Η πραγματική παγκοσμιοποίηση 4

Οι άνθρωποι μοιάζουν και σε μερικά ακόμα πράγματα. Πρόκειται για καθαρά ψυχολογική ομοιότητα. Όλοι οι άνθρωποι έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Η ιδέα αυτή βασίζεται στις έννοιες «δικό μου» και «περισσότερο»:
-οι ιδέες τους είναι οι ΠΙΟ σωστές.
-αυτοί είναι ΠΙΟ καλοί.
-είναι ΠΙΟ τίμιοι.
-είναι ΠΙΟ αδικημένοι.
-χρειάζεται ΠΙΟ πολλά χρήματα.
-η πατρίδα ΤΟΥ είναι το κέντρο του κόσμου.
-το χωριό ΤΟΥ είναι καταπληκτικό.
-τα παιδιά ΤΟΥ είναι όμορφα, έξυπνα και ικανά.
-η θρησκεία ΤΟΥ είναι η σωστή.
Γενικά ότι σχετίζεται άμεσα με τον εαυτό τους είναι πάντοτε το καλύτερο και εκείνο που αξίζει να έχει την προσοχή και την αποδοχή όλων.
Πάρτε τον πιο φουκαρά, τον πιο εξαθλιωμένο λαθρομετανάστη που ζει μέσα σε ένα ερειπωμένο δωμάτιο μαζί με άλλους δέκα, κάτω από άθλιες συνθήκες.
Μπορεί να μην το δείχνει λόγω των συνθηκών στις οποίες βρίσκεται, αλλά πως αισθάνεται;
Αισθάνεται ΑΚΡΙΒΩΣ όπως και εσείς και θεωρεί ότι οι ιδέες του, η θρησκεία του και ο ίδιος αξίζουν πολύ περισσότερο και είναι πολύ πιο σωστές από των υπολοίπων ανθρώπων.
Αν ψάξετε λίγο και αν είσαστε ειλικρινείς σε αυτό το ψάξιμο, τότε θα ανακαλύψετε αυτό το «περισσότερο» και το «δικό μου» μέσα σας σαν μια «πανταχού παρούσα» κατάσταση.

Η πραγματική παγκοσμιοποίηση 3

Πάρτε έναν άσπρο άνθρωπο, έναν μαύρο, έναν κινέζο, έναν όμορφο, έναν άσχημο έναν ψηλό, έναν κοντό, έναν μορφωμένο, έναν αμόρφωτο. Γενικά πάρτε από όλη την γη από έναν άνθρωπο από κάθε είδος, κατηγορία ή ομάδα που μπορείτε να φανταστείτε. Θα διαπιστώστε τα εξής:
-Όλοι γεννήθηκαν σαν αθώα μωρά  και όλοι θα πεθάνουν σαν «ξύλινοι» γέροι.
-Όλοι κάνουν όνειρα για το μέλλον.
-Όλοι αγαπούν τον τόπο, την οικογένεια και τους φίλους τους.
-Όλοι θέλουν να διασκεδάσουν και να έχουν λεφτά.
-Όλοι μισούν τους εχθρούς τους.
-Όλοι φοβούνται, ζηλεύουν, περηφανεύονται για ότι πέτυχαν.
Γενικά όλοι οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο παρουσιάζουν τις ίδιες αντιδράσεις.
Αν τους χαμογελάσεις σου χαμογελούν. Αν τους βρίσεις θυμώνουν.
Η ψυχολογική παγκοσμιοποίηση είναι πανταχού παρούσα αλλά κανείς δεν φαίνεται να το παρατηρεί.
Στο επόμενο κείμενο θα αναλύσω λίγο περισσότερο την βασική αιτία της "εξωτερικής" παγκοσμιοποίησης.

Η πραγματική παγκοσμιοποίηση 2

Μπορούμε να πούμε ότι ο άνθρωπος είναι ον δισυπόστατο. Μπορεί να φέρεται σαν ζώο ή να φέρεται σαν άνθρωπος. Οι άνθρωποι σαν ζώα συνηθίζουν να χωρίζονται σε ομάδες. Και συνήθως αποφεύγουν, μισούν ή φοβούνται τα άτομα μίας άλλης ομάδας. Και συνήθως η δική τους ομάδα είναι η καλή:
Είμαστε άσπροι και εσείς είσαστε μαύροι.
Είμαστε Ευρωπαίοι και είσαστε Αμερικανοί.
Είμαστε Έλληνες και είσαστε Γερμανοί.
Είμαστε Αθηναίοι και είσαστε Θεσσαλονικείς.
Είμαστε πιστοί και είσαστε άθεοι.
Είμαστε ορθόδοξοι και είσαστε παλαιοημερολογίτες.
Είμαστε δεξιοί και είσαστε αριστεροί.
Είμαστε παναθηναϊκοί και είσαστε ολυμπιακοί.
Είμαστε καπνιστές και είσαστε αντικαπνιστές.
Είμαστε άντρες και είσαστε γυναίκες.
Όποια ομάδα και αν πάρεις πάντοτε θα βρεις υποομάδες. Ακόμα και αν πρόκειται για μία ομάδα, η οποία έχει ακριβώς τα ίδια γνωρίσματα, και πάλι  θα υπάρξει ο διαχωρισμός σε ομάδες βάσει της ψυχολογικής συγγένειας η οποία θα αναλυθεί σε άλλη ανάρτηση.
Αυτή η «ικανότητα» του ανθρώπου να διαχωρίζεται σε ομάδες που αλληλομισούνται είναι η πηγή όλων μας των δεινών. Αν οι άνθρωποι κατάφερναν να σταματήσουν να φοβούνται και να μισούν αυτόν που διαφέρει από τους ίσιους, τότε η γη θα ήταν ένας παράδεισος ειρήνης.

Η πραγματική παγκοσμιοποίηση 1

Αυτό που οι περισσότεροι εννοούν σαν παγκοσμιοποίηση δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της πραγματικής παγκοσμιοποίησης. Με την λέξη αυτή εννοούμε μία δυναμική κατάσταση, η οποία σπρώχνει τους ανθρώπους σε μία ομογενοποίηση. Τότε οι άνθρωποι είναι όλοι ίδιοι, έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα και μπορεί κανείς να τους χειριστεί χρησιμοποιώντας τους σαν ένα κοπάδι άλογων ζωντανών.
Αν όμως προσέξετε λίγο αυτή η ομογενοποίηση είναι ήδη υπαρκτή εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο άνθρωπος έχει διπλή φύση: μία καλή και μία κακή. Μπορεί να αναπτύξει την μία ή την άλλη πλευρά του, ανάλογα με την περιοχή στην οποία θα γεννηθεί. Για παράδειγμα, γεννηθήκατε στην Ελλάδα, σε μία περίοδο ειρήνης, με το κράτος να λειτουργεί υποτυπωδώς, σε μία σταθερή οικογένεια, με φίλους και γνωστούς, και είχατε μία κοινωνική και σχολική μόρφωση, η οποία σας έκανε να έχετε κάποια σχετικά καλή προσωπικότητα και πολιτισμένες πεποιθήσεις. Εάν όμως είχατε γεννηθεί στην Αφρική σε ένα μέρος με εμφύλιους, σφαγές και πείνα, όπου ο πατέρας σας θα σας ήταν άγνωστος (ίσως κάποιος βιαστής από το αντίπαλο στρατόπεδο) και καθημερινά θα βλέπατε σκοτωμούς, λεηλασίες και θα ζούσατε μέσα στον τρόμο, είναι σίγουρο ότι θα είχατε εξελιχθεί με έναν άλλον τρόπο. Αυτόν τον άλλον τρόπο τον βλέπετε καθαρά στους εξαθλιωμένους λαθρομετανάστες, οι οποίοι προσπαθούν να επιζήσουν μακριά από το χάος των πατρίδων τους. Από ψυχολογικής άποψης, λοιπόν, έχουμε ήδη ομογενοποιηθεί. Οι διαφορές μας είναι ελάχιστες και πρακτικά δεν έχουν σημασία. Στην επόμενη ανάρτηση θα παρατεθούν οι βασικές ψυχολογικές ιδιότητες που κάνουν τους ανθρώπους να μοιάζουνε τόσο πολύ μεταξύ τους.

Η πραγματική παγκοσμιοποίηση

Είναι πάνω από δύο εβδομάδες τώρα που προσπαθώ να βάλω σε τάξη αυτό το κείμενο. Ο λόγος είναι ότι θέλω να περιγράψω μια ιδέα ιδιαίτερα δύσκολη στην κατανόηση.
Όλα όσα λέγονται για την Νέα Τάξη, τις πολυεθνικές, τους Εβραίους κλπ είναι αλήθεια. Όποιος αποφασίσει να ρίξει μία ματιά στην πραγματικότητα (την οποία του κρύβουν οι πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις του) θα αντιληφθεί όλα αυτά ξεκάθαρα.
Πολλοί είναι αυτοί που μιλάνε για την Νέα Τάξη. Πολλά κείμενα κυκλοφορούν και μάλιστα πολύ ενδιαφέροντα με συνταρακτικά στοιχεία.
ΠΟΥΘΕΝΑ όμως δεν αναφέρεται η πραγματική αιτία όλων αυτών.
Αυτή η αιτία είναι και το θέμα της ανάρτησης.
Μην βιαστείτε να νομίσετε μερικοί ότι το παίζω παντογνώστης. Αλλά πίσω από κάθε πράγμα βρίσκεται μία αιτία που το εξηγεί. Και αυτό που θα προσπαθήσω να αναλύσω είναι (κατά την άποψη και την εμπειρία μου) η αιτία πίσω από την παγκοσμιοποίηση, την Νέα Τάξη και όλα τα συναφή θέματα.
Και αυτήν την αιτία θα προσπαθήσω να περιγράψω όσο πιο λεπτομερώς και με όσο πιο λίγα λόγια γίνεται στις επόμενες καταχωρήσεις.

Αποχαιρετισμός στον παλιό χρόνο και όχι μόνο

Μαζί με τον παλιό χρόνο αποχαιρέτησα και άλλα σημαντικά πράγματα, όχι ότι αυτό κόφτει τους περισσότερους νεοέλληνες. 1) Αποχαιρέτισα το τελικό ν Η γλώσσα μοιάζει με το βουνό.

Η μεγάλη είδηση του νέου χρόνου

 Ο παλιός χρόνος πέρασε, ο νέος ήρθε και «κατά τα ειωθότα» όλοι αντάλλαξαν ευχές για έναν καλύτερο χρόνο και ένα καλύτερο αύριο.
Αλλά αν είχαν διαβάσει ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ θα το σκέφτονταν περισσότερο πριν να είναι τόσο αισιόδοξοι.
Κακά τα ψέματα για να είναι κάποιος καλά και να αναπτύσσεται εσωτερικά και εξωτερικά θα πρέπει να έχει κάποιο σχετικά καλό βιοτικό επίπεδο. Φυσικά τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία, αλλά αποτελούν ένα καλό εργαλείο για την σχετική προσπάθεια.
Και πάλι φυσικά αυτό συμβαίνει όταν τα χρήματα χρησιμοποιούνται σαν εργαλείο και όχι σαν σκοπός.
Έτσι λοιπόν  επανέρχομαι ΣΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ, την οποία είχα προβλέψει σε παλιότερη ανάρτηση. Δεν έκατσα να την βρω και να την αναφέρω, γιατί το να «ευλογήσω και τα γένια μου» δεν είναι αυτό εκείνο το οποίο επιδιώκω.
Είχα γράψει ότι η ΕΕ -κατά δήλωση κάποιου αξιωματούχου- θέλει να μας επιβάλλει μισθούς Βουλγαρίας (250 με 300 ευρώ).
Φυσικά δεν διαβάσατε ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ γιατί ήταν μεν πρωτοσέλιδη, αλλά βρισκόταν κάτω κάτω μέσα σε μικρό κουτάκι. Ορίστε το πρωτοσέλιδο και η μεγέθυνση της είδησης.

 Και αν δεν το πιστεύετε πρέπει τουλάχιστον να πιστέψετε την πρωθυπουργάρα μας που δήλωσε ότι το 2014 θα…, θα…, θα…, θα…:
«Στο τέλος του 2014 όσοι δεν μας πιστεύουν θα αρχίσουν και αυτοί να βλέπουν το φως στο τούνελ!!!».
Πράγμα που σημαίνει ότι οι ΝΟΜΙΜΟΙ μισθοί των 500 και 600 ευρώ δεν μπορούν να μειωθούν σχεδόν στο μισό μέσα σε έναν χρόνο. Θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο χρόνια.
Εκτός βέβαια αν πάτε και ψηφίσετε όποιον τρομερό πολιτικό σας σερβίρει το Σύστημα ξαφνικά σαν Σωτήρα, και ο οποίος θα αρχίσει δραστικά την ανόρθωση της οικονομίας μας κορόιδα νεοέλληνες.