Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

27 Νοεμβρίου 2018

Για τους «αθλίους» αυτού του κόσμου


εσθλός: καλός, αγαθός, ανδρείος, γενναίος, ευγενής, πλούσιος, αίσιος, άξιος
εσθλά: περιουσία, ευγενικές σκέψεις, ευγενικές πράξεις
εσθλόν: καλοτυχία
αέθλιος: αυτός που κερδίζει ένα βραβείο ή αγωνίζεται για αυτό
άθλιος: αυτός που προκαλεί αρνητικά συναισθήματα, πολύ κακός,    δυστυχισμένος, σε κακή κατάσταση, ταλαίπωρος ερειπωμένος, κουρελιασμένος …

Μάλλον μία τέτοια διαδοχή εννοιών είχε κατά νου ο Ουγκώ όταν έγραφε την παρακάτω εισαγωγή στο βιβλίο του «Οι άθλιοι»:
Όσο οι νόμοι και τα ήθη που υπάρχουν θα δημιουργούν (παρ’ όλο τον σημερινό πολιτισμό μας) κοινωνικούς απόκληρους και τεχνητές κολάσεις…
Όσο η γήινη μοίρα του ανθρώπου θα γίνεται εμπόδιο στον θείο του προορισμό…
Όσο τα τρία προβλήματα του αιώνα μας:
-ο ξεπεσμός του ανδρός από την στέρηση…
-ο εξευτελισμός της γυναίκας από την πείνα…
-και η ατροφία του παιδιού από το Σκοτάδι…
δεν βρουν την λύση τους…
Όσο σε μερικά στρώματα θα βασιλεύει η κοινωνική ασφυξία…
Με άλλα λόγια (και από μια άποψη πιο πλατιά ακόμα):
Όσο θα υπάρχει πάνω στην γη αμάθεια και δυστυχία…
βιβλία σαν και αυτό ίσως δεν θάναι ανώφελα.
ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ

Η πατρίδα μου δεν έχει πια  αέθλιους, μαχόμενους για κάποιο ιδανικό.  Δεν ακούγεται πλέον ο ιερός όρκος:
«Οὐ καταισχυνῶ τὰ ὅπλα, οὐδ᾿ ἐγκαταλείψω τὸν προστάτην ὢ ἂν στοίχῳ, ἀμυνῶ δὲ καὶ ὑπὲρ ἱερῶν καὶ ὁσίων, καὶ μόνος καὶ μετὰ πολλῶν, καὶ τὴν πατρίδα οὐκ ἐλάττω παραδώσω, πλείω δὲ καὶ ἀρείῳ ὅσης ἂν παραδέξωμαι».
Ο πολιτισμός ο οποίος παρήγαγε Ανθρώπους πέθανε πλέον.
«Χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν, ου μάντιδα δάφνην, ου παγάν λαλέουσαν»…
Η πατρίδα μου γέμισε κενούς ανθρώπους, θλιβερά άθλια αντίγραφα των άθλιων δυτικών προτύπων που διαφημίζει η άθλια νεοταξική τηλεόραση. Κάπως έτσι είναι που χάνονται οι λαοί. Επειδή εθελοτυφλούν και αυτο-υποβιβάζονται δημιουργώντας ένα ηθικό κενό. Και τότε -επειδή η Φύση μισεί τα κενά- εμφανίζεται κάποιος και τους καταστρέφει.
Και επειδή ισχύουν όλα τα παραπάνω, και επειδή η αιτία όλων αυτών είναι μία, προσπαθώ και εγώ  να την περιγράψω, και να σας προσφέρω [αλλά και να σας εξηγήσω] κάποιες πιθανότητες διαφυγής από αυτήν την καταστροφική αιτία, από αυτό που ονομάζεται ΕΓΩ, από αυτό που περιγράφουν οι εκφράσεις «αυτό είναι δικό ΜΟΥ»  και «εγώ είμαι ΠΙΟ».
Ανεβάζω κάποιες αναρτήσεις για το θέμα αυτό, το οποίο πραγματικά είναι «ταμπού». Δεν το αγγίζει κανένας ή αν το αγγίξει το κάνει επιφανειακά, και ακόμα και έτσι φροντίζει να το παρατήσει όσο γίνεται γρηγορότερα.
Ο χειρότερος κουφός είναι εκείνος που δεν θέλει να ακούσει.
Η γοητεία της ζωής είναι τόσο μεγάλη που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται να ακούσουν. Και οι ελάχιστοι που ενδιαφέρονται δεν μπορούν να εφαρμόζουν τις οδηγίες που δίνω. Και βέβαια [δάσκαλε που δίδασκες]  ούτε και εγώ μπορώ να τις εφαρμόσω. Αυτό το λέω γιατί ετούτη η δουλειά απαιτεί ειλικρίνεια. Και υπομονή.
Και τέλος πάντων όσο ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΤΟΣΟΙ «ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΑΘΛΙΟΙ» θα πρέπει να γίνεται και κάποια εσωτερική προσπάθεια, η οποία «ίσως να μην είναι ανώφελη».

20 Νοεμβρίου 2018

Κόλπο για «προέκταση ρεύματος»

Το ηλεκτρικό ρεύμα παρουσιάζεται περίπου σαν μπαμπούλας.
Η πραγματικότητα είναι ότι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι από τα πλέον ακίνδυνα σημερινά «εργαλεία». Απόδειξη ότι τα πάντα στις πόλεις κινούνται με ηλεκτρισμό και αντίστοιχα τα ατυχήματα από ηλεκτροπληξία είναι σχεδόν μηδενικά.
ΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΦΟΒΑΣΤΕ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΕΒΕΣΤΕ. Υπακούει σε πολύ απλούς κανόνες [τους μάθατε στο σχολείο] και αν προσέξετε λίγο δεν πρόκειται ποτέ να πάθετε τίποτε. Και επιπλέον μπορείτε να επισκευάσετε απλές συσκευές ή να κάνετε δικές σας κατασκευές και μετατροπές. Μία τέτοια μετατροπή είναι και αυτή που θα δείτε στο βίντεο.

14 Νοεμβρίου 2018

Ευτυχώς που φασίστες σαν τον Σαβάλα πεθαίνουν

Σήμερα έπεσα πάνω σε ένα βίντεο που έχει ανεβάσει το φασιστικο-εθνικιστικό greece-report.blogspot.com
Έμεινα έκθαμβος με την φασιστική νοοτροπία του παλιού -ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΕΘΑΜΕΝΟΥ- ηθοποιού Τέλη Σαβάλα.
Με τις ξεδιάντροπες φασιστικές και εθνικιστικές δηλώσεις του ντροπιάζει την πολυ-πολιτισμική, ανεκτική και όλως προσφάτως πολυ-εθνική δημοκρατική χώρα μας.
Ντροπιάζει επίσης τις αξίες της τόσο δημοκρατικής και τόσο πολιτισμένης Δύσης, που κάνει ότι μπορεί για να ξεφορτωθεί το μίασμα της θρησκείας και του έθνους.
Δεν μπορώ παρά να εκφράσω τον αποτροπιασμό μου και να δηλώσω ότι το καλύτερο που μπορούν να κάνουν τέτοια φασισταριά είναι να πεθάνουν για να ξεβρωμίσει ο τόπος!
Ζήτω η αθεΐα.
Ζήτω τα 62 γένη των ΛΟΑΤ.
Ζήτω ο κομουνισμός [παρά το γεγονός ότι οι εφευρέτες του τον αρνήθηκαν]
Ζήτω οι λαθρομετανάστες, οι Ρομά και οι μαστουρο-διανοούμενοι.
Κάτω οι ανώμαλοι άνδρες και γυναίκες που προτιμάνε για σεξ το αντίθετο από αυτούς φύλο.
Κάτω οι φασίστες που επιμένουν να είναι υπερήφανοι που γεννήθηκαν Έλληνες.

ΥΓ: Τί να κάνω; Θα πρέπει να αλλάξω χαβά και να αρχίσω να συμπλέω με την νέα δημοκρατική ιντελιγκέντσια μπας και δω κανένα κλικ στην σελίδα!

10 Νοεμβρίου 2018

Ποιος θα μας σώσει από τους ειδικούς; [ψυχανάλυση]

Η νέα παγκόσμια θρησκεία της Νέας Εποχής στην Νέα Τάξη Πραγμάτων είναι η ψυχολογία. Μαζί με τα προβλήματα των ανθρώπων πολλαπλασιάζονται και οι ψυχίατροι.
Περιοδικά, εφημερίδες και διαδίκτυο υποκλίνονται με σεβασμό στους αρχιερείς-ψυχολόγους, έστω και αν πολλές φορές λένε βλακείες. Παράδειγμα ένας τηλε-μαϊντανός που είχε χωρίσει τρεις φορές, έδινε συμβουλές στις τηλεθεάτριες για το πώς «θα σώσουν τον γάμο τους»!!!
Οι ανόητες και κενές συμβουλές των περιοδικών μόδας -υπογραφόμενες από «ειδικούς»- δίνουν και παίρνουν.
Όλοι υιοθετούν την δυτική μέθοδο ανατροφής των παιδιών, που την συστήνουν οι «μοντέρνοι» ψυχίατροι, τα πράγματα πάνε ΜΟΝΙΜΑ από το κακό στο χειρότερο και όλοι αναρωτιούνται τον λόγο.
Αλήθεια γνωρίζετε πολλούς ανθρώπους [φυσικά όλο και κάποιος θα υπάρχει] που να έχουν πάει σε ψυχίατρο και να έχουν γίνει καλά με την περίφημη ψυχανάλυση; Το πολύ-πολύ να «έχουν λύσει τα προβλήματά τους» επειδή βρίσκονται μόνιμα σε καταστολή με ψυχοφάρμακα.
Το πιθανότερο είναι όλα τα παραπάνω ΔΕΝ τα έχετε σκεφτεί ποτέ «όλα μαζί» [ΑΝ βέβαια τα έχετε σκεφθεί ποτέ σας] οπότε ίσως να σας παραξενεύουν. Όμως είναι απολύτως φυσιολογικό να συμβαίνουν.
Η αυτογνωσία, δηλαδή η λύση των ψυχολογικών προβλημάτων, δεν είναι κάτι απλό. Η επιστήμη της ψυχολογίας έχει μία βασική αδυναμία στα ίδια της τα θεμέλια. Πρόκειται για την αθεΐα. Εξάλλου, ο ίδιος ο Φρόιντ δήλωνε άθεος, αν και είχε μελετήσει πολύ την Αγία Γραφή και ήταν Εβραίος στο θρήσκευμα.
Η ψυχολογία ήταν «υποκατάστημα» της Φιλοσοφίας μέχρι το 1870. Τότε ο γερμανός Wilhelm Maximilian Wundt [1832 - 1920] την μετέτρεψε σε ανεξάρτητη επιστήμη. Ο Wundt ήταν γιατρός, ψυχολόγος, φιλόσοφος και καθηγητής πανεπιστημίου. Ήταν ο πρώτος που πήρε από μόνος του τον τίτλο του «ψυχολόγου». Ήταν ο ιδρυτής του πρώτου ψυχολογικού εργαστηρίου, στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, το 1879. Έγινε γνωστός ως ο «πατέρας της πειραματικής Ψυχολογίας». Οργάνωσε την ψυχολογία με βάση την δομή της επιστήμης της χημείας. Σύμφωνα με την «κοινή λογική» της εποχής [η οποία παραμένει η ίδια μέχρι σήμερα] θεώρησε τον άνθρωπο ως μία μηχανή αποτελούμενη από εξαρτήματα, τα οποία μπορούν να αναλυθούν ξεχωριστά, να «επισκευαστούν» και έτσι να βγει ένα πόρισμα για τον «θεραπευμένο» άνθρωπο. Ο μεγάλος επιστήμων αρνήθηκε «γιατί έτσι» την ύπαρξη της ψυχής ή έστω την θεώρησε άσχετη με την επιστήμη του!
Μερικές δεκαετίες αργότερα, ο Αϊνστάιν θα δηλώσει: «Η επιστήμη χωρίς τη θρησκεία είναι χωλή, η θρησκεία χωρίς την επιστήμη είναι τυφλή».
Όμως η ψυχιατρική απορρίπτει την ψυχή και φυσικά τον ΑΓΝΩΣΤΟ και ΑΟΡΑΤΟ Θεό και προσπαθεί να λύσει τα πάντα με την ΨΥΧΡΗ λογική. Αλλά όπως είπε και πάλι ο πανέξυπνος Αϊνστάιν «Αν δε συγκρουστούμε με τη λογική, δεν θα φτάσουμε πουθενά ποτέ μας».
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο σήμερα οι ψυχίατροι έχουν τα ίδια προβλήματα όπως κάθε άλλος «κοινός θνητός»! Η ψυχολογική και ψυχιατρική επιστήμη απαιτεί από τους ψυχίατρους και τους ψυχολόγους να αυτο-θεραπευθούν πριν αρχίσουν να θεραπεύουν τους άλλους ανθρώπους. Αλλά όταν ο ίδιος ο «πατέρας» της ψυχιατρικής ο Φρόιντ είχε τον συγκεκριμένο, άγνωστο ΚΑΙ ΑΠΟΣΙΩΠΗΜΕΝΟ χαρακτήρα, τον οποίο αποκαλύπτουν στα βιβλία τους διάφοροι συγγραφείς-ερευνητές τι μπορεί να περιμένει κανείς; Το δέντρο φαίνεται τελικά από τους καρπούς του.
-Η αγγλίδα Dominic Streatfeild είναι συγγραφέας [όχι συγγραφίνα], δημοσιογράφος [όχι δημοσιογραφίνα] και δημιουργός [όχι δημιουργίνα] ντοκιμαντέρ. Ειδικεύεται σε ζητήματα στρατιωτικής και ασφάλειας., και σπούδασε στο King's College του Λονδίνου. Υπηρέτησε στις βρετανικές ένοπλες δυνάμεις, εργάστηκε για το BBC και ως ανεξάρτητος παραγωγός ντοκιμαντέρ και δημοσιογράφος. Το 2001 εξέδωσε το βιβλίο «Cocaine: An Unauthorised Biography». Το βιβλίο που είχε 528 σελίδες επανεκδόθηκε το 2003.
-Ο Αμερικανός Frederick Campbell Crews είναι πολυγραφότατος συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας και καθηγητής της αγγλικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας του Μπέρκλεϊ. Στις 22 Αυγούστου 2017 εξέδωσε ένα βιβλίο με 746 σελίδες. Το βιβλίο του είχε τίτλο «Freud: Creating an Illusion» ή στα ελληνικά «Φρόυντ: Δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση». Ο συγγραφέας αποκαλύπτει πολλά αποσιωπημένα γεγονότα που γκρεμίζουν το είδωλο του «πατέρα της ψυχιατρικής». Ο Φρόιντ που υποτίθεται εφεύρε την επιστήμη της θεραπείας των ψυχολογικών προβλημάτων δεν ήταν καθόλου στα καλά του. Ο ψυχισμός του ξεχείλιζε από παράλογες και αλλόκοτες ιδέες, μισογυνισμό, λαγνεία και ωμότητα.
Ένας πολύ πρόχειρος κατάλογος της ψυχικής υγείας του Φρόιντ, σύμφωνα με τα λεγόμενα της Streatfeild, του Crews [και προφανώς και άλλων συγγραφέων] είναι ο παρακάτω:
-Ήταν προβληματικός από μικρός, αφού καταγόταν από πτωχευμένη λόγω του πολέμου εβραϊκή οικογένεια. Τα βιώματα που είχε μικρός του δημιούργησαν «ακατανίκητη δίψα για πλούτο και δόξα».
-Πιθανολογείται [δεν είναι απόλυτα βέβαιο] ότι κακοποιούσε σεξουαλικά την μικρή αδελφή του.
-Πίστευε ότι η κοκαΐνη μπορούσε να απεξαρτήσει τους εθισμένους στην μορφίνη!
-Συνταγογράφησε σε έναν ασθενή του κοκαΐνη, και έτσι ο ασθενής απέκτησε και εξάρτηση!
-Ήταν ήδη κοκαϊνομανής από φοιτητής ακόμα, αφού είχε μπει στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης το 1883.
-Το 1884, ανακοίνωσε με κάποια επιστολή του ότι είχε ενδιαφέρον για τις θεραπευτικές χρήσεις της κοκαΐνης στις καρδιοπάθειες και τις νευρολογικές παθήσεις.
-Το 1885 μετά από πειράματα -αλλά και από την προσωπική του εμπειρία- έγραψε και εξέδωσε ένα κείμενο με τον γερμανικό τίτλο «Über Coca» ή στα ελληνικά «Σχετικά με την κοκαΐνη». Το συμπέρασμα της μελέτης του ήταν ότι η κοκαΐνη ήταν κατάλληλη για θεραπεία «εις πάσαν νόσον»!
-Οι ασθενείς του ήταν για αυτόν κάτι σαν ινδικά χοιρίδια. Δηλαδή αναλώσιμοι και χρήσιμοι μόνο για έρευνα.
-Ήταν φοροφυγάς.
-Πίστευε ότι οι περισσότεροι ασθενείς του δεν μπορούσαν να θεραπευτούν, αλλά αυτός τους «θεράπευε» με το αζημίωτο φυσικά.
-Διάλεγε για ασθενείς μόνο εκείνους που μπορούσαν να πληρώσουν με κάποιο αξιόπιστο νόμισμα της εποχής.
-Κανόνιζε ώστε οι ψυχοθεραπείες να τραβάνε σε μήκος για να κερδίζει περισσότερα χρήματα.
-Χειραγωγούσε τους ασθενείς του. Ήθελε «με το ζόρι» τα όνειρα και τα συμπτώματα που του έλεγαν να ταιριάξουν με τις θεωρίες του.
-Όταν κάποτε ρώτησαν τον Φρόυντ πώς αισθάνεται για τους ασθενείς του, ένας συνάδελφός του τον άκουσε να απαντά: «Μπορώ να τους τσακίσω».
-Ο ίδιος συνάδελφός του είπε ότι ο Φρόιντ «προέβαλλε τις δικές του σκέψεις στους άλλους».
-Ήταν μανιώδης καπνιστής από είκοσι ετών και καθημερινά κάπνιζε πάνω από 20 πούρα! Υποβλήθηκε σε περισσότερες από 30 χειρουργικές επεμβάσεις για αφαίρεση όγκων. Το 1923, οι γιατροί του αφαίρεσαν ένα μεγάλο μέρος από το σαγόνι του. Ποτέ δεν σταμάτησε το κάπνισμα.
-Πίστευε ότι το κάπνισμα τον κάνει παραγωγικό και δημιουργικό! Πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία: κάποιος θεραπεύει τον εθισμό των άλλων, θεωρώντας ότι ο δικός του εθισμός είναι «δημιουργική απασχόληση»!
-Κάποτε εξομολογήθηκε σε έναν φίλο του ότι μικρός ήταν ερωτευμένος με τη μητέρα του ενώ ταυτόχρονα ζήλευε τον πατέρα του και ότι αυτό το συμβάν σημάδεψε την παιδική του ηλικία.
-Είχε μανία με το σεξ και το «ανακάλυπτε» πίσω από όλα τα πράγματα.
-Πίστευε ότι όλα τα αγόρια είναι ερωτευμένα με τις μητέρες τους και θέλουν να δολοφονήσουν τους πατεράδες τους. Πρόκειται για το περίφημο [εμφανώς αποκλειστικά δικό του] «Οιδιπόδειο σύμπλεγμα». Με λίγα λόγια επειδή ο Φρόιντ ήταν ψυχικά ανώμαλος έβγαλε όλη την ανθρωπότητα ανώμαλη με το ζόρι. Πρόκειται για την περίπτωση ενός Νεοταξικού «προπατορικού αμαρτήματος».
-Θεωρούσε ότι οι γυναίκες είναι μοχθηρά πλάσματα που ζηλεύουν τους άνδρες επειδή αυτές δεν έχουν πέος. Πίστευε επίσης ότι η κρυφή φιλοδοξία των γυναικών είναι να ευνουχίσουν ψυχολογικά τους άνδρες ώστε να αποκτήσουν «το πέος που φθονούν και δεν έχουν».
Μετά από όλα αυτά δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι μπορούμε με άνεση να κατηγορήσουμε την ψυχιατρική επιστήμη ότι δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα των ασθενών. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να καταστέλλει τα συμπτώματά τους και να τους κρατάει χαπακωμένους με ψυχοφάρμακα.
Και ίσως, επίσης, να μην είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι όλα τα απολυταρχικά καθεστώτα στέλνουν τους αντιπάλους τους στα τρελάδικα. Αρκεί να υπογράψουν δύο ψυχίατροι ότι έχετε ψυχολογικό πρόβλημα, ώστε να σας κλείσουν στο πιτς-φυτίλι στο τρελάδικο. Σε κάποιες «ειδικές» περιπτώσεις [στις δικτατορίες κυρίως] αρκεί η υπογραφή από έναν γιατρό ακόμα και άσχετο με την ψυχιατρική…
Επομένως τι συμπέρασμα βγαίνει από όλα αυτά;
Είναι η ψυχιατρική και η ψυχολογία άχρηστη;
Είναι οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι άσχετοι και άχρηστοι;
Σαφώς όχι.
Κατά την γνώμη μου η παραπάνω επιστήμη θα ήταν χρησιμότατη αλλά όχι με την σημερινή μορφή του «συνταγογράφου ψυχοφαρμάκων» και του «δεκανικιού της κατεστημένης τάξης».
Κάποτε πρέπει να κατέβει η συγκεκριμένη επιστήμη [και οι θεράποντές της] «από το βάθρο του βασιλιά». Πρέπει να μετατραπεί σε μία κανονική «ελαττωματική» επιστήμη, η οποία δεν τα ξέρει όλα, και η οποία απαιτεί έρευνα, κόπο και χρόνο για να γίνει πραγματικά χρήσιμη.
Δεν ξέρω βέβαια αν η Νέα Τάξη Πραγμάτων επιθυμεί κάτι παρόμοιο με εμένα…

1 Νοεμβρίου 2018

Απο-Χαιρετισμός στην ζωή

Σήμερα ξαφνικά εμφανίστηκε ένα από τα μικρά γατάκια μου χωρίς όρεξη, με πρησμένο σαγόνι και πολλά πηχτά σάλια. Από τότε που γεννήθηκε ήταν πιο ασθενικό από τα δύο αδέλφια του. Είχε πολλά προβλήματα στα μάτια και του τα καθάρισα αμέτρητες φορές βάζοντάς του το κατάλληλο οφθαλμικό διάλυμα.
Το έπιασα και του άνοιξα το στόμα του. Έτσι όπως ήταν σε άσχημο χάλι γουργούριζε! Είχε ένα μεγάλο γκρίζο έλκος στον ουρανίσκο, και μάλλον είχαν σαπίσει και όλα τα δόντια του στην δεξιά μεριά. Προφανώς υπέφερε μέρες πριν πάρει την κάτω βόλτα και φανεί έτσι ξαφνικά και έντονα η ασθένειά του.
Έμεινε απομονωμένο επάνω σε ένα πετσετάκι με μόνη συντροφιά την αδελφή του…

Μετά μερικές ώρες ψόφησε και η αδελφή του απλά καθόταν δίπλα του επάνω στο πανί.

Ήταν ένας συμπαθέστατος, ζωηρός και φουντωτός γατούλης.
Έπαιζε στα χόρτα με τα άλλα γατιά.
Σκαρφάλωνε στα δέντρα και πάλευε ανάμεσα στους μεγάλους για να φάει.
Ερχόταν και έξυνε τα νύχια του στο παντελόνι μου γουργουρίζοντας.
Τώρα έχει πεθάνει γιατί έτσι διάλεξε η Μητέρα Φύση.
Και εγώ κοιτάω όλη την διαδικασία στεναχωρημένος για τον συμπαθή γατούλη μου. ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΖΩΟΦΙΛΟΣ. Γιατί θα είχα στειρώσει την πανέμορφη, φουντωτή και πανέξυπνη μάνα του. Και θα είχα χάσει τα πάντα:
την εμφάνισή του σαν ένα μικροσκοπικό «ποντικάκι»…
τις αγριάδες του επειδή με φοβόταν που τον πλησίαζα να τον χαϊδέψω…
τα κόλπα του όταν πάλευε με τις άλλες γάτες…
τα γουργουρητά του όταν τριβόταν επάνω μου…
το γεμάτο προσμονή βλέμμα του όταν περίμενε να τον ταΐσω…
το πραγματικά περίεργο γουργουρητό του όταν εξέταζα το στόμα του…
Είμαι ένας άγριος άνθρωπος, με φρικτό ψυχισμό, και άγρια ένστικτα, ικανός να προκαλέσω γενοκτονίες αν είχα την δυνατότητα χωρίς να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου.
Αλλά μπροστά στις διαδικασίες της Μητέρας Φύσης και μπροστά στον Άγγελο του Θανάτου δεν μπορώ παρά να πω ταπεινά:
Ας είναι όλα τα όντα ευτυχή. Ας είναι όλα τα όντα μακάρια. Ας είναι όλα τα όντα σε ειρήνη. [ακόμα και οι άνθρωποι]

31 Οκτωβρίου 2018

Εσωτερική εργασία

Η αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία δεν ήταν μια καθαρά διανοητική επιστήμη όπως αυτή διαμορφώθηκε τους τελευταίους αιώνες στη Δυτική Ευρώπη. Ήταν μια πρακτική, εμπειρική ενασχόληση που σκόπευε στη Γνώση. Ο παρακάτω διάλογος του Σωκράτη με τον Φαίδρο είναι διαφωτιστικός:
-Φαίδρος: Πες μου Σωκράτη, δε λένε ότι από κάπου εδώ γύρω απήγαγε ο Βορέας την Ωρείθυια;
-Σωκράτης: «…Αν κάποιος προσπαθήσει να εξετάσει αυτά θα χρειαστεί πολύ καιρό απασχόλησης. Αλλά εγώ δεν έχω καθόλου καιρό να ασχοληθώ με αυτές τις έρευνες, και η αιτία φίλε μου είναι η εξής: Σύμφωνα με το Δελφικό επίγραμμα, δεν μπορώ ακόμη να γνωρίζω τον εαυτό μου. Έτσι μου φαίνεται γελοίο, ενώ αγνοώ αυτό, να εξετάζω τα ξένα. Για αυτό ακριβώς τα παράτησα και αφού πείστηκα με ό,τι πιστεύουν κοινώς για αυτά, όπως σου έλεγα, δεν τα εξετάζω αλλά κοιτάζω τον εαυτό μου, αν δηλαδή είμαι κάποιο θηρίο πολυπλοκότερο και πιο μανιακό από τον Τυφώνα ή αν είμαι το ημερότερο και αγαθότερο που μετέχει στη θεϊκή και λογική φύση του ζώου...»
εδώ λοιπόν φαίνεται καθαρά ότι η βάση, η απαρχή κάθε είδους γνώσης έχει άμεση σχέση με την αυτογνωσία. Αφού «... Τα διάφορα πάθη των ανθρώπων δείχνουν ότι ο καθένας φέρει μέσα του την Ευτυχία και την Δυστυχία, και ότι τα πιθάρια του καλού και του κακού... δεν είναι στο σπίτι του Δία ακουμπισμένα...» [Iλιάδα ραψωδία Ω στίχος 527], «αλλά βρίσκονται μέσα στην ψυχή...» όπως θα τονίσει ο Πλούταρχος στο έργο του «Περί Ευθυμίας».
Στην αρχαία Ελληνική φιλοσοφία σώζεται ένας μεγάλος αριθμός οδηγιών οι οποίες δόθηκαν από πολλούς φιλόσοφους-μυημένους των αρχαίων μυστηρίων και διδασκάλους-ιδρυτές σχολών, οι οποίοι σκοπεύουν στο να δείξουν στους μαθητές-υποψήφιους της Γνώσης, τί ακριβώς πρέπει να κάνουν και πώς να το κάνουν, κατευθύνοντας τις καθημερινές δραστηριότητες στο ξεπέρασμα ή διάλυση των «άγριων επιθυμιών» και στην επαφή με το θείο.
Στα «Έπη του Πυθαγόρα», έργο ανωνύμου διαβάζουμε έναν τέτοιο κατάλογο συμβουλών και οδηγιών του διδάσκαλου σε έναν μαθητή:
-Η παράδοση το λέει: πάνω απ' όλα να τιμάς τους αθάνατους θεούς και να κρατάς τους όρκους.
-Μετά, να δείχνεις σεβασμό στους ένδοξους ήρωες και στις θεϊκές δυνάμεις.
-Τους συγγενείς σου να τους τιμάς και όσο για τους άλλους κάνε φίλο εκείνον που είναι ενάρετος.
-Κι αφού κατανοήσεις ότι αυτά που σου είπα είναι σωστά, μάθε να κυριαρχείς στο στομάχι, στον ύπνο, στην λαγνεία και στον θυμό. Πρόσεξε! Μη βλάψεις ποτέ μήτε τον εαυτό σου, μήτε κανέναν άλλον. Και να σέβεσαι πιο πολύ την δικιά σου κρίση παρά τους άλλους.
-Να μην λες και να μην κάνεις απερίσκεπτα τίποτα  αλλά να είσαι δίκαιος και στις πράξεις και στα λόγια.
-Κατάλαβέ το: η μοίρα όλων είναι να πεθάνουν. Όσον αφορά τα χρήματα, αυτά είναι πρόσκαιρα που άλλοτε τα κατέχεις και άλλοτε τα χάνεις.
-Και όσα κακά σου έχει φέρει η μοίρα, από αυτά που δίνει στους ανθρώπους, μάθε να τα υπομένεις χωρίς να αγανακτείς. Όσο μπορείς να τα γιατρεύεις. Για συλογίσου! Στους καλούς η μοίρα δίνει λίγα από τα κακά αυτά.
-Θα ακούς να λέγονται πολλά. Και καλά, μα και κακά. Μην τα αποδέχεσαι με πάθος επειδή σου αρέσουν μα ούτε να τα απορρίπτεις αμέσως. Και αν λέγεται κάποιο ψέμα άκουσε το με ηρεμία. Και θα σου το τονίσω, μάθε να το εφαρμόζεις πάντα: Μην παρασύρεσαι και ούτε να κάνεις ή να λες κάτι που δε θα σε ωφελήσει.
-Πριν πράξεις κάτι, σκέψου το για να μην κάνεις καμιά ανοησία. Γιατί η ανοησία είναι αυτή που χαρακτηρίζει τον δυστυχισμένο. Να κάνεις εκείνα για τα οποία αργότερα δεν θα μετανιώσεις. Και να αποφεύγεις αυτά που αγνοείς.
-Αν διδαχθείς όσα πρέπει να ξέρεις θα γίνεις πιο ευτυχισμένος.
-Μην παραμελείς την υγεία του σώματός σου -είναι καθήκον σου αυτό- αλλά να έχεις μέτρο στο φαγητό, στο ποτό και στην εκγύμνασή του. Και όταν λέω μέτρο εννοώ αυτό που δεν θα σου φέρει στεναχώριες. Συνήθισε να τρως λιτά και υγιεινά.
-Και πρόσεξε: μην κανείς τίποτα που προκαλεί τον φθόνο.
-Μην είσαι σπάταλος (όπως κάνουν όσοι δεν ξεχωρίζουν το σωστό) αλλά ούτε να είσαι τσιγκούνης. Το μέτρο, είναι το καλύτερο για όλα. Κάνε ό,τι δεν θα σε βλάψει και πριν κάνεις οτιδήποτε να το σκεφτείς.
-Και μην αφεθείς στον γλυκό ύπνο, πριν θυμηθείς στοχαστικά τρεις φορές την κάθε σου πράξη: «Τι κακό έκανα; Τι καλό έκανα; Τι έπρεπε να κάνω και το απέφυγα;»
-Αφού θυμηθείς την πρώτη σου πράξη, να εξετάσεις κάθε γεγονός με την σειρά. Κατόπιν κατηγόρησε τον εαυτό σου για τις άσχημες πράξεις ενώ για τις καλές ευχαριστήσου. Προσπάθησε να εφαρμόζεις αυτές τις συμβουλές, σε αυτές να εξασκείσαι, αυτές να αγαπάς. Γιατί θα σου ανοίξουν το δρόμο που οδηγεί στα θεϊκά χαρίσματα και θα εμφυτεύσουν στην ψυχή σου την Τετρακτύ που είναι η πηγή της αιώνιας ζωής.
-Άρχισε λοιπόν το έργο αυτό αφού πρώτα προσευχηθείς στους θεούς να σε βοηθήσουν να το φέρεις σε αίσιο τέλος.
-Και όταν μάθεις να εκτελείς τέλεια όσα σε έχω συμβουλεύσει, τότε θα γνωρίσεις την ουσία των ανθρώπινων και των θεϊκών πραγμάτων (πόσο περαστικά ή πόσο αιώνια είναι).
-Θα γνωρίσεις επίσης (όσο σου επιτραπεί βέβαια) ότι η ζωή, όπως εκδηλώνεται στο κάθε τι, είναι μία και η αυτή. Έτσι, ούτε στις ματαιότητες να ελπίζεις και ούτε θα υπάρχει κάτι που δεν θα γνωρίζεις, θα μάθεις ότι οι άνθρωποι παθαίνουν συμφορές που τις προκαλούν οι ίδιοι (οι ταλαίπωροι) στους εαυτούς τους. Και ενώ τα καλά είναι κοντά τους, αυτοί ούτε τα βλέπουν, ούτε τα ακούνε. Μονάχα λίγοι από αυτούς γνωρίζουν τον τρόπο να απαλλαγούν από τα κακά.
-Με τέτοια κακομοιριά, βλάπτεται η ψυχική τους υγεία. Τότε κατρακυλούν σαν κύλινδροι, πότε από δω και πότε προς τα κει, μαζεύοντας μύριες συμφορές. Γιατί η καταστροφική Έριδα που είναι κολλημένη πάνω τους και τους ακολουθά, τους βλάπτει, χωρίς να το καταλαβαίνουν. Και αυτή δεν πρέπει να την προκαλούμε αλλά να την αποφεύγουμε.
Το έργο όμως του μαθητή δεν αφορά μονάχα την ήμερα με τις μύριες καθημερινές της ενασχολήσεις. Εκτείνεται και πέρα από αυτήν στον χώρο του Ύπνου όπου δεν υπάρχει μόνο η πηγή της Λήθης αλλά και της αληθινής Μνημοσύνης για όποιον «αναζητά και λαχταράει να νιώσει εκείνο που δεν γνωρίζει».
Στην Πολιτεία του Πλάτωνα, ο Σωκράτης, μιλώντας για τον Ύπνο θα πει στον Φαίδρο:
«Όταν όμως ένας άνθρωπος έχει ρυθμίσει τη δίαιτά του με τους κανόνες της υγιεινής και της σωφροσύνης. όταν, πριν παραδοθεί στον ύπνο, ξυπνάει το λογιστικό μέρος της ψυχής του και το θρέφει με καλούς λόγους και σκέψεις και συγκεντρώνει σε αυτές όλη την διάνοιά του. όταν, χωρίς ούτε να στερήσει ούτε να παραφορτώσει το επιθυμητικό, του παραχωρεί όσο ακριβώς του χρειάζεται για να αποκοιμηθεί και να μην έρχεται να διαταράσσει το καλύτερο μέρος της ψυχής με την χαρά του ή την λύπη του, αλλά το αφήνει μόνο του και ανεπηρέαστο να αναζητεί και να λαχταράει να νιώσει εκείνο που δεν γνωρίζει, ή από τα περασμένα ή από τα παρόντα ή από τα μέλλοντα. Όταν επίσης αυτός ο άνθρωπος κατευνάσει το θυμοειδές μέρος της ψυχής του και κοιμηθεί χωρίς να έχει την καρδιά του ταραγμένη από οργή εναντίον άλλων. όταν τέλος καθησυχάσει αυτά τα δύο μέρη της ψυχής κρατώντας άγρυπνο μόνο το τρίτο, όπου εδράζει η φρόνηση και έτσι αναπαυθεί, ξέρεις βέβαια ότι τότε το πνεύμα του αγγίζει όσο γίνεται περισσότερο την αλήθεια και κάθε άλλο παρά φαντασίες παράνομες του παρουσιάζονται στα όνειρά του.
Εκείνο που μας ενδιαφέρει να γνωρίζουμε είναι αυτό που έχει μέσα του ο καθένας μας, ακόμη και εκείνοι που θεωρούνται περισσότερο κύριοι των παθών τους, ένα είδος φοβερών άγριων και παράνομων επιθυμιών. Αυτό γίνεται ολοφάνερο στον ύπνο. Σκέψου λοιπόν τώρα αν σου φαίνεται πως έχω δίκιο και συμφωνείς μαζί μου».
Συμπέρασμα
Ζούμε στην εποχή όπου κυριαρχεί το «νέο». Νέες ιδέες, νέες απόψεις και νέα προϊόντα. Έρχονται να μας γοητεύσουν για λίγο και να μας κατευθύνουν σε διάφορους δρόμους. Πολλές φορές αφού χάσουμε την ψυχή μας, το Βαθύτερο Είναι μας, τότε και μόνο τότε αντιλαμβανόμαστε πως πρόκειται για την λεγόμενη «οδό της απώλειας», για μονοπάτι χωρίς επιστροφή.
Έτσι, διαρκώς ανακαλύπτουμε ότι ο αυθεντικά σωστός τρόπος που οδηγεί στη Γνώση, στην Ευτυχία και την Αυτο-ανακάλυψη ήταν και είναι ένας. Πανάρχαιος.
Όπως η ψυχή του ανθρώπου.

29 Οκτωβρίου 2018

Το αίσχος της εθνικιστικής παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου

Εχθές, πήγα στην παραλία του Ωροπού όπου παρακολούθησα την φασιστικο-εθνικιστική παρέλαση με την οποία οι καπιταλιστές δεξιοί μολύνουν τις τρυφερές ψυχές των παιδιών με τα φασιστικά τους πιστεύω.
Μόλις τώρα κατάφερα να μαζέψω και να αντιγράψω από το διαδίκτυο μερικά στοιχεία για την μεγάλη αυτή απάτη. Και τώρα γράφω αποστασιοποιημένος για να καταρρίψω τον φασιστικό αυτό μύθο:
Πρώτα πρώτα υπήρχε πάρα πολύς κόσμος σε σχέση με πέρσι. Υπήρχε επίσης μεγαλύτερη συμμετοχή μέχρι που είχαν και σκαφάκια του τοπικού συλλόγου ιστιοπλοΐας!
Δεν άντεξα άλλο το φασιστικό θέαμα και έφυγα.
Ακούγονταν συνέχεια τα γνωστά απεχθή εθνικιστικά εμβατήρια, ο τόπος ήταν γεμάτος με τις γαλανόλευκες της μπουρζουαζίας, ενώ από τα μεγάφωνα ακούγονταν η γνωστή προπαγάνδα για ηρωισμούς κατά των κατακτητών, για θυσίες των ελλήνων και άλλα τέτοια εθνικιστικά.
Δεν υπήρχε ούτε μία δοξασμένη κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο, ούτε μία μικρή ομάδα αγροτών-εργατών-φοιτητών δεν παρέλασε με σηκωμένες τις γροθιές για να διαδηλώσει την πίστη του στο κόμμα, στον σοσιαλισμό και τον πατερούλη Στάλιν.
Με λίγα λόγια και πάλι αποκρύφθηκε από τον λαό η ιστορική αλήθεια ότι η μόνη αντίσταση στους Γερμανούς έγινε από το τιμημένο ΚΚΕ.
Ορίστε μερικά αποσπάσματα που αλίευσα στο διαδίκτυο:
«Στις 30 Νοεμβρίου 1939, ο Στάλιν δήλωνε στην εφημερίδα «Πράβντα»:
Δεν επετέθη η Γερμανία εναντίον της Αγγλίας και της Γαλλίας, αλλά αυτές επετέθησαν εναντίον της Γερμανίας».
«Το Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο αποτελεί ένα όργανο ειρήνης. Δεν εξασφάλισε μονάχα την ειρήνη στους λαούς της ΕΣΣΔ μα έδωσε τη δυνατότητα και στους άλλους λαούς, ιδιαίτερα τους βαλκανικούς, να γλυτώσουν απ’ τον πόλεμο».
«Οι τελευταίες στρατιωτικές μετακινήσεις αποβλέπουν στην εξαπάτηση λαού και στρατού. Η τυχόν επιστράτευση ηλικιών θα χρησιμοποιηθεί για τον εξαναγκασμό του ελληνικού λαού να υποταχθεί στη δικτατορία και τον φασιστικό άξονα.
Έφεδροι, στην περίπτωση επιστράτευσης πάρτε τα όπλα και χρησιμοποιείστε τα ενάντια στον μεγαλύτερο εχθρό της ελληνικής πατρίδας: Τη βασιλομεταξική δικτατορία».
«Τεσσεράμισυ μήνες τώρα, η ελληνική νεολαία αποδεκατίζεται στο μέτωπο απ’ τα φονικά σύνεργα κι απ’ τις εγκληματικές ελλείψεις στη διατροφή και τον ιματισμό του στρατού
Η Κεντρική Επιτροπή, καλεί την εργατική τάξη κι ιδιαίτερα τους εργάτες μεταφορών, ναυτεργάτες, λιμενεργάτες, αυτοκινητιστές κι εργάτες πολεμικών εργοστασίων, να εφαρμόσουν το πιο φαρδύ ενιαίο εργατικό αντιπολιτευτικό μέτωπο με τους αρχηγούς και με τους εργάτες, με όλους όσοι συμφωνάνε στην πλατφόρμα του Μετώπου Εθνικής Σωτηρίας-Ειρήνης, συγκροτώντας επιτροπές εργοστασιακές κι επιχείρησης και σωματειακές ομάδες και να παλέψουν με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, με κωλυσιεργία στην παραγωγή, με οικονομικές και πολιτικές απεργίες».
Όλα τα παραπάνω και άλλα πολύ χειρότερα μπορείτε να βρείτε στα παρακάτω κείμενα. Μερικά είναι τεράστια, αλλά δυστυχώς η αλήθεια δεν περιγράφεται με λίγες γραμμές:
Ἡ προδοσία τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 ἀπὸ τὸ ΚΚΕ
Η στάση και οι θέσεις του ΚΚΕ για τον πόλεμο της Ελλάδος εναντίον του Άξονα (1940-1941)
Περί της συνεργασίας μεταξύ Ναπολέοντα Ζέρβα και Γερμανών κατά την Γερμανική Κατοχή
Τo ΚΚΕ και οι εθνικές μειονότητες (1918-1936)
Το «ΟΧΙ» του 1940 και η στάση του ΚΚΕ
Το ένοχο κι αντεθνικό παρελθόν του ΚΚΕ
Το έπος του 1940, ο Νίκος Ζαχαριάδης και το Μακεδονικό
Φιέστα στη Μακρόνησο (29 Αυγούστου 2003)