Προφανώς έχετε ακούσει για το μεγάλο παραμύθι ότι άλλες χώρες είχαν οικονομική κρίση, δανείστηκαν από το ΔΝΤ και την ΕΕ, «εφάρμοσαν» τις απαιτούμενες αλλαγές και τώρα πλέουν σε πελάγη οικονομικής ευτυχίας. Και αυτό σε αντίθεση με το Ελλαδιστάν που οι κυβερνήσεις δεν έκαναν τις απαραίτητες αλλαγές, οπότε πρέπει να είμαστε στα μνημόνια και στην κρίση μέχρι να πεθάνουν και τα εγγόνια μας [και να δούμε]!
Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Όχι πρόβατα/καταναλωτές/ψηφοφόροι…
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ!!!
Σαν παράδειγμα θα σας φέρω την φοβερή, τρομερή και απαστράπτουσα Ιρλανδία. Οι πολιτικοί της έδωσαν «σκληρή μάχη» και κατάφεραν να «εξυγιάνουν» τα δημοσιονομικά της χώρας και να παρουσιάσουν «ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς»!
Μάλιστα!
Και διερωτώνται οι κατά καιρούς φωτισμένοι αρθρογράφοι «γιατί αυτοί και όχι και εμείς»;
Πρόκειται για την μεγαλύτερη απάτη και την μεγαλύτερη «θεωρία συνομωσίας» που προωθεί εντατικά το Σύστημα και την οποία πιστεύει το κοπάδι των ψηφοφόρων: Δηλαδή ότι με περικοπές στα δημόσια έξοδα [υγεία, παιδεία], και μετατροπή των ανθρώπων σε σκλάβους που θα δουλεύουν το περίφημο αμερικάνικο και νεοταξικό 24-7-365, δηλαδή όλο το εικοσιτεράωρο, όλη την εβδομάδα και ολόκληρο τον χρόνο, η οικονομία διορθώνεται και αρχίζουμε να ζούμε καλύτερα.
Τίποτε δεν είναι ποιο ΕΣΚΕΜΜΕΝΟ λάθος από αυτό.
Θέλετε μία μικρή ένδειξη -την οποία ΑΝ θέλετε την πιστεύετε- αφού δεν είμαι τρομερός οικονομολόγος-μαϊντανός στα τηλεπαράθυρα για να με πάρετε στα σοβαρά;
Αυτήν την στιγμή το χρέος της Ιρλανδίας είναι πάνω από τα 200 δις ευρώ. Ο φίλος από την Ιρλανδία που με πληροφόρησε για το γεγονός δουλεύει σαν τον σκύλο από το πρωί μέχρι το βράδυ. Είπε επίσης ότι πριν την κρίση το χρέος τους ήταν 50 δις ευρώ, και συμπλήρωσε: «Πραγματικά, όλα είναι μία ψευδαίσθηση».
Για όποιον δεν πιστεύει ορίστε και η εικόνα του «ρολογιού» του ιρλανδικού χρέους την οποία πήρα μόλις τώρα.