Ένα έξυπνο καπιταλιστικό σχέδιο

Ἐδῶ καί χρόνια εἴμαστε μάρτυρες μιᾶς καταπληκτικῆς καπιταλιστικῆς λεηλασίας στήν χώρα μας. Ξένα κοράκια, σέ συνεργασία βέβαια μέ τά ντόπια, ἐφάρμοσαν ἕνα πανέξυπνο σχέδιο ἐκμεταλλευόμενοι τήν ἀνθρώπινη ψυχολογική ἀδυναμία.
Ὅλη ἡ δουλειά γίνεται στό παρασκήνιο, ἀλλά στήν σκηνή οἱ ἠθοποιοί παίζουν ξεδιάντροπα τόν ρόλο τους. Καί οἱ ἀνεγκέφαλοι θεατές-ψηφοφόροι στηρίζουν πολλές φορές ὑπερθεματίζοντας. Παράδειγμα ἡ δήλωση κάποιου γιά τόν Ἀνδρέα Παπανδρέου: «ἐμεῖς θά τόν ψηφίζουμε μέχρι νά μάθει νά κυβερνάει»!!!
Τό σχέδιο ἦταν ἁπλό καί ἔξυπνο. Στηρίχθηκε καί στηρίζεται στό γεγονός ὅτι οἱ ἄνθρωποι, ἀντίθετα μέ ὅσα ἔχουν ἐκπαιδευτεῖ νά πιστεύουν γιά τόν ἑαυτό τους, δέν εἶναι παρά μία ἀγέλη εὔπιστων ἀτόμων μέ μηδενική μνήμη. Παράδειγμα ἐκεῖνος ὁ πολιτικός πού εἶχε δηλώσει γιά τούς συνταξιούχους: «ζοῦν καί πολύ», φανερώνοντας τήν ἀπέχθειά του στά ἄχρηστα αὐτά πλάσματα. Τώρα φτιάχνει κόμμα, ἐμφανίζεται μέ «ἀνθρώπινο πρόσωπο», μιλάει γιά δίκαιο, ἠθική καί ἄλλες τέτοιες ἀρλοῦμπες καί φυσικά θά βρεῖ κάμποσες χιλιάδες ἀνεγκέφαλους πού θά τόν ψηφίσουν καί αὐτόν, δίνοντάς του τό δικαίωμα νά τσεπώνει χρῆμα ἀπό τόν δημόσιο κορβανά.
Βέβαια ἐδῶ, πού τά λέμε, δέν εἶναι εὔκολο νά θυμᾶσαι καί νά συνδυάζεις «ἀσήμαντα» γεγονότα τά ὁποῖα μπορεῖ νά ξεκινᾶνε εἴκοσι ἤ καί παραπάνω χρόνια πρίν. Παράδειγμα τό δῶρο τῶν ἑορτῶν. Τά ἐξοφλητικά ἔλεγαν κάποτε: «Δῶρο Χριστουγέννων». Ξαφνικά ἐμφανίστηκε ἕνα ἐξοφλητικό πού ἔγραφε: «Ἐπίδομα Χριστουγέννων». Στιγμιαία το δῶρο μετατράπηκε σέ ἐπίδομα.
Τό γεγονός συνέβη ἐπί βασιλείας τοῦ «μεγάλου δημοκράτη» Ἀνδρέα Παπανδρέου κάποια στιγμή τήν δεκαετία τοῦ 80. Κάποιος τότε βλέποντας τό χαρτί εἶπε: «θά μᾶς κόψουν τό δῶρο». Καί ἐξήγησε: «τό ἐπίδομα νομικά μποροῦν νά τό κόψουν ὅτι ὥρα θέλουν, τό δῶρο ὄχι».
Δέν περιμένω βέβαια νά ἔχει πάρει κανένας εἴδηση αὐτό τό «φύτεμα» τῆς μείωσης τοῦ δώρου, οὔτε καί νά τό θυμᾶται καν. Τελικά δέν περιμένω οὔτε καί νά δεχτεῖ κάποιος ὅτι ὑπῆρχε τόσο μακρόπνοο σχέδιο. Ἀλλά ἔτσι εἶναι τά καπιταλιστικά σχέδια: ἁπλά, μέ μεγάλο «ὁρίζοντα πραγματοποίησης» καί μέ ἐναλλακτικές λύσεις ἐάν κάτι στραβώσει.
Θέλετε ἄλλο ἕνα στοιχεῖο μακρόπνοου προγραμματισμοῦ;
Πάντα ὑπῆρχε μεγάλη διαφορά στά ἐργασιακά δικαιώματα δημοσίων καί ἰδιωτικῶν ὑπαλλήλων. Εἶναι ἀνθρώπινα φυσικό, οἱ ἰδιωτικοί νά ζηλεύουν τούς δημόσιους ὑπάλληλους. Ὅμως ΚΑΝΕΝΑΣ δέν ἀσχολήθηκε τό γεγονός ὅτι τά δικαιώματα τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων ἦταν ἕνα εἶδος κυματοθραύστη πού προστάτευε τά δικαιώματα τῶν ἰδιωτικῶν ὑπαλλήλων. Ἀμφιβάλλω δέ ἄν μπορεῖ καν νά καταλάβουν οἱ περισσότεροι αὐτήν τήν ἔννοια.
Πῶς θά καταρρεύσει ὁ «κυματοθραύστης» αὐτός; Πολύ ἁπλό: ξεκινώντας τήν ἀπαξίωση τοῦ δημόσιου τομέα.
Δεκαετίες ἀπό κλεψιές δημόσιου χρήματος, κομπίνες, ἠθελημένη ἠθική διάβρωση τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων καί φυσικά ἔξυπνες «ἀποκαλύψεις» δημιούργησαν τήν ἀτμόσφαιρα «γιά ὅλα φταίει τό δημόσιο».
Καί ὑπάρχουν ἀκόμα πολλοί, οἱ ὁποῖοι συνεχίζουν νά πιστεύουν τόν μύθο αὐτόν. Παρά τό γεγονός ὅτι οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι παίρνουν ἕνα πολύ μικρό δῶρο πλέον καί οἱ ἰδιωτικοί ΚΑΘΟΛΟΥ.
Καί τώρα, μέ διαλυμένο δημόσιο τομέα, μέ ὑπερχρεωμένο κράτος, μέ ἐξαθλιωμένους πολίτες ἀρχίζει σιγά σιγά τό πολυεθνικό φαγοπότι. Ἐξ ἄλλου τό ἀνήγγειλε καί ὁ «πρωθυπουργός» τῆς χώρας. Σέ λίγο ἀρχίζει ἡ ἀνάκαμψη. Ξέχασε νά δηλώσει «τῶν ἀριθμῶν» γιατί ἡ δική σας ἀνάκαμψη ἀργεῖ ἀκόμη.