Οἱ ἄνθρωποι γενικὰ ἔχουν μία περίεργη ἐλαφρότητα ὅσον ἀφορᾶ θέματα ἐσωτερικῆς ἀνάπτυξης. Νομίζουν ὅτι ἀρκεῖ νὰ διαβάσουν κάτι καὶ μετὰ εἶναι εὔκολο νὰ το κάνουν.
Ἕνας συγγραφέας λέει σχετικά μὲ αὐτὸ: οἱ ἄνθρωποι νομίζουν ὅτι ὁ ἐσωτερισμὸς εἶναι σὰν νὰ φυσᾶς καὶ νὰ φτιάχνεις μπουκάλια.
Ἡ παρακάτω ἱστορία δίνει αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ στίγμα τῆς ἀνθρώπινης κατάστασης. Δὲν ἀρκεῖ νὰ γραφτεῖ κάτι στὸν νοῦ. Πρέπει νὰ ὑπάρξουν ἰδιαίτερες συνθῆκες γιὰ νὰ γίνει πράξη ἡ πληροφορία. Πρέπει νὰ κάνεις αὐτὸ ποὺ κάνουν καὶ οἱ μουσικοὶ: μαθαίνεις τὸ τραγούδι καὶ μετὰ τὸ ξεχνᾶς!
Ἦταν κάποιος ποὺ ἤθελε νὰ μάθει νὰ φτιάχνει χρυσάφι. Ταξίδεψε σὲ ὁλόκληρο τὸν κόσμο, ὥσπου κάποτε ἔμαθε ὅτι ἕνας σοφὸς ἐρημίτης, ἀπροσδιορίστου ἡλικίας, ζοῦσε σὲ μία βουνοκορφή. Μὲ χίλια βάσανα πάει καὶ τὸν βρίσκει. Τοῦ ἐκθέτει τὸ πρόβλημά του ζητώντας λύση. Καὶ ὁ σοφός του λέει:
-Αὐτὸ ποὺ ζητᾶς εἶναι πολὺ εὔκολο. Πάρε μία κατσαρόλα μὲ νερὸ καὶ βάλε τὴν στὴν φωτιά. Μόλις τὸ νερὸ ἀρχίσει νὰ βράζει ρίξε μέσα μία χούφτα ἁλάτι λέγοντας: Νερό, σὲ διατάζω νὰ γίνεις χρυσάφι. Τότε ὅλο τὸ νερὸ θὰ μετατραπεῖ σὲ χρυσό. Προσοχὴ ὅμως: ὅταν θὰ ρίχνεις τὸ ἁλάτι στὸ νερὸ νὰ μὴν σκεφτεῖς τὴν ἄσπρη ἀρκούδα.
Οἱ ἴδιες οἱ ὁδηγίες κάνουν τὴν ἐπίτευξή τους ἀδύνατη. Κανεὶς δὲν θὰ μπορέσει νὰ τὶς ἀκολουθήσει χωρὶς νὰ σκεφτεῖ τὴν ἄσπρη ἀρκούδα, γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο ὅτι ἡ ὁδηγία εἶναι γραμμένη στὸν νοῦ του. Καὶ ἐπειδὴ ὁ νοῦς εἶναι ἀνεξέλεγκτος (παρὰ τὰ ὅσα νομίζετε) πάντοτε θὰ βγάζει στὴν ἐπιφάνεια τὴν ὁδηγία «καὶ μὴν σκεφτεῖς τὴν ἄσπρη ἀρκούδα».
Ἐγώ σας ἔδωσα τὸ μυστικὸ πὼς νὰ γίνετε πλούσιοι. Ἐσεῖς δὲν ἔχετε παρὰ νὰ ἀκολουθήσετε τὶς ὁδηγίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου