Περί συνηθειών

«Οἱ συνήθειες εἶναι οἱ καλύτεροι ὑπηρέτες, ἀλλὰ εἶναι καὶ οἱ χειρότεροι κύριοι».

«Οἱ συνήθειες στὴν ἀρχὴ μοιάζουν μὲ νήματα ἀράχνης, μετὰ μὲ σχοινιά».

«Τὸ πάθος τὸ γεννὰ ἡ διεστραμμένη θέληση, τὴν συνήθεια τὴν γεννὰ ἡ καθυπόταξη στὸ πάθος καὶ τὴν ἀνάγκη τὴν γεννὰ ἡ μὴ ἀντίδραση στὴν συνήθεια».

Πρόσεξε τὶς σκέψεις σου, γίνονται λόγια,
πρόσεξε τὰ λόγια σου, γίνονται πράξεις,
πρόσεξε τὶς πράξεις σου, γίνονται συνήθεια,
πρόσεξε τὶς συνήθειές σου, γίνονται χαρακτήρας,
πρόσεξε τὸν χαρακτήρα σου, γίνεται ΜΟΙΡΑ.

Ὑπάρχει μία μορφὴ ἐπανάληψης ποὺ δὲν μᾶς συμφέρει καθόλου. Πρόκειται γιὰ τὴν ἐπανάληψη τοῦ ἀγαπημένου μας Ἐγὼ ἢ ἐλαττώματος. ΑΝ προσέξετε λίγο τὸν ἑαυτό σας κάθε ἐλάττωμα ἀρέσκεται στὸ νὰ ἐπαναλαμβάνει αὐτὸ ποὺ ἔχει συνηθίσει νὰ κάνει.
Γιὰ παράδειγμα εἶχα ἕναν συνάδελφο στὴν δουλειὰ ποὺ τοῦ ἄρεσε νὰ τρώει φασολάδα καὶ πρασόπιτα. Ὅμως αὐτὸς ὁ συνδυασμὸς τὸν πείραζε στὸ στομάχι καὶ τοῦ προξενοῦσε πολλοὺς πόνους. Μία μέρα ἦρθε στὴν δουλειὰ καὶ καθόταν διπλωμένος. Εἶχε φάει τὸν ἀγαπημένο τοῦ συνδυασμὸ φαγητῶν. Εἶπε ὅτι ἤξερε ὅτι θὰ πάθαινε αὐτό, ἀλλὰ πάντοτε τὸ ἐπαναλάμβανε. Τοῦ ἔκανα λίγο Σιάτσου καὶ «μαγνητικά» περάσματα μὲ τὸ χέρι καὶ τοῦ σταμάτησα τὸν πόνο. Τὴν ἄλλη μέρα ξαναῆρθε διπλωμένος στὰ δυό.
ΦΥΣΙΚΑ εἶχε ξαναφάει τὸ ἴδιο φαγητό.
Τὸ ἐλάττωμα τῆς λαιμαργίας ποὺ εἶχε δημιουργήσει, ἐνδιαφερόταν μόνο νὰ ἱκανοποιήσει τὴν συνήθειά του νὰ τρώει φασόλια καὶ πράσο.
Αὐτὸ συμβαίνει μὲ ὅλα τὰ ἐλαττώματα. Ἱκανοποιοῦνται ἐπαναλαμβάνοντας αὐτὸ ποὺ θέλουν, πάσει θυσία, χωρὶς νὰ ἐνδιαφέρονται γιὰ τὶς ἐπιπτώσεις.
Ἂν θέλετε νὰ ἀνακαλύψετε πὼς θὰ ἀπαλλαγεῖτε ἀπὸ κάποια βάσανά σας, ψάξτε πίσω ἀπὸ τὶς συνήθειες ποὺ ἔχετε γιὰ νὰ ἀνακαλύψετε τὸ ἀγαπημένο Ἐγὼ ποὺ κρύβεται (καὶ κρύβετε ἐκεῖ).
Ἀλλὰ προσέξτε:
«Μία συνήθεια δὲν πετάγεται ἀπὸ τὸ παράθυρο ἔτσι στὰ καλὰ κα­θούμενα. Πρέπει νὰ πεισθεῖ νὰ κατέβει τὰ σκαλιὰ ἕνα ἕνα».
Καὶ
«Στὴν καρδιὰ ἑνὸς ἀνθρώπου εἶναι κρυμμένες συνήθως οἱ κακίες τοῦ ζώου».