Αγάπης διαφορά

Κάποιος μαθητής του Βούδα πριν γίνει μοναχός γνώρισε μια όμορφη κοπέλα και την ερωτεύτηκε. Ο Βούδας τον ρώτησε πόσο πολύ την αγαπάει.
Και εκείνος απάντησε ότι θα γινόταν πέτρινη γέφυρα και θα άντεχε 500 χρόνια ανέμου, 500 χρόνια λιακάδας και 500 χρόνια βροχής. Ζητούσε μόνο να περπατάει η κοπέλα πάνω στην γέφυρα.

Τι απύθμενη διαφορά με την σημερινή ανθρωπότητα, στην οποία η ρηχότητα των συναισθημάτων έχει φτάσει στο άπειρο, ενώ το Χόλυγουντ εκπαιδεύει τον κόσμο ώστε οι γάμοι να διαρκούν λιγότερο και από τον «μήνα του μέλιτος».

Ποιος είναι ο πιο έξυπνος;

Οι γάτες:
-Δεν έχουν μίξερ, τηλεόραση, αυτοκίνητα, τάμπλετ πι-σι, και ίντερνετ.
-Δεν πληρώνουν δάνεια για κάρτες, κινητά, διακοπές και «πολυτελή» διαμερίσματα.
-Δεν πληρώνουν για δήθεν υπηρεσίες υγείας, και λιλιπούτειες συντάξεις στα ογδόντα τους.
-Δεν τους τα πρήζει κανείς με στημένες εκλογές, ψεύτικες οικονομικές δηλώσεις, και καταστροφολογίες «έγκριτων» δημοσιογράφων.
-Δεν ακολουθούν αγεληδόν ηλίθιες μόδες.
-Δεν πάνε στον στρατό, δεν κάνουν πολέμους, δεν έχουν δικτατορίες «δημοκρατίες», πολιτικά κινήματα, τρομοκράτες, πολιτικές δολοφονίες και μυστικές υπηρεσίες.
-Δεν έχουν ΜΚΟ που τρώνε με δέκα μασέλες από τον κρατικό κορβανά.
-Δεν φοράνε γυαλιά από μικρές, δεν ξέρουν τι είναι ο οδοντίατρος και δεν ζουν παρέα με γιατρούς και φάρμακα από γεννησιμιού τους.
-Δεν υποφέρουν από άγχος και ψυχολογικές ασθένειες.
-Ακόμα και ηλικιωμένες έχουν αξιοθαύμαστη ευλυγισία, δεν χρησιμοποιούν μαγκούρες, καροτσάκια ή ειδικά παπούτσια και κοιμούνται σε απίθανες στάσεις χωρίς να πιάνονται επειδή δεν έχουν ανατομικά μαξιλάρια και στρώματα.
Ακολουθούν την πρωταρχική τους φύση και πεθαίνουν στην ώρα τους.

Αντίθετα εμείς είμαστε «έξυπνοι» και έχουμε αναπτύξει «πολιτισμό».
Αλλά αναρωτηθήκατε ποτέ ποιος τελικά είναι ο πιο έξυπνος;

Χρυσός και οικονομία

Εμείς βέβαια είμαστε σοβαροί άνθρωποι, παίρνουμε στα σοβαρά την πολιτική και το χρηματιστήριο και δεν πιστεύουμε αυτά τα «μαργαριτάρια συνομωσίας» όπως αυτό από το βιβλίο του Jim Marrs «The Trillion Dollar Conspiracy»:
Το 1966, ο Alan Greenspan,  ο οποίος ήταν πρόεδρος της Fed (η αμερικανική κεντρική τράπεζα) τα έτη 1987-2006, έγραψε ένα κείμενο με τίτλο «Χρυσός και Οικονομική Ελευθερία». Σε κάποιο σημείο γράφει:
«Οι ελλειμματικές δαπάνες είναι απλά ένα πρόγραμμα για την κρυφή δήμευση των περιουσιών. Ο χρυσός στέκεται στον δρόμο αυτής της ύπουλης διαδικασίας. Στέκεται ως προστάτης των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας. Αν κάποιος το καταλαβαίνει αυτό, δεν θα έχει δυσκολία στην κατανόηση των ανταγωνιστικών προς τον χρυσό στατιστικών».
Με άλλα λόγια, ξοδεύοντας χαρτονομίσματα δεν εξοφλείτε το χρέος σας. Ο δανειστής κερδίζει πολύ περισσότερα με τους οφειλόμενους τόκους, από ό,τι με το αρχικό χρέος, ειδικά εάν δεν επιστρέφονται αμέσως. Αυτή είναι η «κρυφή δήμευση της περιουσίας». Το χάρτινο χρήμα μπορεί να υποτιμηθεί, αλλά ένα κομμάτι χρυσού θα διατηρεί πάντοτε κάποια αξία. Ως εκ τούτου είναι μια καλή αντιστάθμιση έναντι τόσο του πληθωρισμού όσο και της υποτίμησης.
Αυτός είναι ο λόγος που οι παγκοσμιοποιητές, αναζητώντας μια ισχυρή κεντρική αρχή (με συγκεντρωτικό έλεγχο της κυβέρνησης επί του οικονομικού σχεδιασμού και της πολιτικής) είναι γενικά σε αντίθεση με τον κανόνα του χρυσού, διότι τους στερεί τα μέσα να ληστεύουν το κοινό μέσα από τα υψηλά επιτόκια, τα έξοδα παροχής υπηρεσιών, τις καθυστερήσεις πληρωμών και τις νομισματικές ανταλλαγές.

Να μια καλή απάντηση (για τους φαν των συνομωσιών βεβαίως) γιατί η Ελλάδα γέμισε «ξαφνικά», κατά την περίοδο της στημένης κρίσης με μαγαζιά που αγόραζαν χρυσά κοσμήματα.
Όποιος έχει χρυσό στα χέρια του έχει μέσον συναλλαγής ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ από τα χρηματιστήρια και τα στημένα οικονομικά τερτίπια.
Για αυτό εξάλλου οι σύμμαχοι(;) {άμα έχεις τέτοιους σύμμαχους τι τους θέλεις τους εχθρούς} ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ τον χρυσό που είχαμε στον Β παγκόσμιο πόλεμο και τώρα πουλήσαμε για ένα κομμάτι ψωμί τα χρυσορυχεία της Χαλκιδικής. Κράτος χωρίς χρυσό είναι κράτος οικονομική μαριονέτα.

Η ντε φάκτο οθωμανική εισβολή

Και να που ξεκίνησε η νέα (μετά το 1453) οθωμανική εισβολή που θα διαλύσει την χώρα (αν δεν βάλει ο καλός θεούλης το χέρι του). Και μάλιστα έγινε αποδεκτή «ντε φάκτο» από την ελληνική(;) κυβέρνηση που έχει κατεβάσει τα παντελόνια στους Τούρκους. Ή, μάλλον, που δεν τα είχε ποτέ ανεβασμένα…
Έτσι στα «έγκριτα» ΜΜΕ με τους «μαχόμενους» δημοσιογράφους, ακούμε καθημερινά απόψεις για την απόβαση χιλιάδων μουσουλμάνων στα ταλαιπωρημένα νησιά μας.
Αλλά το ΜΟΝΟ που δεν ακούμε είναι κάποια διαμαρτυρία της ελληνικής κυβέρνησης προς την ΕΕ και την Τουρκία.
Η Τουρκία πλέον έχει ΝΤΕ ΦΑΚΤΟ νομιμοποιηθεί να στέλνει στο Ελλαδιστάν δειλούς Σύρους (και όχι μόνο), που αντί να κάτσουν στην πατρίδα τους, και να αντιμετωπίσουν τους αμερικανόθρεφτους (όπως θα αποδειχθεί σε μερικά χρόνια) τζιχαντιστές, έρχονται και κάνουν φασαρία με κάθε θρασύτητα που τους επιτρέπει η γνώση ότι εδώ ΔΕΝ θα τους πυροβολήσουν μόλις κουνήσουν το χέρι τους.
Έτσι, η νέα αυτή μουσουλμανική εισβολή έχει γίνει κάτι σαν το δελτίο καιρού: όπως οι αέριες μάζες έρχονται και φεύγουν και υπάρχουν άνεμοι και θερμοκρασίες, έτσι κάθε μέρα μαθαίνουμε και πόσοι μπαίνουν στην Ελλάδα, χωρίς να σκάει ΚΑΝΕΝΑΣ για το τι θα γίνει στο τέλος.
Και με την βλακώδη κοσμοθεωρία που εφαρμόζει περιχαρής η αναπληρώτρια υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, είναι σίγουρο ότι αυτό που θα γίνει δεν θα αρέσει σε κανέναν. Εκτός ίσως από την κυρία Τασία Χριστοδουλοπούλου που θα βλέπει (πάλι περιχαρής) τους «αδύναμους» αγαπημένους της μετανάστες να καίνε και να σφάζουν υπό την καθοδήγηση κάποιου τούρκου ιμάμη.

Παγκόσμια ημέρα…

Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα κατά των κουνουπιών.
Έχουμε γεμίσει με παγκόσμιες ημέρες για σαχλαμάρες κάθε είδους. Συνήθως χρησιμεύουν για να πιστεύετε ότι κάτι σημαντικό συμβαίνει σήμερα που θα «αλλάξει τον κόσμο» αφού ζείτε σε μία «πολιτισμένη κοινωνία».
Καημό τόχω να δω μία παγκόσμια ημέρα κατά της ανθρώπινης βλακείας.

Ο δρόμος για την κόλαση

Διάβασα κάπου:
Η ιδέα που αποκαλείτε «σωστή» είναι η ιδέα που κάποιος άλλος αποκαλεί «λάθος».
Η λύση που αποκαλείτε «τέλεια» είναι η λύση που ένας άλλος θα ονομάσει «ατελή».
Η άποψη που θεωρείτε ακαταμάχητη είναι η ίδια που άλλοι την απορρίπτουν.
Έπειτα ο συγγραφέας συμπληρώνει:
Τι θα λύσει αυτό το μπέρδεμα; Σίγουρα ούτε η επίθεση αλλά ούτε και η άμυνα. Τότε τι;
Μα η απλή ανθρώπινη αγάπη. Το είδος της αγάπης που λέει:
«Δεν έχει σημασία ποιος έχει δίκιο ή άδικο. Έχει σημασία μόνο ότι δεν έπαθες κάτι κακό. Και ότι και οι δύο μπορούν να επωφεληθούν. Όλα τα πραγματικά οφέλη είναι αμοιβαία».

Αυτός ο συγγραφέας πρέπει να είναι παντελώς ηλίθιος.
Γράφει για έναν φανταστικό κόσμο, στον οποίο οι άνθρωποι είναι έτοιμοι όχι μόνο να αγαπήσουν και να κάνουν καλό στους άλλους αλλά και να δεχθούν ότι έχουν άδικο!!!
Είναι εγκλωβισμένος στο πολύ δημοφιλές και αποδεκτό «δόγμα της εξέλιξης», το οποίο είναι πολύ βολικό αφού δεν απαιτεί τίποτε άλλο εκτός από το να δεχθείς ότι είσαι πολιτισμένος.
Έτσι δείχνει απίστευτη και αθεράπευτη καλή πρόθεση, που μετατρέπεται σε μνημειώδη βλακεία. Θεωρεί ότι η σημερινή προβληματική ανθρωπότητα είναι πολιτισμένη.
Νομίζει ότι η τεχνολογική εξέλιξη είναι ταυτόχρονα και εσωτερική, ψυχολογική.
Είναι τελείως ανυποψίαστος για τον αβυσσαλέο ανθρώπινο εγωισμό. Οι «πολιτισμένοι» αυτού του κόσμου έχουν προκαλέσει εκατομμύρια νεκρούς σε πολέμους και απίστευτη αθλιότητα, δυστυχία, πείνα και φτώχια στους «κατώτερους» και «υπανάπτυκτους» τους οποίους απομυζούν για να υπάρχει «οικονομική ανάπτυξη».
Προφανώς ο τύπος δεν έχει διαβάσει ούτε ότι: «Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις».
Για πείτε μου αλήθεια… Έχω άδικο;;;

Γνωμικά

Ένας μουσουλμάνος έλεγε -κάποτε στον χρόνο- την εξής προσευχή:
Ω ΚΥΡΙΕ
Αν σε λατρεύω από φόβο για την κόλαση, ρίξε με σε αυτήν.
Αν σε λατρεύω από αγάπη για τον παράδεισο, αρνήσου μου τον παράδεισο.

Οι «πιστοί» σε μία θρησκεία είναι πιστοί από φόβο και συμφέρον. Υπάρχει κάποια ανταμοιβή για την πίστη τους αφού «θα πάνε στον παράδεισο». Επίσης φοβούνται την «αιώνια τιμωρία της κόλασης» οπότε δηλώνουν «καλά και πιστά παιδιά».
Εσείς; Αν σας αφαιρέσουν το συμφέρον και τον φόβο πόσο πιστοί θα είσαστε στην θρησκεία που δηλώνετε ότι πιστεύετε;