Η συνηθισμένη εγωική δράση μας έρχεται
σε πλήρη αντίθεση με την δράση εκείνων που έχουν "την συνείδηση
ξύπνια". έχουμε μάθει να ΑΝΤΙΔΡΑΜΕ, ενώ ο ξύπνιος άνθρωπος ΔΡΑ. Την
διαφορά θα την βρείτε στο παρακάτω ωραίο κείμενο:
Ἦταν ἕνας φτωχός ἀγρότης πού ζοῦσε στήν ἄκρη τοῦ χωριοῦ σέ ἕνα μικρό σπιτάκι. Ὅλη του ἡ περιουσία ἦταν μία φοράδα πού τήν χρησιμοποιοῦσε στίς ἀγροτικές δουλειές. Μαζί μέ τόν γιό του καί τήν γυναίκα τοῦ δούλευαν ὅλη μέρα στό χωράφι τους γιά νά ἐξασφαλίσουν τό φαγητό τους. Κάποια μέρα ἡ φοράδα ἀφήνιασε καί χάθηκε στό δάσος.
-Πῶ, πῶ κρίμα! εἶπαν οἱ ἄλλοι χωρικοί. Φτωχός ἄνθρωπος καί νά πάθει αὐτό τό κακό!
-Καί πῶς ξέρετε ὅτι εἶναι γιά κακό; ρώτησε ὁ χωρικός.
Μετά ἀπό μερικές μέρες γυρίζει ἡ φοράδα γκαστρωμένη καί μαζί της ἦρθε καί ἕνα νεαρό ὄμορφο ἀρσενικό ἄλογο.
-Πῶ, πῶ τύχη! εἶπαν πάλι οἱ χωριάτες.
-Καί πῶς ξέρετε ὅτι εἶναι γιά καλό; ρώτησε ὁ χωρικός.
Τήν ἄλλη μέρα ὁ γιός τοῦ καβάλησε τό ἀρσενικό γιά νά τό δαμάσει. Ἔπεσε ὅμως καί ἔσπασε τό πόδι του. Τότε πάλι ὅλοι οἱ χωρικοί εἶπαν:
-Πῶ, πῶ τί ζημιά ἔπαθε! Πάνω πού ἄρχισαν ὅλα νά τοῦ πηγαίνουν καλά νά χτυπήσει ὁ γιός του!
-Καί πῶς ξέρετε ὅτι εἶναι γιά κακό; ρώτησε πάλι ὁ χωρικός.
Μετά ἀπό μερικές μέρες κηρύχτηκε πόλεμος, οἱ στρατονόμοι ἦρθαν στό χωριό καί ἐπιστράτευσαν ὅλους τους ὑγιεῖς νέους.
Ἔτσι πάντοτε ὁ χωρικός ὅταν ἄκουγε γιά κάτι ρώταγε ἀνάλογα μέ τήν περίπτωση:
-Καί πῶς ξέρετε ὅτι εἶναι γιά καλό; Καί πῶς ξέρετε ὅτι εἶναι γιά κακό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου