Τελική ανταπόκριση από το Κρατικό Νίκαιας

Τελικά ἡ μάνα μου πῆρε ἐξιτήριο τό Σάββατο τό πρωί. Ἀκολουθώντας τήν «πεπατημένη» ὅλων τῶν γέρων καί γιά νά δείξει τήν εὐγνωμοσύνη της γιά τό γεγονός ὅτι τήν περιποιήθηκαν γιατροί καί νοσοκόμες μου ζήτησε τό πορτοφόλι της γιά νά μοιράσει «καφέδες».
Τῆς εἶπα ὅτι δέν ἔπρεπε νά τό κάνει αὐτό, γιατί ὅλοι πληρώνονται γιά νά κάνουν τήν δουλειά τους καί ἀφοῦ δέν ἔδινε «καφέ» στήν ταμία τοῦ σοῦπερ μάρκετ, στό φαρμακεῖο, στόν χασάπη ἤ στόν πωλητή τῆς λαϊκῆς γιατί θά ἔπρεπε νά δώσει εἰδικά στό νοσοκομεῖο;
Αὐτή ἐπέμενε λέγοντας ὅτι εἶναι καλοί ἄνθρωποι.
Τῆς ἀπάντησα ὅτι θέλει νά τούς χαλάσει καί γιά νά τό καταλάβει τῆς εἶπα ὅτι «τούς βάζει σέ πειρασμό», ὅτι «βάζει τόν διάβολο μέσα τους», θά ἀρχίσουν νά τό σκέπτονται καί στό τέλος θά πάψουν νά εἶναι καλοί ζητώντας «καφέ» γιά νά κάνουν τήν δουλειά τους.
Αὐτή φυσικά ἐπέμενε. Ὅταν ἦρθε ἡ νοσοκόμα γιά τά συνήθη της ἡμέρας ἡ μάνα μου τῆς ἔδωσε κάποια χρήματα τά ὁποῖα αὐτή δέν δέχτηκε. Ἡ μάνα μου ὑπέθεσε ὅτι αὐτό συνέβη γιατί ὑπῆρχε «μάρτυρας» καί μοῦ ζήτησε τήν ἑπόμενη φορά νά βγῶ ἔξω.
Πραγματικά σέ λίγο ξαναῆρθε ἡ νοσοκόμα, ἐγώ βγῆκα ἔξω, ἀλλά αὐτή πάλι ἀρνήθηκε νά πάρει τά χρήματα.
Ἔτσι κόπηκε καί ἡ φόρα τῆς μάνας μου νά προσπαθήσει νά δώσει καί σέ ἄλλους.
Δέν ξέρω γιατί τό ἔκανε ἡ νοσοκόμα, ἀλλά αὐτό σέ συνδυασμό μέ τό τί ΔΕΝ συνέβη τήν ἡμέρα τῆς ἐφημερίας δίνει κάποια εἰκόνα.
Ἐγώ ἔβγαλα τά συμπεράσματά μου.
Ἐσεῖς τώρα μπορεῖτε νά βγάλετε τά δικά σας.