Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

21 Μαΐου 2016

Ο σκελετός και η παραχάραξη της ιστορίας

Προφανώς διαβάσατε για την ανακάλυψη του περίφημου ψηφιδωτού της Αντιόχειας.
Ένας σκελετός κάθεται και διασκεδάζει, ενώ υπάρχει δίπλα του η Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ λέξη «ΕΥΦΡΟΣΥΝΟΣ».
Εκείνο που προφανώς δεν κάτσατε να διαβάσετε είναι ότι το ψηφιδωτό χρονολογείται από το 384 προ Χριστού, δηλαδή ίσως να φτιάχτηκε ΠΡΙΝ φτάσουν οι Έλληνες κατακτητές της περιοχής, αφού ο Αντίοχος έχτισε την πόλη σχεδόν εκατό χρόνια αργότερα (εκτός και κάνω λάθος).
Και φυσικά κανένας δεν ενδιαφέρθηκε (αυτό έλειπε!) για το γεγονός ότι την λέξη μπορεί να την διαβάσει και να την καταλάβει και μία αμόρφωτη γιαγιά σε ένα οποιοδήποτε χωριό χαμένο στα ελληνικά βουνά.
Επί τη ευκαιρία θα ήθελα να επισημάνω την μανία των «ειδικών» να αποδίδουν τα πάντα στους Ρωμαίους. Λέει το άρθρο ότι οι «ειδικοί» πιστεύουν ότι το ψηφιδωτό μπορεί να είναι των Ρωμαίων επειδή λέει οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να γράφουν στα ελληνικά πολλές φορές.
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ότι οι Ρωμαίοι δεν είχαν φτάσει ακόμα εκεί πέρα σε αυτήν την ημερομηνία.
Σημασία έχει να ξεχαστεί οποιαδήποτε ελληνική ύπαρξη οπουδήποτε στην μέση Ανατολή, στην Μεσόγειο και στα Βαλκάνια. Για παράδειγμα σε Σκόπια και Βουλγαρία οι ξεναγοί δείχνουν τις ελληνικές επιγραφές μιλώντας για ρωμαϊκή γραφή!
Πάω στοίχημα ότι σε μερικά χρόνια θα διαβάσουμε ότι το μωσαϊκό είναι ρωμαϊκό.
ΥΓ. Η φωτογραφία του σκελετού αφιερώνεται στους ασυνείδητους μισέλληνες (που τρώνε καλά από τον ελληνικό κρατικό κορβανά), οι οποίοι διαλαλούν ότι η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι πεθαμένη και άχρηστη.
Θα ήθελα να μου δείξουν μια επιγραφή του 2400 προ Χριστού, οπουδήποτε στην «πολιτισμένη» Ευρώπη που να χρησιμοποιεί το σημερινό αλφάβητο της περιοχής και που να μπορούν να την διαβάσουν οι ντόπιοι ΑΚΟΜΑ και οι μορφωμένοι.

15 Μαΐου 2016

Το στριφνό βιβλίο (ΟΙ ΜΗ-ΧΡΟΝΟΣ)

«Έχω πολλή δουλειά και λίγο χρόνο».
Γύρισα ξαφνιασμένος από την ξαφνική παρουσία πίσω μου.
«Και εσύ πολλή δουλειά και καθόλου χρόνο».
Ο άνδρας είχε εμφανιστεί από το πουθενά.
«Θα σου δείξω τον Κόσμο και το Δάσος. Τους Ανυποψίαστους και τους Ιχνηλάτες. Τους Κυνηγούς και τους Άχρονους».
Έκανε μια κίνηση.
«Κοίτα γύρω σου. Βρίσκεσαι στο Νησί. Περιβάλλεται από τον Ωκεανό. Στις παραλίες του οι Ανύποπτοι σπαταλούν την ζωή τους. Νομίζουν ότι είναι το κέντρο του σύμπαντος. Χτίζουν σπίτια, φτιάχνουν περιουσίες, αποκτούν φήμη και δόξα. Αλλά δεν ξέρουν να είναι σιωπηλοί. Ούτε να περπατούν αθόρυβα. Ούτε να ανάβουν φωτιά με τα χέρια τους. Υπερασπίζονται τον εαυτό τους, δεν τον προφυλάσσουν. Περπατούν και φωνάζουν, αναλώνουν και καταστρέφουν ασυλλόγιστα το περιβάλλον τους. Και έτσι γίνονται εύκολα θύματα.
Εκείνοι, που κατακρεουργούν όποιον μπει στο Δάσος, δεν συγχωρούν τους απρόσεκτους. Παραμονεύουν παντού. Ψάχνουν για καταστροφές και θορύβους. Υπομονετικοί και ήρεμοι παρακολουθούν το θύμα τους. Και όταν έρθει ο κατάλληλος χρόνος επιτίθενται. Με τέχνη άφθαστη. Έχουν τον χρόνο με το μέρος τους.
Μέσα όμως στα κοιμισμένα μπουλούκια τυχαίνει κάποιος να ανησυχήσει. Καταλαβαίνει το μάταιο της ζωής του. Και αρχίζει να ψάχνει. Με λίγη τύχη ίσως μπορέσει να μάθει κάτι για τους Ιχνηλάτες και τους Κυνηγούς. Και ίσως επιθυμήσει να ξεκινήσει για να βρει τους Άχρονους. Τότε μετά από πολλούς κινδύνους και αν επιζήσει από Εκείνους (έτσι λέμε τους Κυνηγούς, γιατί αν πεις το όνομά τους έρχονται) μπορεί να έρθει σε επαφή με τους Ιχνηλάτες.
Είναι αυτοί που άφησαν πίσω τους τον Κόσμο και μπήκαν στο Δάσος από ανάγκη να βρουν τους Άχρονους.
Και γίνονται φοβερές μάχες. Πόνος και δάκρυ, αίμα και ζωές ξοδεύονται σε αυτόν τον ατελείωτο πόλεμο. Πότε νικούν οι μεν και πότε οι δε. Αλλά συνήθως Εκείνοι είναι που κουβαλούν στις σκηνές τους τα περισσότερα τρόπαια. Γιατί το Κακό γίνεται με πολλούς τρόπους και διάφορους. Και έχει άμεση ανταμοιβή. Ενώ το Καλό γίνεται μόνο με έναν και πρέπει να περιμένεις.
Λένε πως στους χίλιους Ανυποψίαστους ένας θα ανησυχήσει. Στους χίλιους που θα ανησυχήσουν ένας θα μπορέσει να ξεφύγει από Εκείνους. Στους χίλιους που θα ξεφύγουν ένας θα γίνει Ιχνηλάτης. Και από τους χίλιους Ιχνηλάτες ένας θα καταφέρει να γνωρίσει τους Άχρονους. Οι υπόλοιποι, μπλεγμένοι στους λαβυρίνθους του Δάσους, θα χάσουν άθλια τον χρόνο τους και θα γίνουν βορά Εκείνων. Και οι εναπομείναντες σιωπηλοί και αθόρυβοι κάνουν αυτό που πρέπει και ερευνούν για τους Άχρονους. Μέχρι να τους βρουν. Και να γίνουν ένα με αυτούς.
Αν μπεις στο Δάσος και μείνεις ακίνητος και σιωπηλός (αρκετά) θα μπορέσεις να αφουγκραστείς Εκείνους. Θα νοιώσεις το πέρασμά τους στα θροΐσματα των θάμνων. Θα αντιληφθείς τα ίχνη τους στα ρυτιδιάσματα στο νερό. Θα ακούσεις τις φωνές τους στο σφύριγμα του αέρα. Θα δεις το έργο τους στις εκατόμβες των Ανυποψίαστων. Την δύναμή τους στα πλήθη των νικημένων επαναστατών. Και θα αισθανθείς στην καρδιά σου τον Τρόμο τους.
Και αν είσαι πολύ σκληρός και πολύ τυχερός και πολύ ταπεινός θα βρεις τους Άχρονους.
Είναι εκείνοι που έχτισαν το Νησί. Και φύτεψαν το Δάσος. Και έφτιαξαν τον Ωκεανό. Και κάλεσαν τον άνεμο. Και άναψαν τον Ήλιο. Και κούρντισαν το ρολόι του Χρόνου. Και ακόνισαν το δρεπάνι του. Και μετά πήγαν εκεί που κανείς θνητός δεν μπορεί να διανοηθεί. Αφήνοντας στην Πόρτα τις Ερινύες να φυλάνε τον Δρόμο.
Και εκείνες ψάχνουν. Διαλέγουν τον στόχο τους. Και την κατάλληλη στιγμή εξαπολύουν την επίθεσή τους. Που ούτε Εκείνοι μπορούν να αντέξουν. Που πρέπει όμως να αντέξεις εσύ. Αν θέλεις να μπεις στον κόσμο του Θαυμαστού. Με τα Απροσδιόριστα όρια.
Έτσι πρέπει να αφήσεις τον Κόσμο. Να τριγυρίσεις στο Δάσος. Απαλός και άδειος σαν μωρό. Σιωπηλός και αθόρυβος. Σμιλεύοντας τον εαυτό σου στο σκοτάδι. Τριγυρνώντας χωρίς σκοπό. Μέχρι να σε ανακαλύψουν. Και να ελπίζεις να είσαι αρκετά δυνατός για να αντέξεις. Γιατί ο Νόμος δηλώνει ότι:
Πρέπει να είσαι ζεστός ή να είσαι κρύος. Διαφορετικά ο Απροσδιόριστος θα σε κάνει εμετό.
Ο άνθρωπος με το πουρναρόκλαδο με κοίταξε από πάνω ως κάτω ερευνητικά.
Έπειτα χωρίς μιλιά εξαφανίστηκε στα βάτα αφήνοντάς με πανικόβλητο στην μέση του Κόσμου.

ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟ κουτόχορτο

Θυμάστε την ανεκδιήγητη και γελοία δήλωση της ανεκδιήγητης και γελοίας Χριστοδουλοπούλου, του ανεκδιήγητου και γελοίου ΣΥΡΙΖΑ, που ψήφισαν οι ανεκδιήγητοι και γελοίοι ψηφοφόροι που τώρα προτιμούν την ανεκδιήγητη και γελοία ΝΔ;
Είχε πει ότι δεν υπάρχουν λαθρομετανάστες αφού το πρωί λιάζονται και μετά εξαφανίζονται!!!!
Τελικά είχε δίκιο αφού πράγματι εξαφανίζονται.
Περιέργως και εντελώς ξαφνικά οι ειδήσεις για τους λαθρομετανάστες ΧΑΘΗΚΑΝ από τις τηλεοπτικές οθόνες. Εκεί που μέρα νύχτα έβλεπες «δραματικές» εικόνες, άκουγες για «δραματικές» καταστάσεις και έβλεπες ΣΤΗΜΕΝΑ «δραματικά» γεγονότα όλα αυτά χάθηκαν.
Προφανώς δεν υπάρχουν πια ούτε λαθρομετανάστες, ούτε τα νησιά μας έχουν πρόβλημα, ούτε μας τους φέρνουν συνεχώς οι τούρκοι δουλέμποροι, ούτε  είναι και εγκλωβισμένοι στα σύνορα με τα Σκόπια.
Έχετε επίσης παρατηρήσει ότι  ΟΛΑ ΜΑΖΙ τα κανάλια ασχολούνται συνεχώς με συγκεκριμένα θέματα, τα οποία μετά από λίγο ΞΕΧΝΑΝΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΟΛΑ ΜΑΖΙ;
Έχετε παρατηρήσει ότι σημαντικές ειδήσεις μένουν ΜΟΝΙΜΑ στην αφάνεια από ΟΛΑ τα κανάλια;
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνουν ένα και μοναδικό πράγμα:
ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ αποφασίζει ποιες ειδήσεις ΣΥΜΦΕΡΕΙ να παίζονται και ποιες όχι.
Και ΟΛΑ τα «αδέσμευτα» και «μαχητικά» κανάλια με τους «έγκριτους» δημοσιογράφους ικανοποιούν ΑΜΕΣΩΣ την θέληση αυτού του άγνωστου.

Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι τα ΜΜΕ σας ταΐζουν συγκεκριμένες ποσότητες κουτόχορτου σε συγκεκριμένες περιόδους.
Το τελικό ερώτημα είναι: θα το καταλάβετε ποτέ σας;

14 Μαΐου 2016

Ο κίνδυνος από τα μεταλλαγμένα

Στον κήπο έχω στην σειρά δύο πορτοκαλιές και δύο γκρέιπ-φρουτ.
Η πρώτη πορτοκαλιά είναι ομφαλοφόρος, ενώ η δεύτερη, με πολύ λεπτή φλούδα, είναι για χυμό, γλυκόξινη με κουκούτσια.
Παρατηρώ λοιπόν το εξής φαινόμενο:
Η ξινή πορτοκαλιά έχει αρχίσει και φτιάχνει πορτοκάλια με αφαλό και κουκούτσια μαζί! Αυτό σημαίνει ότι γονίδια της ομφαλοφόρου έχουν μεταφερθεί στην ξινή. Αδιάψευστος μάρτυρας η φωτογραφία.

Επίσης τα γκρέιπ-φρουτ του δέντρου δίπλα στην ξινή πορτοκαλιά γίνονται σε μεγάλο ποσοστό μικρά σε μέγεθος και λεπτόφλουδα, ενώ τα κανονικά είναι μεγάλα με χοντρή φλούδα. Επίσης αδιάψευστος μάρτυρας η φωτογραφία.

Έτσι δημιουργεί η Φύση τις νέες ποικιλίες, διασταυρώνοντας γονίδια από συγγενικά είδη.
Σε αυτήν την φυσική τάση οφείλεται και ο κίνδυνος των μεταλλαγμένων που με τόση ηλίθια και υπερφίαλη συμπεριφορά προωθούν οι κάθε είδους ανεγκέφαλοι.
Όταν βάζεις γονίδια σκορπιού σε ένα φυτό για να αντέχει στην ξηρασία, νομίζεις ότι βελτιώνεις την φύση. Τίποτε πιο ανόητο από το να νομίζει ένα κατασκεύασμα ότι μπορεί να διορθώσει τον κατασκευαστή του.
Το μόνο που επιτυγχάνεται με την μίξη γονιδίων είναι να μετατρέπουμε σε συγγενικά δύο είδη που δεν θα μπορούσαν να ανακατέψουν τα γονίδιά τους «στον αιώνα τον άπαντα».
Έτσι ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ τι νέα είδη υπάρχει πιθανότητα να δημιουργηθούν, και πόσο επικίνδυνα θα είναι για τους ανθρώπους. Γιατί ένα πράγμα (εκτός του ότι όλοι θα πεθάνουμε) είναι σίγουρο σε αυτόν τον κόσμο:
Η Φύση δεν παθαίνει ΤΙΠΟΤΕ. Μπορεί να διαμορφώνει και να αλλάζει με αργούς ή γρήγορους ρυθμούς τα είδη των όντων που την αποτελούν, αλλά πάντα θα βρίσκεται σε μία δική της εσωτερική αρμονία και ισορροπία.
ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΘΕΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ. Παίζοντας με τις λεπτές ισορροπίες της Φύσης, μπορεί να βάλουμε σε κίνηση μία χιονοστιβάδα καταιγιστικών αλλαγών, από τις οποίες ίσως να μην επιβιώσουμε όντας τόσο αποκομμένοι από την Μητέρα μας.




Οι κακοί(;) Έλληνες;

Το ότι σαν φυλή έχουμε τεράστια ελαττώματα είναι ένα γεγονός.
Αυτό δεν είναι περίεργο, αφού ολόκληρη η ανθρωπότητα κατατρύχεται από τα ίδια ακριβώς ελαττώματα. Στο σημείο που διαφέρουμε από τους άλλους λαούς είναι ξεκάθαρα το οικονομικο-πολιτικό σύστημα μέσα στο οποίο μεγαλώνουμε.
Η κάθε κοινωνία έχει δικά της χαρακτηριστικά εξαρτώμενα από τις τοπικές κοινωνικές συνθήκες.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας ζητήσω να διαβάσετε την ανάρτηση «1 ΕΓΩ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ, ΟΥΣΙΑ» για να ξεκαθαρίσετε τι εννοώ με τις λέξεις «ΕΓΩ» και «Προσωπικότητα». Είναι βασικό στοιχείο της συνέχειας του άρθρου.
Η κοινωνία μπορεί να διαμορφώσει την προσωπικότητα του ανθρώπου. Είναι λάθος για να μην πω ΑΠΑΤΗ αυτό που λέγεται ότι διαμορφώνει τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος διαμορφώνεται ΜΟΝΟ ΑΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ.
Απόδειξη είναι για παράδειγμα οι «πολιτισμένοι» Γερμανοί. Υποτίθεται ότι είναι εργατικοί, καλοί και ευσυνείδητοι πολίτες και γενικά μπορούν να θεωρηθούν παράδειγμα για εμάς.
Αυτή είναι η ωραία μυθολογία με την οποία σας πιπιλίζουν το μυαλό.
Οι Γερμανοί είναι τα ίδια ακριβώς ΣΚ@@@@ με εμάς, από ψυχολογική άποψη.
Η διαφορά είναι πολύ απλή για να την πάρουν είδηση οι περισσότεροι.
Οι Γερμανοί για πολλούς αιώνες ζουν σε ένα βασιλικό/απολυταρχικό/θρησκευτικό καθεστώς. Αιώνες τώρα θεωρούνται από ΚΡΑΤΙΚΑ ΜΟΡΦΩΜΑΤΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ως δουλοπάροικοι με ορισμένα δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Η γερμανική προσωπικότητα διαμορφώθηκε από το σιδερένιο χέρι του κράτους αφέντη να υπακούει διαφορετικά «ζήτω που κάηκε».
Εμείς;
Για χιλιάδες χρόνια ζήσαμε σαν πόλεις κράτη και «είναι μέσα στα γονίδιά μας» να είμαστε τοπικιστές και ανεξάρτητοι.
Από εκεί και μετά ζήσαμε κάτω από μία σειρά από σκληρούς κατακτητές με ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ πολιτικά, οικονομικά και θρησκευτικά συστήματα.
Με την σειρά Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Τούρκοι Ευρωπαίοι του Μεσαίωνα μας έσφαζαν, μας καταπίεζαν και μας λήστευαν ασύστολα.
Και ερχόμενοι στην ιστορία μας μετά την απελευθέρωση, πρακτικά ΔΕΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΑΜΕ.
Απλά περάσαμε με ΓΕΡΜΑΝΟ βασιλιά, ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ αξιωματούχους και ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ σύστημα σε άλλη καταπίεση, ΥΠΟΥΛΗ και πολύ πιο επικίνδυνη από τις προηγούμενες. Και λέω ύπουλη γιατί τώρα υπήρχε η εντατική προπαγάνδα ότι είμαστε ελεύθεροι και υπεύθυνοι των πράξεών μας.
Όμως είμαστε απλά μία επαρχία χαχόλων που δημιουργήθηκε μόνο για να εξυπηρετεί τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Για πείτε μου λοιπόν:
-Πως μπορεί να είναι τίμιος, εργατικός, να δηλώνει στην εφορία τα εισοδήματά του και γενικά να είναι νομοταγής ένας λαός ο οποίος επί 2.000 και βάλε χρόνια έχει εκπαιδευτεί να θεωρεί την κάθε κυβέρνηση εχθρό του;
-Πως μπορεί να μην λέει ψέματα, να μην κλέβει, να μην παρανομεί ένας λαός ο οποίος επί 2.000 χρόνια και βάλε ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ με αυτόν τον τρόπο;
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ. Πολύ απλά οι αρετές του, εκφραζόμενες αρνητικά σαν ΕΓΩ, δεν τον αφήνουν.
Η αρετή της ελευθεροφροσύνης των αρχαίων Ελλήνων έχει μετατραπεί σήμερα στην νεοελληνική ασυδοσία.
Λέτε να φταίνε ΜΟΝΟ οι Έλληνες για αυτό;
Αν υπάρχουν απατεώνες Έλληνες που χρηματίζονται, οι Γερμανοί που τους πληρώνουν δεν είναι απατεώνες;
Η πραγματικότητα είναι πολύ απλή και δεν μοιάζει με τις τρεις βασικές ΑΠΛΟΪΚΕΣ απόψεις που επικρατούν:
-«οι καλοί ευρωπαίοι και οι κακοί έλληνες»
-«για όλα φταίνε οι ευρωπαίοι»
-«για όλα φταίνε οι έλληνες» (η πλέον επικρατούσα)
Η πραγματικότητα είναι ότι «ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ, ΑΛΛΑ ΦΤΑΙΝΕ ΟΛΟΙ».
Φταίει το πολυαγαπημένο ΕΓΩ, το οποίο καμουφλάρεται πίσω από την ψεύτικη βιτρίνα της προσωπικότητας.
Έτσι δεν υπάρχουν κακοί Έλληνες όπως δεν υπάρχουν κακοί ξένοι.
Θα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος έκφρασης.
Ο σωστός τρόπος είναι:
Οι ΕΓΩΪΚΟΙ Έλληνες και οι ΕΓΩΪΚΟΙ ξένοι.
Με λίγα λόγια οι ΕΓΩΪΚΟΙ άνθρωποι.

12 Μαΐου 2016

Γνωμικά

Ο βαθμός στον οποίο οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί αποκαλύπτεται άμεσα μέσα από αυτό που θεωρούν σαν ψυχαγωγία και διασκέδαση.

Πως περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας;
Τι θεωρείτε ψυχαγωγία και τι διασκέδαση;
Ξέρετε την διαφορά μεταξύ ψυχαγωγίας και διασκέδασης;
Γνωρίζετε ότι (στην ΑΓΝΩΣΤΗ γλώσσα των αρχαίων Ελλήνων) ψυχαγωγία σημαίνει «εκπαίδευση της ψυχής», ενώ η διασκέδαση σημαίνει «σκόρπισμα»;
Πόση τηλεόραση παρακολουθήσατε αυτόν τον χρόνο;
Πόσα βιβλία έχετε διαβάσει αυτόν τον χρόνο;
Ακούτε καθόλου κλασσική μουσική;
Τι είδους μουσική ακούτε;
Πότε πήγατε τελευταία φορά στην Ακρόπολη ή σε ένα από τα χιλιάδες μουσεία μας;
Τι είδους τροφές τρώτε;
Η απάντηση είναι γνωστή σχεδόν για όλους:
Ψυχαγωγία και διασκέδαση είναι ταυτόσημες λέξεις.
Τα βιβλία είναι κάτι πράγματα που στολίζουν την βιβλιοθήκη, αλλά έχετε στοίβες από αθλητικές εφημερίδες και περιοδικά μόδας.
Η κλασσική μουσική παίζεται στις κηδείες.
Οι σανο-εκπομπές της τηλεόρασης είναι η αγαπημένη σας ασχολία, μαζί με τα τυχερά παιχνίδια.
Τα καψουροτουρκογύφτικα είναι στην ημερησία διάταξη μαζί με ραπ (σήμα κατατεθέν των συμμοριών), ροκ και άλλα νταπαντουπάδικα είδη.
Οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μουσεία είναι μέρη χειρότερα από το Τσέρνομπιλ.
Καταναλώνετε κάθε είδους εισαγόμενη ετοιματζίδικη«υγιεινή» σαβούρα και πίνετε κάθε είδους άθλιες εισαγόμενες «μπόμπες» που σας πουλάνε οι «ψαγμένες» διαφημίσεις.
Οπότε έρχεται η τελευταία ερώτηση:
Για ποιόν λόγο αναρωτιέστε γιατί πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο;
Ή δεν αναρωτιέστε καν αλλά είσαστε ευχαριστημένοι;

10 Μαΐου 2016

Ποιο κάθαρμα φοβάται ο Μπογδάνος;

Εχθές έτυχε και, κάνοντας ζάπιν, παρακολούθησα στον Sky μία είδηση. Ο Μπογδάνος άκουγε από τηλεφώνου έναν δημοσιογράφο να μιλάει για μία μητέρα που είχε δέσει το τρίχρονο αγοράκι της σε μία καρέκλα, το είχε κάψει με τσιγάρα και το είχε παρατήσει μόνο του. Η δικαιολογία που έδωσε στην αστυνομία ήταν ότι το παιδί ήταν ζωηρό και ότι έπρεπε να πάει για δουλειά. Ο πατέρας λέει «έλειπε στο εξωτερικό» και για αυτό δεν είχε συλληφθεί.
Ο Μπογδάνος ΦΑΝΕΡΑ ΤΡΑΚΑΡΙΣΜΕΝΟΣ ρώτησε ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΣΥΓΝΩΜΗ ΜΗΠΩΣ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΕΙ ποια ήταν η εθνικότητα του πατέρα (πάλι καλά που ρώτησε). Ο ανταποκριτής από το τηλέφωνο είπε ότι ήταν βούλγαρος. Τελικά δεν αποκαλύφθηκε η εθνικότητα της μητέρας.
Από ποιο ΚΑΘΑΡΜΑ ζήταγε συγνώμη ο Μπογδάνος;
Ποιο ΚΑΘΑΡΜΑ έχει επιβάλει αυτήν την ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΧΟΥΝΤΙΚΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ;
Ποιο ΚΑΘΑΡΜΑ έχει αποφασίσει ότι η εθνικότητα ενός εγκληματία ΔΕΝ αποκαλύπτεται ΕΙΔΙΚΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ;
Γιατί οι δημοσιογράφοι αποδέχονται την λογοκρισία αυτήν ενώ το παίζουν αδέσμευτοι, μαχητικοί και άλλα τέτοια κουραφέξαλα;
Ποια ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ της ΕΣΗΕΑ αποδέχονται αυτό το φασιστικό καθεστώς λογοκρισίας;
Ποια ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ στον κυβερνώντα ΣΥΡΙΖΑ επιτρέπουν αυτό το φασιστικό καθεστώς λογοκρισίας;
Ποια ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ αποφασίζουν κατά το κέφι τους τι πρέπει να μαθαίνουμε και τι όχι;
Τελικά υπάρχει ποτέ περίπτωση να δούμε κάποιον άνθρωπο της προκοπής να αναλαμβάνει οποιαδήποτε ΣΟΒΑΡΗ θέση, οπουδήποτε στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα;