ΜΑΝΑ: ποίημα γραμμένο από έναν φυλακισμένο

Γραμμένο από έναν φυλακισμένο. Αντιγράφτηκε χωρίς αλλαγές.

Σ' αγαπάω / σε λατρεύω / μου λείπεις εσύ / σ' αγαπάω / σε

λατρεύω / μακριά σου η καρδιά μου δεν αντέχει δεν μπορεί /

μην κλαις άλλο μάνα μου γλυκιά / δεν θα είμαι εγώ αυτός / που

γνώριζες παλιά / συγνώμη σου ζητώ / μέσα από την καρδιά μου

/ συγχώρα με σου λέω / οι τύψεις μου με τρώνε / και κάθε μέρα

κλαίω / δεν αντέχω άλλο / να σε πληγώνω πια / βαρέθηκα τα

ψεύτικα ταξίδια / από εσένα μακριά / δεν θέλω να σου λέω άλλα

λόγια που δεν τα εννοώ / θέλω να ξυπνάω λέγοντας σου / μάνα

σ’ αγαπώ / βαρέθηκα επίσης / την κοινωνική την κριτική / να με

βλέπουν όλοι οι άλλοι / και να λένε είσαι χάλια / δεν μπορεί να

είσαι εσύ / είσαι η ζωή μου / μία και αγνή/ μάνα μου λείπεις

πολύ / μακριά σου η ψυχή μου θα πεθάνει / το μυαλό πάει να

τρελαθεί / κάθε μέρα με εσένα που μιλώ / μου ανεβάζεις αυτό

που λέμε ηθικό / στηρίζεις το σκοπό μου / να είμαι ο γιος σου /

ο καθωσπρέπει / ο σωστός / να χαίρεσαι / να χαίρομαι που σε

έχω στο πλευρό μου/ σε καμαρώνω / που νοιάζεσαι για μένα / σε

καμαρώνω μάνα / γιατί εσύ είσαι αυτή / που μούδωσε ζωή/

ποτέ δεν μετανιώνεις / που ο γιος σου είμαι εγώ / ότι βλακεία

έχω κάνει / να ξέρεις πως φταίω μόνο εγώ / πίστεψε μάνα / μάνα

απλόχερα / πως στεναχώρια δεν θα νιώσεις / από' δω και πέρα /

ένα σημαντικό / που θέλω να σου πω / και θα έχω να το λέω /

πως μοναχά εσένα θ' αγαπώ / και δίπλα μου θα σ’ έχω / να αγαπάτε

τη μητέρα / σας αγαπάει και αυτή / κομμένα πια τα ψέματα /

αυτή μιλά ειλικρινά / η μάνα όλα τα αδύνατα τα κάνει δυνατά /

προσπαθεί με όλη της τη δύναμη / τα καλά να μας διδάξει /

μάνα σε καταλαβαίνω / σε νοιάζομαι πολύ / άκουσέ με /

πίστεψέ με / η καρδιά σου να χαρεί / πολλά ακόμα θα σου πω /

μα ποτέ δεν θα τελειώσω / και για την ζωή που έχω / δεν θα μετανιώσω.

Παγκόσμια κρίση στα τρόφιμα

Την στιγμή που ο βιομηχανικός βορράς πεθαίνει από την πολυφαγία, ο Τρίτος Κόσμος πάσχει από υπερπληθυσμό, καταστροφή του περιβάλλοντος και σιτοδεία. Σαν χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρω ότι το ένα τρίτο των τροφών που αγοράζονται στην Αγγλία κατά την διάρκεια των Χριστουγέννων καταλήγουν στα σκουπίδια. Η πείνα μας απειλεί όλους άμεσα, έστω και αν δεν το αντιλαμβανόμαστε. Δείτε τις παρακάτω διευθύνσεις:
BBC: "How to stop the global food crisis": http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/south_asia/7365798.stm

"The New Economics of Hunger", Washington Post, 27 April 2008 http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/04/26/AR2008042602041_pf.html

Zainab Bangura, Foreign Minister of Sierra Leone, video message to Avaaz members http://www.avaaz.org/en/world_food_crisis/10.php

Chinese news citing World Bank figures: http://www.cctv.com/english/20080426/102406.shtml

Reuters: "Rising food prices to top UN agenda" http://www.reuters.com/article/gc08/idUSL1890947220080424

See BBC article above, and "Rising Food Prices" by Alex Evans (Chatham House report) http://www.chathamhouse.org.uk/files/11422_bp0408food.pdf

UN scientific report on fixing the world food system: http://news.bbc.co.uk/1/hi/sci/tech/7347239.stm

The Guardian: "Credit crunch? The real crisis is global hunger", George Monbiot http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2008/apr/15/food.biofuels

Επιτέλους και μια σοβαρή πρωτιά

Δείτε στο site http://www.privacyinternational.org/article.shtml?cmd[347]=x-347-559597 έναν παγκόσμιο χάρτη με τις κοινωνικές ελευθερίες. Κατέχουμε την πρώτη θέση παγκόσμια! Παρά την οικονομική κατάσταση της χώρας μας και παρά τα εκατομμύρια των μεταναστών και παρά τα όσα λένε οι "κουλτουριάρηδες" συνεχίζουμε να είμαστε μία χώρα χαλαρή και "cool".
Μην μασάτε αδέλφια και μην μπαίνετε στον φαύλο κύκλο "περισσότερη δουλειά-περισσότερη κατανάλωση".

Περί Μακεδονίας

Το όνομα έχει χαθεί εδώ και 50 χρόνια όταν ο Τίτο αποφάσισε να μετονομάσει την Βαρντάρσκα σε Μακεδονία με τον σκοπό να κατέβει στο Αιγαίο.
Από τότε όλοι στο Ελλαδιστάν το ξύνανε.
Οι δεξιοί γιατί έκαναν τα καλά παιδιά στους Αμερικανούς που βέβαια από τότε έψαχναν τρόπο να πατήσουν στα κομμουνιστικά Βαλκάνια.
Οι αριστεροί που πιπίλαγαν την καραμέλα για συναδέλφωση των προλετάριων όλου του κόσμου.
Οι κεντρώοι γιατί είναι βαθιά νυχτωμένοι θέλοντας να εφαρμόσουν κομμουνιστικές πρακτικές με δεξιές μεθόδους (τον δήθεν σοσιαλισμό που θα εφαρμοστεί από σοσια-ληστές).
Οι «Μακεδόνες» έχουν απόλυτο δίκιο σε αυτά που κάνουν. Από μωρά τους πιπίλαγαν το μυαλό ότι είναι Μακεδόνες και πρέπει να ελευθερώσουν την Μακεδονία από τους κακούς Έλληνες. Οι οποίοι τρέχουν μπουλουκηδόν και τα ακουμπάνε σε ξενοδοχεία, καζίνα και μαγαζιά της "γείτονος και φίλης" χώρας.
Φυσικά δεν τους είπαν ποτέ ότι οι προ Χριστού επιγραφές που βρίσκονται στην "Μακεδονία" γράφτηκαν με ελληνική γραφή και όχι ρωμαϊκή όπως λένε όλοι οι ξένοι αλλά και εμείς ακόμη.
Δεν του είπαν ότι οι Έλληνες, ακόμη και σήμερα, μπορούνε να διαβάσουνε αυτές τις επιγραφές.

Δεν του είπαν ότι Θεσσαλονίκη και Αλέξανδρος ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΚΑΤΙ στα Ελληνικά και ότι δεν είναι απλοί ήχοι.
Και δεν τους τα είπαν γιατί εμείς σαν τυπικοί ηλίθιοι τους αφήσαμε να λένε ότι θέλουν.

Γιατί έχουμε εγκαταλείψει όσους Έλληνες επιζούν ακόμη στην Αλβανία, τα Σκόπια και την Βουλγαρία, όπως εγκαταλείψαμε τους Έλληνες της Κάτω Ιταλίας, της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου, της Τενέδου κλπ.
Ενδεικτικά αναφέρω την εποχή που ο Ανδρέας Παπανδρέου έβαλε τον «Γιωργάκη» να παίζει με το Υπουργείο Παιδείας (παρόλο που καλά καλά δεν μιλούσε ελληνικά). Τότε αυτός έκοψε την χρηματική επιχορήγηση σε είκοσι (αν θυμάμαι καλά) ελληνικά μειονοτικά σχολεία στην Βουλγαρία. Αυτή η κίνηση είναι ενδεικτική του ενδιαφέροντος των κυβερνήσεών μας για τους ομογενείς.
Το όνομα της Μακεδονίας χάθηκε ολοκληρωτικά όταν δεχτήκαμε το «προσωρινό όνομα» ΠΓΔΜ. Είναι σαν να μας λέγανε εμάς Πρώην Οθωμανική Δημοκρατία της Ελλάδας. Νομίζετε ότι χρειάζεται καθόλου κόπος για να σταματήσουν οι άλλοι να λένε το όνομα-σιδηρόδρομο, χρησιμοποιώντας μόνο το «Ελλάδα»;
Εξάλλου τι τους νοιάζει αυτούς το όνομα; Η Βιρμανία εδώ και χρόνια ονομάζεται Μυανμάρ. Ποιος από εσάς το πήρε είδηση; Και πόσο σας ενδιαφέρει πως θα λέγεται;
Αφού οι ηλίθιοι που (υποτίθεται) τους ενδιέφερε δεν έκαναν τίποτα, αλλά ασχολιόντουσαν με το μπούστο των τηλεπαρουσιαστριών στα πρωινάδικα και μεσημεριανάδικα κανάλια, καλά να πάθουν.

Σε λίγο εκτός από Τούρκους βουλευτές (μόνοι μας τους λέμε έτσι, αλλά για πηγαίνετε στην Τουρκία να μιλήσετε για Έλληνες…) στην Θράκη, θα αποκτήσουμε και Αλβανούς βουλευτές, Μακεδόνες βουλευτές και Βούλγαρους βουλευτές.

Θα δώσουμε σωρηδόν στους ξένους χαρτιά και υπηκοότητα (χωρίς να τους βάλουμε να μάθουν την γλώσσα και χωρίς καν να ορκιστούν πίστη στους νόμους όπως κάνουν όλες οι χώρες)
Θα τους επιτρέψουμε να μας προσβάλλουν και να καίνε την σημαία μας για να μην κατηγορηθούμε από τους αριστερούς «διανοούμενους» ως ρατσιστές και εθνικιστές.

Θα χτίσουμε τζαμιά, συναγωγές και ότι άλλο τραβάει η καρδιά των παγκοσμιοποιητών (όχι δεν είμαι φανατικός θρησκευόμενος).

Θα επιτρέψουμε να φέρουν τον ηλίθιο τόπο ζωής τους (που τους κατάντησε σε αυτό το χάλι) στην Ελλάδα.

Και έτσι έπειτα από λίγα χρόνια η Ελλάδα θα είναι μία ανάμνηση που θα διδάσκεται στα σχολεία όπως οι Βαβυλώνιοι και οι Χετταίοι. Όσο για τους Έλληνες (ήδη οι περισσότεροι είναι αγράμματοι και χρησιμοποιούν στο πιθηκοειδές λεξιλόγιό τους 200 ελληνικές λέξεις και 1000 ξένες) θα εξαφανισθούν από φυσική επιλογή.
Ποιος ενδιαφέρθηκε που τα Windows αναφέρουν φαρδιά πλατιά το Μακεδονία;
Ποιος ενδιαφέρθηκε που όλα τα προγράμματα που αγοράζουμε για τους υπολογιστές αναφέρουν φαρδιά πλατιά το Μακεδονία;
Ποιος ενδιαφέρθηκε που Ελληνική πολύτομη εγκυκλοπαίδεια αναφέρει, ήδη από την δεκαετία του 70, τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία;
Η φύση δεν ευνοεί τους ηλίθιους, ούτε τους υποχωρητικούς.
Και όταν θα μείνουν οι μη ρατσιστές και μη εθνικιστές «διανοούμενοι» με τα «αδέλφια» τους από τις άλλες χώρες, τότε θα δουν πόσα απίδια βάζει ο σάκος. Γιατί οι ιμάμηδες όταν βλέπουν «προοδευτικούς» βγάζουν σπυριά.
Χά!

Έχουμε και επιτυχίες

Από το http://www.alfavita.gr/typos/typos8423f.php :

Υποκλίθηκαν στην ευφυΐα δύο Ελλήνων μαθητών

«Οι διοργανωτές μάς προκάλεσαν και βάλαμε στοίχημα πέντε... μπίρες. Πήραμε τα μετάλλια, τις μπίρες και φύγαμε», λένε ενθουσιασμένοι

Έβαλαν στοίχημα... πέντε μπίρες με τους διοργανωτές και μάζεψαν όλα τα μετάλλια το περασμένο Σαββατοκύριακο σε διεθνή μαθηματικό διαγωνισμό στο Βάλτσε της Ρουμανίας.

Δύο μαθητές λυκείου από τη Θεσσαλονίκη αρίστευσαν στον διαγωνισμό «Πυθαγόρας» και μάλιστα κατάφεραν να λύσουν ασκήσεις στερεομετρίας, που ποτέ δεν είχαν διδαχτεί, μετατρέποντάς τες σε επιπεδομετρία, εκπλήσσοντας τους βαθμολογητές που... υποκλίθηκαν στην ευφυΐα τους.

Ο Ορφέας Αντωνίου πήρε χρυσό μετάλλιο και ο Βαγγέλης Ταρατόρης χάλκινο, ενώ μαζί πήραν το χρυσό στο ομαδικό... αγώνισμα, αφήνοντας τους επαίνους και τις απλές διακρίσεις για τους υπόλοιπους 600 μαθητές από διάφορες χώρες της Ευρώπης.

Γιος του προέδρου του μαθηματικού τμήματος του Α.Π.Θ., ο Ορφέας Αντωνίου μεγάλωσε σε ένα σπίτι γεμάτο από μαθηματικά και τα αγάπησε. Μαθητής της Β λυκείου στα Εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη, κάνει πολλές ώρες μαθήματα για τη δική του ευχαρίστηση κι όχι για να προχωρήσει την ύλη, την οποία άλλωστε ξέρει απέξω κι ανακατωτά.

«Η Ρουμανία έχει παράδοση στα μαθηματικά και όταν φτάσαμε οι διοργανωτές είχαν ένα ύφος σνομπ, του στυλ «τι θέλετε εσείς εδώ», «δεν έχετε καμία ελπίδα για διάκριση». Εμείς δεν πτοηθήκαμε και ένας από αυτούς με προκάλεσε να βάλουμε στοίχημα. Δέχτηκα, βάλαμε στοίχημα πέντε μπίρες, πήραμε τα μετάλλια, τις μπίρες και φύγαμε», δήλωσε στο «Έθνος».

Υποτροφία
Ένα ολοστρόγγυλο 20 πήρε ως γενική βαθμολογία πριν από λίγες μέρες στον έλεγχο ο Βαγγέλης Ταρατόρης, που φοιτά με υποτροφία στο ίδιο σχολείο. Στον διαγωνισμό της Ρουμανίας βρήκε τα θέματα δύσκολα, αλλά όπως κι ο Ορφέας έλυσε τη στερεομετρία με... επιπεδομετρία και έφυγε με το χάλκινο μετάλλιο στο ατομικό και το χρυσό στο ομαδικό.

«Από πολύ μικρός ήμουν πιο μπροστά από τους άλλους στα μαθηματικά. Μου αρέσουν πολύ και νομίζω ότι μπορώ να λύσω και τα πιο δύσκολα προβλήματα, όσο κι αν χρειαστεί να παιδευτώ», μας είπε ο Βαγγέλης, που φυσικά θέλει να σπουδάσει στο μαθηματικό, ενώ από 10 χρόνων έχει το ECDL -είναι μάλλον ο μικρότερος σε ηλικία κάτοχος του διπλώματος αυτού- και παράλληλα έχει αποκτήσει πολλά χρυσά μετάλλια σε αγώνες κολύμβησης, όπου αποτελεί μια από τις ελπίδες της χώρας μας στο ελεύθερο.

Τους δύο μαθητές συνόδευσε στη Ρουμανία ο καθηγήτρια μαθηματικών Ελένη Μήτσιου.

Πολεμιστές...

Χρειάζονται Υπομονετικοί Άνθρωποι, ικανοί να αντέξουν τις πιο σκληρές πειθαρχίες.

-Φίλοι της Πνευματικής Καλλιέργειας και Αληθινοί δόκιμοι της Αγνής Επιστήμης θέλουμε οι Πολεμιστές μας να έχουν καλλιτεχνικά συναισθήματα, να αγαπάνε την Επιστήμη, την Φιλοσοφία, και τον Μυστικισμό. Να δονούνται ηδονικά με τις κορινθιακές κολώνες της Ελλάδας, της ερωμένης της ομορφιάς. Να αισθανθούν στην καρδιά τους τον Μυστικισμό ενός Φραγκίσκου της Ασίζης και να ποθούν πραγματικά την Σοφία της Αιγύπτου.

-Θέλουμε Πολεμιστές στους οποίους να λάμπει πραγματικά η Ομορφιά του Πνεύματος και η Δύναμη της Αγάπης. Πολεμιστές που να είναι επιστήμονες όπως και ποιητές. Που να μπορούν να ερευνάνε το άτομο και να μπορούν να κάθονται να διαλογιστούν στο κελαϊδιστό ρυάκι που κυλάει μέσα στη βραχώδη κοίτη του.

-Πολεμιστές που να είναι ικανοί να διαλογιστούν δίπλα στα ερείπια της Αθήνας και της Αρχαίας Ρώμης.

-Πολεμιστές που να ξέρουν να θαυμάζουν την σμίλη του Πραξιτέλη.

-Πολεμιστές που να ξέρουν να αγαπάνε αληθινά ολόκληρη την Ανθρωπότητα.

-Πολεμιστές που να δονούνται με την λύρα του Ορφέα και να τραγουδάνε με τον Όμηρο στην ηδονική γη των Ελλήνων. Αυτό είναι το είδος Πολεμιστών που ποθούμε.

-Πολεμιστές που να μπορούν να θαυμάζουν το σπινθήρισμα των άστρων.

-Πολεμιστές που να είναι ερωτευμένοι με τις Αγνές Νύχτες.

-Πολεμιστές που να έχουν μία λατρευτή αρραβωνιαστικιά και αυτή να ονομάζεται Ουρανία. Αυτό είναι το είδος Πολεμιστών που επιθυμούμε.

-Πολεμιστές που να μπορούν να ντυθούν με το Χιτώνα της Αγιότητας.

-Πολεμιστές που να θέλουν να βάλουν το χαλί στα πόδια του Δάσκαλου, για να λάβουν το Αίμα και τα παραγγέλματα του.

-Πολεμιστές που να ποθούν την βαθιά χριστικοποίηση και να αισθανθούν αληθινά την ομορφιά της Αγάπης στην καρδιά τους. Τέτοιοι Πολεμιστές είναι εκείνοι που χρειαζόμαστε.

Έξω από μας ο Θυμός, η Απληστία, η Λαγνεία, η Ζήλεια, η Υπερηφάνεια, η Τεμπελιά, η Λαιμαργία.

Έξω από μας το ζιζάνιο του ψιθύρου και της συκοφαντίας.

-Θέλουμε Πολεμιστές που με το λεπτό και σιγανό βήμα των Μεγάλων Ελλήνων να πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα κηρύσσοντας τον Λόγο.

-Αυτό είναι το είδος Πολεμιστών που θέλουμε.

-Με κανένα τρόπο δεν θέλουμε να κάνουμε εμπόριο τη Γνώση.

Ένα μόνο πράγμα θέλουμε: ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΒΑΘΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.

Άνθρωποι και άγχος.

Αν ρίξουμε μια ματιά στους ανθρώπους που ζουν κυρίως στις μεγαλουπόλεις, δηλαδή στους ίδιους μας τους εαυτούς, τι θα δούμε; Ανθρώπους βιαστικούς με τα νεύρα τεντωμένα και γεμάτους άγχος. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Καταλήγουμε να ζητάμε την εναλλακτική λύση μέσα από τις υπεκφυγές και τις απατηλές υποσχέσεις που μας δίνει η ζωή. Αλλά η αλήθεια είναι ότι γυρνάμε ασταμάτητα σ' ένα φαύλο κύκλο. Έχουμε όμως τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε διαφορετικά την πραγματικότητα της ζωής;

Ο άνθρωπος είναι μια μηχανή που η λειτουργία της στηρίζεται στην ύπαρξη πέντε κέντρων: Του νοητικού, συγκινησιακού, κινητικού, ένστικτου και σεξουαλικού. Τα πέντε αυτά κέντρα δουλεύουν, το καθένα, με δικιά τους ενέργεια, που τους εξασφαλίζει σωστή και αρμονική λειτουργία. Σπατάλη αυτής της ενέργειας σημαίνει κακή λειτουργία στα ίδια και διαταραχή της ισορροπίας του ανθρώπου. Έτσι μετά π.χ. από μία έντονη συζήτηση αισθανόμαστε νοητική κούραση ή και στη πονοκεφάλους. Αυτό που συνέβη είναι ότι ξοδέψαμε τη νοητική μας ενέργεια. Επίσης, μετά από κοπιαστική σωματική εργασία, αισθανόμαστε έντονη κόπωση που οφείλεται στο ότι η ενέργεια του κινητικού κέντρου ξοδεύτηκε. Αυτό είναι ένας από τους λόγους που μας κάνουν να βλέπουμε τη ζωή κουραστική και γεμάτη από αξεπέραστα προβλήματα.

Ποια είναι όμως η πρακτική λύση για το φαινομενικά άλυτο αυτό πρόβλημα; Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις της ζωής με πραγματική ηρεμία; Είναι δυνατόν τα πέντε κέντρα να διατηρήσουν τις ενέργειες τους και να έλθουν σε ισορροπία. Σαν αποτέλεσμα θα υπήρχε χαλάρωση με την οποία θα μπορούσαμε να αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας απέναντι στα γεγονότα της ζωής. Και πόσο εύκολα ή δύσκολα μαθαίνει κανείς τη χαλάρωση; Όσο εύκολα ή δύσκολα μαθαίνει ένα μικρό παιδί να περπατά κάνοντας τα πρώτα του βήματα.

Ξεκινάμε να μάθουμε τη χαλάρωση όχι σ' ένα χώρο που υπάρχει ένταση ή στους θορυβώδεις δρόμους της πόλης, αλλά κάπου σε ένα ήσυχο μέρος, στο σπίτι μας ή στην εξοχή. Μία πολυθρόνα ή το κρεβάτι μας θα μας χρησιμεύσουν να εξασκηθούμε στην αρχή. Καθισμένοι ήσυχα και προσπαθώντας να διώξουμε την κούραση της ημέρας και τις αρνητικές σκέψεις που πιθανόν να έχουμε, φανταζόμαστε ότι οι μυς του σώματος, ξεκινώντας από τα πόδια, χαλαρώνουν όλο και πιο πολύ. Επιμένοντας στην αίσθηση του χαλαρού σώματος μπορούμε πραγματικά θα βρεθούμε σε μια ήρεμη κατάσταση. Οι πρακτικές ή τρόποι χαλάρωσης, είναι πολλές. Εδώ θα δοθούν οι πιο απλές, που μπορούν να εφαρμοστούν εύκολα από όλους.

Άλλη πρακτική είναι η εξής: Στρέφουμε την προσοχή μας στην καρδιά και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να ακούμε τους κτύπους της και να την αισθανόμαστε. Πραγματικά η ηρεμία της καρδιάς κυριεύει όλο μας το σώμα. Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να συγκεντρωθούμε στην αναπνοή μας, που σιγά-σιγά θα γίνεται ρυθμική και ήρεμη. Έτσι οδηγούμαστε σε βαθιά χαλάρωση. Η χαλάρωση αυτή καταρχάς επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε ευκολότερα την πίεση από το περιβάλλον. Γινόμαστε λιγότερο βίαιοι στις αντιδράσεις μας και τα γεγονότα μας επηρεάζουν λιγότερο. Το αποτέλεσμα αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αυξηθεί και να σταθεροποιηθεί μία μόνιμη κατάσταση ηρεμίας.

Όταν επιτευχθεί η χαλάρωση και γίνει κτήμα μας, όταν δηλαδή μπορούμε να παραμένουμε χαλαροί για μεγάλο χρονικό διάστημα άσχετα με το περιβάλλον (αν δουλεύουμε ή αν είμαστε μόνοι) έχουμε την δυνατότητα να στρέψουμε την προσοχή μας στον εαυτό μας χωρίς περισπασμούς. Από εκεί αρχίζει η δουλειά με τον εαυτό μας ξεκινώντας καταρχάς από την παρατήρηση των καθημερινών σφαλμάτων μας.