Τουρκική ποίηση

Αφιερωμένο στους υπέρμαχους της ΕΛΛΗΝΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΦΙΛΙΑΣ.Αφιερωμένο και στο Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας (για το τουρκικό δεν υπάρχει πρόβλημα ξέρουμε τι γίνεται), που θέλει να μετατρέψει την Σφαγή στην Σμύρνη σε "συνωστισμό"...

Αφιερωμένο ειδικά στους "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥΣ" που εθνικιστές μας ανεβάζουν, εθνικιστές μας κατεβάζουν.

Πάντως μια καλή ιδέα θα ήταν να πάνε να ζήσουν στην Τουρκία για να διαπιστώσουν από πρώτο χέρι τι ΣΗΜΑΙΝΕΙ για τους Τούρκους "ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ" και γενικά "ΤΙ ΕΣΤΙ ΒΕΡΥΚΟΚΟ".

Και αν βρεθεί παρόμοιο ελληνικό ποίημα εγώ ευχαρίστως θα βγω στην Ομόνοια με φερετζέ.

Είχε γραφτεί την εποχή του Αττίλα στο Βήμα. Αν κάποιος ξέρει κάτι άλλο σχετικό με την τουρκική "ποίηση", οι πληροφορίες είναι ευπρόσδεκτες. Έκανα αναγνώριση κειμένου γιατί η φωτογραφία έχει χαμηλή ανάλυση και δεν διαβάζεται.

Πηγάσσου, μέ Ιππέα του Αττί­λα:

ΤΟ ΜΙΣΟΣ

Όσο υπάρχει ο πρόστυχος Έλληνας σ’ αυτόν τόν κόσμο δέν βγαίνει μά τό θεό αυτό τό

μίσος άπό μέσα μου.

Σάν στέκομαι καί τόν κυττάζω τόν σκύλο δεν βγαίνει μά τό Θεό αυτό τό

μίσος από μέσα μου,

χιλίων Γκιαούρηδων τά κεφάλια δέν σβήνουν ένα μίσος.

Εκδίκηση να πάρω είν’ ό μονα­δικός σκοπός μου

σάν αναμετρηθώ στης μάχης τό πεδίο

χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια

νά κλαδέψω σέ μιά μέρα

δέν βγαίνει μά τό Θεό αυτό τό μίσος από μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.

Τά κεφάλια τριάντα χιλιάδων να πολτοποιούσα,

τα δόντια δέκα χιλιάδων με την τανάλια νάβγαζα,

εκατό χιλιάδων τά πτώματα νά σκορπούσα στίς ρεματιές,

δέν βγαίνει μά τό Θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια δέν σβήνουν ένα μίσος.

Ό κόσμος όλος ξέρει πόσο ανώτερος είν’ ό Τούρκος,

καί πόση κακοήθεια φωλιάζει μέσ' τό μυαλό του Έλληνα,

πέντε χιλιάδων τά πτώματα νά έκαιγα στους κλιβάνους

δέν βγαίνει μά τό Θεό αυτό το μίσος άπό μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια δέν σβήνουν ένα μίσος.

Σαράντα χιλιάδες τους νά σούβλιζα μέ τή λόγχη μου,

ογδόντα χιλιάδες τους νά ‘στελνα στην κόλαση

εκατό χιλιάδες τους νά κρεμνουσα από σχοινί,

δέν βγαίνει μά τό Θεό αυτό το μίσος άπό μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τά κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.

Έλεγε ό Sully Drudhomme ότι «ή ποίηση είναι ή τέχνη της προσαρμογής της σκέψεως στίς λέξεις». Θά τολμούσα νά προσθέσω καί των λέξεων σέ πράξεις. Η μόνη παρατήρηση πού θά μπορούσα να κάνω είναι ότι ή τουρκική ποίηση είναι πολύ ρομαντική, που γράφε­ται μέ κλαδευτήρια. Τανάλιες, σχοινιά, κλιβάνους λόγχες και μαχαίρια χωρίς όμως αποτέλεσμα.

"Ακροατής