Ο νους…

Πηγή ΗΡΩ

 Αφορμή για αυτό το άρθρο μου εδόθη από ένα βιντεάκι με τον Mooji με τίτλο: “Δεν μπορώ να βρω τον νου μου”!!!
Θα καταθέσω τις προσωπικές μου απόψεις, με όλο τον σεβασμό σε όλες τις άλλες απόψεις που τυχόν να υπάρχουν!!!

Έχω ήδη ξεκαθαρίσει μέσα μου, με βάση την εμπειρία, τα εξής:
Ο νους μας είναι ένα εργαλείο και σαν τέτοιο, πάντα υπάρχει κάποιος για να το χρησιμοποιεί…
Στην συνηθισμένη κατάσταση των ανθρώπων, με τις πολλές ασχολίες και με την μεγάλη φαντασία που σχετίζεται με το χθες και το αύριο, τον νου τον χρησιμοποιούν τα διάφορα εγώ-ελαττώματα που υπάρχουν στον εσωτερικό μας κόσμο…
Έτσι, όταν είμαστε μπροστά σε ένα γλυκό που μας αρέσει, το εγώ της λαιμαργίας αρπάζει τα ηνία του νου και αυτό που ακούμε μέσα στο μυαλό μας είναι σκέψεις για την απόκτηση του γλυκού και στην συνέχεια, σαν ρομπότ, οδηγούμαστε σε στάσεις και δράσεις σχετικά με αυτές τις “αθώες” σκέψεις…
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με όλα τα εγώ…
Για παράδειγμα το εγώ της ζήλειας, θα πει μέσα μας: «Τι όμορφο αυτό το πράγμα της φίλης μου… Πόσο θα ‘θελα να έχω και εγώ ένα τέτοιο…» Και όλο αυτό πάει πακέτο με την πικρία που στάζει στην ψυχή, για την αδυναμία να το αποκτήσουμε…
Και το εγώ της περηφάνιας θα πει: «Πόσο διαφορετικός είμαι εγώ από αυτόν… Εγώ δεν κάνω τέτοια πράγματα… Είμαι πιο ξύπνιος, έντιμος, φιλαλήθης κλπ…»
Και το εγώ του θυμού λέει: «Μωρέ δεν πάει να δει αν έρχομαι; Άκου εκεί τον απατεώνα τι μου έκανε… Τον ασυνείδητο, τον βλάκα, τον άχρηστο…»
Κλπ… κλπ… κλπ…
Όμως, ευτυχώς για εμάς, όταν αντιλαμβανόμαστε να υπάρχουν αυτού του είδους οι σκέψεις μέσα στο κεφάλι μας και είμαστε πεπεισμένοι ότι δεν είναι δικές μας, υπάρχει και η άλλη κατάσταση!!!
Η κατάσταση σύμφωνα με την οποία, εμείς, με βάση την θέληση μας χρησιμοποιούμε τον νου για να οργανώσουμε, κατανοήσουμε, δημιουργήσουμε κάτι που έχουμε βάλει σαν σκοπό!!!
Για παράδειγμα, θέλουμε να καταλάβουμε την αιτία αυτού που μας συμβαίνει, τάχα αναίτια… Το βάζουμε κάτω και με ερωτήσεις του τύπου “πώς” και “γιατί”, ξανά και ξανά, “γιατί” πάνω στο “γιατί”, απανωτά “γιατί” μέχρι να μην μπορεί ο νους να μας δώσει άλλη απάντηση, προσπαθούμε να φτάσουμε στην κατανόηση του συμβάντος!!!
Αυτό το κάνουμε ΘΕΛΗΜΑΤΙΚΑ!!!

Και όταν πια τίποτα άλλο δεν έχει ο νους να μας δώσει, όταν πια έχουμε φτάσει σε σημείο, να μην λαμβάνουμε καθόλου υπόψη τις εντολές από τα διάφορα εγώ μέσα στο κεφάλι μας, όταν πια έχουμε καταφέρει να χαλαρώνουμε την διαδικασία της σκέψης και έχουμε δημιουργήσει την κατάσταση όπου τα πουλιά-σκέψεις έχουν πετάξει μακριά από εμάς, σε αυτήν την εξαιρετική στιγμή της ησυχίας, τότε ΝΑΙ!!! Τότε πραγματικά η αίσθηση που βιώνουμε είναι ανεπανάληπτη!!!
Είναι μία κατάσταση ηρεμίας και ευτυχίας ασύγκριτης και απερίγραπτης, που μόνο να την βιώσει μπορεί κανείς!!!

Είναι τόσα αυτά που συνοδεύουν τα παραπάνω λεχθέντα… Αλλά, δυστυχώς, δεν αναλύονται σε ένα τόσο σύντομο άρθρο… Εδώ, μόνο σπίθες προσπαθώ να δημιουργήσω, σε ανοικτές καρδιές και σε ανοικτά μυαλά!!!
Με την αγάπη μου, όπως πάντα!!!