Αν δεν την έχετε διαβάσει να την διαβάσετε. Και αν την έχετε διαβάσει να την ξαναδιαβάσετε! Θα κάνει καλό στην πολιτική σας υγεία. Περιγράφει υπερβολικά σωστά την κακοδαιμονία που μας δέρνει και μας έχει φέρει σε αυτό το διαχρονικό χάλι των τελευταίων 2.000 χρόνων.
Σήμερα θα συμπληρώσω αυτήν την ανάρτηση με μία νέα.
Ο Άτλας Λαρούς του 1900 αν και λιγόλογος περιγράφει και πάλι αυτήν την κακοδαιμονία. Τα διαδικτυακά στοιχεία υπάρχουν εδώ «Διαδικτυακή πηγή της ανάρτησης».
Δείτε σε εικόνα το πρωτότυπο κείμενο και διαβάστε την όχι και τόσο λογοτεχνική μετάφραση από τα γαλλικά. Βάζω μόνο τα ενδιαφέροντα σημεία.
1] Οι Έλληνες, απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, αν και πολύ ανακατεμένοι, διατήρησαν τη γλώσσα, τις παραδόσεις και την μεγαλοφυΐα των προγόνων τους. Έχουν μεταναστεύσει με ευκολία: βρίσκονται σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, την Κωνσταντινούπολη, την Τεργέστη, την Γένοβα, την Μασσαλία ... Ο Έλληνας είναι τραπεζίτης, έμπορος παρά αγρότης, του αρέσουν τα ελεύθερα επαγγέλματα, την ιατρική. Η ευχαρίστηση του λόγου έχει για αυτόν μια πρωταρχική έλξη. Περίεργος, ζωντανός, θαρραλέος, με αίσθημα ισότητας, παθιασμένος με την ανεξαρτησία, ο Έλληνας, ωστόσο, δεν ξέρει καμία πραγματικότητα, η Ελλάδα παίρνει σχεδόν τα πάντα από τους ξένους.
2] Ο προϋπολογισμός είναι 112 εκατομμύρια δραχμές (063), το χρέος των 698 εκατομμύρια.
3] Η Ελλάδα έχει μια μακρά ιστορία οικονομικής δυσπραγίας, μια διοίκηση με αναπηρίες, από αυτό υποφέρει, καθώς και στείρους ανταγωνισμούς στην πολιτική.
4] Εξάλλου, οι πόροι της Ελλάδας δεν είναι όλοι στην χώρα, οι πλούσιοι Έλληνες είναι κυρίως έξω: ο ελληνισμός δεν γνωρίζει σύνορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου