Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

25 Σεπτεμβρίου 2008

Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται 1

Η συνηθισμένη εγωική δράση μας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την δράση εκείνων που  έχουν "την συνείδηση ξύπνια". έχουμε μάθει να ΑΝΤΙΔΡΑΜΕ, ενώ ο ξύπνιος άνθρωπος ΔΡΑ. Την διαφορά θα την βρείτε στο παρακάτω ωραίο κείμενο:

Ἕνας δάσκαλος μέ τούς μαθητές τοῦ ἔφτασε σέ ἕνα ποτάμι. Ἕνας φτωχός ψαράς προσφέρθηκε νά τούς περάσει ἀπέναντι. Ὅταν πέρασαν ὁ δάσκαλος ἔσπασε τήν βάρκα τοῦ ψαρά.
Παρακάτω ἔφτασαν σέ ἕνα χωριό καί ζήτησαν φιλοξενία. Οἱ χωρικοί ὅμως τούς ἔδιωξαν κακήν κακῶς. Ὅπως ἔφευγαν, στήν ἄκρη τοῦ χωριοῦ βρῆκαν ἕνα παλιό, μισοκατεστραμμένο σπίτι. Ἔκατσαν ἐκεῖ καί ὁ δάσκαλος ἔβαλε τούς μαθητές του νά ἐπισκευάσουν τό σπίτι. Μετά ἔφυγαν.
Τότε ἕνας ἀπό τούς μαθητές ρώτησε γιατί συμπεριφέρθηκαν ἔτσι κάνοντας ζημιά στόν ψαρά πού τούς βοήθησε καί καλό στό χωριό πού τούς ἔδιωξε.
-Κοιτάξτε, εἶπε ὁ δάσκαλος. Αὔριο μία συμμορία θά χρησιμοποιοῦσε τήν βάρκα γιά νά περάσει τό ποτάμι καί νά λεηλατήσει τό χωριό. Τό σπίτι στήν ἄκρη τοῦ χωριοῦ ἀνήκει σέ κάποιον πού λείπει χρόνια. Θά ἐπιστρέψει, θά βρεῖ τό σπίτι τοῦ καλό, θά κάτσει ἐκεῖ καί μέ τήν συμπεριφορά του θά ἀλλάξει τούς χωρικούς.

Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται

Η συνηθισμένη εγωική δράση μας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την δράση εκείνων που  έχουν "την συνείδηση ξύπνια". έχουμε μάθει να ΑΝΤΙΔΡΑΜΕ, ενώ ο ξύπνιος άνθρωπος ΔΡΑ. Την διαφορά θα την βρείτε στο παρακάτω ωραίο κείμενο:

Ἦταν ἕνας φτωχός ἀγρότης πού ζοῦσε στήν ἄκρη τοῦ χωριοῦ σέ ἕνα μικρό σπιτάκι. Ὅλη του ἡ περιουσία ἦταν μία φοράδα πού τήν χρησιμοποιοῦσε στίς ἀγροτικές δουλειές. Μαζί μέ τόν γιό του καί τήν γυναίκα τοῦ δούλευαν ὅλη μέρα στό χωράφι τους γιά νά ἐξασφαλίσουν τό φαγητό τους. Κάποια μέρα ἡ φοράδα ἀφήνιασε καί χάθηκε στό δάσος.
-Πῶ, πῶ κρίμα! εἶπαν οἱ ἄλλοι χωρικοί. Φτωχός ἄνθρωπος καί νά πάθει αὐτό τό κακό!
-Καί πῶς ξέρετε ὅτι εἶναι γιά κακό; ρώτησε ὁ χωρικός.
Μετά ἀπό μερικές μέρες γυρίζει ἡ φοράδα γκαστρωμένη καί μαζί της ἦρθε καί ἕνα νεαρό ὄμορφο ἀρσενικό ἄλογο.
-Πῶ, πῶ τύχη! εἶπαν πάλι οἱ χωριάτες.
-Καί πῶς ξέρετε ὅτι εἶναι γιά καλό; ρώτησε ὁ χωρικός.
Τήν ἄλλη μέρα ὁ γιός τοῦ καβάλησε τό ἀρσενικό γιά νά τό δαμάσει. Ἔπεσε ὅμως καί ἔσπασε τό πόδι του. Τότε πάλι ὅλοι οἱ χωρικοί εἶπαν:
-Πῶ, πῶ τί ζημιά ἔπαθε! Πάνω πού ἄρχισαν ὅλα νά τοῦ πηγαίνουν καλά νά χτυπήσει ὁ γιός του!
-Καί πῶς ξέρετε ὅτι εἶναι γιά κακό; ρώτησε πάλι ὁ χωρικός.
Μετά ἀπό μερικές μέρες κηρύχτηκε πόλεμος, οἱ στρατονόμοι ἦρθαν στό χωριό καί ἐπιστράτευσαν ὅλους τους ὑγιεῖς νέους.
Ἔτσι πάντοτε ὁ χωρικός ὅταν ἄκουγε γιά κάτι ρώταγε ἀνάλογα μέ τήν περίπτωση:
-Καί πῶς ξέρετε ὅτι εἶναι γιά καλό; Καί πῶς ξέρετε ὅτι εἶναι γιά κακό;

Πρωτοχρονιάτικο (Βάρναλης)

Σαράντα σβέρκοι βωδινοὶ
μὲ λαδωμένες μποῦκλες
σκεμπέδες, σταβροθόλωτοι
καὶ βρώμιες ποδαροῦκλες
ξετσίπωτοι, ἀκαμάτηδες,
τσιμπούρια καὶ κορέοι
ντυμένοι στὰ μαλάματα
κ᾿ ἐπίσημοι κι ὡραῖοι.
Σαράντα λύκοι μὲ προβιὰ
(γι᾿ αὐτοὺς χτυπᾷ ἡ καμπάνα)
καθένας γουρουνόπουλο,
καθένας νταμιτζάνα!
Κι ἀπὲ ρεβάμενοι βαθιὰ
ξαπλώσανε στὸ τζάκι,
κι ἀβάσταγες ἐνιώσανε
φαγοῦρες στὸ μπατζάκι.
Ὄξ᾿ ὁ κοσμάκης φώναζε:
«Πεινᾶμε τέτοιες μέρες»
γερόντοι καὶ γερόντισσες,
παιδάκια καὶ μητέρες
κ᾿ οἱ τῶν ἐπίγειων ἀγαθῶν
σφιχτοὶ νοικοκυρέοι
ἀνοῖξαν τὰ παράθυρα
καὶ κράξαν: «Εἶστε ἀθέοι».

12 Σεπτεμβρίου 2008

Ἀπολιθωμένο Δάσος τῆς Λέσβου

Ὑποψήφιο τό Ἀπολιθωμένο Δάσος τῆς Λέσβου ὡς ἕνα ἀπό τά 7 θαύματα τῆς Φύσης
ΕRΤ3.GR
Τετάρτη 19:39
Τό Μουσεῖο Φυσικῆς Ἱστορίας Ἀπολιθωμένου Δάσους Λέσβου μέ ἀνακοίνωσή του καλεῖ ὅλους τους πολίτες νά στηρίξουν τήν ὑποψηφιότητα τοῦ Ἀπολιθωμένου καί νά συμμετάσχουν στήν παγκόσμια ψηφοφορία γιά τήν ἀνάδειξη τῶν ἑπτά φυσικῶν περιοχῶν πού θά ἀποτελέσουν καί τά ἑπτά θαύματα πού δημιούργησε ἡ φύση. Ἡ ἀνάδειξη τῶν περιοχῶν θά γίνει μέ βάση τήν ψηφοφορία στό Διαδίκτυο. Ὅσες περισσότερες ψήφους λάβει τό Ἀπολιθωμένο Δάσος τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα ἔχει νά συμπεριληφθεῖ στά ἑπτά θαύματα τῆς φύσης.Ὁ διαγωνισμός γιά τά ἑπτά θαύματα τῆς φύσης πραγματοποιεῖται μετά τήν ὁλοκλήρωση τοῦ προηγούμενου διαγωνισμοῦ γιά τήν ἀνάδειξη τῶν ἑπτά θαυμάτων τοῦ κόσμου.
Στό διαγωνισμό ἔχουν μέχρι στιγμῆς προταθεῖ ἑκατοντάδες φυσικές περιοχές, φυσικά μνημεῖα καί τοπία, πού κατανέμονται σέ 15 διαφορετικές κατηγορίες.
Ἡ διαδικασία ψηφοφορίας ὅλων τῶν ὑποψηφίων θά ὁλοκληρωθεῖ στά τέλη Ἰανουαρίου 2009, ὅταν καί θά ἐπιλεγοῦν οἱ 21 περιοχές πού ἔχουν λάβει τίς περισσότερες ψήφους. Στήν συνέχεια, γιά τίς 21 αὐτές περιοχές θά ἐπαναληφθεῖ ἡ ψηφοφορία καί τό φθινόπωρο τοῦ 2010 θά ἀναδειχτοῦν τά ἑπτά θαύματα τῆς φύσης. Ἡ ψηφοφορία ἀναμένεται ὅτι θά ξεπεράσει τίς 1 δίσ. ψήφους μέσω τοῦ Διαδικτύου.
Γιά νά ψηφίσει κάποιος τό Ἀπολιθωμένο Δάσος ἀρκεῖ νά ἔχει ἕνα λογαριασμό rmail καί θά πρέπει νά ἐπισκεφτεῖ τή διεύθυνση στό Ἴντερνετ http://www.new7wonders.com/nature/en/nomination/. Ἄς σημειωθεῖ ὅτι ὑπάρχει ἡ δυνατότητα γιά μία μόνο ψῆφο.
Ἡ διαδικασία ψηφοφορίας γιά τό ἀπολιθωμένο δάσος περιλαμβάνει τά ἀκόλουθα βήματα:
1. Ἐπίσκεψη τῆς ἰστοσελίδας
http:/www.new7wonders.com/nature/en/nomimation.
2. Ἐπιλογή «Are not yet a New7Wonders member? Join now!».
3. Συμπλήρωση τῶν πεδίων τῆς φόρμας πού ἐμφανίζεται στήν ὀθόνη.
4. Στό πεδίο «Nomination» τοῦ «Nomination details» τῆς φόρμας θά πρέπει:
ἅ) νά γραφτεῖ «Petrified Forest of Lesvos», ἀφοῦ ἔτσι ἔχει καταχωρηθεῖ τό Ἀπολιθωμένο Δάσος,
β) στήν κατηγορία θά πρέπει νά ἐπιλεγεῖ «Geological site» καί
γ) θά πρέπει νά ἐπιλεγεῖ καί ἡ χώρα «Greece».
4. Ἐπιλογή «Submit», ὅπου θά ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νά σταλεῖ ἕνα μήνυμα email στό λογαριασμό αὐτοῦ πού ψήφισε καί τόν ὁποῖο δήλωσε στή φόρμα.
5. Προκειμένου ἡ ψῆφος γιά τό Ἀπολιθωμένο Δάσος νά καταχωρηθεῖ καί νά ὁλοκληρωθεῖ ἡ διαδικασία, θά πρέπει νά γίνει ἐπίσκεψη τοῦ προσωπικοῦ λογαριασμοῦ email καί νά ἐπιλεγεῖ ἡ διεύθυνση πού ἔχει σταλεῖ στό μήνυμα.
6. Μετά τήν ὁλοκλήρωση τῆς διαδικασίας θά ἐμφανιστεῖ μήνυμα ἐπιτυχοῦς καταχώρισης τῆς ψήφου.
7. Ὅταν ἡ ὑποψηφιότητα τοῦ Ἀπολιθωμένου Δάσους λάβει ἀρκετές ψήφους τότε θά ἐμφανιστεῖ στή λίστα τῶν περιοχῶν πού ἔχουν λάβει τίς περισσότερες ψήφους, ὅποτε θά μπορεῖ κάποιος νά τό ψηφίσει ἄμεσα ἀπό τήν λίστα ποῦ ἐμφανίζεται.

Τραγελαφικό

Ἐλεύθεροι οἱ ...φυλακισμένοι τράγοι (http://news.pathfinder.gr/misc/503104.html)
Ὑπουργός τῆς κυβέρνησης τῆς Λαϊκῆς Δημοκρατίας τοῦ Κονγκό διέταξε τήν ἀποφυλάκιση δεκάδων τράγων ἀπό φυλακή τῆς Κινσάσα, ἐπειδή, ὅπως ὑποστηρίζει, κρατοῦνται παράνομα. Ὅπως δήλωσε ὁ ἀναπληρωτής ὑπουργός Δικαιοσύνης, Κλόντ Νιαμουγκάμπο, ἐντόπισε τούς τράγους στή φυλακή στή διάρκεια ἐπίσκεψης ρουτίνας πού πραγματοποίησε ἐκεῖ. Τά ζῶα ἐπρόκειτο νά ἐμφανιστοῦν ἐνώπιον τοῦ δικαστηρίου κατηγορούμενα γιά τήν παράνομη...πώλησή τους ἀπό πλανόδιους ἐμπόρους στό δρόμο. Ὁ ὑπουργός δήλωσε ὅτι πολλοί ἀστυνομικοί παρουσιάζουν "κενά γνώσεων" καί κρίνεται ἀπαραίτητη ἡ ἐπανεκπαίδευσή τους. Ὁ ἴδιος ἀπέδωσε τόν ἐγκλεισμό τῶν τράγων στή φυλακή στήν ἄγνοια τῶν ἀστυνομικῶν. 'Ἄγνωστο παραμένει τί μέλλει γενέσθαι μέ τούς ἰδιοκτῆτες τῶν ζώων, οἱ ὁποῖοι βρίσκονται ἐπίσης στήν φυλακή, καθώς καί ποιά ποινή ἐπρόκειτο νά ἐπιβληθεῖ στά ζῶα σέ περίπτωση πού κρίνονταν...ἔνοχα.
Καί μετά παραπονιόμαστε γιά τό κράτος μας καί τήν ἀστυνομία μας!

7 Σεπτεμβρίου 2008

Ένας σπουδαίος και άγνωστος Έλληνας


Ο «Πάπα» και η υπόθεση του Πουανκαρέ
Ένας σιωπηλός μετανάστης, ο μαθηματικός Χρήστος Παπακυριακόπουλος, αναχωρεί το 1949 για τον Νέο Κόσμο. «Κατοικεί» στην γεωμετρία και ανοίγει μες στην μοναξιά το δρόμο για την επίλυση ενός μεγάλου μαθηματικού προβλήματος. Έως το τέλος της ζωής του παραμένει, πάντοτε ξένος.


ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ του Απόστολου Δοξιάδη

Στις ελληνικές εφημερίδες δημοσιεύθηκε πρόσφατα η είδηση της λύσης ενός φημισμένου μαθηματικού προβλήματος, της Υπόθεσης του Πουανκαρέ. Το πρόβλημα είναι ένα από τα επτά που πρόσφατα «επικηρύχθηκαν» με ένα εκατομμύριο δολάρια έκαστο, και τούτο αναμφίβολα βοήθησε στο να πάρει αρκετή δημοσιότητα το θέμα. Όμως, δεν αναφέρθηκε πουθενά αυτό που μας αφορά κυρίαρχα: η συμβολή στην λύση ενός μεγάλου Έλληνα μαθηματικού, του Χρήστου Παπακυριακόπουλου, ή «Πάπα», όπως τον αποκαλούσαν στο εξωτερικό.
Αναφέρω ενδεικτικά για την αξία του ότι όταν κάποτε ρώτησα τον πατέρα της Θεωρίας των Κατηγοριών, Σάμιουελ Άϊλενμπεργκ, αν υπάρχει κανένας σύγχρονος έλληνας μαθηματικός στο μέγεθος του Ευκλείδη και του Αρχιμήδη, μου απάντησε χωρίς κανένα δισταγμό: «Φυσικά: ο "Πάπα"»!
Λέω δυο λόγια για αυτόν, ώστε να απαλύνω την αδικία της λήθης:
Ο Χρήστος Παπακυριακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1914. Ο πατέρας του ήταν έμπορος υφασμάτων. Μάλιστα, το κτήριο που στέγαζε το μαγαζί του υπάρχει ακόμη, αν και ριζικά ανανεωμένο: είναι το τελευταίο στα αριστερά μας όπως κατεβαίνουμε την Ερμού, πριν την πλατεία Μοναστηρακίου.
Φοίτησε στο Βαρβάκειο και έπειτα στην Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Μετσοβείου Πολυτεχνείου, υπακούοντας αρχικά στην ευχή του πατέρα του να μη δει το γιο του «δασκαλάκο», καθώς έλεγε. Όμως το πάθος του για τα μαθηματικά επεκράτησε και στο τρίτο έτος μετεγράφη στην Φυσικομαθηματική, από όπου πήρε το πτυχίο το 1938. Κατατάχθηκε στον στρατό και όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος βρέθηκε στο αλβανικό μέτωπο.
Στα χρόνια της κατοχής έγραψε την διδακτορική του διατριβή. Με την απελευθέρωση, ανέλαβε βοηθός του καθηγητή Ν. Κριτικού στην παλιά του Σχολή Πολιτικών Μηχανικών. Αλλά οι αριστερές συμπάθειες, σε συνδυασμό με τον ανοίκειο στα ανθρώπινα πράγματα χαρακτήρα του, του έκαναν την ζωή δύσκολη, με αποτέλεσμα σύντομα να παραιτηθεί. Οι λιγοστοί φίλοι του εκείνων των χρόνων τον θυμούνται ως έναν απόκοσμο νέο, ήδη από τότε αφοσιωμένο στην σκέψη, κλεισμένο ατέλειωτες ώρες στο γραφείο του να μελετά τοπολογία, ενώ στο γραμμόφωνο έπαιζε ο αγαπημένος του Βάγκνερ.
Το κλίμα στην Ελλάδα δεν τον σήκωσε για πολύ - ούτε η μισαλλοδοξία, μα κυρίως το μεγάλο επιστημονικό κενό. Κατάφερε να φύγει για την Αμερική το 1949, όπου εγκαταστάθηκε από το 1952 οριστικά. Τα πρώτα του χρόνια ήταν αυτοσυντήρητος, ώσπου πήρε την θέση του ερευνητή, αρχικά στο φημισμένο Ινστιτούτο Προχωρημένων Σπουδών, το επιστημονικό σπίτι μεταξύ άλλων του Αϊνστάιν και του Οπενχάιμερ, κι αργότερα στην Μαθηματική Σχολή του Πρίνστον. Αν και οι ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας τον κατήγγειλαν στις αμερικανικές ως "κομμουνιστή", με την στήριξη του πανεπιστημίου του αποφεύχθηκε η απέλαση.
Σε όλα του τα χρόνια στην Αμερική, ο Παπακυριακόπουλος υστέρησε με δική του απόφαση στην ακαδημαϊκή εξέλιξη, με αντάλλαγμα την ελευθερία του. Έτσι, παρά το τεράστιο κύρος που απέκτησε δεν είχε ποτέ τον τίτλο του καθηγητή, καθώς δεν ήθελε επ' ουδενί λόγω να αναλάβει διδακτικά καθήκοντα. Αν και ήταν πάντα ευγενέστατος - είχα την τύχη να τον γνωρίσω προσωπικά, και μαρτυρώ κι εγώ για αυτό -, δεν έκανε ποτέ φιλίες ή παρέες, ούτε καν με τους ομοτέχνους τους, τίποτε που θα του έκλεβε πολύτιμο χρόνο από το ερευνητικό του έργο. Μάλιστα, λένε ότι ακόμη κι όταν πήγαινε για τον καφέ του στο σαλόνι των καθηγητών, επέλεγε μιαν απόμερη γωνιά και φρόντιζε με τον τρόπο του να αποθαρρύνει τις κουβέντες. Τόσο ξένος στάθηκε σε κάθε όψη της ζωής, έξω από την πολυαγαπημένη του έρευνα, που τα εικοσιπέντε του χρόνια στην Αμερική τα έζησε στο ίδιο μικρό δωμάτιο ξενοδοχείου όπου κατέλυσε φτάνοντας, με όλα κι όλα τα εγκόσμια υπάρχοντα του σε μια βαλίτσα!
Όπως και γι άλλους τέτοιους ανθρώπους, κατά συνέπεια, η προσωπική του ιστορία είναι ταυτόσημη με την ιστορία του έργου του.
Ο Παπακυριακόπουλος, από φοιτητής ακόμη, στράφηκε στην τοπολογία των αποκαλουμένων «τρισδιάστατων πολλαπλοτήτων» (3-manifolds) σχημάτων που παρά την ονομασία τους είναι ουσιαστικά τετραδιάστατα, έχοντας τρεις διαστάσεις μόνο «τοπικά». Καθώς η απλή αντίληψη δεν αντιλαμβάνεται τις ανώτερες διαστάσεις, είναι σχεδόν αδύνατο να συλλάβει ο μη-μαθηματικός και τον ορισμό ακόμη αυτών των εννοιών. Ίσως όμως η εννόηση του μαθηματικού όρου της «τοπικότητας» να δώσει μια γεύση της φύσης των «τρισδιάστατων πολλαπλοτήτων»: η περιφέρεια ενός κύκλου, για παράδειγμα, ορίζεται ως «μονοδιάστατη πολλαπλότητα» αφού κάθε κομματάκι της μπορεί, αν κοπεί, να τεντωθεί σε μια ευθεία γραμμή, και κατ αυτή την έννοια την λέμε «τοπικά» μονοδιάστατη, ενώ ολόκληρος ο κύκλος θέλει δυο διαστάσεις για να αναπτυχθεί. Αντίστοιχα, η επιφάνεια μιας σφαίρας, που βρίσκεται στις τρεις διαστάσεις, είναι «τοπικά» δισδιάστατη, καθώς κάθε της κομμάτι - αλλά όχι ολόκληρη - μπορεί να τεντωθεί σε μια δισδιάστατη επιφάνεια. Με την ίδια έννοια και οι τρισδιάστατες πολλαπλότητες είναι σχήματα «τοπικά» τρισδιάστατα, που όμως πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις τους απαιτούν χώρο περισσότερων διαστάσεων για να "ζήσουν". Ίσως ν' απορεί ο μη-ειδικός για την σημασία εννοιών τόσο αφηρημένων. Όμως, πέρα από το καθαρά θεωρητικό τους ενδιαφέρον, οι «τρισδιάστατες πολλαπλότητες» είναι καίριες και στην εννόηση της φύσης, καθώς περιγράφουν τον ίδιο τον χώρο μας, όπως μας τον έμαθε η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν.
Από το 1904, που πρωτόγραψε γι' αυτήν ο Πουανκαρέ, η Υπόθεσή του (που λέει, μέσες άκρες, ότι η «τρισδιάστατη σφαίρα» είναι η μόνη ενδιαφέρουσα απλή πολλαπλότητα σε αυτή την διάσταση) αναγνωρίστηκε ως το κεντρικό πρόβλημα του κλάδου, αυτό που η λύση του θα οδηγούσε στην ταξινόμηση όλων των τρισδιάστατων πολλαπλοτήτων. Αλλά η δυσκολία της ήταν τέτοια που ούτε ο ίδιος ο Πουανκαρέ, πατέρας του κλάδου και μέγιστος μαθηματικός της εποχής του, μπόρεσε να την αποδείξει. Έτσι, οι επίγονοι του άφησαν την Υπόθεση στην άκρη μέχρι να χτίσουν ένα κορμό γνώσης που θα επέτρεπε την λύση της.
Ένα σημαντικό βήμα έγινε το 1910, όταν ο Γερμανός Μαξ Ντεν απέδειξε το Λήμμα του, στο οποίο βασίστηκε όλη η επόμενη πρόοδος της τοπολογίας. Αλλά στα 1929 ήρθε η καταστροφή: ο Κέσνερ, πατριώτης του Ντεν, ανακάλυψε ένα αξεπέραστο σφάλμα στην απόδειξη του Ντεν, που ουσιαστικά ακύρωνε το Λήμμα, καθώς και τα όσα έκτοτε είχαν βασιστεί σ' αυτό. Έτσι, όταν ο Παπακυριακόπουλος πρωτομπήκε, φοιτητής ακόμη, στο μαγικό βασίλειο των «τρισδιάστατων πολλαπλοτήτων», οι προσπάθειες των τοπολόγων ήταν όλες συγκεντρωμένες στην εύρεση της απόδειξης του Λήμματος.
Το μεγάλο έργο του «Πάπα» ήταν τρία σπουδαιότατα θεωρήματα που άνοιξαν τον δρόμο στην κατανόηση του χώρου στον οποίο ζούμε: το Λήμμα του Ντεν, που κατόρθωσε να αποδείξει πραγματικά, το Θεώρημα του Βρόχου και το Θεώρημα της Σφαίρας. Με την δημοσίευσή τους, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, λύθηκαν οριστικά τα προβλήματα που κυριαρχούσαν στην τοπολογία σχεδόν πενήντα χρόνια. Η φήμη του «Πάπα» απλώθηκε στον κύκλο των ελαχίστων που μπορούσαν να καταλάβουν τις ιδέες του και το 1964 ήρθε η μέγιστη αναγνώριση με την απονομή σ' αυτόν του Βραβείου Βέμπλεν, της ύψιστης διεθνούς διάκρισης για ανακαλύψεις στην Γεωμετρία.
Τώρα, οι τοπολόγοι ήταν έτοιμοι πια ν' αντιμετωπίσουν κατά μέτωπο την Υπόθεση του Πουανκαρέ. Κι ο ίδιος ο «Πάπα» αφιερώθηκε στο έργο ψυχή τε και σώματι.
Δεν πέτυχε τον ανώτερο στόχο. Τον πρόλαβε ο θάνατος, από καρκίνο στα 62 του χρόνια, το 1976. Την Υπόθεση του Πουανκαρέ έμελλε να την αποδείξει τελικά άλλος, ο Ρώσος μαθηματικός Γκριγκόρι Πέρελμαν. Όμως ο Χρήστος Παπακυριακόπουλος άνοιξε τον δρόμο - και αυτό επισημαίνεται στις αναδρομές στην ιστορία του προβλήματος που δημοσιεύονται στα ειδικά διεθνή περιοδικά με την αφορμή της λύσης, αποδίδοντάς του τον ρόλο του στυλοβάτη και πρωτοπόρου.
Μακάρι ο μεγάλος αυτός Έλληνας θα τιμηθεί κάποτε όπως του πρέπει και από την πατρίδα του.

4 Σεπτεμβρίου 2008

Υπογράψτε γιατί γίναμε ρεζίλι

Είναι παλιό αλλά κυκλοφοράει ακόμη στο ίντερνετ και μαζεύονται ακόμη υπογραφές:
Όπως ανέφεραν προχθές οι ειδήσεις, η ΕΕ εξέδωσε ένα ψήφισμα για όλες τις μεσογειακές χώρες που επλήγησαν από φωτιές, να δεσμευτούν ότι τα δάση που κάηκαν θα ξαναγίνουν δάση, διότι αυτό αφορά ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ. Το ψήφισμα υπεγράφη από τις αντιπροσωπείες όλων των Μεσογειακών χωρών (Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία) και όλων των παρατάξεων... εκτός μίας.ΜΑΝΤΕΨΑΤΕ; Ο κ. Ρουσόπουλος είπε ως δικαιολογία ότι αυτό είναι παρέμβαση στο Σύνταγμα της Χώρας, βλέπε Άρθρο 24, περί 'δασικών εκτάσεων και δασών' !!... Εκτός, αυτού, προχτές οι ειδήσεις ακόμα και των κρατικών καναλιών ανέφεραν ότι 2.000 και πλέον στρέμματα στη Ζαχάρω' παραχωρήθηκαν για ήπια τουριστική ανάπτυξη' σε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα. Οφείλουμενα δείξουμε σε όλα τα κόμματα ότι δεν είμαστε σύμφωνοι και ότι δεν αδιαφορούμε:Υπογράψτε το petition για την προστασία των δασών. Οι τωρινές 191.400 υπογραφές είναι πάρα πολύ λίγες - οφείλουμε να τις κάνουμε 2.000.000, αφού η αίτηση αυτή θα σταλεί στη Βουλή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και στον ΟΗΕ.www.petitiononline.com/forestgr/<http://www.petitiononline.com/forestgr/> Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ!

25 Αυγούστου 2008

Περί της Νέας Τάξης Πραγμάτων

Στὴν διεύθυνση http://www.zeitgeistmovie.com παρακολουθῆστε ἕνα ἐκπληκτικὸ ντοκυμανταὶρ μὲ ἑλληνικοὺς ὑπότιτλους.
Ὑπάρχει ἐπίσης στὸ http://video.google.com/videoplay?docid=4573704334162675487 ἀλλὰ μὲ φριχτοὺς ὑπότιτλους.
Τὰ στοιχεῖα ποὺ παραθέτει γιὰ τὴν Παγκόσμια Νέα Τάξη εἶναι πολλὰ καὶ ἀπίστευτα.

24 Αυγούστου 2008

Η εκδίκηση των αρχαίων Ελλήνων

Τὸ ἄρθρο αὐτὸ τοῦ in.gr δὲν ξέρω ἂν πρέπει νὰ μᾶς προκαλέσει περηφάνεια γιὰ τοὺς προγόνους μας ἢ θλίψη γιὰ τὴν κατάντιά μας.

Ἁρμονικὸς καὶ ἀνθεκτικὸς
Τὸ ἀντισεισμικὸ μυστικὸ τοῦ Παρθενώνα θὰ ἀναζητήσουν (καί) Ἰάπωνες εἰδικοὶ
Ὁ Ναὸς κατασκευάστηκε ἀπὸ 13.400 διαφορετικὰ κομμάτια πεντελικοῦ μαρμάρου
Ἀθήνα.
Μία ἀκόμα ὁμάδα ἐπιστημόνων προτίθεται νὰ ἀναζητήσει τὸ μυστικὸ ποὺ θέλει τὸν Παρθενώνα νὰ στέκει στὸ ὕψος του, παρὰ τὰ πολλαπλὰ Ρίχτερ ποὺ τὸν ταρακουνοῦν ἐδῶ καὶ αἰῶνες.
Πρόκειται γιὰ ἐρευνητικὴ ὁμάδα ἀπὸ τὸ πανεπιστήμιο Μίε τῆς Ἰαπωνίας σὲ συνεργασία μὲ τὸ ΕΜΠ καὶ τὸ ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ.
Ὅπως ἀναφέρεται στὸ σύνολο τοῦ Τύπου τῆς Παρασκευῆς, ἐπικεφαλῆς τῆς ὁμάδας εἶναι ὁ Τοσικάζου Χαναζάτο, κορυφαῖος ἐκπρόσωπος τῆς ἰαπωνικῆς σεισμολογικῆς σχολῆς.
Ὁ ἴδιος ἔχει διάφορες σκέψεις στὸ μυαλό του: «Στὸ ἐπίκεντρο τῶν ἐρευνῶν μας βρίσκεται ἡ εὔκαμπτη δομὴ τῶν κιόνων. Ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια ἔχει διατυπωθεῖ ἡ ἄποψη ὅτι οἱ κολόνες εἶναι τὸ κλειδὶ τῆς ἀντοχῆς τοῦ Παρθενώνα στὶς σεισμικὲς δονήσεις» εἶπε στὴν ἰταλικὴ Repubblica, γιὰ νὰ συνεχίσει:
«Τὸ καμάρι τοῦ Χρυσοῦ Αἰώνα τοῦ Περικλῆ εἶναι ἡ τελευταία μας ἐλπίδα. Ἂν θέλουμε νὰ νικήσουμε τὸν Ἐγκέλαδο, πρέπει νὰ τὸ κάνουμε μὲ τὴ βοήθεια τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων».

21 Αυγούστου 2008

Ἕλληνας ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος κατά τον Γκλιγκλόροφ

Ὁ Γκλιγκόροφ παραδέχεται, το 1992,  στὴν ψύχρα ὅτι ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος εἶναι Ἕλληνας καὶ ὅτι οἱ Σκοπιανοὶ δὲν ἔχουν καμία σχέση.
Γιατί αὐτὸ τὸ βίντεο δὲν τὸ ἔχουν στὴν «ἔξω τσέπη» ἐκεῖνοι ποῦ μας κυβερνοῦν;


17 Αυγούστου 2008

Τουρκική ποίηση


Αφιερωμένο στους υπέρμαχους της ΕΛΛΗΝΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΦΙΛΙΑΣ.Αφιερωμένο και στο Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας (για το τουρκικό δεν υπάρχει πρόβλημα ξέρουμε τι γίνεται), που θέλει να μετατρέψει την Σφαγή στην Σμύρνη σε "συνωστισμό"...
Αφιερωμένο ειδικά στους "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥΣ" που εθνικιστές μας ανεβάζουν, εθνικιστές μας κατεβάζουν.
Πάντως μια καλή ιδέα θα ήταν να πάνε να ζήσουν στην Τουρκία για να διαπιστώσουν από πρώτο χέρι τι ΣΗΜΑΙΝΕΙ για τους Τούρκους "ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ" και γενικά "ΤΙ ΕΣΤΙ ΒΕΡΥΚΟΚΟ".
Και αν βρεθεί παρόμοιο ελληνικό ποίημα εγώ ευχαρίστως θα βγω στην Ομόνοια με φερετζέ.
Είχε γραφτεί την εποχή του Αττίλα στο Βήμα. Αν κάποιος ξέρει κάτι άλλο σχετικό με την τουρκική "ποίηση", οι πληροφορίες είναι ευπρόσδεκτες. Έκανα αναγνώριση κειμένου γιατί η φωτογραφία έχει χαμηλή ανάλυση και δεν διαβάζεται.
Πηγάσσου, μέ Ιππέα του Αττί­λα:
ΤΟ ΜΙΣΟΣ
Όσο υπάρχει ο πρόστυχος Έλληνας σ’ αυτόν τόν κόσμο δέν βγαίνει μά τό θεό αυτό τό
μίσος άπό μέσα μου.
Σάν στέκομαι καί τόν κυττάζω τόν σκύλο δεν βγαίνει μά τό Θεό αυτό τό
μίσος από μέσα μου,
χιλίων Γκιαούρηδων τά κεφάλια δέν σβήνουν ένα μίσος.
Εκδίκηση να πάρω είν’ ό μονα­δικός σκοπός μου
σάν αναμετρηθώ στης μάχης τό πεδίο
χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια
νά κλαδέψω σέ μιά μέρα
δέν βγαίνει μά τό Θεό αυτό τό μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.
Τά κεφάλια τριάντα χιλιάδων να πολτοποιούσα,
τα δόντια δέκα χιλιάδων με την τανάλια νάβγαζα,
εκατό χιλιάδων τά πτώματα νά σκορπούσα στίς ρεματιές,
δέν βγαίνει μά τό Θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια δέν σβήνουν ένα μίσος.
Ό κόσμος όλος ξέρει πόσο ανώτερος είν’ ό Τούρκος,
καί πόση κακοήθεια φωλιάζει μέσ' τό μυαλό του Έλληνα,
πέντε χιλιάδων τά πτώματα νά έκαιγα στους κλιβάνους
δέν βγαίνει μά τό Θεό αυτό το μίσος άπό μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια δέν σβήνουν ένα μίσος.
Σαράντα χιλιάδες τους νά σούβλιζα μέ τή λόγχη μου,
ογδόντα χιλιάδες τους νά ‘στελνα στην κόλαση
εκατό χιλιάδες τους νά κρεμνουσα από σχοινί,
δέν βγαίνει μά τό Θεό αυτό το μίσος άπό μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.
Έλεγε ό Sully Drudhomme ότι «ή ποίηση είναι ή τέχνη της προσαρμογής της σκέψεως στίς λέξεις». Θά τολμούσα νά προσθέσω καί των λέξεων σέ πράξεις. Η μόνη παρατήρηση πού θά μπορούσα να κάνω είναι ότι ή τουρκική ποίηση είναι πολύ ρομαντική, που γράφε­ται μέ κλαδευτήρια. Τανάλιες, σχοινιά, κλιβάνους λόγχες και μαχαίρια χωρίς όμως αποτέλεσμα.
"Ακροατής

28 Ιουλίου 2008

Γάτα υιοθετεί κουνέλι

Κάποιες φορές τα ζώα είναι πιο ανθρώπινα και πιο πολιτισμένα από εμάς. Υπάρχει βίντεο στο διαδίκτυο που δείχνειμία γάτα η οποία φροντίζει ένα κουνελάκι. Η μητρική στοργή ξεπέρασε το ένστικτο και η γάτα δεν θεώρησε το κουνελάκι σαν φαγητό, αλλά σας κάτι άξιο στοργής.
Υπάρχουν και άλλα τέτοια δείγματα παράδοξης ευσισθησίας των ζώων.
Μακάρι να έκαναν και οι άνθρωποι το ίδιο.

27 Ιουλίου 2008

Ανθρώπινη βλακεία

Από το http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/7527729.stm

Πολλοί μαύροι της Αφρικής που πάσχουν από σπάνια γονιδιακή διαταραχή και είναι Αλμπίνοι, δηλαδή τους λείπει μελανίνη και είναι κάτασπροι ζουν με τον φόβο του θανάτου. Κάθε τόσο άγνωστοι τους επιτίθενται, τους σκοτώνουν και παίρνουν κομμάτια του σώματός τους.

Υπεύθυνοι για το φαινόμενο είναι οι μάγοι-γιατροί που θέλουν όργανα αλμπίνων για να φτιάξουν φάρμακα!

Στα χωριά οι αλμπίνοι θάβονται κάτω από τσιμέντο για να μην τους ξεθάψουν το βράδυ!

Ακόμη και αστυνόμοι είναι μπλεγμένοι στο περίεργο αυτό εμπόριο και για αυτόν τον λόγο υπάρχει δυσκολία να βρεθούν οι ένοχοι.
Απίστευτη ηλιθιότητα που δείχνει πόσο έχουν ζωοποποιηθεί πλέον οι άνθρωποι.

Εσείς θα το κάνατε αυτό;


Αντιγραφή από την survivor που το αντέγραψε από τον Dj kostadinos. Δυστυχώς δεν έχω πηγή για το βίντεο.
Μια ιστορία για να ταρακουνήσει τον εσωτερικό σας κόσμο και να κάνει την ψυχή σας να βγει για λίγο από την φυλακή του εγωισμού και της ανθρώπινης αδυναμίας.

Υιός και Πατέρας!
Η ιστορία με λίγα λόγια πάει κάπως έτσι:
Ένα ζευγάρι αποκτά ένα παιδί που έχει σοβαρή ανατομική αναπηρία. Οι γιατροί τους λένε ότι το παιδί δεν θα έχει νοητική ανάπτυξη και δεν τους δίνουν ελπίδες για το μέλλον του.
Ο μπαμπάς του σε πείσμα όλων των αντίθετων απόψεων αποκτά έναν κώδικα επικοινωνίας μαζί του και το παιδί αναπτύσσεται νοητικά κανονικά και πηγαίνει στο σχολείο. Ο μικρός κάποια στιγμή ζητά από τον μπαμπά του να αθληθεί. Ο μπαμπάς δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό και αρχίζει να προπονείται κουβαλώντας τον μικρό του γιό στα χέρια για να έχει κι αυτός την χαρά του αθλητισμού!!!
Το εκπληκτικό; Ο μπαμπάς πλέον έχει τρέξει δεκάδες μαραθώνιους και ironman πάντοτε με τη συντροφιά του γιού του!!
Το video δείχνει τη συμμετοχή τους σε ένα ironman. Ο Dick Hoyt κολυμπάει έχοντας δεμένο πάνω του τον γιό του σε βάρκα (!), μετά ποδηλατεί 180 χιλιόμετρα (!) με τον γιο του σε ειδική θέση πάνω στο ποδήλατο και τέλος τρέχει και έναν μαραθώνιο σπρώχνοντας το αναπηρικό καρότσι του γιου του!! Μια συγκινητική και απίστευτα δυνατή ιστορία.

Δείτε τε το και ..... ότι και να πούμε ..... τα λόγια μας είναι φτωχά .....
απλά ΣΕΒΑΣΜΟΣ και ΕΚΤΙΜΗΣΗ.


Τι κάνουν στο εξωτερικό

Nick MoutzourisΣτο http://hoplitikon.com/index.htm (έδρα Αυστραλία) μπορείτε να δείτε διάφορα από εκείνους που φαίνονται στην προηγούμενη καταχώρηση. Αλλά μου φαίνονται εθνικιστές. 
Λέτε να μην ψηφίζουν Τσίπρα ή Παπαρήγα ή έστω το νέο Πασόκ;
IMG_0023Το πιθανότερο είναι ότι μάλλον ψηφίζουν τον φασίστα τον Καρατζαφέρη, που θέλει λέει, άκουσον άκουσον, να καταγράφονται οι μετανάστες και να τους δίνουν άδεια παραμονής.
Αυτά τα φασιστικά για τους μετανάστες δεν τα μπορώ καθόλου.
IMG_0024

Αρχαίοι και σύγχρονοι Έλληνες


Στο Youtube υπάρχει μία πληθώρα από ξένα βίντεο, όπου γίνονται αναπαραστάσεις μάχης με Έλληνες οπλίτες. Όσο και αν μερικά από αυτά είναι χαζά, εν τούτοις φαίνεται πόσο θαυμάζουν οι ξένοι τον Ελληνικό πολιτισμό. Τώρα βέβαια εμείς που έχουμε φτάσει να ντρεπόμαστε που είμαστε Έλληνες είναι μία "άλλη ιστορία". 
Δείτε στο ελληνικό βιντεάκι τους "αρχαίους οπλίτες". Υποθέτω ότι αν βλέπαμε πραγματικούς αρχαίους οπλίτες να προελαύνουν θα μας έκοβε κρύος ιδρώτας. 
Λόγω όμως της γνήσιας ηλιθιότητας που μας δέρνει, σκοτωνόμασταν μεταξύ μας κάνοντας πολέμους στην Μεγάλη Ελλάδα και αφήσαμε τους Ρωμαίους να "πάρουν κεφάλι". 
Καταντήσαμε λοιπόν να θεωρούμαστε από μερικούς "προοδευτικούς" απόγονοι κύναιδων και γυναικωτών.
Και μιας και ήρθε η κουβέντα για προοδευτικούς, είδατε τον Τσίπρα πως επεδείκνυε το "παιχνίδι" του στο πάρτυ των επισήμων;
Είχε σαν συνοδό του μια μαύρη ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ όπως θα ήταν φυσικό...
Στημένη η δουλειά για να φανεί ότι το παιδί είναι "υπεράνω". Αλλά όμως, φως φανάρι, δεν πήρε μαζί του καμμιά κοντόχοντρη ασχημομούρα Φιλιπινέζα από αυτές που τρέχουν για το μεροκάματο. Ούτε καμμιά από τις μαύρες που κάνουν πεζοδρόμιο πίσω από το Δημαρχείο της Αθήνας, στην "πολυπολιτισμική" κοινωνία που προωθεί ο αγνός αυτός πατριώτης.
Αντίθετα πήρε αγκαζέ μία μαύρη, ψηλή, όμορφη και εντυπωσιακή, "με το χρήμα να τρέχει από τα μπατζάκια της". Έ τί τώρα, σεμνό παιδί είναι, άνθρωπος του λαού!
Μην μου πείτε το αντίθετο...


26 Ιουλίου 2008

Η διπρόσωπη σόγια!

Οι άνθρωποι νομίζουν ότι μπορούν να ξεπεράσουν την φύση. Το ίδιο και οι φανατικοί χορτοφάγοι.
Αν όμως η φύση μας έδωσε κυνόδοντες, σημαίνει ότι μας έφτιαξε για να τρώμε και κρέας (φυσικά δεν μας έκανε τίγρεις).
Η σόγια διαφημίζεται περίπου σαν "φυτικό κρέας" πιο υγιεινό από το κανονικό. Αλλά είναι όμως έτσι;
Διαβάστε στο in.gr:
Η σόγια πιθανόν να προκαλεί ολιγοσπερμία στους άνδρες!
Επομένως επιστροφή στα παραδοσιακά προϊόντα.
Η κινέζικη ιατρική συστήνει την κατανάλωση τροφών που παράγονται στον τόπο που γεννήθηκες.
Φυσικά εκείνη την εποχή οι άνθρωποι ζούσαν εκεί που γεννιόντουσαν.
Έτσι βέβαια που καταντήσαμε σήμερα...

Ο Τοίχος, το Εγώ, η Ελευθερία

Θα ήταν πολύ καλό εάν όλος ο κόσμος μπορούσε να ακολουθήσει τις συμβουλές του βίντεο. Όμως υπάρχει ένας ψυχολογικός παράγοντας που προκαλεί όλη την ανθρώπινη δυστυχία που υπάρχει σήμερα. Ονομάζεται Εγώ ή Ελάττωμα. Είναι αυτό που αναφέρω στην σελίδα μου σαν «μου» και «πιο». Όλος ο κόσμος μπερδεύει το Εγώ, που προκαλεί τις προσωπικές επιθυμίες του, με την Συνείδηση. Όμως το Εγώ είναι μία αχόρταγη άβυσσος. Όταν έχεις λεφτά θέλεις να αποκτήσεις περισσότερα. Όταν έχεις σπίτι θές ένα καλύτερο. Όταν έχεις φαγητό θές άλλο πιο νόστιμο κλπ. Έτσι σήμερα ο κόσμος δεν προλαβαίνει να αναπνεύσει. Κυνηγά το τελευταίο μοντέλο κινητό, γκάτζετς, μόδες, αυτοκίνητα, εξοχικά, καλλυντικά, τραγουδιστές και ότι άλλη αηδία προβάλλουν τα ΜΜΕ. Μόνο όταν χάσει κάτι από αυτά που είχε τότε βλέπει πόσο πολύ άξιζε. Θυμάται την παροιμία «υγεία μου πλούτη μου» μόνο όταν αρρωστήσει εξαιτίας του κυνηγητού για «το περισσότερο». Το «πολυαγαπημένο Εγώ» παρεμβαίνει παντού. Ακόμη και στους θρησκευόμενους που διαδηλώνουν την πίστη τους στον Θεό και ασχολούνται «με την ψυχή τους». Μία παροιμία λέει: «Μερικοί επιθυμούν με απληστία να μην είναι άπληστοι». Δεν μπορείς να πλησιάσεις το ανιδιοτελές μέσα από την ιδιοτέλεια. Έτσι βλέπουμε σε ολόκληρο τον κόσμο να συμβαίνει το αντίθετο από αυτό που εύχεται το βίντεο. Οι άνθρωποι δυστυχούν χαμένοι στην αναζήτηση της ευτυχίας, χωρίς να σταματούν λίγο για να δουν το πόσο ευτυχισμένοι μπορούν να είναι σύμφωνα με τις συνθήκες ζωής τους. Αυτό συμβαίνει ακόμη και σε αυτούς που θα επικροτήσουν τις παραινέσεις του βίντεο και θα πουν «έτσι είναι» και θα αισθανθούν ότι «αυτό κάνουν».
Η δυσκολότερη τέχνη και η δυσκολότερη προσπάθεια που υπάρχει στον κόσμο είναι να καταφέρεις να δραπετεύσεις από την ψυχολογική σου φυλακή, από τον ψυχολογικό Τοίχο που υψώνει το Εγώ γύρω από την Συνείδησή σου και σε κρατάει εγκλωβισμένο στον φρικτό φαύλο κύκλο του «μου» και του «πιο». 
Μακάρι να υπάρχουν άτομα που να προσπαθούν να γκρεμίσουν τον Τοίχο.
Όμως προσοχή στον Τοίχο. Θα σας εγκλωβίσει ακόμη και όταν αισθάνεστε ότι έχετε ξεφύγει. Ειδικά τότε. Υπάρχει σε κάθε σκέψη σας, σε κάθε επιθυμία και κάθε σχέδιό σας. Και απαιτείται μια ιδιαίτερη ψυχολογική επανάσταση για να διαφύγετε από αυτόν.

22 Ιουλίου 2008

Δημοσθένους λέξεις

Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι πολιτικό. Μπορεί όμως να αποκτήσει μία τελείως "εσωτερική" χροιά. Αρκεί να το διαβάσεις με διαφορετικό μάτι. Είσαι εγκλωβισμένος μέσα σε μία εσωτερική ψυχολογική φυλακή. Όταν βγεις από εκεί θα είσαι μόνος σου γιατί στην ψυχολογική χώρα σου δεν θα υπάρχουν πια άνθρωποι. Όλα τα ελαττώματα που κουβαλάς (οι φίλοι) θα έχουν πεθάνει και η ψυχολογική σου χώρα θα σου είναι πλέον ξένη. Ελεύθερος θα "καβαλικεύεις" τον αέρα και όλοι θα σταθούν εκστατικοί μπροστά σου. Θα πεις στον φρουρό (τον εσωτερικό Νόμο) την εσωτερική λέξη που θα σου δώσει την ελευθερία σου...

Κι αν βγω απ’ αυτή τη φυλακή
κανείς δε θα με περιμένει
οι δρόμοι θάναι αδειανοί
κι η πολιτεία μου πιό ξένη.

Τα καφενεία όλα κλειστά
κι οι φίλοι μου ξενιτεμένοι,
αέρας θα με παρασέρνει
κι αν βγω απ' αυτή τη φυλακή.

Κι ο ήλιος θ' αποκοιμηθεί
μες τα ερείπια της Ολύνθου
θα μοιάζουν πράγματα του μύθου
οι φίλοι μου και οι εχθροί.

Μαρμαρωμένοι θα σταθούν
οι ρήτορες κι οι λωποδύτες,
ζητιάνοι, εταίρες και προφήτες
μαρμαρωμένοι θα σταθούν.

Μπροστά στην πύλη θα σταθώ
με τις κουβέρτες στη μασχάλη
κι αργοκουνώντας το κεφάλι
θα χαιρετήσω το φρουρό.

Χωρίς βουλή, χωρίς Θεό
σαν βασιλιάς σ' αρχαίο δράμα
θα πω τη λέξη και το γράμμα
μπροστά στην πύλη θα σταθώ.

20 Ιουλίου 2008

Το Παραπαίον Γήρας (Σουρής)

Τας τρίχας άσπρης κεφαλής
σκοπόν τας έχουν προσβολής
κι ειν' εμπαιγμός της μοίρας
το παραπαίον γήρας.

Όπου το πόδι μου σταθεί
και όπου περπατήσω
σιγά-σιγά μ' ακολουθεί
ο χάρος από πίσω.

Αυτό το έρημο κορμί
το τριγυρίζουν σκύλοι
και "χόρτασες κι εσύ ψωμί"
μου λεν εχθροί και φίλοι.

Ως φάσμα τρέχω της νυκτός
μακράν του δρώντος κόσμου
και όπου τάφος ανοικτός
μου φαίνεται δικός μου.

14 Ιουλίου 2008

Επιστροφή και διαγωνισμός φαντασίας

Μόλις γύρισα από Σκιάθο-Σκόπελο.
Έχω πιασμένη μέση, δύο κιλά στο "σωσίβιο", ηλιοκαμένη καράφλα, ένα βουνό μπαγκάζια ανακατεμένα, 80 μηνύματα στο ταχυδρομείο και ένα κάρο δουλειές που τρέχουν.
Τα νησιά είναι καταπράσινα. Ειδικά η Σκόπελος. Έχει μεγάλα δάση από πεύκα και όλο το νησί μυρίζει βουνό. Δυστυχώς Δεν το βλέπω να παραμένει για πολύ πράσινο ακόμα. Έχουν φτιάξει απίστευτο αριθμό από δρόμους στα βουνά. Και ήδη έχει εμφανισθεί ένα καθαρά ελληνικό φαινόμενο. Σε ένα "στρατηγικό" σημείο με θέα έχει καεί το δάσος. Εκεί που πας μέσα στο πράσινο, ξαφνικά βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια απίστευτη καρβουνίλα.
Και η ερώτηση της ημέρας:
Τι υπάρχει κοντά στον δρόμο, ανάμεσα στα καμένα δέντρα;

Πάω στοίχημα τα υπόλοιπα μαλλιά μου ότι σε μερικά χρόνια στην περιοχή θα υπάρχει ένας θεσπέσιος πολυτελής οικισμός.
Και τα οικόπεδα θα είναι πολύ περισσότερα...