Άνθρωποι και άγχος.

Αν ρίξουμε μια ματιά στους ανθρώπους που ζουν κυρίως στις μεγαλουπόλεις, δηλαδή στους ίδιους μας τους εαυτούς, τι θα δούμε; Ανθρώπους βιαστικούς με τα νεύρα τεντωμένα και γεμάτους άγχος. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Καταλήγουμε να ζητάμε την εναλλακτική λύση μέσα από τις υπεκφυγές και τις απατηλές υποσχέσεις που μας δίνει η ζωή. Αλλά η αλήθεια είναι ότι γυρνάμε ασταμάτητα σ' ένα φαύλο κύκλο. Έχουμε όμως τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε διαφορετικά την πραγματικότητα της ζωής;

Ο άνθρωπος είναι μια μηχανή που η λειτουργία της στηρίζεται στην ύπαρξη πέντε κέντρων: Του νοητικού, συγκινησιακού, κινητικού, ένστικτου και σεξουαλικού. Τα πέντε αυτά κέντρα δουλεύουν, το καθένα, με δικιά τους ενέργεια, που τους εξασφαλίζει σωστή και αρμονική λειτουργία. Σπατάλη αυτής της ενέργειας σημαίνει κακή λειτουργία στα ίδια και διαταραχή της ισορροπίας του ανθρώπου. Έτσι μετά π.χ. από μία έντονη συζήτηση αισθανόμαστε νοητική κούραση ή και στη πονοκεφάλους. Αυτό που συνέβη είναι ότι ξοδέψαμε τη νοητική μας ενέργεια. Επίσης, μετά από κοπιαστική σωματική εργασία, αισθανόμαστε έντονη κόπωση που οφείλεται στο ότι η ενέργεια του κινητικού κέντρου ξοδεύτηκε. Αυτό είναι ένας από τους λόγους που μας κάνουν να βλέπουμε τη ζωή κουραστική και γεμάτη από αξεπέραστα προβλήματα.

Ποια είναι όμως η πρακτική λύση για το φαινομενικά άλυτο αυτό πρόβλημα; Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις της ζωής με πραγματική ηρεμία; Είναι δυνατόν τα πέντε κέντρα να διατηρήσουν τις ενέργειες τους και να έλθουν σε ισορροπία. Σαν αποτέλεσμα θα υπήρχε χαλάρωση με την οποία θα μπορούσαμε να αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας απέναντι στα γεγονότα της ζωής. Και πόσο εύκολα ή δύσκολα μαθαίνει κανείς τη χαλάρωση; Όσο εύκολα ή δύσκολα μαθαίνει ένα μικρό παιδί να περπατά κάνοντας τα πρώτα του βήματα.

Ξεκινάμε να μάθουμε τη χαλάρωση όχι σ' ένα χώρο που υπάρχει ένταση ή στους θορυβώδεις δρόμους της πόλης, αλλά κάπου σε ένα ήσυχο μέρος, στο σπίτι μας ή στην εξοχή. Μία πολυθρόνα ή το κρεβάτι μας θα μας χρησιμεύσουν να εξασκηθούμε στην αρχή. Καθισμένοι ήσυχα και προσπαθώντας να διώξουμε την κούραση της ημέρας και τις αρνητικές σκέψεις που πιθανόν να έχουμε, φανταζόμαστε ότι οι μυς του σώματος, ξεκινώντας από τα πόδια, χαλαρώνουν όλο και πιο πολύ. Επιμένοντας στην αίσθηση του χαλαρού σώματος μπορούμε πραγματικά θα βρεθούμε σε μια ήρεμη κατάσταση. Οι πρακτικές ή τρόποι χαλάρωσης, είναι πολλές. Εδώ θα δοθούν οι πιο απλές, που μπορούν να εφαρμοστούν εύκολα από όλους.

Άλλη πρακτική είναι η εξής: Στρέφουμε την προσοχή μας στην καρδιά και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να ακούμε τους κτύπους της και να την αισθανόμαστε. Πραγματικά η ηρεμία της καρδιάς κυριεύει όλο μας το σώμα. Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να συγκεντρωθούμε στην αναπνοή μας, που σιγά-σιγά θα γίνεται ρυθμική και ήρεμη. Έτσι οδηγούμαστε σε βαθιά χαλάρωση. Η χαλάρωση αυτή καταρχάς επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε ευκολότερα την πίεση από το περιβάλλον. Γινόμαστε λιγότερο βίαιοι στις αντιδράσεις μας και τα γεγονότα μας επηρεάζουν λιγότερο. Το αποτέλεσμα αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αυξηθεί και να σταθεροποιηθεί μία μόνιμη κατάσταση ηρεμίας.

Όταν επιτευχθεί η χαλάρωση και γίνει κτήμα μας, όταν δηλαδή μπορούμε να παραμένουμε χαλαροί για μεγάλο χρονικό διάστημα άσχετα με το περιβάλλον (αν δουλεύουμε ή αν είμαστε μόνοι) έχουμε την δυνατότητα να στρέψουμε την προσοχή μας στον εαυτό μας χωρίς περισπασμούς. Από εκεί αρχίζει η δουλειά με τον εαυτό μας ξεκινώντας καταρχάς από την παρατήρηση των καθημερινών σφαλμάτων μας.