Γνωμικά

Το πιο μεγάλο ελάττωμα, είναι η πίστη ότι δεν έχεις κανένα ελάττωμα.

Έχετε προσέξει ότι γενικά είσαστε πολύ γρήγοροι στο να καταδικάσετε κάποιον άλλον για τις πράξεις του;
Πριν καν σκεφτείτε αν εσείς έχετε κάνει κάτι ανάλογο η καταδίκη είναι άμεση.
Και ακόμα και αν δεν το έχετε κάνει, δεν θα σκεφτείτε εάν υπάρχει κάποια πιθανότητα να το κάνετε στο μέλλον, οπότε και πάλι καταδικάζετε τον «κακό» που βρίσκεται απέναντί σας.
Αυτό φυσικά δεν το κάνετε μόνο εσείς.
Το κάνουν και τα επτά δις άνθρωποι. Ακόμα και εγώ που σας το επισημαίνω, το κάνω!
Αλλά ποιος είναι ο λόγος για αυτήν την βιασύνη;
Είναι η ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ εσωτερική αίσθηση ότι είμαστε τέλειοι.
ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΞΤΕ: ακόμα και όταν παραδεχόσαστε ότι δεν είσαστε τέλειοι και κάνετε σφάλματα, ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΤΕ ΤΕΛΕΙΟΙ μόνο και μόνο γιατί ομολογείτε ότι δεν είσαστε!
Φυσικά αυτό που λέω θα απορριφθεί από τους περισσότερους αν όχι από όλους. Απαιτείται μία πολύ ειδική κατάσταση για να αντιληφθούν την πραγματικότητα της δήλωσης. Και αυτή η κατάσταση δεν είναι παρά η ικανότητα της αντίληψης στραμμένη όχι προς τα έξω αλλά προς τα μέσα. Προς τον Εσωτερικό μας Ψυχολογικό Λαβύρινθο όπου ζει ο πανάρχαιος Μινώταυρος: το αγαπημένο μας ΕΓΩ.