβαια δέν ἔρχεται ΠΟΤΕ.
Ἀλλά τέλος πάντων, ἄντε βρέ τυχεράκηδες! Μέ χρυσά κουτάλια θά τρῶτε τώρα μέ τήν ἐπερχόμενη ἀνάκαμψη…

Ένα έξυπνο καπιταλιστικό σχέδιο

Ἐδῶ καί χρόνια εἴμαστε μάρτυρες μιᾶς καταπληκτικῆς καπιταλιστικῆς λεηλασίας στήν χώρα μας. Ξένα κοράκια, σέ συνεργασία βέβαια μέ τά ντόπια, ἐφάρμοσαν ἕνα πανέξυπνο σχέδιο ἐκμεταλλευόμενοι τήν ἀνθρώπινη ψυχολογική ἀδυναμία.
Ὅλη ἡ δουλειά γίνεται στό παρασκήνιο, ἀλλά στήν σκηνή οἱ ἠθοποιοί παίζουν ξεδιάντροπα τόν ρόλο τους. Καί οἱ ἀνεγκέφαλοι θεατές-ψηφοφόροι στηρίζουν πολλές φορές ὑπερθεματίζοντας. Παράδειγμα ἡ δήλωση κάποιου γιά τόν Ἀνδρέα Παπανδρέου: «ἐμεῖς θά τόν ψηφίζουμε μέχρι νά μάθει νά κυβερνάει»!!!
Τό σχέδιο ἦταν ἁπλό καί ἔξυπνο. Στηρίχθηκε καί στηρίζεται στό γεγονός ὅτι οἱ ἄνθρωποι, ἀντίθετα μέ ὅσα ἔχουν ἐκπαιδευτεῖ νά πιστεύουν γιά τόν ἑαυτό τους, δέν εἶναι παρά μία ἀγέλη εὔπιστων ἀτόμων μέ μηδενική μνήμη. Παράδειγμα ἐκεῖνος ὁ πολιτικός πού εἶχε δηλώσει γιά τούς συνταξιούχους: «ζοῦν καί πολύ», φανερώνοντας τήν ἀπέχθειά του στά ἄχρηστα αὐτά πλάσματα. Τώρα φτιάχνει κόμμα, ἐμφανίζεται μέ «ἀνθρώπινο πρόσωπο», μιλάει γιά δίκαιο, ἠθική καί ἄλλες τέτοιες ἀρλοῦμπες καί φυσικά θά βρεῖ κάμποσες χιλιάδες ἀνεγκέφαλους πού θά τόν ψηφίσουν καί αὐτόν, δίνοντάς του τό δικαίωμα νά τσεπώνει χρῆμα ἀπό τόν δημόσιο κορβανά.
Βέβαια ἐδῶ, πού τά λέμε, δέν εἶναι εὔκολο νά θυμᾶσαι καί νά συνδυάζεις «ἀσήμαντα» γεγονότα τά ὁποῖα μπορεῖ νά ξεκινᾶνε εἴκοσι ἤ καί παραπάνω χρόνια πρίν. Παράδειγμα τό δῶρο τῶν ἑορτῶν. Τά ἐξοφλητικά ἔλεγαν κάποτε: «Δῶρο Χριστουγέννων». Ξαφνικά ἐμφανίστηκε ἕνα ἐξοφλητικό πού ἔγραφε: «Ἐπίδομα Χριστουγέννων». Στιγμιαία το δῶρο μετατράπηκε σέ ἐπίδομα.
Τό γεγονός συνέβη ἐπί βασιλείας τοῦ «μεγάλου δημοκράτη» Ἀνδρέα Παπανδρέου κάποια στιγμή τήν δεκαετία τοῦ 80. Κάποιος τότε βλέποντας τό χαρτί εἶπε: «θά μᾶς κόψουν τό δῶρο». Καί ἐξήγησε: «τό ἐπίδομα νομικά μποροῦν νά τό κόψουν ὅτι ὥρα θέλουν, τό δῶρο ὄχι».
Δέν περιμένω βέβαια νά ἔχει πάρει κανένας εἴδηση αὐτό τό «φύτεμα» τῆς μείωσης τοῦ δώρου, οὔτε καί νά τό θυμᾶται καν. Τελικά δέν περιμένω οὔτε καί νά δεχτεῖ κάποιος ὅτι ὑπῆρχε τόσο μακρόπνοο σχέδιο. Ἀλλά ἔτσι εἶναι τά καπιταλιστικά σχέδια: ἁπλά, μέ μεγάλο «ὁρίζοντα πραγματοποίησης» καί μέ ἐναλλακτικές λύσεις ἐάν κάτι στραβώσει.
Θέλετε ἄλλο ἕνα στοιχεῖο μακρόπνοου προγραμματισμοῦ;
Πάντα ὑπῆρχε μεγάλη διαφορά στά ἐργασιακά δικαιώματα δημοσίων καί ἰδιωτικῶν ὑπαλλήλων. Εἶναι ἀνθρώπινα φυσικό, οἱ ἰδιωτικοί νά ζηλεύουν τούς δημόσιους ὑπάλληλους. Ὅμως ΚΑΝΕΝΑΣ δέν ἀσχολήθηκε τό γεγονός ὅτι τά δικαιώματα τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων ἦταν ἕνα εἶδος κυματοθραύστη πού προστάτευε τά δικαιώματα τῶν ἰδιωτικῶν ὑπαλλήλων. Ἀμφιβάλλω δέ ἄν μπορεῖ καν νά καταλάβουν οἱ περισσότεροι αὐτήν τήν ἔννοια.
Πῶς θά καταρρεύσει ὁ «κυματοθραύστης» αὐτός; Πολύ ἁπλό: ξεκινώντας τήν ἀπαξίωση τοῦ δημόσιου τομέα.
Δεκαετίες ἀπό κλεψιές δημόσιου χρήματος, κομπίνες, ἠθελημένη ἠθική διάβρωση τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων καί φυσικά ἔξυπνες «ἀποκαλύψεις» δημιούργησαν τήν ἀτμόσφαιρα «γιά ὅλα φταίει τό δημόσιο».
Καί ὑπάρχουν ἀκόμα πολλοί, οἱ ὁποῖοι συνεχίζουν νά πιστεύουν τόν μύθο αὐτόν. Παρά τό γεγονός ὅτι οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι παίρνουν ἕνα πολύ μικρό δῶρο πλέον καί οἱ ἰδιωτικοί ΚΑΘΟΛΟΥ.
Καί τώρα, μέ διαλυμένο δημόσιο τομέα, μέ ὑπερχρεωμένο κράτος, μέ ἐξαθλιωμένους πολίτες ἀρχίζει σιγά σιγά τό πολυεθνικό φαγοπότι. Ἐξ ἄλλου τό ἀνήγγειλε καί ὁ «πρωθυπουργός» τῆς χώρας. Σέ λίγο ἀρχίζει ἡ ἀνάκαμψη. Ξέχασε νά δηλώσει «τῶν ἀριθμῶν» γιατί ἡ δική σας ἀνάκαμψη ἀργεῖ ἀκόμη.

Η «δύναμη» του νου

Μέσα στό ἄθλιο καί ἀδύναμο ἀνθρώπινο ὅν μέ τήν ἄθλια συμπεριφορά ὑπάρχει ἕνα πραγματικά θαυμάσιο ἐργαλεῖο. Πρόκειται γιά ἕνα ἀπίστευτα περίπλοκο καί οὐσιαστικά ἄγνωστο ἐργαλεῖο, τό ὁποῖο μπορεῖ νά θεωρηθεῖ ἄνετα σάν τό πολυπλοκότερο ὄργανο τό ὁποῖο κατάφερε νά δημιουργήσει ποτέ ἡ Φύση ἀπό «κτίσεως κόσμου».
Αὐτό τό ὄργανο εἶναι ὁ ἀνθρώπινος ἐγκέφαλος.
Δυστυχῶς ὅμως εἶναι ἁπλά ἕνα ὄργανο. Ἐξαρτᾶται ἀπό τόν χειριστή τοῦ κατά πόσον θά λειτουργήσει σωστά. Κανένας ὅμως δέν ἐκπαιδεύει τόν χειριστή. Ἔτσι ὁ ἐγκέφαλος λειτουργεῖ τυχαία καί μπορεῖ νά δημιουργεῖ προβλήματα ὄχι μόνο στόν χειριστή ἀλλά καί στούς ἄλλους.
Τό νά λειτουργήσει σωστά ἕνας τέτοιο μηχάνημα δέν γίνεται μέ δύο ἁπλές ὁδηγίες ἤ ἐπειδή υἱοθετοῦμε κάποιες ἀπόψεις.
Οἱ ἄνθρωποι σέ αὐτό τό σημεῖο εἶναι τελείως ἀδαεῖς. Γιά παράδειγμα μερικοί υἱοθετοῦν τήν συνήθεια νά τρῶνε, νά ντύνονται καί νά συμπεριφέρονται μέ συγκεκριμένο τρόπο. Ἔτσι τούς εἶπαν, καί ἔτσι νομίζουν ὅτι θά ἐπιτύχουν αὐτόν ἤ ἐκεῖνον τόν στόχο.
Κανένας ὅμως δέν τούς πληροφόρησε γιά τό γεγονός τῆς ἀνεξέλεγκτης καί συχνά λανθασμένης ἐγκεφαλικῆς λειτουργίας. Ὁ ἐγκέφαλος, ἀπό μόνος του ἤ μέ λάθος καθοδήγηση, μπορεῖ νά καταλήξει σέ λάθος συμπεράσματα.
Δέν πρόκειται νά ἀναλύσω «το πῶς καί τό γιατί». Δέν ἀναλύονται ἔτσι ἁπλά οὔτε γίνονται κατανοητά ἔτσι ἁπλά. Καί τό κυριότερό «το πῶς καί τό γιατί» δέν γίνονται δεκτά ἔτσι ἁπλά, ἀκόμα καί ἀπό αὐτόν πού θά πεῖ ὅτι τά δέχεται (πιστέψτε μέ ἔχω πείρα ἐπί αὐτοῦ του θέματος).
Στό βίντεο θά δεῖτε μία ἁπλή μαύρη φιγούρα νά περιστρέφεται. Καρφῶστε σταθερά το μάτι σας σέ ἕνα σημεῖο. Θά διαπιστώσετε ὅτι γυρίζει πρός μία κατεύθυνση πάντοτε. Ἄν ὅμως κοιτάξετε ἀλλοῦ ἤ μετακινήσετε τό βλέμμα, θά διαπιστώσετε ὅτι ἡ εἰκόνα ἀλλάζει φορά περιστροφῆς. Στήν ἀρχή θά νομίζετε ὅτι τό κάνει τό βίντεο. Ἀλλά δέν τό κάνει.
Ὑπεύθυνος εἶναι ὁ νοῦς, ὁ ὁποῖος μπορεῖ νά ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ κάποιο «σῆμα» πού ἔρχεται ἀπό τόν ἐξωτερικό κόσμο, ΒΓΑΖΟΝΤΑΣ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.
Ἐπίσης θά καταφέρετε νά ἀλλάζετε κάθε τόσο νά ἀλλάζετε τήν περιστροφή «παίζοντας» μέ τά μάτια σας. Καί, ἐπίσης, θά διαπιστώσετε τό ἐκνευριστικό φαινόμενο ὅτι ἐνῶ τό ἔχετε κάνει, κάποιες φορές ὁ ἐγκέφαλος «κολλάει» καί σᾶς δείχνει μέ τό ζόρι μία μόνο κατεύθυνση.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΠΟΝΩΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

Κάποια γεγονότα μέ «ἀναγκάζουν» νά ἐπαναλάβω μία παλιότερη καταχώρηση. Βέβαια τήν ἔχω «φάτσα-πόστα» (ὅπως λέγανε παλιά) δηλαδή στήν πρόσοψη της σελίδας μου, ἀλλά τίποτε δέν προδίδει τήν σπουδαιότητά της. Αὐτήν πού ἐγώ νομίζω τουλάχιστον ὅτι ἔχει.
Μὴν περιμένετε ΠΟΤΕ νὰ θεραπευτεῖτε σὲ ὁποιονδήποτε θεραπευτῆ καὶ ἂν πηγαίνετε. Ὅλοι θὰ προσφέρουν λίγο ἢ πολὺ κάποια ἀνακούφιση καὶ σπανίως τελειωτικὴ θεραπεία.
Ἀφῆστε τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ περισσότεροι δὲν ἐνδιαφέρονται καν νὰ θεραπευτεῖτε ἀλλὰ ἐνδιαφέρονται περισσότερο νὰ εἴσαστε τακτικοὶ πελάτες τους.
Γιὰ αὐτὸν τὸν λόγο θὰ πρέπει νὰ κάνετε ὅτι μπορεῖτε (καὶ ὅτι ξέρετε) γιὰ τὴν ὑγεία σας.
Πρέπει νὰ ψάξετε, νὰ πειραματιστεῖτε νὰ μελετήσετε καὶ νὰ ἀνακαλύψετε τὰ «κουμπιὰ» τὰ ὁποῖα θὰ βοηθήσουν στὴν θεραπεία.
Ἐπάνω σε αὐτὸν τὸν τομέα μπορῶ νὰ σᾶς βοηθήσω (στὸ μέτρο τῶν δυνατοτήτων μου). Μπορεῖτε νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ἐδῶ μία μικρὴ μέθοδο γυμναστικῆς-χειροπρακτικῆς-βελονισμοῦ-σιάτσου, ἡ ὁποία θὰ σᾶς βοηθήσει ὄχι μόνο σὲ χρόνιους πόνους, ἀλλὰ ἴσως ἀκόμα καὶ σὲ θεραπεία μεγάλου ἀριθμοῦ δυσλειτουργιῶν.
Ἡ μέθοδος αὐτὴ εἶναι ἁπλή, πρακτικὴ καὶ πολὺ δραστική, ἀλλὰ φυσικὰ μὴν περιμένετε θαύματα. Ἡ φύση δὲν προχωράει μὲ ἅλματα καὶ ἂν ἐσεῖς ἔχετε προσπαθήσει γιὰ δέκα, εἴκοσι ἢ καὶ παραπάνω χρόνια γιὰ νὰ ἀποκτήσετε ἕνα πρόβλημα, φυσικὰ δὲν θὰ θεραπευτεῖτε μέσα σὲ λίγες μέρες.
Κάνετε κλικ στον σύνδεσμο για να το κατεβάσετε
Το βιβλίο των πόνων του σώματος

ΜΙΑ ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΛΕΕΙ: ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ. ΗΤΑΝ ΟΜΩΣ ΑΡΚΕΤΟ...

Παράλογη φορολόγηση

Στήν μανία τους νά μαζέψουν ὅσο περισσότερο χρῆμα γίνεται καί νά ἐξαθλιώσουν ὅσο πιό πολύ μποροῦν τήν Ἑλλάδα, προτάθηκε νά φορολογοῦνται ὅσοι πηγαίνουν στό γυμναστήριο. Ἀφοῦ μπορεῖς νά δίνεις στό γυμναστήριο εἶσαι πλούσιος, κάτι σάν αὐτούς πού ἔχουν κότερα. Μόνο πού αὐτοί ποὐ ἔχουν κότερα ΔΕΝ πληρώνουν, ὅπως καί αὐτοί πού γενικά ἔχουν τό χρῆμα.
Βέβαια ἕνας εὐρωπαῖος ὑπαλληλίσκος, μεγαλωμένος στά πούπουλα καί χωρίς νά ἔχει ἰδέα τί σημαίνει δουλειά ἤ ἀνεργία, εἶχε δηλώσει ξεκάθαρά τους στόχους τῆς ΕΕ: «στήν Βουλγαρία παίρνουν 200 εὐρώ μισθό. Ἐσεῖς γιατί θέλετε νά παίρνετε 700;» Τότε (πού ὁ μισθός ἦταν 700 εὐρώ) εἶχε γίνει ἡ δήλωση αὐτή πού ἔδειχνε ΚΑΘΑΡΑ τούς ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ τῆς «πολιτισμένης» αὐτῆς ἕνωσης.  Καί ἀπορῶ γιατί κανένας ντόπιος μαλάκας «εἰδήμων» περί τήν πολιτική καί τήν οἰκονομία δέν τό λαμβάνει ὑπόψιν τοῦ αὐτό στήν προσπάθειά του νά ἐξηγήσει το πῶς καί τό γιατί (ἅς μέ συγχωρήσουν οἱ μαλάκες ἐπειδή δέν ἤθελα νά τούς προσβάλω).
Αὐτή ἡ ἀνεξέλεγκτη καί χωρίς καμία λογική καί προγραμματισμό τῶν ἀνεγκέφαλων ὑπαλληλίσκων τῆς καπιταλιστικῆς Εὐρώπης καί τῶν ντόπιων σφουγγοκωλάριων, μοῦ θυμίζει ἕνα ἀνέκδοτο σαράντα χρόνια παλιό. Ἀπό τότε ἡ ἐφορία δέν εἶχε λογική, συνέπεια, προγραμματισμό, καί ὅτι ἄλλο θά προδιδε μία σοβαρή ὑπηρεσία.
Αὐτό εἶναι λοιπόν τό ἀνέκδοτο:
Πηγαίνει ἕνας ἐφοριακός γιά ἔλεγχο σέ ἕναν παραγωγό κοτόπουλων. Ἀνοίγει τά βιβλία, κοιτάζει τούς ἀριθμούς καί ρωτάει:
-Καί τί τροφή δίνετε στά κοτόπουλα;
-Φύραμα, ἀπαντάει ὁ παραγωγός.
-Φύραμα ἔ; Μά αὐτό εἶναι φτηνό καί πρέπει νά κερδίζετε πολλά. Ἀλλά ἐσεῖς δηλώνετε ὅτι κερδίζετε μόνο 100.000. Ἄρα ἀποκρύπτετε εἰσοδήματα. Σᾶς βάζω 50.000 πρόστιμο.
Πληρώνει ὁ παραγωγός (τί νά ἔκανε ἄλλωστε…).
Τόν ἑπόμενο χρόνο πάει πάλι ὁ ἐφοριακός γιά ἔλεγχο. Ἀνοίγει τά βιβλία, κοιτάζει τούς ἀριθμούς καί ρωτάει:
-Καί τί τροφή δίνετε στά κοτόπουλα;
-Καλαμπόκι, ἀπαντάει ὁ παραγωγός.
-Καλαμπόκι ἔ; Μά αὐτό εἶναι ἀκριβό. Ἀλλά ἐσεῖς δηλώνετε ὅτι κερδίζετε μόνο 100.000. Ἄρα γιά νά ἀντέχετε νά ταΐζετε τίς κότες καλαμπόκι σημαίνει ὅτι κερδίζετε πιό πολλά καί ἑπομένως ἀποκρύπτετε εἰσοδήματα. Σᾶς βάζω 50.000 πρόστιμο.
Πληρώνει ὁ παραγωγός (τ ίνά ἔκανε ἄλλωστε…).
Τόν ἑπόμενο χρόνο πάει πάλι ὁ ἐφοριακός γιά ἔλεγχο. Ἀνοίγει τά βιβλία, κοιτάζει τούς ἀριθμούς καί ρωτάει:
-Καί τί τροφή δίνετε στά κοτόπουλα;
-Δέν ξέρω, ἀπαντάει ὁ παραγωγός. Τούς δίνω λεφτά καί τρῶνε ἔξω!!!

Εἰδικές ἀνάγκες, εἰδικές ἱκανότητες

Ὑπάρχουν πολλά ἄτομα τά ὁποῖα εἴτε ἔχουν κάποιο πρόβλημα ὑγείας, εἴτε ἁπλά ἔχουν πρόβλημα στήν συμπεριφορά  καί στήν ἀντίληψή τους γιά τήν ζωή.
Ἀπό πρακτικῆς ἄποψης αὐτά τά ἄτομα μποροῦν νά μποῦν στήν κατηγορία «ἀνάπηροι».
Ἡ μόδα ὅμως τοῦ «πολιτικῶς ὀρθοῦ» τα βαφτίζει «ἄτομα μέ εἰδικές ἱκανότητες». Λές καί δέν εἴμαστε ΟΛΟΙ ἄτομα μέ εἰδικές ἱκανότητες. Λές καί δέν εἴμαστε ΟΛΟΙ ἀνάπηροι σέ κάτι.
Ὅμως ἡ καταπληκτική αὐτή μόδα ἔχει καταφέρει νά κρύβει τίς πραγματικές αἰτίες καί νά τυφλώνει τήν ἀνθρώπινη ψυχή. Γιά τόν περισσότερο κόσμο αὐτό εἶναι ἕνας καλός τρόπος γιά νά συνεχίσει νά ζεῖ χωρίς ἀναστολές καί ἐνοχές.
Ἀφοῦ ἐγώ (ὄντας τυχερός) δέν ἔχω τέτοιο πρόβλημα, τό ὀνομάζω «εἰδική ἱκανότητα», δείχνω τήν «εὐαισθησία» καί τήν «ἀνθρωπιά» μου καί συνεχίζω νά ζῶ στόν κόσμο μου.
Πάντως πράγματι μερικά ἄτομα ἔχουν ὄντως εἰδικές ἱκανότητες. Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι τήν ἱκανότητα δέν τήν ἔχουν καί οἱ ὑπόλοιποι «φυσιολογικοί» ἄνθρωποι. Ἁπλά ἡ «ἀσθένεια» τοῦ συγκεκριμένο ἀτόμου ἐπιτρέπει σέ μία κρυμμένη ἱκανότητα νά βγεῖ καί νά ἐκδηλωθεῖ.
Μία τέτοια περίπτωση εἶναι ὁ νεαρός αὐτιστικός του βίντεο. Ἔχει μία καταπληκτική ἱκανότητα ὀπτικῆς μνήμης. Δυστυχῶς δέν ἔχω χρόνο νά κάτσω νά φτιάξω ὑπότιτλους. Παρακολουθῆστε ὅμως πώς καταφέρνει μέ μία βόλτα πάνω ἀπό μία τοποθεσία νά τήν ἀναπαράγει μέ φωτογραφική ἀκρίβεια.

Η άγνοια και το Σύστημα

Εἶναι καταπληκτικό πόσο μᾶς ἔχει ξεκουτιάνει τό Σύστημα. Κοκορεύονται ὅλοι γιά τίς γνώσεις τους καί κανένας δέν καταλαβαίνει ὅτι ὅλα ὅσα ξέρει, συνήθως, δέν χρησιμεύουν σχεδόν σέ τίποτε.

Δύο νέοι πέθαναν σήμερα καί ἄλλοι τρεῖς χαροπαλεύουν στό νοσοκομεῖο ἀπό δηλητηρίαση μονοξειδίου τοῦ ἄνθρακα. Εἶχαν τήν φαεινή ἰδέα νά ἀνάψουν μία ψησταριά μέ κάρβουνα καί νά τήν βάλουν μέσα στό δωμάτιο γιά νά ζεσταθοῦν!

Ἤξεραν γιά αὐτοκίνητα, διαδίκτυο, ἅι-πόντ, ὑπολογιστές καί προγράμματα. Ἤξεραν καί πόσα γκόλ ἔβαλε ἤ ὁμαδάρα τούς ἐδῶ καί 200 ἀγῶνες. Γνώριζαν ὅλους τους τραγουδιστές καί τά συγκροτήματα.

Ἦταν πανέξυπνοι μέ «τό πιάνο τους καί τά γαλλικά» τους, ὅπως λέγανε παλιότερα.

Ἐκεῖνο ὅμως πού δέν ἤξεραν ἦταν ΟΣΑ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝ ΔΙΔΑΞΕΙ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ. Καί αὐτό ἐπειδή τό σχολεῖο ἔχει καταντήσει ἀποθήκη παρκαρίσματος ἀνηλίκων.

Προσωπικά ἔμαθα στό γυμνάσιο ὅτι τά κάρβουνα σέ κλειστό χῶρο «τρῶνε» τό ὀξυγόνο καί βγάζουν ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ καί ΑΟΣΜΟ μονοξείδιο τοῦ ἄνθρακα.

Προφανῶς. Οἱ νεαροί εἶχαν δίκαιο μέσα στήν θανάσιμη ἄγνοιά τους. Γεννήθηκαν μέσα σέ ἕνα Σύστημα ὅπου ὅλοι φροντίζουν νά τούς φουσκώνουν τόν ἐγωισμό. Τούς ἐκπαιδεύουν ἀπό τήν πρώτη μέρα τῆς ζωῆς τους ὅτι «αὐτοί εἶναι καί κανένας ἄλλος».

Καί τότε ποιός θά προσέξει στά ΕΚ ΠΡΟΘΕΣΕΩΣ βαρετά μαθήματα; Ἔτσι κι ἀλλιῶς δέν ἔχουν σημασία γιά νά πᾶνε σέ κάποια σχολή. Ἔτσι κι ἀλλιῶς δέν χρησιμεύουν στό πανεπιστήμιο. Ἔτσι κι ἀλλιῶς εἴτε διαβάσουν εἴτε δέν διαβάσουν, εἴτε προσέξουν εἴτε δέν προσέξουν ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΑΞΗ.

Γιά αὐτό εἶναι προτιμότερο νά χαζεύουν, νά ζοῦν μέσα ἀπό τό διαδίκτυο καί νά μαστουρώνουν. Καί νά ζοῦν μία ἀτυχηματική ζωή, βασισμένη σέ ὄνειρα καί φαντασίες. Ἡ χαρά τοῦ Συστήματος.

Δέν ἦταν οἱ νεαροί πού ἄναψαν τά κάρβουνα γιά νά ζεσταθοῦν. Ἦταν τό Σύστημα πού ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ καί ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ καί νά τούς κάνει τελείως ἀμαθεῖς καί ταυτόχρονα νά νομίζουν ὅτι «τά ξέρουν ὅλα».

Μήν μοῦ πεῖτε ὅτι δέν εἶναι ἔτσι. Ἀναρωτηθεῖτε γιά τά πράγματα πού ξέρετε, γιά τά πράγματα πού δέν ξέρετε καί γιά τά πράγματα πού νομίζετε ὅτι ξέρετε. Ἄν εἴσαστε εἰλικρινεῖς σέ αὐτήν τήν ἀναρώτηση θά πέσετε ἀπό τά σύννεφα.

Ἐάν λοιπόν δέν τό ξέρατε (μεθυσμένοι ἀπό τήν προπαγάνδα τοῦ Συστήματος ὅτι «ἐσεῖς εἶστε καί κανένας ἄλλος») ὅτι δέν πρέπει νά ἀνάβετε κάρβουνα σέ κλειστό χῶρο, τότε πρέπει νά τό μάθετε. Καί νά τό πεῖτε καί στά παιδιά σας.

Ὁ λόγος εἶναι ὀφθαλμοφανής.

ΥΓ. Καλόν θά ἦταν νά ἀσχοληθεῖτε ἀρκετά μέ αὐτήν τήν ἀναρώτηση πού ἀνέφερα προηγουμένως. Ὁ λόγος ἐδῶ δέν εἶναι τόσο ὀφθαλμοφανής, ἀλλά σᾶς βεβαιῶ ὅτι εἶναι σημαντικότατος.

Περιβάλλον και «θεωρίες συνομωσίας»

Ὑπάρχουν πολλοί πού βλέπουν παντοῦ συνομωσίες. Γίνεται ἕνας πανικός στό διαδίκτυο. Ὁ καθένας λέει τό μακρύ του καί τό κοντό του. Πρόκειται κυριολεκτικά γιά τήν χαρά τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν.
Ἐάν ὑπάρχει κάτι σημαντικό πού πρέπει νά κρύψει κάποια μυστική ὑπηρεσία (οἱ σοβαρές δηλαδή, ὄχι σάν τίς δικές μας) τό κάνει μέ ἕναν πολύ ἁπλό τρόπο:
1) Γίνεται μία «διαρροή» στά ΜΜΕ.
2) Γίνεται ἐπίσημη διάψευση.
3) Ἔπειτα ἁπλά περιμένει!
Ὁ κάθε βλάκας θά ἀρχίσει νά γράφει διάφορα στό διαδίκτυο (ἴντερνετ στά ἑλληνικά) καί θά κάνει «ἀποκαλύψεις».  Στό τέλος ὁ κόσμος μπουχτισμένος ἀπό τίς σαχλαμάρες δέν δίνει σημασία πλέον. Λίγο περίεργος νά εἶναι ὁ τίτλος ἑνός κειμένου ὅλοι αὐτόματα λένε: «Ά, καλά… χαζές θεωρίες συνομωσίας»!
Ἔτσι μέσα στό χάος τῶν ἠλιθίων «ἀποκαλύψεων» κρύβονται σημαντικά γεγονότα.
Ἕνα δεῖγμα τῆς ἀπεριόριστης βλακείας τῶν ἀνθρώπων εἶναι καί τό παρακάτω:
Στό διαδίκτυο πουλιέται βιβλίο μέ ὁδηγίες γιά ἄμυνα κατά τῶν ἐξωγήινων! Δέν τό πιστεύετε; Ὁρίστε δύο εἰκόνες.
 
Εἶναι δυνατόν ἕνας πολιτισμός τόσο ἀναπτυγμένος ὥστε νά ἔχει διαπλανητικά σκάφη καί ψυχικές ὑπερδυνάμεις νά χρειάζεται νά ἔρθει νά ἐπιτεθεῖ «πρόσωπο μέ πρόσωπο»;
Εἶναι δυνατόν νά πιστεύετε ὅτι μπορεῖ κάποιος νά ἀντισταθεῖ στήν «μαγνητική ὑποβολή» ἑνός ὑπέρ-ὄντος ἁπλά μένοντας σέ κάποια ἀπόσταση ἀπό αὐτό; Οἱ ἀμερικανοί εἶχαν ἀναπτύξει ἕνα πειραματικό σχέδιο γιά «ἐξ ἀποστάσεως πληροφόρηση». Ἐάν συνέβαινε κάτι καί σταματοῦσαν οἱ τηλεπικοινωνίες μέ κάποιο ὑποτιθέμενο (κατά τήν γνώμη μου) διαστημόπλοιο, ὑπῆρχε  κάποιος συγκεκριμένη μεθοδολογία. Ἕνας ἀστροναύτης σκεφτόταν ἕνα συγκεκριμένο ἄτομο στήν γῆ. Κάθε φορᾶ πού τό σκεπτόταν, ἕνας παλμογράφος κατέγραφε ἀλλαγές στήν πίεση, στόν καρδιακό παλμό καί στά ἐγκεφαλικά κύματα τοῦ ἀποδέκτη. Ἐάν ἕνας ἁπλός ἀστροναύτης (ἑπομένως καί ἐμεῖς) ἔχει τέτοια ἐξ ἀποστάσεως δυνατότητα, ποιά εἶναι ἄραγε ἡ δυνατότητα ἑνός ὄντος μέ ἀναπτυγμένες αὐτές τίς ἱκανότητες;
Ἔτσι μέσα στόν κυκεώνα τῶν «ἀποκαλύψεων» περνᾶνε ἀπαρατήρητα πολύ σοβαρά γεγονότα. Παράδειγμα εἶναι ὁ «χειρισμός τοῦ καιροῦ». Εἶναι χρόνια τώρα πού κυκλοφοροῦν κείμενα σχετικά μέ τήν προσπάθεια νά μετατραποῦν οἱ κλιματολογικές συνθῆκες σέ ὅπλο. Γιά φανταστεῖτε: Οἱ Τοῦρκοι ξεκινᾶνε εἰσβολή στό Αἰγαῖο. Ἐμεῖς ὑποτίθεται ὅτι ἔχουμε τήν δυνατότητα χειρισμοῦ τοῦ καιροῦ. Πατᾶμε λοιπόν τό «κουμπί» καί ἡ τουρκική ἁρμάδα ἐγκλωβίζεται σέ ἕναν ἄγριο καρό πολλῶν μποφόρ, ὁ ὁποῖος ἔχει τήν δυνατότητα ἀκόμα καί νά βυθίσει τά μικρά σκάφη τους. Οὔτε λόγος νά πετάξουν ἑλικόπτερα ἤ ἀεροσκάφη.. τί θά συμβεῖ λοιπόν; Οἱ Τοῦρκοι θά ἀποτύχουν χωρίς νά πέσει οὔτε ἕνας πυροβολισμός. Ἐπιπλέον θά μπορούσαμε μόλις κοπάσει «ξαφνικά» ἡ θύελλα νά ἐπιτεθοῦμε καί νά τούς διαλύσουμε ἔτσι ὅπως θά εἶναι ἀποδιοργανωμένοι.
Φυσικά ἐμεῖς δέν ἔχουμε αὐτήν τήν δυνατότητα, οὔτε καί θά τήν ἀποκτήσουμε ποτέ. Οἱ Ἀμερικάνοι ὅμως; Οἱ Ρῶσοι; Οἱ Κινέζοι;
Πούφ! Θεωρίες συνομωσίας θά μοῦ πεῖτε καί θά ἔχετε ἀπόλυτο δίκαιο. Ὅμως ἡ ἀποκάλυψη ἔχει γίνει ἐδῶ καί χρόνια. Καλύφθηκε μέ τόν τρόπο πού ἀνέφερα στήν ἀρχή καί ἔτσι τυχόν μικρό-ἀποκαλύψεις χάνονται στό πέλαγος τῆς συνομωσιολογίας τῶν ἀεροψεκασμῶν. Δεῖτε τήν παρακάτω εἰκόνα καί σκεφτεῖτε:


Ἄραγε τό θέμα εἶναι μόνο το ψέκασμα ἀπό ἄγνωστα ἀεροσκάφη ἤ ἔχει σχέση καί μέ τό «τηγάνισμα» τῆς ἰονόσφαιρας μέ μικροκύματα, ἀνοίγματα τρύπας στό στρῶμα τοῦ ὄζοντος καί ἄλλα τέτοια χαζά ποῦ εἶναι γνωστό ὅτι ἐπιχειροῦν οἱ ἀνεγκέφαλοι στρατιωτικοί;

Ο πολιτισμός της καταστροφής

Περνώντας ἀπό τήν Πανεπιστημίου εἶδα μία ἀπό τίς μαρμάρινες ἐξόδους τοῦ μετρό. Κάποιοι εἶχαν σπάσει τά μαρμάρινα κάγκελα καί ἔπειτα  τά ἔβαψαν μέ ρόζ σπρέι. Τό θέαμα ἦταν ἄθλιο, ἄξιο ἀθλίων ἐπαναστατῶν τῆς δεκάρας.  Ὅπως ἄθλιο εἶναι καί τό θέαμα τῶν μαρμάρων στά κτίρια. Τά περίτεχνα σκαλίσματα στίς σκάλες καί στίς βάσεις τῶν ἀγαλμάτων ἔχουν ἀρχίσει νά ἐξαφανίζονται. Ἡ ὄξινη βροχή τά τρώει συνεχῶς. Τά μάρμαρα ἔχουν ἄγρια καί πορώδη ἐπιφάνεια. Κυριολεκτικά μπορεῖς νά γδαρθεῖς ἐκεῖ.
Τό ἄθλιο θέαμα συνεχίζεται στούς γύρω δρόμους μέ ὅλα αὐτά τά ἠλίθια γκράφιτι πού γεμίζουν κάθε κολώνα καί τοῖχο δημιουργώντας ἄλλο ἕνα ἄθλιο θέαμα. Οἱ περίφημοι αὐτοί «καλλιτέχνες» οἱ ὁποῖοι «ἐκφράζουν τόν ἑαυτό τους», δέν σέβονται οὔτε τά ἀρχαῖα. Κάποιοι ἔχουν ζωγραφίσει στόν πλαϊνό τοῖχο τῆς στοᾶς τοῦ Ἀττάλου ΜΕΣΑ στήν γραμμή τοῦ ἠλεκτρικοῦ. Ἔκαναν τόσον κόπο γιά νά σχεδιάσουν κάτι πού κανένας δέν βλέπει καί ἄν τό δεῖ δέν θά καταλάβει κανένα «μήνυμα». Τό μόνο πού κατάφεραν ἦταν νά ἀσκημίσουν τόν ἀρχαῖο τοῖχο μέ τίς τεράστιες ὀρθογώνιες πέτρες. Ἀλλά σίγουρα οἱ «καλλιτέχνες» θά αἰσθάνονται τρομεροί καί θά κοιμοῦνται πανευτυχεῖς.
Τό ἄθλιο ὅμως θέαμα συνεχίζεται καί στόν πεζόδρομο τῆς Ἀκρόπολης. Πολύ κοντά στόν δρόμο, ἐκτεθειμένο στίς καιρικές συνθῆκες καί στόν ὁποιονδήποτε περαστικό, ὑπάρχει ἕνα ψηφιδωτό. Ἀργοπεθαίνει ἐκεῖ περιμένοντας τόν ὁποιονδήποτε νά πάρει ἕνα «σουβενίρ». Ἤδη φαίνεται ὅτι κάποιος ἔχει σκαλίσει τά χώματα, πιθανόν, παίρνοντας ἕνα κομμάτι. Ἀλλά ποιός θά ἀσχοληθεῖ μέ τά ἀρχαῖα… Ὑπάρχουν σοβαρά θέματα νά ἀσχοληθοῦμε: μέ τήν ὁμαδάρα μας, μέ τό νέο ἅι-πόντ, μέ τό Τσάμπιονς λίγκ, μέ τό ποιός πήδηξε τήν Γκιούλμπαξε, μέ ἀναλύσεις γιά τό κόμμα μας, τό ὁποῖο μᾶς κρέμασε ἀλλά ἐμεῖς συνεχίζουμε νά τό ὑποστηρίζουμε, μέ τήν ἄνοδο τοῦ φασισμοῦ (ΧΑ ΧΑ ΧΑ) λές καί τόσα χρόνια κυβερνοῦσαν δημοκράτες κλπ, κλπ, κλπ.
Ζοῦμε σέ ἕναν πολιτισμό καταστροφῆς καί περνιόμαστε γιά πολιτισμένοι. Καί νομίζουμε ὅτι θά μεγαλώσουμε πολιτισμένα παιδιά (ΧΑ ΧΑ ΧΑ). Ὅταν τά ἀθῶα μικρά μεγαλώνουν μέ φρικτά κινούμενα σχέδια, μέ φρικτά παιχνίδια, μέ τήν μουσική τῶν συμμοριῶν (ράπ), μέ ἄσκημα γκράφιτι στούς τοίχους ἀκόμη καί τῶν σχολείων, μέ ἄσχημα κτίρια, μέ ἄσχημη καί βίαιη τηλεόραση, περιτριγυρισμένα ἀπό ἄσχημους ἀνθρώπους, ἔχετε τήν ἐντύπωση ὅτι θά βγοῦν ἐντάξει;
Τά παιδιά δέν διδάσκονται ἀπό αὐτά πού λέτε. Διδάσκονται μέ τό παράδειγμα. Φοβισμένοι καί ἐγωπαθεῖς γονεῖς θά μεγαλώσουν φοβισμένα καί ἐγωπαθῆ παιδιά. Καί σέ αὐτόν τόν ἄθλιο κακάσχημο πολιτισμό θά μεγαλώσουν παιδιά μέ ἄθλιο καί κακάσχημο ψυχισμό.
Ἀλλά φυσικά μέσα σέ αὐτήν τήν ἄθλια καί κακάσχημη «παγκόσμια κοινότητα» δέν θά μπορούσαμε νά ἀποτελοῦμε ἐξαίρεση.

Επιτέλους και κάτι καλό

Ἔχω σέ μεγάλη ὑπόληψη τήν Φύση. Ἔχει μία δυναμικότητα ἀπίστευτη. Στό πιό ἐρημωμένο καί κατεστραμμένο ἀπό τούς ἀνθρώπους μέρος, ὑπάρχουν τά ἴχνη της. Προσέξτε μέσα στήν πόλη καί θά δεῖτε ὅτι σέ γυμνά πεζοδρόμια ἤ σέ γωνίες φυτρώνουν μικροσκοπικά φυτά. Μπορεῖ νά μήν σᾶς φαίνεται πολύ εἶναι ὅμως ἀρκετό. Μέ κάτι τέτοιες προφυλακές εἰσβάλλει καί κάνει ἀνακατάληψη τοῦ ἐδάφους της.
Ἕνα τέτοιο ἴχνος εἶδα πρίν μερικές ἡμέρες. Περπατοῦσα στόν πεζόδρομο τῆς Ἀκρόπολης. Εἶδα ἕνα γεράκι νά κάθεται στά ἐρείπια, ἀνάμεσα στά δέντρα. Εἶχα ἀκούσει βράδυ κάποιο νυχτοπούλι στό ἴδιο μέρος καί εἶχα δεῖ καί μερικά σπουργίτια. Ἀλλά ἕνα μεγάλο γεράκι ἦταν κάτι σάν ὄαση γιά τά μάτια μου.
Ἐπιτέλους καί κάτι καλό στήν φρικτή αὐτή πόλη τῶν ἠλιθίων.

Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου

Στόν σημερινό «πολιτισμό τοῦ τίποτα», ὑπάρχει μία περίεργη κατάσταση. Ἀπό τήν μία παριστάνουμε τούς εὐσεβεῖς καί πολιτισμένους, ἐνῶ ἀπό τήν ἄλλη θυσιάζουμε στόν βωμό τοῦ κέρδους τά πάντα. Αὐτήν τήν κατάσταση ἔρχεται νά σατιρίσει ὁ ὕμνος τοῦ Ἁγίου Βαλεντίνου.

Πηγή: GouTouPou

Τα κακά της κρίσης

Ἐδῶ καί δύο χρόνια ἔχουν πάψει νά ὑπάρχουν στόν δρόμο οἱ σωροί ἀπό παλιά ἔπιπλα, χαρτιά καί ντουλάπια.
Αὐτό θά ἦταν καλό, ἐάν δέν ὑπῆρχε ἕνα πρόβλημα: ὅλα αὐτά πηγαίνουν γιά κάψιμο στά τζάκια. Φυσικά δέν μπορεῖς νά μήν δικαιολογήσεις κάποιον ὁ ὁποῖος δέν ἔχει λεφτά γιά νά ζεσταθεῖ. Ἀλλά ὅμως στήν μέση εἶναι τά χημικά.
Τά περιοδικά καί οἱ ἐφημερίδες περιέχουν ἕνα πλῆθος ἀπό διάφορα ὑλικά, τά ὁποῖα καιόμενα ἀπελευθερώνονται στήν ἀτμόσφαιρα.
Τό ἴδιο ἰσχύει γιά τά ἔπιπλα πού ἔχουν κόλλες, πλαστικό καί συντηρητικά ξύλου.
Ὅλα αὐτά μαζί συμμετέχουν στήν θαυμάσια ἀτμόσφαιρα, τήν ὁποία ἐλέω ΕΕ, δημιουργοῦμε στίς πόλεις μας. Ἡ χαρά τῶν γιατρῶν.
Λύση; Φυσικά δέν ὑπάρχει. Σέ λίγο θά καῖμε καί τίς πλαστικές τσάντες τοῦ σοῦπερ μάρκετ, ἄν δέν τίς καῖνε ἤδη.

Το χάραγμα και το υπουργείο παιδείας

Διαβάζω ὅτι τό Ὑπουργεῖο (ἄντ)Ἐθνικῆς Παιδείας ἐνέκρινε ἕνα βιβλίο γιά διδασκαλία τῆς ἀγγλικῆς γλώσσας στήν πρώτη λυκείου. Πολύ χάρηκα πού τό ὑπουργεῖο φροντίζει γιά τήν ἐκμάθηση τῆς ἀγγλικῆς, ἀφοῦ πρώτα φρόντισε νά μάθουν τόσο καλά οἱ μαθητές τήν μητρική τους γλώσσα ὥστε νά χρησιμοποιοῦν περισσότερα ἀγγλικά ἀπό ἑλληνικά στήν καθομιλουμένη. Ἀνησύχησα λίγο, μόνο ἐπειδή σέ ἕνα μάθημα γίνεται κανονική προπαγάνδα ὑπέρ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ μαρκαρίσματος μέ τσιπάκι. Μπορεῖτε νά διαβάσετε τό ἐπίμαχο κείμενο ἐδῶ Διαφήμιση του χαράγματος.
Τά πλεονεκτήματα εἶναι πολλά κατά τόν συγγραφέα. Ἔτσι τά ἀνεγκέφαλα ὑβρίδια πού ἔχουν μεγαλώσει μέ ράπ (μουσική τῶν συμμοριῶν), πλαστικό ἀπό τά Γκούντις καί τό Σύστημα τά ἔχει πείσει ὅτι «εἶναι σπουδαῖα καί ἡ ἐλπίδα τοῦ τόπου» δέν θά ἔχουν κανένα πρόβλημα νά σκεφτοῦν: «Κούλ ἔ; Εἶναι γαμάτο. Θά πουλήσω μούρη δικέ μου!» Καί θά τό κάνουν μέ πρώτη εὐκαιρία. Καί φυσικά μετά ἀπό μερικά χρόνια το μαρκάρισμα θά ἐπιβάλλεται μέ νόμο τοῦ κράτους.
Ἀλλά μήν ἀνησυχεῖτε κυρίες καί κύριοι. Κανείς δέν θά χάσει τήν ψυχή τοῦ ἐπειδή θά φορέσει τό τσιπάκι. Τό συγκεκριμένο μηχανάκι θά βοηθήσει μόνο νά μήν μπορεῖς νά κρυφτεῖς πουθενά. Τό Σύστημα θά σέ καταγράφει 24 ὧρες τό 24ωρο καί ἔτσι δέν θά χρειάζονται πιά χαφιέδες γιά νά καρφώνουν στήν ἀστυνομία.
Τό χάραγμα ἔχει δοθεῖ σέ ὅλους ἐδῶ καί πολλά-πολλά χρόνια. Καί γιά ὅποιον ἔχει ἀντίρρηση ὁρίστε τό σκεπτικό μου: Ἡ Ἀποκάλυψη λέει ὅτι ὅποιος δέν ἔχει τό χάραγμα δέν θά μπορεῖ νά πουλάει καί νά ἀγοράζει. Μπορεῖ βέβαια νά μήν πιστεύετε στήν Ἀποκάλυψη, οὔτε σέ θεό, οὔτε σέ δαίμονες. Ἀλλά οὕτως ἤ ἄλλως ἡ Ἀποκάλυψη ἔχει δίκιο σέ αὐτό τό σημεῖο.
Μπορεῖτε νά μοῦ πεῖτε ποιά πράγματα μπορεῖτε νά κάνετε χωρίς ταυτότητα, βιβλιάριο τοῦ ΙΚΑ, ἤ λογαριασμό τράπεζας; Σέ ὅλους τους ὀργανισμούς κοινῆς ὠφελείας εἴσαστε ΜΑΡΚΑΡΙΣΜΕΝΟΙ μέ ἕναν ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ. Καί μάλιστα τελευταία γίνεται ὀργάνωση καί ἁπλοποίηση τοῦ συστήματος καί γιά αὐτό σας ἔδωσαν καί τόν ΑΜΚΑ. Γιατί τελικά δέν ἀγοράζεις, οὔτε πουλᾶς, οὔτε δουλεύεις χωρίς τόν ἀριθμό πού ἔχεις ἀπό τό κράτος γιά νά σέ ἀναγνωρίζει.
Καί ὅποιος περιμένει νά ἐμφανιστεῖ μία μέρα ἕνα θηρίο μέ τρία κεφάλια, μαζί μέ ἀκρίδες καί τέρατα γιά νά τοῦ βάλουν στό κούτελο τό 666 καί αὐτός νά ἀρνηθεῖ καί νά πεθάνει καί μετά νά πάει στόν παράδεισο, τόν πληροφορῶ ὅτι «πλανᾶται πλάνην οἰκτρᾶν».
Γιά ὅποιον δέν ἔχει καταλάβει ὁ Ἀντίχριστος ἔχει ἔρθει.
Καί ἀποτελεῖται ἀπό ἐμᾶς, ἀπό τήν ἴδια τήν κοινωνία μας. Καί ἄν δέν τό πιστεύετε κοιτάξτε γύρω σας καί δεῖτε τήν τεράστια δυστυχία πού ἔχει σπαρθεῖ καί φυτρώνει σέ ὁλόκληρη τήν γῆ.

Τα καλά της κρίσης

Σκεφτήκατε ποτέ ὅτι ἡ κρίση τελικά βγάζει καί κάτι καλό;
Πρίν ἀπό πολλά χρόνια ἀπαγορευόταν νά κυκλοφορᾶνε μηχανάκια τίς ὧρες κοινῆς ἡσυχίας τό μεσημέρι! Γιά τό βράδυ δέν συζητᾶμε. Ἡ πιό ξέφρενη γιορτή τελείωνε τό πολύ-πολύ στίς δώδεκα τά μεσάνυχτα. Καί μάλιστα γινόταν χωρίς τήν χρήση τῶν σημερινῶν πανίσχυρων ἠχοσυστημάτων. Τά παλιά πικάπ μόλις πού ἀκούγονταν ἔξω ἀπό τό σπίτι.
Μέ τήν τεχνολογία ὅμως τά πράγματα ἄλλαξαν καί τό ξενύχτι ἐπειδή κάποιος βλάκας «γιόρταζε» πέντε τετράγωνα πιό κάτω ἦταν δεδομένο καί σύνηθες.
Ἀλλά εὐτυχῶς μέ ρήν κρίση τά πράγματα ἄλλαξαν καί πάλι.
Γιά παράδειγμα ἔχουν ἐξαφανιστεῖ ὅλοι αὐτοί οἱ ὁποῖοι θεωροῦν ἱερή ὑποχρέωση νά γυρνᾶνε στίς τρεῖς καί τέσσερίς το πρωί, ξυπνώντας τόν κόσμο μέ τά τοῦρκο-γύφτο-καψουρο-τράγουδα  τά ὁποῖα παίζει στήν διαπασών τό στέρεο, τό ὁποῖο ἐπιπλέον εἶναι ἀκριβότερο ἀπό τόν δίπορτο κουβά τοῦ ἀνεγκέφαλου.
Ἔπαψαν νά κυκλοφορᾶνε τήν νύχτα οἱ ἐπίσης ἀνεγκέφαλοι μέ τίς μηχανές πού ἔχουν φτιαγμένη ἐξάτμιση καί ἀκούγεται κυριολεκτικά ἀπό χιλιόμετρα μακριά.
Τέλος, σταμάτησαν τά «κάθε τόσο ξενύχτια» ἀπό τούς ἄλλους ἐπίσης ἀνεγκέφαλους, οἱ ὁποῖοι θεωροῦν καί αὐτοί ἱερή ὑποχρέωσή τους νά ξυπνᾶνε τούς ἄλλους ὅποτε ἔχουν γιορτή ἤ τέλος πάντων ὅποτε τούς κάνει κέφι.
Ἔλεγε ἕνας τέτοιος βλάκας (στίς δύο το πρωί καθημερινή) διαμαρτυρόμενος ἐπειδή κάποιος τοῦ ἔστειλε τήν ἀστυνομία:
-Μία φορά γιορτάζω!
Δέν τοῦ πέρασε ἀπό τό μυαλό ὅτι ἄν ὅλοι ἔκαναν τό ἴδιο, δέν θά μποροῦσε νά κοιμηθεῖ οὔτε μία μέρα, ἐπειδή κάθε μέρα κάποιος γιορτάζει , κάποιος ἔχει ἐπέτειο, κάποιος παντρεύεται, κάποιος βαφτίζει κλπ.
Τουλάχιστον τελευταία κοιμόμαστε πλέον ἥσυχοι. Οἱ «μάγκες» πού ἐπωφελοῦνταν ἀπό τήν διάλυση τοῦ κράτους λούφαξαν πιά.

ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Δεῖτε αὐτό τό βίντεο τό ὁποῖο ἔχει μία καταπληκτική λεπτομέρεια: τήν πώληση ἕνος τεράστιου δάσους ΧΩΡΙΣ διαγωνισμό στήν τιμή τοῦ ἑνός εὐρώ!!!

Φυσικά δέν πρόκειται νά δεῖτε ποτέ κάποιο ἀνάλογο βίντεο ἀπό τά «ἑλληνικά» κανάλια πού ξέρουν μόνο νά δείχνουν διαγωνισμούς, μάγειρες καί τούρκικες σειρές.

Περσινά ξινά σταφύλια θά μοῦ πεῖτε. Τό θέμα εἶναι πολυπαιγμένο ὅσον ἀφορᾶ τό ξεπούλημα τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους. Ἔχει ὅμως πολύ ἐνδιαφέρον τό θέμα τῶν ὀρυχείων χρυσοῦ στήν Χαλκιδική. Πραγματικά καί μόνο ἡ πώληση τοῦ δάσους γιά ἕνα εὐρώ χωρίς διαγωνισμό δείχνει τό πόσο μπανανία ἔχουμε καταντήσει. Γιά τό τί θά πάθαινε ὁ «πωλητής» σέ μία εὐνομούμενη χώρα εἶναι ΑΛΛΟ ΘΕΜΑ.

Πρώτη πηγή ἄγνωστη. Δέν ξέρω ποιός τό ἀνέβασε πρῶτος.

Άκου Ελληνάκο V: Άσκηση ευφυίας

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΩ:
Για να δούμε ρε Ελληνάκο:
Πόσα ευρώ έδωσε ο Αλογοσκούφης στις τράπεζες το 2008-2009; 28 δις.
Πόσα ευρώ φούσκωσαν το έλλειμμα του 2009; 28 δις.
(πρόσθεσε τα ποσά 1 έως 4 ή πάτα εδώ για νεότερη αναφορά)
Σου λέει τίποτα αυτό; Άντε να στο ξαναπώ:
Έδωσαν στις τράπεζες 28 δις και φούσκωσαν το έλλειμμα 28 δις.  Έλα γατόνι! Κάτι άρχισες να πιάνεις τώρα.
Άλλη μια φορά:
Τα 28 δις που έδωσαν στις τράπεζες τα προσθέσανε στο έλλειμμα.
Κατάλαβες τώρα Ελληνάκο; Μήπως θέλεις οικονομολόγο για να στο εξηγήσει;
Θέλεις να σου αναλύσει μήπως τι σημαίνει ότι τα χρήματα που έδωσαν στις τράπεζες εκείνο το... διάστημα ο Καραμανλής, ο Αλογοσκούφης, ο Παπαθανασίου, ο Παπανδρέου και ο Παπακωνσταντίνου με την καθοδήγηση του Προβόπουλου, τα φόρτωσαν στο έλλειμμα για να τα πληρώσεις εσύ;
Λες ο Καραμανλής γι' αυτόν τον λόγο να τα παράτησε και να έφυγε τρέχοντας για να γλυτώσει;
Είναι δυνατόν οι ηγέτες σου να σου την έφεραν έτσι; Και ο Βενιζέλος, ο Παπαδήμος, ο Σαμαράς και ο Στουρνάρας είναι συμμέτοχοι ή δεν τους πήραν χαμπάρι;
Δεν φταίει δηλαδή ο διεφθαρμένος λαός; Αυτός ο τεμπέλης, ο ανεπρόκοπος ο Έλληνας; Ο κηφήνας και απατεώνας; Το τεράστιο και σπάταλο κράτος; Οι φοροφυγάδες ελεύθεροι επαγγελματίες;
Όλα αυτά ήταν προφάσεις για να φορτώσουν στο λαό την απάτη; Και είναι όλοι στο κόλπο; Και οι Νεοδημοκράτες και οι Πασόκοι;
Και τα κόμματα της αντιπολίτευσης γιατί δεν τους ξεμπροστιάζουν;
Και όλα αυτά έγιναν για να κλέψουν οι τράπεζες τα λεφτά;
Και οι δημοσιογράφοι δεν το έχουν καταλάβει;
ΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΑΚΟ
Εάν τα παραπάνω ερωτήματα τα θέτεις σοβαρά και ειλικρινά μετά από 4 χρόνια που σε κλέβουν, δείχνουν ότι η βλακεία σου είναι απύθμενη και είσαι άξιος της μοίρας σου.
Ξέρω ότι σκέφτεσαι πως τα δύο νούμερα έτυχε να είναι ίδια. Όντως θα συμφωνήσω μαζί σου, για να μην σε πληγώσω.
Βεβαίως τότε σύμπτωση θα πρέπει να είναι και το παρακάτω:
Πόσα ευρώ ήταν τα μέτρα του μεσοπρόθεσμου 2012-2015; 28 δις. Δηλαδή αυτά που δανείστηκαν στο όνομά σου και τα έδωσαν στις τράπεζες, επειδή έπρεπε στη συνέχεια να τα επιστρέψουν στους δανειστές τα παίρνουν από εσένα.
Άντε και αυτό σύμπτωση ήταν. Όμως για πες μου:
Πόσα ευρώ χάθηκαν στο χρηματιστήριο το 2011; 28 δις.
Πόσα ευρώ ζημιές δήλωσαν οι τράπεζες για το 2011; 28 δις.
Πόσα ευρώ έδωσες το 2012 για να ανακεφαλαιοποιήσεις τις 4 μεγαλύτερες τράπεζες; 28 δις.
και
Πόσα ευρώ ήταν η κλοπή από τα ασφαλιστικά ταμεία το 2012; 28 δις.
Φουκαρά Ελληνάκο, δυστυχώς για εσένα οι συμπτώσεις είναι πολλές.
Πες μου ρε Ελληνάκο, μεταξύ μας, πόσο ηλίθιος πρέπει να είναι κάποιος για να θεωρήσει σύμπτωση ή άσχετα και τα παρακάτω:
Πόσα ευρώ ήταν το δάνειο από το ΔΝΤ για το 2012; 28 δις.
Πόσα ευρώ είναι τα μέτρα του μεσοπρόθεσμου 2013-2016; 28 δις.
Θέλεις να δεις και πως δουλεύει η προπαγάνδα της ενοχοποίησής σου;
Πόσα ευρώ ήταν η φοροδιαφυγή το 2009; 28 δις.
Θέλεις να δεις και πώς ξεπουλάνε τη χώρα έναντι του δανείου;
Πόσα ευρώ είναι ο ορυκτός πλούτος της χώρας χωρίς τους υδρογονάνθρακες; 28 δις.
Όλα αυτά που βλέπεις Ελληνάκο αφορούν την πρώτη "βούτα" των τραπεζών, αυτή των 28 δις του Αλογοσκούφη.
Το τι "βούτες" έγιναν και γίνονται στη συνέχεια θα το δεις τα επόμενα χρόνια. Εάν ζήσεις να το δεις.
ΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΑΚΟ
Σε προκαλώ να σκεφτείς: Η συμμορία του ευρώ που σκάρωσε όλες αυτές τις απάτες, λες να αποτελείται μόνον από Έλληνες πολιτικούς και τραπεζίτες;
Λες να μην ήξεραν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί ευρω-συμμορίτες τι έκαναν οι δικοί σου; Λες να μην γνώριζε η Eurostat, η Κομισιόν και το ΔΝΤ; Λες να μην γνώριζε η Μέρκελ, ο Σόϊμπλε, ο Σαρκοζί, η Λαγκάρντ και ο Τρισέ;
Ποιά Ευρώπη και ποιό ευρώ προσκυνάς φουκαρά Ελληνάκο;
Ελπίζεις να "βγουν όλα στο φως". Και θα αφήσουν βρε ανόητε να τους ξεμπροστιάσεις εσύ; Το τίποτα; Θα βγάλεις μήπως εντάλματα για την Μέρκελ, τον Μπαρόζο και τον Ομπάμα ή μήπως για τα αφεντικά τους, τους τραπεζίτες; Είσαι πραγματικά τόσο ανόητος;
Αλλά και τι άλλο θέλεις να βγει στο φως ρε Ελληνάκο; Τα πάντα είναι πεντακάθαρα. Τι διάολο, δεν τα βλέπεις ή είσαι τόσο διεφθαρμένος που έχεις γίνει ένα με τους εκτελεστές σου;
Αφού τα στοιχεία είναι μπροστά σου και είναι αδιάσειστα, τι περισσότερο περιμένεις να βγει ρε φουκαρά;
Ακόμη και να το ομολογήσουν στα ίσια εσύ δεν θα το πιστεύεις ή θα κάνεις ότι δεν άκουσες ή δεν κατάλαβες.
Και τι περιμένεις; Να αλλάξεις την Ευρώπη; Εδώ δεν μπορείς να αλλάξεις τη χώρα σου ρε φουκαρά, ελπίζεις να αλλάξεις την Ευρώπη;
Δεν βλέπεις ότι και στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ κάλυψε την ΝΔ και συνέχισε τα ίδια και στη συνέχεια ο ΛΑΟΣ κάλυψε και τους δύο και στη συνέχεια η ΝΔ κάλυψε το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ και τους δύο;
Και δεν βλέπεις την ανοχή-συμμετοχή όλης της λεγόμενης αντιπολίτευσης; Όλα αυτά τα κόμματα της αντιπολίτευσης Ελληνάκο γιατί έχουν μπαστακωθεί εκεί μέσα και δεν κουνιούνται; Τι λες να παραμένουν για να προφυλάξουν τα δικαιώματά σου; Μήπως δεν έχουν προσκυνήσει όλα την ΕΕ και το ευρώ;
Ευτυχώς όμως υπάρχουν και πολιτικοί οι οποίοι ανθίστανται στην υποδούλωση της χώρας σου Ελληνάκο. Αυτοί βεβαίως είναι ξένοι και αποτελούν την ΕΞΑΙΡΕΣΗ. Υπάρχουν όμως για να κάνουν τους δικούς σου να φαίνονται ακόμη χειρότεροι.

Θοδωρής
από το "Ας Μιλήσουμε επιτέλους"

Απαγορεύεται το φύτεμα

Σίγουρα αὐτή ἡ ἀπαγόρευση θά ὑπάρχει καιρό, ἀλλά σήμερα μόλις τήν πρόσεξα στά ταμπελάκια.
 Εἶχα πάει στήν ὑπέρ-ἀγορά (σοῦπερ μάρκετ στά νέα ἑλληνικά) καί χαζεύοντας τίς πατάτες πρόσεξα στό ταμπελάκι προέλευσης ἐπάνω στό δίχτυ τῆς συσκευασίας πού ἔγραφε: Ἀπαγορεύεται ἡ φύτευση. Αὐτό μου θύμισε τήν εἴδηση γιά ἐκείνη τήν ἀμερικανική οἰκογένεια πού τῆς ἔβαλαν ἕνα δυσβάστακτο πρόστιμο ἐπειδή εἶχαν κῆπο μέ ζαρζαβατικά.
Φυσικά δέν ἔχουμε φτάσει ἀκόμα στήν κατάντια τῆς Ἰνδίας ὅπου το πόσιμο νερό ἔχει ἰδιωτικοποιηθεῖ καί ἔχει ἀπαγορευθεῖ στούς φτωχούς νά μαζεύουν βρόχινο νερό! Ὅμως τά «παπαγαλάκια» ἔχουν ἀρχίσει ἤδη νά σπέρνουν φῆμες γιά κάτι ἀντίστοιχο στήν Ἑλλάδα. Τό Σύστημα δέν σταματάει ποτέ. Ἀργά καί σταθερά ἁπλώνει τά πλοκάμια τοῦ παντοῦ. Κοντός ψαλμός ἀλληλούια.

Αυτός ο Τούρκος μου άρεσε

Κυκλοφοράει στό διαδίκτυο ἡ ἱστορία μέ τόν τρόπο πού βασανίστηκε καί θανατώθηκε ὁ Ἀθανάσιος Διάκος. Ἡ πηγή τῆς εἶναι τά «Λαμιακά νέα». Ὅποιος θέλει νά τήν διαβάσει μπορεῖ νά κάνει κλίκ στόν σύνδεσμο καί νά κατεβάσει τό κείμενο. Το πραγματικό τέλος του Αθανάσιου Διάκου
Ἐγώ δέν θά σταθῶ στήν ἀγριότητα καί ταυτόχρονα τήν δειλία τῶν Τούρκων πού βασάνισαν ἕναν ἀνήμπορο αἰχμάλωτο.
Θά σταθῶ στήν πράξη ἑνός Τούρκου. Ἀφοῦ οἱ βασανιστές σούβλισαν τόν μισοπεθαμένο Διάκο καί τόν ἔστησαν ὄρθιο, ἕνας Τοῦρκος πλησίασε , ἐπάνω στό ἄλογό του, καί τοῦ ἄδειασε στό στῆθος τήν διμούτσουνη πιστόλα του. Ἔπειτα ἐξαφανίστηκε γιά νά μήν τόν πιάσει ὁ μαινόμενος μπέης. Φυσικά ὁ Διάκος πέθανε καί ἀπαλλάχτηκε ἀπό τό ἐπιπλέον μαρτύριο τῆς μιᾶς ἤ ἴσως καί δύο ἡμερῶν ἀκόμα.
Αὐτός ὁ Τοῦρκος ἦταν παλληκάρι. Δέν τό ἄντεχε ἡ καρδιά του νά βλέπει τέτοια μαρτύρια ἔστω καί σέ ἕναν ἐχθρό του. Προφανῶς γιά αὐτόν ἄξιζε νά σκοτώσει τόν ἀντίπαλο στό πεδίο τῆς μάχης καί ὄχι νά τόν βασανίζει ἀνήμπορο καί δεμένο χειροπόδαρα. Ἔτσι πυροβόλησε τόν Διάκο κάνοντας μία πράξη ἀνθρωπιᾶς. Τόν ἔσωσε ἀπό τό ἐξευτελιστικό μαρτύριο καί τοῦ ἔδωσε ἕναν θάνατο ἀντάξιό του: Ἕνα χτύπημα στό στῆθος.
Αὐτός ὁ τοῦρκος ἦταν γενναῖος, παλληκάρι καί ἄνθρωπος.
Αὐτός ὁ Τοῦρκος μου ἄρεσε.

Λίστα Λαγκάρντ και ταχυδακτυλουργίες

Σίγουρα ἔχετε δεῖ τούς ταχυδακτυλουργούς πού πᾶνε στίς παιδικές γιορτές (δηλαδή πάρτι στά νέα ἑλληνικά).
Κάνουν κόλπα ἐμφανίζουν καί ἐξαφανίζουν διάφορα καί διασκεδάζουν (ὄχι ψυχαγωγοῦν) τά πιτσιρίκια. Ξέρετε ὅμως ποιό εἶναι τό βασικό κόλπο ἑνός ταχυδακτυλουργοῦ;
Λέγεται ἀποπροσανατολισμός ἤ ἀπόσπαση τῆς προσοχῆς. Ἐνῶ κάνει διάφορες ἐντυπωσιακές κινήσεις καί λέει διάφορα στά πιτσιρίκια, βγάζει κρυφά το περιστέρι ἀπό τήν  τσέπη ὅπου το ἔχει κρύψει. Ἔπειτα μέ μία μεγαλοπρεπῆ κίνηση ξεσκεπάζει τό χέρι του καί δείχνει στούς ἔκπληκτους θεατές τό «θαῦμα».
Μέ λίγα λόγια ἐνῶ τό ἀκροατήριο ἀσχολεῖται μέ κάτι ἄλλο, πχ μέ τόν βοηθό ὁ ὁποῖος θά κάνει κάτι ἀστεῖο, ὁ ταχυδακτυλουργός «κάνει τήν δουλειά του» μέ «ὑπόγειο τρόπο».
Κάτι ἀνάλογο συμβαίνει μέ τήν Λίστα Λαγκάρντ.
Ἐνῶ οἱ βοηθοί (ΜΜΕ, πολιτικοί, δημοσιογράφοι καί «εἰδικοί τηλε-μαϊντανοί») κόβουν καί ράβουν δουλεύοντας ψιλό γαζί τά κορόιδα πού πιστεύουν ἀκόμα τίς σαχλαμάρες πού τούς σερβίρουν, στήν Βουλή περνάει μέ ἕνα σημερινό νομοσχέδιο μία νέα φάση ξεπουλήματος τοῦ δημόσιου πλούτου. Λέει κάπου γιά παράδειγμα τό νέο νομοσχέδιο:
 «Το Δικαιούχο Κράτος Μέλος (Ελλάδα), η Τράπεζα της Ελλάδος και το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας παραιτούνται με την παρούσα αμετάκλητα και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνται σε σχέση με τους ίδιους και τα περιουσιακά τους στοιχεία έναντι δικαστικών ενεργειών σχετικά με την παρούσα Σύμβαση Τροποποίησης, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά, από κάθε δικαίωμα ασυλίας έναντι άσκησης αγωγής, έκδοσης δικαστικής απόφαση ή άλλης διάταξης, κατάσχεσης, εκτέλεσης ή ασφαλιστικού μέτρου και έναντι κάθε εκτέλεσης ή αναγκαστικού μέτρου σε βάρος των περιουσιακών τους στοιχείων στο μέτρο που τα ανωτέρω δεν απαγορεύονται από αναγκαστικό νόμο».
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΟΙ ΠΙΣΤΩΤΕΣ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΒΡΑΚΑ ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ.
Ἀκούσατε κανέναν νά λέει τίποτε γιά αὐτό; Ὄχι βέβαια. Καί ἄν κατά λάθος κάποιος ἀνέφερε κάτι, ἡ ἀναφορά τοῦ πνίγηκε ἀπό τόν κατακλυσμό τῆς παραπληροφόρησης πού κρατάει ἀποβλακωμένα τά κορόιδα (δηλαδή ἐσάς) πού κάθονται ἀνελλιπῶς νά πάρουν τήν καθημερινή δόση κουτόχορτου σέ τηλεοράσεις, ἐφημερίδες καί ραδιόφωνα.
ΚΟΡΟΪΔΑ ψηφοφόροι…

Ένας άγιος γιορτάζει

Διάβασα τήν καταχώρηση ἑνός φίλου σχετικά μέ τόν ἅγιό της ὀνομαστικῆς ἑορτῆς του. Ἐπρόκειτο γιά ἕναν ἅγιο-ἐπαναστάτη καί ριζοσπάστη. Σήμερα θά μπορούσαμε νά τόν ποῦμε ἀναρχικό, ἀλλά παρακαλῶ μήν μπερδεύετε τήν ἔννοια  μέ τούς σημερινούς ἀναρχικούς -μαϊμού πού ἔχουμε.
Ἀναρωτιέται λοιπόν ὁ φίλος γιά τό τί θά ἔκανε ἕνας τέτοιος ἅγιος σήμερα. Πῶς θά δροῦσε καί τί θά ἔλεγε κατεβαίνοντας νά διαδηλώσει στό Σύνταγμα γιά τήν σημερινή κατάσταση.
Ὅμως δέν ὑπάρχουν πλέον τέτοιοι «τύποι» ἐπάνω στήν γῆ. Καί ἄν ὑπῆρχαν δέν θά τούς βλέπαμε ποτέ. Κανένας ἀπό αὐτούς δέν θά πήγαινε πουθενά γιά νά κάνει ὁτιδήποτε, ἀφοῦ (κατά μία ἀρχαία προφητεία) στίς ἡμέρες μᾶς «ἀκόμα καί ὁ θεός θά φύγει ἀπό τήν γῆ».
Στό κείμενο γίνεται καί ἕνα «μικρό» ἀλλά βασικό λάθος! Ὁ συγγραφέας θεωρεῖ κάποιους διεφθαρμένους καί κάποιους ὄχι. Εἴτε σᾶς ἀρέσει εἴτε ὄχι, ΟΛΟΙ εἴμαστε διεφθαρμένοι. Μόνο ἕνας κλέφτης ἀναγνωρίζει ἕναν ἄλλον κλέφτη!
Ἡ κοινωνία ἀποτελεῖται ἀπό ἄτομα καί ὁ καθρέπτης τοῦ ἀτόμου εἶναι ἡ κοινωνία. Μέ λίγα λόγια ὅλοι μαζί εἴμαστε ὁ Ἀντίχριστος τῆς Ἀποκάλυψης. Ὅλοι μαζί εἴμαστε τά δομικά στοιχεῖα μιᾶς διεφθαρμένης σκληρῆς, ἀπάνθρωπης κοινωνίας, ἡ ὁποία καταπιέζει καί καταστρέφει τόν ἀνθρώπινο ψυχισμό, σκοτώνει ἀδίστακτα ἑκατομμύρια ἀνθρώπους γιά νά «ἀνεβαίνει τό χρηματιστήριο» καί ταυτόχρονα κορδώνεται καί ἀκκίζεται γιά τήν φιλανθρωπία καί τόν πολιτισμό της.
Καί γιά νά μήν μοῦ πεῖ κανείς ὅτι «αὐτός δέν εἶναι ἔτσι» θά σᾶς ρωτήσω:
Ζητήσατε ποτέ νά πληρώσετε τό ΙΚΑ σέ ἕναν Ἀλβανό ἤ ἐξαθλιωμένο ἀλλοδαπό γενικῶς;
Ζητήσατε ἀπό τόν ἐργολάβο, ποῦ σᾶς ἔχτιζε τό σπίτι ἤ σᾶς ἔκανε κάποια δουλειά,  νά εἶναι ὅλοι οἱ ἐργάτες τοῦ ἀσφαλισμένοι;
Εἴπατε ποτέ ὅτι δέν θά ἀγοράσετε ροῦχα, γκάτζετ, κινητά,ἠλεκτρονικά, παιχνίδια (καί ὅτι ἄλλο σᾶς πασάρει σάν ἀναγκαία το Παγκόσμιο Οἰκονομικό Σύστημα) ἐπειδή εἶναι γνωστό ὅτι αὐτοί πού κατασκευάζουν ὅλα τα προϊόντα στήν Ἀσία δέν εἶναι οὐσιαστικά παρά σκλάβοι μέ ἐπίφαση μισθοῦ καί χωρίς ΚΑΝΕΝΑ ἐργατικό δικαίωμα;
Ἀρνηθήκατε νά ἀγοράσετε προϊόντα (πχ χαλιά) ποῦ προέρχονται ἀπό τήν ἐργασία παιδιῶν-σκλάβων;
Διαμαρτυρηθήκατε ποτέ ἐπειδή τά κοσμήματά σας καί τά ἄλλα μπιχλιμπίδια, φτιάχνονται μέ ὑλικά ποῦ μεταφέρονται, μέσα ἀπό ὑπόγεια στενά λαγούμια, μέ καρότσια ποῦ τραβᾶνε ἀνήλια παιδιά;
ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!!!
ΚΑΝΕΝΑΣ δέν ἐνδιαφέρθηκε ποτέ. Ὅλοι ἀριστεροί, δεξιοί, κεντρῶοι, ἀναρχικοί, ἐπαναστάτες, βολεμένοι, ΟΛΟΙ ἀδιακρίτως ἐκμεταλλευτήκατε τούς ἐξαθλιωμένους ντόπιους ἤ ξένους ἐργάτες. Τό μόνο πού σᾶς ἐνδιέφερε πάντοτε ἦταν πώς θά πληρώσετε λιγότερα.
Ἀλλά τότε ποιά εἶναι ἡ διαφορά σας ἀπό τήν κάθε «κακή» πολυεθνική ποῦ θέλει νά κερδίζει πολλά πληρώνοντας λίγα;
Ποιά εἶναι ἡ διαφορά σᾶς ἐσάς τῶν καλῶν, ἀπό ὅλους ἐκείνους πού εἶναι «κακά ἀφεντικά» καί ἐκμεταλλεύονται τόν κάθε φουκαρά;
Νά γιατί «ἀκόμη καί ὁ θεός θά φύγει ἀπό τήν γῆ. Νά γιατί συμβαίνουν ὅλα ὅσα συμβαίνουν σήμερα. Νά γιατί ΚΑΝΕΝΑΣ τέτοιος «τύπος ἁγίου» δέν πρόκειται νά περπατήσει ἀνάμεσά μας καί νά κάνει ὁτιδήποτε. Τουλάχιστον ὄχι μέχρι νά γίνουν αὐτά πού πρέπει νά γίνουν. Ἀλλά αὐτά εἶναι «ἀλλουνοῦ παπᾶ εὐαγγέλιο».

Νέα κίνηση βοήθειας για αναξιοπαθούντες

Ἕνα νέο «κοινωνικό» ἑστιατόριο ἔχει ἀνοίξει. Τουλάχιστον τώρα εἶδα ἐγώ τήν ἀφίσα τους. Προσφέρει σέ χαμηλή τιμή μερίδες φαγητοῦ γιά χαμηλοσυνταξιούχους καί ἄνεργους οἱ ὁποῖοι βρίσκονται στούς δήμους Ἴλιο, Περιστέρι, Πετρούπολη καί Ἁγίους Ἀναργύρους. Ὅσοι γνωρίζετε ἀνθρώπους πού ἔχουν ἀνάγκη σέ αὐτές τίς περιοχές ἐνημερῶστε τους γιά αὐτήν τήν δυνατότητα.

Αναζητώντας την ειρήνη

Σήμερα η ειρήνη αποτελεί ένα από τα πλέον πολυσυζητημένα θέματα. Ο σύγχρονος άνθρωπος (με απειλητική την πραγματικότητα ενός τρίτου πολέμου) αγωνίζεται να πετύχει την παγκόσμια ειρήνη.
Αν όμως μελετήσουμε όλες αυτές τις προσπάθειες ειρήνης καθώς και την πραγματικότητα των γεγονότων θα διαπιστώσουμε μερικά ακατανόητα γεγονότα. Το ενδιαφέρον του σημερινού ανθρώπου για την ειρήνη είναι πολύ πιο έντονο καθώς εκδηλώνεται με τις τόσες ειρηνιστικές προσπάθειες. Όμως η σκληρή πραγματικότητα των εξοπλισμών συνεχίζει. Είναι παράδοξο πως μετά από τόσες πορείες, διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις, συμφωνίες για την ειρήνη, οι πολεμικές βιομηχανίες παράγουν πιο προηγμένα όπλα και ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών γίνεται όλο και πιο έντονος. Πολλοί φωνάζουν για την ειρήνη, όλοι την θέλουμε, αλλά τότε γιατί να ζούμε κάτω από την απειλή ενός πυρηνικού πολέμου;
Αν κάποιος μας ρωτήσει γιατί συμβαίνουν όλα αυτά αμέσως συγχυσμένοι ή πειραγμένοι θα απαντήσουμε: ΑΛΛΟΙ φταίνε, ΑΛΛΟΙ είναι οι υπεύθυνοι, αυτοί που έχουν θέσεις ή συμφέροντα κλπ. Πάντα στην ζωή βρίσκουμε κάποιον άλλον που φταίει ή έχει συμφέροντα.
Αλλά όμως και εμείς θα κάναμε το ίδιο αν είχαμε κάποια θέση ή εξουσία. Πάντα θα μιλούσαμε για κάποιους άλλους αν αποκτούσαμε οποιοδήποτε αξίωμα. Τα γεγονότα της ζωής έρχονται να μας αποδείξουν πράγματα περίεργα.
-Ο επαναστάτης του χθες, έγινε ο εφαρμοστής της τάξης του σήμερα.
-Ο ειρηνιστής μπορεί να μετατραπεί στον αυριανό πολεμιστή, αξιωματικό, στρατηγό.
Αναλογιστήκαμε ποτέ ότι εμείς οι ίδιοι που τώρα φωνάζουμε για την ειρήνη θα μπορούσαμε αύριο, μέσα από κάποια προπαγάνδα, να φωνάζουμε για την αναγκαιότητα ενός πολέμου; Μπορέσαμε να καταλάβουμε με ποιον τρόπο στην πορεία ειρήνης που συμμετείχαμε καταλήξαμε να σπάμε βιτρίνες πετώντας πέτρες;
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ;
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ;
Αντιληφθήκαμε με ποιον τρόπο μια ειρηνική διάθεση έφτασε να εκδηλωθεί με βίαια συνθήματα και καταστροφικές πράξεις;
Πολλοί άνθρωποι κατέληξαν να γίνουν αυτό που δεν ήθελαν ή αυτό που αντιπαθούσαν. Και όλα αυτά γιατί; Μήπως αυτό που ξέρουμε για τον εαυτό μας είναι πολύ λίγο σε σχέση με αυτό που δεν ξέρουμε; Ποιος δεν παραξενεύεται με την σκληρότητά του σε μια έξαρση θυμού ή ζήλειας, ποιος θα πίστευε ότι ήταν ικανός να κάνει όσα έκανε σε μια στιγμή φόβου και απελπισίας;
Πολλοί κατέληξαν στην φυλακή χωρίς να το καταλάβουν.
Πολλοί είδαν τον εαυτό τους να δρα ανεξέλεγκτα.
Όσο δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας θα συνεχίζουμε στην πιθανότητα του λάθους, της καταστροφής, του πολέμου.
Βρίσαμε τον καλύτερο φίλο μας, γιατί; Ούτε το καταλάβαμε. Θίξαμε ένα αγαπημένο πρόσωπο με υπερβολική σκληρότητα, πώς; Δεν ξέρουμε.
Για να μπορέσουμε πραγματικά να πετύχουμε να εξυπηρετήσουμε την ειρήνη χρειάζεται να καταλάβουμε ότι υπάρχουν ΤΡΕΙΣ ΟΠΤΙΚΕΣ, ΤΡΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ της ειρήνης οι οποίες αλληλοεπηρεάζονται αμοιβαία και που χρειάζεται να βρίσκονται σε ισορροπία για να μπορέσει αυτό το πολύτιμο αγαθό να λάμψει στην γη.
Υπάρχει πρώτα η σχέση του ανθρώπου με την εξωτερική ειρήνη έτσι όπως την εννοούμε στην καθημερινή ζωή. Εδώ υπάγονται οι διαθέσεις μας για την ειρήνη, οι ειρηνιστικές πορείες, οι διαδηλώσεις, τα παγκόσμια ειρηνιστικά κινήματα και οι κρατικές προσπάθειες για την ειρήνη και το πάγωμα των εξοπλισμών. Όλα αυτά σίγουρα χρησιμεύουν.
Αλλά ΧΩΡΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ με τα δύο άλλα επίπεδα μπορούμε πολύ εύκολα από ειρηνιστές να μετατραπούμε σε φίλους του πολέμου, να φωνάζουμε δηλαδή για την ειρήνη αλλά κατά βάθος θα χαιρόμαστε με τον πόλεμο. Έτσι ενώ πολλοί φωνάζουν για την ειρήνη, επίσης δέχονται αδιαμαρτύρητα τον φοβερό ψυχολογικό βομβαρδισμό βιαιότητας από την τηλεόραση, τον κινηματογράφο κλπ. Πηγαίνουμε σε μια πορεία ειρήνης και στο γυρισμό απολαμβάνουμε μια  πολεμική ταινία ή ένα βίαιο αστυνομικό έργο. Μελαγχολούμε για την ομορφιά της ειρήνης και το βράδυ παίζουμε στα ηλεκτρονικά μια σκληρή μάχη, ξεχνώντας ότι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια δεν είναι παρά ένα είδος εικονικού πολέμου, το οποίο εκπαιδεύει τους αυριανούς πολεμιστές στο να πατάνε την σκανδάλη χωρίς σκέψη.
Φωνάζουμε και διαμαρτυρόμαστε, αλλά επιτρέπουμε στα παιδιά να βλέπουν φρικτά κινούμενα σχέδια με τέρατα και ΥΨΗΛΗ ΤΕΧΝΛΟΛΟΓΙΑ. Ξεχνάμε ότι η ειρήνη είναι το αντίθετο της βίας και ότι η βία υπάρχει έξω, ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ.
Όταν το καταλάβουμε αυτό, μπορούμε να περάσουμε στο δεύτερο επίπεδο αναζήτησης: Η ειρήνη του ατόμου προς τους συνανθρώπους του. Η αίσθηση της ειρήνης προς το περιβάλλον και προς τους άλλους σπάνια είναι αντιληπτή για τον σημερινό άνθρωπο.
Σε αυτό το επίπεδο αναζήτησης γίνεται αντιληπτό ότι εμείς, ως προς το περιβάλλον και τους άλλους, βρισκόμαστε ψυχολογικά σε πόλεμο. Η καθημερινή δουλειά, η σκληρή ζωή, οι οικογενειακές υποχρεώσεις, τα προβλήματα και οι στεναχώριες προκαλούν εσωτερικά μια αίσθηση μάχης με το περιβάλλον, μία αίσθηση ανταγωνισμού και σύγκρουσης με τους συναδέλφους, το αφεντικό, τους συγγενείς, τους φίλους για κάποια θέση, χρήματα, κοινωνική καταξίωση.
Αν αναλύσουμε την ψυχολογική μας κατάσταση θα δούμε ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση επιθετικότητας ή άμυνας ως προς το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, αλλά ΠΟΤΕ σε κατάσταση ειρήνης. Η δυτική λογική του «ο δεύτερος είναι χαμένο κορμί» ποτίζει και δηλητηριάζει εδώ και αιώνες τον ανθρώπινο ψυχισμό. Έτσι, έστω και αν υπάρχει εξωτερική ειρήνη, εμείς δεν την γευόμαστε, δεν την ζούμε.
Πόσες φορές τις τελευταίες μέρες νιώσαμε ευτυχισμένοι, χαλαροί, σε ειρήνη με το περιβάλλον και τους γύρω μας; Πόσες φορές αντίθετα νιώσαμε ένα κουραστικό άγχος, σφίξιμο στην καρδιά, πόνο στο στομάχι ή ένταση σε όλο μας το σώμα;
Μα θα μου πείτε οι άλλοι...
Εδώ ερχόμαστε πάλι στους άλλους, αυτούς που φταίνε για όλα. Αλλά εμείς, γιατί δεν καθορίζουμε την ζωή μας; Πότε θα πάρουμε τον εαυτό μας, την ύπαρξη μας στα χέρια μας; Πότε θα σταματήσουμε να λέμε οι άλλοι, οι γονείς, οι φίλοι, οι συνεργάτες με κάνουν δυστυχισμένο; Πότε θα καταλάβουμε ότι εμείς, όσο και αν «προσπαθούν» οι άλλοι, έχουμε το δικαίωμα και ΜΠΟΡΟΥΜΕ να είμαστε ευτυχισμένοι και σε ειρήνη;
Αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται να περάσουμε στο τρίτο επίπεδο αναζήτησης που είναι η σχέση του ατόμου με τον εαυτό του. Ας στραφούμε προς τον εαυτό μας, προς τα μέσα. Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο!
Ο εαυτός μας... αυτός ο άγνωστος...
Είμαστε σε ειρήνη με τον εαυτό μας;
Είμαστε σε κατάσταση ειρήνης και ευτυχίας;
Είμαστε σε κατάσταση εσωτερικής ομορφιάς;
Αν δεν βρισκόμαστε σε ισορροπία με τον εαυτό μας και δεν γνωρίζουμε αυτό που είμαστε, τότε περνάμε την ζωή μας μαζί με έναν άγνωστο: τον εαυτό μας!
Αυτή η ειρήνη είναι η πιο όμορφη, γιατί είναι η βάση, η οποία καθώς αντανακλά προς τα άλλα δύο επίπεδα τους δίνει σκοπό και δύναμη. Η ειρήνη στον εαυτό μας! η ειρήνη με τον εαυτό μας!
Αλλά πώς θα μπορούσαμε να την πετύχουμε; Ας κοιτάξουμε μια στιγμή μέσα μας, στρέφοντας το ενδιαφέρον και την προσοχή προς το εσωτερικό μας...
Βλέπουμε κατ' αρχήν αυτό ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η ειρήνη μέσα μας. Αυτή η ασταμάτητη διαδοχή επιθυμιών, παθών, φόβων κλπ., κάνει τον άνθρωπο να διαδικάζεται σύμφωνα με τις συνήθειες (ή μάλλον μηχανοποιήσεις) του παρελθόντος και με τα σχέδια του μέλλοντος. Έτσι τον απομακρύνει από αυτό που είναι η ειρήνη.
Μηχανοποίηση είναι αυτή η ανεξέλεγκτη εσωτερική κατάσταση η οποία ΘΕΛΕΙ, ΦΟΒΑΤΑΙ, ΜΙΣΕΙ, ΑΝΤΙΠΑΘΕΙ κλπ, αλλά χωρίς ούτε εμείς οι ίδιοι να ξέρουμε το γιατί και το πώς και χωρίς να είμαστε ικανοί να την ελέγξουμε. Τα πράγματα -από ψυχολογική άποψη- απλώς μας συμβαίνουν. Ας αναλογιστούμε πόσες φορές θυμώσαμε ενώ δεν θέλαμε, βρίσαμε ενώ προσπαθούσαμε να κρατηθούμε, πόσες φορές ξαγρυπνήσαμε από φόβο, πόσες φορές ξεσπάσαμε σε ασταμάτητα κλάματα από στεναχώρια.
Θα μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι είμαστε μόνο αυτές οι μάταιες και επιφανειακές μηχανικότητες; Ας πιστέψουμε ό,τι θέλουμε, αλλά ας ακούσουμε την καρδιά μας. Υπάρχει κάτι μέσα μας! Ας θυμηθούμε την παιδική αθωότητα και αντιληπτικότητά μας! Ας θυμηθούμε την εσωτερική ομορφιά και την ευτυχία που νιώσαμε! Ποιο ήταν το ψυχολογικό χαρακτηριστικό μας; Ήταν ομορφιά, αθωότητα, ευτυχία, αφέλεια, και περίεργη αγνότητα.
Από αυτά μπορούμε να συμπεράνουμε ότι υπάρχει μέσα μας κάτι. Αυτό το κάτι θα το ονομάσω Ουσία. Η Ουσία αποτελεί την πραγματικότητά μας, την παιδική ομορφιά και την αθωότητα. Αλλά επειδή η Ουσία (όπως ένα παιδί) δεν ξέρει και είναι αγνή, μιμείται τους τρόπους συμπεριφοράς που της μαθαίνει το περιβάλλον και έτσι οδηγείται στην συνήθεια, στην μηχανοποίηση.
Πώς εκδηλώνεται όμως αυτή η Ουσία μέσα μας; Ας προσέξουμε ότι όταν δεν προσέχουμε, δεν καταλαβαίνουμε ή δεν αντιλαμβανόμαστε τίποτα. Τι ακούγεται τώρα από το δρόμο; Τι άρωμα μυρίζει ο χώρος; Είναι σκληρά εκεί που καθόμαστε; Τι χρώμα έχει ο τοίχος απέναντί μας;
Η ικανότητα αντίληψης μέσω των αισθήσεων στηρίζεται σε αυτό που απλά ονομάζουμε προσοχή. Αν δεν προσέχεις, ακούς, αλλά δεν ακούς. Κοιτάς[1], αλλά δεν βλέπεις[2]. Ένας απρόσεκτος μαθητής δεν μπορεί να καταλάβει το μάθημα κι αν κάποιος διαβάζει αφηρημένα, δεν καταλαβαίνει το κείμενο. Δηλαδή χωρίς προσοχή δεν καταλαβαίνουμε τίποτα.
Αλλά αν οι αισθήσεις και ο νους «καταλαβαίνουν» μόνο με την χρήση της προσοχής μας, τότε η ζωή δεν είναι το ίδιο με την προσοχή και δεν είναι το ίδιο με την εσωτερική αίσθηση ότι ζούμε...
Μα θα μου πείτε τι σχέση έχουν όλα αυτά με την ειρήνη; Αυτήν την στιγμή υπάρχει μέσα μας ειρήνη; Αν ναι, ΓΙΑΤΙ; Κι αν όχι, ΓΙΑΤΙ; Όλες αυτές οι εσωτερικές μηχανικές διαδικασίες (μηχανικές σκέψεις, ανεξέλεγκτα συναισθήματα, ακατανόητες αντιδράσεις) έχουν κατορθώσει να πλαστογραφήσουν την ζωή καταναλώνοντας αυτήν την πολύτιμη προσοχή, την Ουσία. ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ «ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ». ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΙΑ «ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ» ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ. Πώς θα νιώθαμε την ειρήνη μέσα μας; Η Ουσία στον εαυτό της, η Ουσία για τον εαυτό της, η ζωή για την ζωή...
Πρακτικά πώς μπορεί να γίνει; Υπάρχουν δύο δουλειές που μπορούμε να κάνουμε για να γευτούμε την ομορφιά και την ειρήνη της Ουσίας μέσα μας. Η πρώτη δουλειά μας είναι να χρησιμοποιήσουμε την Ουσία που υπάρχει μέσα μας. Χρειάζεται να την ενεργοποιήσουμε μαθαίνοντας να προσέχουμε. Μαθαίνουμε να προσέχουμε μέσω των αισθήσεων, διαχωρίζοντας ότι άλλο είναι να προσέχεις και άλλο να σκέφτεσαι. Η Ουσία (ή προσοχή), χρησιμοποιώντας τις αισθήσεις, θα πρέπει να μάθει να ξεφεύγει από την διαδικασία της σκέψης και στην συνέχεια να καταλάβει ότι άλλο είναι η προσοχή, άλλο οι αισθήσεις και άλλο ο νους.
Σαν δεύτερη δουλειά πρέπει να μάθουμε να κατανοούμε και να σταματάμε την μηχανικότητα μέσα μας:
Ο συνδυασμός ΘΕΣΗΣ και ΑΝΤΙΘΕΣΗΣ μέσω της ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ δημιουργούν ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ, έπειτα ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ και τέλος δίνουν την ΛΥΣΗ.
Οι μηχανικές διαδικασίες της ζωής βασίζονται στις υποκειμενικές συνήθειες τις οποίες διδαχτήκαμε από το περιβάλλον. Αυτές οι υποκειμενικές συνήθειες στηρίζονται και υπάρχουν λόγω της φαινομενικής διαφοράς τους. Υπάρχουν συνήθειες όμορφες ή ευχάριστες, όπως υπάρχουν και συνήθειες άσχημες ή δυσάρεστες. Ο καθένας από εμάς έχει διάφορες συνήθειες. Πολλές από αυτές είναι αντίθετες από των συνανθρώπων μας. Έτσι οι άνθρωποι καταλήγουν να φαίνονται διαφορετικοί και φτάνουν να συγκρούονται για μια συνήθεια τους.
Κατά βάθος όμως τι συμβαίνει; Τι είναι μια όμορφη και μια άσχημη συνήθεια, τι είναι μια όμορφη και μια άσχημη μηχανοποίηση; Είναι δύο τρόποι για να κοιμάται η Ουσία, δύο τρόποι για να μην ζούμε την πραγματικότητα. Αυτοί οι δύο τρόποι, λόγω της φαινομενικής διαφοράς τους, μας κάνουν να πιστεύουμε ότι πρέπει να αποφεύγουμε τον δυσάρεστο τρόπο και να επιδιώκουμε τον ευχάριστο. Όμως αν εξετάσουμε ειλικρινά την ζωή μας, θα δούμε ότι ευχάριστο και δυσάρεστο, απόλαυση και πόνος είναι πάντα συνδεδεμένα και έρχονται διαδοχικά. Απολαμβάνουμε και μετά πονάμε, επειδή δεν απολαμβάνουμε. Χαιρόμαστε και στην συνέχεια νιώθουμε λυπημένοι, όταν τελειώσει το ευχάριστο γεγονός. Πολλές φορές μετά από μεγάλες χαρές νιώθουμε μια παράξενη απογοήτευση ή πίκρα.
Εκείνο που συμβαίνει με αυτό το παιχνίδι της δυαδικότητας είναι ότι η Ουσία μπερδεύεται και κοιμάται[3] όλο και περισσότερο κλεισμένη στην φυλακή των αντιθέτων. Σε μια όμορφη και μια άσχημη φυλακή, σε μια όμορφη και μια άσχημη αυταπάτη. Πολλές φορές η ίδια η ζωή έρχεται να μας το δείξει μέσα από το πέρασμα του χρόνου. Έτσι, μπορούμε σε διαφορετικές στιγμές της ζωής μας να έχουμε εντελώς αντίθετες συνήθειες, γούστα κλπ, χωρίς αυτό να μας οδηγήσει στην ευτυχία ή στην απελευθέρωση της Ουσίας μας.
Αλλά η ειρήνη;
Η ειρήνη βρίσκεται «κλεισμένη» στην Ουσία. Έτσι δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει ειρήνη (εσωτερικά ή εξωτερικά) όσο θα είμαστε παγιδευμένοι μέσα στις πολλές εσωτερικές αντιθέσεις, στις οποίες έχουμε εκπαιδευτεί και συνηθίσει από την ημέρα της γέννησής μας.

[1] Το κοιτάζω στα αρχαία ελληνικά σημαίνει κοιμάμαι.
[2] Τα μάτια κοιτούν αλλά το μυαλό βλέπει.
[3] Σημαίνει να ονειρεύεται και να μην μπορεί να αντιληφθεί την πραγματικότητα.

Προβλήματα και προβλήματα

Μέ τήν ἔλευση τοῦ καινούριου χρόνου, θά ἤθελα νά πῶ σέ ὅλους ὅτι δέν θά πρέπει νά στεναχωριοῦνται καί νά σκᾶνε γιά ὅσα συμβαίνουν. Τό γιατί εἶναι πολύ ἁπλό:
Ὅτι καί νά σᾶς συμβαίνει δέν πρόκειται νά τό ἀλλάξετε μέ τό νά σκᾶτε. Γιά παράδειγμα χρωστᾶτε στήν τράπεζα καί δέν ἔχετε νά πληρώσετε τά χρήματα τῆς δόσης. Μπορεῖτε λοιπόν νά στεναχωριέστε, νά κλαῖτε καί νά δέρνεστε ὅσες μέρες θέλετε. Αὐτό ὅμως δέν πρόκειται ΠΟΤΕ νά σᾶς κάνει ἱκανούς νά πληρώσετε αὐτά πού χρωστᾶτε.
Ἑπομένως θά ἦταν προτιμότερο νά κρατήσετε τήν ψυχραιμία σας καί νά δεῖτε τί μπορεῖτε νά κάνετε γιά τό πρόβλημα. Ἔτσι τουλάχιστον θά ἔχετε κερδίσει κάτι: τήν ψυχική ἠρεμία σας!
Φυσικά δέν μπορῶ νά πῶ ὅτι κάτι τέτοιο εἶναι εὔκολο νά συμβεῖ. Ἔχουμε ἐκπαιδευτεῖ νά ταυτιζόμαστε τόσο μέ τά προβλήματά μας, ὥστε μπορεῖ νά θεωρήσετε μέχρι καί ἱεροσυλία το νά μήν σᾶς βασανίζει ἕνα πρόβλημα πού ἔχετε.
Ἕνας ἀπό τούς τρόπους πού μπορεῖτε νά χρησιμοποιήσετε εἶναι καί τό νά σκέφτεστε ὅτι ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ: ἐάν τό καλοσκεφτεῖτε σε, σέ κάθε περίπτωση θά μπορεῖτε νά βρεῖτε κάτι τό ὁποῖο θά μποροῦσε νά κάνει τήν ζωή σᾶς χειρότερη ἀπό πρίν.
Τί χειρότερο ἀπό τό νά εἴσαστε φτωχός καί «χωρίς στόν ἥλιο μοίρα»; Ἡ παρακάτω φωτογραφία εἶναι ἡ ἀπάντηση.
Τό γιατί δέν νομίζω νά θέλετε νά σᾶς τό ἀναλύσω.  

Νόστιμα και υγιεινά(;) φρούτα

Σήμερα πετάω μία σακούλα μέ ἀχλάδια καί μῆλα τήν ὁποία μου ἔδειξε ἡ γυναίκα μου πανικόβλητη. Προσωπικά δέν τρώω τέτοια φροῦτα ἐπειδή εἶναι πολύ γλυκά καί αὐτή ἡ γεύση τους δέν μοῦ ἀρέσει γιατί «κολλάει στήν γλώσσα». Καμιά φορᾶ παίρνω μερικά ξυνόμηλα ἤ σχετικά ἀγίνωτα ἀχλάδια.

Ἀλλά ἀρέσουν στήν γυναίκα μου καί ἔτσι κάπου κάπου ἀγοράζει ἔστω καί ἄν τελικά δέν τά τρώει. Τῆς προκαλοῦν «κάτι περίεργο» στό στόμα.

Στήν εἰκόνα βλέπετε τά φροῦτα πού ἔμειναν ΚΛΕΙΣΜΕΝΑ στήν σακούλα γιά δύο μῆνες μέσα στό ψυγεῖο.

Δέν χάλασε οὔτε ἕνα. Δέν ζάρωσε οὔτε ἕνα. Δέν ἀλλοιώθηκε μέ κάποιον τρόπο οὔτε ἕνα.

Προφανῶς πρόκειται γιά φροῦτα-τέρατα, ψεκασμένα μέ «Κύριος οἶδε» τί εἴδους φάρμακα. Εἶναι λογικό ὅτι κάποια φροῦτα ἀντέχουν μέσα στήν συντήρηση ἀρκετά, ἀλλά ὄχι κλεισμένα μέσα σέ σακούλα.

Ἔχει ἔρθει ἡ ὥρα νά πάψουμε νά λέμε τήν παροιμία «ἕνα μῆλο τήν ἡμέρα τόν γιατρό τόν κάνει πέρα». Καί σίγουρα ἔχει ἔλθει ὁ καιρός νά ἀναθεωρήσουμέ το ὅτι τά φροῦτα κάνουν καλό στήν ὑγεία. Μᾶλλον θά πρέπει πλέον νά τρῶμε ΜΟΝΟ τίς νάιλον σακοῦλες.

Η λίστα Λαγκάρντ και τα κορόιδα

Βλέπω στό διαδίκτυο ἀναλύσεις ἐπί ἀναλύσεων γιά τόν Παπαιωάννου καί τήν λίστα. Βλέπω ὁλόκληρα σεντόνια γιά τό τί πρέπει νά γίνει, τί θά γίνει, πῶς θά γίνει, πώς ἔπρεπε νά γίνει, τί δέν θά γίνει κλπ.

Ὁ καθένας τό μακρύ καί τό κοντό του. Ἀπό ἐνδιαφέροντα καί ψαγμένα κείμενα μέχρι τελείως ρηχά καί ἠλίθια. Τά ἄντεχα ὅλα αὐτά ἐπειδή ξέρω ὅτι στήν Ἑλλάδα πάσχουμε ἀπό τό «σύνδρομο τῆς πολιτικῆς».

Πρόκειται γιά ἕναν ἰό, ὁ ὁποῖος μολύνει ἐκ γενετῆς τούς Ἕλληνες καί προκαλεῖ περίεργα πολιτικά καί ἄλλα φαινόμενα:

Ὁ καθένας σηκώνει τό δικό του μπαϊράκι, ἀντιτίθεται σέ ὅλους τους ἄλλους καί λέει κάτι μόνο καί μόνο γιά νά πεῖ κάτι.

Ὅλοι μαζί τσακωνόμαστε καί τελικά τήν πατᾶμε, γιατί ἀντί νά λύνουμε μονιασμένοι τό πρόβλημα ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΣΤΕ νά κάνουμε ἐμφύλιο πόλεμο.

ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΣΤΕ ἐπίσης νά ψηφίζουμε «ἔτσι» ἀπό καπρίτσιο καί συνήθεια ὁποιονδήποτε ψεύτη λέει πιό ὡραία ψέματα. Καί τό χειρότερο δέν μᾶς περνάει καν ἀπό τό μυαλό ὅτι θά μπορούσαμε νά κάνουμε κάτι ἄλλο.

Ἐπίσης ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΣΤΕ  γιά ὁτιδήποτε ξενόφερτο καί πιθανόν νά εἴμαστε ἡ μοναδική χώρα στόν κόσμο πού τά καταστήματά της ἔχουν στήν πλειοψηφία τούς  ξενόγλωσσες πινακίδες. Λόγω αὐτοῦ του συνδρόμου ὁ ἀνιψιός μου (πού κατά τά ἄλλα εἶναι πανέξυπνος) παρακολουθεῖ τόν Σουλειμᾶν τό μεγαλοπρεπῆ, ἐπειδή λέει εἶναι ἱστορικό ντοκυμαντέρ!!!!!

Ἀλλά ἐκεῖνο πού μέ παρακίνησε νά γράψω αὐτό τό κείμενο εἶναι κάτι πού διάβασα πρίν λίγη ὥρα. Τό πολύ καλό κείμενο «Ἡ ὑπόθεση ΔΕΝ κλείνει μέ τόν Γ. Παπακωνσταντίνου» γράφει στήν ἀρχή: «Οἱ ἄνθρωποι μέ ἁπλή λογική, στοιχειώδη μνήμη καί αἴσθημα ὑπευθυνότητας μένουν ἄναυδοι».

Ἡ κοινή λογική δέν ὑπάρχει πλέον σέ αὐτήν τήν χώρα καί ἔτσι ἡ δήλωση εἶναι παράλογη.

Οἱ ἄνθρωποι μέ κοινή λογική ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΝ ΑΝΑΥΔΟΙ.

Οἱ ἄνθρωποι μέ κοινή λογική ΞΕΡΟΥΝ ὅτι φτάσαμε σέ αὐτήν τήν κατάσταση, ἐπειδή τά κόμματα καί οἱ συμμορίες τους γιά δεκαετίες λεηλατοῦν τήν χώρα.

Ξέρουν ὅτι δέν θά πληρώσει ΚΑΝΕΝΑΣ.

Καί αὐτοί πού τυχόν θά πληρώσουν θά εἶναι κάτι «μικρά ψάρια», οἱ πιό ἠλίθιοί της συμμορίας, οἱ ὁποῖοι δέν εἶχαν μυαλό καί ἔχουν καλυφθεῖ λιγότερο ἀπό ὅλους. Καί θά πᾶνε μέσα γιά λίγο, ἀκριβῶς γιά νά καλυφθεῖ ἡ ὑπόθεση.

Καί ὑπάρχει ΜΕΓΑΛΗ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ νά καταστραφοῦν κάποιοι ἐλάχιστοι τίμιοι ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ βρέθηκαν ἐκεῖ καί οἱ ὁποῖοι εἶναι τελείως ἀθῶοι.

Εἶναι μία παράσταση πού παίζεται χιλιάδες χρόνια τώρα, ἐνῶ στήν Ἑλλάδα τά τελευταῖα 150 χρόνια παίζεται ΣΥΝΕΧΕΙΑ.

Κάλαντα στην Κωνσταντινούπολη

Διαβάζω στο in.gr:

Γιορτή από τους μαθητές του Ζωγραφείου

Κάλαντα στα ελληνικά «πλημμύρισαν» τους δρόμους της Πόλης

Για τρίτη χρονιά που οι μαθητές του Ζωγραφείου, στην καρδιά της Πόλης έψαλαν τα κάλαντα. Η γιορτή στους δρόμους της Πόλης είχε ευρεία κάλυψη από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.

Δεν το ήξερα ότι αυτό συνέβη στην Τουρκία και μάλιστα ΤΡΕΙΣ φορές.

Αλλά και το γεγονός ότι το κάλυψαν τα ΜΜΕ των τούρκων ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΩ.

Δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί, αλλά κάτι τέτοια με τρομοκρατούν, γιατί ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΣΕ ΤΙ ΑΠΟΣΚΟΠΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΙΝΗΣΗ…
Μπας και τα τούρκικα σήριαλ είναι ένα από τα ανταλλάγματα;

Χρόνια πολλά

Χρόνια πολλά σέ ὅλους: σέ χριστιανούς, ἄθεους, μουσουλμάνους, ἄσπρους, μαύρους, κίτρινους, πλούσιους, φτωχούς καί ἐχθρούς.
Φίλους δέν ἔβαλα γιατί προφανῶς δέν ἔχουμε κανέναν σάν χώρα. Μάλιστα οἱ περισσότεροι εἴμαστε ἐχθροί της ἴδιας μας τῆς πατρίδας.
Σέ ὅλους ἐκείνους ὅμως, οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζονται σάν σωτῆρες καί θέλουν νά μᾶς σώσουν (ἔστω καί ἄν φταῖνε αὐτοί γιά τήν κατάντια μας) θά ἀφιερώσω ἕνα ποίημα. Εἶναι τοῦ Τίμου Μωραϊτίνη. Τό ἔγραψε στήν Κατοχή τῶν Γερμανῶν «φίλων καί σωτήρων» μας.

Ὁ γκιώνης στήν Ἀκρόπολη
μοιρολογάει καί κλαίει,
μά μιά φωνή ἀπ’ τά μάρμαρα
περήφανή του λέει:
Μή κλαῖς μικρέ τραγουδιστή
καί δέν θά γίνω σκλάβα.
Στοῦ χρόνου τά γυρίσματα
καί στῶν καιρῶν τό διάβα
ὅσες σκλαβιές κι ἄν γνώρισα,
ὅσους ἐχθρούς κι ἄν εἶδα,
ἔγερνα σκλάβα ἀποβραδίς
μά ξύπναγα Ἑλληνίδα.

Βέβαια, ἀπό ὅτι φαίνεται, αὐτό δέν πρόκειται νά ξανασυμβεῖ.
Ἀλλά ἐγώ προτιμῶ νά τό πιστεύω.

Η Αθήνα πνίγεται

Ὁ Ἀϊνστάιν εἶχε πεῖ κάποτε:
«Δυό πράγματα εἶναι ἄπειρα, τό σύμπαν καί ἡ ἀνθρώπινη βλακεία, ἀλλά δέν εἶμαι σίγουρος γιά τό πρῶτο».
Δέν ξέρω ἄν πράγματι εἶπε κάτι τόσο προχωρημένο, ἀλλά τό ρητό ἔχει ἀπόλυτο δίκαιο.
Ἀπό πέρυσι τουλάχιστον ἔχει ἀρχίσει νά δημιουργεῖται πρόβλημα μέ τήν θερμική ἀναστροφή καί τόν καπνό τῶν ξύλων ἀπό τά τζάκια. Προχθές (ὅπως ἀκριβῶς καί πέρυσι) ὑπῆρχε καπνός μέχρι καί τό ἀεροδρόμιο.
Λογική κατάσταση, ἀφοῦ μέ τήν φτώχεια πού ἐπικρατεῖ ὅλοι καῖνε ξύλα γιά νά ζεσταθοῦν.
Παράλογο ἀπό τήν μεριά τοῦ κράτους. Διαβάζω ὅτι ὁ Δημοκριτος, τό Ἐθνικό ἀστεροσκοπεῖο Ἀθηνῶν, τό Πανεπιστήμιο Κρήτης, καί τό Πολυτεχνεῖο ἔχουν ξεκινήσει ἔρευνα γιά τό φαινόμενο.
Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη χαζομάρα ἀπό τό νά ἐρευνᾶνε τόσοι ὀργανισμοί γιά νά μᾶς ποῦν μετά ἀπό δύο τρία ἤ καί παραπάνω χρόνια ὅτι  ὁ καπνός μαζεύεται καί πνίγει τόν κόσμο. Τό βλέπουμε καί μόνοι μας. Τό πρόβλημά μας δέν εἶναι ἡ διαδικασία τοῦ φαινομένου καί τό πῶς ἀκριβῶς συμβαίνει. Τό πρόβλημα εἶναι νά παρθοῦν μέτρα. Τά ὁποῖα βέβαια δέν πρόκειται νά παρθοῦν ποτέ, ἐκτός καί πεθάνουν καί ἐδῶ μερικές χιλιάδες ἄνθρωποι.
Ἄν καί κάτι τέτοιο θά βόλευε ἰδιαίτερα τήν κυβέρνηση, ἀφοῦ αὐτοί πού θά πεθάνουν εἶναι ἄχρηστοι γέροι καί ἄρρωστοι, πού μέ τόν θάνατό τους θά βελτιώσουν τούς οἰκονομικούς δεῖκτες.