Μια διδακτική ιστορία

Εἶσαι στό αὐτοκίνητο καί ὁδηγεῖς ἐνῶ ἔξω βρέχει καταρρακτωδῶς. Περνᾶς ἀπό μία στάση λεωφορείου ὅπου συναντᾶς τρία ἄτομα νά περιμένουν:
1. Μία γριούλα πού πεθαίνει.
2. Ἕναν φίλο ἀπό τά παλιά πού σου ἔσωσε κάποτε τήν ζωή.
3. Τήν γυναίκα/ἄντρα τῶν ὀνείρων σου.
Ποιόν θά ἔπαιρνες μαζί σου στό αὐτοκίνητο, λαμβάνοντας ὑπόψιν σου ὅτι χωράει μόνο ἕνα ἄτομο; Σκέψου προτοῦ διαβάσεις παρακάτω.

ΜΗΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ...

Βρίσκεσαι σέ ἕνα ἠθικό δίλλημα τό ὁποῖο ἔθεσαν κάποτε σέ μία ἐπαγγελματική συνέντευξη. Θά μποροῦσες νά πάρεις τήν γριούλα, γιατί ἔμοιαζε νά πεθαίνει καί ἔτσι νά τήν σώσεις ἤ τόν παλιό σου φίλο πού κάποτε σου ἔσωσε τήν ζωή. Ὡστόσο, ἴσως νά μήν ξανασυναντοῦσες ποτέ τήν γυναίκα/ἄντρα τῆς ζωῆς σου.

Ὁ ὑποψήφιος πού τελικά προσέλαβαν δέν δίστασε νά ἀπαντήσει. Τί εἶπε;
«Θά ἔδινα τά κλειδιά τοῦ αὐτοκινήτου στόν φίλο μου καί θά τοῦ ζητοῦσα νά πάει τήν γριούλα στό νοσοκομεῖο, ἐνῶ ἐγώ θά ἔμενα περιμένοντας τό λεωφορεῖο μέ τήν γυναίκα/ἄντρα τῶν ὀνείρων μου».
Ἠθικό δίδαγμα:
Πρέπει νά ξεπερνᾶμε τά ἐμφανῆ ὅρια πού μας θέτουν τά προβλήματα καί νά χρησιμοποιοῦμε δημιουργικά τήν φαντασία μας.
Το εμπόδιο έγκειται στην μηχανικότητα του εγωισμού μας.