Είδατε το ΚΚΕ;

Οι τρομεροί τύποι του ΚΚΕ εκτός από ξύλινη γλώσσα -που θυμίζει ΕΣΣΔ του 1917- έχουν και χωριάτικη κουτοπονηριά.
Στην ψηφοφορία για μομφή κατά της κυβέρνησης απείχαν! Είναι αυτό που λένε «με έναν σμπάρο δύο τρυγόνια». Και δεν αποκαλύφθηκαν τα πραγματικά τους σχέδια και έγινε αυτό που πάντα ονειρεύονταν.
Έτσι στήριξαν τον Τσίπρα δια της απουσίας τους. Όχι ότι αν ψήφιζαν υπέρ της πρότασης μομφής [δείχνοντας απεχθή καπιταλιστική εθνολατρεία] θα είχε καμία σημασία εφόσον οι 15 έδρες τους δεν θα έφερναν κάποιο αποτέλεσμα.
Είναι όμως διαφορετικό να βλέπεις «153 ΟΧΙ και 142 ΝΑΙ» και διαφορετικό να βλέπεις «153 ΟΧΙ και 127 ΝΑΙ». Στην δεύτερη περίπτωση «οι δυνάμεις της αντίδρασης» που ψηφίζουν κατά ενός «δημοκρατικού κόμματος» φαίνονται εμφανώς λιγότερες.
Από την άλλη μεριά δεν θα μπορούσαν να ψηφίσουν ΟΧΙ. Είναι γνωστό ότι -στο καταστατικό ίδρυσής του- το ΚΚΕ ΕΧΕΙ ΔΕΣΜΕΥΘΕΙ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ. [δείτε την ανάρτηση Η Μακεδονία και το ΚΚΕ]
Και αν ψήφιζαν υπέρ του Τσίπρα τότε πώς θα μίλαγαν [στις επερχόμενες εκλογές] για πατριωτισμό, έθνος και άλλα τέτοια κουραφέξαλα ώστε οι χαχόλοι/πρόβατα/καταναλωτές του Ελλαντιστάν να το ξαναβάλουν στην Βουλή;
Όχι ότι οι Ελλαντιστανοί έχουν κάποια ιδιαίτερη μνήμη. Εξάλλου είναι γνωστό ότι δύσκολα θυμούνται κάτι πέρα από τα γκολ της Κυριακής και τα σήριαλ της Trash-TV [ελληνιστί σκουπιδο-τηλεόρασης].
Σταματάω όμως εδώ, ειδικά μετά τον τελευταίο χαρακτηρισμό [σκουπιδο-τηλεόραση], γιατί με βλέπω παρέα με τον Μπαρμπαρούση και τον Σώρρα στον εισαγγελέα. Και αυτοί έχουν μπικικίνια και πολιτική στήριξη. Εγώ όμως…

Ψηφίστε για την Μακεδονία και διαβάστε μία πρόβλεψη

Μόλις μου έστειλαν μία διεύθυνση όπου υπέγραψα σε μία «συγκέντρωση υπογραφών» για την Μακεδονία, επ’ ευκαιρία του ξεπουλήματος της υπόθεσης.
Μπορείτε να μπείτε σε αυτόν τον σύνδεσμο [Δημοψήφισμα] για να υπογράψετε και εσείς σε αυτήν την χαμένη από χέρι [εδώ και εβδομήντα τόσα χρόνια] υπόθεση.
Και τώρα θα ήθελα να συνεισφέρω στο θέμα χρησιμοποιώντας τις μαντικές μου ικανότητες:
Ας υποθέσουμε ότι μαζεύονται 100 ή 500 ή 1000 χιλιάδες ή και παραπάνω υπογραφές και παραδίδονται στον Τσίπρα, στην ΕΕ, στο ΔΝΤ, στους αμερικάνους και όπου αλλού.
Τι θα συμβεί;
Κατά την γνώμη μου θα αρχίσουν όλοι να ανησυχούν για την άνοδο του εθνικισμού και του ναζισμού και της βολικότατης για το σύστημα Χρυσής Αυγής και κατ’ επέκτασιν για την άνοδο της ομοφοβίας και του ρατσισμού. Και ο Τσίπρας θα χρησιμοποιήσει τις υπογραφές για να δικαιολογήσει την πράξη του, η οποία εκτός των άλλων είναι εναντίον του απεχθούς εθνικισμού και υπέρ της συναδέλφωσης των λαών.

Δημοκρατικές δημοκρατικότητες

Δεν είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ κουφό;
Στα Σκόπια, τα οποία ωφελούνται ΠΛΗΡΩΣ από την νέα συμφωνία [σώζονται από την διάλυση, μπαίνουν στην ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, κατοχυρώνουν ονομα, γλώσσα, εθνικότητα κλπ], όχι μόνο αντέδρασε άγρια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ επιπλέον έχει προκηρυχτεί δημοψήφισμα για το θέμα. Ο μόνος λόγος είναι το ότι πρέπει να σταματήσουν να λένε ότι τους ανήκει η ελληνική Μακεδονία.
Αντίθετα στο Ελλαδιστάν [δίνουμε ακόμα και ΑΟΖ στους Σκοπιανούς] δεν άνοιξε ρουθούνι και ΦΥΣΙΚΑ για δημοψήφισμα ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ. Μόνο κάτι φασιστόμουτρα αντιδρούν με διαμαρτυρίες, πορείες και υπογραφές, αλλά δεν θα τους περάσει.

Εμπρός όλοι μαζί να εξαφανιστούμε

Αναδημοσίευση παλιάς [και δυστυχώς ακόμα επίκαιρης] ανάρτησης:

Ἂν προσπαθήσουμε λίγο ἀκόμα θὰ τὸ καταφέρουμε. Τί στὰ κομμάτια…
Καταφέραμε νὰ διαλύσουμε τὴν αὐτοκρατορία τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου μέσα σὲ ἐλάχιστο χρόνο.
Καταφέραμε νὰ μᾶς κατακτήσουν οἱ Ρωμαῖοι ἐπειδὴ φαγωνόμασταν μεταξύ μας.
Καταφέραμε νὰ διαλύσουμε τὴν ἐπανάσταση τοῦ 21 καὶ αὐτὴν τὴν στιγμὴ ὑπάρχουμε ἐξαιτίας ἑνὸς λάθους κάποιου Ἄγγλου καπετάνιου (δυστυχῶς).
Καταστρέψαμε τὴν Μεγάλη Ἑλλάδα τοῦ Βενιζέλου μὲ τὶς σαχλαμάρες περὶ «μικρᾶς πλὴν τιμίου Ἑλλάδος».
Καταφέραμε νὰ μείνουμε μὲ τοὺς χαμένους στὸν Β παγκόσμιο πόλεμο ἐξαιτίας τῆς φαγωμάρας μας στὰ πολιτικά. Πάλι καλὰ ποὺ λόγω ἐμφυλίου δὲν μᾶς πῆραν περιοχὲς ποὺ τώρα τὶς διεκδικοῦν οἱ Ἀλβανοί, Σκοπιανοί, Βούλγαροι καὶ Τοῦρκοι.
Καταφέραμε νὰ μείνουμε οὐραγοί της Εὐρώπης μὲ τὶς μίζες καὶ τὰ σκάνδαλα.
Καταφέραμε νὰ καταστρέψουμε τὴν γλώσσα μας τὴν στιγμὴ ποὺ καὶ οἱ Τοῦρκοι ἀκόμη τὴν μαθαίνουν στὰ πανεπιστήμιά τους. Φιλότιμες προσπάθειες κάνει καὶ ἡ Διαμαντοπούλου τοῦ Πασόκ, ποὺ πρότεινε νὰ βάλουμε τὰ ἀγγλικὰ σὰν δεύτερη ἐπίσημη γλώσσα λὲς καὶ οἱ νεοέλληνες μαθαίνουν ἑλληνικά.
Καταφέραμε νὰ εἴμαστε ἀμυνόμενοι ἀπέναντι στὸ σκοπιανὸ κράτος-μαριονέτα μὲ τὰ χίλια δυὸ ἐσωτερικὰ προβλήματα.
Καταφέρνουμε νὰ ἐρημώσουμε τὴν πανέμορφη (καὶ μὲ μεγάλο ποσοστὸ δασοκάλυψης) χώρα μας μὲ τὶς βλακεῖες μας (ἄλλη λέξη πάει ἐδῶ) καὶ τὴν ἀσυνειδησία μας.
Καταφέραμε νὰ θεωροῦν οἱ περισσότεροι Ἕλληνες τοὺς προγόνους τους σὰν τύπους ποὺ τὸ μόνο ποὺ ἔκαναν ἦταν νὰ πηδᾶνε ὁ ἕνας τὰ παιδιὰ τοῦ ἄλλου.
Μὲ τόσες ἱκανότητες εἶναι ντροπή μας ποὺ ἡ Ἑλλάδα ζεῖ ἀκόμα. Ἂν καὶ σὲ λίγο μᾶλλον θὰ τὴν πουλήσουν οἱ «προοδευτικοί» γιὰ ἕνα κομμάτι ψωμὶ στὶς «προοδευτικές» πολυεθνικὲς ποὺ καραδοκοῦν. Ὅποτε καὶ θὰ μποροῦμε νὰ χαλαρώσουμε ἀφοῦ θὰ γίνουμε καὶ ἐπίσημα μία «πολύ-πολιτισμικὴ μπανανία» μὲ σερβιτόρους, ἄνεργους καὶ «φάνς» ἀσχολούμενους μὲ «γκάτζετς» καὶ «στάρς».
Ὁ μόνος λόγος ποὺ δὲν ἀκούγεται πλέον τὸ τρίξιμο ἀπὸ τὰ κόκαλα τῶν προγόνων εἶναι γιατί μᾶλλον ἔχουν διαλυθεῖ ἀπὸ τὸ τόσο τρίξιμο τόσους αἰῶνες.

Ο Ζολώτας και η ελληνική γλώσσα [2]

Ο Ξ. Ζολώτας είχε εκφωνήσει και έναν ελληνο-γαλλικό λόγο. Ευκαιρία να μάθουμε και λίγα γαλικούλια! Η μετάφραση έχει κάποια λάθη. Αν κάποιος γνωρίζει γαλλικά και μπορεί να την διορθώσει, η διόρθωσή του είναι ευπρόσδεκτη.

Le Dedale Synchrone Du Cosmos Politique

Το Σύνδρομο του Δαιδάλου του πολιτικού Κόσμου

Kyrie, Sans apostropher ma rhetorique dans l’ emphase et la plethore, j’ analyserai elliptiquement, sans nul gallicisme, le dedale synchrone du cosmos politique caracterise par des syndromes de crise paralysant l’ organisation systematique de notre economie.

Κύριοι, χωρίς αποστροφή στην ρητορική μου μέσα στην έμφαση και την πληθώρα, θα αναλύσω ελλειπτικά, χωρίς γαλλικισμούς, τον δαίδαλο του σύγχρονου πολιτικού κόσμου, που χαρακτηρίζεται από τα σύνδρομα της κρίσης που παραλύουν την συστηματική οργάνωση της οικονομίας μας.

Nous sommes periodiquement sceptiques et neurastheniques devant ces paroxysmes periphrasiques, cette boulimie des demagogues, ces hyperboles, ces paradoxes hypocrites et cyniques qui symbolisent une democratie anachronique et chaotique.

Είμαστε περιοδικά δύσπιστοι και νευρασθενικοί μπροστά σε αυτούς τους περιφραστικούς παροξυσμούς, αυτήν την βουλιμία των δημαγωγών, τις υπερβολές, τα υποκριτικά και κυνικά παράδοξα που συμβολίζουν μία δημοκρατία αναχρονιστική και χαοτική.

Les phenomenes fantastiques qu’on nous prophetise pour l’ epoque astronomique detroneront les programmes rachitiques, hybrides et sporadiques de notre cycle atomique.

Τα φανταστικά φαινόμενα που μας προφητεύουν για μια αστρονομική εποχή detroneront τα ραχιτικά, υβριδιογενή και σποραδικά προγράμματα του ατομικού κύκλου μας.

Seule une panacee authentique et draconienne metamorphosera cette agonie prodrome de l’ apocalypse et une genese homologue du Phenix.

Οι οικονομολόγοι τεχνοκράτες θα είναι οι στρατηγοί ενός θεάτρου πολεμικού και δυναμικού και όχι τους προσήλυτους της στασιμότητας.

Les economistes technocrates seront les strateges d’ un theatre polemique et dynamique et non les proselytes du marasme.

Μόνος πανάκεια αυθεντικός και δρακονική μεταμόρφωση αυτός ο αγωνιώδης πρόδρομος της αποκάλυψης και μια γένεση ομολογίας του Φοίνικα.

Autochtones helleniques, dans une apologie cathartique, psalmodions les theoremes de la democratie thesaurisante et heroique, soyons allergiques aux parasites allogenes dont les sophismes trop hyalins n’ ont qu’ une pseudodialectique.

Αυτόχθονες ελληνικές, μέσα σε μια καθαρτική απολογία, ψαλμωδίες τα θεωρήματα της δημοκρατίας θησαυρίζονται και ηρωικά, είναι αλλεργικός στα παράσιτα αλλογενή των οποίων τα υπερβολικά υαλώδη σοφίσματα δεν έχουν παρά ψευδο-διαλεκτική.

En epilogue a ces agapes, mon amphore a l’ apogee, je prophetise toute euphorie et apotheose a Monsieur Giscard d’ Estaing, prototype enthousiasmant de la neo-orthodoxie economique et symbole de la palingenesie de son ethnie gallique.

Στον επίλογο σε αυτές συγκεντρώσεις, ο αμφορέας μου έχει apogee, προφητεύω την όλη ευφορία και αποθέωση στον κύριο Giscard Estaing, πρωτότυπο ενθουσιώδη της νέο-ορθόδοξης οικονομίας και σύμβολο της παλιγγενεσίας της γαλλικής εθνότητας.

Ο Ζολώτας και η ελληνική γλώσσα [1]

Το 1959, ο Ξ. Ζολώτας έδωσε μία άλλη ελληνοαγγλική ομιλία, ζητώντας να τον ακούσουν με προσοχή, ακόμα κι αν υπήρχε ο κίνδυνος να κουράσει τους ακροατές του. Ιδού ο λόγος και η ελληνική του "μεταγραφή":

Kyrie. It is Zeus' anathema on our epoch (for the dynamism of our economies) and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.

Κύριοι. Είναι "Διός ανάθεμα" στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας.

It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists.

Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές.

Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices.

Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους.

Our policies should be based more on economic and less on political criteria.

Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια.

Our gnomon has to be a metron between economic,strategic and philanthropic scopes.

Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς.

Political magic has always been anti-economic.

Η πολιτική μαγεία ήταν πάντοτε αντιοικονομική.

In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists.

Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους.

Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme.

Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή.

A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic.

Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική.

Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically.

Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς.

These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic.

Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, όταν τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι αλκυονίδων ημερών αίθρια.

The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies.

Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες.

The genesis of the programmed organization will dynamize these policies.

Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα δυναμώσει αυτές τις πολιτικές.

Therefore, i sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies, although I have some logomachy with them.

Γι' αυτόν τον λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές.

I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology.

Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία.

In my epilogue, Ι emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie stenographers.

Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.

Ο Ζολώτας και η ελληνική γλώσσα

Ο πρώην πρωθυπουργός και καθηγητής κ. Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει δύο λόγους στην Ουάσιγκτον (στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959), οι οποίοι έμειναν μνημειώδεις. Αιτία ως προς αυτό δεν ήταν μόνο το περιεχόμενό τους αλλά και η γλώσσα τους. Υποτίθεται ότι η γλώσσα των λόγων ήταν η αγγλική. Κατ' ουσίαν όμως, με την αφαίρεση λίγων συνδέσμων, άρθρων και προθέσεων η γλώσσα είναι η Ελληνική. Το ακροατήριό του αποτελούσαν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και δεν αντιμετώπισαν τότε κανένα πρόβλημα στην κατανόηση τού προφορικού κειμένου που ανέγνωσε ο Έλληνας καθηγητής. Εκείνο τον καιρό, κατείχε την θέση τού διευθυντή Τραπέζης Ελλάδος και διαχειριστή του ελληνικού Δημοσίου Χρέους. Ακολουθεί ο λόγος της 26/9/1957, χωρισμενος σε τμήματα για ευκολότερη σύγκριση:

"I always wished to address this Assembly in Greek, but realized that it would have been indeed "Greek" to all present in this room.

Επιθύμησα πάντα να απευθυνθώ σε αυτήν την συνέλευση στα ελληνικά, αλλά συνειδητοποίησα ότι θα ήταν πράγματι "ελληνικά" σε όσους είναι παρόντες σε αυτό το δωμάτιο.

I found out, however, that I could make my address in Greek which would still be English to everybody.

Ανακάλυψα, εντούτοις, ότι θα μπορούσα να κάνω τη διεύθυνσή μου στα ελληνικά που θα ήταν ακόμα αγγλικά για όλους.

With your permission, Mr. Chairman, l shall do it now, using with the exception of articles and prepositions, only Greek words.

Με την άδειά σας, κύριε πρόεδρε, θα το κάνω τώρα, χρησιμοποιώντας με εξαίρεση τα άρθρα και τις προθέσεις, μόνο ελληνικές λέξεις.

"Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas.

Κύριοι, ευλογώ τους άρχοντες του Πανεθνικού Νομισματικού Θησαυρού και της οικουμενικής Τράπεζας για την ορθοδοξία των αξιωμάτων, των μεθόδων και των πολιτικών τους, αν και υπάρχει ένα επεισόδιο κακοφωνίας της Τράπεζας με την Ελλάδα.

With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized.

Με ενθουσιασμό συνδιαλεγόμαστε στις συνόδους των δίδυμων οργανώσεών μας στις οποίες οι πολύμορφες οικονομικές ιδέες και δόγματα αναλύονται και συντίθενται.

Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy.

Τα κρίσιμα προβλήματά μας όπως η νομισματική πληθώρα (πληθωρισμός) παράγουν κάποιες αγωνία και μελαγχολία.

This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe.

Αυτό το φαινόμενο είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας. Αλλά, στην διατριβή μου, έχουμε το δυναμισμό να προγραμματίσουμε τις θεραπευτικές πρακτικές ως προφύλαξη από το χάος και την καταστροφή.

In parallel, a Panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic.

Παράλληλα, μία πανεθνική ανυπόκριτη οικονομική συνεργασία και εναρμόνιση σε ένα δημοκρατικό κλίμα είναι (κάτι) βασικό.

I apologize for my eccentric monologue.

Ζητώ συγγνώμη για τον εκκεντρικό μονόλογό μου.

I emphasize my euharistia to you, Kyrie to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizes and protagonists of his Amphictyony and the gastronomic symposia".

Υπογραμμίζω την ευχαριστία μου σε σας, κύριοι στο ευγενικό και γενναιόδωρο αμερικανικό έθνος και στους οργανωτές και πρωταγωνιστές της Αμφικτυωνία του και τα γαστρονομικά συμπόσια.

Μετατροπή πλυστικής μηχανής σε ψεκαστικό

Σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ένα μικρό πλυστικό μηχάνημα για να καθαρίζουν τα χαλιά το αυτοκίνητο και τις αυλές. Έχει αρκετή πίεση και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για ψέκασμα με την κατάλληλη προσθήκη. Μετατρέψτε με λίγα έξοδα το πλυστικό σας για να μπορείτε να ψεκάζετε τα δέντρα και τα φυτά στον κήπο σας.

Οικογενειοκρατία: μια παγκόσμια πληγή

Στην πολύ αρχαία Ελλάδα κυβερνούσε ο βασιλιάς ή όπως λεγόταν αργότερα Τύραννος. Ήταν ένας άνθρωπος σοφός και ιερέας ταυτόχρονα [έννοιες ίδιες για την αρχαία εποχή], μεσολαβητής μεταξύ ουρανού και γης και δίκαιος δικαστής.
Επειδή όμως τέτοια άτομα δεν «παράγονται» εύκολα το πολίτευμα ξέπεσε και σήμερα έχει την έννοια της δικτατορίας.
Έπειτα στην αρχαία Ελλάδα άρχισαν να διοικούν οι Άριστοι [δηλαδή οι καλύτεροι]. Επρόκειτο για τους πιο μυαλωμένους ανθρώπους, οι οποίοι ελάμβαναν κατά το δυνατόν σωστές αποφάσεις.
Επειδή όμως ούτε και αυτών η «παραγωγή» είναι εύκολη [αφού οι σωστοί, δίκαιοι και τίμιοι άνθρωποι είναι είδος εν ανεπαρκεία] το πολίτευμα αυτό ξέπεσε επίσης και σήμερα έχει την έννοια της πλουτοκρατίας, αφού η λέξη διαστράφηκε και αριστοκράτης σημαίνει ουσιαστικά «καλομαθημένος και μεγαλωμένος στα πλούτη».
Έπειτα άρχισε να διοικεί ο Δήμος. Οι άνθρωποι μαζεύονταν όλοι μαζί και προσπαθούσαν να βγάλουν μία σωστή απόφαση. Πρόκειται για την αρχαία Δημοκρατία, η οποία έχει πολυδιαφημισθεί από το σημερινό διεφθαρμένο Σύστημα και χρησιμοποιείται σαν άλλοθι για οποιοδήποτε πολιτικο/οικονομικο/ηθικο/κοινωνικό έγκλημα.
Όμως η Δημοκρατία είναι ένα είδος διακυβέρνησης θνησιγενές και άχρηστο. Δεν μπορείς να βάλεις έναν όχλο να αποφασίσει τι πρέπει να γίνει. Ο λόγος είναι ότι η ανθρώπινη μάζα άγεται και φέρεται από τα πάθη της και πολύ εύκολα την πείθουν διάφορα άτομα που μπορούν να μιλάνε καλά και εντυπωσιακά.
Μια μέρα ο Διογένης προσπαθούσε να μιλήσει για ένα σοβαρό ζήτημα, αλλά κανείς δεν τον πρόσεχε. Άρχισε λοιπόν τα τερετίσματα σαν τα πουλιά και τα τζιτζίκια. Τότε μαζεύτηκαν πολλοί γύρω του και αυτός τους είπε: «Μυαλό που έχετε! Όταν πρόκειται για φλυαρίες τρέχετε αμέσως, αλλά όταν πρόκειται για σπουδαία ζητήματα τότε αμελείτε και καθυστερείτε».
Έτσι δημιουργήθηκε η τάξη των πολιτικών-σοφιστών. Και επειδή οι πολιτικοί εκπαιδεύτηκαν να μιλάνε καλά, να διαστρέφουν τις έννοιες των λέξεων, να λένε ανερυθρίαστα τερατώδη ψέματα και να συνεργάζονται άριστα με τους πλούσιους, γεννήθηκε η σημερινή μορφή διακυβέρνησης: η οικογενειοκρατία.
Μερικές οικογένειες [πχ Ρότσιλντ, Ροκφέλερ] κυβερνούν την παγκόσμια οικονομία. Μικρότερες οικογένειες [πχ Καραμανλής, Παπανδρέου] αναλαμβάνουν εργολαβικά την διακυβέρνηση της άτυχης χώρας τους.
Τέλος σαν βοηθητικά γρανάζια στον όλο μηχανισμό λειτουργούν όλο και μικρότερες οικογένειες, οι οποίες πολλές φορές θα προωθηθούν από το Σύστημα σαν νέοι και ελπιδοφόροι κυβερνήτες [πχ Τσίπρας]. Ένα από τα πολλά παραδείγματα είναι και η οικογένεια Κύρκου. Έπεσα τυχαία επάνω της ενώ έψαχνα κάτι άσχετο στο διαδίκτυο.
Πρώτος τη τάξει είναι ο Μιχαήλ Κύρκος [1893-1967]. Ήταν δημοσιογράφος και πολιτικός. Γεννήθηκε στο Σαμάκοβο της Ανατολικής Θράκης. Πρωταγωνίστησε στη ίδρυση της ΕΔΑ το 1951. Για να γεννηθείς το 1893 και να γίνεις δημοσιογράφος και πολιτικός σημαίνει ότι ο πατέρας σου ήταν το λιγότερο πλούσιος, αν όχι ήδη κάποιος πολιτικός.
Ακολουθεί ο γιός της οικογένειας, ο γνωστός Λεωνίδας Κύρκος [1924 - 2011], ο οποίος -ακολουθώντας το επάγγελμα του πατέρα του- διετέλεσε πρόεδρος του ΚΚΕ Εσωτερικού και της Ελληνικής Αριστεράς.
Τρίτος στην σειρά ο εγγονός της οικογένειας, ο άγνωστος [προς το παρόν τουλάχιστον] Μίλτος Κύρκος που έγινε ευρωβουλευτής με «Το Ποτάμι». Ο νέος δημοκράτης μένει στα Εξάρχεια, είναι υπάλληλος σε ένα κόμμα-παρωδία και προφανώς θα κληροδοτήσει στους απογόνους του το επικερδές επάγγελμα του «πάππου προς πάππου πολιτικού».
Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι και σωστοί δεν είναι σίγουρο ότι ο νέος βουλευτής θα ακολουθήσει οπωσδήποτε την πεπατημένη.
Όμως πρόκειται για ένα καλό παράδειγμα οικογενειοκρατίας, μίας από τις πολλές οικογένειες που αναπαράγονται και ευημερούν στον δύστυχο τόπο μας.

Η Νέα Τάξη σε μία φωτογραφία

Δύο διαφορετικά κράτη, με διαφορετική γλώσσα, ήθη και έθιμα, με διαφορετική σύνθεση πληθυσμού, ουσιαστικά σε τροχιά πολεμικής σύγκρουσης, συμφιλιώνονται με το ζόρι, επειδή έτσι θέλει το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Στην φωτογραφία δεν μπορείς να ξεκαθαρίσεις ποιός είναι ποιος.
Δύο νεοταξίτες πρωθυπουργοί, νέοι και «ελπιδοφόροι», μεγαλωμένοι στα πούπουλα, χωρίς να έχουν δουλέψει ποτέ τους, έχουν αναλάβει εργολαβικά [με την στήριξη της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των πολυεθνικών] να «σώσουν» την χώρα τους.
Το ποιος πραγματικά χάνει και ποιος κερδίζει δεν έχει σημασία στην νεοταξική σούπα.