Περί ναρκωτικών

Σὲ κέντρο ἀπεξάρτησης ναρκομανών, οἱ χρῆστες κάθονται γύρω-γύρω κι ἀρχίζουν να λένε ἔνας-ἔνας:

-Εἶμαι ἡ Μαρία κι ἔχω να πάρῳ δόση 3 μέρες!

-Ζήτω, φωνάζουν οἱ ὑπόλοιποι.

-Εἶμαι ὁ Δημήτρης κι ἔχω να πάρῳ δόση 5 μέρες!

-Ζήτω, φωνάζουν οἱ ὑπόλοιποι.

-Εἶμαι ὁ Χρηστὸς κι ἔχω να πάρῳ δόση μία ἑβδομάδα!

-Ζήτω, φωνάζουν οἱ ὑπόλοιποι.

-Εἶμαι ὁ Μπάμπης κι ἔχω πάνω μου 8 γραμμάρια!

Καὶ οἱ ὑπόλοιποι:

-Γιούπιιιι!!!

Τὸ ἀνέκδοτο μπορεὶ να χαρακτηρισθεὶ σὰν μπλὰκ χιοῦμορ. Εἶναι ὅμως πολὺ διδακτικό. Ἀποτελεῖ τὴν ἔνδειξῃ τοῦ γιατὶ συνήθως αὐτοί που προσπαθοὺν να ἀπεξαρτηθοὺν ἀπὸ τὸ ναρκωτικὸ τους (ἡρωίνη, τσιγάρο, οἰνόπνευμα, φαγητὸ κλπ) τὶς περισσότερες φορὲς δεν τὰ καταφέρνουν.

Ὁ ἀνθρώπινος ψυχισμὸς εἶναι περίπλοκος καὶ ῥέπει μόνιμα πρὸς τὴν ἐξαρτήσῃ ἀπὸ κάτι. Προσέξτε ὅτι ὅλοι ἔχουμε συγκεκριμένες συνήθειες. Εἶναι μικρὲς καὶ καθημερινὲς ὅπως πχ τὶ ὥρα πίνω τὸν καφέ μου, ποὺ κάθομαι για να τὸν πιώ, πὼς ἀκριβῶς τὸν φτιάχνω. Ἂν προσπαθήσετε να ἀλλάξετε τέτοιες μικρὲς καὶ ἀσήμαντες συνήθειες θὰ διαπιστώσετε πόση δύναμη ἔχουν ἐπάνω σας καὶ πόσο δυσάρεστα αἰσθάνεστε που δεν ἐκτελέσατε ἐπακριβὼς τὸ συνηθισμένο πρόγραμμα.

Καὶ ἂν δεν μπορεῖτε να ἀλλάξετε εὔκολα τό πως πίνετε τὸν καφὲ σας φανταστεῖτε τι γίνετε μὲ βαρύτερες καὶ σοβαρότερες ἔξεις ὅπως οἱ χημικὲς οὐσίες.

Τὸ οὐσιαστικὸ πρόβλημα δεν εἶναι τὸ κόψιμο τῆς οὐσίας, ἀλλὰ ἡ συνήθεια να τὴν χρησιμοποιείς.