Τα μελομακάρονα έγιναν… Η έμπνευση δεν περίμενε…

Πηγή ΗΡΩ

Έγραψα το σεντόνι μου σαν συνέχεια του προηγούμενου άρθρου μου και όσοι έχετε υπομονή μπορείτε να το διαβάσετε… Οι υπόλοιποι ας με συγχωρέσουν…

Επανάσταση και Επαναστάτες…
Τελικά, θα υπάρξουν κανόνες; Ποιος ξέρει… Ούτε εγώ, ακόμα…
Προς το παρόν, ας πούμε κάτι τις κουφό…
Οι περισσότεροι έχουμε ακούσει ότι το εξωτερικό είναι η αντανάκλαση του εσωτερικού…
Με βάση αυτό και με την ελπίδα ότι αν καταλάβουμε το εξωτερικό κομμάτι, θα μπορέσουμε να το συνδυάσουμε και με το εσωτερικό, ας δούμε τι πραγματικά συμβαίνει δίπλα μας στον κόσμο που μας περιβάλλει…
Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τους ανθρώπους θα δούμε να συμβαίνουν τα εξής παράλογα και τραγελαφικά…
-Άνθρωποι αναρχικοί και “επαναστάτες με αιτία” υποτίθεται, να είναι ακόλουθοι μιας ενδυματολογικής μόδας που τους κάνει να ξεχωρίζουν δεκάδες μέτρα μακριά…
-Άνθρωποι που ασχολούνται με την πολιτική στην επαναστατική της κατεύθυνση, να υποκύπτουν στο αντίπαλο “δέος”, με άνεση και διανοητική επιχειρηματολογία που πείθει, χωρίς ίχνος ενθύμησης των προηγούμενων ιδεών τους…
-Άνθρωποι συνειδητοποιημένοι άθρησκοι, με επαναστατικές και ριζοσπαστικές ιδέες περί μη ύπαρξης οτιδήποτε έξω από όσα αντιλαμβάνονται με τις 5 αισθήσεις τους, να κλαίνε γονυπετείς για άφεση αμαρτιών…
-Άνθρωποι που υποτίθεται είναι ελεύθεροι από δεσμά παντός είδους, να εγκλωβίζονται σε μία σχέση και να μην μπορούν να ξεμπλέξουν, αλλά ούτε και να το θέλουν…
-Άνθρωποι ανησυχούντες και ψαγμένοι γενικά προς όλες τις κατευθύνσεις, να πείθονται εύκολα και να γίνονται ακόλουθοι κάποιου άλλου ψαγμένου που οι ίδιοι θαυμάζουν…
-Άνθρωποι συνειδησίες εργένηδες (και όχι αντίρρησης- Ουπς… Αντιρρησίας συνείδησης, είναι το σωστό…) και μοναχικοί, να έχουν δεκάδες διαδικτυακούς φίλους και φίλες ή ακόμα να παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια με άλλες τόσες δεκάδες άτομα…
-Άνθρωποι εσωτεριστές, με την επαναστατικότητα σαν σημαία τους, να καταναλώνονται σε εκδηλώσεις συντηρητικού τύπου, χωρίς ίχνος ανάμνησης του σκοπού που πρεσβεύουν…
-Άνθρωποι που ασχολούνται με την αδέσμευτη δημοσιογραφία, έγκριτοι και αποδεκτοί από το κοινό, να προβάλλουν αποκλειστικά μόνο όσα τους επιβάλλουν άνωθεν…
Άνθρωποι… Άνθρωποι… Άνθρωποι…
Επαναστάτες;;;

Και πάλι Επανάσταση;
Μακάρι να ξέραμε τι σημαίνει επανάσταση και ας μην την ακολουθούσαμε ποτέ…
Γιατί αν πεις ότι “Ο επαναστάτης δεν ακολουθεί κανόνες”, αυτό από μόνο του είναι ένας κανόνας!!!

Επαναστάτης είσαι:
Εάν η στάση σου είναι προς τα επάνω… Επάνω, που;
Εάν δεν συμβιβάζεσαι με τα καθιερωμένα… Ποια καθιερωμένα;
Εάν είσαι ανεξάρτητος… Από ποιά εξάρτηση;
Εάν δεν ακούς κανέναν… Ούτε τον εαυτό σου;
Εάν είσαι αδέσμευτος… Και από τα δεσμά σου;
Εάν θεωρείς ότι είσαι μοναδικός… Μοναδικός και μόνος;
Εάν μόνο εσύ “Όλα τα σφάζεις κι όλα τα μαχαιρώνεις”… Αντέχεις και τον πόνο;
Εάν δεν ανήκεις σε καμία ομάδα… Ούτε και φαντασιακά;

Εάν συνεχίζεις και διαβάζεις… Μα πόση επανάσταση πια;

Εάν… Εάν… Εάν…
Και εγώ… Εάν είχα γένια, θα ήμουν παπάς!!!

Και ξανά μανά Επανάσταση;
-Και καλά βρε Ηρώ, δεν θα πάρεις θέση; Ξεκάθαρη θέση πάνω σε αυτό το φλέγον ζήτημα;
-Αποκλείεται… Γιατί αν πάρω θέση, εκτός ότι θα την άλλαζα τάχιστα, αφού μου αρέσουν πολύ οι αλλαγές, θα κινδύνευα να καώ κιόλας, ακόμα δεν άρχισα…

Έχουμε και λέμε…
Εγώ, η Ηρώ, υποτίθεται ότι είμαι Επαναστάτρια…
Δηλαδή τι κάνω;
Ακολουθώ μια πνευματική διδασκαλία, γιατί μου αρέσει και γιατί μου έχει δώσει αποτελέσματα…
Είμαι οπαδός των πρακτικών που μου δίνουν αποτελέσματα…
Είμαι οπαδός των αποτελεσμάτων μου… Οιμέ…
Προσκαλώ και άλλους να ακολουθήσουν…
Προκαλώ με τις απόψεις μου και άτομα που δεν ενδιαφέρονται να γίνουν οπαδοί σε πνευματικά θέματα… Αλί, αλί και τρις αλί…

Ακόλουθος και οπαδός και Επαναστάτης;
“Κάποιο λάκκο έχει η φάβα”…

Δώστου και μια Επαναστασούλα ακόμα…
-Άντε με το καλό η προσπάθεια!!!
-Ευχαριστώ πολύ!!!

Δεν μου είπε όμως για ποιο μαχαμβατάρα ήταν η ευχή… Για αυτό που διανύουμε ή για κάποιο από τα επόμενα…
Εεεε… Τι να κάνω και εγώ η φτωχή, το αναβάλλω όσο περισσότερο μπορώ… Για τι τώρα έχω δουλειές… Πολλές δουλειές!!!
Κατ’ αρχάς σαν γυναίκα που είμαι, έχω να ετοιμάζω τον εαυτόν μου για όλα όσα αφορούν το φύλο μου… Μαλί, νύχια, ρούχα, πρόσωπο, παπούτσια… Έρχονται και γιορτές βλέπεις…
Μετά σαν νοικοκυρά, έχω απίστευτα πολλές δουλειές… Σπίτι, φαγητά, ψώνια, λογαριασμοί, παιδιά (εάν υπάρχουν)…
Και σαν εργαζόμενη… Άσε καλύτερα… Απίστευτα πολλές δουλειές…
Και σαν κοινωνικό ον, πολλές υποχρεώσεις επαφών, μέρες που είναι και όχι μόνο…

Και σαν άνθρωπος;;;
Τι;;; Υπάρχει και αυτό;
Και βέβαια υπάρχει!!! Είναι λέει ο σκοπός της ζωής μου!!!

Γελάνε εδώ ή να πούμε κι άλλα;;;

Ωχχχ… Βαριά η Επανάσταση…
Άντε και είμαι και άνθρωπος, με πνεύμα, με καρδιά, με ψυχή και με πολλή διάθεση να ανέβω σε άλλα επίπεδα Συνειδητότητας!!!
Και λέω το εξής καταπληκτικό:
“Κάθε στιγμή βρισκόμαστε μπροστά σε δύο δρόμους. Της αρετής και της κακίας. Στο χέρι μας είναι ποιόν θα επιλέξουμε”!!!

Κάθε στιγμή; Δεν σφάξανε…

Τώρα έχω να πλύνω… Μετά, ναι…
Τώρα θα πάρω τα παιδιά από το σχολείο… Μετά, ναι…
Τώρα φτιάχνω τα νύχια μου και σκέφτομαι και την γειτόνισσα την τρελαμένη… Ύστερα, ναι…
Τώρα θα κάτσω να ησυχάσω λίγο να αυτοστοχαστώ… Ροχάλησα; Άσε το βράδυ πάλι…
Σήμερα το βράδυ θα συναντήσω τους ομοϊδεάτες μου… Μετά θα είμαι φορτωμένη ενέργειες…

Όχι τώρα… Με τίποτα τώρα… Τίποτα για τώρα…
Μετά, αύριο, μεθαύριο, σε μία βδομάδα, μήνα, χρόνο, χρόνια, στην άλλη ζωή μου και όχι σε αυτήν την κοντινή… Όσο πιο μακρινή, τόσο καλύτερα…

Ξέρεις καλό μου… Δεν έχω χρόνο… Δεν προλαβαίνω η καψερή…

Μήπως θα πρέπει να τελειώνει η Επανάσταση;
Τελειώνει κάτι, εάν έχει αρχίσει, έτσι δεν είναι;
Εάν ποτέ δεν άρχισε σε πραγματικό χρόνο, εκτός από τον φαντασιακό, τότε προς τι η σκέψη και ο προβληματισμός;
Γιατί μην μου πεις, εσύ Επαναστάτη, ότι οι δράσεις σου κράτησαν περισσότερο από όσο οι σκέψεις σου πάνω στο θέμα…
Σκέφτηκες και ξανασκέφτηκες και οραματίστηκες και φαντασιώθηκες και όταν πήγαινες να κάνεις το πρώτο βήμα, άλλη υποχρέωση έβγαινε μπροστά στο οπτικό σου πεδίο για άμεση εξυπηρέτηση…
Και έτρεχες να τελειώνεις, όπως χαρακτηριστικά έλεγες και με αυτό, για να είσαι ελεύθερος για νέες επαναστατικές δράσεις…
Πόσα θες να μας τρελάνεις, δεν μας είπες…

-Δεν είναι έτσι Ηρώ μου, μην είσαι τόσο κάθετη και πικρόχολη…
-Αααα!!! Συγγνώμη, δεν έχω καταλάβει ότι κάποιοι άνθρωποι κάνουν και άλλα πράγματα εκτός από τα καθημερινά…
Και τι κατάφεραν; Μήπως να κάνουν την ζωή τους καλύτερη; Οκ!!! Να μην ταυτίζονται με τα προβλήματα, αλλά να βρίσκουν εύκολα λύσεις; Οκ!!! Να βλέπουν φωτεινά όνειρα; Οκ!!! Να είναι καλύτεροι άνθρωποι; Οκ!!!
Όλα για την ζωή τους!!! Οκ, είπαμε!!!

Αλλά αυτό που λέει να αφιερώσουμε την ζωή μας στον σκοπό της Θέωσης;;;

Τι έχουν κάνει για αυτό;
Μήπως να πάψουμε την αυτοκοροιδία; Μήπως λέω…

Να χαρώ εγώ η Επαναστάτρια…
Λυπάμαι που…

Δηλώνω Επαναστάτρια…
Σας ζάλισα με την πολυλογία μου…
Δεν σας έλυσα τις απορίες…
Δεν έμαθα ακόμα τίποτα…
Σας αναστάτωσα χωρίς λόγο…
Δεν έχω βρει τις απαντήσεις στα ερωτήματά μου…

Αλλά χαίρομαι που…
Κάποιοι ήταν ή είναι προχωρημένοι…
Και έκαναν ή κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους να βοηθήσουν…
Και εργάζονταν ή εργάζονται εντατικά πάνω στο νόημα της Θέωσης…
Και έχουν αποδεσμευτεί από τα γήινα…

Και ήταν και είναι Επαναστάτες!!!
Γιατί υπάρχουν και αυτοί… Γιατί αν δεν υπήρχαν, σε αυτόν τον όμορφο πλανήτη, σε αυτό το απέραντο σύμπαν, τίποτα δεν θα υπήρχε… Αλλά τώρα, λόγω αυτών, ακόμα και το κενό έχει νόημα… έχει Ουσία!!!

Σας ευχαριστώ!!!